ΧΡΥΣΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΕΝΟΣ ΗΛΙΟΥ ΘΕΟΥ

Η Ελλάδα δεν εμπνέει μόνο λογοτέχνες, ζωγράφους και ποιητές, εμπνέει και τους θεούς να την στολίζουν με την θεϊκή μαγεία τους....

Έτσι ο Ήλιος, με το χρυσό άρμα του, την αγαπημένη χώρα των θεών, τα δειλινά καθώς διαβαίνει, την λούζει με την αιθέρια χρυσή του βροχή σαν του στέλνει το αποχαιρετιστήριο τελετουργικό γλυκό φιλί της!

Ακτίνα πυρός διαχέει στην Πύλη του Ήλιου, πλούσιο ρεύμα αρμονίας στον κόσμο της ύλης...

Το λευκοκυκλαδίτικο τοπίο αναδεικνύει ο χορηγός του Φωτός στο χρυσό φόντο... 

"...στο κορμί του λάμπει ρούχο όμορφο λεπτοϋφαντο με τους ανέμους..." λέει ο Όμηρος κι εκείνος το απλώνει στην Ζάκυνθο...

..."συ ο Τιτάν που λάμπεις ωσάν χρυσός, πού βαδίζεις υψηλά, και είσαι το επουράνιο φως"...

Με την χρυσή λάμψη του δίνει ζωή σε ότι φωτίζει...

Μετέωρος μένει αυτός ο ευλογημένος τόπος μπροστά στην χρυσή μαγεία του...

..."από την χρυσή περικεφαλαία του,  λαμπρές ακτίνες ξεχύνουν λάμψη"...

Τα σύννεφα δεν τον εμποδίζουν να δώσει το χρυσό του χάδι στην Χίο...

Χρυσοπόρφυρος ξεπροβάλλει στην Θάσο...

Γαληνεύει το χρυσό δειλινό στην Λήμνο...

Αποχαιρετά την Φολέγανδρο με ένα χρυσό άγγιγμα...

..."ολόγυρα κυβερνάς, ολόγυρα βασιλεύεις με ισχύ"....

Με τις χρυσές αχτίνες του λούζει τον Ναό του Ποσειδώνα...

Χρυσώνει τα λευκά μάρμαρα του Παρθενώνα...

Χρυσίζει τα δίχτυα του ψαρά...

Στο υπέρλαμπρο κάλλος του η φύση υποκλίνεται...

Την Κρήτη την χρυσίζει απλόχερα ακόμη και στην άμμο της...

Υγρό χρυσάφι στο ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης...

Κράμα  χρυσαφιού στον αφρό...

.... και από ολόκληρη την Γαία, διάλεξε την Ελλάδα από το διάστημα για να της δώσει την χρυσή Του πινελιά...

Ιφιγένεια