Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

«ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΕΚΟΒΑΝ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΑΝ ΚΑΤΣΙΚΙΑ». ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Δ.



                    Κωνσταντίνος Μόσιαλος,
                    «Αντάρτικο 1942-1945,
                           μια  μαρτυρία».

Απόσπασμα από το βιβλίο:
«Και τι είδα. Ένα λάκκο σκαμμένο σε σχήμα γάμμα, βάθους ενός μέτρου περίπου και πλάτους δύο και, δύο αντάρτες, το φουστανελοφόρο «Υψηλάντη» και τον αδύνατο «Διαμαντή», να έχουν δύο ανθρώπους γονατισμένους και να τους κόβουν το λαιμό σαν κατσίκια, χωρίς να ακούγεται από τους σφαγμένους ούτε κιχ, ούτε φωνή, ούτε βόγγος.  
Μόνο ένα ροχαλητό ακουγόταν, όταν πεταγόταν το αίμα μακριά από το λαιμό. Έκανα ένα αχ, χωρίς να βγάλω φωνή. Ούτε κανένας έβγαλε φωνή από τους είκοσι ένας που είμασταν εκεί μελλοθάνατοι. Ίσως είναι απίστευτο, αλλά είναι αλήθεια, και μόνον αλήθεια.

Τώρα παρακολουθούσα πως τους έσφαζαν, τους πρώτους, ώσπου να έρθει η σειρά μου. Είχαν σφάξει τέσσερις αλλά δεν είχα δει ακριβώς πως τους έπαιρναν από τη γραμμή. Τώρα είχα την ευκαιρία να τους βλέπω. Πρώτον διότι έβλεπα καλά απ’ το φως του φεγγαριού και δεύτερον είχα πλησιάσει το λάκκο.
Ο ένας σφαγέας ήταν στη μία άκρη του λάκκου και ο άλλος στην άλλη. Βλέπω τον «Υψηλάντη», που ήρθε στη γραμμή με τον πρώτο που είχε σειρά, να τραβάει την τριχιά κάτω από τη μασχάλη για να τον απελευθερώσει από τους άλλους, και να τον πάρει για σφάξιμο χωρίς να του λύσει τα χέρια που ήταν δεμένα πίσω. Τον πήρε, τον πήγε στην άκρη του λάκκου και του είπε «γονάτα».
Ο μελλοθάνατος χωρίς δισταγμό γονάτισε, και το παλληκάρι ο «Υψηλάντης» του κάρφωσε το μαχαίρι στο λαιμό, από μέσα προς τα έξω και με μια κλωτσιά τον έριξε μέσα στο λάκκο. Στο διάστημα που ο «Υψηλάντης» έκανε αυτό, ο «Διαμαντής» έπαιρνε άλλον, με την ίδια διαδικασία της τριχιάς. Η τριχιά έπρεπε να βγει όλη χωρίς να κοπεί πουθενά. Έπρεπε να δέσει και άλλους  μελλοθάνατους.  
Πάντως δε βιάζονταν, διότι όταν τους πετούσαν στο λάκκο τους κοίταζαν πως χτυπιόνταν και πως ξεψυχούσαν αφού πολλούς ή μάλλον όλους τους έριχναν στο λάκκο μισοσφαγμένους.
Ήρθε η σειρά του αδελφού του πατέρα μου. Μόλις του είπε «γονάτα», τους είπε, και ήταν ο μόνος που μίλησε εκείνη την ώρα: 
– Ρε παιδιά, αφήστε με να πιω λίγο νερό, κόλησε το στόμα μου, και μετά χαλάστε με.
Εκείνη τη στιγμή η λέρα ο «Υψηλάντης», του είπε:

– Σκάσε, ρε πούστη σκατόγερε που θέλεις και νερό, τώρα θα σου δώσω εγώ και του έκοψε το λαρύγγι».-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ



4 σχόλια :

  1. και μετα αφου γυρισε με τιμες και δοξες ο κατσιαπλιας δολοφόνος του δοσανε συνταξη για τα κατορθοματα του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα ήταν σημαντικό να βάζετε και την πηγή από την οποία βρήκατε το εν λόγω άρθρο.

    https://ellhnikaxronika.com/2016/10/18/%CE%BA%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-1942-1945-%CE%BC/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι «Αυτόχθονες Έλληνες» στην αναπαραγωγή ενός θέματος αναφέρονται πάντοτε, με ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια, στις πρωτότυπες πηγές.
      Το παρόν άρθρο είναι αντιγραφή μιας σελίδας ενός βιβλίου, τον συγγραφέα, τον τίτλο, τον εκδοτικό οίκο και την χρονολογία εκδόσεως αναφέρουν λεπτομερώς. Εκτός αυτού δημοσιεύουν και μία τεράστια φωτογραφία του ίδιου του βιβλίου.
      Έτσι οι απαιτητικοί αναγνώστες του άρθρου, αν θελήσουν κάτι παραπάνω από την συγκεκριμένη πηγή, μπορούν να πάνε να αγοράσουν το ίδιο το βιβλίο.

      Τώρα στο διαδίκτυο παρουσιάζεται συχνά το εξής πρόβλημα: Μπορεί ένας ή πολλοί ιστότοποι να αναπαράγουν μία συγκεκριμένη σελίδα ενός εκδοθέντος βιβλίου. Κάποιος τρίτος, μεταγενέστερα, θέλει να αναφέρει και ο ίδιος αυτήν την σελίδα του βιβλίου.

      Ποια θα πρέπει να είναι η δεοντολογία; Θα πρέπει να αναφέρει όλους τους προγενέστερους αναπαραγωγούς του θέματος ή μόνο το ίδιο το βιβλίο, δηλαδή την αρχική πηγή;
      Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το απόσπασμα της σελίδας του συγκεκριμένου βιβλίου, το διαβάσαμε στην ιστοσελίδα "ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ", του καθόλα αξιόλογου κ. Γιάννη Αθανασόπουλου.

      Δεν γνωρίζαμε ότι η αναφερόμενη σελίδα του βιβλίου δημοσιεύθηκε μόνο και αποκλειστικά από τον κ. Γιάννη Αθανασόπουλο, Ιστορικό, Πτυχιούχο της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας, κατεύθυνση Ιστορίας, στο εξαιρετικό ιστολόγιο που διευθύνει «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ».

      Αναφέρουμε έτσι την πρωτότυπη αρχική πηγή, (δηλαδή το ίδιο το βιβλίο) χωρίς κανένα δόλο ή πρόθεση για απόκρυψη.

      Άλλωστε τι να αποκρύψουμε;
      Πάντως ευχαριστούμε τον κ. Γιάννη Αθανασόπουλο για την υπενθύμιση ότι η αναπαραγωγή αυτής της σελίδας του πολύ ενδιαφέροντος αυτού βιβλίου, ξεκίνησε με δική του πρωτοβουλία στην αξιόλογη ιστοσελίδα του «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ», της οποίας την ανάγνωση και παρακολούθηση συνιστούμε ενθέρμως.
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
  3. https://www.rizospastis.gr/story.do?id=994964
    Είδαμε και αυτό δυστυχώς ...Αλήθεια,οι σφαγέντες, σε ποιό Μουσείο μηνομνεύονται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...