Οι ελληνικοί "μύθοι" για τα Ίμια

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Τα Ίμια και οι μύθοι τους. Ήταν λογικό μια κρίση τέτοιας έντασης όπως εκείνη των Ιμίων να αφήσει πίσω της πολλούς “θρύλους”, “μύθους” και “παραμύθια”.Ένα απ΄αυτά ήταν και ότι όλοι οι Τούρκοι βατραχάνθρωποι που είχαν ανέβει στα Ίμια ,σκοτώθηκαν τα αμέσως επόμενα χρόνια σε “περίεργα” ατυχήματα και περιστατικά. Οι Τούρκοι, χθες κατέρριψαν αυτό το μύθο στον οποίο ας το ομολογήσουμε οι περισσότεροι Έλληνες δημοσιογράφοι είχαμε…τσιμπήσει. Ήταν θέμα…φιλέτο.
Μήπως όμως είνα ώρα να αρχίσουμε να καταρρίπτουμε κι εμείς τους δικούς μας μύθους για Ίμια; Μύθους που μας επέβαλαν οι δικοί μας πολιτικοί και όχι οι απέναντι. Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και η πολιτική του παρέα, παρουσίασαν από τις πρώτες ώρες μετά από τη παταγώδη διαχείριση της κρίσης των Ιμίων,μια εικόνα “διαλυμένων” ΕΔ ,που δεν είχαν τη παραμικρή δυνατότητα αντίδρασης και άρα τι να κάνει; Ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, ευχαρίστησε τους Αμερικανούς και λίγες μέρες μετά πήγε στο ΥΕΘΑ και έδωσε με την επίσκεψή του “πράσινο φως” για την υλοποίηση του μεγαλύτερου και πιο ακριβού εξοπλιστικού προγράμματος των Ελληνικών ΕΔ. 

Δεν θα ασχοληθούμε ,ούτε με τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων ,με τους οποίους συζητούσε ο κ.Σημίτης και τα μέλη του ΚΥΣΕΑ ,έχοντας ήδη πάρει τις αποφάσεις τους για αποκλιμάκωση της κρίσης με την Τουρκία. Δεν θα αναφέρουμε καν ότι επί της ουσίας η Τουρκία δεν είχε κουνήσει ούτε έναν στρατιώτη προς τα παράλια. Εκτός βέβαια απο τους βατραχανθρώπους που ανέβηκαν στα Ίμια. Θα πούμε για όσα όλα αυτά τα χρόνια ακούσαμε και μάθαμε από αξιωματικούς που έζησαν εκείνη τη νύχτα της κρίσης, σε μονάδες πρώτης γραμμής.

Όχι δεν παρουσίαζαν εικόνα διάλυσης οι ΕΔ εκείνη τη νύχτα. Και το βασικό συμπέρασμα στο οποίο όλοι οι διοικητές μονάδων με τους οποίους έχουμε μιλήσει, κατέληξαν ήταν ότι η μεγάλη δύναμη -και έκπληξη για κάποιους- ήταν η αντίδραση και η ετοιμότητα των απλών στρατιωτών. Αυτών των ίδιων που ακόμη και 24 ώρες πριν από τη κρίση έψαχνα το “βύσμα” για να πάρουν μια άδεια ή μια μετάθεση. Αυτοί ήταν που εξέπληξαν ανωτέρους τους με την εξυπνάδα,το φιλότιμο και την ταχύτητα με την οποία αντέδρασαν σ΄ όλες τις διαταγές. Οι “λουφαδόροι” που μπήκαν πρώτοι μπροστά για να φορτώσουν …όλη τη μονάδα στα φορτηγά και να την πάνε στην καθορισμένη θέση μάχης. Τους …αργόστροφους που οι διοικητές κράτησαν τελευταίους για να τους στείλουν μέσα στη νύχτα σε απομακρυσμένες αποθήκες πυρομαχικών για να πάρουν υλικό όχι απαραίτητο αλλά χρήσιμο. Και που τους είδαν να επιστρέφουν σε χρόνο ρεκόρ αν και τους …είχαν ξεγράψει. 

Τους στρατιώτες που δήλωναν αντιμιλιταριστές, αλλά μπροστά στον κίνδυνο και την απειλή έγιναν για μια νύχτα…κομμάντος -για τα δικά του δεδομένα- και εκτέλεσαν με απίστευτη πειθαρχία τις απλές αλλά εξαιρετικά χρήσιμες αποστολές που τους ανατέθηκαν.

Και βέβαια δεν αγνοούμε την ετοιμότητα που έδειξε η πλειοψηφία των στελεχών που υπηρετούσε σε θέσεις κρίσιμες για την διαχείριση της κρίσης.

Δεν “σβήνουν” όλα αυτά τα λάθη της στρατιωτικής ηγεσίας. Δεν μπορούν να διαγραφούν οι λάθος εκτιμήσεις και τοποθετήσεις. Αλλά ακόμη κι αν τις συνυπολογίσουμε δεν προκύπτει η εικόνα των “διαλυμένων” ΕΔ που οι πολιτικοί της εποχής “φιλοτέχνησαν”. 

Βέβαια όλα αυτά έχουν δημιουργήσει ένα μύθο που τελικά πολλοί φοβούνται ότι δεν είναι και τόσο…μύθος. Είναι αυτός που λέει ότι “η τράπουλα ήταν σημαδεμένη” και το παιχνίδι στημένο, από την αρχή του. Μένει κάποια στιγμή με αποδείξεις κι όχι με εικασίες να αποκαλυφθούν και οι παίκτες εδώ στην Ελλάδα.