Ο Ερντογκάν και οι αυταπάτες μας.

Κωνσταντίνος Χολέβας

Απορροφημένοι –και με το δίκιο μας- με τα νέα φορολογικά μέτρα και με τις πολιτικές εξελίξεις ίσως δεν δώσαμε την πρέπουσα σημασία σε όσα λέχθηκαν με επίκεντρο την πρόσφατη εκλογική νίκη του Ερντογάν στις βουλευτικές εκλογές της Τουρκίας.

Ο μετριοπαθής Ισλαμιστής, όπως παρουσιάζεται, αρχηγός του ΑΚΠ βρίσκεται και πάλι στην Πρωθυπουργία έχοντας κερδίσει κυρίως την εμπιστοσύνη των πιο φτωχών περιοχών και των λιγότερο μορφωμένων κοινωνικών στρωμάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ανατολική Θράκη και η περιοχή της Σμύρνης, όπου κατοικούν οι πιο εξευρωπαϊσμένοι Τούρκοι προτίμησαν το αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, το λεγόμενο Κεμαλικό. Σημειώνουμε με ενδιαφέρον την επάνοδο στη Βουλή του Εθνικιστικού Κόμματος του κ. Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Πρόκειται για τον πολιτικό μανδύα των Γκρίζων Λύκων.

Ήταν μάλιστα ένας από τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους μαζί με άλλα δύο κόμματα στην κυβέρνηση, η οποία είχε Υπουργό Εξωτερικών τον αείμνηστο Ισμαήλ Τζεμ. Δηλαδή όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός μας και τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδος κ. Γ. Παπανδρέου χόρευε ζεϊμπέκικο με τον Τζεμ (1999) στην κυβέρνηση μετείχε και η πολιτική έκφραση των Γκρίζων Λύκων.

Αμέσως μετά την εκλογική του νίκη ο Ερντογάν είπε πολλά και ενδιαφέροντα. Μένω περισσότερο στον έντονα απορριπτικό τρόπο, με τον οποίο διέψευσε ότι έχει ελληνική καταγωγή. «Με κατηγόρησαν ότι είμαι Εβραίος, Αρμένιος, ακόμη και Ρωμιό -με το συμπάθιο- με είπαν». Χρησιμοποίησε τον όρο Ρουμ, δηλαδή Ρωμιός-Ορθόδοξος Έλληνας, μαζί με μία έκφραση αντίστοιχη με τη δική μας «με το συμπάθιο». Δηλαδή για τον Ερντογάν ο όρος Ρωμιός ταυτίζεται με ό,τι πιο αποκρουστικό και απορριπτέο μπορεί να υπάρξει, γι’ αυτό προσέθεσε αμέσως μία έκφραση συγγνώμης προς το ακροατήριό του για την … κακιά λέξη που εξεστόμισε. Καλό είναι να τα βλέπουν αυτά όσοι συνέλληνες τρέφουν αυταπάτες ότι ο Ισλαμιστής Ερντογάν είναι πιο κοντά σ’ εμάς απ΄ ό,τι ήσαν οι Κεμαλιστές στρατηγοί καθώς και εκείνοι που θεωρούν ακίνδυνα τα νεο-οθωμανικά σχέδια των Ερντογάν και Νταβούτογλου. Προσωπικά πιστεύω ότι οι Ισλαμοδημοκράτες είναι εξίσου επικίνδυνοι για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα όσο και οι φαινομενικά αντίπαλοί τους στρατηγοί.. Παραφράζοντας τον Καβάφη που έγραψε «βλάπτουν και οι δύο εξίσου την Συρία» επισημαίνω ότι και οι δύο αντιμαχόμενες τάσεις στη σημερινή Τουρκία βλάπτουν εξίσου τον Ελληνισμό.

Γι όσους αρέσκονται στις αυταπάτες υπογραμμίζω το αυτοκρατορικό οθωμανικό ιδεώδες του Ερντογάν, όπως αυτό διεφάνη από τις μετεκλογικές δηλώσεις του. Είπε μεταξύ άλλων: «Σήμερα νίκησε τόσο η Κωνσταντινούπολη, όσο και το Σαράγεβο, τόσο η Σμύρνη όσο και η Βηρυττός, τόσο η Άγκυρα όσο και η Δαμασκός… η Ραμάλλα, το Ναμπλούς, η Τζενίν, η Δυτική Όχθη (του Ιορδάνη, δηλαδή οι Παλαιστίνιοι), κέρδισαν όσο και το Ντιγιαρμπακίρ…». Ο Ερντογάν θεωρεί την Τουρκία ως τον φυσικό προστάτη των Μουσουλμάνων της Βαλκανικής και της Μέσης Ανατολής με το ιστορικό δικαίωμα , το οποίο πιστεύει ότι του ανήκει από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Για να έλθουμε σε πιο κοντινά μας θέματα θυμίζω και τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ και θεωρητικού του Νέου Οθωμανισμού, του Αχμέτ Νταβούτογλου. Όταν στις αρχές Μαρτίου βρέθηκε στη Δυτική Θράκη δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής που καταδεικνύουν ότι δεν σέβεται τα υπάρχοντα σύνορα, αλλά ονειρεύεται να επεκτείνει την τουρκική επιρροή: «Οι περιοχές της Ροδόπης και της Θράκης θα αποτελέσουν πάλι μία ενότητα. Χθες το υπογράμμισα και στην Αθήνα. Παλιότερα η Ανδριανούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Κομοτηνή, η Φιλιππούπολη ζούσαν όλες μαζί. Πάλι έτσι θα γίνουν…». Και συνέχισε ανακαλύπτοντας με τη φαντασία του ανύπαρκτες μουσουλμανικές μειονότητες στην Ελλάδα «Εδώ στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, ούτως ή άλλως ζείτε ο ένας δίπλα στον άλλο. Να ξέρετε όμως και αυτό. Στην Κω, στα Γιάννενα, στην Πελοπόννησο και στην Κέρκυρα, σε όλα αυτά τα μέρη, πρέπει να είστε ενεργοί…» ( Οι δηλώσεις δημοσιεύθηκαν στη μουσουλμανική εφημερίδα της Θράκης RODOP RUZGARI στις 9.3.2011).

Με ανησυχία βλέπουμε να καλλιεργείται από ορισμένες πολιτικές ηγεσίες μία αίσθηση εφησυχασμού απέναντι στην επεκτατική Τουρκία με το επιχείρημα ότι θα βρούμε τον «καλό Τούρκο για να συμφωνήσουμε». Πριν από μερικά χρόνια είχε ανακαλυφθεί η καλή και εκσυγχρονίστρια κ. Τσιλέρ. Οι εκφραστές του ενδοτισμού μάς έλεγαν να τα βρούμε μαζί της και να την στηρίξουμε για να μην έλθουν στην εξουσία οι κακοί Ισλαμιστές. Αλλά η κυρία έφυγε απότομα από την εξουσία λόγω του σκανδάλου Σουσουρλούκ. Μετά ανακαλύφθηκε ο «αδελφός» Ισμαήλ Τζεμ. Μόλις δίδαξε τα χορευτικά βήματα στον κ. Γ. Παπανδρέου έχασε τις εκλογές, στις οποίες μάλιστα έλαβε 1%. Τόσο σοβαρές επιλογές είχε κάνει η τότε ηγεσία του ελληνικού ΥΠΕΞ. Ποντάρησε στον άνθρωπο του 1%! Τώρα ήλθε στην εξουσία ο κάποτε «κακός» Ισλαμιστής Ερντογάν και ανακαλύπτουν οι εν Ελλάδι ηττοπαθείς ότι πρέπει με αυτόν να τα βρούμε για να μην ξαναέλθουν στην εξουσία οι στρατηγοί . Δηλαδή οι συμπατριώτες μας οπαδοί των εθνικών υποχωρήσεων προσπαθούν κατά καιρούς να μάς πείσουν ότι ο α ή ο β είναι ο κατάλληλος Τούρκος ηγέτης για να του υποβάλουμε την παραίτησή μας από την εθνική μας αξιοπρέπεια, αλλά κάτι γίνεται τελικά και τα πράγματα ανατρέπονται. Καιρός να αφυπνισθούμε από τις αυταπάτες!

http://www.antibaro.gr/node/3185