ΦΟΡΗΤΑ ΕΚΗΒΟΛΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Το τρομπόνι και το τηλεσκόπιο του Ανδρέα Μιαούλη.
(Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται με την άδεια του συγγραφέα)
Στο παρόν άρθρο, θα ασχοληθώ με τα φορητά πυροβόλα όπλα της Ελληνικής Επανάστασης εκτός από το καριοφίλι με το οποίο έχω ασχοληθεί ΕΔΩ.
Τα φορητά όπλα αποκαλούντο «ψιλά άρματα» ή «λιανά άρματα». Διακρίνονταν σε εκηβόλα και αγχέμαχα. Τα φορητά όπλα πολλών στρατιωτικών αρχηγών ήταν χρυσοποίκιλτα, ασημοποίκιλτα  ή/και διακοσμημένα με ημιπολύτιμους λίθους. Ειδικά μερικές πιστόλες αποτελούσαν πραγματικά τεχνουργήματα. Τα εκηβόλα εκτός από το καριοφίλι, περιελάμβαναν τα ακόλουθα είδη:

Χρυσοποίκιλτες και ασημοποίκιλτες πιστόλες, και οβελοί (χαρμπια).
.
–   Η «πιστόλα» ή «κουμπούρα» ή πιστόλι ήταν εμπροσθογεμής  όπως τα μακρύκαννα φορητά  πυροβόλα, με βεληνεκές περί τα 50 μέτρα. Υπήρχαν πιστόλες βραχύκαννες και μακρύκαννες, καθώς και πολύκαννες. Οι τελευταίες (πιστόλες ή «καραμπίνες», βλ. παρακάτω) διέθεταν 5 έως 8 παράλληλες κάννες, οι οποίες εκτόξευαν ταυτόχρονα 5 έως 8 βλήματα. Το ιδανικό για τις πιστόλες ήταν να φέρονται από τον πολεμιστή σε ζεύγη. Οι πιστόλες (όπως και τα αγχέμαχα όπλα με τα οποία θα ασχοληθώ σε μελλοντικό άρθρο) φέρονταν από τον πολεμιστή στο «σελάχι», την πλατιά περίτεχνη ζώνη του, με τη λαβή τους στραμμένη προς το δεξιό πλευρό προκειμένου να σύρονται ταχέως. Η πιστόλα γεμιζόταν με τον οβελό (χαρμπί), μία ειδική βέργα από σίδηρο η οποία ταυτόχρονα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αγχέμαχα ως εγχειρίδιο εναντίον του εχθρού.

Τυπικές απλές  πιστόλες της Επανάστασης.

Τρομπόνια και μία μικρή πιστόλα των ναυτικών, κατάλληλη για τον αγώνα εκ του συστάδην στους περιορισμένους χώρους των πλοίων.
.
–   Το «τρομπόνι» ή «τρομπλόνι» (από το γαλλικό tromblon) ή «ευρύστομο» ήταν ένα κοντόκαννο και ευρύστομο πυροβόλο, δημοφιλέστατο στους ναυτικούς. Τα τρομπόνια εξαπέλυαν πολλά σφαιρίδια, τα αποκαλούμενα «μισδράλια» ή «μυδράλια», τα οποία διέσπειραν σε μεγάλη έκταση. Γι’ αυτό ήταν κατάλληλα για στενούς χώρους όπως εκείνοι των πλοίων, και προτιμώντο από τους ναυτικούς. Οι επίφοβες βολές τους ονομάζονταν «τριμπουνιές» ή «τρομπονιές». Οι θαλασσομάχοι χρησιμοποιούσαν τα τρομπόνια για να σαρώνουν με μία βολή και σε μικρές αποστάσεις, έναν ή περισσότερους εχθρούς στο δικό τους ή το εχθρικό κατάστρωμα.

Τυφέκια και στο κέντρο μία «καραμπίνα» του 1821, από Ιστορικό μουσείο στην κοινότητα Εμμανούλ Παπάς
.
–   Η «καραμπίνα» ήταν ένα τυφέκιο με ευθύγραμμες ραβδώσεις (και όχι ελικοειδείς όπως στα άλλα τυφέκια) κατά μήκος του κοίλου της κάννης.
.
Περικλής Δεληγιάννης

.http://periklisdeligiannis.wordpress.com/