Ἐσχάτως δὲ ἐν ταῖς Ἀθηναϊκαῖς ψυχαῖς(ἀπεικονίζεται)∙ ἔστι γὰρ καὶ ἐν ταύταις ἡ μὲν ἀσπίςτὸ άδάμαστον τοῦ λόγου καὶ ἀκλινές, δόρυ δὲ τὸ τμητικὸν τῆς ὕλης καὶ τῶν δαιμονίων ἢ μοιραίων παθημάτων ἀπαλλάττον τὰς ψυχάς.
(Πρόκλος, Εἰς Πλάτωνος Τίμαιον)
*********************
Χωρίς Ασπίδα και Δόρυ, πώς;
Πώς θα επιβιώσεις, δύσμοιρη Πατρίδα,
ανάμεσα στο Μίσος τής Ανατολής
και στον Φθόνο τής Δύσεως;
Χωρίς Ασπίδα και Δόρυ, πώς;
Πώς θα μπορέσεις να ζήσεις, ώ Ελλάδα,
ανάμεσα στις Ύαινες τής Ανατολής
και στους Γύπες τής Δύσεως;
Χωρίς Ασπίδα και Δόρυ, πώς;
Πώς το Φώς σου θα λάμψει ξανά,
αν το διπλό Σκότος δεν Πολεμήσεις,
που απ’ Ανατολή και Δύση σε σκιάζει;
Ιαλυσσός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.