H νέα Τουρκία

Η σύλληψη-προφυλάκιση του τέως Α/ΓΕΕΘΑ Ιλκέρ Μπασμπούγ συμβολίζει τη λήξη μίας ιστορικής περιόδου (1960 – 2011) η οποία χαρακτηρίστηκε από πραξικοπήματα, απόπειρες πραξικοπημάτων, βαθύ κράτος, παρακρατικές οργανώσεις, ανεξιχνίαστες δολοφονίες, εξαφανίσεις και βασανισμούς προσώπων, κα. Η δημοκρατικοποίηση της Τουρκίας έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει αλλά πλέον η Τουρκική κοινωνία και ο διεθνής παράγοντας (ΗΠΑ,ΕΕ) δεν ανέχονται «επιστροφή στο σκοτεινό παρελθόν».

Οι δίκες που βρίσκονται σε εξέλιξη (Εργκενεκόν, Βαριοπούλα, Ιστοσελίδες, Οda Tv) θα ρίξουν εν μέρει φως «στα έργα και τις ημέρες» του βαθέως Κράτους που ταυτίστηκε με την επίσημη Τουρκική Δημοκρατία την περίοδο 1960-2002. Πολλοί διερωτώνται αν η νέα Τουρκία (2003- ) μπορεί να διατηρήσει την εδαφική και κοινωνική της συνοχή χωρίς την παρουσία και δράση ενός νέου Βαθέoυς Κράτους που πλέον όμως θα τελεί υπό τον έλεγχο του ΑΚΠ και των Ισλαμικών Ταγμάτων.

Παράλληλα με το σκοτεινό πρόσωπο της Τουρκικής Δημοκρατίας και ενώ το Κουρδικό θα κλείσει σύντομα 30 χρόνια πάλης (1984-2014) με 45 χιλ νεκρούς, μία άλλη Τουρκία αναδύεται τα τελευταία 20 χρόνια. Πρόκειται για τη μεσαία συντηρητική τάξη της Τουρκικής περιφέρειας που ξεκίνησε δειλά επί Τουργκούτ 0ζάλ (1983-1993) και πλέον ελέγχει την Τουρκική οικονομία.

Το 2011, οι Τουρκικές εξαγωγές ξεπέρασαν τα 135 δις δολλάρια, ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών. Το 3ο τρίμηνο του 2011, ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας ήταν 8,2 ενώ η Τουρκία κλείνει τη χρονιά (2011) με 7,5 όταν στην ευρωζώνη ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης είναι 0,8. Το 2002 το μέσο κατα κεφαλήν εισόδημα ήταν 3500 δολ. ενώ σήμερα είναι 10400 δολ. με 74 εκ πληθυσμό! Μόνο το 2011, οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (FDI) έφτασαν τα 11 δις δολλάρια. Η ανεργία είναι 10% και οι αφίξεις τουριστών ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. 11 εκ τουρίστες (μία ολόκληρη Ελλάδα) επισκέφτηκαν μόνο την Αττάλεια μέσα στο χρόνο που πέρασε. Περιφερειακές πόλεις όπως η Καισάρεια, το Γκαζιαντέπ, η Μαλάτια, το Ντενιζλί και το Ικόνιο αποτελούν τα οικονομικά προπύργια της μεσαίας ισλαμικής τάξης. Δεκάδες χιλιάδες φοιτητές από Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Αφρική και Κεντρική Ασία σπουδάζουν στα Τουρκικά Πανεπιστήμια (ιδίως στα ιδιωτικά)

Εκτός Τουρκίας, Τούρκοι εργολάβοι χτίζουν το νέο αεροδρόμιο του Καϊρου, διαχειρίζονται το αεροδρόμιο των Σκοπίων και διεκδικούν λιμάνια της Βορείου Ελλάδος. Ρωσία, Λιβύη, Εμιράτα και Κεντρική Ασία αποτελούν το ελ ντοράντο των Τούρκων εργοληπτών δημοσίων έργων. Ο Τουρκικός κινηματογράφος έχει εισέλθει για τα καλά στις τηλεοράσεις μας τόσο στα Βαλκάνια όσο και στη Μέση Ανατολή. Ζούμε ήδη την ΕRA OTTOMANA;

Το οικονομικό θαύμα της Τουρκίας βασίζεται σε συγκεκριμένες παραμέτρους.

Στη Τουρκία ο βασικός μισθός είναι 400 ευρώ με 5μερο/9ωρο και ανύπαρκτη ασφάλιση. Η Επιθεώρηση Εργασίας/ΙΚΑ είναι φιλολογικός όρος.

Στην Τουρκία η παραοικονομία καλύπτει το 40% της οικονομικής δραστηριότητας με βάσει τα λεγόμενα του πρωθυπουργού Ερντογάν.

Η χαμηλή φορολογία των επιχειρήσεων και η έλλειψη γραφειοκρατίας (έκδοση οικοδομικών αδειών και ελέγχων) λειτουργεί υπέρ του επιχειρείν με τα γνωστά όμως αποτελέσματα σε περίπτωση σεισμών .

Το εργατικό δυναμικό είναι εξειδικευμένο και τα πανεπιστήμια (ιδίως τα ιδιωτικά) πλήρως συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας. Εν ολίγοις το διεθνές επενδυτικό κεφάλαιο (κυρίως αραβικό, ρωσικό και ασιατικό) βρίσκει τις συνθήκες που επιθυμεί για να τοποθετήσει τα χρήματα του. Ακόμη και Έλληνες εφοπλιστές προτιμούν τα φτηνά ναυπηγία της Τούζλας για να επισκευάσουν τα καράβια τους.

Οι δείκτες της οικονομίας στηρίζουν το Νεο-οθωμανικό δόγμα του Τούρκου ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου. Από το 2002 έχουν ανοίξει περισσότερες από 40 διπλωματικές αποστολές (Πρεσβείες, Προξενεία) σε Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική. Τούρκοι επιχειρηματίες (προσκείμενοι στο Δίκτυο Γκιουλέν) έχουν ιδρύσει ιδιωτικά σχολεία σχεδόν σε όλες τις χώρες του ΟΗΕ με εξαίρεση τη Βόρεια Κορέα, τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν προκειμένου να μορφώσουν τις τοπικές ελίτ α λα τούρκα.

Η Τουρκία (του G20) φιλοδοξεί να γίνει η 10η μεγαλύτερη οικονομία στο κόσμο μέχρι το 2023.

Οι εξαγωγές προς την Ευρώπη αποτελούν πλέον μόνο το 40% του συνόλου των Τουρκικών εξαγωγών ενώ 20% καλύπτουν οι εξαγωγές προς τις μουσουλμανικές χώρες. Ποιοι παράγοντες μπορούν να φρενάρουν τους ρυθμούς της Τουρκικής οικονομίας και την αυτοπεποίθηση που νιώθουν οι νεο-Οθωμανοί; Η ασθένεια του Ερντογάν μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική αστάθεια και οικονομική ανασφάλεια; Ο θάνατος του Οτσαλάν θα δρομολογήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις στη ΝΑ Τουρκία; Μία γενικευμένη σύρραξη στη Μέση Ανατολή με αφορμή το Ιράν θα ναρκοθετήσει τα σχέδια Νταβούτογλου για περιφερειακή ηγεμονία; Δύσκολες οι απαντήσεις αλλά ένα το δεδομένο. Μέχρι τότε η μίζερη Ελλάδα θα παλεύει για την ίδια της την ύπαρξη εν όψει άτακτης χρεοκοπίας και ανυποληψίας.

http://www.sofokleous10.gr