Γλυκύρριζα:τι έλεγε για αυτήν ο Διοσκουρίδης πριν δυό χιλιάδες χρόνια

Πριν παρατηρήσουμε τι ισχύει σήμερα για τη γλυκύρριζα-γλυκόρριζα-ας

δούμε τι έλεγε για αυτήν δυό χιλιάδες χρόνια-2000-πριν ο Διοσκουρίδης

στο τρίτο βιβλίο του από το έργο του

" περί ύλης ιατρικής"

- γλυκύρριζα:

άλλοι την αποκαλούν

"Ποντιακή ρίζα"

άλλοι "γεντιανή"

άλλοι "Σκύθιο" 

άλλοι "άδιψο" και

άλλοι "σύμφυτο"

φυτρώνει σε μεγάλες ποσότητες στην Καππαδοκία και στον Πόντο...

είναι μικρός θάμνος ο οποίος

έχει κλαδιά έως δύο πήχεις όμοια με του σχίνου,στιλπνά και κολλώδη στην αφή...

το άνθος είναι όμοιο με του υάκινθου και ο καρπός της έχει το μέγεθος των σφαιρών του πλάτανου,είναι πιο τραχύς και έχει λοβούς σαν της φακής,πυροκόκκινους και μικρούς

οι ρίζες είναι μακριές, όμοιες με το ξύλο του πύξου,σαν της γεντιανής,ελαφρώς στυφές και γλυκιές,από τις οποίες λαμβάνεται το εκχύλισμα,όπως το λύκιο...

- το εκχύλισμά της κάνει καλό στην τραχύτητα του λάρυγγα

πρέπει, αφού το βάλουμε κάτω από τη γλώσσα, να το λιώνουμε...

- ενδείκνυται και στην καούρα του στομαχιού,στις παθήσεις του θώρακα και του συκωτιού,στην ψωρίαση της ουροδόχου κύστης και στη νεφρίτιδα,όταν πίνεται μαζί με γλυκό κρασί...

- όταν λιώνει στο στόμα,σβήνει τη δίψα,και κάνει καλό στα τραύματα,όταν επαλείφεται γύρω από αυτά,και στο στόμα όταν μασιέται...

και το αφέψημα των φρέσκων ριζών ενδείκνυται στις ίδιες περιπτώσεις...

η ρίζα της ξερή και λεπτοτριμμένη είναι κατάλληλη για πασπάλισμα στα πτερύγια

thalia