Η κρανιά είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο που φτάνει σε ύψος από 5 έως και 10 μέτρα. Πρωτοξεκίνησε να καλλιεργείται από τη προϊστορική περίοδο στην Ανατολική Ασία και στη Βόρεια Αμερική αλλά αργότερα μετατέθηκε η καλλιέργειά της στη Νότια Ευρώπη και στη Νοτιοδυτική Ασία. Στην Ελλάδα καλλιεργείται στο βόρειο ορεινό και ημιορεινό τμήμα της χώρας σε υψόμετρο από 300 μέχρι 900 μέτρα. Έτσι η κρανιά είναι συνηθισμένη στο κλίμα της Ελλάδας με τους ατελείωτους ορεινούς όγκους και αντέχει ακόμη και σε θερμοκρασίες έως -25 βαθμούς κελσίου.
Οι καρποί που δίνει η κρανιά είναι τα κράνα και οι Αρχαίοι Έλληνες τη χρησιμοποιούσαν για παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος, της δυσπεψίας, και της καρδιάς διότι μπορούσε πολλές φορές να θεραπεύει αυτές τις παθήσεις. Ακόμη δίνει ενέργεια στον οργανισμό μετά από σκληρές εργασίες
που τον καταπονούν. Τα κράνα επίσης περιέχουν βιταμίνες Α και C και πολλά αντιοξειδωτικά και μεταλλικά στοιχεία όπως ο σίδηρος. Επομένως δε φαίνεται περίεργο που η Κινεζική ιατρική χρησιμοποιούσε τα κράνα για αιώνες.
που τον καταπονούν. Τα κράνα επίσης περιέχουν βιταμίνες Α και C και πολλά αντιοξειδωτικά και μεταλλικά στοιχεία όπως ο σίδηρος. Επομένως δε φαίνεται περίεργο που η Κινεζική ιατρική χρησιμοποιούσε τα κράνα για αιώνες.
Ένα μεγάλο πλεονέκτημα της κρανιάς είναι ότι μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλα σχεδόν τα εδάφη, σε ξηρά και σε υγρά, καθώς και σε γόνιμα και μη γόνιμα εδάφη με τη προϋπόθεση όμως ότι το ετήσιο ύψος της βροχής στο μέρος που καλλιεργείται πρέπει να είναι από 600 χιλιοστά και πάνω. Ακόμη, ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα της κρανιάς είναι ότι επειδή το ξύλο της είναι πολύ σκληρό και σπάει πάρα πολύ δύσκολα, για αυτό το λόγο στο παρελθόν κατασκεύαζαν τα βέλη και τα δόρατα από ξύλο κρανιάς για να έχουν όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα όπλα στη μάχη.
Στην σημερινή εποχή με το ξύλο της κρανιάς κατασκευάζονται κάποιες μικροκατασκευές όπως πίπες, γκλίτσες και βέργες. Ακόμη από τη κρανιά γίνεται ένα είδος λικέρ και το Πάσχα βάφονται τα αυγά από τη κόκκινη βαφή που προέρχεται από τον φλοιό της κρανιάς. Επίσης επειδή η κρανιά δεν έχει αρκετές ασθένειες και μικρόβια που την απειλούνε, δεν χρειάζεται η αγορά αρκετών φυτοπροστατευτικών φαρμάκων και αυτή είναι η αιτία που μπορεί να καλλιεργηθεί και βιολογικά.
Τα άνθη της κρανιάς είναι σε μέγεθος μικρά και το χρώμα τους είναι κίτρινο και ανθίζουν στη καρδιά του χειμώνα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο. Η διάρκεια της άνθησης είναι γύρω στις 45 με 50 μέρεςκαι η ανθισμένη κρανιά είναι πανέμορφη. Μαζί με το μύρτιλλο, το ιπποφαές, και τις τρούφες καθώς και με άλλα τέτοιου τύπου καλλιεργούμενα φυτά, μπορεί να αποτελέσει μία καλλιέργεια που θα είναι μία ιδιαίτερα σημαντική πηγή εισοδήματος για αυτούς που θα αποφασίσουν να την καλλιεργήσουν.
Οι βασικές χημικές ουσίες των κράνων είναι οι ειδικές φυτικές χρωστικές ουσίες που ονομάζονται ανθοκυάνες και χρησιμοποιούνται για τη καταπολέμηση των καρδιακών παθήσεων και στις Ασιατικές χώρες για τη καταπολέμηση του διαβήτη. Εδώ και εκατονταετίες η επιστήμη της ιατρικής έχει χρησιμοποιήσει τις ρίζες, τους καρπούς, τον φλοιό, και τους βλαστούς της κρανιάς για τη θεραπεία της διάρροιας και γενικά των παθήσεων του εντέρου. Επίσης οι ρίζες, οι βλαστοί και ο φλοιός είναι και πολύ αποτελεσματικά αντιπυρετικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.