Κίνηση ''ρουά ματ'' η επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα

Γράφει ο Χρήστος Βαγενάς

Έχω την αίσθηση ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο η Μέρκελ μπορεί να πήρε εντολή από τα αφεντικά της να επισκεφτεί την Ελλάδα, είναι για να προκαλέσουν την αντίδραση του κόσμου, ώστε να δώσουν έναρξη σε συγκρούσεις που θα οδηγήσουν σε γενική αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου να δικαιολογήσουν την μετέπειτα χρήση στρατού, επιβολή στρατιωτικού νόμου κλπ. Αν μη τι άλλο, η χρονική συγκυρία, στην οποία γίνεται αυτή η "φιλική" επίσκεψη (παραμονές έναρξης γενικευμένης ανάφλεξης με επίκεντρο τη Συρία), είναι εξαιρετικά "ύποπτη".

Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι τεχνικές των επιθετικών πολέμων έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Οι επίδοξοι κατακτητές δεν αρκούνται πλέον απλά στην προσβολή μιας χώρας με στρατιωτικά μέσα από το εξωτερικό, αντίθετα ξεκινούν πρώτα μια μεγάλη αναταραχή στο εσωτερικό, την οποία κλιμακώνουν τεχνητά, ώστε να φτάσει σε επίπεδα εμφυλίου πολέμου (με τη χρηση π.χ. θρησκευτικών/εθνικών μειονοτήτων, ή δικών τους ακραίων στοιχείων - βλ. χρυσή αυγή, κουκουλοφόρους, μετανάστες κλπ) και στη συνέχεια χρησιμοποιούν αυτή την κρίση ως δικαιολογία στρατιωτικής επέμβασης από το εξωτερικό, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους. Αυτό έκαναν και στη Λιβύη και στη Συρία και επιχείρησαν να το κάνουν και στο Ιράν. Και πολύ φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο θα επιχειρήσουν να ξεκινήσουν την Τρίτη και στη χώρα μας.

Με δεδομένο ότι η γενικότερη πορεία των πραγμάτων θέλει τον κρυφό φασισμό να γίνεται φανερός (βλ. χρυσή αυγή κλπ), τώρα, μετά τις εκλογές τους και μετά το τέλος του καλοκαιριού (και ειδικά με το σκηνικό που διαμορφώνεται στη μέση ανατολή), είναι η κατάλληλη στιγμή να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα όλων των απολυταρχικών κυβερνήσεων στην παγκόσμια ιστορία: τις διώξεις των αντιφρονούντων (αστυνομικό κράτος κλπ). Όμως, για να γίνει αυτό, χρειάζεται πρώτα να υποκινήσουν κάποια δυνατή λαϊκή "εξέγερση", η οποία θα δικαιολογήσει τη μετέπειτα χρήση του στρατού και την αστυνομοκρατία. Και ο καλύτερος τρόπος να το πετύχουν αυτό, αν το επιθυμούσαν, θα ήταν με μια επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα. 

Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι δεν πρέπει να αντισταθούμε ή να διαμαρτυρηθούμε (το αντίθετο μάλιστα -και εγώ στο κέντρο θα βρίσκομαι την τρίτη), απλά πρέπει πιστεύω να είμαστε "υποψιασμένοι" και κυρίως να βγάλουμε την πληροφορία προς τα έξω, με την ελπίδα ότι από φόβο π.χ. ότι η αστυνομία και κυρίως ο στρατός είναι ενήμεροι για τα σχέδιά τους και δεν θα τους ακολουθήσουν, να ακυρώσουν την όποια "επιχείρηση" τυχόν σχεδιάζουν. Φυσικά και πρέπει να αντισταθούμε (σε όλα τα επίπεδα) και να εξεγερθούμε, αλλά όχι στον τόπο, τον χρόνο και με τον τρόπο που έχουν προεπιλέξει αυτοί για εμάς (και φυσικά όχι όταν έχουν ήδη έτοιμη την απάντηση που τους εξυπηρετεί).

Αρκεί να αναρωτηθούμε γιατί έρχεται τώρα η Μέρκελ στην Ελλάδα. Προσωπικά, το θεωρώ απίθανο να έρχεται, όπως μας λένε, για να στηρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά και τα νέα μέτρα που σχεδιάζουν να λάβουν. Στα μάτια των διεθνών τραπεζιτών μια χαρά κυβερνησούλα έχουν στήσει στη χώρα μας, ελεγχόμενη, με νωπή λαϊκή εντολή, που -αντίθετα με την προηγούμενη κυβέρνηση- δεν έχει καν χρειαστεί να αντιμετωπίσει μαζικές αντιδράσεις. Δεν βλέπω λοιπόν κανέναν ιδιαίτερο λόγο να θέλουν να τη στηρίξουν περισσότερο. Και γιατί δεν ήρθε π.χ. η Μέρκελ να στηρίξει τον Παπανδρέου τότε που πραγματικά έπεφτε από μέρα σε μέρα (την εποχή που τον βράβευαν, αν θυμάστε) και κινδύνευαν να τα χάσουν όλα; Τι είναι αυτό που πρέπει να συζητήσουν ή να υπογράψουν εδώ και δεν μπορούν να το κάνουν στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο ή κάπου αλλού, όπως έκαναν μέχρι τώρα;

Η τακτική των γενικευμένων εσωτερικών ταραχών πριν από μια εξωτερική επέμβαση είναι μια τακτική που οι δυτικοί έχουν ακολουθήσει σε όλες τους τις πρόσφατες επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στους αμερικανικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς, η Ελλάδα (παρά τις ιδιαιτερότητές της - μέλος της ΕΕ, Βαλκάνια κλπ) ποτέ δεν θεωρήθηκε χώρα αμιγώς ευρωπαϊκή, αλλά αντιμετωπιζόταν πάντα ως ένα ακόμα κρατίδιο της Μέσης Ανατολής, με όλα τα χαρακτηριστικά που αυτό συνεπαγεται (δυνάμει πετρελαιοπαραγωγος χώρα, που κυβερνάται από γραφικές δυναστείες οικογενειών, με διεφθαρμένους φιλοχρήματους "φυλάρχους" σε κάθε πόστο κλπ -ακριβώς δηλαδή όπως αντιμετώπιζαν παραδοσιακά και κράτη όπως η Συρία, η Λιβύη, η Αίγυπτος και το Ιρακ, η Ιορδανία κλπ).

Είναι λοιπόν χρέος όλων μας να παρευρισκόματε στη διαμαρτυρία της Τρίτης (όπως και σε κάθε διαμαρτυρία), αλλά -αυτήν ειδικά τη φορά- οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα "υποψιασμένοι" και προσεκτικοι, ώστε να μην αφήσουμε κανένα περιθώριο για την ενεργοποίηση ενός τέτοιου ενδεχόμενου "σχεδίου" των τραπεζιτών.

Ακόμα και ένας μέτριου επιπέδου σκακιστής γνωρίζει ότι όταν ο αντίπαλος του "στήνει" επιδεικτικά ένα πιόνι, πίσω από αυτό κρύβεται συνήθως μια δυνατή και καλά μελετημένη επίθεση (συνήθως κίνηση "ματ") και πρέπει να το σκεφτεί καλά πριν το "πάρει". Και σε αυτή την περίπτωση, οι τραπεζίτες δεν εκθέτουν σε "απειλή" ένα τυχαίο πιόνι, αλλά την ίδια τους τη βασίλισσα...

*Ο Χρήστος Βαγενάς είναι καθηγητής, συντάκτης στα περιοδικά Hellenic Nexus και Τρίτο Μάτι

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com