ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝOΣ

Ἔλα, μακάριε, Παιάνα, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε, Λυκωρέα,
Μεμφίτη, λαμπροτίμητε, μοναδικέ, χαρᾶς χορηγέ,
χρυσολύρη, σπερμεῖε, ἀρότριε, Πύθιε, Τιτάνα,
Γρύνειε, Σμινθέα, Πυθοκτόνε, Δελφικὲ μάντη,
5 ἄγριε, φωσφόρε δαήμονα, ἐράσμιε, ἔνδοξε κοῦρε∙ 
Μουσηγέτη, χαροποιέ, μακροβόλε, τοξοβολητή, 
Βράγχιε καὶ Διδυμέα, ποὺ ἀπὸ μακρυὰ ἐνεργεῖς, λοξία, ἁγνέ∙
Δήλιε ἄνακτα, ποὺ ἔχεις παντεπόπτη θνητοφωτίζοντα ὀφθαλμό,
χρυσοκόμη, ποὺ φανερώνεις καθαρὲς προφητεῖες καὶ χρησμούς∙
10 ἄκουσόν με μ' εὐφρόσυνη καρδιά, ποὺ εύχομαι σ' ἐσὲ ὑπέρ τῶν λαῶν.
Διότι ἐσὺ διαβλέπεις ὅλον αὐτὸν τὸν ἀπέραντον αἰθέρα,
καὶ ἀπὸ ψηλὰ τὴν καλόμοιρη Γαῖα, καὶ μὲς ἀπὸ τὴν ὁλοσκότεινη
νύκτα, σὲ ὧρες ἡσυχίας, κάτω ἀπ' τὴν ἀστερόφθαλμη σκοτεινιὰ
διακρίνεις τὶς ρίζες στὰ βάθη τῆς γῆς∙ καὶ κατέχεις τὰ πέρατα τοῦ κόσμου
15 τοῦ παντός∙ σ' ἐσένα βρίσκεται ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ μελλούμενο τέλος, παντοθαλής, σὺ δὲ κάθε πόλο μὲ τὴν πολύφθογγη κιθάρα ἐναρμονίζεις∙ πότε βαίνοντας στὰ τέρματα τῆς νεάτης, ἄλλοτε πάλι πρὸς τὴν ὑπάτη, καὶ πότε σὲ Δώριο διάκοσμο. Τὸν κάθε πόλο ἀναμιγνύεις, κρίνεις τὰ βιόθρεπτα φῦλα, 
20 συγκεράζοντας μὲ ἁρμονία τὴν παγκόσμια μοῖρα τῶν ἀνθρώπων∙ ἀναμιγνύοντας χειμῶνα καὶ θέρος, ἀμφότερα κατ' ἴσα μέρη, θέτοντας τὸν χειμῶνα στὶς ὑπάτες καὶ τὸ θέρος στὶς νεάτες χορδές, καὶ τὴν Δώρια ἁρμονία στοῦ πολυέραστου ἔαρος τὸ ὡραῖον ἄνθος. Γι' αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι σὲ ἀποκαλοῦν μὲ τὴν ἐπωνυμία Ἄνακτα,
25 Πᾶνα, δικέρωτα Θεό, ποὺ ἐξαπολύεις τῶν ἀνέμων τὰ σφυρίγματα∙ καὶ γι' αὐτὸ κατέχεις τοῦ κόσμου παντὸς τὴν τυπωτικὴ σφραγῖδα. Ἄκουσον, μακάριε, σώζοντας τοὺς μύστες χάριν τῆς ἱκετήριας φωνῆς.-


Σύγχρονη 'Απόδοση: 'Ιαλυσσός

Μουσική: Ματθαίος Αρώνης -Τίτλος: Ύμνος στον Απόλλωνα
Βιντεο-δημιουργία: ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ