Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Η Ελλάδα δεν σώζεται – Θέμα χρόνου η χρεοκοπία




Μετά από ένα σαββατοκύριακο πανικού για το μέλλον του ευρώ, την Δευτέρα το πρωί τα χρηματιστήρια πήραν φωτιά. Ο λόγος είναι η φημολογούμενη ιστορική συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών για μια πιο στενή δημοσιονομική ένωση.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Η δημοσιονομική ενοποίηση δεν μπορεί να σώσει την Ευρώπη. Μπορεί να μπορούσε πριν από πέντε χρόνια. Ή σε πέντε χρόνια από σήμερα. Όχι όμως τώρα.
Μια δημοσιονομική ένωση προϋποθέτει ότι η Γερμανία και η Γαλλία θα ελέγχουν τους προϋπολογισμούς και τους φόρους της Ελλάδας. Η Ελλάδα όμως είναι μια διαλυμένη οικονομία. Όπως λέει ο DesmondLachman του American Enterprise Institute, «η Ελλάδα είναι μια χαμένη υπόθεση. Η συντεταγμένη χρεοκοπία της είναι θέμα χρόνου».
Εν ολίγοις, η όλη κρίση χρέους της ΕΕ έχει να κάνει με τις τεράστιες ανισορροπίες κάποιων φτωχών κρατών, οι οποίες μπορούν να λυθούν μόνο μέσω υποτίμησης των νομισμάτων τους. Δυστυχώς όμως, δεν διαθέτουν δικά τους νομίσματα. Είναι στο ευρώ!
Για να καταλάβουμε τα χάλια του ευρώ, θα πρέπει να εξετάσουμε τους λόγους δημιουργίας του. Η αρχική ιδέα ήταν πως μια νομισματική ένωση θα έκανε την Ευρώπη πιο πλούσια. Οι ασθενέστερες χώρες ήθελαν κοινό νόμισμα με τη Γερμανία, για να μπορούν να δανείζονται με καλύτερους όρους. Η Γερμανία ήθελε το ευρώ, ώστε να μπορούν οι υπόλοιποι να αγοράζουν τα προϊόντα της.
Αυτό και έγινε, με την Γερμανία να εξάγει προϊόντα, που τα αγόραζαν οι άλλοι με δανεικά. Ένας γάμος εξυπηρέτησης δηλαδή. Η «τσιγκούνα» Γερμανία κέρδισε το πλεόνασμα που πίστευε ότι χρειάζεται για να αναπτύσσεται, και οι χώρες της περιφέρειας πήραν το φθηνό χρήμα που ήθελαν για να πλουτίσουν.
Οι επενδυτές δάνεισαν πολλά χρήματα στις περιφερειακές οικονομίες, κάτι που οδήγησε σε ροή κεφαλαίου από τον πυρήνα στα άκρα, με αποτέλεσμα εμπορικά ελλείμματα, και λογιστικές ανισορροπίες.
Όπως λέει ο Paul Krugman (το διάγραμμα είναι δικό του), οι ροές αυτές προκάλεσαν άνθηση στη περιφέρεια, η οποία αύξησε τα κόστη και τις τιμές σε δραματικό επίπεδο. Αυτό όμως ήταν φυσιολογικό, αφού αν μια χώρα γίνει πιο πλούσια, οι τιμές και τα κόστη ανεβαίνουν.
Σήμερα όμως, οι οικονομίες αυτές αποδεικνύονται μη βιώσιμες. Η πιο απλή λύση θα ήταν να διαλυθεί η ΕΕ, και η Ελλάδα (μαζί με άλλα κράτη) να επαναφέρουν τα νομίσματά τους, να τα υποτιμήσουν κατά πολύ, και να προσπαθήσουν να αναπτυχθούν μέσω του εμπορίου. Οι αγορές όμως επιδιώκουν τη σταθερότητα, και δεν μπορείς να διακόψεις ένα πείραμα που διαρκεί μια δεκαετία, χωρίς να προκαλέσεις κρίση. Για αυτό και φτάσαμε σε σημείο, όπου όλες οι επιλογές πλέον είναι κακές.
Από εδώ και πέρα, υπάρχουν δυο δρόμοι για την Ευρώπη. Ή όλοι μαζί, ή διάλυση. Δημοσιονομική ένωση, ή δημοσιονομική καταστροφή. Οι θεωρητικές αναλύσεις τρέφονται με το μαύρο και το άσπρο. Η πραγματικότητα όμως είναι γκρι. Η προοπτική της δημοσιονομικής ένωσης μπορεί να πείσει τους επενδυτές για τη σοβαρότητα της ΕΕ. Όμως η λιτότητα θα συρρικνώσει τις ασθενείς οικονομίες, που θα δυσκολευτούν να παράξουν πρωτογενές πλεόνασμα. Ο υψηλός πληθωρισμός μπορεί να αυξήσει τη ζήτηση, αλλά ένα φθηνό ευρώ δεν θα βοηθήσει την Ελλάδα και την Ιταλία να ανακάμψουν πλήρως μέσω των εξαγωγών, αφού κυρίως εξάγουν εντός της ΕΕ.
Το πιο πιθανό είναι ότι και οι επόμενοι μήνες θα είναι ταραγμένοι όπως όλοι οι προηγούμενοι. Η Ελλάδα δεν μπορεί να σωθεί. Είναι θέμα μηνών να χρεοκοπήσει. Όσον αφορά στην Ιταλία και στην Ισπανία, αυτές ίσως σωθούν, με χαμηλότερα επιτόκια. Η ΕΚΤ θα πρέπει να αναλάβει δράση. Αν ο δανεισμός τους καταστεί πιο προσιτός, το ευρώ ίσως και να επιβιώσει για το 2011.
Όπως λέει ο Lachman: «Η δημοσιονομική ένωση έχει σημασία μόνο εφόσον τα κράτη γλιτώσουν από τα ελλείμματά τους… δεν μπορείς όμως να ελέγξεις τα ελλείμματα, αν όλοι κάνουν οικονομία συγχρόνως».
Και καταλήγει: «Κάποια κράτη οδεύουν σε ύφεση και σε πιστωτική σύνθλιψη, με την Ελλάδα να οδεύει προς συντεταγμένη χρεοκοπία. Μπορεί να αναβληθεί το τέλος, και να επιβραδυνθεί η κρίση, αλλά δεν μπορώ να προβλέψω το τελικό αποτέλεσμα».
Απόδοση: S.A.

ΕΟΖ, το σχέδιο υλοποίησης του κατακερματισμού της Ελλάδας



Τι είναι οι Ε.Ο.Ζ. και πώς λειτουργούν; Ε.Ο.Ζ. (Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες) φαίνεται πως θέλουν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα οι «δάνειες» δυνάμεις, οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι Ευρωπαίοι μεγαλοβιομήχανοι. Οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά είναι περιοχές ενός κράτους, οι οποίες λειτουργούν με ιδιότυπο καθεστώς και στην ουσία «απελευθερώνονται» από τα ελεγκτικά όργανα αυτού του κράτους και μεταβάλλονται σε περιοχές «ειδικού καθεστώτος» σε ευρεία και όχι σε στενή κλίμακα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στο Σύνταγμα του 1911, φοβούμενος τάσεις διαφοροποίησης περιοχών της χώρας, είχε προβλέψει με τα κατάλληλα άρθρα να αποκλειστεί κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτά τα άρθρα, δεν τα έλαβαν υπόψη οι σύγχρονοι συνταγματολόγοι.

Ελεύθερες οικονομικά περιοχές έχουν κυρίως οι ασιατικές χώρες. Πρόκειται για περιοχές όπου λειτουργούν οικονομικά, με διαφορετικά επιχειρηματικά κριτήρια από τις άλλες περιοχές της χώρας. Διαμορφώνεται ένα ελκυστικό πλαίσιο προσέλκυσης επενδύσεων, το οποίο περιλαμβάνει «ειδικές οικονομικές ζώνες με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές» (Ελευθεροτυπία 25.10.11).

Τη συζήτηση για την ανάπτυξη τέτοιων ζωνών άνοιξε το καλοκαίρι ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομίας κ. Στέφαν Κάπφερερ, ο οποίος υποστήριξε πως «οι γερμανικές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται εγγυήσεις για να επενδύσουν στην Ελλάδα, αρκεί να δημιουργηθούν Ε.Ο.Ζ.».
Την «αναγκαιότητα» των ΕΟΖ έθιξε έμμεσα και η πρώτη τριμηνιαία έκθεση του Χορστ Ραϊχενμπάχ, ο οποίος προ ημερών διαμήνυσε ότι για να επιστρέψει η Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά απαιτείται να προωθηθεί άμεσα το πρόγραμμα Helios, και 5 έργα εκμετάλλευσης αυτοκινητοδρόμων. Το γεγονός ότι οι αλλαγές που φέρνει η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου (σε συνέχεια του πρώτου Μνημονίου και των αποφάσεων του Ιουλίου) στην Ελλάδα, την καθιστούν ένα ιδιότυπο υβριδικό μοντέλο χώρας υπό ιδιόμορφη αποικιοκρατία, αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη.

Ο… «Αγών» της Γερμανίδας καγκελάριου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας της, χρησιμοποιώντας την εθελόδουλη κυβέρνηση του ΓΑΠ (έως τώρα) και τον εντολοδόχο θίασο (βλέπε κυβέρνηση Παπαδήμου) τώρα και εωσότου ολοκληρώσει το… καταστροφικό της έργο, φαίνεται να περνά μέσα από το ΕΣΠΑ και το νέο καθεστώς των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ). Κι εδώ αξίζει να αναρωτηθεί κανείς: Μα είναι δυνατόν να ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το καλό της Ελλάδας και των Ελλήνων εργαζομένων οι Γερμανοί βιομήχανοι; Μάλλον όχι, αφού οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά αποτελούν μηδενικό κέρδος για το κράτος μέσα στο οποίο δημιουργούνται.

Για το συγκεκριμένο θέμα των Ε.Ο.Ζ. ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει δείξει η Γερμανία και γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι. Παράλληλα, έχει ήδη… πέσει η ιδέα οι «φίλοι» μας Γερμανοί «επενδυτές» να αξιοποιήσουν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ για τις επενδύσεις τους. Μια λοιπόν και το ελληνικό κεφάλαιο δεν βάζει χρήματα για να εκμεταλλευτεί αγρίως τις επενδυτικές ευκαιρίες, αναλαμβάνουν οι ξένοι μεγαλοκαρχαρίες να τεμαχίσουν την Ελλάδα σε ΕΟΖ, αξιοποιώντας μάλιστα κοινοτικό χρήμα. Ε, να μην βγάλουν και λεφτά από την τσέπη τους! Και ο ίδιος ο Ραϊχενμπάχ στις… προγραμματικές του δηλώσεις, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός, επισημαίνοντας πως τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ θα πρέπει να αξιοποιηθούν για στήριξη των «πραγματικών» δικαιούχων. Η σύνδεση, δε, με την πολυπόθητη τοπική ανάπτυξη μόνο όνειρο θερινής νυκτός φαντάζει, καθώς οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν στις ζώνες αυτές, θα είναι κακοπληρωμένες και κυριολεκτικά με όρους δουλοπαροικίας.

Στο θέμα των Ε. Ο. Ζ. αναφέρθηκε και ο Όλι. Ρεν –ευρωπαίος επίτροπος– απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Ν. Χουντή:

«Στο πλαίσιο της καθιέρωσης ΕΟΖ, η κυβέρνηση μπορεί να προβλέψει απαλλαγές από τους εισαγωγικούς και τους εξαγωγικούς δασμούς, να απλοποιήσει τους τελωνειακούς και διοικητικούς ελέγχους και τις διαδικασίες, να ακολουθήσει φιλελεύθερη συναλλαγματική πολιτική και να παρέχει φορολογικά κίνητρα. Αυτά είναι τα κίνητρα που προσφέρει μια κυβέρνηση για την προσέλκυση νέων επενδυτών. Στη συνέχεια είναι δυνατό να δημιουργηθούν διάφορα είδη ειδικών οικονομικών ζωνών, π.χ. ζώνες ελεύθερου εμπορίου, ζώνες μεταποίησης προς εξαγωγή, βιομηχανικές ζώνες, ελεύθεροι λιμένες, κ.λπ..»
(Το Βήμα – 31/10/11)

Πρακτικά πως λειτουργούν οι Ε. Ο. Ζ. που περιγράφει παραπάνω ο Ρέν; Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Οι επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός των ΕΟΖ χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες χωρίς δασμούς. Αξιοποιούν τη φορολογική ασυλία και δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους. Αυτά σε συνδυασμό με τη χαμηλή διασύνδεσή τους με την εγχώρια οικονομία, δείχνει ότι το όφελος για την οικονομία της φιλοξενούσας χώρας είναι μηδαμινό. Παράλληλα, με πρόσχημα την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών και στο όνομα της δήθεν «καταπολέμησης της γραφειοκρατίας» καταλύεται η όποια έννοια προστασίας του περιβάλλοντος, των αρχαιολογικών χώρων, κλπ. (κυριαρχεί σε απόλυτο βαθμό η λογική του fast track).

Όσο για τις θέσεις εργασίας, το όποιο όφελος είναι αμελητέο μπροστά στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι εργαζόμενοι αυτών των ζωνών δουλεύουν 10 - 12 ώρες καθημερινά, ενώ σε κάποιες περιόδους ακόμη και 16 ώρες συνεχώς. Πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούν σύστημα ημερήσιων, ή εβδομαδιαίων πλάνων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει ότι για να πάρει ο εργάτης το μεροκάματό του πρέπει να πετύχει το πλάνο παραγωγής. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν πέραν της «κανονικής» βάρδιας. Σε άλλη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρεται ότι στις Ε. Ο. Ζ. της Κίνας το μέσο ωράριο εργασίας κυμαίνεται από 54 έως 77 ώρες τη βδομάδα.

Αυτό είναι – σε συντομία – το καθεστώς υπό το οποίο λειτουργούν οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που επιδιώκουν να στήσουν και στη χώρα μας οι κυρίαρχοι κύκλοι του κεφαλαίου. Γίνεται προσπάθεια να μεταφερθεί και στην Ελλάδα ένα πρότυπο «ανάπτυξης» που έχει ήδη εφαρμοστεί σε χώρες όπως η Κίνα, Αγκόλα, Μπαγκλαντές, Βραζιλία, Ινδία, Ιράν, Ιορδανία, Καζακστάν, Ομάν, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Πολωνία, Νότια Κορέα, Ρωσία, Ουκρανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Καμπότζη, Περού κ.α. Φαίνεται ότι μαζί με όλα τα άλλα μέτρα που εφαρμόζουν η θα εφαρμόσουν στο άμεσο μέλλον οι κυβερνήσεις του μνημονίου είναι η «κινεζοποίηση» του επιπέδου ζωής του έλληνα εργαζόμενου χρησιμοποιώντας σαν εργαλείο τις Ε. Ο. Ζ. και πρόθυμους φορείς αυτών των μέτρων και αντιλήψεων πολιτικά πρόσωπα.

Αν σκεφτούμε, μάλιστα, και τις πιθανότητες περαιτέρω εμπλοκής των πολιτικών προσώπων στον τρόπο επιλογής και προώθησης εργατικού δυναμικού των «εισαγόμενων» βιομηχανιών, τότε πολύ εύκολα θα αρχίσουμε να σκιαγραφούμε μία νέα μέθοδο πελατειακής σχέσης των πολιτικών με τους απελπισμένους πολίτες που θα ψάχνουν εναγωνίως για εργασία. Κατά τα άλλα, οι πολιτικοί μας έχουν βάλει μυαλό και επιδιώκουν την δημιουργία μίας Ελλάδας χωρίς δεσμούς με το κάκιστο παρελθόν (των πολιτικών) που έφθασαν την χώρα στο να μεταβάλλεται σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης και την μετατροπή των Ελλήνων πολιτών σε εργάτες χαμηλότατου κόστους προς όφελος του κέρδους των «επενδυτών».

Ένα τέτοιο πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει ειδικές οικονομικές ζώνες με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές...».΄(Ελευθεροτυπία 25/10/11).
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται επίσης:
«Στο ελληνικό μοντέλο διαχείρισης τέτοιων ζωνών κατά τους Γερμανούς αξιοποιούνται τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ κάτω από την «άριστη συνεργασία» των υπουργείων Οικονομίας Ανάπτυξης Γερμανίας - Ελλάδας, με τρεις κινήσεις:
Πρώτον: Η Γερμανία βάζει όρους και ζητεί προϋποθέσεις και ευνοϊκές συνθήκες για να επενδύσει στην υπερχρεωμένη Ελλάδα.
Δεύτερον: Η Γερμανία προτείνει Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ) και συνδέει την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ αποκλειστικά με τις ζώνες αυτές.
Τρίτον: Η Γερμανία απαιτεί να επενδυθεί το ΕΣΠΑ με δικούς της όρους (ευνοϊκούς για τη γερμανική οικονομία), αποκλειστικά στις υπό γερμανική διαχείριση ΕΟΖ και η Ελλάδα... υπακούει.»

Αρχή με δύο περιφέρειες «μοντέλα»

Τα σχέδια του γερμανικού κεφαλαίου και των τροϊκανών κυβερνήσεων, φαίνεται να συμμερίζονται και αρκετοί εκφραστές του κεφαλαίου εν Ελλάδι. Χαρακτηριστική η περίπτωση της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του περιφερειάρχη της Πέτρου Τατούλη, ο οποίος έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του «αναπτυξιακού μοντέλου» των ΕΟΖ, δηλώνοντας μάλιστα σε πρόσφατη συνάντησή του με εκπροσώπους της Γενικής Τράπεζας πως «μετά την αυτόνομη παρέμβασή μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν η χώρα καταρρεύσει, η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ρευστότητας»!
Όπως καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η παράταξη Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου, ο περιφερειάρχης Τατούλης εδώ και μήνες κάνει δημοσίως λόγο για το «αναπτυξιακό μοντέλο» των ΕΟΖ και πώς η περιφέρεια θα μπορούσε, αξιοποιώντας τις εκτάσεις της, να λειτουργήσει ως τέτοια. Το γεγονός ότι οι πρώτες προτάσεις για δημιουργία τεράστιων φωτοβολταϊκών πάρκων προέρχονται από τη συγκεκριμένη περιφέρεια, είναι άραγε τυχαίο;

Αντίστοιχο μοντέλο φαίνεται να επεξεργάζονται οι αυτόκλητοι «σωτήρες» της χώρας και για τη Θράκη, όπου οι παραγωγικοί φορείς, δηλαδή οι πρόεδροι των Επιμελητηρίων καθώς και οι επιχειρηματίες εργοστασίων της περιοχής όπως οι Μύλοι Θράκης, Εβροφάρμα, Pharmathen τάσσονται υπέρ της δημιουργίας μιας αντίστοιχης ζώνης. Βέβαια, κατά δήλωση της προέδρου του Χρηματοοικονομικού Φόρουμ Θράκης, οι φορείς είναι υπέρ «χωρίς αυτό να καταστρατηγεί τα δικαιώματα των εργαζομένων». Το τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό σε μια περιφέρεια που η ανεργία χτυπάει διψήφια ποσοστά και τα μεροκάματα είναι ήδη στα ίδια επίπεδα με τη Βουλγαρία, πραγματικά αποτελεί ζητούμενο… Ας σημειωθεί πως τέτοια είναι η σπουδή των τοπικών φορέων να απολαύσουν τα οφέλη των ΕΟΖ, που στην εν λόγω περιφέρεια έχει ήδη συνταχθεί και σχετική νομοτεχνική μελέτη από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φόρουμ, που όλως τυχαίως είναι… Γερμανός.
Βέβαια, η παράμετρος «Τουρκία» και «τουρκικές επενδύσεις», ίσως θα πρέπει να γίνει αντικείμενο ιδιαίτερης έρευνας από αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, αφού –σύμφωνα με την ιστορία αλλά και τις εξελίξεις- υπάρχει σοβαρότατο ενδεχόμενο μεταβολής της Αν. Μακεδονίας και Θράκης σε μία τουρκική οικονομική ζώνη και –άρα- πολύ κοντά στα πλαίσια μίας άτυπης ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Ελλάδα ή συγκυριαρχίας Ελλάδας και Τουρκίας στην συγκεκριμένη Ελληνική ακριτική περιοχή.



Ο ύποπτος ρόλος των FT και η ΕΛΣΤΑΤ


Ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου
Ένα περίεργο δημοσίευμα, που αποσκοπεί στον επηρεασμό της ελληνικής Δικαιοσύνης, έκανε την εμφάνισή του την Κυριακή στους Financial Times του Ρούπερτ Μέρντοχ.

Αφορά στην λειτουργία της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας και τις (παράνομες) αποφάσεις της.

Η εφημερίδα, δημοσιεύει «ρεπορτάζ» που περιλαμβάνει μόνο την μία πλευρά και δεν περιέχει καμιά πληροφορία για τα πραγματικά γεγονότα και όσα έχουν διαδραματιστεί στη Βουλή.

Αν και η ΕΛΣΤΑΤ λειτουργεί επί 1,5 χρόνο κατά παράβαση του ιδρυτικού της νόμου, δεν συνεδριάζει το Διοικητικό της Συμβούλιο (το οποίο στο μεταξύ έχει καρατομηθεί) και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να εκδίδει στοιχεία, η εφημερίδα επιχειρεί μια αγιοποίησή της, εμφανίζοντάς τη ως μία Αρχή που… «δίνει μάχη επί μήνες για να παράγει τα υψηλής ποιότητας στοιχεία που χρειάζονται η ΕΕ και το ΔΝΤ»!

Παράλληλα, γίνεται αναφορά στην έρευνα της Δικαιοσύνης και του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη σε βάρος του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου με τον περίεργο σχολιασμό πως κάτι τέτοιο μόνο να περιπλέξει τα προβλήματα μπορεί.

Ακολουθεί ρεπορτάζ από... την «περιπέτεια» του κ. Γεωργίου και την κατηγορία που τον βαρύνει σχετικά με το «φούσκωμα» του ελλείμματος του 2009, βάσει του οποίου κατηγορείται ότι ενήργησε σε βάρος των συμφερόντων της χώρας.

Στο κατευθυνόμενο αυτό δημοσίευμα, ο κ. Γεωργίου παρουσιάζεται ως επί είκοσι χρόνια στέλεχος του ΔΝΤ, που διορίστηκε το 2010 με τη σύμφωνη γνώμη του Ταμείου και της Κομισιόν, προκειμένου να… «καθαρίσει τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία, μετά από χρόνια επίσημης πλαστογράφησής τους από το υπουργείο των Οικονομικών»!

Μάλιστα, ζητήθηκε και η γνώμη του κ. Γεωργίου – αλλά… κανενός άλλου – ο οποίος είπε στην εφημερίδα ότι διώκεται επειδή δεν «μαγείρευε τα στοιχεία»!

Όπως είπε, «θα θέλαμε να είμαστε μια καλή, βαρετή υπηρεσία που κάνει τη δουλειά της. Δυστυχώς, στην Ελλάδα τα στατιστικά είναι σπορ μάχης»!

Με λίγα λόγια, η εφημερίδα ενημερώνει μονομερώς και χωρίς να παραθέτει τα πραγματικά περιστατικά, ενώ ο κ. Γεωργίου ενισχύει την (δυσφημιστική) άποψη που υπάρχει στο εξωτερικό περί Greek Statistics.

Και σα να μην φθάνουν όλα αυτά, στο δημοσίευμα προστίθεται ότι οι κατηγορίες κατά του προέδρου της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας θα… προκαλέσουν σοκ στους Ευρωπαίους αξιωματούχους.

Υπάρχει και κάτι ακόμη: Αν και η υπόθεση σοβεί εδώ και καιρό, η ναυαρχίδα του οικονομικού κατεστημένου την παρουσιάζει ως… πρόσφατη, γράφοντας πως έρχεται σε μια στιγμή που οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης ετοιμάζονται να αποφασίσουν αν θα εκταμιευτεί η έκτη δόση των 8 δις ευρώ, ποσό που η Ελλάδα χρειάζεται για να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις του επομένου μηνός!

Ουσιαστικά δηλαδή, η περίφημη έκτη δόση, που συνδέεται με το πρώτο Μνημόνιο και όφειλε να έχει εκταμιευτεί ούτως ή άλλως, συνδέεται τώρα και με την δικαστική περιπέτεια του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ!

Προφανώς δεν επελέγη τυχαία το θέμα και η χρονική στιγμή της προβολής του από την συγκεκριμένη εφημερίδα – δυο μέρες δηλαδή πριν από την συνεδρίαση του Eurogroup για την έκτη δόση.

Το δημοσίευμα αποσκοπεί στην άσκηση πίεσης προς την κυβέρνηση και την ελληνική Δικαιοσύνη. Κυρίως στην τελευταία, που καταβάλλεται προσπάθεια να εκβιαστεί με μέσο πίεσης την έκτη δόση!

Θα συνεχίσει το υπουργείο των Οικονομικών να καλύπτει την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ;

Και αν, με βάση το ύποπτο δημοσίευμα, ο κ. Βενιζέλος ερωτηθεί σήμερα στο Eurogroup θα πει την αλήθεια;

Προετοιμάζουν χρεοκοπία με 100% ανεφάρμοστο προϋπολογισμό

Κάποιοι νομίζουν ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν μια μηχανή που κόβει ευρώ στο σπίτι τους. Αλλιώς δεν εξηγείται το ότι η τρόικα της κυβέρνησης και η τρόικα του εξωτερικού επιβάλλουν επιπλέον νέα οικονομικά βάρη 6,3 δισ. ευρώ στους Έλληνες πολίτες μέσα στο 2012.

Συνολικά οι φορολογούμενοι καλούνται να... πληρώσουν 3,6 δισ. ευρώ παραπάνω φόρους, κυρίως σε εισόδημα, ακίνητα, αυτοκίνητα και καύσιμα. Παράλληλα, επιβαρύνονται από τη μείωση 2,7 δισ. των δαπανών, κυρίως μέσω της περικοπής των μισθών και των συντάξεων.

Για παράδειγμα, μειώσεις στις συνολικές αποδοχές τους, που θα κυμανθούν μεσοσταθμικά στο 35-40%, θα υποστούν οι εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ, ΝΠΙΔ, Ανώνυμες Εταιρείες του Δημοσίου, Δημοτικές Επιχειρήσεις και στους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων. Το μέσο κατά κεφαλήν κόστος των αποδοχών τους μαζί με όλα τα επιδόματα εξαιρουμένων των εργοδοτικών εισφορών ανεξάρτητα αν εργάζονται 20 ή 30 χρόνια δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 1.900 ευρώ.

Οο προϋπολογισμός του 2012, που προβλέπει δημοσιονομικό έλλειμμα 9% φέτος και 5,4% το 2012, περιλαμβάνει δέσμη 16 μέτρων – μεταξύ των οποίων και η αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.

Ψηφίζεται στις 7 Δεκεμβρίου και αποτελεί ένα από τα ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά της κυβέρνησης με τους δανειστές της κατά το νέο κύκλο συζητήσεων που ξεκίνησαν χθες ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών.

Όλα αυτά τα υπεραισιόδοξα για να εμφανίσει έλλειμμα 9%. Υπάρχει έστω και μία περίπτωση να μαζέψουν 6,3 επιπλέον δισ. ευρώ από μία "πεθαμένη" οικονομία; Όχι βέβαια! Το ερώτημα είναι γιατί να κατασκευάζουν τέτοιους ανεφάρμοστους Προϋπολογισμούς ή γιατί δημιουργούν τέτοιες 100% απραγματοποίητες προσδοκίες στους δανειστές (αν και αυτοί ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο Προϋπολογισμός).

Απλά για να παίξουν το παιχνίδι της χρεοκοπίας. Δηλαδή για να έρθουν σε δεύτερο χρόνο και να πουν "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν, επειδή οι Έλληνες φοροδοαφεύγουν";

Ήδη ο Χορστ Ράϊχενμπαχ προετοίμασε το κλίμα με τις δηλώσεις περί 60 δισ. (!) ανείσπρακτων φόρων. Κάτι που δεν υφίσταται σε ποσοστό 95%. Για να γίνει αντιληπτή η κομπίνα, σε αυτά τα 60 δισ. περιλαμβάνει και τα... 35 δισ. ευρώ που ζητά το κράτος από διάφορες εταιρείες που δεν υπάρχουν και επάνω στα οποία το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά στήριξε το σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν"!

Πρόκειται για ποσά πτωχευμένων εταιρειών, ακόμα και 25 χρόνια πριν, για τα οποία είναι πιθανότερο να αναστηθούν οι ιδιοκτήτες τους, παρά αυτά να εισπραχθούν...

O ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ ΑΝΑΛΥΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ 2012

Ο κρυμμένος ναός της Αφροδίτης στη Θεσσαλονίκη



Τα κατάλοιπα του αρχαίου ναού βρίσκονται κρυμμένα πίσω από μεταλλική κατασκευή . Τα θεμέλιά του, χαμένα κάπου μεταξύ της πυκνής βλάστησης και της άναρχης σύγχρονης δόμησης πιυ χαρακτηρίζει τη σύγχρονη πόλη είναι απροσπέλαστα και άγνωστα στον ανυποψίαστο περαστικό.

Κι όμως. Ο ναός για τον οποίον γίνεται λόγος είναι πολύ αρχαιότερος από τον Παρθενώνα και έχει τη δική του μακραίωνη ιστορία αδιάσπαστη από την πολεοδομική εξέλιξη του χώρου όπου χτίστηκε.

Πρόκειται για τον υστερο-αρχαϊκό ναό της Αφροδίτης , στην πλατεία Αντιγονιδών στη Θεσσαλονίκη. Ένα σημαντικό παράδειγμα ιωνικού ναού του 6ου αι. π.Χ. που μετακινήθηκε στη σημερινή του τοποθεσία στα ρωμαϊκά χρόνια, για να αποτελέσει τμήμα ενός προαστίου γεμάτου ιερά και δημόσια κτίρια. Μετά από ανασκαφές στο χώρο το 1936 ο ναός κέντρισε για λίγο το σύγχρονο ενδιαφέρον για να πέσει όμως και πάλι στην αφάνεια κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έπρεπε να φτάσουμε στο τέλος της χιλιετίας - το 2000 - για να ξαναρχίσουν οι έρευνες, από τον αρχαιολόγο της ΣΤ΄ΕΠΚΑ Α. Τάσσιο. Τότε ήταν που αποκαλύφθηκαν, μετά και την κατεδάφιση σύγχρονου κτιρίου που τα κάλυπτε, τα κατάλοιπα του ναού: ελληνορωμαϊκά αγάλματα αλλά και σημαντικά αρχαιότερα αρχιτεκτονικά μέλη.

Ορισμένα από αυτά είναι που εκτίθενται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, εντυπωσιάζοντας αλλά παράλληλα αδυνατώντας να αποτυπώσουν το μεγαλείο του κτίσματος. Χαρακτηριστικό είναι ότι, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, «Το ύψος των κιόνων φτάνει τα επτά μέτρα και, ρεαλιστικά, (οι κίονες) δεν μπορούν να εκτεθούν σε καμία αίθουσα του μουσείου έτσι ώστε να προβληθεί το ακριβές μέγεθός τους». Αδιαμφισβήτητα λοιπόν, ο ναός της Αφροδίτης στη Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο τεκμήριο αρχαίου ελληνικού κλέους όπως πιθανότατα πολλοί τον βλέπουν αλλά δείγμα πολιτιστικής κληρονομιάς παγκόσμιου ενδιαφέροντος.

Δεν έχουν όμως όλοι οι αρμόδιοι για τον χώρο την ίδια άποψη. Και αυτό γιατί η θέση του ναού δεν αποτελεί κτήμα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας αλλά ανήκει σε ιδιώτη. Αν λοιπόν ο χώρος δεν απαλλοτριωθεί από το ΥΠΠΟΤ, θα πρέπει να καταχωθεί για προστατευθεί και παράλληλα να επιτραπεί η δόμηση όσων ενδεχομένως επιθυμεί ο ιδιοκτήτης. Φυσικά, η εφαρμογή της «Σολομώντειας» αυτής πρακτικής - ιδιαίτερα διαδεδομένης στη χώρα μας - θα καταστεί αποτρεπτική την οποιαδήποτε μελλοντική έρευνα αλλά και τη γνωριμία με τον χώρο ενώ θα καταδικάσει το μνημείο στη «λησμονιά».

Από το πέρας των ανασκαφών και μέχρι σήμερα, δεν σπανίζουν οι συζητήσεις και οι προτάσεις για το μέλλον της θέσης: ήδη επί γεν. γραμματείας Χρ. Ζαχόπουλου προωθούνταν στο τότε ΥΠΠΟ η απαλλοτρίωση του χώρου, ενώ και μετά είχαν διατυπωθεί προτάσεις αναστήλωσης του μνημείου και αρχιτεκτονικής διαμόρφωσης του περιβάλλοντός του. Σήμερα, αν και το θέμα έχει «παγώσει», έρχεται ξανά στην επικαιρότητα από διεθνή μέσα. Και είναι ευχής έργον να λυθεί σύντομα προς όφελος του πολιτισμού.

Η Κομισιόν τοποθετεί το Καστελόριζο στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο


Σύμφωνα με τη Δημοκρατική Αριστερά χάρτης της Κομισιόν αποτυπώνει όλα τα νησιά μας εκτός του Καστελορίζου.
Με ερώτησή τους προς τον υπουργό Εξωτερικών, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης καθώς και οι βουλευτές του κόμματος Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός επισημαίνουν ότι σε χάρτη με θεματικό τίτλο “Η ζώνη του ευρώ, ένα νόμισμα με πολλά πλεονεκτήματα”, το Καστελόριζο ή όπως είναι η επίσημη του ονομασία, Μεγίστη, δεν υφίσταται.
Το θέμα ήδη – και ορθώς – έφτασε στον υπουργό Εξωτερικών κ. Σταύρο Δήμα ώστε να διερευνήσει το ζήτημα άμεσα.
Όπως όλα δείχνουν σύμφωνα με την Κομισιόν το Καστελόριζο βρίσκεται στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο. Συμπτωματικά την ίδια γνώμη έχει και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου…

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Κριστίν Λαγκάρντ: Έξι οίκοι κερδοσκόπησαν σε βάρος της Ελλάδας..και ο ΓΑΠ τι έκανε ;;;


Έχουν περάσει πάνω από 9 μήνες, από τότε που η πρώην Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών κ. Κριστίν Λαγκάρντ είπε ότι, έξι ιδρύματα που έχουν έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Βρετανία…κερδοσκόπησαν σε βάρος της Ελλάδας.
Τι ενέργειες έκανε η Ελλάδα για να ζητήσει την τιμωρία τους και χρηματικές αποζημιώσεις;;
Κριστίν Λαγκάρντ: Εξι οίκοι κερδοσκόπησαν σε βάρος της Ελλάδας
Η κ. Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε, σε μία κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση, ότι και τα έξι ιδρύματα έχουν έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Βρετανία
Εξι χρηματοοικονομικά ιδρύματα που προέβησαν σε κερδοσκοπικές κινήσεις σε βάρος της Ελλάδας κατά την τρέχουσα κρίση έχουν εντοπιστεί, φέρεται να δήλωσε ενώπιον του γαλλικού Κοινοβουλίου η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών κ. Κριστίν Λαγκάρντ, σύμφωνα με το ειδησιογραφικό πρακτορείο Dow Jones Newswires που επικαλείται δηλώσεις Γάλλου βουλευτή.
Η κ. Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε, σε μία κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση, ότι και τα έξι ιδρύματα έχουν έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Βρετανία. Εν τω μεταξύ, η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμη να παρουσιάσει εάν χρειαστεί ένα πλαίσιο για τη στήριξη όποιου κράτους-μέλους χρειαστεί. Η απόφαση ελήφθη στην τακτική εβδομαδιαία συνεδρίαση της Ε. Ε. χθες, στην οποία η χώρα μας ήταν ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης. Ο εκπρόσωπος του επιτρόπου κ. Ολι Ρεν σημείωσε πως, αν κριθεί αναγκαίο, η Επιτροπή έχει τα εργαλεία και τους μηχανισμούς για τη διασφάλιση της σταθερότητας της Ευρωζώνης, υπενθυμίζοντας, πάντως, ότι, όπως επισημαίνεται και στην πρόσφατη δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ε. Ε., η Ελλάδα δεν έχει ζητήσει οικονομική στήριξη. Πηγή

Δείτε πως προσπαθούν να παρουσιάσουν τον ΓΑΠ ως ήρωα..και μετά ψάχνουμε τα “μυστικά” κονδύλια…


Πόσοι αλήθεια δεν έχετε αναρωτηθεί, γιατί έφυγε και τα παράτησε ο Γ.Α.Π..
Αγαπητοί φίλοι, σας προτείνω να κάνετε έναν απλό έλεγχο στη μηχανή αναζήτησης της Google..
Γράψτε την φράση “why papandreou left” .
Άν πάλι βαριέστε πατήστε ΕΔΩ
Στα αποτελέσματα θα δείτε  καταχωρήσεις που αναφέρονται στην ουσία το ίδιο άρθρο.
Το άρθρο έχει τίτλο…..

“Greece’s born-again democracy has lessons for U.S.” του MarketWatch (The Wall Street Journal)
Ας δούμε (στα ελληνικά) τι λέει αυτό το άρθρο… 
H Αναγεννημένη δημοκρατία της Ελλάδας έχει μαθήματα για τις ΗΠΑ
Οι άνθρωποι έχουν επιτέλους μια φωνή.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, τελικά θυμήθηκε ότι η χώρα του είναι η γενέτειρα της δημοκρατίας και αποφάσισε να καταγγείλει αποτελεσματικά το ευρωπαϊκό σχέδιο “διάσωσης” για την Ελλάδα, βάζοντας το στην κρίση ενός δημοψηφίσματος.
Οι Έλληνες αντιστέκονται στην ιδέα μιας γενιάς δημοσιονομικής λιτότητας, προκειμένου να σωθούν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες.
Αποτελούσε μυστήριο μέχρι τώρα γιατί η αριστερά-λαϊκή κυβέρνηση του Παπανδρέου ήταν πρόθυμη να αφήσει τη Γερμανία, που ήταν ο κύριος κερδισμένος του δεκαετούς βίου του ευρωπειράματος, να επιβάλει δρακόντειες μέτρα στον ελληνικό κοινό.
Μπαράκ Ομπάμα, ακούς;
Ο Παπανδρέου, η τρίτη γενιά της οικογένειάς που με αριστερά-λαϊκή κυβέρνηση κυβερνούν την Ελλάδα, στο τέλος άκουσε τους διαδηλωτές στο δρόμο και σήκωσε το ανάστημά του στις τράπεζες και τους πολιτικούς πληρεξούσιους των. Μπορεί να τον κρατήσει ή όχι στην εξουσία, αλλά είναι σαφώς το καλύτερο πράγμα για την Ελλάδα σε αυτό το σημείο.
Δύο ζήτω για τον Παπανδρέου, γιατί έδωσε στη δημοκρατία την ευκαιρία να ζήσει και πάλι στην Ελλάδα.
Ας δούμε αν Αμερικανοί πολιτικοί δίνουν προσοχή σε αυτό…
Υ.Γ
Α ρε ΠΑΣΟΚΑΡΑ αθάνατη….
Γεια σου ΓΑΠ που ανακάλυψες ξανά την δημοκρατία στην Ελλάδα…
Με τον ΓΑΠ ο κόσμος απέκτησε ξανά φωνή !!!
Γεια σου ΓΑΠ αντεξουσιαστή, που άκουσες τον κόσμο στον δρόμο και σήκωσες το ανάστημα στα συμφέροντα…
Ζήτω λέει στον ΓΑΠ και μάλιστα δυο ζήτω, γιατί έδωσε στη δημοκρατία την ευκαιρία να ζήσει και πάλι στην Ελλάδα…
Τα ακούς Ομπάμα ;;; 
Και μετά ψάχνουμε που πήγαν τα “μυστικά” κονδύλια…

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Casus Belli" Δ.Αλεξάκη 28/11/11


Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην εκπομπή "Casus Belli"
με τη Δήμητρα Αλεξάκη
Κανάλι 10
28/11/2011


Δίκαιο της θάλασσας και ΑΟΖ


Ν. Λυγερός


Κοιτάζουμε τη θάλασσα και δεν βλέπουμε το μέλλον μας. Έχουμε το απέραντο γαλάζιο κι αναρωτιόμαστε ακόμα τι πρέπει να κάνουμε. Η ΑΟΖ δεν είναι θεωρία αλλά εφαρμογή και οι επιπτώσεις της είναι απόλυτα πρακτικές. Η Μεσόγειος δεν είναι μια κλειστή θάλασσα και καμιά δικαιολογία από την πλευρά της Τουρκίας δεν στέκει. Θέλει δεν θέλει τα παράκτια κράτη απέκτησαν ένα ισχυρό πλεονέκτημα που ενισχύει τη γεωπολιτική τους. Όποιες και να είναι οι τοπικές κινήσεις με τα κατεχόμενα η όχι, τίποτα δεν αλλάζει. Αρκεί εμείς να είμαστε σταθεροί στις αποφάσεις μας και αποτελεσματικοί στις υλοποιήσεις τους. Η Κύπρος έδειξε και δείχνει το δρόμο. Ακόμα και με τις αδυναμίες της μπόρεσε και μπορεί ν' αντισταθεί στην τουρκική προπαγάνδα. Κατά συνέπεια, δεν πρέπει μόνο να την ακολουθήσουμε σε αυτήν την πορεία αλλά και να την ενισχύσουμε με τη δική μας ΑΟΖ μέσα σ' ένα πλαίσιο καθαρά ευρωπαϊκό. Το παίγνιο έχει αλλάξει. Δεν είναι πια διπολικό και η ανάλυση της θεωρίας αποφάσεων δεν επαρκεί. Μόνο η θεωρία παιγνίων μπορεί ν' αποτελέσει το υπόβαθρο των διακρατικών διαπραγματεύσεων. Απλώς στρατηγικά, θα ήταν πιο σταθερές οι κινήσεις με τη θέσπιση της ΑΟΖ για να ενταχθούμε στο πλαίσιο της υλοποίησης της Συμφωνίας του Δίκαιου της θάλασσας. Διότι με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιούμε όλη τη σκακιέρα και αποφεύγουμε τις τοπικές κινήσεις που εγκλωβίζουν τη γεωστρατηγική μας. Η ΑΟΖ δεν αφορά μόνο και μόνο το Αιγαίο. Γι' αυτό και είναι τοποστρατηγικό λάθος να επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά σε αυτό το πεδίο. Το πλαίσιο δεν είναι μόνο μεγαλύτερο αλλά και ευρωπαϊκό. Οι τοποθεσίες των νησιών μας είναι ισχυρές και δεν είναι τυχαίο που τόσα νησιά μας έχουν κάστρα εδώ και αιώνες. Δεν πρέπει να πιστεύουμε και να ακούμε αυτούς που έχουν ξεχάσει την ιστορία μας. Αλλιώς θα θεωρούμε ότι όλα τα νησιά μας είναι χαμένα. Και η καταστροφή τους είναι θέμα χρόνου. Αντιθέτως ο χρόνος το έχει αποδείξει είναι μαζί μας. Μπορεί να νιώθουμε ανασφάλεια λόγο της τοποθεσίας μας, το αστείο της υπόθεσης όμως, είναι ότι κρατά εδώ και αιώνες. Είμαστε ένας λαός του χρόνου. Κι αν δεν βιαζόμαστε είναι ότι έχουμε διάρκεια. Όποιοι και να είναι οι εχθροί μας, όσο και να είναι ισχυροί, ήρθαν και έφυγαν ενώ εμείς όσο και αδύναμοι να λέμε ότι είμαστε, παραμείναμε εδώ στη πατρίδα μας σ' αυτό το κομμάτι γης καρφωμένο μέσα στο απέραντο γαλάζιο. Εδώ γεννηθήκαμε κι εδώ πεθαίνουμε διότι είμαστε ένα με τη γη μας. Θραύσματα χρόνου που δημιουργούν ψηφιδωτό. Όλη η ιστορία μας είναι ένας ολισμός. Μικρές μονάδες που ζουν και πεθαίνουν μαζί. Σαλαμίνα, Μαραθώνα ή Θερμοπύλες, δεν έχει σημασία είμαστε ικανοί για όλα ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές διότι ξέρουμε ν' αντέχουμε. Οι πιέσεις δεν πρέπει να μας φοβίζουν όπως δεν μας κατάστρεψαν και οι καταπιέσεις. Μπορεί να είμαστε τομάρια, και να πουλάμε μούρη γιατί είμαστε τσακάλια. Μπορεί να μην υπακούμε αλλά ο λόγος είναι απλός δεν σκύβουμε εύκολα το κεφάλι. Ο αυχένας μας είναι σκληρός. Λυγίζει μόνο όταν σπάσει. Κι αν είμαστε κλέφτες είναι μόνο και μόνο γιατί δεν πιστεύουμε ούτε στο κράτος ούτε στη βία αλλά στον Προμηθέα. Και ως κλέφτες αντισταθήκαμε στην τουρκοκρατία. Δεν ντρεπόμαστε για το παρελθόν μας διότι είμαστε κομμάτια της μνήμης μέλλοντος. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν πρόκειται ν' αφήσουμε τους εχθρούς μας να μας πάρουν το απέραντο γαλάζιο διότι αυτό το χρώμα μας έδωσαν στην αρχή.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Λαός αξιοπρέπειας

Ν. Λυγερός
Η αξιοπρέπεια δεν είναι ένας οικονομικός παράγοντας, δεν μετριέται με δείκτες. Και η μούτζα μας στην κατοχή χρησιμοποιούσε όλα τα δάκτυλα του χεριού. Πολλές φορές τα πράγματα ήταν δύσκολα για το λαό μας, αλλά ποτέ δεν χάσαμε την αξιοπρέπειά μας. Ακόμα και ηττημένοι. Ούτε στο εκτελεστικό απόσπασμα δεν σκύβαμε. Δεν υπήρχε λόγος, η γη μας θα ήταν ο τάφος μας. Μπορεί να ξερίζωσαν ακόμα και τα θεμέλια των σπιτιών μας όταν αντισταθήκαμε αλλά το αντέξαμε και χτίσαμε καινούργια πάνω στην ίδια γη, ενώ οι κατακτητές μας έφτυσαν αίμα και φύγαν. Είμαστε ακραίοι, υπερβολικοί και φωνακλάδες γιατί είμαστε ακρίτες, δεν μας αρέσει η μετριότητα και αγαπάμε δυνατά. Παίζουμε θέατρο ναι, αλλά από την αρχή για ν' αντέχουμε τις τραγωδίες και να πεθαίνουμε με κωμωδίες. Χαζεύουμε τον ουρανό, αγναντεύουμε τη θάλασσα, είναι αλήθεια. Έτσι δημιουργήσαμε την αστρονομία και κατασκευάσαμε το ναυτικό. Μας αρέσει να ξαναφτιάχνουμε τον κόσμο, έτσι πλάσαμε τα μαθηματικά. Κι όπως νιώθουμε πάντα αδύναμοι επινοήσαμε τη στρατηγική. Δεν είμαστε διαφορετικοί αλλά κάνουμε τη διαφορά. Ζούμε αιώνες μ' ένα κομμάτι γης γιατί έχουμε τον ουρανό και τη θάλασσα. Κι αν είμαστε μόνο σκιές για τους άλλους είναι γιατί έχουμε ήλιο. Ο λαός μας έτρωγε πέτρες αλλά σκάλιζε μάρμαρο. Πολλές φορές μας έκαψαν αλλά δεν μας κατέστρεψαν γιατί το φως δεν καίγεται. Μας πήραν πολλές φορές το χώρο μας αλλά πάντα είχαμε το χρόνο. Μοιάζουμε με τη θάλασσά μας. Ποιος μπόρεσε να την αρπάξει; Κι αν την μαστίγωσαν δεν έπαθε τίποτα. Αυτή είναι το αίμα μας γιατί δεν μας έδωσαν άλλο γαλάζιο. Είναι το δώρο μας, το μοναδικό. Αυτός είναι και ο μόνος μας πλούτος. Αλλιώς θα μας είχαν κατακλέψει. Είμαστε τα παιδιά που δεν έκανε η Αντιγόνη γι' αυτό και δεν πεθαίνουμε ποτέ. Ποιος να σκοτώσει ένα σύμβολο; Κι όταν πεθαίνει ένας δικός μας κι έχει αφήσει έργο, δεν είναι τυχαίο που η κραυγή μας βγάζει τη λέξη: άξιος! Και ζούμε για να τον θυμόμαστε, δεν έχουμε άλλη επιλογή, είναι θέμα ανάγκης. Είμαστε λίγοι στην αρχή και γινόμαστε σπάνιοι στο τέλος. Αυτή είναι η μοναχική μας πορεία. Έτσι γεννήθηκε ο ελληνισμός και παραμένει μια αξία για όλη την ανθρωπότητα ενώ έπεσαν τόσες ιδεολογίες που θεωρούσαμε αθάνατες. Ενώ εμείς ξέρουμε εξαρχής ότι δεν υπάρχει αθανασία. Το έχουμε μέσα μας με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, ακόμα και αν είχαμε χάσει τις πινακίδες μας, τις μυκηναϊκές. Τίποτα δεν ξεχάσαμε γιατί ποτέ δεν χάσαμε τις αξίες μας. Κι αν δίνουμε τόση σημασία στην ελευθερία, είναι γιατί συνδυάζεται με τη σκέψη. Δίχως ελεύθερη σκέψη, δεν είσαι άνθρωπος. Κι εμείς παραμείναμε άνθρωποι ακόμα και σκλαβωμένοι. Μόνον έτσι δεν γίναμε σκλάβοι. Πολιορκημένοι ναι, αλλά πάντα ελεύθεροι, διότι δεν ξέραμε να ζήσουμε αλλιώς. Αυτό λέει ακόμα και η σημαία μας με τις γαλανόλευκες συλλαβές της: Ελευθερία ή Θάνατος. Γιατί λοιπόν να γονατίσουμε τώρα; Μετά από τόσους αιώνες, να παραδοθούμε για ποιο λόγο; Επειδή θεωρούν ότι μας έπεισε η ρητορική της κρίσης; Εμείς έχουμε κρίση από τον Σωκράτη χάρη στη μαιευτική. Δεν θα χάσουμε την αξιοπρέπειά μας για τόσο λίγο!

H Μοοdy's προειδοποιεί με υποβάθμιση όλη την Ευρωζώνη!



Με υποβάθμιση όλης της ευρωζώνης απειλεί η Moody’s μια μέρα πριν το κρίσιμο Eurogroup.

O λόγος είναι η κρίση στην Ευρωζώνη, καθώς όπως φαίνεται το 2012 οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα χρειαστούν περίπου 800 δις ευρώ σε εκδόσεις ομολόγων, σύμφωνα με την Credit Suisse, ενώ μόνο αυτή την εβδομάδα, Ιταλία, Βέλγιο, Ισπανία και Γαλλία θα εκδώσουν 29 δις σε ομόλογα.

Αυτό σημαίνει ότι το βάρος των χρεών θα το υποστούν οι «αγορές» που δεν φαίνεται να επιθυμούν καμία πλέον συμμετοχή σε αυτό το «παιχνίδι»

της Μέρκελ, που πιέζεται συνεχώς να κόψει χρήμα μέσα της ΕΚΤ.

Με άλλα λόγια, πιέζουν με Μέρκελ να βρει τρόπους να χρηματοδοτεί τα χρέη της Ευρωζώνης, χωρίς να χρειάζονται οι αγορές να αγοράζουν ομόλογα και χρέος της Ευρωζώνης.

Είναι μια ακόμα απόδειξη ότι οι οίκοι είναι μέρος των κερδοσκόπων και των κυβερνήσεων.



http://kostasxan.blogspot.com/

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...