«Μὴ ἐπιλίποι ὑμᾶς πλοῦτος Ἐφέσιοι»

Ο Ηράκλειτος ο Εφέσιος δεν είχε σε καμιά υπόληψη πολλούς από τους συμπολίτες του. Κυρίως τους διεφθαρμένους πολιτικούς της εποχής του, εκεί στα τέλη του 5^ου με αρχές του 4^ου αιώνα, και τους νεόπλουτους. Αν και από αριστοκρατική οικογένεια καταγόμενος, δεν παρασύρθηκε από την αρρώστια του χρήματος και της επίδειξης πλούτου. Δεν αφέθηκε στο υλιστικό κύμα της εποχής, που προανήγγειλε την έλευση της ελληνιστικής περιόδου, και στράφηκε στη διερεύνηση του πνεύματος, του λόγου και των αντιθέσεων που συνθέτουν τον κόσμο. Τόση μάλιστα ήταν η απέχθεια που είχε στους σύγχρονούς του άρχοντες, που κάποτε τους είχε πει με μπόλικη δόση ειρωνείας: «μὴ ἐπιλίποι ὑμᾶς πλοῦτος Ἐφέσιοι, ἵν᾽ ἐξελέγχοισθε πονηρευόμενοι». Δηλαδή, «ποτέ να μη σας λείψει ο πλούτος, Εφέσιοι, για να βγαίνει στη φόρα η πονηριά σας».

Ούτε εσείς, σύγχρονοι άνδρες (και γυναίκες) Αθηναίοι. Μακράν βεβαίως από του να χαρακτηριστείτε επιφανείς. Ξοδέψτε σε συμβούλους, σπαταλείστε πνεύμα για τη συγκέντρωση του χρήματος, ξεγυμνώστε τους πολίτες από κάθε βιοποριστικό μέσο, σπρώξτε τους στην εξαθλίωση, εξαντλήστε την πονηριά, τον δόλο και την κακία γι’ αυτούς που σας εμπιστεύτηκαν το μέλλον-το δικό τους και των παιδιών τους- διαγράψτε την Παιδεία, αγνοήστε την Ιστορία, απεμπολείστε την αξιοπρέπεια, μεταβάλλετε σε εμπόρευμα κάθε δημόσιο αγαθό, πλουτίστε με παράγωγα, εγγυήσεις, δανεισμούς και νέους δανεισμούς για την εξόφληση των παλαιότερων δανεισμών, εξαντλείστε την πατρίδα, κατακουρελιάστε την εκπορνεύστε την, κερδίστε από το σώμα της, κακοποιείστε την ψυχή της. Θα κερδίσετε. Ουδέν το καινόν.

Ενδεχομένως μάλιστα κερδίσετε και μια θέση σε κάποια περίοπτη σελίδα της Ιστορίας. Αυτής της Ιστορίας και του πολιτισμού που τόσο μισείτε. Εφέσιος ο Ηράκλειτος, Εφέσιος και ο Ηρόστρατος, ο οποίος διέπρεψε έναν αιώνα αργότερα. Με τον εμπρησμό του Ναού της Αρτέμιδος αυτός. Ενός εκ των επτά θαυμάτων της αρχαιότητας. Κι αυτός, όπως εσείς, στην Ιστορία ήθελε να μείνει. Με το ανοσιούργημά του, επίσης. Επειδή δεν είχε κάτι μεγάλο να προσφέρει στον τόπο του. Διεστραμμένος και ματαιόδοξος, αποφάσισε να γράψει το όνομά του στις σελίδες της με την καταστροφή. Και, μολονότι εκτός της καταδίκης του σε θάνατο δόθηκε εντολή να μη γραφεί πουθενά το όνομά του, τελικά από καπρίτσιο της Ιστορίας κάπου διασώθηκε. Και έφτασε στις μέρες μας για να συμβολίζει κάθε καταστροφέα του πολιτισμού, του πνεύματος, του κάλους και της αρμονίας.

Η Ιστορία σας περιμένει.

ripes.gr