Αναπαράσταση της ακρόπολης των Αθηνών κατά την μυκηναϊκή περίοδο

Acropolis of Athens long before classical times - 1500 - 1300 BC - The mycenaean Palace 
Art by Panaiotis

Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς

Οἳ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀθήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον
δῆμον Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος, ὅν ποτ᾽ Ἀθήνη
θρέψε Διὸς θυγάτηρ, τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα,
κὰδ δ᾽ ἐν Ἀθήνῃς εἷσεν ἑῷ ἐν πίονι νηῷ·
ΙΛΙΑΔΑ

Το τείχος, γνωστό και ως Πελασγικό (ή Πελαργικό), είναι μέχρι σήμερα ορατό
κοντά στα προπύλαια, ενώ πολλά σημεία του διατηρούνται επιχωμένα στην νότια πλευρά του βράχου. Αποτελούσε το κύριο μέσο άμυνας μέχρι και το τέλος των

Αρχαϊκών χρόνων. Είχε δύο εισόδους. Τη βόρεια και τη δυτική. Η τελευταία, όπου βρίσκονται σήμερα τα προπύλαια, προφυλασσόταν από ένα άλλο τείχος που διέθετε εννέα πύλες, το επονομαζόμενο "εννεάπυλον", το οποίο, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης, υπήρχε μέχρι την είσοδο των Περσών στην Αθήνα το 480 π.Χ.
Από το μυκηναϊκό ανάκτορο που υπήρχε στην κορυφή της Ακρόπολης ελάχιστα ίχνη έχουν μείνει. Είναι γνωστό ότι βρισκόταν στην περιοχή του κατά πολύ μεταγενέστερου Ερεχθείου. Το ανάκτορο καταστράφηκε πιθανότατα από φυσικά αίτια (πυρκαγιά ή σεισμό) τον 10ο αι. π.Χ., αφού σύμφωνα με την παράδοση οι Δωριείς εισβολείς δεν κατάφεραν να καταλάβουν την Αθήνα (εκεί βασίζεται και ο ισχυρισμός των Αθηναίων ότι ήταν αυτόχθονες. Με την εισβολή των Δωριέων σχετίζεται και ο μύθος του τελευταίου Αθηναίου βασιλιά Κόδρου). Τα λείψανα που βρήκαν οι Αθηναίοι της αρχαϊκής εποχής στο σημείο που υπήρχε το ανάκτορο, ήταν πιθανότατα πλούσια και σε συνδυασμό ίσως με τον τάφο κάποιου Μυκηναίου άρχοντα και τα κτερίσματά του, δημιουργήθηκε ο μύθος για τον πρώτο βασιλιά της πόλης, τον Κέκροπα, που έκτοτε λατρευόταν σε αυτό το σημείο, μετατρέποντάς το στο ιερότερο σημείο της Αθήνας.