Οι Αχαιοί του Ομήρου μέσα απο τα αρχεία των Χετταίων.

Οι  πληροφορίες  των  Χεττιτικών   αρχείων  (πινακίδων).

                                                                                         

 Γράφει ο Αδάμης  Ευθύμιος

Το 1924 ο Emil  Forrer ανακοίνωνε  τον  εντοπισμό  ελληνικών  ονομάτων(όπως  π.χ. Ανδρέας, Ετεοκλής, Ατρέας ) στα  χεττιτικά αρχεία  δημιουργώντας   την  εντύπωση  πως  θα  μπορούσε  να  φωτιστεί  οριστικά η σκοτεινή  εποχή του  τρωικού  πολέμου, μάλιστα  κάποιοι,  όπως  ο Sayce, κάπως  βεβιασμένα  αποδέχθηκαν  τις  εκτιμήσεις  του, όμως  άλλοι  αντέδρασαν, όπως  ο Friedrich, επέκριναν  τους  ισχυρισμούς  και  τις  ταυτίσεις   που εκείνος επεχείρησε, οι  οποίες  κρίθηκαν  κυριολεκτικά  ως  ανυπόστατες  από  τον  Sommer,  όταν  κατέδειξε  την  αντικειμενική  δυσκολία  να  ταυτιστούν  οι  μυκηναίοι  Έλληνες  βασιλείς  που  αναφέρονται  στον  Όμηρο  και  στους  μύθους,  με τα  ονόματα  που  αναγράφουν  οι  Χετταίοι  στις  πινακίδες, μάλιστα  όχι  μόνο θεώρησε  υπερβολικές  τις  προτάσεις  Forrer  αλλά  και  απέρριψε  το  σύνολο  των  ισχυρισμών  του .

Το  ζήτημα  στην  συνέχεια  διερεύνησε  και ο Schachermeyer 2 ο  οποίος  κατέληξε σε  πιο  ρεαλιστικά  συμπεράσματα  διατυπώνοντας  την  άποψη  ότι  πράγματι  μπορούμε  ν’  ανιχνεύσουμε  ένα  ελληνικό  βασίλειο  στις  χεττιτικές  πινακίδες  που  αναφέρεται  ως  «Αχιjαβά» το  οποίο  είναι  η «Αχαϊα», ένα  μυκηναϊκό «ηπειρωτικό» βασίλειο, που  βασίμως  τοποθετείται  πέρα  από  την  θάλασσα (Αιγαίο) .

Οι Αιτωλοί από τον Όμηρο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα

 

                 Γράφει  ο Αδάμης  Ευθύμιος

Οι  Αιτωλοί, ως   οντότητα   διοικητική  και  πολιτική, μνημονεύονται  για πρώτη  φορά  στον  Όμηρο, ο  οποίος  γνωρίζει  πολύ καλά  την  παρουσία  τους  και  τη  δράση  τους   που  προηγείται  των  τρωικών  γεγονότων.

Στην  Ιλιάδα  λοιπόν  και  ειδικότερα  στον «Κατάλογο  Νεών» (ή Βοιώτεια, όπου  απογράφονται οι συμμετοχές  των  ελληνικών  βασιλείων  στην  τρωική  εκστρατεία),    εμφανίζονται  για  πρώτη  φορά  οι  «Αιτωλοί»,  ως  φυλετική  ομάδα(με  το  δικό  της  όνομα) και ως  βασίλειο, περιφερειακή  στρατιωτική  δύναμη(των μυκηναίων).

« Στους  Αιτωλούς ήταν  αρχηγός  ο  Θόας, γιος  του  Ανδραίμονα,

οι  οποίοι  έμεναν  στην Πλευρώνα, στην  Ώλενο, στην  Πυλήνη,

στην  παραθαλάσσια  Χαλκίδα  και  στην  πετρώδη  Καλυδώνα,

γιατί  δεν  ζούσαν  πια  οι  γιοι  του  αντρειωμένου  Οινέα,

κι  ο  ξανθός  Μελέαγρος  είχε  και  αυτός  πεθάνει.

Γι’  αυτό  σ’  όλους  του  Αιτωλούς ορίστηκε  βασιλιάς  ο Θόας

και  τον  ακολουθούσαν  σαράντα  μαύρα  καράβια.»

Β 638 -644

Συνεπώς  αν  ο  κατάλογος  μεταγράφει  κάποια  μυκηναϊκή  πηγή(αυθεντικό  κείμενο  της  μυκηναϊκής  εποχής), όπως  πολλοί  πιστεύουν,  τότε  οι «Αιτωλοί»  αποτελούν μία  από  τις  πολλές  φυλετικές  ομάδες, που έχουν  το δικό  τους  όνομα, το βασίλειο  και το  πιο  σημαντικό, την δική  τους  μυθολογική  παράδοση, ήδη  διαμορφωμένη  από την  μυκηναϊκή  εποχή, εάν  όμως  ο  κατάλογος  είναι μεταγενέστερο  κείμενο,  τότε  οι  Αιτωλοί, που  αναφέρονται  εκεί, ανήκουν  στον  8ο αι π.Χ.,  την  εποχή  που(όπως  πιθανολογείται)  έζησε  ο  Όμηρος.