Σχόλιο ιστολογίου: Μία σαρκαστική περιγραφή της επικαιρότητας της περασμένης εβδομάδας, με ... μοντέρνα ματιά, δοσμένη με μουσική.
Τι σου είναι αυτό το διαδίκτυο, πέρασε άλλη μια εβδομάδα και αφού επέζησα από 5 θεομηνίες, τον έμπολα, 8 μεγασεισμούς, 3 πολέμους ,τον αντίχριστο,τις μυστικές υπηρεσίες που με παρακολουθούν και τους αεροψεκασμούς (όλα αυτά μέσα σε μια εβδομάδα) και αφού χάρισα απλόχερα το like μου σε σελίδες για να σωθούν παιδάκια στην Αφρική και σε άλλες πληγέντες χώρες από σεισμούς λιμούς και καταποντισμούς,σελίδες όμως που το περιεχόμενο τους καμία σχέση δεν έχει με βοήθεια είπα να γράψω το ν.4 των ιστοριών με μουσική...
Σκέψεις και αισθήματα σε βασανίζουν και για εσωτερικούς λόγους δικούς σου δεν μπορείς να εκφράσεις, συγκρούσεις συναισθημάτων συμβαίνουν μέσα σου με ταχύτητα πολλαπλάσια της σύγκρουσης των σωματιδίων στον επιταχυντή του Cern,νιώθεις πως δεν έχουν κάτι να σου πουν οι άνθρωποι πλέον, αναζητάς κάτι που θα απασχολήσει το μυαλό σου...
Δεν έχεις απάντηση στην ερώτηση ''Τι έχεις;'', ειδικά αν προέρχεται από το πρόσωπο που στοιχειώνει τις σκέψεις σου εκείνη την στιγμή....Υπεκφεύγεις...
Για πολλούς είσαι ψυχρός και μόνος ενώ εσύ απλά είσαι μοναχικός και μελαγχολικός...
Ίσως όμως να φταίει και η πανσέληνος...
Το 1970 οι Black Sabbath είχαν ανάγκη από ένα τραγούδι διάρκειας 3 λεπτών για να ολοκληρώσουν τον δίσκο τους. Το Paranoid στήθηκε σε χρόνο μηδέν στην κυριολεξία. Αυτό όμως δεν το εμπόδισε να μπει στην λίστα με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών,να μπει στα 40 καλύτερα μέταλ τραγούδια όλων των εποχών και στα 100 καλύτερα Guitar tracks.
Πίσω από τον θόρυβο που ακούν κάποιοι κρύβονται πραγματικοί στίχοι.Η λέξη Paranoid όμως δεν ακούγεται πουθενά...
Ναι,αυτό είναι το αγαπημένο μου ξένο τραγούδι .....
Και μια που αναφέρθηκα στην πανσέληνο..
Χωρίς λόγια....
17.000.000 ευρώ,είναι πολλά τα λεφτά,όλοι στα πρακτορεία σαν τρελοί,στο κυνήγι του χρήματος,κι εγώ μέσα σε αυτούς αλλά ρίχνω και κάνα τζόκερ έστω και αν δεν υπάρχει τζακποτ,απλά έχω μια απορία...
Πολλά βάζεις,πολλά χάνεις...
Όχι δεν είναι η Κοντσίτα....
Ξεσπαθώνουν με τη Κοντσίτα οι φίλοι μου,η γυναίκα με το μούσι,που πάει ο κόσμος κλπ,οι φίλοι μου χοροπηδάνε κάθε φορά που ακούνε το we will rock you του μεγάλου Freddie Mercury....
Αφιερωμένη στους φίλους μου η εμφάνιση του μεγάλου Freddie στο I want to break free,ο Freddie απελευθερώνεται..
"I'm just a musical prostitute, my dear" Freddie Mercury
Σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται όμως ο Freddie Mercury ως καλλιτέχνης με τη Κοντσίτα,θα ήταν ιεροσυλία να συγκρίνεις μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικής σκηνής παγκοσμίως με τη Κοντσίτα.
Την επόμενη φορά που θα χτυπηθείτε στους ρυθμούς του we will rock you θυμηθείτε πως ένας δηλωμένος gay ευθύνεται γι'αυτό...είτε σας αρέσει,είτε όχι..
"I won't be a rockstar.I will be a legend" Freddie Mercury
Και έγινε...θρύλος......
Έχουμε όμως και εγχώριους καλλιτέχνες που μας έχουν δώσει όμορφα τραγούδια,όχι ο Παντελίδης,δεν θα ακούσετε ποτέ Παντελίδη από εμένα,ούτε κάποιον άλλο τραγουδιστή πίστας βγαλμένο από γραμμή παραγωγής,ίδιο λουκ,ίδια κοψιά,καμία διαφορά.....
Δεν χρειάζεται συστάσεις ο καλλιτέχνης, χάνεσαι με το τραγούδι, μουσική, στίχοι......
Υπόκλιση στο μεγαλείο των στίχων...
Μέχρι την άλλη Κυριακή..Ό,τι ήθελε προκύψει..
Γιώργος Ζ.
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Αυτός λοιπόν είναι ο σαρκασμός της σύγχρονης Ελλάδας προς τα γεγονότα που προβάλλονται με στόμφο από τα μίντια. Μία liglht έκδοση μία επανάστασης με αιτία αλλά χωρίς τάσης απελευθέρωσης μίας και αν υπήρχε τέτοια τάση θα παρουσιαζόταν και η φρίκη του πολέμου με όσα διαδραματίζονται στην Εγγύς Ανατολή, ο θρήνος τον ανθρώπων που επλήγησαν και καταστράφηκαν από την πρόσφατη θεομηνία, τον τρόμο ενός λαού στην απειλή υφαρπαγής των χωρικών υδάτων του και πολλά άλλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίος ο αρθρογράφος, μου αρέσει το άρθρο του αλλά μήπως πρέπει να προβληματίσει λίγο;