«Ἐθυμιάτιζον τὰ ἀγάλματα»

Στὶς 21 Ὀκτωβρίου 1829, προτοῦ ἀκόμη συντελεσθεῖ ἐπισήμως ἡ διεθνής ἀναγνώρισις τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, ἱδρύει στὴν Αἴγινατὸ πρῶτο Ἐθνικό Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο, ὅπου συγκεντρώνονται γιὰ πρώτη φορὰ ἀρχαῖα ἔργα τέχνης.
Ἀξιοσημείωτη καὶ χαρακτηριστικὴ γιὰ τὴν στάσι τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων ἀπέναντι στὴν πολιτιστικὴ τους κληρονομιὰ, εἶναι ἡ προσφορὰ ἑνός ἱερέα, τοῦ Οἰκονόμου Λεβαντὴ, ἀπό τὰ Θερμιᾶ τῆς Κύθνου.
Γράφει ὁ ἴδιος πρὸς τὸν Κυβερνήτη:

«…προσφέρω καὶ ἀφιερῶ εἰς τὸ Μουσεῖον τοῦτο, τὰ δύο ἀγάλματα, τὰ ὁποῖα,ἀναμοχλεύσας τὸ ἔδαφος τῆς νήσου μου καὶ ἀνακαλύψας, μετεκόμισα εὶς τὸν οἴκον μου, καὶ τὰ διεφύλαττον, ὄχι μόνον ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, ἀλλά ἀπό ἐνθουσιασμόν καὶ τὰ ἐθυμιάτιζον».

Καὶ προσθέτει:
«Πολλοὶ κατὰ καιρὸν διαβάντες ἀπό τὴν νῆσον περιηγηταὶ, μὲ ἐζήτησαν ἐπιμόνως, προσφέροντές μου ἰκανήν ποσότητα χρημάτων καὶ ὑποσχόμενοι νὰ ἐξαποστείλωσιν ἕνα τῶν ὑιῶν μου εἰς τὴν Εὐρώπην νὰ σπουδάσῃ μὲ ἰδικά των ἔξοδα, ἀλλά ποσῶς δὲν ὑπέμεινα νὰ ἀποξενώσω τὰ μόνα κειμήλια καὶ ὡς ἀληθῶς ἀγάλματα καὶ ἐγκαλλωπίσματα τῆς οἰκίας μου.
Ἀλλά σήμερον, ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, καὶ ηὐδόκησεν ὁ Ὕψιστος νὰ μὲ καταξιώσῃ νὰ ἰδῷ τὸ Ἔθνος μου πάλιν νὰ ἀνατρέχῃ πρὸς τὴν παλαιᾶν του δόξαν, … νὰ συσταίνωνται καταστήματα καὶ μουσεῖα πρὸς ἐκπαίδευσιν τῆς ἑλληνικῆς νεολαίας, προσφέρω καὶ ὁ δοῦλος σας τὸ ὁποῖον ἔχω πολυτιμότερον…»
 .
.
.

ΠΗΓΗ: Μανώλης Ἀνδρόνικος,  «ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ», Ἐκδόσεις «ΕΡΜΗΣ»

AFAIA