Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 2ον. Κύμη - Νεάπολη

Μέρος του αρχαιολογικού χώρου της Κύμης.

ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑ -ΚΥΜΗ
Η Κύμη είναι πόλη της Καμπανίας στην Ιταλική χερσόνησο. Χτίστηκε κατά τα μέσα του 8ου αι. π.Χ. από Κυμαίους της Εύβοιας ή από Χαλκιδείς και αποτελούσε την αρχαιότερη ελληνική αποικία στην Ιταλία. Αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα· ίδρυσε το επίνειο της Δικαιαρχίας και τις αποικίες Νεάπολη και Ζάγκλη, επεκτείνοντας την κυριαρχία της σε ολόκληρη την ακτή της Καμπανίας. Το 524 π.Χ., ο Αριστόδημος απέκρουσε τους Ετρούσκους της Καπύης και τους Δαύνους, που συμμάχησαν εναντίον της. Με τη βοήθεια του Ιέρωνα του Συρακουσίου απέκρουσε τους Ετρούσκους για δεύτερη φορά το 474 π.Χ., αλλά υποτάχθηκε στους Σαμνίτες το 421 π.Χ. Το 338 π.Χ. περιήλθε στους Ρωμαίους, που εγκατέστησαν εκεί αποικία· είχε χάσει πια την παλιά ακμή της, διατήρησε όμως τον ελληνικό χαρακτήρα της.
Από τους Κυμαίους, οι Ρωμαίοι πήραν τη λατρεία του Απόλλωνα, της Δήμητρας και τα σιβυλλικά βιβλία. Αργότερα την κατέλαβαν οι Γότθοι, οι Σαρακηνοί (9oς αι.) και το 1205 καταστράφηκε από στρατεύματα της Νάπολης. Σώζονται ακόμα ερείπια από την αρχαία Κ.: μέρος των τειχών της ακρόπολης (5ος αι. π.Χ.), οικιών και αμφιθεάτρου καθώς και ερείπια του ναού του Απόλλωνα και ενός ναού (ίσως) του Δία, που κατόπιν μετατράπηκαν σε παλαιοχριστιανικές βασιλικές· έχει επίσης ερευνηθεί σε μεγάλο βαθμό το μαντικό σπήλαιο της Σίβυλλας, από τα σημαντικότερα του αρχαίου κόσμου.

Η είσοδος του σπηλαίου της κυμαίας Σίβυλλας.

Μεγάλες προσωπικότητες του πνεύματος που ανέδειξε η Κύμη
Αντίδωρος από την Κύμη. Γραμμα­τικός του 5ου (;) αι. π.Χ. Συγγραφέας ενός έργου Περί 'Ομήρου και Ησιόδου και ενός άλλου με τον τίτλο Λέξις, λεξιλογικής μελέτης για διάφορες ομηρικές εκφράσεις (αποσπάσματα στα αρ­χαία σχόλια στον Όμηρο, Ιλ. Ψ 638 εξ.)· Ο Αντίδωρος πρέπει να ήταν ο πρώτος που ονομάστηκε με το επαγγελματικό γραμματικός (παλιότερα συνηθι­ζόταν η λέξη κριτικός).
Έφορος από την Κύμη . Ιστορικός του 4ου αι. π.Χ., κατά την παράδοση μαθητής του Ισοκράτη. Άλλες βιογραφικές πληροφορίες δεν έχουμε. Το κύριο έργο του, μια παγκόσμια ιστορία σε 30 βιβλία με τον τίτλο Ιστορίαι, πρέ­πει να είναι γραμμένο, στο μεγαλύτερο μέρος του, ύστερα από το 350· το 30ό βιβλίο (που πε­ριείχε τα γεγονότα του έτους 341/40) το συ­μπλήρωσε ο γιος του, ο ιστορικός Δημόφιλος, που πρέπει να ήταν και ο εκδότης του έργου στο σύνολο του. Ο Έφορος άφησε έξω από το έργο του την παλιά μυθική εποχή και άρχισε με την κάθο­δο των Ηρακλείδων και την κατάκτηση της Πε­λοποννήσου, χωρώντας στην πλατιά του διήγη­ση και όλους τους λαούς που ήρθαν, κάθε φορά, σε επαφή με τους Έλληνες. . Στα πρότυπα και στις πηγές του περιλαμβάνονταν ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης και ο Ελλάνικος ο Μυτιληναίος - για το τελευταίο κομμάτι του έργου του ήδη και ο Καλλισθένης ο Ολύνθιος.
Ηρακλείδης από την Κύμη . Ιστορι­κός του 4ου αι. π.Χ. Έγραψε Περσικά (ιστορία της Περσίας σε 5 βιβλία) με εντυπωσιακό ενδια­φέρον για θέματα ιστορίας του πολιτισμού.

Το νησί της Μεγαρίδας όπου ιδρύθηκε η Παρθενόπη, στα ερείπια της κτίστηκε το Κάστρο της Νάπολης.

ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑ : ΠΑΡΘΕΝΟΠΗ - ΝΕΑΠΟΛΗ (ΝΑΠΟΛI)
Ναυτικοί από το νησί της Ρόδου ,η κάτοικοι από την κοντινή Κύμη , ιδρύσαν ένα μικρό εμπορικό λιμάνι που ονομάζεται Παρθενόπη στο νησί της Μεγαρίδας, στον κόλπο της Νάπολης ,τον όγδοο αιώνα π.Χ.
Στο νησί λατρευόταν η Σειρήνα Παρθενόπη ανάμεσα σε άλλες λατρείες, τις οποίες έφεραν οι πρώτοι αποίκοι του νησιού από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με έναν αρχαίο μύθο, πολύ πριν την ίδρυση της Νεάπολις, το σώμα της Σειρήνας Παρθενόπης θάφτηκε στη Μεγαρίδα, όπου την ξέβρασε η θάλασσα, αφού η ίδια προτίμησε να πεθάνει επειδή την απέρριψε ο Οδυσσέας.
Ο οικισμός άρχιζε να επεκτείνεται ραγδαία έτσι τον έκτο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκε σε μια κοντινή περιοχή η Νέα Πόλις η σημερινή Νεάπολις(Νάπολη) ,έκτοτε η Παρθενόπη λεγόταν και Παλαιόπολις.
Η πόλη αναπτύχθηκε ραγδαία εξαιτίας της επίδρασης της ισχυρής ελληνικής πόλης-κράτους των Συρακουσών , και ήταν σε θέση να αντικαταστήσει γρήγορα την Κύμη στο θαλάσσιο εμπόριο και να αναλάβει τον έλεγχο του Κόλπου της Νάπολης.

Αργυρό δίδραχμο της Νεάπολης.(350-325 π.χ)

Αργότερα έγινε σύμμαχος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας κατά της Καρχηδόνας .
Το 326 π.Χ. η πόλη κατακτάται από τους Ρωμαίους, διατηρώντας, ωστόσο, τα ελληνικά στοιχεία του πολιτισμού της και τη γλώσσα της. Κατά τους επόμενους αιώνες, η Νεάπολη υπήρξε καταφύγιο πολλών Ρωμαίων αυτοκρατόρων σε διαστήματα εξορίας τους. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος θέσπισε στη Νάπολη τους Ιταλικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, κατ'αντιστοιχία με τους ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, θεωρώντας τη Νεάπολη "ως την πιο ελληνική πόλη της Ιταλίας".
Μεγάλες προσωπικότητες του πνεύματος που ανέδειξε η Νεάπολη.
Σίρων. Φιλόσοφος του 1ου αι. π.Χ. Επικού­ρειος. Εργάστηκε ως δάσκαλος της φιλοσοφίας στη Νεάπολη· γύρω από αυτόν και γύρω από τον Φιλόδημο από τα Γάδαρα δημιουργήθηκε ένας κύκλος Επικούρειων, στον οποίο ανήκαν επίσης για ένα διάστημα ο Βιργίλιος και ο Alfenus Va­rus. Ο Οράτιος τον αναφέρει στο χωρίο Sat. I, 2, 120.
Στασέας από τη Νεάπολη . Φιλό­σοφος του 1ου αι. π.Χ., Περιπατητικός. Ήταν περίφημος για τους αυτοσχεδιασμούς του στον χώρο της ρητορείας. Έδρασε και στη Ρώμη· ο Calpurnius Piso ήταν μαθητής του.
Ο Φιλόδημος από τα Γάδαρα. Φιλόσοφος και ποιητής του 2ου/1ου αι. π.Χ., Επικούρειος, μα­θητής του Ζήνωνα του Σιδώνιου· στη δεκαετία 80-70 π.Χ. πήγε στη Ρώμη, όπου έγινε προστά­της του ο Calpurnius Piso Caesoninus (ύπατος το 58 π.Χ.)· μαζί με τον Σίρωνα ίδρυσε στη Νεάπολη μια επικούρεια σχολή (ένας από τους ακροατές υπήρξε και ο Βιργίλιος)· ο Κικέρωνας τον εκτιμούσε πολύ (In Pisonem 70), ο Οράτιος τον αναφέρει (Serm. 1 2, 120). (Ίδε και: Ιταλία –Ρώμη)

ΠΗΓΕΣ :sakketosaggelos.gr - wikipedia.org
Επιμέλεια φωτογραφίας Διόνυσος.

Μεγάλη Ελλάδα.(Magna Grecia). Μέρος 1ον