Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Όταν ο Λόρδος Βύρωνας συνεργαζόταν με τον Α. Μαυροκορδάτο για την ίδρυση του Ελληνικού κράτους



Η Ελλάδα του Λόρδου Βύρωνα, παρουσιάστηκε στην κατάμεστη Εθνική βιβλιοθήκη της Σκωτίας, στο Εδιμβούργο
"Η συνεργασία του Λόρδου Βύρωνα με τον Αλέξανδρο Μουροκορδάτο συνέβαλε σημαντικά στην ίδρυση του νέου κράτους της Ελλάδος με την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα".
Αυτό επεσήμανε μεταξύ άλλων στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο καθηγητής Ρόντερικ Μπήτον ο οποίος παρουσίασε εκδήλωση με θέμα «η Ελλάδα του Βύρωνα 1809 -1824», στην κατάμεστη Εθνική βιβλιοθήκη της Σκωτίας, στο Εδιμβούργο.
Ο καθηγητής Μπήτον που κατέχει από το 1988 την έδρα Κοραή Βυζαντινής και
Νεοελληνικής Ιστορίας, Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο King's College του Λονδίνου στην ομιλία του αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στην παραμονή τουΛόρδου Βύρωνα στην Ελλάδα καθώς και στους λόγους που τον οδήγησαν να κάνει την Ελληνική Επανάσταση στόχο της ζωής του.
Παράλληλα τόνισε τις επιρροές που είχε ο Λόρδος Βύρων από τους Ελληνικούς λαϊκούς μύθους της εποχής και ειδικά τις «λαϊκές» ιστορίες τρόμου. Ιστορίες που όπως επεσήμανε ο καθηγητής Μπήτον «ο Βύρων συνήθιζε να τις αφηγείται στους φίλους του, μεταξύ αυτών και στην Μαίρη Σέλλεϋ.»
Όπως επισημάνθηκε η Σέλλεϋ, η συγγραφέας του Φραγκεστάιν, δεν αποκλείεται να συνέλαβε την ιδέα για την συγγραφή του περίφημου έργου της από τις αφηγήσεις του Βύρωνα.
Στη συμβολή του για την δημιουργία του φιλελληνικού κινήματος στο Ηνωμένο Βασίλειο το οποίο όπως υπογραμμίστηκε «επηρέασε καθοριστικά τον Αγώνα της ανεξαρτησίας Ελλάδος» αναφέρθηκε στην σύντομη ομιλία του ο Πρέσβυς της Ελλάδος στην Μεγάλη Βρετανία κ. Κωνστατνίνος Μπίκας.
«Η εκδήλωση ήταν εξαιρετικά σημαντική, όχι μόνο λόγω του περιεχομένου της και του ομιλητή, αλλά και γιατί πραγματοποιήθηκε σε ένα χώρο όπως η Εθνική Βιβλιοθήκη Σκωτίας.
Πρόκειται για μία κιβωτό θησαυρών που σχετίζονται με την ιστορία μας», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η εκπρόσωπος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο Δρ. Βικτωρία Σολομωνίδου. Μεταξύ των άλλων στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας φυλάσσεται το αρχείο του John Murray ο οποίος υπήρξε φίλος και εκδότης του Λόρδου Βύρωνα.
Έτσι κατά την διάρκεια της εκδήλωσης εκτέθηκαν χειρόγραφα του Λόρδου Βύρωνα από τα Αρχεία του Τμήματος Χειρογράφων της Βιβλιοθήκης. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας και ήταν πρωτοβουλία της Ελληνικής Πρεσβείας του Λονδίνου σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρία Σκωτίας.
Παράλληλα έγινε η παρουσίαση τριών νέων βρετανίδων επιστημόνων που εξειδικεύονται στην Αρχαία Ελλάδα και οι οποίες θα παρουσιάσουν σε σχολεία της Σκωτίας πτυχές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Η δράση αυτή πραγματοποιείται σε συνεργασία με Βρετανικά πανεπιστήμια μεταξύ αυτών και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και αφορά ομιλίες νέων επιστημόνων σε γυμνάσια και λύκεια για την Αρχαία Ελλάδα και διάφορες πτυχές της όπως λογοτεχνία, ιστορία, θέατρο, μαθηματικά, φυσική, τέχνη κ.λ.π.
Και οι εκδηλώσεις αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της παμβρετανικής πρωτοβουλίας που έχει πάρει η Ελληνική Πρεσβεία του Λονδίνου με την ευκαιρία της Προεδρίας.

Πηγή: ΑΜΠΕ

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/

6 σχόλια :

  1. Βέβαια και επηρέασε καθοριστικά τον Αγώνα το “φιλελληνικό κίνημα” στο Ηνωμένο Βασίλειο (τότε λεγόταν Βρετανία, γιατί δεν είχε κάνει αίτηση εισδοχής στην Ε.Ο.Κ.). Ούτε το Εδιμβούργο ήταν μια τυχαία πόλη, ούτε η Σκωτία μια ακόμα χώρα που έδρασε το 1821. Μερικοί Σκωτσέζοι που ήρθαν την περίοδο της Επανάστασης ήταν: Thomas Gordon, George Finlay, William Fenton, Charles Napier, Edward Mason, Charles Gordon Urquhart, David Urquhart. Οι πρώτοι δυο, πολιτικοί απεσταλμένοι, έγιναν γνωστοί χάρη στην απλόχερη συκοφάντηση των επαναστατών που δεν ταυτίζονταν με τα συμφέροντα των εργοδοτών του. Η δράση τους αμφισβητείται μέχρι σήμερα, επειδή φρόντισαν (σε στυλ Τρικούπη) να είναι ισοροπιστικοί σε ορισμένα θέματα, ή αφοριστικοί ακόμα και ως προς τους “δικούς τους”. Ο Napier ήταν διοικητής της Κεφαλλονιάς και προοριζόταν για αρχηγός του τακτικού στρατού, θέση που τελικά κατέλαβε ο Φαβιέρος. Όταν φούντωσαν οι δοσοληψίες (1824) ήρθε στην Ύδρα και στην Πελοπόννησο μεταφέροντας και οδηγίες του επίσης Σκωτσέζου αρμοστή των Επτανήσων Thomas Maitland. Ο Fenton ανέλαβε μαζί με έναν συνεργό την δολοφονία του Edward John Trelawny, έμπιστου του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Ο νομικός και θεολόγος Mason ήταν γραμματέας του Κόχραν (καταλύτη της διάλυσης του στρατοπέδου του Καραϊσκάκη και αποκλειστικού υπεύθυνου της πιο δεινής στρατιωτικής ήττας στο Φάληρο το 1827). Ο Mason ανέλαβε την υπεράσπιση του Γ. Μαυρομιχάλη και υπήρξε δημόσιος κατήγορος στην δίκη Πλαπούτα-Κολοκοτρώνη. Οι αδελφοί Urquhart ήρθαν με το κύμα των “φιλελλήνων” του 1826-27. Έδρασαν στρατιωτικά και πολιτικά παρά τω λόρδω Κόχραν.
    Ο στρατιωτικός Gordon υπήρξε κεντρικό πρόσωπο της “Ελληνικής Επιτροπής του Λονδίνου” (Φιλελληνικό Κομιτάτο) και οι πρώτες σχετικές συναντήσεις έγιναν στη Σκωτία το 1821. Την ίδια χρονιά ο Gordon έφτασε στην Ύδρα, έδωσε χρήματα (Κύριος οίδε που κατέληξαν) μετά πήγε στην Πελοπόννησο, έμεινε 2-3 μήνες και γύρισε πίσω για να αναφέρει και να οργανώσει. Η Επιτροπή του Λονδίνου αποτελείτο από πολιτικά πρόσωπα (ανάμεσά τους οι Σκωτσέζοι Lord Erskine, Joseph Hume, James Mackintosh), επιχειρηματίες (ανάμεσά τους ο Σκωτσέζος Edward Ellice), οικονομολόγοι όπως ο David Ricardo και άλλους τυχάρπαστους όπως ο John Bowring (γραμματέας της Επιτροπής). Για την οικονομική τους δράση, αρκεί να διαβάσει κάποιος τον Ορλάνδο (απεσταλμένος για τα δάνεια) και θα καταλάβει. Όσο για την πολιτική τους δράση, αυτή θέλει χωριστό τόμο. “Παλικάρια” που πλαισίωναν τον Byron όπως ο Parry, και ο Millingen ήταν επιλογές του Γκόρντον). Το 1826 ο Γκόρντον βρισκόταν και πάλι στην Επανάσταση, δίπλα στον Κόχραν.
    Άλλοι Σκωτσέζοι που έλαβαν ενεργό μέρος στα της Επανάστασης ήταν ο George Hamilton-Gordon, (4ος Κόμης του Αμπερντήν, Υπουργός εξωτερικών επί Καποδίστρια) και ο αδελφός του Robert Gordon (πρέσβης της Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη περίπου την ίδια περίοδο). Όλοι αυτοί στηρίζονταν κατά μεγάλο μέρος στον σκωτσέζικο διαφωτισμό του Adam Smith με κέντρα τα Πανεπιστήμια Εδιμβούργου, Αμπερτνήν και Γκλασκώβης.

    (συνεχίζεται, δεν χωράει σε ένα τεύχος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Λάμπη,

    Σε παρακολουθώ σε αυτό το ιστολόγιο και ομολογώ πως με έχεις προβληματίσει πολύ. Τα παραπάνω σχόλια ήταν πάρα πολύ βοηθητικά για όσους θέλουν να βλέπουν καθαρά,

    Όμως, το τελευταίο βίντεο (για το Εδιμβούργο) με αποτέλειωσε. Από τα πιο επώδυνα 20΄ της ζωής μου. Ο θύτης, που τολμάει να παρουσιάσει εαυτόν ως θύμα, επιμένει με μεγαλύτερη ένταση να θέλει να μας σώσει θυσιάζοντας ό,τι μας έχει απομείνει στο βωμό του ….?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ μου να πω τα εξής: κατ' αρχήν, το τελευταίο "Εδιμβούργο" είναι περισσότερο αστείο, ένα δραματικό αστείο βέβαια. Δεν προσθέτει κάτι ουσιαστικό στα προηγούμενα, ούτε αποδεικνύει τον διαχρονικό ρόλο της Σκωτίας, δεν είναι όμως και τελείως άσχετο. Η Σκωτία έχει έναν τέτοιο ρόλο. Δεν είναι τυχαία η σύνδεση της τσιγγουνιάς, έχει κεντρικό ρόλο στην δημιουργία της Βρετανίας, αλλά αυτό είναι χαλαρά συνδεδεμένο με τα προηγούμενα, εκτός κι αν το μαγαζί "ΤΕD" εδράζεται εκεί, πράγμα που δεν το έψαξα. Ο "θύτης" (που λές) είναι "ρόλος" και το γενικότερο, δυτικό πολιτικό "μαγαζί" είναι γεμάτο από ρόλους που προωθούν ένα γενικό σκοπό.

    Γι αυτό πιστεύω πως ο Βύρων είναι το καταλληλότερο σημείο για να ξετυλίξουμε το κουβάρι του 21, πολύ μπερδεμένο όντως, αλλά με τον βρετανικό ρόλο σε πρώτο πλάνο. Ο Βύρων δολοφονήθηκε από αυτούς που τον έστειλαν, επειδή λύγισε και δήλωσε -μαζί με τον Στάνχοπ- ότι αλλάζει στρατόπεδο. Ο τελευταίος είχε παρτίδες και με τον Πάνο Κολοκοτρώνη και είχε πειστεί ότι μια κυβέρνηση με Ανδρούτσο (που φαινόταν ανεξάρτητος από τον Κολοκοτρώνη), Υψηλάντη, Νέγρη (που στο μεταξύ είχε αλλάξει επίσης στρατόπεδο) Πλαπούτα και άλλους θα ήταν "ΟΥΔΕΤΕΡΗ" σε σχέση με τον διαφαινόμενο εμφύλιο που θα γινότανε ανάμεσα στην πλευρά Κολοκοτρώνη και στην πλευρά Κουντουριώτη (Μαυροκορδάτου). Οπότε τι έλεγε μ' αυτή του την στάση ο Μπάυρον; Ότι ΔΕΝ έπρεπε να δοθεί το δάνειο στον Κουντουριώτη. Γι αυτό και την πλήρωσε ο Καραϊσκάκης. Η δίκη του στο Αιτωλικό ήταν αντιπερισπασμός και κρατούσε τον Μπάυρον στο Μεσολόγγι, για να μην συναντηθεί με τον Ανδρούτσο. Τον Μπάυρον όμως ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να τον ανακαλέσουν όπως τον Στάνχοπ, δηλαδή με μια διαταγή, οπότε έδωσαν εντολή στο περιβάλλον του να τον ξεκάνει (τουλάχιστον ένας γιατρός από τους δυο ήταν στο κόλπo).

    Με τη φούρια στην αρχική μου τοποθέτηση, μου έφυγε η πρώτη παράγραφος που έλεγε:

    "Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Ο Μπάυρον ήρθε για να συνεργαστεί με τον Μαυροκορδάτο, στο τέλος όμως ανεξαρτητοποιήθηκε και αποφάσισε να συνεργαστεί με τον Ανδρούτσο. Μαζί με τον Μπάυρον ανεξαρτητοποιήθηκε από την Επιτροπή του Λονδίνου και ο Στάνχοπ. Αλλά και ο φίλος του Μπάυρον ο Τρελώνυ δεν έδειξε τον πρέποντα σεβασμό στον Μαυροκορδάτο. Το αποτέλεσμα το ξέρετε. Μπάυρον, Στάνχοπ, Ανδρούτσος, Τρελώνη ανακλήθηκαν, οι τρεις από την ζωή και ο Στάνχοπ από την Ελλάδα. Από θαύμα, στην κυριολεξία, γλύτωσε ο Τρελώνη και ύστερα από διαπραγματεύσεις Παρνασίδος-Λονδίνου-Μαυροκορδάτου, του επετράπη να βγει από την σπηλιά του Ανδρούτσου και να επιστρέψει στην Αγγλία μαζί με την μια από τις δυο σφαίρες που δέχθηκε και με την οποία έζησε για πολλά χρόνια."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το κάθε σου σχόλιο είναι και ένα τεύχος Λάμπη μου, και θα εξιοποιηθούν σιγά σιγά και άλλα μόλις οι συνθήκες μας το επιτρέψουν.... Αν έχεις έναν τίτλο να μου δώσεις, θα σου ήμουν ιδιαίτερα ευγνώμων, ωστόσο θα παρεμβάλλω την τελευταία παράγραφο στην αρχή του σχολίου σου, με ότι άλλο θα ήθελες να προσθέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι να σου πώ Ιφιγένεια, αν και πρόχειρα, έχουν κι αυτά τη γλύκα τους, ελλείψει τεκμηρίωσης όμως δεν αποτελούν δομημένη ιστορία. Πάντως δεν τα κατέβασα απ' το κεφάλι μου. Το θέμα του σχολίου είναι "Η σχέση Μπάυρον-Μαυροκορδάτου μέσω της τότε και της σημερινής Σκωτίας". Παρακινήθηκα να το συντάξω μόλις είδα τον φίλο απ τα παλιά, τον κύριο Μπήτον.
    Α! η μόνη διόρθωση που χρειάζεται είναι ότι η συνάντηση του Γκόρντον στην Σκωτία δεν έγινε το 1821 αλλά το 1822. Άρα το σημείο εκείνο αλλάζει:

    Ο στρατιωτικός Gordon υπήρξε κεντρικό πρόσωπο της “Ελληνικής Επιτροπής του Λονδίνου” (Φιλελληνικό Κομιτάτο) και οι πρώτες σχετικές συναντήσεις έγιναν στο Εδιμβούργο τον Αύγουστο του 1822. Ένα χρόνο πριν, ο Gordon έφτασε στην Ύδρα, έδωσε χρήματα (Κύριος οίδε που κατέληξαν) μετά πήγε στην Πελοπόννησο, έμεινε 2-3 μήνες και γύρισε πίσω για να αναφέρει και να οργανώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εκτός από συλλεκτικό ;) είναι και επεξηγηματικό το σχόλιο σου και πολύ αξιόλογο με τις παραπομπές αλλά και τις παράλληλες πληροφορίες των προσώπων που συνθέτουν αυτό το κομμάτι της ιστορίας! Θα το δημοσιεύσουμε, εκτός απροόπτου το βράδυ. Σε ευχαριστώ πολύ!
    Την καλημέρα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...