-Ένας σπαρταριστός διάλογος μεταξύ Σωκράτη - Ιησού, πάνω στη θρησκευτική σύγκρουση
της εποχής.
Φυσικά το κείμενο είναι υποθετικό, εφόσον ο Σωκράτης είναι κατά τετρακόσια χρόνια αρχαιότερος και μη αμφισβητήσιμο ιστορικά, πρόσωπο).
Από την άλλη μεριά, ο γνωστός(?) Ιησούς.
Δεν συναντήθηκαν ποτέ, ωστόσο είναι ενδεικτικό της χαώδους διαφοράς μεταξύ των δύο κοσμοαντιλήψεων.
Ο Σωκράτης ακολουθεί την γνωστή «Μαιευτική» μέθοδο για την εξαγωγή της αλήθειας.
-Να, γιατί πάρα πολλοί, όλο και περισσότεροι, λένε ανοιχτά πλέον ότι Ελληνισμός "σκέψη και έρευνα" και Χριστιανισμός "δόγμα και πίστη", είναι όροι ασυμβίβαστοι.
Στο κείμενο που ακολουθεί έχει πολύ γέλιο... και προβληματισμό...
(Ο Ιησούς διαλέγεται(συζητά) με τα πασίγνωστα και πάντοτε ανεδαφικά ή αναπόδεικτα (επί 2.000 χρόνια), επιχειρήματα του χριστιανισμού.
Σωκράτης:
Καλημέρα, Ιησού, έχω ακούσει τόσα για την θαυμαστή διδασκαλία σου. Με τον δικό μου σεμνό τρόπο, είμαι ένας φιλόσοφος εδώ στην Αθήνα. Μου είπαν ότι έχεις μεγάλη σοφία και αυτό είναι εμφανές από τα πλήθη αυτών που σε ακολουθούν στους δρόμους. Αν έχεις δύο λεπτά καιρό, θα το εκτιμούσα εάν με διαφώτιζες με τις απαντήσεις σου, σε κάποια αινιγματικά προβλήματα που με βασανίζουν σε ολόκληρη τη ζωή μου.
Ιησούς:
Είμαι ένας αλιέας/ψαράς Ανθρώπων που αναζητεί ακολούθους. Φέρνω την αλήθεια του θεού σε όλη την ανθρωπότητα. Ψάξε και θα βρεις, ρώτα και θα λάβεις/ πάρεις απάντηση, χτύπα και θα ανοιχτούν οι πόρτες μπροστά σου.
Σωκράτης:
Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που πάντα κυριαρχούσε στη σκέψη μου. Αν και ήταν ανέκαθεν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην αναζήτησή μου για την αλήθεια και το νόημα της, είμαι βέβαιος ότι με τις γνώσεις σου θα το βρεις πολύ εύκολο αυτό και θα με θεωρήσεις σαν έναν ανόητο ηλικιωμένο. Πάντα επιθυμούσα να ζήσω με τιμή και ευγένεια, αλλά φαίνεται ότι απλά ξόδεψα τη ζωή μου χωρίς καλά-καλά, να μάθω τι είναι τιμή και τι ευγένεια. Με την περιορισμένη μου αντίληψη, συχνά φαντάζει σε μένα ότι η ζωή, με όλη της την βιασύνη και τη φασαρία, πραγματικά δεν υποδεικνύει τίποτα. Πες μου σε παρακαλώ: Πως πρέπει να ζει ένας Άνθρωπος, ποιος ο σκοπός της ζωής;
Ιησούς:
Να υπηρετείς και να λατρεύεις τον θεό.
Σωκράτης:
Ποιο θεό;
Ιησούς:
Υπάρχει μόνο ένας θεός.
Σωκράτης:
Ω! Θα έπρεπε να ζεις εδώ στην Αθήνα. Έχουμε αρκετούς για να διαλέξεις.
Ιησούς:
Υπάρχει μόνο ένας αληθινός θεός.
Σωκράτης:
Φυσικά, και ποιος είναι αυτός;
Ιησούς:
Ο αληθινός θεός είναι Κύριος ο θεός.
Σωκράτης:
Ναι. Αλλά ποιος είναι, Κύριος ο θεός; Ή τι είναι αυτό;
Ιησούς:
Είναι η απόλυτη σοφία, αγάπη, κατανόηση, ειρήνη, και έλεος. Είναι ο δημιουργός των Ουρανών και της Γης και όλων των πραγμάτων στο Σύμπαν.
Σωκράτης:
Δημιουργός; Όλων των πραγμάτων;
Ιησούς:
Ναι, όλων των πραγμάτων. Είναι παντοδύναμος. Είναι ο κύριος και ελεγκτής και δημιουργός όλων των πραγμάτων. Ο πανταχού παρών που τίποτα δεν μπορεί να συμβεί χωρίς να το γνωρίζει εκ των προτέρων.
Σωκράτης:
Για πες μου: Δημιούργησε λοιμούς, πολέμους, θάνατο, τυραννία και κακό;
Ιησούς:
Όχι, βέβαια. Αυτά τα πράγματα και όλα τα άλλα δεινά και τραγωδίες είναι του Σατανά, του πρίγκιπα του σκότους, ή από τις ανθρώπινες αδυναμίες και την σατανική φύση. Ο θεός είναι αγαθός και άκακος, μόνο καλό μπορεί να βγει από αυτόν.
Σωκράτης:
Και για ποιό θεϊκό σκοπό, υπάρχει ο Διάβολος/Δαίμονας; Ασφαλώς αυτός πρέπει να είναι ένας Θεός, για να μπορεί να επισκέπτεται παντοδύναμος, με καταστροφή μεγάλη την Ανθρωπότητα. Ακόμη εσύ μόλις είπες ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Επίσης εσύ είπες ότι όλα όσα υπάρχουν, προέρχονται από το θεό: Και τώρα εσύ λες όμως ότι, μόνο καλό προέρχεται από το θεό και πως όλα τα κακά, προέρχονται από κάποιον που ονομάζεται Διάβολος/Δαίμονας. Αυτά θα μπορούσαν να είναι αντιφατικά. Φοβάμαι ότι η θρησκεία σου είναι πολύ περίπλοκη και σύνθετη, για αυτό το γέρικο κεφάλι, ώστε να το ερευνήσει εξονυχιστικά. Ακόμη, θα είμαι ένας υπομονετικός και διακαής μαθητής/ σπουδαστής και θα προσπαθώ πολύ για να καταλάβω, εάν εσύ θελήσεις να με βοηθήσεις. Σε παρακαλώ εξήγησε μου όμως: ποιος είναι ο Διάβολος/Δαίμονας και πώς γίνεται, όλα τα πράγματα να προέρχονται από το Θεό και ακόμη, κάποια πράγματα όχι από αυτόν;
Ιησούς:
Ο Διάβολος/Δαίμονας είναι ένας εκπεσών άγγελος ο οποίος είναι φιλόδοξος. Αυτός εξεγερθείς, επαναστάτησε ενάντια στο θεό, αυτός θέλει να ανατρέψει όλα Του τα έργα.
Σωκράτης:
Ω..! Στο όνομα το Υψίστου Διός/Ζεύ, για πες μου τι είναι ένας άγγελος;
Ιησούς:
Ένας άγγελος..., είναι..., ένας άγγελος.
Σωκράτης:
Φυσικά, αλλά αυτό είναι μία ταυτότητα, ένα όνομα ή ένα επίθετο. Ο Σωκράτης είναι ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας επίσης είναι ο Πλάτωνας, όχι άλλος. Αλλά, βλέπεις, αυτό δεν σημαίνει τίποτε για μένα έτσι ανεκπαίδευτος που είμαι εγώ, στη θρησκεία σου. Αν και είναι αλήθεια, όσο αληθινό μπορεί να είναι, και δεν σχετίζεται με ότιδήποτε μπορώ εγώ να καταλάβω. Σύγκρινέ το, σε παρακαλώ, με κάτι το οποίο να μου είναι γνωστό, κάτι που να είμαι εξοικειωμένος με αυτό.
Ιησούς:
Μα... Ένας άγγελος, είναι ένας άγγελος.
Σωκράτης:
Σε παρακαλώ να με συγχωρήσεις για την αναίσθητη άγνοιά μου. Κατάλαβε και νοιώσε ότι εγώ δεν είμαι αυθεντία, όπως εσύ είσαι. Δεν έχω δει ποτέ άγγελο ούτε άκουσα για αυτό. Μου ειπώθηκε-έμαθα ότι είχες πολλά παράξενα οράματα όταν εσύ περιπλανήθηκες στην έρημο για 40 ημέρες χωρίς τροφή-φαγητό. Σε ικετεύω, πες μου πώς είναι, με τι μοιάζουν αυτοί οι άγγελοι, που λές;
Ιησούς:
Έχουν... φτερά.
Σωκράτης:
Το ίδιο έχουν οι μύγες, τα κουνούπια, τα πουλιά, ακόμη και οι κότες. Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
Ιησούς:
Μοιάζουν με τους ανθρώπους επίσης, εκτός του ότι έχουν φτερά.
Σωκράτης:
Τι άλλο; Μπορούν να πετάξουν υποθέτω.
Ιησούς:
Ναι, για αυτό το λόγο έχουν τα φτερά.
Σωκράτης:
Φυσικά, έπρεπε να το είχα καταλάβει. Είπες μοιάζουν με τους ανθρώπους.
Σε τι διαφέρουν από αυτούς;
Ιησούς:
Είναι πολύ ανώτεροι των ανθρώπων και δεν πεθαίνουν ποτέ.
Σωκράτης:
Πόσο ανώτεροι των ανθρώπων;
Ιησούς:
Πιο ενάρετοι και ισχυροί. Πολύ πιο ισχυροί.
Σωκράτης:
Είναι υπεράνθρωποι τότε.
Ιησούς:
Ε... Ναι. Απολύτως!
Σωκράτης:
Τότε, είναι υπεράνθρωποι και είναι αθάνατοι.
Εμείς εδώ στην Αθήνα θα ονομάζαμε αυτά τα όντα, Θεούς.
Ιησούς:
Όχι! Ο Θεός είναι ισχυρότερος από αυτά.
Σωκράτης:
Ομοίως είναι ο Ζεύς για μας, ισχυρότερος από τους υπόλοιπους Ολύμπιους Θεούς γιαυτό επιπλέον πέρα από τα άλλα προσωνύμια, τον αποκαλούμε και Ύψιστο Δία/Ζεύ, με αφιερωμένο ξεχωριστό Ναό, Διός Υψίστου. Αλλά οι υπόλοιποι, είναι ακόμα κατ'ευφημισμόν, Θεοί. Για πές μου όμως, πως θα όριζες την λέξη Θεός;
Ιησούς:
Θεός, είναι: Ο δημιουργός των πάντων. Είναι όλη η δύναμη, η γνώση, η σοφία και η επιτομή της δικαιοσύνης, του οίκτου, της συμπόνοιας, της καλωσύνης και της ειρήνης.
Σωκράτης:
Αυτές οι ιδιότητες είναι, παρόλα αυτά, όχι αναγκαία συνεπείς ή/καί σύμφωνες. Δεν είναι δυνατό για ένα άτομο να είναι ταυτόχρονα δίκαιος, γαλήνιος/ ειρηνικός ακόμη ελεήμων και φιλεύσπλαχνος: όλα αυτά σε ένα περιστατικό ή σε μία κατάσταση. Εάν ένα άτομο ή Έθνος αξίζει τιμωρίας με τον κανόνα της δικαιοσύνης, εσύ οφείλεις να τον τιμωρήσεις ή να διεξαγάγεις πόλεμο σ'αυτούς, αλλά αυτό πάλι, θα ήταν μια παραβίαση του κανόνα της ειρήνης και ευσπλαχνίας. Καμμία ύπαρξη δεν θα μπορούσε να έχει όλες αυτές τις ιδιότητες μαζί, διότι αντικρούουν ή αντιφάσκουν η μία την άλλη! Δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί στο ίδιο άτομο, την ίδια στιγμή. Είναι σαν παρ'όλα αυτά, ένα άνθρωπος να έχει στρίψει ταυτόχρονα αριστερά και δεξιά στην ίδια γωνία, την ίδια στιγμή, ενόσω ακόμη παραμένει ολόκληρος και ακέραιος σωματικά.
Ιησούς:
Ο Θεός κάνει τα θαύματά του με μυστήριους τρόπους ( άγνωστοι αι βουλαί του Υψίστου).
Σωκράτης:
Μου φαίνεται ότι με αυτά τα όντα, τους Αγγέλους, εσύ έχεις πολλούς Θεούς, όπως ακριβώς έχουμε κι εμείς εδώ στην Αθήνα, μόνο που εσύ δεν τους αποκαλείς όμως αυτούς, Θεούς.
Ιησούς:
Όχι! Ο Θεός είναι ο Μόνος παντοδύναμος.
Σωκράτης:
Τότε η μόνη διαφορά τους είναι στο βαθμό της δύναμης;
Ιησούς:
Όχι… Ο Θεός είναι καλύτερος και περισσότερο ενάρετος και αγνός από ότι αυτοί. Η αμαρτία είναι αδύνατη για αυτόν.
Σωκράτης:
Τι είναι αμαρτία;
Ιησούς:
Είναι η πράξη ανυπακοής στο Θεό (στο θέλημά Του).
Σωκράτης:
Εγώ βλέπω από αυτό, ότι ο Θεός δεν θα μπορούσε να αμαρτήσει, διότι δεν θα μπορούσε να είναι ανυπάκουος στον Εαυτό Του. Αλλά εφόσον η αμαρτία είναι αδύνατη για αυτόν, τότε δεν έχει σημείο αναφοράς, του (στο πώς) να είναι αναμάρτητος. Είναι το ίδιο με μία πέτρα ή βράχο που βάζει στόχο να μείνει ακίνητος. Είναι μερικώς ένα θέμα καθορισμού ή προσδιορισμού. Αλλά, για πες μου, τι κάνουν, με τι ασχολούνται αυτοί οι άγγελοι;
Ιησούς:
Αυτοί εκτελούν το Θέλημα του Θεού.
Σωκράτης:
Γιατί, εάν ο Θεός που είναι σε όλα παντοδύναμος, χρειάζεται άλλους να κάνουν τα Θελήματά του;
Ιησούς:
Έτσι Του αρέσει, μ'αυτόν το τρόπο.
Σωκράτης:
Αυτοί είναι οι σκλάβοι του τότε, έτσι δεν είναι;
Ιησούς:
Όχι, αυτοί Τον Υπηρετούν πρόθυμα.
Σωκράτης:
Τι συμβαίνει εάν αυτοί δεν Τον υπηρετήσουν πρόθυμα;
Ιησούς:
Υπήρξαν αρκετοί άγγελοι οδηγημένοι από τον Σατανά, τον Διάβολο/Δαίμονα, που εξεγέρθηκαν εναντίον του Θεού και απορρίφθηκαν από τον ουρανό/παράδεισο, στην αιώνια αγωνία/βάσανο και τιμωρία.
Σωκράτης:
Τι είναι ουρανός/παράδεισος;
Ιησούς:
Είναι ένα υπέροχο μέρος ψηλά στα ουράνια. Οι δρόμοι του είναι στρωμένοι με χρυσάφι. Τα πάντα είναι ειρηνικά και πανέμορφα εκεί. Εκεί ζει ο Θεός και όλοι όσοι πιστεύουν σ'αυτόν, πηγαίνουν εκεί όταν αυτοί πεθάνουν. Οι Ανθρωποι εκεί ζούν/έχουν αιώνια ζωή και τους δίνονται φτερά. Λατρεύουν το θεό και παίζουν άρπες στον αιώνιο παράδεισο όπου ευτυχούν για πάντα. Είναι στόχος, σκοπός και επιδίωξη επιτυχίας στη ζωή του κάθε Ανθρώπου να πάει στον ουρανό στον παράδεισο όταν αυτός ή αυτή πεθάνει.
Σωκράτης:
Αυτό ακούγεται και μοιάζει με τις δικαιολογίες που έδωσαν όσοι έφαγαν τον λωτό, στη χώρα των λωτοφάγων. Εάν αυτός ήταν ο σκοπός της ζωής, δεν θα μπορούσαμε απλά να μεθύσουμε με κρασί ή άλλα βότανα και να αισθανόμαστε έτσι όμορφα όλη την ώρα, όπως κάνουν οι ζητιάνοι και οι μέθυσοι στην άλλη πλευρά της πόλης;
Ιησούς:
Η Βίβλος λέει ότι δεν πρέπει να πίνεις κρασί ούτε μετέχεις σε οινοποσία.
Σωκράτης:
Εάν αυτός είναι ο μοναδικός σκοπός στη ζωή του Ανθρώπου για να πάει στον ουρανό/παράδεισο, τότε γιατί αυτός απλά δεν αυτοκτονεί;
Ιησούς:
Η Εντολή λέγει (ΟΥ ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ), δεν θα σκοτώσεις ούτε θα αυτοκτονήσεις, να μην προκαλέσεις θάνατο.
Σωκράτης:
Εάν ο Θεός ήθελε τον Ανθρωπο να πάει στον ουρανό/παράδεισο, τότε γιατί από την αρχή τον τοποθέτησε στη Γή; Γιατί Αυτός, απλά δεν έβαλε αρχικά, τον Ανθρωπο στον ουρανό/παράδεισο; Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι ο Ανθρωπος με όλες τις ικανότητές του, τις επιθυμίες του και την πολυπλοκότητα του, να δημιουργήθηκε απλώς, για να κάθεται να παίζει άρπα και κρουστά και να λατρεύει εκκλησιαζόμενος τον Κύριο. Σίγουρα δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε, ένας Άνθρωπος Τύραννος τόσο ματαιόδοξα κενός και περήφανος που θα ζητούσε από τους υπηκόους του να παίζουν άρπα και κρουστά δουλοπρεπώς και υποδεέστερα μπροστά του από τη αυγή ως το σούρουπο, και αυτό να γίνεται ως την αιωνιότητα!! Εγώ σίγουρα μπορώ να καταλάβω γιατί ο Σατανάς θέλησε να επαναστατήσει ενάντια σε μια τέτοια στατικά πειθαρχημένη, πληκτική και τυραννικά καταθλιπτική κοινωνία. Από ότι μου έχεις πεί ως τα τώρα, θα μπορούσα να πάρω το μέρος του Σατανά στην εξέγερση, αν και κατατάσσω τον εαυτό μου ως ταπεινό, δεν θα μπορούσα να παίζω άρπα και κρουστά και να τραγουδώ επαίνους και δόξες όλη μέρα σε μία ύπαρξη η οποία με απειλεί με τιμωρίες και αιώνια βάσανα αλλά και μαρτύρια, εάν δεν το κάνω.
Ιησούς:
Ο Κύριος και Θεός, είναι ζηλότυπος/ζηλιάρης θεός και εσύ δεν θα λατρεύεις άλλους Θεούς πριν ή εκτός από Αυτόν.
Σωκράτης:
Γιατί ο Σατανάς εξεγέρθηκε, στασίασε και επαναστάτησε; Γνώριζε αυτός, ότι ο θεός ήταν τόσο πανίσχυρος όπως εσύ μου τον περιγράφεις ότι είναι, και ότι θα μπορούσε να ανατραπεί ή να ηττηθεί, χάνοντας τη μάχη;
Ιησούς:
Ο Σατανάς εξεγέρθηκε, στασίασε και επαναστάτησε διότι ήταν περήφανος, όχι ταπεινός και ήθελε να δεσπόζει να κυριαρχεί και να εξουσιάζει τον ουρανό/ παράδεισο μόνος του. Αυτός γνώριζε μερικώς τη μεγάλη δύναμη και ισχύ του Θεού (ότι είναι μεγαλύτερη από τη δική του), αλλά αυτός όμως ήθελε τόσο πολύ αυτή τη δύναμη και ισχύ, τόσο που ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τα πάντα και να διακινδυνεύσει οπωσδήποτε.
Σωκράτης:
Ο Σατανάς ήταν σίγουρα πολύ γενναίος, έπειτα από αυτό που μου λες. Να αντιμάχεται έναν εχθρό, που δεν θα μπορούσε ποτέ, να νικήσει!!
Ιησούς:
Αυτός ήταν αμαρτωλός, επειδή δεν υπάκουσε τη θέληση του Θεού.
Σωκράτης:
Εμένα μου φαίνεται όμως, ότι η μόνη διαφορά μεταξύ Σατανά και θεού είναι στο μέγεθος και το βαθμό της δύναμης.
Ιησούς:
Ο Θεός είναι τέλειος. Αυτός είναι Παντοδύναμος, Παντογνώστης, και Αναμάρτητος.
Σωκράτης:
Φυσικά!! Με τη διευκρίνιση όμως, ότι αυτός είναι αναμάρτητος, αποκλειστικά και μόνο, επειδή δεν μπορεί να είναι ανυπάκουος στον Εαυτό του. Με τη μόνη πραγματική διαφορά μεταξύ των δύο, να είναι το μέγεθος και ο βαθμός της δύναμης που κατέχουν. Αρα, συνεπώς ο Σατανάς δεν ήταν λαθεμένος ή αμαρτωλός να εξεγερθεί, να στασιάσει και να επαναστατήσει ενάντια στο Θεό. Αυτός λάθεψε μόνο, στο να χάσει την εξέγερση. Την οποία εάν είχε νικήσει, άρα κερδίσει, τότε ο Θεός, θα ήταν Ο αμαρτωλός και Ο διεφθαρμένος! Διότι ο Θεός θα ήταν ανυπάκουος στο Σατανά, ο οποίος θα ήταν καλύτερος από το Θεό ή τους άλλους Αγγέλους, επειδή δεν θα μπορούσε να αμαρτήσει στον Εαυτό του. Έτσι είναι: δεν μπορεί να είναι ανυπάκουος στο Εαυτό του. Θα είχε αναδείξει τον Εαυτό του ως Παντοδύναμο. Εάν ο σατανάς νικούσε, θα μπορούσε να γίνει Θεός σύμφωνα με τον δικό σου ορισμό επειδή θα ήταν Παντοδύναμος και Αναμάρτητος. Αλλά ποιος ξέρει ή είναι σίγουρος ότι αυτό δεν συνέβη; Από την περιγραφή σου για τον θεό, εγώ αρχίζω να υποπτεύομαι σ'αυτό το σημείο, ότι αυτό συνέβει.
Ιησούς:
Ο Θεός είναι περισσότερο αποτελούμενος μόνο από αγνότητα και ενάρετη έλλειψη αμαρτίας: Αυτός είναι απείρως δίκαιος, ελεήμων, ειρηνικός, εύσπλαχνος, και σε όλα συγχωρετικός. Ο Σατανάς είναι διεφθαρμένος, Εγωιστικός, Καταστροφικός, και Κακός.
Σωκράτης:
Τι συνέβη στο σατανά μετά από τη απόρριψή/αποβολή του εκτός του ουρανού/παραδείσου;
Ιησούς:
Αυτός ρίφθηκε στην Κόλαση/Τάρταρα όπου αγωνιά,υβρίζει και βασανίζεται βογγώντας, για όλη την αιωνιότητα.
Σωκράτης:
Τι είναι Κόλαση και γιατί ο Σατανάς παραμένει εκεί εάν είναι τόσο οδυνηρά και βασανιστικά και πάντως όχι ευχάριστα;
Ιησούς:
Ο Θεός τον κλείδωσε στην κόλαση και δεν του επιτράπηκε να φύγει. Ο Θεός δημιούργησε την Κόλαση ως τόπο τιμωρίας του Σατανά και όλων όσων δεν έχουν πίστη στο Θεό. Είναι ένας τόπος, με αιωνίως διαρκή φωτιά, με φοβερή ζέστη. Με βασανισμούς, μεγάλη αγωνία και ατέλειωτα μαρτύρια. Όλοι οι αμαρτωλοί άνθρωποι που δεν ζητούν συγχώρεση από το Θεό και δεν έχουν πίστη σε εκείνον, πηγαίνουν εκεί για να βασανίζονται από τον Διάβολο, τον Δαίμονα.
Σωκράτης:
Εάν ο Θεός είναι δίκαιος και Ελεήμων, πως μπορεί να το κάνει αυτό σε έναν εχθρό που τον πολέμησε σε μάχη! Γιατί απλά ο Θεός, δεν συγχώρησε τον Σατανά μετά την ήττα του όπως συχνά κάνουν οι Άνθρωποι σε ένα ηττημένο Έθνος αφού το νικήσουν; Η Ανθρωπότητα δίνει την εντύπωση ότι στη νίκη είναι πιό ελεήμων/οικτήρμων και φιλεύσπλαχνη ή φιλάνθρωπη αν θές, από το Θεό; Έτσι αυτοί, δεν φέρονται στον ηττημένο με τέτοια τρομερά βασανι-στήρια ακόμη και για ολόκληρη τη ζωή του. Να αφήνονται έτσι για όλη την Αιωνιότητα; Γιατί ο Θεός δεν δείχνει τις αρετές του που εσύ περιέγραψες, όπως: την Δικαιοσύνη του, να είναι ελεήμων/οικτήρμων, φιλεύσπλαχνος και συγχωρητικός στον ηττημένο, Σατανά; Προφανώς η εμπόλεμη φύση του Θεού, είναι σε σημειωμένη αντίθεση με αυτό που προσδιόρισες με τον ορισμό Θεός, ως Ύπαρξη ειρηνική, ελεήμων/οικτήρμων και που τα πάντα συγχωρεί.
Ιησούς:
Ο Θεός λειτουργεί με μυστήριους τρόπους, (ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΙ ΒΟΥΛΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ), για να εκπληρώσει τα θαύματά του.
Σωκράτης:
Εάν ο Σατανάς είναι κλειδωμένος στην Κόλαση, όπως εσύ είπες: πως μπορεί να φέρει ενοχλήσεις και βάσανα στην Ανθρωπότητα και γιατί ο Θεός το επιτρέπει αυτό, εφόσον είναι παντοδύναμος και γεμάτος καλοσύνη; Εάν ο Θεός είναι παντοδύναμος, πως συμβαίνει να επιτρέπει τον Διαβολικό Σατανά να επιβιώνει, να ζει; Γιατί δεν τον καταστρέφει; Αν και αρχίζω να αναρωτιέμαι, σ'αυτό το σημείο, εάν η αντίθετη/αντίστροφη πορεία δεν θα ήταν ίσως, καλύτερη.
Ιησούς:
Ο Θεός επιτρέπει στο Σατανά να είναι ελεύθερος για να φέρνει ενοχλήσεις και βάσανα στην Ανθρωπότητα, για να τιμωρήσει τον Άνθρωπο για την αμαρτία του στον κήπο της Εδέμ.
Σωκράτης:
Τι είναι ο κήπος της Εδέμ;
Ιησούς:
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο Άνδρα και Γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα, τους έβαλε στον κήπο της Εδέμ. Όταν αυτοί δημιουργήθηκαν, αυτοί ήταν αγνοί και χωρίς αμαρτία. Έτσι τους δημιούργησε ο Θεός. Ο κήπος της Εδέμ ήταν ένας πανέμορφος παράδεισος και παρείχε/έδινε στους πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα, οτιδήποτε χρειαζόταν. Αυτοί δεν χρειαζόταν να εργάζονται, αλλά απλώς άπλωναν το χέρι και αποσπούσαν τα φρούτα από τα κλαδιά των πλουσιοπάροχων δένδρων (τροφοσυλλέκτες). Αυτοί ήταν αγνοί, απονήρευτοι, άκακοι και απροβλήμάτιστοι σαν παιδιά και δεν γνώριζαν τίποτε για τον ασελγή/σεξουαλικό σαρκικό έρωτα. Αυτοί είχαν ο ένας τον άλλο για συντροφιά και λάτρευαν και υμνούσαν τον Θεό που τους επισκεπτόταν κάθε τόσο.
Σωκράτης:
Γιατί ο Θεός δημιούργησε την Ανθρωπότητα;
Ιησούς:
Γιατί ήταν θλιμμένος λόγω μοναξιάς.
Σωκράτης:
Μοναξιά!! Γιατί τότε, απλά δεν δημιουργούσε επιπλέον αγγέλους, οι οποίοι είναι περισσότερο όμοιοι προς Αυτόν, αντί της πολύ χαμηλότερης μορφής ζωής, τον Άνθρωπο; Θα μπορούσες να πεις ότι Αυτός ήθελε δουλοπρεπείς σκλάβους οι οποίοι να κοιτούν κάτω και όχι να είναι άνω θρώσκοντες. Αυτόν, τον Θεό τους, τον οποίο φοβούνται: Να σέβονται και να λατρεύουν ;;;;
Ιησούς:
Επειδή Αυτός είναι ο Δημιουργός μας, εμείς του οφείλουμε σεβασμό, λατρεία και υπακοή/υποταγή.
Σωκράτης:
Είναι καθήκον/υποχρέωση του παιδιού ενός εγκληματία να υπακούει στον πατέρα του; Ή αυτό έχει, το δικαίωμα και την υποχρέωση, να αποφασίσει για τον εαυτό του μεταξύ σωστού και λάθους; Ποια αμαρτία και ποια πράξη ανυπακοής, διέπραξε ο Άνθρωπος στον κήπο της Εδέμ;
Ιησούς:
Στο κέντρο του κήπου της Εδέμ, ο Θεός τοποθέτησε το δέντρο της Γνώσης. Ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα ότι δεν θα πρέπει να τρώνε τα φρούτα αυτού του δένδρου. Ο Σατανάς πήγε στον κήπο μεταμφιεσμένος σαν φίδι και είπε στην Εύα ότι θα αποκτούσε μεγάλη γνώση εάν αυτή έτρωγε το φρούτο. Ο Σατανάς της είπε ότι ο Θεός τους απαγόρευσε να φάνε από αυτό το φρούτο επειδή Αυτός φοβόταν ότι αν το κάνανε, τότε θα γινόντουσαν σαν Αυτόν. Η Εύα έπεισε τον Αδάμ να φάει το φρούτο. Αφού το έφαγαν τότε αυτοί απέκτησαν την γνώση του σεξουαλικού έρωτα. Αυτή ήταν η αρχική και αρχέτυπη αμαρτία, το προπατορικό αμάρτημα.
Σωκράτης:
Είναι η γνώση κακή ή διεφθαρμένη και ο Θεός θέλει να την κρατήσει μακριά μας; Γιατί ο Θεός θέλει να μας κρατήσει μακριά από την απόκτηση της γνώσης; Μήπως αυτός ήθελε να μας κρατήσει υποδεέστερους σκλάβους ταπεινωτικά κάτω από τα πόδια του; Εμένα μου φαίνεται ότι εμείς οφείλουμε ευχαριστίες στο Σατανά και λατρεία (προς τη δική του θεότητα) για τη βοήθειά του. Ο Σατανάς ομοιάζει κατά κάποιο τρόπο στον Τιτάνα Προμηθέα, ο οποίος με απροκάλυπτη ανυπακοή στις εντολές των Θεών, έφερε στον Άνθρωπο την γνώση της φωτιάς. Για αυτή την υπηρεσία του στον Άνθρωπο ο Σατανάς υπομένει αγωνίες και βασανισμούς στην Αιωνιότητα, ενώ όμως ο Προμηθέας ΣΧΕΔΟΝ ως στην Αιωνιότητα. Και αυτό γιατί ο Δίας γέννησε με την Αλκμήνη, τον Ηρακλή, για να δώσει εκτός των άλλων, ένα τέλος στην τιμωρία του Προμηθέα, ελευθερώνοντάς τον απο τα αιώνια δεσμά. Σίγουρα η Ανθρώπινη ζωή αξίζει κατά πολύ λιγότερο να τη ζείς, χωρίς τον έρωτα, τη φωτιά και τη γνώση.
Ιησούς:
Αλλά ο Σατανάς είπε ψέματα στην Εύα, επειδή εμείς δεν γίναμε τόσο μεγάλοι όπως ο Θεός τρώγοντας το φρούτο. Αυτός μας είπε ψέματα μερικώς, επειδή ήθελε να καταστρέψει το έργο του θεού.
Σωκράτης:
Εάν ο Θεός είναι Παντοδύναμος, γιατί επέτρεψε τον Σατανά να έρθει στον κήπο και να δελεάσει, να βάλει σε πειρασμό και να παρασύρει την Εύα; Εάν ο Θεός δεν ήθελε από τον Άνθρωπο να φάει το φρούτο αυτό, τότε γιατί Αυτός, έβαλε το δένδρο στον κήπο αρχικά; Εάν ο Θεός δεν ήθελε τον Άνθρωπο να κάνει σαρκικό έρωτα, τότε γιατί τον εξόπλισε, τον εφοδίασε με τα απαραίτητα όργανα αναγκαία γι'αυτό; Εάν ο θεός δεν ήθελε από τον Ανθρωπο να διαπράξει την αρχική/αρχέτυπη αμαρτία (προπατορικό αμάρτημα), γιατί τότε Αυτός έδωσε στον Άνθρωπο την επιθυμία για γνώση και εμπειρία ασυνήθιστη, για περιπέτεια και σαρκικό/σεξουαλικό έρωτα;
Ιησούς:
Ο Θεός έβαλε το δένδρο στον κήπο και επέτρεψε στο Σατανά να έρθει εκεί επειδή ήθελε να δοκιμάσει την Ανθρωπότητα.
Σωκράτης:
Εσύ είπες ότι ο θεός είναι Παντογνώστης!! Ότι Αυτός γνωρίζει τα όσα συμβαίνουν, πριν αυτά συμβούν. Σίγουρα τότε ο θεός γνώριζε εξαρχής/εκ των πρότερων, πώς θα ενεργούσε ο Άνθρωπος σε κάθε κατάσταση ή περίπτωση.
Ιησούς:
Ο Θεός έδωσε στον Άνθρωπο ελευθερία επιλογής. Ήταν εξίσου πιθανό για τον Ανθρωπο να είναι αγνός/ενάρετος/ηθικός και υπάκουος στο Θεό, όσο και αμαρτωλός, δηλαδή ανυπάκουος στο Λόγο Του.
Σωκράτης:
Γνώριζε ο Θεός ότι ο Άνθρωπος θα μπορούσε να αμαρτήσει;
Ιησούς:
Αυτός γνώριζε ότι ο Άνθρωπος θα μπορούσε να αμαρτάνει αλλά έδωσε στον άνθρωπο την ελευθερία επιλογής, ώστε να επιλέξει.
Σωκράτης:
Θα μπορούσε ο Θεός να δημιουργήσει τον Άνθρωπο έτσι ώστε, αυτός να μπορεί να αμαρτήσει; Θα μπορούσε ο Θεός να έχει δημιουργήσει τον Άνθρωπο έτσι, ώστε αυτός να αμαρτήσει σ'αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση;
Ιησούς:
Ναι, εφόσον ο Θεός είναι παντοδύναμος θα μπορούσε να το είχε κάνει, αλλά Αυτός δεν ήθελε οι Άνθρωποι να είναι μαριονέτες; Ήθελε οι Άνθρωποι να έχουν την ελευθερία επιλογής.
Σωκράτης:
Θα μπορούσε ο Θεός να δημιουργήσει τον Άνθρωπο με δύο κεφάλια και τρία πόδια ή με όποιον άλλο τρόπο αυτός θα ήθελε;
Ιησούς:
Ο Θεός θα μπορούσε να δημιουργήσει τον Άνθρωπο, με όποιο τρόπο Αυτός ήθελε.
Σωκράτης:
Μήπως ο Θεός δημιούργησε τον Άνθρωπο με αυτή τη μορφή και με αυτό τον τρόπο, σκόπιμα; Μήπως ο θεός σκόπευε ή είχε υπόψιν του ώστε ο άνθρωπος να έχει ένα κεφάλι, δύο πόδια και να εμφανίζεται έτσι, όπως ακριβώς είναι σήμερα;
Ιησούς:
Φυσικά και το είχε υπόψιν Του: Ο Θεός είναι Τέλειος και Παντοδύναμος. Δεν θα μπορούσε να κάνει λάθος.
Σωκράτης:
Τότε ο θεός δεν έκανε λάθος, αλλά δημιούργησε τον Άνθρωπο ακριβώς όπως σκόπευε, με κάθε τρόπο;
Ιησούς:
Ναι.
Σωκράτης:
Τότε λοιπόν εσύ και εγώ, δημιουργηθήκαμε ακριβώς όπως ήθελε ο θεός να είμαστε; Επίσης ο Αδάμ και η Εύα, δημιουργήθηκαν ακριβώς όπως ο Θεός σκόπευε να είναι;
Ιησούς:
Ναι. Είναι έτσι όπως το έχω πει.
Σωκράτης:
Είναι οτιδήποτε που απαρτίζει τον Άνθρωπο, προερχόμενο από το Θεό;
Ιησούς:
Ναι. Ο θεός είναι ο Κύριος, ο Ελεγκτής και ο Δημιουργός των πάντων.
Σωκράτης:
Μήπως Ο Διάβολος ή όποια άλλη δύναμη δημιούργησε κάποιο τμήμα του Ανθρώπου;
Ιησούς:
Όχι, Όχι... Ο Θεός είναι ο μοναδικός δημιουργός των πάντων.
Σωκράτης:
Τότε, εάν ο θεός δημιούργησε του Ανθρώπου τα μάτια, τα πόδια και τη διανοητική ικανότητα, αυτός επίσης δημιούργησε και τις Ανθρώπινες επιθυμίες. Όλες του τις επιθυμίες, ακόμη την επιθυμία για τη γνώση και το σεξ. Γιατί τότε ο Άνθρωπος αμάρτησε;
Ιησούς:
Αυτός αμάρτησε από τις αδυναμίες του και την διεφθαρμένη φύση του.
Σωκράτης:
Είναι η φύση του Ανθρώπου, τμήμα ή κομμάτι του Ανθρώπου, όπως ακριβώς τα χέρια και τα πόδια είναι τμήμα, δηλαδή κομμάτι του Ανθρώπου;
Ιησούς:
Ναί. Η Ανθρώπινη φύση είναι τμήμα ή άν θές, κομμάτι του Ανθρώπου.
Σωκράτης:
Ποιος δημιούργησε τον Άνθρωπο;
Ιησούς:
Ο Θεός.
Σωκράτης:
Ποιος δημιούργησε τα χέρια και τα πόδια του Ανθρώπου;
Ιησούς:
Ο Θεός, με χώμα και νερό (πηλό).
Σωκράτης:
Ποιος έδωσε στον Άνθρωπο δύο χέρια και δύο πόδια και τον δημιούργησε ακριβώς όπως είναι σήμερα και ακριβώς όπως ήταν στην εποχή του Αδάμ και της Εύας;
Ιησούς:
Μα... Ο Θεός βέβαια: στο ξαναείπα.
Σωκράτης:
Ποιος δημιούργησε την Ανθρώπινη φύση;
Ιησούς:
Μόνο ο Θεός είναι δημιουργός, κανένας άλλος. Αυτός του φύσηξε τη Θεία Πνοή! Έτσι τούδωσε τη ζωή.
Σωκράτης:
Ποιος έδωσε στον Άνθρωπο την διεφθαρμένη φύση και τις αδυναμίες του/της; Ο Θεός τα έδωσε: Επειδή τα πάντα και όσα απαρτίζουν τον Άνθρωπο, προέρχονται από το Θεό και μόνο από Αυτόν. Έτσι δεν είναι;
Ιησούς:
Ο θεός έδωσε στον Άνθρωπο και την ελεύθερη βούληση.
Σωκράτης:
Ποιος θέλησε να έχει ο Άνθρωπος δύο χέρια, ο Διάβολος;
Ιησούς:
Όχι. Ο Θεός θέλησε να έχει ο Άνθρωπος δύο χέρια.
Σωκράτης:
Ποιός θέλησε ή σκόπευε ώστε ο Άνθρωπος να έχει αδυναμίες και μια διεφθαρμένη και κακή φύση, ο Διάβολος; Οχι. Ο Θεός θέλησε, ώστε ο Ανθρωπος να έχει αδυναμίες και μια διεφθαρμένη και κακή φύση. Εάν η Ανθρωπότητα έχει ψεγάδια ή κακή φύση και αδυναμίες, είναι επειδή ο Θεός, έβαλε τα ψεγάδια και τις αδυναμίες εκεί που τα έβαλε και έτσι σκόπευε, ώστε να υπάρχουν αυτά. Θα σου πώ όμως μια άλλη παραβολή. Έχεις δει τα πουλιά να σκοτώνουν τα ψάρια στη θάλασσα; Ποιος έβαλε σ'αυτό το πουλί νύχια και ράμφος ώστε να σκοτώνει τα ψάρια στον αφρό; Ποιος θα καταδικάσει τον Ανθρωπο, όταν ο Κριτής και Δικαστής Του ο ίδιος, σύρεται κατηγορούμενος για Τις πράξεις ή παραλείψεις Του;
Ιησούς:
Ο Ανθρωπος έχει ελεύθερη βούληση. Ο Θεός δεν τον έσπρωξε στην αμαρτία. Αυτός του έδωσε την ευκαιρία να είναι αγνός, ηθικός και ενάρετος ή αμαρτωλός. Ο Ανθρωπος δεν θα είχε καμιά αξία για το Θεό, εάν τον είχε φτιάξει σαν μαριονέτα που δεν θα έκανε παρά μόνο το καλό. Αυτός ήθελε να δώσει στον Ανθρωπο την ευκαιρία να είναι καλός ή κακός σύμφωνα με τα προσόντα και τις επιλογές του.
Σωκράτης:
Είναι άτοπο, γελοίο και παράλογο για τον Θεό να τιμωρεί τον Ανθρωπο αφού τον πρώτα τον δημιούργησε. Είναι σαν ο Όμηρος, να έγραφε μια ωδή για ένα χοίρο (γουρούνι) και μετά να μαστίγωσε και να ξέσχιζε τις σελίδες αυτές ή να τις καταραστεί σε αιώνια ατέλειωτο πυρ, επειδή δεν του άρεσαν οι ιδιότητες και ο χαρακτήρας του ζώου αυτού. Η ότι ένας διάσημος γλύπτης έφτιαξε ένα τέλειο άγαλμα ενός γουρουνιού και μετά το μαστιγώνει αιώνια επειδή αυτός αποστρέφεται και αντιπαθεί το κληρονομημένο χαρακτηριστικό αυτού του ζώου.
Ιησούς:
Ο Θεός δεν δημιούργησε τον Ανθρωπο με κακή και διεφθαρμένη φύση η οποία να προδιαθέτει ή να προκαθορίζει ότι αυτός θα πρέπει και να αμαρτήσει.
Σωκράτης:
Τότε ποιος το έκανε;
Ιησούς:
Ο Θεός δημιούργησε τον Ανθρωπο να είναι αθώος και φυσικά καλός. Ο Θεός έβαλε τον Ανθρωπο στον παράδεισο, τον κήπο της Εδέμ. Αυτός έδωσε στον Ανθρωπο την ελεύθερη βούληση και επέτρεψε στο Σατανά να μπει στον κήπο της Εδέμ για να δοκιμάσει το Ανθρώπινο γένος. Ο Θεός δεν προσδιόρισε εξαρχής ότι ο Ανθρωπος θα μπορούσε να αμαρτήσει.
Σωκράτης:
Ναι αλλά ο Θεός, δημιούργησε τα πάντα να ταιριάζουν σ'αυτό το συνδυασμό, τις περιστάσεις τη θέση ή το περιβάλλον. Αυτός δημιούργησε καθένα από τα στοιχεία ή τα συστατικά στην κάθε περίπτωση. Αυτός γνώριζε πώς ακριβώς θα αντιδράσει το καθένα από αυτά και σε σχέση με τα άλλα, σε κάθε περίπτωση, επειδή είναι παντογνώστης. Αυτός σκόπευε για το κάθε στοιχείο, να είναι όπως ήταν. Αυτός ήταν Παντοδύναμος και Αλάθητος. Είναι σαν κάποιο επιστήμονα ή θεραπευτή, που συνδυάζει διάφορα συστατικά μέσα σε ένα φάρμακο, τα οποία παρόλο που είναι ακίνδυνα από μόνα τους, όταν συνδυαστούν όμως, τότε γίνονται ένα θανατηφόρο δηλητήριο και έπειτα, μετά την χορήγηση του φαρμάκου αυτού σε ασθενή, αποκηρύσσει οποιανδήποτε ευθύνη για το θάνατό του ασθενούς. Με αυτό τον τρόπο, ο Θεός συνδύασε πολλά πράγματα! Ένα αθώο Ανθρωπο, ένα δένδρο της γνώσης, ένα πανέμορφο κήπο και έναν Άγγελο.
Ιησούς:
Ολοι αμάρτησαν και αποδείχτηκαν ανεπαρκείς για τη δόξα του Θεού.
Σωκράτης:
Μου φαίνεται ότι ο Κύριος σου και Θεός, έφτιαξε το Ανθρωπο για να τον βλέπει να υποφέρει. Αυτή η ασχολία του Σατανά, ο κήπος της Εδέμ και η ελεύθερη βούληση είναι μάλλον μια απάτη και προσποίηση. Ο Θεός μάλλον ζητούσε μια δικαιολογία για να ενοχλεί μονίμως με συνεχείς εφόδους, ταλαιπωρίες και καταπίεση το Ανθρώπινο Γένος. Εάν μία Παντογνώστης και Παντοδύναμη Ύπαρξη που δημιουργεί τα πάντα, και επιτρέπει στα δημιουργήματά της να ενεργούν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, τότε Αυτή ήθελε, σκόπευε αλλά και γνώριζε, ότι αυτά θα ενεργούν με αυτό τον τρόπο και είναι μοναδική υπεύθυνη για τα αποτελέσματα των ενεργειών ή παραλείψεων τους.
Ιησούς:
Σε προειδοποιώ... Είσαι ϋβριστής! Ο Θεός δεν ξεγελιέται. Μην μιλάς με αυτό τον τρόπο, αλλιώς θα ριφθείς στον πύρινο φούρνο όπου εκεί, εσύ θα τρίζεις τα δόντια σου, ως την αιωνιότητα με βασανιστήρια και αγωνία τρομερή.
Σωκράτης:
Εγώ νόμιζα ότι οι δικοί μας Ολύμπιοι Θεοί ήταν φαύλοι, διεφθαρμένοι, ακόλαστοι και εξωφρενικά αδικαιολόγητοι. Αυτοί όμως, μοιάζουν σαν αθώα περιστέρια και αρνάκια της ελεημοσύνης, ευσπλαχνίας και ανεκτικότητας, συγκρινόμενοι με τον Θεό σας: Που τιμωρεί και βασανίζει στην Αιωνιότητα, επειδή κάνετε αυτό που σας σπρώχνει να κάνετε, διότι η έτσι (με αυτό το σκοπό), δημιουργημένη ύπαρξή σας και το περιβάλλον σας.
Ιησούς:
(επιφώνημα) Ω! Ευχαρίστησε τον Κύριο που είναι Καλός κ’ Αγαθός. Που η ελεημοσύνη Του είναι Αιώνια.
Σωκράτης:
Γιατί; Εάν είναι ένας Θεός της ειρήνης και του ελέους, τότε γιατί βασανίζει την Ανθρωπότητα και επιτρέπει, ακόμη ενθαρρύνει και απαιτεί την αιματοχυσία στη Γή (γιά δές τι λέει στον εκλεκτό του λαό); Επίσης επιτρέπει ή ακόμη χειρότερα, απαιτεί από το Σατανά να βάζει σε πειρασμό και να βασανίζει το Ανθρώπινο Γένος: Γιατί όμως, εφόσον είπες ότι τίποτε δεν συμβαίνει χωρίς να το γνωρίζει αλλά και χωρίς τη θέλησή του να συμβεί; Μία Παντοδύναμη ύπαρξη που γνωρίζει τα πάντα και δημιουργεί τα πάντα, ορίζει/προσδιορίζει τα πάντα, επειδή Αυτός ξέρει τον τρόπο που οι δημιουργίες του θα ενεργήσουν.
Ιησούς:
Ο Θεός έδωσε στον Ανθρωπο ελεύθερη θέληση επειδή δεν ήθελε να είναι σαν μαριονέτα. Ο Θεός δεν ήθελε να αμαρτήσει ο Ανθρωπος. Ο Θεός απογοητεύτηκε και δυσαρεστήθηκε πολύ, όταν ο Ανθρωπος αμάρτησε.
Σωκράτης:
Ο Θεός πιθανώς δεν θα ‘πρεπε να απογοητευτεί και να δυσαρεστηθεί, επειδή Αυτός γνώριζε, τη φύση του Ανθρώπου και όλα τα υπόλοιπα που δημιούργησε. Εφόσον είναι Παντοδύναμος, τότε Αυτός σκόπευε, στο να αμαρτήσει ο Ανθρωπος. Στην πραγματικότητα, Αυτός έσπρωξε τον Ανθρωπο να αμαρτάνει, δημιουργώντας τον με συγκεκριμένες επιθυμίες αλλά και αδυναμίες.
Ιησούς:
Αυτό που λέγεις είναι βλασφημία. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και όλα τα φυτά και όλα τα ζώα για την ευχαρίστηση του Ανθρώπου. Κοίτα τον πανέμορφο κόσμο γύρω σου. Πως μπορείς να λέγεις τέτοια τρομερά και αποκρουστικά πράγματα για το Θεό έπειτα από τόσα πολλά που σου έδωσε;
Σωκράτης:
Εγώ σίγουρα δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό. Πως μπορεί ένας θεός που θα ήταν τόσο εμπαθής, φαύλος, οργίλος επίσης σαδιστικός και μισητός, να δημιούργησε ένα κόσμο τόσο όμορφο; Ακόμη, ο Ανθρωπος με τόση πολλή κακότητα όπως φαίνεται μερικές φορές να υπάρχει σ'αυτόν, υπάρχουν φορές που δείχνει απίστευτη δύναμη, αυτοθυσία και υπακοή ή πίστη, ακόμη έχει βαθμίδες συγκρουόμενων ιδιοτήτων ελέους και δικαιοσύνης. Ο Κύριος και Θεός σου δεν έχει καμία από αυτές τις ιδιότητες. Σίγουρα ποτέ δεν υπήρξε Ανθρωπος τόσο αισχρός ή χυδαίος που θα έκανε σε άλλο Ανθρωπο όλα αυτά που ισχυρίζεσαι ότι κάνει ο θεός σε όσους δεν τον σέβονται: Να τους βασανίζει για όλη την Αιωνιότητα. Οποιοσδήποτε Ανθρωπος, όσο και να κατακρεουργήθηκε, βασανίσθηκε ή δολοφονήθηκε -όπως ο Πρίαμος που όλη του η οικογένειαα σφάχτηκε ή ο Αγαμέμνων ο οποίος δολοφονήθηκε από τη σύζυγό του και τον εραστή της- θα μπορούσε να μαλακώσει με τα χρόνια ή τους αιώνες βασανίζοντας τον εχθρό του.
Ιησούς:
Εγώ είμαι η Οδός της Σωτηρίας, η Αλήθεια και το Φώς. Κανείς δεν προσέρχεται στον Πατέρα, εκτός, εάν είναι δικός μου (ΥΠΟ ΕΜΟΥ). Πιστέψτε σε μένα, και θα έχετε Αιώνια ζωή στους ουρανούς, στόν παράδεισο! Αρνηθείτε με, και θα υποφέρετε Αιώνια βάσανα, στην Κόλαση.
Σωκράτης:
Εάν δεχθώ το σύστημα σου, θα πρέπει και ωφείλω να συμμαχήσω με το Σατανά ενάντια στον θεό σου, ακόμη αν και γνωρίζω ότι θα αγωνιώ και θα βασανίζομαι για πάντα. Η Αδικία και η ακολασία του Θεού σου, είναι τόσο φοβερή!! Εγώ έχω ακούσει τρομερούς απολογισμούς νεκρών και μεγάλους αριθμούς Ανθρωποθυσιών από θηριώδεις αγριανθρώπους σε μακρινές ακτές, αλλά σίγουρα, ακόμη και αυτοί οι αγριάνθρωποι δεν σκέφτηκαν να βασανίζουν τα θύματά τους, για όλη την Αιωνιότητα. Εχω ακούσει φρικτές ιστορίες για τρομερά τέρατα, Κύκλωπες, Γοργόνες και Μέδουσες. Αλλά αυτά τα τέρατα, είναι σαν εξημερωμένα και ήρεμα όπως τα αρνιά, συγκρινόμενα με αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο σου “ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ”. Εσύ ακόμη μου μιλάς για τον Κύριο και Θεό που είναι από τη φύση Του ειρηνικός, ελεήμων και συγχωρών τα πάντα.
Ιησούς:
Είμαστε όλοι παιδιά του θεού. Ο Θεός είναι ο πατέρας μας και δεν θέλει να αμαρτήσουμε, αλλά μας τιμωρεί, εάν εμείς το κάνουμε. Αυτός είναι δίκαιος και φιλεύσπλαχνος και μας στέλνει, Εμάς τα Παιδιά Του στην Κόλαση, και στην καταδίκη σε αιώνια τιμωρία με βάσανα, όταν κάνουμε λάθος. Όταν Εμείς αμαρτάνουμε και ποθούμε ή λαχταράμε σφοδρά σεξουαλικά, όπως ο Αδάμ και η Εύα, έ τότε, Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή από το να μας τιμωρήσει, βασανίζοντάς μας σε αιώνιο πύρ, παντοτινά.
Σωκράτης:
Εσύ είπες ότι είμαστε όλοι μας παιδιά του θεού. Αυτός λοιπόν, είναι ένα γνήσιο τέρας όταν παρενοχλεί με συνεχείς εφόδους τα ίδια του τα παιδιά, επειδή έχουν τα μάτια, τα πόδια, τα όργανα αλλά και τις επιθυμίες που ο ίδιος τους έδωσε. Με τέτοια κόλπα δαιμονικής και ικανότατης εξαπάτησης να μην γίνονται πλέον πιστευτά, αυτή η δολίευση/υπεκφυγή μαζί μας με διπλή αίσθηση γνώσης (διγλωσσία), να κρατά το λόγο της υπόσχεσής του στο αυτί μας, αλλά και να ακυρώνει ταυτόχρονα αυτή την υπόσχεση. Δεν βλέπω κανένα σκοπό, δίχως αιτία, ούτε αλήθεια, χωρίς έλεος και δικαιοσύνη! Μηδαμινότητα αλλά και ιδιότροπα ωμή ισχύ-δύναμη. Στην πραγματικότητα, τα Ανθρώπινα Οντα, παρόλες τις ιδιοτροπίες τους εγωισμούς και τις αδυναμίες τους, φαίνεται να έχουν περισσότερες καλές ιδιότητες σε σχέση με το Θεό σου. Ο Θεός Σου είναι ένας δαιμονικός και σαδιστικός, ψυχωτικά φανατικός Δαίμων (κακοδαίμων).
Ιησούς:
Εμείς είμαστε Ανθρωποι και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τα άπειρα μυστήρια του Θεού. Είναι χρέος μας μα είμαστε οπαδοί του να τον πιστεύουμε και να τον ακολουθούμε. Δεν είναι δική μας δουλειά να βρούμε το γιατί! Αλλά να εκτελούμε και να πεθαίνουμε.
Σωκράτης:
Χωρίς αιτία; Αλλά γιατί τότε μας δόθηκε η σκέψη; Πως θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε πώς να ζήσουμε, και ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Τι κάνουμε τώρα που το συζητάμε; Γιατί εσύ κάνεις ηθική διδασκαλία και κηρύττεις στους Ανθρώπους, όλη σου τη ζωή; Γιατί διακινδυνεύεις τη ζωή σου αψηφώντας τις εντολές των Ρωμαίων;
Ιησούς:
Με την Πίστη σωζόμαστε, από φόβο μήπως κάποιος Ανθρωπος υπερηφανευθεί, πρέπει να είμαστε ταπεινοί.
Σωκράτης:
Πίστη; Τι εννοείς εσύ με την Πίστη;
Ιησούς:
Εμείς πρέπει να πιστεύουμε χωρίς να ζητάμε απόδειξη. Δεν θα πρέπει να είμαστε άπιστοι Θωμάδες. Εάν εμείς πιστεύουμε στο θεό, θα ανταμειφθούμε στο χιλιαπλάσιο για όλα τα βάσανα και τις δοκιμασίες, όταν πάμε στον ουρανό και παράδεισο το Θεού.
Σωκράτης:
Είπες ότι θα πρέπει να πιστεύουμε σε ότι μας λέγεται, χωρίς να το ερευνούμε ή να το εξετάζουμε; Θα πρέπει να είμαστε ευκολόπιστοι ή μωροί; Εάν το εφαρμόσουμε, εγώ θα πρέπει να δώσω το βαλάντιό, το πορτοφόλι μου σε οποιον-δήποτε βρώ στο δρόμο που θα μου υποσχεθεί να μου το επιστρέψει στο χιλια-πλάσιο. Εγώ θα ήμουν ανόητος ή χαζός να κάνω όπως λές. Και εδώ εσύ δεν μου ζητάς απλά να δώσω χρήματα, αλλά να αφιερώσω το υπόλοιπο της ζωής μου σε μία δέσμευση ως εγχείρημα και τόλμημα για ένα σκοπό, χωρίς καθόλου ποτέ να λαμβάνεις υπόψη την αξία της δέσμευσης, του εγχείρηματος και το μέγεθος του τολμήματος. Ενας κλέφτης απαιτεί τα χρήματα μου απειλώντας με, για την ζωή μου. Εσύ απαιτείς την ζωή μου απειλώντας με, για βασανιστήρια και μου υπόσχεσαι τον Παράδεισο. Δεν είμαι τόσο πράος, μειλίχιος και εύπιστος, ούτε χαζός ή ηλίθιος και ανόητος, ώστε να οδηγηθώ σε κάτι τόσο σημαντικό για την ψυχή μου: από ότι μου λένε, με απειλές και κούφιες υποσχέσεις που δεν μπορεί κανείς να επαληθεύσει. Δηλαδή την μετά τον θάνατο, ζωή, και μάλιστα σε ένα ωραίο μέρος που το λένε ουρανό ή παράδεισο.
Ιησούς:
Οι πράοι και υποχωρητικοί θα κληρονομήσουν τη Γή, μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.
Σωκράτης:
Οι πράοι και υποχωρητικοί, σφαγιάζονται ή γίνονται σκλάβοι, όπως οι γυναίκες και τα παιδιά τους, ενός οποιοδήποτε, ηττημένου Εθνους.
Ιησούς:
Δεν πρέπει να αμφισβητείς το θεό!
Σωκράτης:
Εγώ δεν έχω συναντήσει αυτόν τον Κύριο που λές, και έτσι δεν μπορώ να τον ρωτήσω ή να αμφισβητήσω. Εγώ ρωτάω Εσένα, που υποστηρίζεις ότι Τον εκπροσωπείς, για να εξακριβώσω εάν και κατά πόσον, συμβαίνει αυτό που ισχυρίζεσαι.
Ιησούς:
Εμείς οφείλουμε/πρέπει να πιστεύουμε τη Βίβλο, τις Γραφές και το Λόγο του θεού. Με πίστη! Χωρίς να περιμένουμε να καταλάβουμε το γιατί, και χωρίς να ζητάμε εγγυήσεις.
Σωκράτης:
Είναι απίθανο για να μην πώ αδύνατο για τον Ανθρωπο, ώστε μήν επιλέγει.
Σου είναι γνωστό ότι υπάρχουν αρκετές χιλιάδες θρησκείες στον κόσμο;
Εάν πιστεύαμε με την Πίστη, τότε εμείς θάπρεπε να τις αποδεχθούμε όλες;
Ακόμη όλες αυτές, είναι διαφορετικές και αυτό θα ήταν απίθανο. Θα ήταν σαν να πιστεύαμε ότι ο κόσμος είναι στρόγγυλος αλλά και επίπεδος ταυτόχρονα!! Σίγουρα, εσύ δεν εφαρμόζεις αυτά που κηρύττεις. Διότι τότε θα είχες πιστέψει ότι η Ιουδαiκή θρησκεία και η Παλαιά Διαθήκη είναι σωστές και ορθές, έτσι δεν θα ξεκινούσες αυτή, τη δική σου Αιρετική θρησκεία. Ή ακόμη χθές, όταν οι Ιερείς της Αθήνας σε νουθετούσαν στη μέση του δρόμου, να σταματήσεις να κηρύττεις τη Αίρεσή σου. Εσύ θάπρεπε να πιστέψεις την Ελληνική θρησκεία των Ολύμπιων Θεών διότι προϋπήρχε, και Εσύ θάπρεπε να την πιστέψεις με την Πίστη, που λες ότι πρέπει να έχουμε αλλά και επειδή αυτοί (οι Ιερείς), σου είπαν ότι είναι η αληθινή θρησκεία.
Ιησούς:
Με την Πίστη σωζόμαστε οι Ανθρωποι, από το φόβο μήπως υπερηφανευθούμε, πρέπει να είμαστε ταπεινοί, για να υψωθούμε.
Σωκράτης:
Επέτρεψέ μου να σου δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι η Μάντις ή ο Μάντης χρησμών στούς Δελφούς, μου έλεγε ότι ένα συγκεκριμένο άτομο είναι ένοχο για το βιασμό και το φόνο της συζύγου μου και ότι θάπρεπε να τον σκοτώσω ή αλλιώς αυτός θα με σκότωνε αυτός φοβούμενος, ότι όταν θα ανακάλυπτα το έγκλημά του, θα τον σκότωνα!! Και Εσύ μου λές ΟΥ ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ! Επίσης Εσύ μου λές να έχω Πίστη σε οτιδήποτε μου ειπωθεί. Ακολουθώντας την Εντολή σου, Εγώ οφείλω να σκοτώσω/φονεύσω τον Ανθρωπο αυτό, εξαιτίας της Πίστης μου στο χρησμό των Δελφών, και επίσης πάλι, εγώ οφείλω να μήν σκοτώσω αυτό τον Ανθρωπο, λόγω της πίστης μου στον Κύριο και Θεό. Έτσι Εγώ, δεν μπορώ ταυτόχρονα να σκοτώσω και να μήν σκοτώσω αυτό τον Ανθρωπο, αυτά τα δύο είναι αλληλοσυγκρουόμενα και αντιφατικά!! Επομένως, δεν μπορώ να πιστεύω και στα δύο, στο Μαντείο των Δελφών αλλά και στον Κύριο και Θεό. Επομένως και συνακόλουθα, είναι απίθανο για μένα να πιστεύσω ότιδήποτε, μόνο με την πίστη. Υπάρχει μιά πνευματική επιλογή που Εσύ, Εγώ αλλά και όλοι οι Ανθρωποι κάνουμε, είτε είναι εθελοντικό είτε όχι, σε οτιδήποτε πιστεύουμε. Να σε ρωτήσω κάτι; Τί θα προτιμούσες: να διαλέξης κατόπιν σκέψης, συζητώντας και λαμβάνοντας υπ'όψιν όλες τις όψεις του προβλήματος ή τυφλά αρνούμενος ότι υπάρχει ανάγκη επιλογής; Αυτή η επιλογή είναι η πλέον αναγκαία στη ζωή του Ανθρώπου, διότι η απάντηση στην ερώτηση "Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής;", προσδιορίζει την πορεία της ζωής ενός Ανθρώπου. Εάν ο Ανθρωπος κατευθύνει την κάθε του κίνηση απο την θρησκεία του, όπως εσείς συνηγορείτε, τότε σίγουρα, αυτός οφείλει να αφιερώσει ένα μεγάλο ποσόν της σκέψης του, στην επιλογή της θρησκείας του. Επέτρεψέ μου να σου πώ μια παραβολή: Εάν θα έπρεπε να μετακινηθείς απο μία πόλη σε μία άλλη, για μιά αποστολή η οποία θα επιδρά σε όλη σου τη ζωή, δεν θα ήταν σοφότερο να σκεφθείς όλες τις οδούς, κατά πόσον κάποιες απο αυτές έχουν ληστές, κατά πόσον είναι η κοντινότερη ή ασφαλέστερη πόλη να πάς, ή αν πραγματικά, υπάρχει κάποια πόλη εκεί;
Ιησούς:
Εάν εσύ, εντίμως επιθυμείς να γνωρίσεις τη Αλήθεια για το Θεό, τη δημιουργία και το σκοπό της ζωής, υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να ανακαλύψεις την Αλήθεια. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι: άσε το Θεό να πλησιάσει την καρδιά σου. Εάν Εσύ ειλικρινά επιθυμείς να γνωρίσεις την Αλήθεια για το Θεό, τότε το Αγιο Πνεύμα θα εισέλθει στην ύπαρξή σου και θα γίνεις ένα με το Θεό. Εκείνη τη στιγμή, θα κερδίσεις Θεiκή Γνώση και Ειρήνη. Επιπλέον όταν πεθάνεις, θα πάς στον παράδεισο όπου θα ζείς παντοτινά ευτυχής και ολοκληρωμένος υμνώντας τον Κύριο και Θεό.
Σωκράτης:
Λαχταρώ να γνωρίσω την Αλήθεια. Τί είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνω και να πώ ώστε να κερδίσω/αποκτήσω αυτή τη Γνώση και την Σοφία; Πώς να τον αποκαλέσω για να απευθυνθώ σ'Αυτόν;
Ιησούς:
Πές: "Κύριε έλα μέσα στην καρδιά μου και δώσε μου τη σοφία να καταλάβω την Αλήθεια."
Σωκράτης:
Εσύ λές έτσι απλά, ότι εάν επαναλαμβάνω συνέχεια αυτό, Εγώ θα κερδίσω την Γνώση σχετικά με το σκοπό της ζωής;
Ιησούς:
Ναι, βέβαια-σαφώς. Ο Κύριος λέγει: ψάξε και θα βρεις, ρώτησε και θα σου απαντηθεί, κτύπα και θα σου ανοιχτούν οι θύρες. Ο Θεός υποσχέθηκε να δείξη την Αλήθεια σε όποιονδήποτε το ζητήσει.
Σωκράτης: (Με στεντόρεια φωνή)
Κύριε, έλα μέσα στην καρδιά μου και δώσε μου τη σοφία να καταλάβω την Αλήθεια..
Ιησούς:
Ετσι πρέπει, μπράβο!! Τώρα ευχαρίστησε το Θεό που σου δίνει Αιώνια ζωή.
Σωκράτης:
Χμμ.., τίποτε δεν συνέβη. Δεν γνωρίζω τίποτε παραπάνω, για το σκοπό της ζωής από ότι ήξερα, πρίν.
Ιησούς:
Τότε δεν είσαι ειλικρινής. Εσύ δεν επιθύμησες αληθινά, έτσι ώστε ο Θεός να έρθει στην καρδιά σου και να σου δείξει την Αλήθεια. Εσύ δεν είχες αρκετή Πίστη για να έρθει Αυτός στην καρδιά σου.
Σωκράτης:
Ειλικρινά επιθυμώ να γνωρίσω την Αλήθεια. Αφιέρωσα όλη μου τη ζωή στην μελέτη της φιλοσοφίας και του αίτιου/αιτίας. Επιθυμώ περισσότερο και απο την ίδια τη ζωή, να μάθω για το σκοπό της ζωής. Είναι μιά απάντηση που αναζητώ απο τότε που πρωτοείδα τον ήλιο. Εως ότου τη βρώ, Εγώ θα την ψάχνω μέχρι την ημέρα που θα πεθάνω. Μήπως Αυτός δεν με άκουσε; Θα πρέπει να του το ξαναζητήσω πιό φωναχτά;
Ιησούς:
Εσύ απέτυχες να βρείς την απάντηση επειδή δεν έχεις Πίστη. Εάν κάποιος έχει Πίστη ίση με τον κόκκο-σπόρο του σιναπιού (μουστάρδας), τότε μπορεί να κινήσει βουνά και οι επιθυμίες του γίνονται πραγματικότητα.
Σωκράτης:
Αυτό είναι αδύνατο. Μήπως κάποιος από αυτούς που σε ακολουθούν εδώ σήμερα, είχε συγγενείς ή φίλους που ήταν άρρωστοι και πέθαναν; Σίγουρα έχουν. Τότε σίγουρα, εάν είναι καλοί χριστιανοί, αυτοί θα εύχονται για τους συγγενείς ή φίλους να μην αρρώσταιναν ή πέθαιναν, αλλά αντίθετα να είναι υγιείς και ευτυχείς ξανά. Σίγουρα κανείς δεν είναι τόσο κουτός ώστε να πεί ότι: Ποτέ δεν είχε ένα φίλο του νεκρό. Σίγουρα κανείς δεν θα είναι τόσο αναίσθητος, ώστε να πει ότι ποτέ δεν ευχήθηκε να ζήσει ο φίλος του. Επομένως, η ακολουθία λογικής έχει ως εξής: Κανένας Χριστιανός σε όλες τις εποχές και αιώνες που πέρασαν, δεν είχε πίστη στο Θεό (ώστε να κερδίσει την αιώνια ζωή και αθανασία) ή διαφορετικά ο Θεός ψεύδεται, δηλαδή έλεγε ψέματα.
Ιησούς:
Ο Κύριος αποδίδει και ο Κύριος αφαιρεί, ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου.
Σωκράτης:
Θα παρουσιάσω μιά παραβολή για να αποδείξω ότι δεν υπήρξε ποτέ Χριστιανός ή Ιουδαίος που να είχε Πίστη, και να αποδείξω ότι ο Θεός έλεγε ψέμματα όταν υποσχέθηκε να μπεί στην καρδιά του Ανθρώπου και να του διδάξει το σκοπό της ζωής. Πρώτα όμως, θα συμφωνούσες ότι η Κόλαση είναι χειρότερη απο όποιαδήποτε πιθανή γήινη κακοτυχία, δυστυχία ή συμφορά;
Ιησούς:
Ναί. Σίγουρα η Κόλαση είναι η χειρότερη.
Σωκράτης:
Καί, δεν έχεις πεί ότι όλοι οι Ανθρωποι είναι αμαρτωλοί και είναι ανεπαρκείς για τη Δόξα, τη Μεγαλοπρέπεια και την Αιωνιότητα του Θεού;
Ιησούς:
Ναί.
Σωκράτης:
Ολοι οι Χριστιανοί αλλά και οι Ιουδαίοι/Εβραίοι, που έχουν Πίστη, πιστεύουν ότι θα πάνε στην Κόλαση εάν αμαρτήσουν. Ακου λοιπόν αυτή την παραβολή:
Κάθε Χριστιανός είναι σαν ένα Ανθρωπο που στέκεται στην άκρη του γκρεμού: αυτός γνωρίζει ότι εάν διαπράξει αμαρτία, θα εκπέσει στον Θάνατό του, ή χειρότερα, σε αιώνιο βάσανο και μαρτύριο. Εσύ δήλωσες ότι η Κόλαση είναι χειρότερη απο όποιαδήποτε πιθανή γήινη κακοτυχία/δυστυχία ή συμφορά. Άσχετα πόσο σοβαρές είναι οι γήινες κακοτυχίες, δυστυχίες και συμφορές του ή οι επιθυμίες του. Κανένας Ανθρωπος ο οποίος να υπήρξε Πιστός Χριστιανός, δεν θα διέπραττε αμαρτία. Αυτό είναι λοιπόν η αμαρτία, το πήδημα στο γκρεμό της Αιώνια αγωνίας και βασάνου. Εσύ είπες ότι όλοι οι Ανθρωποι, μαζί και οι Πιστοί Χριστιανοί και Ιουδαίοι/Εβραίοι, είναι Αμαρτωλοί. Αυτό σημαίνει ότι κανείς Χριστιανός ή Ιουδαίος/Εβραίος απο την απαρχή του Χρόνου, ποτέ δεν πίστεψε πραγματικά ότι θα μπορούσε να πάει στην Κόλαση. Διότι εάν το είχε πιστέψει, δεν θα μπορούσε να αμαρτάνει: Δεν θα πηδούσε απο την άκρη του γκρεμού, εάν πίστευε ότι η Κόλαση και τα αιώνια βασανιστήρια τον περιμένουν απο κάτω!! Εάν όλοι οι Ανθρωποι πηδούν στο γκρεμό, τότε όλοι αυτοί αμαρτάνουν. Συνεπώς, κανείς δεν πίστεψε σε Εσένα, σε κανένα από όλους αυτούς του αιώνες που πέρασαν. Συνακόλουθα τότε ο Θεός δεν εισήλθε ούτε μπήκε στην καρδιά τους, περισσότερο από όσο μπήκε σε μένα, λίγη ώρα πρίν που το ζήτησα! Άρα ο Θεός δεν δικαιούται να περιμένει απο αυτούς, να ενεργούν με Χριστιανικό τρόπο ή να έχουν Πίστη σ'Αυτόν. Επομένως, ο Θεός δεν έχει κανένα δικαίωμα να τους τιμωρήσει ή να τους στείλει στην Κόλαση. Κατόπιν όλων των ανωτέρω συνάγεται ότι ο Θεός σου δεν είναι Δίκαιος!!! Επομένως και συμπερασματικά, ο Θεός σου, δεν είναι Θεός...
Ιησούς:
Κοίτα στον Κόσμο γύρω σου. Δεν αποδεικνύει αυτό ότι ο Θεός Υπάρχει; Δές την φιλάνθρωπο και αγαθοεργό Φύση που σε κάνει δυνατό και υγιή και σου παρέχει τα πάντα, με τον Ήλιο για να θερμαίνεσαι, με τα δάση και τους αγρούς να τρέφεσαι; Δεν θάπρεπε να λατρεύεις και να δοξάζεις τον Θεό για όλα αυτά, που έκανε Εκείνος για Σένα;
Σωκράτης:
Γνωρίζω ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού, καθότι η Φύση είναι Καλή και Αγαθή (καλή κ'αγαθήι), αλλά ποιανού το χαλάζι έσπασε τα τζάμια στο παράθυρό μου;
Ιησούς:
Απλά επειδή υπάρχει κάμποσο Κακό στον Κόσμο, αυτό δεν αναιρεί ή ακυρώνει το Καλό. Εσύ πρέπει να ευχαριστείς το Θεό γιαυτό. Ο Θεός πρέπει να υπάρχει, αλλιώς τί θα φοβόμαστε και θα σεβόμαστε; Από πού προήλθε ο Κόσμος, εάν δεν τον δημιούργησε Αυτός; Ο Κύριος και Θεός;
Σωκράτης:
Δεν είναι απαραίτητο ή αναγκαίο ο δικός σου Θεός να δημιούργησε τον Κόσμο: Υπάρχουν χιλιάδες άλλοι Ιερείς που ισχυρίζονται ότι ο δικός τους Θεός τον έκανε. Επειδή δεν έχω την απάντηση, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχθώ την δική σου θέση, χωρίς να την εξετάσω. Εγώ θα μπορούσα να ζητήσω σαν λογική απαίτηση, να δεχθείς και να πιστέψεις ότι ο Δίας/Ζεύς δημιούργησε τον Κόσμο. Ακόμη και εάν συμφωνήσω μαζί σου ότι ο Θεός δημιούργησε τον Κόσμο, αυτό θα ήταν το τέλος του ορισμού των ιδιοτήτων του Θεού, και δεν μπορούμε λογικά να προχωρήσουμε πέρα από αυτό, εξαιτίας της αλαζονείας σου ότι και οι άλλες απόψεις σου περί των ιδιοτήτων του Θεού είναι οπωσδήποτε σωστές. Άλλωστε πέρα από το σεβασμό που οφείλουμε στο Θείο, γιατί θα πρέπει να το φοβόμαστε;
(Ο Σωκράτης αρχίζει να απομακρύνεται, αφού τακτοποίησε τον τρίβωνά του, έσμιξε τα φρύδια και ξύνοντας τα γένεια του, λέγει)... Χαίρε Ιησού και τύχηι αγαθήι, ας έχεις!
Ιησούς:
Περίμενε Σωκράτη, μην φεύγεις! Πρέπει να σώσεις την ψυχή σου απο την Αιώνια καταδίκη. Δέξου το Θεό στην καρδιά σου. Δεν θα φύγω, έως ότου μου πείς ΝΑΙ.
Σωκράτης: (Γυρίζει)
Εντάξει, ΝΑΙ. Έτσι κι αλλιώς αυτές είναι μάταιες, αργόσχολες και αβάσιμες σκέψεις ενός γέρου. Είναι σίγουρο ότι έχεις δίκιο, εξάλλου σε ακολουθούν τόσοι πολλοί οπαδοί. Εξάλλου ποιος είμαι Εγώ; Ένας αργόστροφος στο μυαλό, γέρος, που προσπαθεί να βάλει την ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ και την ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ πάνω από τις φωνές του όχλου........
Ιησούς:
Ευχαρίστησε επιτέλους το Θεό που σου έδωσε Αιώνια ζωή.
Σωκράτης: (Σιωπή)
...... Ο Σωκράτης είχε απομακρυνθεί πλέον, τινάζοντας τη σκόνη του δρόμου της Αγοράς από τα σανδάλια που μόλις είχε φορέσει(συνήθως ήταν ξυπόλυτος), ειδικά και μόνο, για να πάει στο Συμπόσιο, παρέα με τον Πλάτωνα.
Copyright(c) 1997 by Prometheus
James L. Hart PO Box 72 New Concord, KY 42076 U.S.A
Μετάφραση-Απόδοση και Εμπλουτισμός (2001-12ος/2003)v4.0 giosx@mailbox.gr
ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ: Σε όλους εκείνους που θέλουν απονομή δικαιοσύνης, στη σχέση του Ανθρώπου με το Θεό. Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα του GIOShttp://www.geocities.com/giosx/sokrates-jesus_short.html
http://www.ideografhmata.gr
της εποχής.
Φυσικά το κείμενο είναι υποθετικό, εφόσον ο Σωκράτης είναι κατά τετρακόσια χρόνια αρχαιότερος και μη αμφισβητήσιμο ιστορικά, πρόσωπο).
Από την άλλη μεριά, ο γνωστός(?) Ιησούς.
Δεν συναντήθηκαν ποτέ, ωστόσο είναι ενδεικτικό της χαώδους διαφοράς μεταξύ των δύο κοσμοαντιλήψεων.
Ο Σωκράτης ακολουθεί την γνωστή «Μαιευτική» μέθοδο για την εξαγωγή της αλήθειας.
-Να, γιατί πάρα πολλοί, όλο και περισσότεροι, λένε ανοιχτά πλέον ότι Ελληνισμός "σκέψη και έρευνα" και Χριστιανισμός "δόγμα και πίστη", είναι όροι ασυμβίβαστοι.
Στο κείμενο που ακολουθεί έχει πολύ γέλιο... και προβληματισμό...
(Ο Ιησούς διαλέγεται(συζητά) με τα πασίγνωστα και πάντοτε ανεδαφικά ή αναπόδεικτα (επί 2.000 χρόνια), επιχειρήματα του χριστιανισμού.
Ο Σωκράτης συναντά τον Ιησού – ΕΝΑΣ ΙΔΕΑΤΟΣ (ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ) ΔΙΑΛΟΓΟΣ by Prometheus Μετάφραση- Απόδοση και Εμπλουτισμός (2001-12ος/2003)v4.0giosx@mailbox.gr
Σωκράτης:
Καλημέρα, Ιησού, έχω ακούσει τόσα για την θαυμαστή διδασκαλία σου. Με τον δικό μου σεμνό τρόπο, είμαι ένας φιλόσοφος εδώ στην Αθήνα. Μου είπαν ότι έχεις μεγάλη σοφία και αυτό είναι εμφανές από τα πλήθη αυτών που σε ακολουθούν στους δρόμους. Αν έχεις δύο λεπτά καιρό, θα το εκτιμούσα εάν με διαφώτιζες με τις απαντήσεις σου, σε κάποια αινιγματικά προβλήματα που με βασανίζουν σε ολόκληρη τη ζωή μου.
Ιησούς:
Είμαι ένας αλιέας/ψαράς Ανθρώπων που αναζητεί ακολούθους. Φέρνω την αλήθεια του θεού σε όλη την ανθρωπότητα. Ψάξε και θα βρεις, ρώτα και θα λάβεις/ πάρεις απάντηση, χτύπα και θα ανοιχτούν οι πόρτες μπροστά σου.
Σωκράτης:
Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που πάντα κυριαρχούσε στη σκέψη μου. Αν και ήταν ανέκαθεν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην αναζήτησή μου για την αλήθεια και το νόημα της, είμαι βέβαιος ότι με τις γνώσεις σου θα το βρεις πολύ εύκολο αυτό και θα με θεωρήσεις σαν έναν ανόητο ηλικιωμένο. Πάντα επιθυμούσα να ζήσω με τιμή και ευγένεια, αλλά φαίνεται ότι απλά ξόδεψα τη ζωή μου χωρίς καλά-καλά, να μάθω τι είναι τιμή και τι ευγένεια. Με την περιορισμένη μου αντίληψη, συχνά φαντάζει σε μένα ότι η ζωή, με όλη της την βιασύνη και τη φασαρία, πραγματικά δεν υποδεικνύει τίποτα. Πες μου σε παρακαλώ: Πως πρέπει να ζει ένας Άνθρωπος, ποιος ο σκοπός της ζωής;
Ιησούς:
Να υπηρετείς και να λατρεύεις τον θεό.
Σωκράτης:
Ποιο θεό;
Ιησούς:
Υπάρχει μόνο ένας θεός.
Σωκράτης:
Ω! Θα έπρεπε να ζεις εδώ στην Αθήνα. Έχουμε αρκετούς για να διαλέξεις.
Ιησούς:
Υπάρχει μόνο ένας αληθινός θεός.
Σωκράτης:
Φυσικά, και ποιος είναι αυτός;
Ιησούς:
Ο αληθινός θεός είναι Κύριος ο θεός.
Σωκράτης:
Ναι. Αλλά ποιος είναι, Κύριος ο θεός; Ή τι είναι αυτό;
Ιησούς:
Είναι η απόλυτη σοφία, αγάπη, κατανόηση, ειρήνη, και έλεος. Είναι ο δημιουργός των Ουρανών και της Γης και όλων των πραγμάτων στο Σύμπαν.
Σωκράτης:
Δημιουργός; Όλων των πραγμάτων;
Ιησούς:
Ναι, όλων των πραγμάτων. Είναι παντοδύναμος. Είναι ο κύριος και ελεγκτής και δημιουργός όλων των πραγμάτων. Ο πανταχού παρών που τίποτα δεν μπορεί να συμβεί χωρίς να το γνωρίζει εκ των προτέρων.
Σωκράτης:
Για πες μου: Δημιούργησε λοιμούς, πολέμους, θάνατο, τυραννία και κακό;
Ιησούς:
Όχι, βέβαια. Αυτά τα πράγματα και όλα τα άλλα δεινά και τραγωδίες είναι του Σατανά, του πρίγκιπα του σκότους, ή από τις ανθρώπινες αδυναμίες και την σατανική φύση. Ο θεός είναι αγαθός και άκακος, μόνο καλό μπορεί να βγει από αυτόν.
Σωκράτης:
Και για ποιό θεϊκό σκοπό, υπάρχει ο Διάβολος/Δαίμονας; Ασφαλώς αυτός πρέπει να είναι ένας Θεός, για να μπορεί να επισκέπτεται παντοδύναμος, με καταστροφή μεγάλη την Ανθρωπότητα. Ακόμη εσύ μόλις είπες ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Επίσης εσύ είπες ότι όλα όσα υπάρχουν, προέρχονται από το θεό: Και τώρα εσύ λες όμως ότι, μόνο καλό προέρχεται από το θεό και πως όλα τα κακά, προέρχονται από κάποιον που ονομάζεται Διάβολος/Δαίμονας. Αυτά θα μπορούσαν να είναι αντιφατικά. Φοβάμαι ότι η θρησκεία σου είναι πολύ περίπλοκη και σύνθετη, για αυτό το γέρικο κεφάλι, ώστε να το ερευνήσει εξονυχιστικά. Ακόμη, θα είμαι ένας υπομονετικός και διακαής μαθητής/ σπουδαστής και θα προσπαθώ πολύ για να καταλάβω, εάν εσύ θελήσεις να με βοηθήσεις. Σε παρακαλώ εξήγησε μου όμως: ποιος είναι ο Διάβολος/Δαίμονας και πώς γίνεται, όλα τα πράγματα να προέρχονται από το Θεό και ακόμη, κάποια πράγματα όχι από αυτόν;
Ιησούς:
Ο Διάβολος/Δαίμονας είναι ένας εκπεσών άγγελος ο οποίος είναι φιλόδοξος. Αυτός εξεγερθείς, επαναστάτησε ενάντια στο θεό, αυτός θέλει να ανατρέψει όλα Του τα έργα.
Σωκράτης:
Ω..! Στο όνομα το Υψίστου Διός/Ζεύ, για πες μου τι είναι ένας άγγελος;
Ιησούς:
Ένας άγγελος..., είναι..., ένας άγγελος.
Σωκράτης:
Φυσικά, αλλά αυτό είναι μία ταυτότητα, ένα όνομα ή ένα επίθετο. Ο Σωκράτης είναι ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας επίσης είναι ο Πλάτωνας, όχι άλλος. Αλλά, βλέπεις, αυτό δεν σημαίνει τίποτε για μένα έτσι ανεκπαίδευτος που είμαι εγώ, στη θρησκεία σου. Αν και είναι αλήθεια, όσο αληθινό μπορεί να είναι, και δεν σχετίζεται με ότιδήποτε μπορώ εγώ να καταλάβω. Σύγκρινέ το, σε παρακαλώ, με κάτι το οποίο να μου είναι γνωστό, κάτι που να είμαι εξοικειωμένος με αυτό.
Ιησούς:
Μα... Ένας άγγελος, είναι ένας άγγελος.
Σωκράτης:
Σε παρακαλώ να με συγχωρήσεις για την αναίσθητη άγνοιά μου. Κατάλαβε και νοιώσε ότι εγώ δεν είμαι αυθεντία, όπως εσύ είσαι. Δεν έχω δει ποτέ άγγελο ούτε άκουσα για αυτό. Μου ειπώθηκε-έμαθα ότι είχες πολλά παράξενα οράματα όταν εσύ περιπλανήθηκες στην έρημο για 40 ημέρες χωρίς τροφή-φαγητό. Σε ικετεύω, πες μου πώς είναι, με τι μοιάζουν αυτοί οι άγγελοι, που λές;
Ιησούς:
Έχουν... φτερά.
Σωκράτης:
Το ίδιο έχουν οι μύγες, τα κουνούπια, τα πουλιά, ακόμη και οι κότες. Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
Ιησούς:
Μοιάζουν με τους ανθρώπους επίσης, εκτός του ότι έχουν φτερά.
Σωκράτης:
Τι άλλο; Μπορούν να πετάξουν υποθέτω.
Ιησούς:
Ναι, για αυτό το λόγο έχουν τα φτερά.
Σωκράτης:
Φυσικά, έπρεπε να το είχα καταλάβει. Είπες μοιάζουν με τους ανθρώπους.
Σε τι διαφέρουν από αυτούς;
Ιησούς:
Είναι πολύ ανώτεροι των ανθρώπων και δεν πεθαίνουν ποτέ.
Σωκράτης:
Πόσο ανώτεροι των ανθρώπων;
Ιησούς:
Πιο ενάρετοι και ισχυροί. Πολύ πιο ισχυροί.
Σωκράτης:
Είναι υπεράνθρωποι τότε.
Ιησούς:
Ε... Ναι. Απολύτως!
Σωκράτης:
Τότε, είναι υπεράνθρωποι και είναι αθάνατοι.
Εμείς εδώ στην Αθήνα θα ονομάζαμε αυτά τα όντα, Θεούς.
Ιησούς:
Όχι! Ο Θεός είναι ισχυρότερος από αυτά.
Σωκράτης:
Ομοίως είναι ο Ζεύς για μας, ισχυρότερος από τους υπόλοιπους Ολύμπιους Θεούς γιαυτό επιπλέον πέρα από τα άλλα προσωνύμια, τον αποκαλούμε και Ύψιστο Δία/Ζεύ, με αφιερωμένο ξεχωριστό Ναό, Διός Υψίστου. Αλλά οι υπόλοιποι, είναι ακόμα κατ'ευφημισμόν, Θεοί. Για πές μου όμως, πως θα όριζες την λέξη Θεός;
Ιησούς:
Θεός, είναι: Ο δημιουργός των πάντων. Είναι όλη η δύναμη, η γνώση, η σοφία και η επιτομή της δικαιοσύνης, του οίκτου, της συμπόνοιας, της καλωσύνης και της ειρήνης.
Σωκράτης:
Αυτές οι ιδιότητες είναι, παρόλα αυτά, όχι αναγκαία συνεπείς ή/καί σύμφωνες. Δεν είναι δυνατό για ένα άτομο να είναι ταυτόχρονα δίκαιος, γαλήνιος/ ειρηνικός ακόμη ελεήμων και φιλεύσπλαχνος: όλα αυτά σε ένα περιστατικό ή σε μία κατάσταση. Εάν ένα άτομο ή Έθνος αξίζει τιμωρίας με τον κανόνα της δικαιοσύνης, εσύ οφείλεις να τον τιμωρήσεις ή να διεξαγάγεις πόλεμο σ'αυτούς, αλλά αυτό πάλι, θα ήταν μια παραβίαση του κανόνα της ειρήνης και ευσπλαχνίας. Καμμία ύπαρξη δεν θα μπορούσε να έχει όλες αυτές τις ιδιότητες μαζί, διότι αντικρούουν ή αντιφάσκουν η μία την άλλη! Δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί στο ίδιο άτομο, την ίδια στιγμή. Είναι σαν παρ'όλα αυτά, ένα άνθρωπος να έχει στρίψει ταυτόχρονα αριστερά και δεξιά στην ίδια γωνία, την ίδια στιγμή, ενόσω ακόμη παραμένει ολόκληρος και ακέραιος σωματικά.
Ιησούς:
Ο Θεός κάνει τα θαύματά του με μυστήριους τρόπους ( άγνωστοι αι βουλαί του Υψίστου).
Σωκράτης:
Μου φαίνεται ότι με αυτά τα όντα, τους Αγγέλους, εσύ έχεις πολλούς Θεούς, όπως ακριβώς έχουμε κι εμείς εδώ στην Αθήνα, μόνο που εσύ δεν τους αποκαλείς όμως αυτούς, Θεούς.
Ιησούς:
Όχι! Ο Θεός είναι ο Μόνος παντοδύναμος.
Σωκράτης:
Τότε η μόνη διαφορά τους είναι στο βαθμό της δύναμης;
Ιησούς:
Όχι… Ο Θεός είναι καλύτερος και περισσότερο ενάρετος και αγνός από ότι αυτοί. Η αμαρτία είναι αδύνατη για αυτόν.
Σωκράτης:
Τι είναι αμαρτία;
Ιησούς:
Είναι η πράξη ανυπακοής στο Θεό (στο θέλημά Του).
Σωκράτης:
Εγώ βλέπω από αυτό, ότι ο Θεός δεν θα μπορούσε να αμαρτήσει, διότι δεν θα μπορούσε να είναι ανυπάκουος στον Εαυτό Του. Αλλά εφόσον η αμαρτία είναι αδύνατη για αυτόν, τότε δεν έχει σημείο αναφοράς, του (στο πώς) να είναι αναμάρτητος. Είναι το ίδιο με μία πέτρα ή βράχο που βάζει στόχο να μείνει ακίνητος. Είναι μερικώς ένα θέμα καθορισμού ή προσδιορισμού. Αλλά, για πες μου, τι κάνουν, με τι ασχολούνται αυτοί οι άγγελοι;
Ιησούς:
Αυτοί εκτελούν το Θέλημα του Θεού.
Σωκράτης:
Γιατί, εάν ο Θεός που είναι σε όλα παντοδύναμος, χρειάζεται άλλους να κάνουν τα Θελήματά του;
Ιησούς:
Έτσι Του αρέσει, μ'αυτόν το τρόπο.
Σωκράτης:
Αυτοί είναι οι σκλάβοι του τότε, έτσι δεν είναι;
Ιησούς:
Όχι, αυτοί Τον Υπηρετούν πρόθυμα.
Σωκράτης:
Τι συμβαίνει εάν αυτοί δεν Τον υπηρετήσουν πρόθυμα;
Ιησούς:
Υπήρξαν αρκετοί άγγελοι οδηγημένοι από τον Σατανά, τον Διάβολο/Δαίμονα, που εξεγέρθηκαν εναντίον του Θεού και απορρίφθηκαν από τον ουρανό/παράδεισο, στην αιώνια αγωνία/βάσανο και τιμωρία.
Σωκράτης:
Τι είναι ουρανός/παράδεισος;
Ιησούς:
Είναι ένα υπέροχο μέρος ψηλά στα ουράνια. Οι δρόμοι του είναι στρωμένοι με χρυσάφι. Τα πάντα είναι ειρηνικά και πανέμορφα εκεί. Εκεί ζει ο Θεός και όλοι όσοι πιστεύουν σ'αυτόν, πηγαίνουν εκεί όταν αυτοί πεθάνουν. Οι Ανθρωποι εκεί ζούν/έχουν αιώνια ζωή και τους δίνονται φτερά. Λατρεύουν το θεό και παίζουν άρπες στον αιώνιο παράδεισο όπου ευτυχούν για πάντα. Είναι στόχος, σκοπός και επιδίωξη επιτυχίας στη ζωή του κάθε Ανθρώπου να πάει στον ουρανό στον παράδεισο όταν αυτός ή αυτή πεθάνει.
Σωκράτης:
Αυτό ακούγεται και μοιάζει με τις δικαιολογίες που έδωσαν όσοι έφαγαν τον λωτό, στη χώρα των λωτοφάγων. Εάν αυτός ήταν ο σκοπός της ζωής, δεν θα μπορούσαμε απλά να μεθύσουμε με κρασί ή άλλα βότανα και να αισθανόμαστε έτσι όμορφα όλη την ώρα, όπως κάνουν οι ζητιάνοι και οι μέθυσοι στην άλλη πλευρά της πόλης;
Ιησούς:
Η Βίβλος λέει ότι δεν πρέπει να πίνεις κρασί ούτε μετέχεις σε οινοποσία.
Σωκράτης:
Εάν αυτός είναι ο μοναδικός σκοπός στη ζωή του Ανθρώπου για να πάει στον ουρανό/παράδεισο, τότε γιατί αυτός απλά δεν αυτοκτονεί;
Ιησούς:
Η Εντολή λέγει (ΟΥ ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ), δεν θα σκοτώσεις ούτε θα αυτοκτονήσεις, να μην προκαλέσεις θάνατο.
Σωκράτης:
Εάν ο Θεός ήθελε τον Ανθρωπο να πάει στον ουρανό/παράδεισο, τότε γιατί από την αρχή τον τοποθέτησε στη Γή; Γιατί Αυτός, απλά δεν έβαλε αρχικά, τον Ανθρωπο στον ουρανό/παράδεισο; Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι ο Ανθρωπος με όλες τις ικανότητές του, τις επιθυμίες του και την πολυπλοκότητα του, να δημιουργήθηκε απλώς, για να κάθεται να παίζει άρπα και κρουστά και να λατρεύει εκκλησιαζόμενος τον Κύριο. Σίγουρα δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε, ένας Άνθρωπος Τύραννος τόσο ματαιόδοξα κενός και περήφανος που θα ζητούσε από τους υπηκόους του να παίζουν άρπα και κρουστά δουλοπρεπώς και υποδεέστερα μπροστά του από τη αυγή ως το σούρουπο, και αυτό να γίνεται ως την αιωνιότητα!! Εγώ σίγουρα μπορώ να καταλάβω γιατί ο Σατανάς θέλησε να επαναστατήσει ενάντια σε μια τέτοια στατικά πειθαρχημένη, πληκτική και τυραννικά καταθλιπτική κοινωνία. Από ότι μου έχεις πεί ως τα τώρα, θα μπορούσα να πάρω το μέρος του Σατανά στην εξέγερση, αν και κατατάσσω τον εαυτό μου ως ταπεινό, δεν θα μπορούσα να παίζω άρπα και κρουστά και να τραγουδώ επαίνους και δόξες όλη μέρα σε μία ύπαρξη η οποία με απειλεί με τιμωρίες και αιώνια βάσανα αλλά και μαρτύρια, εάν δεν το κάνω.
Ιησούς:
Ο Κύριος και Θεός, είναι ζηλότυπος/ζηλιάρης θεός και εσύ δεν θα λατρεύεις άλλους Θεούς πριν ή εκτός από Αυτόν.
Σωκράτης:
Γιατί ο Σατανάς εξεγέρθηκε, στασίασε και επαναστάτησε; Γνώριζε αυτός, ότι ο θεός ήταν τόσο πανίσχυρος όπως εσύ μου τον περιγράφεις ότι είναι, και ότι θα μπορούσε να ανατραπεί ή να ηττηθεί, χάνοντας τη μάχη;
Ιησούς:
Ο Σατανάς εξεγέρθηκε, στασίασε και επαναστάτησε διότι ήταν περήφανος, όχι ταπεινός και ήθελε να δεσπόζει να κυριαρχεί και να εξουσιάζει τον ουρανό/ παράδεισο μόνος του. Αυτός γνώριζε μερικώς τη μεγάλη δύναμη και ισχύ του Θεού (ότι είναι μεγαλύτερη από τη δική του), αλλά αυτός όμως ήθελε τόσο πολύ αυτή τη δύναμη και ισχύ, τόσο που ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τα πάντα και να διακινδυνεύσει οπωσδήποτε.
Σωκράτης:
Ο Σατανάς ήταν σίγουρα πολύ γενναίος, έπειτα από αυτό που μου λες. Να αντιμάχεται έναν εχθρό, που δεν θα μπορούσε ποτέ, να νικήσει!!
Ιησούς:
Αυτός ήταν αμαρτωλός, επειδή δεν υπάκουσε τη θέληση του Θεού.
Σωκράτης:
Εμένα μου φαίνεται όμως, ότι η μόνη διαφορά μεταξύ Σατανά και θεού είναι στο μέγεθος και το βαθμό της δύναμης.
Ιησούς:
Ο Θεός είναι τέλειος. Αυτός είναι Παντοδύναμος, Παντογνώστης, και Αναμάρτητος.
Σωκράτης:
Φυσικά!! Με τη διευκρίνιση όμως, ότι αυτός είναι αναμάρτητος, αποκλειστικά και μόνο, επειδή δεν μπορεί να είναι ανυπάκουος στον Εαυτό του. Με τη μόνη πραγματική διαφορά μεταξύ των δύο, να είναι το μέγεθος και ο βαθμός της δύναμης που κατέχουν. Αρα, συνεπώς ο Σατανάς δεν ήταν λαθεμένος ή αμαρτωλός να εξεγερθεί, να στασιάσει και να επαναστατήσει ενάντια στο Θεό. Αυτός λάθεψε μόνο, στο να χάσει την εξέγερση. Την οποία εάν είχε νικήσει, άρα κερδίσει, τότε ο Θεός, θα ήταν Ο αμαρτωλός και Ο διεφθαρμένος! Διότι ο Θεός θα ήταν ανυπάκουος στο Σατανά, ο οποίος θα ήταν καλύτερος από το Θεό ή τους άλλους Αγγέλους, επειδή δεν θα μπορούσε να αμαρτήσει στον Εαυτό του. Έτσι είναι: δεν μπορεί να είναι ανυπάκουος στο Εαυτό του. Θα είχε αναδείξει τον Εαυτό του ως Παντοδύναμο. Εάν ο σατανάς νικούσε, θα μπορούσε να γίνει Θεός σύμφωνα με τον δικό σου ορισμό επειδή θα ήταν Παντοδύναμος και Αναμάρτητος. Αλλά ποιος ξέρει ή είναι σίγουρος ότι αυτό δεν συνέβη; Από την περιγραφή σου για τον θεό, εγώ αρχίζω να υποπτεύομαι σ'αυτό το σημείο, ότι αυτό συνέβει.
Ιησούς:
Ο Θεός είναι περισσότερο αποτελούμενος μόνο από αγνότητα και ενάρετη έλλειψη αμαρτίας: Αυτός είναι απείρως δίκαιος, ελεήμων, ειρηνικός, εύσπλαχνος, και σε όλα συγχωρετικός. Ο Σατανάς είναι διεφθαρμένος, Εγωιστικός, Καταστροφικός, και Κακός.
Σωκράτης:
Τι συνέβη στο σατανά μετά από τη απόρριψή/αποβολή του εκτός του ουρανού/παραδείσου;
Ιησούς:
Αυτός ρίφθηκε στην Κόλαση/Τάρταρα όπου αγωνιά,υβρίζει και βασανίζεται βογγώντας, για όλη την αιωνιότητα.
Σωκράτης:
Τι είναι Κόλαση και γιατί ο Σατανάς παραμένει εκεί εάν είναι τόσο οδυνηρά και βασανιστικά και πάντως όχι ευχάριστα;
Ιησούς:
Ο Θεός τον κλείδωσε στην κόλαση και δεν του επιτράπηκε να φύγει. Ο Θεός δημιούργησε την Κόλαση ως τόπο τιμωρίας του Σατανά και όλων όσων δεν έχουν πίστη στο Θεό. Είναι ένας τόπος, με αιωνίως διαρκή φωτιά, με φοβερή ζέστη. Με βασανισμούς, μεγάλη αγωνία και ατέλειωτα μαρτύρια. Όλοι οι αμαρτωλοί άνθρωποι που δεν ζητούν συγχώρεση από το Θεό και δεν έχουν πίστη σε εκείνον, πηγαίνουν εκεί για να βασανίζονται από τον Διάβολο, τον Δαίμονα.
Σωκράτης:
Εάν ο Θεός είναι δίκαιος και Ελεήμων, πως μπορεί να το κάνει αυτό σε έναν εχθρό που τον πολέμησε σε μάχη! Γιατί απλά ο Θεός, δεν συγχώρησε τον Σατανά μετά την ήττα του όπως συχνά κάνουν οι Άνθρωποι σε ένα ηττημένο Έθνος αφού το νικήσουν; Η Ανθρωπότητα δίνει την εντύπωση ότι στη νίκη είναι πιό ελεήμων/οικτήρμων και φιλεύσπλαχνη ή φιλάνθρωπη αν θές, από το Θεό; Έτσι αυτοί, δεν φέρονται στον ηττημένο με τέτοια τρομερά βασανι-στήρια ακόμη και για ολόκληρη τη ζωή του. Να αφήνονται έτσι για όλη την Αιωνιότητα; Γιατί ο Θεός δεν δείχνει τις αρετές του που εσύ περιέγραψες, όπως: την Δικαιοσύνη του, να είναι ελεήμων/οικτήρμων, φιλεύσπλαχνος και συγχωρητικός στον ηττημένο, Σατανά; Προφανώς η εμπόλεμη φύση του Θεού, είναι σε σημειωμένη αντίθεση με αυτό που προσδιόρισες με τον ορισμό Θεός, ως Ύπαρξη ειρηνική, ελεήμων/οικτήρμων και που τα πάντα συγχωρεί.
Ιησούς:
Ο Θεός λειτουργεί με μυστήριους τρόπους, (ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΙ ΒΟΥΛΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ), για να εκπληρώσει τα θαύματά του.
Σωκράτης:
Εάν ο Σατανάς είναι κλειδωμένος στην Κόλαση, όπως εσύ είπες: πως μπορεί να φέρει ενοχλήσεις και βάσανα στην Ανθρωπότητα και γιατί ο Θεός το επιτρέπει αυτό, εφόσον είναι παντοδύναμος και γεμάτος καλοσύνη; Εάν ο Θεός είναι παντοδύναμος, πως συμβαίνει να επιτρέπει τον Διαβολικό Σατανά να επιβιώνει, να ζει; Γιατί δεν τον καταστρέφει; Αν και αρχίζω να αναρωτιέμαι, σ'αυτό το σημείο, εάν η αντίθετη/αντίστροφη πορεία δεν θα ήταν ίσως, καλύτερη.
Ιησούς:
Ο Θεός επιτρέπει στο Σατανά να είναι ελεύθερος για να φέρνει ενοχλήσεις και βάσανα στην Ανθρωπότητα, για να τιμωρήσει τον Άνθρωπο για την αμαρτία του στον κήπο της Εδέμ.
Σωκράτης:
Τι είναι ο κήπος της Εδέμ;
Ιησούς:
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο Άνδρα και Γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα, τους έβαλε στον κήπο της Εδέμ. Όταν αυτοί δημιουργήθηκαν, αυτοί ήταν αγνοί και χωρίς αμαρτία. Έτσι τους δημιούργησε ο Θεός. Ο κήπος της Εδέμ ήταν ένας πανέμορφος παράδεισος και παρείχε/έδινε στους πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα, οτιδήποτε χρειαζόταν. Αυτοί δεν χρειαζόταν να εργάζονται, αλλά απλώς άπλωναν το χέρι και αποσπούσαν τα φρούτα από τα κλαδιά των πλουσιοπάροχων δένδρων (τροφοσυλλέκτες). Αυτοί ήταν αγνοί, απονήρευτοι, άκακοι και απροβλήμάτιστοι σαν παιδιά και δεν γνώριζαν τίποτε για τον ασελγή/σεξουαλικό σαρκικό έρωτα. Αυτοί είχαν ο ένας τον άλλο για συντροφιά και λάτρευαν και υμνούσαν τον Θεό που τους επισκεπτόταν κάθε τόσο.
Σωκράτης:
Γιατί ο Θεός δημιούργησε την Ανθρωπότητα;
Ιησούς:
Γιατί ήταν θλιμμένος λόγω μοναξιάς.
Σωκράτης:
Μοναξιά!! Γιατί τότε, απλά δεν δημιουργούσε επιπλέον αγγέλους, οι οποίοι είναι περισσότερο όμοιοι προς Αυτόν, αντί της πολύ χαμηλότερης μορφής ζωής, τον Άνθρωπο; Θα μπορούσες να πεις ότι Αυτός ήθελε δουλοπρεπείς σκλάβους οι οποίοι να κοιτούν κάτω και όχι να είναι άνω θρώσκοντες. Αυτόν, τον Θεό τους, τον οποίο φοβούνται: Να σέβονται και να λατρεύουν ;;;;
Ιησούς:
Επειδή Αυτός είναι ο Δημιουργός μας, εμείς του οφείλουμε σεβασμό, λατρεία και υπακοή/υποταγή.
Σωκράτης:
Είναι καθήκον/υποχρέωση του παιδιού ενός εγκληματία να υπακούει στον πατέρα του; Ή αυτό έχει, το δικαίωμα και την υποχρέωση, να αποφασίσει για τον εαυτό του μεταξύ σωστού και λάθους; Ποια αμαρτία και ποια πράξη ανυπακοής, διέπραξε ο Άνθρωπος στον κήπο της Εδέμ;
Ιησούς:
Στο κέντρο του κήπου της Εδέμ, ο Θεός τοποθέτησε το δέντρο της Γνώσης. Ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα ότι δεν θα πρέπει να τρώνε τα φρούτα αυτού του δένδρου. Ο Σατανάς πήγε στον κήπο μεταμφιεσμένος σαν φίδι και είπε στην Εύα ότι θα αποκτούσε μεγάλη γνώση εάν αυτή έτρωγε το φρούτο. Ο Σατανάς της είπε ότι ο Θεός τους απαγόρευσε να φάνε από αυτό το φρούτο επειδή Αυτός φοβόταν ότι αν το κάνανε, τότε θα γινόντουσαν σαν Αυτόν. Η Εύα έπεισε τον Αδάμ να φάει το φρούτο. Αφού το έφαγαν τότε αυτοί απέκτησαν την γνώση του σεξουαλικού έρωτα. Αυτή ήταν η αρχική και αρχέτυπη αμαρτία, το προπατορικό αμάρτημα.
Σωκράτης:
Είναι η γνώση κακή ή διεφθαρμένη και ο Θεός θέλει να την κρατήσει μακριά μας; Γιατί ο Θεός θέλει να μας κρατήσει μακριά από την απόκτηση της γνώσης; Μήπως αυτός ήθελε να μας κρατήσει υποδεέστερους σκλάβους ταπεινωτικά κάτω από τα πόδια του; Εμένα μου φαίνεται ότι εμείς οφείλουμε ευχαριστίες στο Σατανά και λατρεία (προς τη δική του θεότητα) για τη βοήθειά του. Ο Σατανάς ομοιάζει κατά κάποιο τρόπο στον Τιτάνα Προμηθέα, ο οποίος με απροκάλυπτη ανυπακοή στις εντολές των Θεών, έφερε στον Άνθρωπο την γνώση της φωτιάς. Για αυτή την υπηρεσία του στον Άνθρωπο ο Σατανάς υπομένει αγωνίες και βασανισμούς στην Αιωνιότητα, ενώ όμως ο Προμηθέας ΣΧΕΔΟΝ ως στην Αιωνιότητα. Και αυτό γιατί ο Δίας γέννησε με την Αλκμήνη, τον Ηρακλή, για να δώσει εκτός των άλλων, ένα τέλος στην τιμωρία του Προμηθέα, ελευθερώνοντάς τον απο τα αιώνια δεσμά. Σίγουρα η Ανθρώπινη ζωή αξίζει κατά πολύ λιγότερο να τη ζείς, χωρίς τον έρωτα, τη φωτιά και τη γνώση.
Ιησούς:
Αλλά ο Σατανάς είπε ψέματα στην Εύα, επειδή εμείς δεν γίναμε τόσο μεγάλοι όπως ο Θεός τρώγοντας το φρούτο. Αυτός μας είπε ψέματα μερικώς, επειδή ήθελε να καταστρέψει το έργο του θεού.
Σωκράτης:
Εάν ο Θεός είναι Παντοδύναμος, γιατί επέτρεψε τον Σατανά να έρθει στον κήπο και να δελεάσει, να βάλει σε πειρασμό και να παρασύρει την Εύα; Εάν ο Θεός δεν ήθελε από τον Άνθρωπο να φάει το φρούτο αυτό, τότε γιατί Αυτός, έβαλε το δένδρο στον κήπο αρχικά; Εάν ο Θεός δεν ήθελε τον Άνθρωπο να κάνει σαρκικό έρωτα, τότε γιατί τον εξόπλισε, τον εφοδίασε με τα απαραίτητα όργανα αναγκαία γι'αυτό; Εάν ο θεός δεν ήθελε από τον Ανθρωπο να διαπράξει την αρχική/αρχέτυπη αμαρτία (προπατορικό αμάρτημα), γιατί τότε Αυτός έδωσε στον Άνθρωπο την επιθυμία για γνώση και εμπειρία ασυνήθιστη, για περιπέτεια και σαρκικό/σεξουαλικό έρωτα;
Ιησούς:
Ο Θεός έβαλε το δένδρο στον κήπο και επέτρεψε στο Σατανά να έρθει εκεί επειδή ήθελε να δοκιμάσει την Ανθρωπότητα.
Σωκράτης:
Εσύ είπες ότι ο θεός είναι Παντογνώστης!! Ότι Αυτός γνωρίζει τα όσα συμβαίνουν, πριν αυτά συμβούν. Σίγουρα τότε ο θεός γνώριζε εξαρχής/εκ των πρότερων, πώς θα ενεργούσε ο Άνθρωπος σε κάθε κατάσταση ή περίπτωση.
Ιησούς:
Ο Θεός έδωσε στον Άνθρωπο ελευθερία επιλογής. Ήταν εξίσου πιθανό για τον Ανθρωπο να είναι αγνός/ενάρετος/ηθικός και υπάκουος στο Θεό, όσο και αμαρτωλός, δηλαδή ανυπάκουος στο Λόγο Του.
Σωκράτης:
Γνώριζε ο Θεός ότι ο Άνθρωπος θα μπορούσε να αμαρτήσει;
Ιησούς:
Αυτός γνώριζε ότι ο Άνθρωπος θα μπορούσε να αμαρτάνει αλλά έδωσε στον άνθρωπο την ελευθερία επιλογής, ώστε να επιλέξει.
Σωκράτης:
Θα μπορούσε ο Θεός να δημιουργήσει τον Άνθρωπο έτσι ώστε, αυτός να μπορεί να αμαρτήσει; Θα μπορούσε ο Θεός να έχει δημιουργήσει τον Άνθρωπο έτσι, ώστε αυτός να αμαρτήσει σ'αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση;
Ιησούς:
Ναι, εφόσον ο Θεός είναι παντοδύναμος θα μπορούσε να το είχε κάνει, αλλά Αυτός δεν ήθελε οι Άνθρωποι να είναι μαριονέτες; Ήθελε οι Άνθρωποι να έχουν την ελευθερία επιλογής.
Σωκράτης:
Θα μπορούσε ο Θεός να δημιουργήσει τον Άνθρωπο με δύο κεφάλια και τρία πόδια ή με όποιον άλλο τρόπο αυτός θα ήθελε;
Ιησούς:
Ο Θεός θα μπορούσε να δημιουργήσει τον Άνθρωπο, με όποιο τρόπο Αυτός ήθελε.
Σωκράτης:
Μήπως ο Θεός δημιούργησε τον Άνθρωπο με αυτή τη μορφή και με αυτό τον τρόπο, σκόπιμα; Μήπως ο θεός σκόπευε ή είχε υπόψιν του ώστε ο άνθρωπος να έχει ένα κεφάλι, δύο πόδια και να εμφανίζεται έτσι, όπως ακριβώς είναι σήμερα;
Ιησούς:
Φυσικά και το είχε υπόψιν Του: Ο Θεός είναι Τέλειος και Παντοδύναμος. Δεν θα μπορούσε να κάνει λάθος.
Σωκράτης:
Τότε ο θεός δεν έκανε λάθος, αλλά δημιούργησε τον Άνθρωπο ακριβώς όπως σκόπευε, με κάθε τρόπο;
Ιησούς:
Ναι.
Σωκράτης:
Τότε λοιπόν εσύ και εγώ, δημιουργηθήκαμε ακριβώς όπως ήθελε ο θεός να είμαστε; Επίσης ο Αδάμ και η Εύα, δημιουργήθηκαν ακριβώς όπως ο Θεός σκόπευε να είναι;
Ιησούς:
Ναι. Είναι έτσι όπως το έχω πει.
Σωκράτης:
Είναι οτιδήποτε που απαρτίζει τον Άνθρωπο, προερχόμενο από το Θεό;
Ιησούς:
Ναι. Ο θεός είναι ο Κύριος, ο Ελεγκτής και ο Δημιουργός των πάντων.
Σωκράτης:
Μήπως Ο Διάβολος ή όποια άλλη δύναμη δημιούργησε κάποιο τμήμα του Ανθρώπου;
Ιησούς:
Όχι, Όχι... Ο Θεός είναι ο μοναδικός δημιουργός των πάντων.
Σωκράτης:
Τότε, εάν ο θεός δημιούργησε του Ανθρώπου τα μάτια, τα πόδια και τη διανοητική ικανότητα, αυτός επίσης δημιούργησε και τις Ανθρώπινες επιθυμίες. Όλες του τις επιθυμίες, ακόμη την επιθυμία για τη γνώση και το σεξ. Γιατί τότε ο Άνθρωπος αμάρτησε;
Ιησούς:
Αυτός αμάρτησε από τις αδυναμίες του και την διεφθαρμένη φύση του.
Σωκράτης:
Είναι η φύση του Ανθρώπου, τμήμα ή κομμάτι του Ανθρώπου, όπως ακριβώς τα χέρια και τα πόδια είναι τμήμα, δηλαδή κομμάτι του Ανθρώπου;
Ιησούς:
Ναί. Η Ανθρώπινη φύση είναι τμήμα ή άν θές, κομμάτι του Ανθρώπου.
Σωκράτης:
Ποιος δημιούργησε τον Άνθρωπο;
Ιησούς:
Ο Θεός.
Σωκράτης:
Ποιος δημιούργησε τα χέρια και τα πόδια του Ανθρώπου;
Ιησούς:
Ο Θεός, με χώμα και νερό (πηλό).
Σωκράτης:
Ποιος έδωσε στον Άνθρωπο δύο χέρια και δύο πόδια και τον δημιούργησε ακριβώς όπως είναι σήμερα και ακριβώς όπως ήταν στην εποχή του Αδάμ και της Εύας;
Ιησούς:
Μα... Ο Θεός βέβαια: στο ξαναείπα.
Σωκράτης:
Ποιος δημιούργησε την Ανθρώπινη φύση;
Ιησούς:
Μόνο ο Θεός είναι δημιουργός, κανένας άλλος. Αυτός του φύσηξε τη Θεία Πνοή! Έτσι τούδωσε τη ζωή.
Σωκράτης:
Ποιος έδωσε στον Άνθρωπο την διεφθαρμένη φύση και τις αδυναμίες του/της; Ο Θεός τα έδωσε: Επειδή τα πάντα και όσα απαρτίζουν τον Άνθρωπο, προέρχονται από το Θεό και μόνο από Αυτόν. Έτσι δεν είναι;
Ιησούς:
Ο θεός έδωσε στον Άνθρωπο και την ελεύθερη βούληση.
Σωκράτης:
Ποιος θέλησε να έχει ο Άνθρωπος δύο χέρια, ο Διάβολος;
Ιησούς:
Όχι. Ο Θεός θέλησε να έχει ο Άνθρωπος δύο χέρια.
Σωκράτης:
Ποιός θέλησε ή σκόπευε ώστε ο Άνθρωπος να έχει αδυναμίες και μια διεφθαρμένη και κακή φύση, ο Διάβολος; Οχι. Ο Θεός θέλησε, ώστε ο Ανθρωπος να έχει αδυναμίες και μια διεφθαρμένη και κακή φύση. Εάν η Ανθρωπότητα έχει ψεγάδια ή κακή φύση και αδυναμίες, είναι επειδή ο Θεός, έβαλε τα ψεγάδια και τις αδυναμίες εκεί που τα έβαλε και έτσι σκόπευε, ώστε να υπάρχουν αυτά. Θα σου πώ όμως μια άλλη παραβολή. Έχεις δει τα πουλιά να σκοτώνουν τα ψάρια στη θάλασσα; Ποιος έβαλε σ'αυτό το πουλί νύχια και ράμφος ώστε να σκοτώνει τα ψάρια στον αφρό; Ποιος θα καταδικάσει τον Ανθρωπο, όταν ο Κριτής και Δικαστής Του ο ίδιος, σύρεται κατηγορούμενος για Τις πράξεις ή παραλείψεις Του;
Ιησούς:
Ο Ανθρωπος έχει ελεύθερη βούληση. Ο Θεός δεν τον έσπρωξε στην αμαρτία. Αυτός του έδωσε την ευκαιρία να είναι αγνός, ηθικός και ενάρετος ή αμαρτωλός. Ο Ανθρωπος δεν θα είχε καμιά αξία για το Θεό, εάν τον είχε φτιάξει σαν μαριονέτα που δεν θα έκανε παρά μόνο το καλό. Αυτός ήθελε να δώσει στον Ανθρωπο την ευκαιρία να είναι καλός ή κακός σύμφωνα με τα προσόντα και τις επιλογές του.
Σωκράτης:
Είναι άτοπο, γελοίο και παράλογο για τον Θεό να τιμωρεί τον Ανθρωπο αφού τον πρώτα τον δημιούργησε. Είναι σαν ο Όμηρος, να έγραφε μια ωδή για ένα χοίρο (γουρούνι) και μετά να μαστίγωσε και να ξέσχιζε τις σελίδες αυτές ή να τις καταραστεί σε αιώνια ατέλειωτο πυρ, επειδή δεν του άρεσαν οι ιδιότητες και ο χαρακτήρας του ζώου αυτού. Η ότι ένας διάσημος γλύπτης έφτιαξε ένα τέλειο άγαλμα ενός γουρουνιού και μετά το μαστιγώνει αιώνια επειδή αυτός αποστρέφεται και αντιπαθεί το κληρονομημένο χαρακτηριστικό αυτού του ζώου.
Ιησούς:
Ο Θεός δεν δημιούργησε τον Ανθρωπο με κακή και διεφθαρμένη φύση η οποία να προδιαθέτει ή να προκαθορίζει ότι αυτός θα πρέπει και να αμαρτήσει.
Σωκράτης:
Τότε ποιος το έκανε;
Ιησούς:
Ο Θεός δημιούργησε τον Ανθρωπο να είναι αθώος και φυσικά καλός. Ο Θεός έβαλε τον Ανθρωπο στον παράδεισο, τον κήπο της Εδέμ. Αυτός έδωσε στον Ανθρωπο την ελεύθερη βούληση και επέτρεψε στο Σατανά να μπει στον κήπο της Εδέμ για να δοκιμάσει το Ανθρώπινο γένος. Ο Θεός δεν προσδιόρισε εξαρχής ότι ο Ανθρωπος θα μπορούσε να αμαρτήσει.
Σωκράτης:
Ναι αλλά ο Θεός, δημιούργησε τα πάντα να ταιριάζουν σ'αυτό το συνδυασμό, τις περιστάσεις τη θέση ή το περιβάλλον. Αυτός δημιούργησε καθένα από τα στοιχεία ή τα συστατικά στην κάθε περίπτωση. Αυτός γνώριζε πώς ακριβώς θα αντιδράσει το καθένα από αυτά και σε σχέση με τα άλλα, σε κάθε περίπτωση, επειδή είναι παντογνώστης. Αυτός σκόπευε για το κάθε στοιχείο, να είναι όπως ήταν. Αυτός ήταν Παντοδύναμος και Αλάθητος. Είναι σαν κάποιο επιστήμονα ή θεραπευτή, που συνδυάζει διάφορα συστατικά μέσα σε ένα φάρμακο, τα οποία παρόλο που είναι ακίνδυνα από μόνα τους, όταν συνδυαστούν όμως, τότε γίνονται ένα θανατηφόρο δηλητήριο και έπειτα, μετά την χορήγηση του φαρμάκου αυτού σε ασθενή, αποκηρύσσει οποιανδήποτε ευθύνη για το θάνατό του ασθενούς. Με αυτό τον τρόπο, ο Θεός συνδύασε πολλά πράγματα! Ένα αθώο Ανθρωπο, ένα δένδρο της γνώσης, ένα πανέμορφο κήπο και έναν Άγγελο.
Ιησούς:
Ολοι αμάρτησαν και αποδείχτηκαν ανεπαρκείς για τη δόξα του Θεού.
Σωκράτης:
Μου φαίνεται ότι ο Κύριος σου και Θεός, έφτιαξε το Ανθρωπο για να τον βλέπει να υποφέρει. Αυτή η ασχολία του Σατανά, ο κήπος της Εδέμ και η ελεύθερη βούληση είναι μάλλον μια απάτη και προσποίηση. Ο Θεός μάλλον ζητούσε μια δικαιολογία για να ενοχλεί μονίμως με συνεχείς εφόδους, ταλαιπωρίες και καταπίεση το Ανθρώπινο Γένος. Εάν μία Παντογνώστης και Παντοδύναμη Ύπαρξη που δημιουργεί τα πάντα, και επιτρέπει στα δημιουργήματά της να ενεργούν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, τότε Αυτή ήθελε, σκόπευε αλλά και γνώριζε, ότι αυτά θα ενεργούν με αυτό τον τρόπο και είναι μοναδική υπεύθυνη για τα αποτελέσματα των ενεργειών ή παραλείψεων τους.
Ιησούς:
Σε προειδοποιώ... Είσαι ϋβριστής! Ο Θεός δεν ξεγελιέται. Μην μιλάς με αυτό τον τρόπο, αλλιώς θα ριφθείς στον πύρινο φούρνο όπου εκεί, εσύ θα τρίζεις τα δόντια σου, ως την αιωνιότητα με βασανιστήρια και αγωνία τρομερή.
Σωκράτης:
Εγώ νόμιζα ότι οι δικοί μας Ολύμπιοι Θεοί ήταν φαύλοι, διεφθαρμένοι, ακόλαστοι και εξωφρενικά αδικαιολόγητοι. Αυτοί όμως, μοιάζουν σαν αθώα περιστέρια και αρνάκια της ελεημοσύνης, ευσπλαχνίας και ανεκτικότητας, συγκρινόμενοι με τον Θεό σας: Που τιμωρεί και βασανίζει στην Αιωνιότητα, επειδή κάνετε αυτό που σας σπρώχνει να κάνετε, διότι η έτσι (με αυτό το σκοπό), δημιουργημένη ύπαρξή σας και το περιβάλλον σας.
Ιησούς:
(επιφώνημα) Ω! Ευχαρίστησε τον Κύριο που είναι Καλός κ’ Αγαθός. Που η ελεημοσύνη Του είναι Αιώνια.
Σωκράτης:
Γιατί; Εάν είναι ένας Θεός της ειρήνης και του ελέους, τότε γιατί βασανίζει την Ανθρωπότητα και επιτρέπει, ακόμη ενθαρρύνει και απαιτεί την αιματοχυσία στη Γή (γιά δές τι λέει στον εκλεκτό του λαό); Επίσης επιτρέπει ή ακόμη χειρότερα, απαιτεί από το Σατανά να βάζει σε πειρασμό και να βασανίζει το Ανθρώπινο Γένος: Γιατί όμως, εφόσον είπες ότι τίποτε δεν συμβαίνει χωρίς να το γνωρίζει αλλά και χωρίς τη θέλησή του να συμβεί; Μία Παντοδύναμη ύπαρξη που γνωρίζει τα πάντα και δημιουργεί τα πάντα, ορίζει/προσδιορίζει τα πάντα, επειδή Αυτός ξέρει τον τρόπο που οι δημιουργίες του θα ενεργήσουν.
Ιησούς:
Ο Θεός έδωσε στον Ανθρωπο ελεύθερη θέληση επειδή δεν ήθελε να είναι σαν μαριονέτα. Ο Θεός δεν ήθελε να αμαρτήσει ο Ανθρωπος. Ο Θεός απογοητεύτηκε και δυσαρεστήθηκε πολύ, όταν ο Ανθρωπος αμάρτησε.
Σωκράτης:
Ο Θεός πιθανώς δεν θα ‘πρεπε να απογοητευτεί και να δυσαρεστηθεί, επειδή Αυτός γνώριζε, τη φύση του Ανθρώπου και όλα τα υπόλοιπα που δημιούργησε. Εφόσον είναι Παντοδύναμος, τότε Αυτός σκόπευε, στο να αμαρτήσει ο Ανθρωπος. Στην πραγματικότητα, Αυτός έσπρωξε τον Ανθρωπο να αμαρτάνει, δημιουργώντας τον με συγκεκριμένες επιθυμίες αλλά και αδυναμίες.
Ιησούς:
Αυτό που λέγεις είναι βλασφημία. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και όλα τα φυτά και όλα τα ζώα για την ευχαρίστηση του Ανθρώπου. Κοίτα τον πανέμορφο κόσμο γύρω σου. Πως μπορείς να λέγεις τέτοια τρομερά και αποκρουστικά πράγματα για το Θεό έπειτα από τόσα πολλά που σου έδωσε;
Σωκράτης:
Εγώ σίγουρα δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό. Πως μπορεί ένας θεός που θα ήταν τόσο εμπαθής, φαύλος, οργίλος επίσης σαδιστικός και μισητός, να δημιούργησε ένα κόσμο τόσο όμορφο; Ακόμη, ο Ανθρωπος με τόση πολλή κακότητα όπως φαίνεται μερικές φορές να υπάρχει σ'αυτόν, υπάρχουν φορές που δείχνει απίστευτη δύναμη, αυτοθυσία και υπακοή ή πίστη, ακόμη έχει βαθμίδες συγκρουόμενων ιδιοτήτων ελέους και δικαιοσύνης. Ο Κύριος και Θεός σου δεν έχει καμία από αυτές τις ιδιότητες. Σίγουρα ποτέ δεν υπήρξε Ανθρωπος τόσο αισχρός ή χυδαίος που θα έκανε σε άλλο Ανθρωπο όλα αυτά που ισχυρίζεσαι ότι κάνει ο θεός σε όσους δεν τον σέβονται: Να τους βασανίζει για όλη την Αιωνιότητα. Οποιοσδήποτε Ανθρωπος, όσο και να κατακρεουργήθηκε, βασανίσθηκε ή δολοφονήθηκε -όπως ο Πρίαμος που όλη του η οικογένειαα σφάχτηκε ή ο Αγαμέμνων ο οποίος δολοφονήθηκε από τη σύζυγό του και τον εραστή της- θα μπορούσε να μαλακώσει με τα χρόνια ή τους αιώνες βασανίζοντας τον εχθρό του.
Ιησούς:
Εγώ είμαι η Οδός της Σωτηρίας, η Αλήθεια και το Φώς. Κανείς δεν προσέρχεται στον Πατέρα, εκτός, εάν είναι δικός μου (ΥΠΟ ΕΜΟΥ). Πιστέψτε σε μένα, και θα έχετε Αιώνια ζωή στους ουρανούς, στόν παράδεισο! Αρνηθείτε με, και θα υποφέρετε Αιώνια βάσανα, στην Κόλαση.
Σωκράτης:
Εάν δεχθώ το σύστημα σου, θα πρέπει και ωφείλω να συμμαχήσω με το Σατανά ενάντια στον θεό σου, ακόμη αν και γνωρίζω ότι θα αγωνιώ και θα βασανίζομαι για πάντα. Η Αδικία και η ακολασία του Θεού σου, είναι τόσο φοβερή!! Εγώ έχω ακούσει τρομερούς απολογισμούς νεκρών και μεγάλους αριθμούς Ανθρωποθυσιών από θηριώδεις αγριανθρώπους σε μακρινές ακτές, αλλά σίγουρα, ακόμη και αυτοί οι αγριάνθρωποι δεν σκέφτηκαν να βασανίζουν τα θύματά τους, για όλη την Αιωνιότητα. Εχω ακούσει φρικτές ιστορίες για τρομερά τέρατα, Κύκλωπες, Γοργόνες και Μέδουσες. Αλλά αυτά τα τέρατα, είναι σαν εξημερωμένα και ήρεμα όπως τα αρνιά, συγκρινόμενα με αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο σου “ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ”. Εσύ ακόμη μου μιλάς για τον Κύριο και Θεό που είναι από τη φύση Του ειρηνικός, ελεήμων και συγχωρών τα πάντα.
Ιησούς:
Είμαστε όλοι παιδιά του θεού. Ο Θεός είναι ο πατέρας μας και δεν θέλει να αμαρτήσουμε, αλλά μας τιμωρεί, εάν εμείς το κάνουμε. Αυτός είναι δίκαιος και φιλεύσπλαχνος και μας στέλνει, Εμάς τα Παιδιά Του στην Κόλαση, και στην καταδίκη σε αιώνια τιμωρία με βάσανα, όταν κάνουμε λάθος. Όταν Εμείς αμαρτάνουμε και ποθούμε ή λαχταράμε σφοδρά σεξουαλικά, όπως ο Αδάμ και η Εύα, έ τότε, Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή από το να μας τιμωρήσει, βασανίζοντάς μας σε αιώνιο πύρ, παντοτινά.
Σωκράτης:
Εσύ είπες ότι είμαστε όλοι μας παιδιά του θεού. Αυτός λοιπόν, είναι ένα γνήσιο τέρας όταν παρενοχλεί με συνεχείς εφόδους τα ίδια του τα παιδιά, επειδή έχουν τα μάτια, τα πόδια, τα όργανα αλλά και τις επιθυμίες που ο ίδιος τους έδωσε. Με τέτοια κόλπα δαιμονικής και ικανότατης εξαπάτησης να μην γίνονται πλέον πιστευτά, αυτή η δολίευση/υπεκφυγή μαζί μας με διπλή αίσθηση γνώσης (διγλωσσία), να κρατά το λόγο της υπόσχεσής του στο αυτί μας, αλλά και να ακυρώνει ταυτόχρονα αυτή την υπόσχεση. Δεν βλέπω κανένα σκοπό, δίχως αιτία, ούτε αλήθεια, χωρίς έλεος και δικαιοσύνη! Μηδαμινότητα αλλά και ιδιότροπα ωμή ισχύ-δύναμη. Στην πραγματικότητα, τα Ανθρώπινα Οντα, παρόλες τις ιδιοτροπίες τους εγωισμούς και τις αδυναμίες τους, φαίνεται να έχουν περισσότερες καλές ιδιότητες σε σχέση με το Θεό σου. Ο Θεός Σου είναι ένας δαιμονικός και σαδιστικός, ψυχωτικά φανατικός Δαίμων (κακοδαίμων).
Ιησούς:
Εμείς είμαστε Ανθρωποι και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τα άπειρα μυστήρια του Θεού. Είναι χρέος μας μα είμαστε οπαδοί του να τον πιστεύουμε και να τον ακολουθούμε. Δεν είναι δική μας δουλειά να βρούμε το γιατί! Αλλά να εκτελούμε και να πεθαίνουμε.
Σωκράτης:
Χωρίς αιτία; Αλλά γιατί τότε μας δόθηκε η σκέψη; Πως θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε πώς να ζήσουμε, και ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Τι κάνουμε τώρα που το συζητάμε; Γιατί εσύ κάνεις ηθική διδασκαλία και κηρύττεις στους Ανθρώπους, όλη σου τη ζωή; Γιατί διακινδυνεύεις τη ζωή σου αψηφώντας τις εντολές των Ρωμαίων;
Ιησούς:
Με την Πίστη σωζόμαστε, από φόβο μήπως κάποιος Ανθρωπος υπερηφανευθεί, πρέπει να είμαστε ταπεινοί.
Σωκράτης:
Πίστη; Τι εννοείς εσύ με την Πίστη;
Ιησούς:
Εμείς πρέπει να πιστεύουμε χωρίς να ζητάμε απόδειξη. Δεν θα πρέπει να είμαστε άπιστοι Θωμάδες. Εάν εμείς πιστεύουμε στο θεό, θα ανταμειφθούμε στο χιλιαπλάσιο για όλα τα βάσανα και τις δοκιμασίες, όταν πάμε στον ουρανό και παράδεισο το Θεού.
Σωκράτης:
Είπες ότι θα πρέπει να πιστεύουμε σε ότι μας λέγεται, χωρίς να το ερευνούμε ή να το εξετάζουμε; Θα πρέπει να είμαστε ευκολόπιστοι ή μωροί; Εάν το εφαρμόσουμε, εγώ θα πρέπει να δώσω το βαλάντιό, το πορτοφόλι μου σε οποιον-δήποτε βρώ στο δρόμο που θα μου υποσχεθεί να μου το επιστρέψει στο χιλια-πλάσιο. Εγώ θα ήμουν ανόητος ή χαζός να κάνω όπως λές. Και εδώ εσύ δεν μου ζητάς απλά να δώσω χρήματα, αλλά να αφιερώσω το υπόλοιπο της ζωής μου σε μία δέσμευση ως εγχείρημα και τόλμημα για ένα σκοπό, χωρίς καθόλου ποτέ να λαμβάνεις υπόψη την αξία της δέσμευσης, του εγχείρηματος και το μέγεθος του τολμήματος. Ενας κλέφτης απαιτεί τα χρήματα μου απειλώντας με, για την ζωή μου. Εσύ απαιτείς την ζωή μου απειλώντας με, για βασανιστήρια και μου υπόσχεσαι τον Παράδεισο. Δεν είμαι τόσο πράος, μειλίχιος και εύπιστος, ούτε χαζός ή ηλίθιος και ανόητος, ώστε να οδηγηθώ σε κάτι τόσο σημαντικό για την ψυχή μου: από ότι μου λένε, με απειλές και κούφιες υποσχέσεις που δεν μπορεί κανείς να επαληθεύσει. Δηλαδή την μετά τον θάνατο, ζωή, και μάλιστα σε ένα ωραίο μέρος που το λένε ουρανό ή παράδεισο.
Ιησούς:
Οι πράοι και υποχωρητικοί θα κληρονομήσουν τη Γή, μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.
Σωκράτης:
Οι πράοι και υποχωρητικοί, σφαγιάζονται ή γίνονται σκλάβοι, όπως οι γυναίκες και τα παιδιά τους, ενός οποιοδήποτε, ηττημένου Εθνους.
Ιησούς:
Δεν πρέπει να αμφισβητείς το θεό!
Σωκράτης:
Εγώ δεν έχω συναντήσει αυτόν τον Κύριο που λές, και έτσι δεν μπορώ να τον ρωτήσω ή να αμφισβητήσω. Εγώ ρωτάω Εσένα, που υποστηρίζεις ότι Τον εκπροσωπείς, για να εξακριβώσω εάν και κατά πόσον, συμβαίνει αυτό που ισχυρίζεσαι.
Ιησούς:
Εμείς οφείλουμε/πρέπει να πιστεύουμε τη Βίβλο, τις Γραφές και το Λόγο του θεού. Με πίστη! Χωρίς να περιμένουμε να καταλάβουμε το γιατί, και χωρίς να ζητάμε εγγυήσεις.
Σωκράτης:
Είναι απίθανο για να μην πώ αδύνατο για τον Ανθρωπο, ώστε μήν επιλέγει.
Σου είναι γνωστό ότι υπάρχουν αρκετές χιλιάδες θρησκείες στον κόσμο;
Εάν πιστεύαμε με την Πίστη, τότε εμείς θάπρεπε να τις αποδεχθούμε όλες;
Ακόμη όλες αυτές, είναι διαφορετικές και αυτό θα ήταν απίθανο. Θα ήταν σαν να πιστεύαμε ότι ο κόσμος είναι στρόγγυλος αλλά και επίπεδος ταυτόχρονα!! Σίγουρα, εσύ δεν εφαρμόζεις αυτά που κηρύττεις. Διότι τότε θα είχες πιστέψει ότι η Ιουδαiκή θρησκεία και η Παλαιά Διαθήκη είναι σωστές και ορθές, έτσι δεν θα ξεκινούσες αυτή, τη δική σου Αιρετική θρησκεία. Ή ακόμη χθές, όταν οι Ιερείς της Αθήνας σε νουθετούσαν στη μέση του δρόμου, να σταματήσεις να κηρύττεις τη Αίρεσή σου. Εσύ θάπρεπε να πιστέψεις την Ελληνική θρησκεία των Ολύμπιων Θεών διότι προϋπήρχε, και Εσύ θάπρεπε να την πιστέψεις με την Πίστη, που λες ότι πρέπει να έχουμε αλλά και επειδή αυτοί (οι Ιερείς), σου είπαν ότι είναι η αληθινή θρησκεία.
Ιησούς:
Με την Πίστη σωζόμαστε οι Ανθρωποι, από το φόβο μήπως υπερηφανευθούμε, πρέπει να είμαστε ταπεινοί, για να υψωθούμε.
Σωκράτης:
Επέτρεψέ μου να σου δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι η Μάντις ή ο Μάντης χρησμών στούς Δελφούς, μου έλεγε ότι ένα συγκεκριμένο άτομο είναι ένοχο για το βιασμό και το φόνο της συζύγου μου και ότι θάπρεπε να τον σκοτώσω ή αλλιώς αυτός θα με σκότωνε αυτός φοβούμενος, ότι όταν θα ανακάλυπτα το έγκλημά του, θα τον σκότωνα!! Και Εσύ μου λές ΟΥ ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ! Επίσης Εσύ μου λές να έχω Πίστη σε οτιδήποτε μου ειπωθεί. Ακολουθώντας την Εντολή σου, Εγώ οφείλω να σκοτώσω/φονεύσω τον Ανθρωπο αυτό, εξαιτίας της Πίστης μου στο χρησμό των Δελφών, και επίσης πάλι, εγώ οφείλω να μήν σκοτώσω αυτό τον Ανθρωπο, λόγω της πίστης μου στον Κύριο και Θεό. Έτσι Εγώ, δεν μπορώ ταυτόχρονα να σκοτώσω και να μήν σκοτώσω αυτό τον Ανθρωπο, αυτά τα δύο είναι αλληλοσυγκρουόμενα και αντιφατικά!! Επομένως, δεν μπορώ να πιστεύω και στα δύο, στο Μαντείο των Δελφών αλλά και στον Κύριο και Θεό. Επομένως και συνακόλουθα, είναι απίθανο για μένα να πιστεύσω ότιδήποτε, μόνο με την πίστη. Υπάρχει μιά πνευματική επιλογή που Εσύ, Εγώ αλλά και όλοι οι Ανθρωποι κάνουμε, είτε είναι εθελοντικό είτε όχι, σε οτιδήποτε πιστεύουμε. Να σε ρωτήσω κάτι; Τί θα προτιμούσες: να διαλέξης κατόπιν σκέψης, συζητώντας και λαμβάνοντας υπ'όψιν όλες τις όψεις του προβλήματος ή τυφλά αρνούμενος ότι υπάρχει ανάγκη επιλογής; Αυτή η επιλογή είναι η πλέον αναγκαία στη ζωή του Ανθρώπου, διότι η απάντηση στην ερώτηση "Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής;", προσδιορίζει την πορεία της ζωής ενός Ανθρώπου. Εάν ο Ανθρωπος κατευθύνει την κάθε του κίνηση απο την θρησκεία του, όπως εσείς συνηγορείτε, τότε σίγουρα, αυτός οφείλει να αφιερώσει ένα μεγάλο ποσόν της σκέψης του, στην επιλογή της θρησκείας του. Επέτρεψέ μου να σου πώ μια παραβολή: Εάν θα έπρεπε να μετακινηθείς απο μία πόλη σε μία άλλη, για μιά αποστολή η οποία θα επιδρά σε όλη σου τη ζωή, δεν θα ήταν σοφότερο να σκεφθείς όλες τις οδούς, κατά πόσον κάποιες απο αυτές έχουν ληστές, κατά πόσον είναι η κοντινότερη ή ασφαλέστερη πόλη να πάς, ή αν πραγματικά, υπάρχει κάποια πόλη εκεί;
Ιησούς:
Εάν εσύ, εντίμως επιθυμείς να γνωρίσεις τη Αλήθεια για το Θεό, τη δημιουργία και το σκοπό της ζωής, υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να ανακαλύψεις την Αλήθεια. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι: άσε το Θεό να πλησιάσει την καρδιά σου. Εάν Εσύ ειλικρινά επιθυμείς να γνωρίσεις την Αλήθεια για το Θεό, τότε το Αγιο Πνεύμα θα εισέλθει στην ύπαρξή σου και θα γίνεις ένα με το Θεό. Εκείνη τη στιγμή, θα κερδίσεις Θεiκή Γνώση και Ειρήνη. Επιπλέον όταν πεθάνεις, θα πάς στον παράδεισο όπου θα ζείς παντοτινά ευτυχής και ολοκληρωμένος υμνώντας τον Κύριο και Θεό.
Σωκράτης:
Λαχταρώ να γνωρίσω την Αλήθεια. Τί είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνω και να πώ ώστε να κερδίσω/αποκτήσω αυτή τη Γνώση και την Σοφία; Πώς να τον αποκαλέσω για να απευθυνθώ σ'Αυτόν;
Ιησούς:
Πές: "Κύριε έλα μέσα στην καρδιά μου και δώσε μου τη σοφία να καταλάβω την Αλήθεια."
Σωκράτης:
Εσύ λές έτσι απλά, ότι εάν επαναλαμβάνω συνέχεια αυτό, Εγώ θα κερδίσω την Γνώση σχετικά με το σκοπό της ζωής;
Ιησούς:
Ναι, βέβαια-σαφώς. Ο Κύριος λέγει: ψάξε και θα βρεις, ρώτησε και θα σου απαντηθεί, κτύπα και θα σου ανοιχτούν οι θύρες. Ο Θεός υποσχέθηκε να δείξη την Αλήθεια σε όποιονδήποτε το ζητήσει.
Σωκράτης: (Με στεντόρεια φωνή)
Κύριε, έλα μέσα στην καρδιά μου και δώσε μου τη σοφία να καταλάβω την Αλήθεια..
Ιησούς:
Ετσι πρέπει, μπράβο!! Τώρα ευχαρίστησε το Θεό που σου δίνει Αιώνια ζωή.
Σωκράτης:
Χμμ.., τίποτε δεν συνέβη. Δεν γνωρίζω τίποτε παραπάνω, για το σκοπό της ζωής από ότι ήξερα, πρίν.
Ιησούς:
Τότε δεν είσαι ειλικρινής. Εσύ δεν επιθύμησες αληθινά, έτσι ώστε ο Θεός να έρθει στην καρδιά σου και να σου δείξει την Αλήθεια. Εσύ δεν είχες αρκετή Πίστη για να έρθει Αυτός στην καρδιά σου.
Σωκράτης:
Ειλικρινά επιθυμώ να γνωρίσω την Αλήθεια. Αφιέρωσα όλη μου τη ζωή στην μελέτη της φιλοσοφίας και του αίτιου/αιτίας. Επιθυμώ περισσότερο και απο την ίδια τη ζωή, να μάθω για το σκοπό της ζωής. Είναι μιά απάντηση που αναζητώ απο τότε που πρωτοείδα τον ήλιο. Εως ότου τη βρώ, Εγώ θα την ψάχνω μέχρι την ημέρα που θα πεθάνω. Μήπως Αυτός δεν με άκουσε; Θα πρέπει να του το ξαναζητήσω πιό φωναχτά;
Ιησούς:
Εσύ απέτυχες να βρείς την απάντηση επειδή δεν έχεις Πίστη. Εάν κάποιος έχει Πίστη ίση με τον κόκκο-σπόρο του σιναπιού (μουστάρδας), τότε μπορεί να κινήσει βουνά και οι επιθυμίες του γίνονται πραγματικότητα.
Σωκράτης:
Αυτό είναι αδύνατο. Μήπως κάποιος από αυτούς που σε ακολουθούν εδώ σήμερα, είχε συγγενείς ή φίλους που ήταν άρρωστοι και πέθαναν; Σίγουρα έχουν. Τότε σίγουρα, εάν είναι καλοί χριστιανοί, αυτοί θα εύχονται για τους συγγενείς ή φίλους να μην αρρώσταιναν ή πέθαιναν, αλλά αντίθετα να είναι υγιείς και ευτυχείς ξανά. Σίγουρα κανείς δεν είναι τόσο κουτός ώστε να πεί ότι: Ποτέ δεν είχε ένα φίλο του νεκρό. Σίγουρα κανείς δεν θα είναι τόσο αναίσθητος, ώστε να πει ότι ποτέ δεν ευχήθηκε να ζήσει ο φίλος του. Επομένως, η ακολουθία λογικής έχει ως εξής: Κανένας Χριστιανός σε όλες τις εποχές και αιώνες που πέρασαν, δεν είχε πίστη στο Θεό (ώστε να κερδίσει την αιώνια ζωή και αθανασία) ή διαφορετικά ο Θεός ψεύδεται, δηλαδή έλεγε ψέματα.
Ιησούς:
Ο Κύριος αποδίδει και ο Κύριος αφαιρεί, ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου.
Σωκράτης:
Θα παρουσιάσω μιά παραβολή για να αποδείξω ότι δεν υπήρξε ποτέ Χριστιανός ή Ιουδαίος που να είχε Πίστη, και να αποδείξω ότι ο Θεός έλεγε ψέμματα όταν υποσχέθηκε να μπεί στην καρδιά του Ανθρώπου και να του διδάξει το σκοπό της ζωής. Πρώτα όμως, θα συμφωνούσες ότι η Κόλαση είναι χειρότερη απο όποιαδήποτε πιθανή γήινη κακοτυχία, δυστυχία ή συμφορά;
Ιησούς:
Ναί. Σίγουρα η Κόλαση είναι η χειρότερη.
Σωκράτης:
Καί, δεν έχεις πεί ότι όλοι οι Ανθρωποι είναι αμαρτωλοί και είναι ανεπαρκείς για τη Δόξα, τη Μεγαλοπρέπεια και την Αιωνιότητα του Θεού;
Ιησούς:
Ναί.
Σωκράτης:
Ολοι οι Χριστιανοί αλλά και οι Ιουδαίοι/Εβραίοι, που έχουν Πίστη, πιστεύουν ότι θα πάνε στην Κόλαση εάν αμαρτήσουν. Ακου λοιπόν αυτή την παραβολή:
Κάθε Χριστιανός είναι σαν ένα Ανθρωπο που στέκεται στην άκρη του γκρεμού: αυτός γνωρίζει ότι εάν διαπράξει αμαρτία, θα εκπέσει στον Θάνατό του, ή χειρότερα, σε αιώνιο βάσανο και μαρτύριο. Εσύ δήλωσες ότι η Κόλαση είναι χειρότερη απο όποιαδήποτε πιθανή γήινη κακοτυχία/δυστυχία ή συμφορά. Άσχετα πόσο σοβαρές είναι οι γήινες κακοτυχίες, δυστυχίες και συμφορές του ή οι επιθυμίες του. Κανένας Ανθρωπος ο οποίος να υπήρξε Πιστός Χριστιανός, δεν θα διέπραττε αμαρτία. Αυτό είναι λοιπόν η αμαρτία, το πήδημα στο γκρεμό της Αιώνια αγωνίας και βασάνου. Εσύ είπες ότι όλοι οι Ανθρωποι, μαζί και οι Πιστοί Χριστιανοί και Ιουδαίοι/Εβραίοι, είναι Αμαρτωλοί. Αυτό σημαίνει ότι κανείς Χριστιανός ή Ιουδαίος/Εβραίος απο την απαρχή του Χρόνου, ποτέ δεν πίστεψε πραγματικά ότι θα μπορούσε να πάει στην Κόλαση. Διότι εάν το είχε πιστέψει, δεν θα μπορούσε να αμαρτάνει: Δεν θα πηδούσε απο την άκρη του γκρεμού, εάν πίστευε ότι η Κόλαση και τα αιώνια βασανιστήρια τον περιμένουν απο κάτω!! Εάν όλοι οι Ανθρωποι πηδούν στο γκρεμό, τότε όλοι αυτοί αμαρτάνουν. Συνεπώς, κανείς δεν πίστεψε σε Εσένα, σε κανένα από όλους αυτούς του αιώνες που πέρασαν. Συνακόλουθα τότε ο Θεός δεν εισήλθε ούτε μπήκε στην καρδιά τους, περισσότερο από όσο μπήκε σε μένα, λίγη ώρα πρίν που το ζήτησα! Άρα ο Θεός δεν δικαιούται να περιμένει απο αυτούς, να ενεργούν με Χριστιανικό τρόπο ή να έχουν Πίστη σ'Αυτόν. Επομένως, ο Θεός δεν έχει κανένα δικαίωμα να τους τιμωρήσει ή να τους στείλει στην Κόλαση. Κατόπιν όλων των ανωτέρω συνάγεται ότι ο Θεός σου δεν είναι Δίκαιος!!! Επομένως και συμπερασματικά, ο Θεός σου, δεν είναι Θεός...
Ιησούς:
Κοίτα στον Κόσμο γύρω σου. Δεν αποδεικνύει αυτό ότι ο Θεός Υπάρχει; Δές την φιλάνθρωπο και αγαθοεργό Φύση που σε κάνει δυνατό και υγιή και σου παρέχει τα πάντα, με τον Ήλιο για να θερμαίνεσαι, με τα δάση και τους αγρούς να τρέφεσαι; Δεν θάπρεπε να λατρεύεις και να δοξάζεις τον Θεό για όλα αυτά, που έκανε Εκείνος για Σένα;
Σωκράτης:
Γνωρίζω ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού, καθότι η Φύση είναι Καλή και Αγαθή (καλή κ'αγαθήι), αλλά ποιανού το χαλάζι έσπασε τα τζάμια στο παράθυρό μου;
Ιησούς:
Απλά επειδή υπάρχει κάμποσο Κακό στον Κόσμο, αυτό δεν αναιρεί ή ακυρώνει το Καλό. Εσύ πρέπει να ευχαριστείς το Θεό γιαυτό. Ο Θεός πρέπει να υπάρχει, αλλιώς τί θα φοβόμαστε και θα σεβόμαστε; Από πού προήλθε ο Κόσμος, εάν δεν τον δημιούργησε Αυτός; Ο Κύριος και Θεός;
Σωκράτης:
Δεν είναι απαραίτητο ή αναγκαίο ο δικός σου Θεός να δημιούργησε τον Κόσμο: Υπάρχουν χιλιάδες άλλοι Ιερείς που ισχυρίζονται ότι ο δικός τους Θεός τον έκανε. Επειδή δεν έχω την απάντηση, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχθώ την δική σου θέση, χωρίς να την εξετάσω. Εγώ θα μπορούσα να ζητήσω σαν λογική απαίτηση, να δεχθείς και να πιστέψεις ότι ο Δίας/Ζεύς δημιούργησε τον Κόσμο. Ακόμη και εάν συμφωνήσω μαζί σου ότι ο Θεός δημιούργησε τον Κόσμο, αυτό θα ήταν το τέλος του ορισμού των ιδιοτήτων του Θεού, και δεν μπορούμε λογικά να προχωρήσουμε πέρα από αυτό, εξαιτίας της αλαζονείας σου ότι και οι άλλες απόψεις σου περί των ιδιοτήτων του Θεού είναι οπωσδήποτε σωστές. Άλλωστε πέρα από το σεβασμό που οφείλουμε στο Θείο, γιατί θα πρέπει να το φοβόμαστε;
(Ο Σωκράτης αρχίζει να απομακρύνεται, αφού τακτοποίησε τον τρίβωνά του, έσμιξε τα φρύδια και ξύνοντας τα γένεια του, λέγει)... Χαίρε Ιησού και τύχηι αγαθήι, ας έχεις!
Ιησούς:
Περίμενε Σωκράτη, μην φεύγεις! Πρέπει να σώσεις την ψυχή σου απο την Αιώνια καταδίκη. Δέξου το Θεό στην καρδιά σου. Δεν θα φύγω, έως ότου μου πείς ΝΑΙ.
Σωκράτης: (Γυρίζει)
Εντάξει, ΝΑΙ. Έτσι κι αλλιώς αυτές είναι μάταιες, αργόσχολες και αβάσιμες σκέψεις ενός γέρου. Είναι σίγουρο ότι έχεις δίκιο, εξάλλου σε ακολουθούν τόσοι πολλοί οπαδοί. Εξάλλου ποιος είμαι Εγώ; Ένας αργόστροφος στο μυαλό, γέρος, που προσπαθεί να βάλει την ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ και την ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ πάνω από τις φωνές του όχλου........
Ιησούς:
Ευχαρίστησε επιτέλους το Θεό που σου έδωσε Αιώνια ζωή.
Σωκράτης: (Σιωπή)
...... Ο Σωκράτης είχε απομακρυνθεί πλέον, τινάζοντας τη σκόνη του δρόμου της Αγοράς από τα σανδάλια που μόλις είχε φορέσει(συνήθως ήταν ξυπόλυτος), ειδικά και μόνο, για να πάει στο Συμπόσιο, παρέα με τον Πλάτωνα.
Copyright(c) 1997 by Prometheus
James L. Hart PO Box 72 New Concord, KY 42076 U.S.A
Μετάφραση-Απόδοση και Εμπλουτισμός (2001-12ος/2003)v4.0 giosx@mailbox.gr
ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ: Σε όλους εκείνους που θέλουν απονομή δικαιοσύνης, στη σχέση του Ανθρώπου με το Θεό. Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα του GIOShttp://www.geocities.com/giosx/sokrates-jesus_short.html
http://www.ideografhmata.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.