Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ: Μύθος το αλβανικό έπος, απλή διέλευση η εισβολή των Ιταλών

Μετά το συνωστισμό της Ρεπούση μας προέκυψε νέος… Ρεπούσης, αυτή τη φορά για το αλβανικό έπος. Η εφημερίδα Αυγή, κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύει άρθρο όπου το στέλεχος του κόμματος, Νάσος Θεοδωρίδης, χαρακτηρίζει το Αλβανικό έπος «μύθο» και ότι η Ελλάδα μπήκε σε ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ότι υπήρχαν λιποτάκτες που εκτελέστηκαν, ότι ο πόλεμος
στα βουνά ήταν ταξικός αφού εκεί πολεμούσαν οι φτωχοί ενώ κάποιοι άλλοι βρίσκονταν στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας και άλλα τέτοια.

Αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο: Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την «ενότητα» ούτε «το μεγαλείο του έθνους», αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Η άγρια σύγκρουση που ξετυλίχτηκε πάνω στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας έδειξε ανάγλυφα την ταξική της φύση. Στις πρώτες γραμμές φτωχοί άνθρωποι, πέθαιναν από τη γάγγραινα, έλιωναν από την ψείρα, περίμεναν απελπισμένα τροφή. Πιο πίσω οι αξιωματικοί με τις ορντινάντσες τους έδιναν τις διαταγές. Και ακόμα πιο πίσω, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας, ο αρχιστράτηγος Παπάγος και το επιτελείο της «Αυτού Μεγαλειότητας»…
Και συνεχίζει λέγοντας ότι η μορφολογία του εδάφους και η ανετοιμότητα των Ιταλών, κι όχι ο ηρωισμός των Ελλήνων φαντάρων, ήταν αυτά που έδωσαν τη μάχη.

Προφανώς ο στόχος του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ είναι να προκαλέσει αμφισβητώντας το αλβανικό έπος την ημέρα της εθνικής εορτής. Δεν ξέρουμε αν το κάνει κατά παραγγελία από τον Τσίπρα ή λόγω της προσπάθειάς του να αυτοπροβληθεί ως μεγάλος ιστορικός αναλυτής.

Ωστόσο, θα πρέπει να σημειώσουμε ορισμένα σημεία με αφορμή το άρθρο του.

Κατ’ αρχάς κάθε αγώνας έχει και ταξικά στοιχεία ωστόσο στην περίπτωση του Ελληνοϊταλικού πολέμου στη Βόρεια Ήπειρο και την Αλβανία αυτό που επικράτησε ήταν το εθνικό στοιχείο, όπου εθνικό όχι αυτό που πρεσβεύει η Χρυσή Αυγή. Ήταν η αγάπη για την πατρίδα και η πίστη ότι δεν μπορεί κανείς να περάσει από την Ελλάδα κάνοντας παρέλαση. Αυτό κινητοποίησε χιλιάδες φτωχούς Έλληνες να πάρουν τα όπλα. Ευτυχώς ζουν ακόμη πατεράδες και παππούδες μας για να μας διηγηθούν τον ενθουσιασμό της χώρας και την εθνική ενότητα για την αντιμετώπιση του κινδύνου.

Προφανώς δε γινόταν κανένα πάρτι στα βουνά. Προφανώς οι ψείρες, η φτώχεια, η πείνα και το κρύο κάνουν τον άνθρωπο να λυγίσει. Προφανώς και θα υπήρχαν λιποτάκτες. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε αντέχουν το ίδιο. Ας ρωτήσουν πολλούς δηλωσίες αριστερούς για να μάθουν.

Και προφανώς στους πολέμους πηγαίνουν οι χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις. Σε κανέναν πόλεμο δεν ήταν στην πρώτη γραμμή οι αριστοκράτες και οι αστοί. Αυτό τι σημαίνει; Ότι το αλβανικό έπος δεν εξέφραζε την ενότητα του ελληνικού λαού επειδή κάποιοι στρατηγοί ήταν στην Αθήνα;

Μας λέει η στελεχάρα του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι μύθος το αλβανικό έπος διότι δε νίκησαν οι Έλληνες. Έχασαν οι Ιταλοί λόγω της ανετοιμότητάς τους και της μορφολογίας του εδάφους. Δηλαδή επειδή οι Ρώσοι εκμεταλλεύτηκαν το βαρύ χειμώνα και νίκησαν τους ναζί, αυτό δε σημαίνει ότι πολέμησαν ηρωικά αλλά όλα τα έκαναν τα… χιόνια.

Επίσης, το άρθρο αναφέρει ότι το τελεσίγραφο του Μουσολίνι ήταν μια… απλή διέλευση των Ιταλικών δυνάμεων από την Ελλάδα, κι άρα η χώρα μας θα μπορούσε να είχε αποφύγει τον πόλεμο. Κι ότι φταίει ο εθνικιστικός παροξυσμός για τη… σύμπλευση του ελληνικού λαού με τον Μεταξά.

Μα ποιος χέστηκε για τον Μεταξά κύριε; Ο ελληνικός λαός όταν του είπαν ότι έχουμε πόλεμο δε σκέφτηκε αν ήταν απλή διέλευση. Τα σύνορά του ήθελε να φυλάξει. Αν για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απλή διέλευση ας αφήσουμε τους Τούρκους να κάνουν μια τέτοια… απλή διέλευση μέχρι το Σύνταγμα.

Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς απλή διέλευση και την εισβολή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν ή των Αμερικανών στο Ιράκ, κι έτσι τίποτε δεν θα ήταν πόλεμος και κανείς δεν θα σκοτωνόταν.

Με τη λογική αυτή φυσικά ο αδύναμος θα άφηνε τον ισχυρό να εισβάλει στη χώρα του και δεν έγινε και τίποτε βρε αδερφέ. Μια απλή εισβολή.

Κι έτσι, θα σβήναμε με μια μονοκονδυλιά το αλβανικό έπος, τους Έλληνες που πολέμησαν σαν ήρωες Ιταλούς και Γερμανούς, την εθνική αντίσταση. Γιατί να κάνουν αντίσταση, μια απλή διέλευση των ναζί ήταν.

Το άρθρο που προκάλεσε σάλο έφερε και ανακοίνωση της ΝΔ. η οποία ρωτά τον Αλ. Τσίπρα:  ”Συμφωνεί ή όχι με όσα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα του κόμματος «ΑΥΓΗ», γραμμένα από στενό του συνεργάτη και χαρακτηρίζουν «μύθο» το αλβανικό έπος;

Συμφωνεί ή όχι με το άρθρο που υποστηρίζει πως πολλοί Έλληνες στρατιώτες λιποτάκτησαν και δεν ήταν το φρόνημα των Ελλήνων και η θέλησή τους που οδήγησε στη μεγάλη νίκη, αλλά το ότι οι Ιταλοί ήταν ανέτοιμοι και η μορφολογία του εδάφους ευνοϊκή;

Συμφωνεί ή όχι με το γνωστό στέλεχός του ΣΥΡΙΖΑ Νάσο Θεοδωρίδη, που απαιτεί μάλιστα να αλλάξουν τα σχολικά βιβλία για να αποκατασταθούν τα «ψεύδη»; Ο κ. Τσίπρας ας αποδοκιμάσει, πρώτα, εμπράκτως τις ακραίες συνιστώσες του και ύστερα ας επικαλεστεί το παράδειγμα του έπους του 1940- 41, που έκανε όλον τον πλανήτη να λέει πως «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Πάντως, το άρθρο πήρε την πρώτη απάντηση από άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ τον Γιάννη Χατζηαντωνίου ο οποίος όπως χαρακτηριστικά σημείωνε με αφορμή το άρθρο του Νάσου Θεοδωρίδη «Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται νέο πολιτικό υποκείμενο. Ένα νέο, πατριωτικό, δημοκρατικό και ριζοσπαστικό κόμμα της Αριστεράς, ηγεσία των εθνικών και κοινωνικών αγώνων του λαού. Απόψεις όπως αυτή του Ν.Θ., σεβαστές ως ιδιαιτερότητα, είναι απόψεις που δεν μπορούν να είναι απόψεις ενός κόμματος που διεκδικεί να καθορίζει τη μοίρα του λαού και το μέλλον της χώρας».

Το άρθρο της Αυγής

69 χρόνια μετά την τραγωδία του θανάτου και της αναπηρίας δεκάδων χιλιάδων φαντάρων, έχει έρθει η ώρα για μια ψύχραιμη ιστορική αποτίμηση που να απαντάει στο ερώτημα αν τελικά βγήκε κερδισμένη η ελληνική κοινωνία από μια εξ αντικειμένου σύμπλευση με το φασιστικό καθεστώς Μεταξά στην οποία οδηγήθηκε από τον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, προκειμένου να αποτραπεί η απλή διέλευση ενός άλλου φασιστικού στρατού, με μόνο επιχείρημα ότι ο δεύτερος στρατός ήταν «ξένος» (αλλά εξίσου φασιστικός). Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την «ενότητα» ούτε «το μεγαλείο του έθνους», αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Η άγρια σύγκρουση που ξετυλίχτηκε πάνω στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας έδειξε ανάγλυφα την ταξική της φύση. Στις πρώτες γραμμές φτωχοί άνθρωποι, πέθαιναν από τη γάγγραινα, έλιωναν από την ψείρα, περίμεναν απελπισμένα τροφή. Πιο πίσω οι αξιωματικοί με τις ορντινάτσες τους έδιναν τις διαταγές. Και ακόμα πιο πίσω, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας, ο αρχιστράτηγος Παπάγος και το επιτελείο της «Αυτού Μεγαλειότητας»…
Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο πρώτος είναι ότι οι φαντάροι μας με εφ’ όπλου λόγχη στείλανε τους δειλούς εχθρούς στα βάθη της Αλβανίας. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο ελληνικός στρατός ήταν προετοιμασμένος γι’ αυτή τη σύγκρουση. Ήδη από την άνοιξη1939 το Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε καταστρώσει ανάλογα σχέδια. Και από τον Ιούνη 1940 ο ελληνικός στρατός βρισκόταν ουσιαστικά σε κατάσταση «μυστικής επιστράτευσης». Στα σχολικά βιβλία και στα πατριωτικά αφιερώματα η «θέληση» και το «φρόνημα» ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για το «έπος της Αλβανίας». Η αλήθεια είναι ότι ήταν η μορφολογία του εδάφους, το βεβιασμένο της ιταλικής επίθεσης -με όλες τις δυσκολίες ανεφοδιασμού από τα ακατάλληλα λιμάνια της Αλβανίας- και μια πολύ ισχυρή ελληνική στρατιωτική μηχανή.
Επίσης αποκρύπτεται ότι υπήρχαν πολλοί που αρνούνταν να υποταχτούν σε αυτήν τη χαρούμενη εικόνα της “εθνικής πανστρατιάς”. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Θ. Χατζής, μετέπειτα γραμματέας του ΕΑΜ αναφέρει στις αναμνήσεις του ότι στις αρχές Νοέμβρη εκτελέστηκαν επί λιποταξία τέσσερις φαντάροι του συντάγματός του, επειδή είχαν λείψει μόνο μια μέρα και ξαναγύρισαν: «Απογοήτευση και πένθος έπεσε στο Σύνταγμα. Στην πορεία μάθαμε πως και σε άλλα Συντάγματα έγιναν παρόμοιες δίκες για μικρές πειθαρχικές παραβάσεις και επακολούθησαν διαδοχικές εκτελέσεις, κατά περίεργη ‘συγκυρία’ μόνο Μακεδόνων που μιλούσαν τη σλαβική γλώσσα και όλοι τους σχεδόν ήταν χαρακτηρισμένοι ‘βουλγαροκομμουνιστές’”.
Ήταν και κάτι άλλο που ερέθιζε τους φαντάρους. Οι καλαμαράδες της Αθήνας παρουσίαζαν τον πόλεμο σαν τρικούβερτο γλέντι με χαρές και τραγούδια για τους Έλληνες φαντάρους. Κρύβανε την πραγματικότητα. Συνήθως στα αφιερώματα για την 28η Οκτωβρίου, βλέπουμε επίκαιρα της εποχής με τα πλήθη ενθουσιασμένα να χαιρετάνε εκείνους που φεύγουν για το μέτωπο. Πράγματι, κάθε φορά που αρχίζει ένας τέτοιος πόλεμος, η πλειοψηφία παρασύρεται από ένα κύμα εθνικισμού και πολεμόχαρων αισθημάτων. Όμως, καθώς περνούν οι μέρες, φανερώνεται όχι μόνο η φρίκη του πολέμου αλλά και ποιος την πληρώνει, οπότε οι διαθέσεις αλλάζουν.
Ο Δ. Λουκάτος καταγράφει αυτή την αλλαγή στο ημερολόγιο που κρατούσε και έχει δημοσιευτεί με τίτλο «Οπλίτης στο Αλβανικό Μέτωπο Ημερολογιακές Σημειώσεις 1940-’41»: «Ένα περίεργοπράγμα. Κανείς απ΄ όλους τους ‘Εμπέδους’ δεν θέλει να φύγει για το Μέτωπο. Όλοι θα ‘τανε ευτυχείς αν τους κρατούσανε εδώ. Πού είναι λοιπόν τα φανταχτερά λόγια ‘οι φαντάροι μας αδημονούν να μεταβούν εις την πρώτην γραμμήν;».

 










Α.Ψ.

http://kostasxan.blogspot.gr

Σημείωση:
Τα μεγάλα ΟΧΙ θέλουν ΜΕΤΑΞΑΔΕΣ!
Άνδρες υψηλών φρονημάτων, ιδεών και αναστήματος.
Άνδρες που εμπνέουν σεβασμό και εμπιστοσύνη στον λαό, να του αναπτερώνουν το ηθικό και να μεγαλουργεί στις μάχες, να κερδίζει πολέμους και να παραμιλά ολόκληρος ο πλανήτης για την τόλμη του και την ανδρεία του.
Αυτό δεν πρόκειται να το παραδεχθεί κανείς ανθέλληνας-αριστερίζον διότι η νίκη των Ελλήνων δεν προήλθε από την επιβολή του Λένιν.
Τι να περιμένει κανείς από αυτά τα μορφώματα της θολοκουλτούρας που στην σημαία τους τοποθετούν τον Γκεβάρα, διαγράφοντας ήρωες και ιστορικές μορφές χιλιάδων ετών του ίδιου τους του "τόπου".
Στον ορνιθώνα της προπαγάνδας τους καλύτερα να κάθονται να κλώθουν τα αυγά τους παρά να ανοίγουν τον οχετό τους και να ξεστομίζουν τέτοιες ύβρεις.
Αν είσαστε άξιοι σιχαμένα βδελύγματα τονώστε το ηθικό του Έλληνα, εξυψώστε τον και ωθήστε τον να αντισταθεί και να πει το μεγάλο ΟΧΙ σε αυτή την δύσκολη καμπή της ιστορίας του.
Για το μόνο που είστε άξιοι είναι να δημιουργείτε διχόνοιες, συμμοριτοπολέμους για να σκοτώνονται τα αδέρφια μεταξύ τους!
Αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα σας και την άρρωστη ανηθικότητα  και την δουλοπρέπεια σας!
Ιφιγένεια

3 σχόλια:

  1. Σκόπος τους είναι ο διχασμός των Ελλήνων.Δεν θα τα καταφέρουν όμως γιατί οι περισσότεροι Έλληνες καταβάθος είναι πατριώτες.Αρκεί να ανοίξουν τα μάτια τους και τ'αυτιά τους.Πιστεύω πως τέτοιες ανθελληνικές απόψεις βοηθούν στην συσπείρωση των Ελλήνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ενδυόμενος με προβιά αμνού λύκος, διά μίαν ακόμη φοράν απεκάλυψε το πραγματικόν του προσωπείον. Διότι έννοιες όπως η Πατρίς, ο Πατριωτισμός, η Ηρωϊκή Συμπεριφορά εις την υπεράσπισιν των πατρίων, όχι μόνον είναι άγνωστες εις τους αριστερόστροφους διεθνιστές, αλλά και τους ερεθίζουν, όπως ο ερυθρός μανδύας τον μαινόμενο ταύρο!! Αυτό από μίαν άποψιν είναι καλόν, διότι αποκαλύπτονται οι πραγματικές καταβολές και τελικές επιδιώξεις των «ευρωαριστερών σωτήρων», ώστε κανείς Έλλην πλέον, λόγω της οικονομικής πιέσεως την οποίαν δέχεται, να μην παραπλανηθή από τα ανέξοδα αντιμνημονιακά φληναφήματα του «κόμματος των συνιστωσών». Όσον διά την ουσίαν των αναφερομένων εις το βέβηλον της μνήμης των πεσόντων αγωνιστών άρθρον, δεν χρήζει αυτή ουδενός σοβαρού αντιλόγου, διότι αντίλογος γίνεται όταν υπάρχει λόγος και όχι όταν δημοσιεύονται έγγραφοι ρύποι. Θα προσυπογράψω λοιπόν την σημείωσίν σου αγαπητή Ιφιγένεια, όπως και θα συμφωνήσω και με το σχόλιο της Καλλιστούς, με μία μόνον προσθήκη: Πολλοί αξιωματικοί, κατώτεροι και ανώτεροι, έλαβαν ενεργά μέρος εις τις άγριες και φονικές μάχες, οι οποίες διεξήχθησαν εις τα χιονισμένα της Πίνδου βουνά. Έξ αυτών ο πρώτος τραυματισθείς αξιωματικός ήταν ο Τ/χης Νικήτας Θωμάς, του 3ου Τάγματος, του 51ου Σ.Π., την 29η Οκτωβρίου 1940 εις την επιχείρισιν ανακατάληψης των υψωμάτων Μπούκα και Καζάνι και μάλιστα τραυματισθείς δεν απεχώρησε του αγώνος, παρά μόνον αφού εξεδιώχθησαν των θέσεων αυτών οι Ιταλοί. Επίσης και ο ίδιος ο διοικητής του ηρωϊκού Αποσπάσματος Πίνδου, Συνταγματάρχης Δαβάκης, ετραυματίσθη εις το στήθος κατά τον άνισον αλλά νικηφόρον αγώνα της ανάσχεσης της επελαύνουσας Μεραρχίας «Τζούλια»!!
    ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι,καταβάθος οι Έλληνες είναι πατριώτες αλλά είναι και εύπιστοι και απαίδευτοι και επηρεάζονται εύκολα. Δεν ξέρω κατά πόσο ευθύνονται για αυτό τα ΜΜ"Ε" διαμέσου των δελτίων ειδήσεων και του lifestyle, αυτό που διαφαίνεται είναι ότι ευκολότερα μπορείς να σπείρες την διχόνοια παρά τη ενότητα. Τη σήμερον ημέρα τον Έλληνα των ενώνεις σχεδόν μόνο με ένα αθλητικό συμβάν και πολύ φοβάμαι στο άμεσο μέλλον όταν θα έχει απολέσει καθετί το εθνικό και γι' αυτό αγωνιούμε. Ελπίζω όλες αυτές οι δοκιμασίες στις οποίες έχουμε βληθεί τελικά να μας φέρουν πιο κοντά.
    Σαφώς δεν χρήζουν αντιλόγου οι έγγραφοι ρύποι, η υπενθύμιση όμως των ιστορικών γεγονότων για να μην πούμε η ενημέρωση των ιστορικών γεγονότων προς εκείνους οι οποίοι επαφίονται στην άγνοια ή αφέλεια του Ελληνικού λαού για να βγουν και να πουλήσουν πνεύμα είναι η σωστή αντιμετώπιση ώστε να είναι προσεκτικότεροι όταν στο μέλλον επιχειρήσουν να προβούν σε παρόμοιες ενέργειες. Οι επισημάνσεις αυτές είναι ακόμη ωφελιμότερες για όσους από εμάς ενδεχομένως διαφεύγουν.
    Την καλημέρα μου αγαπητοί Καλλιστώ και Μεγιστία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.