Τρίτη 1 Μαΐου 2018

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ: «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ».


 ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΣ:  Η  ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ  ΧΩΡΑ  ΤΗΣ  ΕΥΡΩΠΗΣ

Η θρησκεία και η θρησκευτική παράδοση έχουν παίξει τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση οικονομικών και κοινωνικών αντιλήψεων, επηρεάζοντας καθοριστικά την οικονομική ανάπτυξη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.  Η ορθοδοξία απετέλεσε μάλιστα τροχοπέδη στην ανάπτυξη, σε αντίθεση με τον προτεσταντισμό, που συνέβαλε θετικά στη  δημιουργία πλούτου, στη διαμόρφωση σύγχρονων οικονομικών αντιλήψεων και στον εκσυγχρονισμό.

Διαβάστε  και  το  άρθρο:



Πέμπτη, 11 Ιουλίου 2019


ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ...





Η Παγκόσμια Τράπεζα δημοσίευσε έρευνα δύο Βουλγάρων επιστημόνων, που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η υπανάπτυξη των ορθοδόξων εθνών της ΕΕ οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στη θρησκευτική τους παράδοση.
Οι δύο επιστήμονες, ο  Συμεών Τζάνκοφ που διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών στη Βουλγαρία και η ακαδημαϊκό του UCL Ελένα Νικόλοβα, επισημαίνουν  ότι «η Δυτική Χριστιανοσύνη έδωσε έμφαση στον ρασιοναλισμό, τη λογική και την ατομικότητα, καθώς και την αμφισβήτηση των κατεστημένων αρχών. Η Ανατολική Χριστιανοσύνη συνδέθηκε με τον μυστικισμό, το συναίσθημα και την κοινότητα και έδωσε μικρότερη έμφαση στον νόμο και τον λόγο.»
Τα χαρακτηριστικά αυτά των Ορθοδόξων κοινωνιών, λέει η Παγκόσμια Τράπεζα, χρησιμοποιήθηκαν δεόντως από τα κομμουνιστικά καθεστώτα, επέζησαν του κομμουνισμού και τώρα υπονομεύουν την αφομοίωση των ορθοδόξων χωρών στο δυτικό μοντέλο.
Ο Τζάνκοφ και η Νικόλοβα παρατηρούν ότι η ιδέα πως ορθοδοξία και Δύση δεν συμβαδίζουν, δεν είναι κάτι καινούργιο. Αναφέρουν σχετικά τον Ρώσο στοχαστή του 19ου αιώνα Πιοτρ Τσαντάεφ, που ισχυριζόταν ότι η Ρωσία υιοθέτησε τον «λάθος χριστιανισμό».
Έμφαση δίνεται επίσης στη σύγκριση μεταξύ πρώην κομμουνιστικών χωρών με καθολική, προτεσταντική και ορθόδοξη παράδοση,
Οι προτεσταντικές και οι καθολικές κοινωνίες (χώρες της Βαλτικής, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβενία) ευημερούν , ή εν πάση περιπτώσει βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση και είναι πιο αναπτυγμένες. Οι ορθόδοξες (Ρωσία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σερβία, Μολδαβία κλπ) υπολείπονται σε ανάπτυξη.
Οι ερευνητές επισημαίνουν επίσης -και η Παγκόσμια Τράπεζα συμφωνεί – ότι κοινωνιολογικά οι Ορθόδοξοι τείνουν να αγαπούν τον κρατισμό.
Ειδική μνεία γίνεται στους Έλληνες.
Όπως  τονίζεται στα συμπεράσματα της έρευνας, λόγω μακραίωνης εμπορικής παράδοσης και βιωμένου κοσμοπολιτισμού, οι Έλληνες είναι πιο «συμβατοί με τον καπιταλισμό».
Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί ότι και οι Έλληνες, όπως όλοι οι ορθόδοξοι, πόρρω απέχουν από τα προστάγματα της προτεσταντικής ηθικής, που επιδιώκει τη σωτηρία της ψυχής δια της εργασίας.
Δυστυχώς, παρατηρεί η Παγκόσμια Τράπεζα, οι κοινωνίες δεν πλουτίζουν με «προσευχή και υπακοή» – τα δύο στοιχεία που αποτελούν τον πυρήνα της χριστιανικής Ορθοδοξίας.




ΣΗΜΕΙΩΣΗ  Ζ.Π.

Πρέπει  να  γίνει  μία  σοβαρή  ψυχιατρική   και  κοινωνιολογική  μελέτη,  που  να  ερμηνεύει,  πώς  οι  νεοέλληνες  το  πρωί  κάθονται  σε  τεράστιες  ουρές  για  να  προσκυνήσουν  το  κάστανο  του  αγίου  Παϊσίου  και  μετά  ψηφίζουν  τον  κομμουνιστή  Τσίπρα.  Αυτά  τα  δύο  πρέπει  να  έχουν  στενή  συσχέτιση.  Η προς  τον  κομμουνισμό  φορά  της  νεοελληνικής  κοινωνίας,  ψυχιατρικά - κοινωνιολογικά,  σίγουρα  έχει  βαθύτατο  εσωτερικό  συνειρμό  και  συνάφεια  με  την  ίδια  την  φύση  της  ορθόδοξης  χριστιανικής  κοινωνίας.  Δεν  εξηγείται  αλλιώς.  Οι  νεοέλληνες  κομμουνιστές  φαίνεται  ότι  είναι  η  ανομολόγητη  ψυχοκοινωνιολογικά  μη  ωρίμανση του  μέσου  ορθόδοξου  νεοέλληνα,  γιατί  ο  ιδεολογικός  διαποτισμός της  ορθοδοξίας  με  τα  αλλόκοτα  δόγματά  της  στην  παιδική  ηλικία παραμένει βαρύς στο υποσυνείδητο  του  νεοέλληνα. Ψυχαναλυτικά  ο  ορθόδοξος  νεοέλληνας  έχει  καθηλωθεί  στο  πρωκτικό, βρεφικό,  παιδικό  ή  έστω εφηβικό  στάδιο,  στο  στάδιο  που καταφέρνει  να  απορρίψει  την πατρική κηδεμονία,  στο  στάδιο  που  επαναστατεί  αλλά  δεν  μπορεί  να  ενηλικιωθεί  ποτέ,  στο  στάδιο  μιας  μόνιμης  ανισόρροπης  επανάστασης  με  καθηλωμένους  αρνητισμούς,  χωρίς  να  μπορεί  να  ωριμάσει  και  να  προχωρήσει  στην  υπέρβαση,  χωρίς  να  μπορεί  να  αναπτύξει  τίποτε το θετικό  και  δημιουργικό. 







 

Το παρακάτω κείμενο του άλλοτε γ.γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, πρωτοδημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα του Ριζοσπάστη στις 9 Σεπτέμβρη 1945, με τον τίτλο «Ορθοδοξία», ενώ ακολούθησε αναδημοσίευση στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση (ΚΟΜΕΠ) Ιουλίου-Αυγούστου 1984:
 
"Πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν σε αθηναϊκές εφημερίδες μας πληροφορούν ότι στο Λονδίνο ο Μακαριώτατος θα συζητήσει με τους υπεύθυνους αγγλικούς κύκλους και το ζήτημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Είναι ολοφάνερο ότι διακρίνεται προσπάθεια το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Πόλης να μεταβληθεί πάλι όχι μόνο σε στίβο προσωπικών αντιζηλιών και επιδιώξεων που έχουν συναμεταξύ τους διάφοροι χρεοκοπημένοι ιεράρχες, μα και σε όργανο μεγαλοδυναμικών εξωορθοδοξιακών βλέψεων.
Στο σημείο αυτό ο ελληνικός Λαός πρέπει να προσέξει εξαιρετικά. Χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να πέσει σε ανακρίβειες, μπορεί κανείς να ισχυριστεί εδώ ότι η λαοφθόρα διαμάχη ανάμεσα στους βαλκανικούς λαούς χρονικά συμπίπτει με την εποχή που το Οικουμενικό Πατριαρχείο άρχιζε να κομματίζεται και να γίνεται όργανο ξένων, ανθελληνικών και αντιορθοδοξιακών συμφερόντων.
Ο μεγαλοελλαδίτικος τυχοδιωκτικός εθνικισμός μέσα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έβλαψε και αυτός λίγο το έργο για μια δημοκρατική συνεργασία και συμβίωση στα Βαλκάνια και με τους φατριασμούς της φαναριώτικης παπαδοκρατίας τράφηκε πολλές φορές και ενισχύθηκε το τοπικιστικό διασπαστικό πνεύμα μέσα στους κόλπους της ορθοδοξίας, που τόσο έβλαψε τη λαϊκή και εθνική εξέλιξη και πρόοδο όλων των βαλκανικών λαών.
* * *
Το ξάπλωμα και η επικράτηση της Ορθοδοξίας στις χώρες και τους λαούς της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης καθώς και στη Μικρασία και τη Μέση Ανατολή ανταποκρίνεται ιστορικά στην αντίδραση που προκαλούσαν οι τάσεις για πνευματική, πολιτική και οικονομική επέκταση και επιβολή του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους και του καθολικισμού – παπισμού. Μα η επικράτηση αυτή δεν οφείλεται μονάχα σε αρνητικά αίτια. Έχει και θετικά βάθρα γιατί χωρίς να παραγνωρίζουμε τις εθνικές και τοπικές ιδιομορφίες, η Ορθοδοξία ιδεολογικά – πνευματικά ανταποκρίνεται σε μια νοοτροπία λαϊκή, σ’ ένα εσωτερικό ψυχικό δεσμό, που ο Ευρωπαίος κοσμοπολίτης ονομάζει «ανατολικό πνεύμα» και ο ξεπεσμένος και έκφυλος Λεβαντίνος περιφρονεί, μα που συγκεντρώνει και εκφράζει εσωτερική λαϊκή ενότητα και εκδηλώνει ανώτερα ιδεώδη και χαρίσματα, άσχετα αν στα χρόνια εκείνα της μεσαιωνικής κατάστασης και του ασιατικού δεσποτισμού του Βυζαντίου κάνουν την εμφάνισή τους με μορφή θρησκευτικο-εκκλησιαστική.
Εδώ θα πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησιά και η Χριστιανική Θρησκεία γενικότερα, όπως την εκφράζει η Εκκλησία αυτή, παίξαν όχι μόνο στη Ρωσία μα και στα Βαλκάνια ένα προοδευτικό ρόλο τόσο σαν παράγοντας που διευκόλυνε και επιτάχυνε την εθνική διαμόρφωση, συσπείρωση και ανάπτυξη παρέχοντάς της ενιαία ιδεολογικά πλαίσια, όσο σαν στοιχείο που στα χρόνια του εξανδραποδισμού και της σκλαβιάς κάτω απ’ την οθωμανική τυραννία, συνέτεινε σημαντικά και ουσιαστικά στον εθνικοαπελευθερωτικό τότε αγώνα παρά και ενάντια στην αντίδραση και προδοσία που έκαναν σημαντικοί και σημαίνοντες παράγοντες και κορυφές της Ορθοδοξίας ιδιαίτερα στο Φανάρι. Είναι αναρίθμητα τα παραδείγματα που δείχνουν ότι Ταγοί και απλοί στρατευμένοι της εκκλησιαστικής ιεραρχίας πάλεψαν και με το ντουφέκι στο χέρι στο πλευρό του Λαού και ότι μοναστήρια και μοναστήρια είχαν μεταβληθεί σε μπαρουταποθήκες και λαϊκά φρούρια.
* * *
Στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής υποδούλωσης στην Ελλάδα, παρά την ουσιαστική αντίδραση της κεφαλής της Αυτοκέφαλης Εκκλησιάς, που συνέχιζε την προδοτική και αντιλαϊκή στάση της κατά την περίοδο της τεταρτοαυγουστιανής δικτατορίας, ένα μεγάλο μέρος του Κλήρου τάχθηκε στο πλευρό του Λαού και πολέμησε μαζί του. Σήμερα η μοναρχοφασιστική αντίδραση προσπαθεί κάτω και από ξένες εμπνεύσεις να σπάσει και την ηρωϊκή αυτή δημιουργία του Κλήρου στον καιρό της Εθνικής Αντίστασης και να κάνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο μαζί με την Αυτοκέφαλη Ελληνική Εκκλησιά ξανά όργανο των ξένων επιρροών στα Βαλκάνια, όργανο διάσπασης ανάμεσα στους λαούς της Ορθοδοξίας. Και αυτό το σκοπό όπως φαίνεται εξυπηρετεί το ταξίδι του Μακαριωτάτου στο Λονδίνο, όπου θα πάει να μηχανορραφήσει. Το όλο ζήτημα καταντά πολύ πιο ύποπτο γιατί είναι ανακατεμένος και ο πολύς τεταρτοαυγουστιανός Χρύσανθος.
Εμείς οι Έλληνες πρέπει νάμαστε στο σημείο αυτό πολύ ευαίσθητοι, προσεκτικοί και άγρυπνοι. Η αντιδραστική μοναρχοφασιστική δεξιά και οι συνεργάτες της θέλουν σήμερα να καπηλευθούν και αυτό το αγνό και ακμαίο θρησκευτικό αίσθημα του Λαού μας. Να εμπορευθούν την Ορθοδοξία και να την ξανακάνουν όργανο διχασμού και διχόνοιας στα Βαλκάνια, στην Ευρωπαϊκή Ανατολή και στη Μέση Ανατολή.
Αυτού βρίσκεται σήμερα ένας σοβαρός κίνδυνος. Τεταρτοαυγουστιανοί, δοσίλογοι και συνθηκολόγοι καθοδηγητές στην Ελληνική Εκκλησία είναι μια απειλή εθνική και προς τα μέσα και προς τα έξω. Η Ελληνική Ορθοδοξία και γενικότερα η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησιά, πρέπει να αποβλέψουν στο μοναδικό προορισμό τους που μπορεί να τους δώσει και μια ατράνταχτη ιστορική δικαίωση: Να γίνουν συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους λαούς της Ορθοδοξίας, απόστολοι της πνευματικής, πολιτικής και οικονομικής συνεννόησης και συνεργασίας. Σ’ αυτόν το ρόλο και την αποστολή, πρωτοπόρο και πρωτεργάτη θέλει ο Λαός της Ελλάδας την Ορθόδοξη Εκκλησιά του. Το πρώτο βήμα θα γίνει με την αποκατάσταση συνεργασίας και ενότητας στους κόλπους της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας.
Σε μια τέτοια κίνηση, που από πολλούς τώρα μήνες συνεχίζεται και καρποφορεί, δεν παίρνει επιδεικτικά μέρος η Ελληνική Αυτοκέφαλη Εκκλησία, που στις αντιορθοδοξιακές πλεκτάνες της προσπαθεί να μπλέξει και το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Πόλης.
Είναι μια καθαρή ξενοκίνητη διασπαστική κίνηση που αν παρουσιάζει μερικές επιτυχίες είναι γιατί επικρατεί στην Εκκλησιά της Ελλάδας ένα τεταρτοαυγουστιανό εσωτερικό καθεστώς που πνίγει την εσωεκκλησιαστική δημοκρατική παράδοση, πνίγει τη φωνή του λαϊκού κλήρου και κρατά στην αρχή προδότες, δοσίλογους, συμβιβαστές που εξυπηρετούν μόνο ξένους σκοπούς και συμφέροντα.
Είναι απαραίτητο, λοιπόν, ένα εσωτερικό σάρωμα, θαρραλέο και εξυγιαντικό μέσα στις γραμμές της Ελληνικής Εκκλησίας. Για να ξαναβρεί την ισορροπία της. Και να γίνει όπως τη θέλει ο Λαός, παράγοντας συμφιλίωσης, αδελφοσύνης, ειρήνης και συνεργασίας ανάμεσα στους Λαούς της Ορθοδοξίας".

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ




ΓΟΕΡΟΣ ΘΡΗΝΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018. Ο ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΗΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ.



Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ Ε=Μ.C² ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟ ΦΥΣΙΚΟ ΦΡΙΤΣ ΧΑΖΕΝΕΡΛ (Fritz Hasenöhrl).




800 ΚΙΒΩΤΙΑ ΜΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΣΕ ΑΠΟΘΗΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ. ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ" ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ.




«Ο μεν γαρ Ελληνισμός πανταχού της γης εκταθείς και τας απάντων ανθρώπων ψυχάς κατασχών ούτως ύστερον μετά την τοσαύτην ισχύν και την επίδοσιν υπό της του Χριστού κατελύθη δυνάμεως». Ιωάννης Χρυσόστομος , "Κατά Ελλήνων", 15.



Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΜΙΩΝΗ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟΝ ΒΟΡΙΔΗ: «ΒΟΡΙΔΗ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ. ΘΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΑ ΕΚΑΤΟ».


ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΟΙ "ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.








ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ «ΓΕΡΜΑΝΟΙ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΟΤΟΥΡΚΙΑ. Η ΜΕΡΚΕΛ ΕΝΤΡΟΜΗ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ. Ο ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΤΡΑΜΠ ΜΠΟΡΕΙ (Ο ΗΛΙΘΙΟΣ) ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ. ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ "ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ" ΜΗΠΩΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕΥΣΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΛΑΟ.











8 σχόλια :

  1. Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΣΟΦΙΑ (Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ).
    "Και δανιείς έθνεσι πολλοίς, σύ δε ου δανιεί και άρξεις εθνών πολλών, σου δε ουκ άρξουσιν" (Παλαιά Διαθήκη, Βιβλίο Δευτερονόμιο, ΙΕ΄6)
    Ο Ιεχωβά συμβουλεύει στην Παλαιά Διαθήκη τους Εβραίους: "να δανείζουν τους άλλους λαούς, αλλά αυτοί να μην δανείζονται από κανένα, για να καταφέρουν να κυβερνήσουν πολλά έθνη"...
    Τα κατάφεραν;
    ¨Τω αλλοτρίω εκτοκιείς, τω δε αδελφώ σου ουκ εκτοκιείς, ίνα ευλογήση σε Κύριος ο Θεός σου¨ (Παλαιά Διαθήκη, Βιβλίο Δευτερονόμιο, ΚΓ΄21)
    "Τους ξένους να δανείζεις με τόκο, τους δε εβραίους χωρίς τόκο".
    Έξυπνη συμβουλή δίνει στα τέκνα του εδώ ο θεός, αλλά ηχεί λίγο παράξενα όταν την ξεστομίζει ο ίδιος ο Θεός...πάντως οι Εβραίοι την εφήρμοσαν και την εφαρμόζουν αποτελεσματικά εδώ και χιλιετίες.
    Ζ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στο βιβλίο του Μ. Καλόπουλου "Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ", με καθυστέρηση δύο χιλιετιών, καταγγέλλονται επιτέλους τα αισχρότερα εγκλήματα όλων των εποχών, που είναι γραμμένα στο "ιερότερο" βιβλίο όλων τον εποχών. Ο τεκμηριωμένος ισχυρισμός του Καλόπουλου στο βιβλίο του, περί κοινών, υπαρκτών και απολύτως φυσικών δηλητηρίων ως περιεχόμενο της κιβωτού της διαθήκης, θα τύχει επιμελημένης παρασιώπησης, την ίδια στιγμή που Έλληνες και ξένοι δεν διστάζουν να αποδώσουν δημοσίως στην κιβωτό μυθικές διαστάσεις φονικότατων δυνάμεων. Ή θα λατρεύουμε λοιπόν τις υπεραπλουστεύσεις της θρησκείας ή θα καταφεύγουμε στην προστατευτική ομπρέλα της χαριτωμένης υπερβολής. Την ουσία και το μέτρο για λόγους που είναι κατανοητοί, δεν φαίνεται να τα προτιμά κανείς. Το φρόνιμο συγγραφικό σκεπτικό φαίνεται να είναι: "μας επιτρέπονται κάποιες κολακευτικές υπερβολές, όχι όμως και να εγείρουμε ζήτημα". Έτσι κάθε τρεις και λίγο τα ιουδαϊκά πρακτορεία ειδήσεων κατασκευάζουν την «είδηση»: «Βρέθηκε η Κιβωτός με τις Δέκα Εντολές». ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΝΤΟΡΟΣ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ: «Βρέθηκε η Κιβωτός με τις Δέκα Εντολές - Μετά τον Ιντιάνα Τζόουνς την σκυτάλη παίρνουν οι ερευνητές». Ο Μ. Καλόπουλος απέδειξε πειστικά, εδώ και 20 χρόνια, με πλήθος παραδειγμάτων, στο ανεπανάληπτο βιβλίο του «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ», ότι η περιβόητη Κιβωτός της Διαθήκης των εβραίων ήταν ένα καλά φυλαγμένο κιβώτιο, που περιείχε πτωματικά και άλλα δηλητήρια (ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ), με τα οποία οι εβραίοι δηλητηρίαζαν τους άλλους λαούς, (Αιγύπτιους, Χαναναίους, Φιλισταίους, Μωαβίτες, Μαδιανίτες κλπ). Καθαρά ύπουλος βιολογικός πόλεμος. Κανένας δεν μπόρεσε να αντικρούσει τον Καλόπουλο. Ούτε ιστορικοί, ούτε θεολόγοι, ούτε ραββίνοι, ούτε πανεπιστημιακοί, ούτε «απολογητές», ούτε ιουδαίοι, ούτε χριστιανοί, ούτε δημοσιογράφοι. Η αντίδραση όλων αυτών: η συνωμοσία της σιωπής. Να μην διαβάσει ο λαός το βιβλίο του «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ». ΕΛΛΗΝΕΣ: ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ. ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ». ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΡΩΤΗΣΤΕ ΕΠΙΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ, ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ, ΡΑΒΒΙΝΟΥΣ. Επιτέλους απαντήστε οι «ειδικοί» στον «ΕΝΟΠΛΟ ΔΟΛΟ». Μην κρύβεστε.
    Ζ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. H εβραιοχριστιανική «Βίβλος» είναι μία ξενάγηση στα απίστευτα κατορθώματα μερικών μάγων της Μέσης Ανατολής. Εκεί μας παρουσιάζεται ένας ολόκληρος κόσμος μαγείας και πανουργίας, με παράξενους, πανέξυπνους και αδίστακτους τρόπους παρέμβασης στην ιστορία. Όλοι κάποτε πρέπει να διατυπώσουμε την καυτή ερώτηση: τι κάνουν επιτέλους αυτοί οι ιουδαίοι πατριάρχες - μάγοι; Έφθασε ο καιρός πλέον για να απομυθοποιήσουμε τον μεγάλο γρίφο της ανθρωπότητας, την ισχυρότερη θεολογική παραπλάνηση, που αποτρέλανε την ανθρωπότητα; Όλος αυτός ο πολιτισμοκτόνος κατακλυσμός γεννήθηκε μέσα από τις σελίδες ενός χαλδαιικού βιβλίου, που μετονόμασαν σε "Αγία Γραφή". Αυτό το θεολογημένο ιστορικό αρχείο των χαλδαίων μάγων, σε κάθε σελίδα του ξερνάει φωτιά και κατάρες, κυνηγώντας την υποταγή των λαών της γης, στον τρομοκράτη των ψυχών, τον τριαδικό ιεχωβά. Μελετώντας απ’ αυτή την σκοπιά την Βίβλο, καταλαβαίνουμε πως δεν έχουμε μπροστά μας, την ιστορία κάποιου δραστήριου βιβλικού θεού, που (κατά τον αφελή θεολογικό ισχυρισμό), άλλο δεν έκανε απ’ το να αναμειγνύεται καθημερινά στην ιστορία των ανθρώπων, αλλά ένα διαχρονικό, ισχυρό κέντρο παραγωγής εφαρμοσμένης μαγείας, με πλήρη συναίσθηση της παρεμβατικής του δύναμης στην διαμόρφωση της ιστορίας!
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
    2. ΠΑΝΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

      Το επάγγελμα του δαιμονο-διώκτη στην Παλαιστίνη μπορεί να σε κάνει φίρμα, αλλά τελικά δεν είναι εύκολο! Ειδικά εκείνη την εποχή, που τα δαιμόνια πρέπει να είχαν κάτι σαν γενική συνέλευση στην ευρύτερη περιοχή, γιατί δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η απίστευτη συχνότητα των εμφανίσεών τους, που ανάλογη της δεν κατέγραψε ποτέ ξανά η ιστορία. Κυριολεκτικά παντού δαίμονες! Στην Καπερναούμ (Λουκ.4.31), στην Γαλιλαία (Μαρκ.1.39) στους Γεωργιανούς (Λουκ. 8.27). Μέχρι και στα όρια της Τύρου (Μαρκ.7.24)!
      Οι δαίμονες ήταν τόσοι πολλοί… που ακόμα και ένας τύπος, παντελώς άγνωστος στον Ιησού και τους μαθητές του, περιφερόταν στην ιδία περιοχή με τον Χριστό, και έκανε λέει (Μαρ. 9.38) κι αυτός εξορκισμούς με επιτυχία! Οι μαθητές παραξενεύτηκαν και το ανέφεραν στο Δάσκαλο, αλλά αυτός τους καθησύχασε λέγοντας: «Μη εμποδίζετε αυτόν». Δεν μάθαμε ποτέ τι απέγινε, ούτε ποιος ήταν. Φαίνεται πως οι ξορκισμοί είναι κληρονομικό χάρισμα. Άμα το 'χεις δεν χρειάζεσαι και πολλές επαφές με τον Δάσκαλο. Κάπου τον είδε να το κάνει… και το ξεσήκωσε στα γρήγορα μ' επιτυχία!
      Τελικά τέτοια ήταν η έξαρση της δαιμονο-κατάληψης, που έγινε φανερό, πως ο Δάσκαλος δε προλάβαινε μόνος του όλα τα περιστατικά! Γιατί μπορεί να μην του φαίνεται, αλλά το κάθε περιστατικό θέλει ξεχωριστό χειρισμό και χρόνο, χώρια την κούραση.
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
    3. Γιατί εκβάλλει δαίμονες ο Ιησούς;
      Είναι με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο ο συνεχιστής του δαιμονοδιωκτικού πνεύματος του Τωβίτ; Ενώ ο Ιησούς εκβάλλει συνεχώς δαίμονες, γιατί στην υπόλοιπη Παλαιά Διαθήκη, εκτός από την περίπτωση του Τωβίτ και ελάχιστων ακόμα εξαιρέσεων, μια τέτοια δαιμονοδιωκτική πρακτική σχεδόν απουσιάζει από τους παλαιοδιαθηκικούς θεραπευτές; Υπήρξε άραγε, στους προχριστιανικούς χρόνους, μια ξαφνική στροφή της ιουδαϊκής θεολογίας προς την δαιμονοδιωκτική θεραπευτική... ή μήπως όλες αυτές οι δαιμονολογικές περιγραφές αν και ελάχιστες σε ολόκληρη την Π. Διαθήκη, μαρτυρούν μια επιμελώς κρυμμένη πλευρά της βιβλικής δαιμονολογίας;
      ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, Η ΓΗ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ
      Ένα απ' τα πλέον ανεξήγητα πράγματα της ζωής του Ιησού είναι οι πολλοί δαιμονισμένοι που τον περιβάλουν. Όπου κι αν στραφεί, υπάρχει κάποιος δαιμονισμένος. Παρατηρώντας προσεκτικότερα, βλέπουμε πως στους δαιμονισμένους, που των περιστοιχίζουν, ύπαρχε κάποια διαβάθμιση δυσκολιών και συμπτωμάτων. Σε μια απλή σχετικά περίπτωση, υπάρχει π.χ. ο απλός «κουφός δαιμονισμένος», με ένα και με ένα μοναδικό δαιμόνιο! (Ματθ.9.13) Μόλις το ξόρκισε ο Ιησούς «ελάλησεν ο κωφός»! Ενώ σε μια άλλη, ο δαιμονισμένος είναι: «και κωφός και τυφλός». Μετά τον ξορκισμό κι αυτός ο παθόν, λαλούσε και έβλεπε! Ματθ. 12.2.
      Ένα άλλο δαιμόνιο, είχε αδυναμία στην ραχοκοκαλιά ηλικιωμένων γυναικών! Λουκ.13.11. Όχι δεν πρόκειται για οστεοπόρωση… αλλά για ξεκάθαρο περιστατικό δαιμονο-σπονδυλίτιδας!

      ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ

      Υπάρχει επίσης δαιμόνιο που προτιμάει παιδιά: Ματθ.15.22. Δύσκολη περίπτωση γιατί χρειάζονται και γνώσεις παιδιατρικής. Αν μάλιστα το παιδάκι έχει και Χαναναία (εθνική) μάνα… τότε τα πράγματα περιπλέκονται.
      Ο Δάσκαλος Ιησούς, θα πρέπει να την δυσκολέψει κάπως, γιατί έχει άδεια εξάσκησης επαγγέλματος μόνο «για τα απολωλότα πρόβατα του Ισραήλ»! Είναι αναγκασμένος να περάσει τη μάνα από ιδιαίτερο τεστ πίστης και αντοχής στην ταπείνωση, με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς…και αν αντέξει αφού πρώτα την αποκαλέσει «σκυλί που δέχεται να γλύψει τα ψυχούλα κάτω από το τραπέζι των υιών» του θεού Ισραηλιτών… τότε κάτι μπορεί να γίνει!
      Ζ.Π.


      Διαγραφή
    4. Το δύσκολο ιατρικό ζήτημα της δαιμονο-θεραπείας.
      Υπήρχαν οι μονο-δαιμονικές περιπτώσεις (συγκρατήστε τον ιατρικό όρο). Υπάρχουν όμως και οι πολύ-δαιμονισμένοι, που ήταν πραγματικά δύσκολες περιπτώσεις, και χρειαζόταν ιδιαίτερη αυτοσυγκέντρωση και απομόνωση.
      Τέτοια ήταν η περίπτωση της όμορφης αλλά και σεξουαλικά άστατης αναμαλλιασμένης Μαρίας απ' τα Μάγδαλα, που δυστυχώς οι άκρως ενδιαφέρουσες λεπτομερές της πάθησης, αλλά και της θεραπείας της, χάθηκαν κάπου... στη "μετάφραση"! Δεν ξέρουμε π.χ. την ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, αν περιφερόταν γυμνή στους αγρούς, όπως ο συνάδελφος της απ' τα Γάδαρα, προφέροντας προωθημένες ευκαιρίες τέρψης οφθαλμών, αλλά ξέρουμε τον ακριβή αριθμό των δαιμόνων που φιλοξενούσε στο ποθητό κορμί της. Αυτή είχε επτά δαιμόνια επειδή όπως προαναφέραμε, είχε υποτροπιάσει!
      Πως τα μέτρησαν; μόνο να το υποθέσουμε μπορούμε. Μια υπόθεση είναι ότι σε κάθε στεναγμό της, έβγαινε κι από ένα! Πόσα μπορεί να ήταν λοιπόν, αφού συνολικά στέναξε εφτά φορές; Άλλος τρόπος είναι… ο Δάσκαλος, ο μόνος που μπορούσε να την περιθάλψει… τα άκουγε και προφανώς τα έβλεπε κιόλας, και φυσικά τα μετράτε ένα ένα, πάνω στην δύσκολη επέμβασή του!
      Αυτό που δεν μάθαμε ποτέ, είναι ποιας ιδιαίτερης κατηγορίας ήταν τα δαιμόνιά της. Αν τα δαιμόνια της είχαν ειδικότητα στην κατάληψη αισθήσεων, τότε η συγκεκριμένη Μαρία, που είχε πέντε αισθήσεις, όπως όλοι μας, πρέπει να ήταν… εντελώς αναίσθητη! Της περίσσευαν μάλιστα και δυο εφεδρικά δαιμόνια, για να καλύψουν άλλου τύπου ευαισθησίες! Ο Δάσκαλος όμως, τις τα πέταξε όλα έξω ένα μετά το άλλο. Που ακριβώς τα πέταξε; Αυτό δεν θα το μάθαμε ποτέ! Οι λεπτομέρειες λογοκριθήκαν από τους εχθρούς την επιστήμης... των ξορκισμών!
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
    5. ΟΙ ΠΟΛΥΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ
      Η δυσνόητη εικόνα του πολυ-δαιμονισμένου, είναι ένα ακόμα εφεύρημα της ευφάν¬ταστης δεισιδαιμονίας των "θεραπευτών" της Ιουδαίας. Στην προσπάθειά τους να βρουν κάποιες πειστικές εξηγήσεις για τις βαρύτερες (πολυαλγείς) ασθένειες, αυτοί οι ευφάνταστοι απατεώνες, ανακάλυψαν την από κάθε άποψη αστεία θεωρία του πολυ-δαιμονισμένου, και φυσικά, αντιστοίχως πρότειναν την θεραπεία του πολυ-εξορκισμού! Ιδιαιτέρως αναγκαία φαινόταν η εξήγηση αυτή, στις περιπτώσεις εξαιρετικά βίαιης (σχιζοφρενούς) συμπεριφοράς. Το σκεπτικό τους ήταν προφανώς απλοϊκό: ένας δαίμονας ασθενοποιεί μεν, αλλά ο ασθενής δεν είναι ιδιαίτερα βίαιος και εύκολα καταβάλλεται. Όμως οι εξαιρετικά βίαιοι (μανιοκαταθλιπτικοί ή σχιζοφρενείς) που βρίσκονται συχνότερα ή μονίμως σ’ αυτήν την κατάσταση, θα πρέπει να έχουν περισσότερο από έναν δαίμονες, που καταντούν τα άτομα αυτά ακατάβλητα, (εξαιρετικά βίαια) και άβουλα ισόβια υποχείρια δαιμόνων!
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
    6. Αν ποτέ καταφέρουμε να παραδεχθούμε ότι δεν υπάρχουν δαίμονες, τότε θα καταλάβουμε ότι οι μόνοι υπαρκτοί δαίμονες, είναι οι δαιμόνιες ιδέες των προφητών, που μπορούν να πραγματοποιήσουν ακριβώς όσα ο παραπάνω δαίμονας ισχυρίζεται!
      Ζ.Π.

      Διαγραφή

Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...