Βίβλος: ένα εγχειρίδιο πολέμου και κατασκοπείας. Του Μ. Καλόπουλου 2/4

Ένας ωτακουστής που γίνεται σωτήρας παγιδεύοντας δυο-τρεις αφελείς αυλικούς. Μια διλημματική παγίδα, που εξοβελίζει μια αξιοπρεπή βασίλισσα. Ένας ικανότατος δολοπλόκος, που τοποθετεί σκόπιμα στην αγκαλιά του βασιλιά, την εκπαιδευμένη στον έρωτα σύντροφό του. Μια ηρωίδα, που μπορεί καθημερινά να ενσαρκώνει θεατρικά τον απόλυτο έρωτα, ενώ μέσα της αισθάνεται ανείπωτη απέχθεια για τον ερωτικό της σύντροφο... διπροσωπίες, εκβιασμοί και απειλές θανάτου μεταξύ των πρωταγωνιστών ηρώων, είναι τα βασικά αφηγηματικά στοιχεία που συνθέτουν την περίφημη ιστορία της βιβλικής Εσθήρ! Αντί όλων αυτών, οι υπνωτισμένοι θεολόγοι βλέπουν παντού:«την πρόνοια του θεού που κινεί τα νήματα της ιστορίας»[1]

Παρ’ όλα αυτά, η ιστορία της Εσθήρ είναι όντως μια εκπληκτική ιστορία! Είναι άξια προσεκτικής σπουδής και μας ξεναγεί λεπτομερώς στην εκπληκτική χαλδαιική τέχνη της αδίστακτης αρπαγής προνομίων. Η ιστορία αυτή συμπληρώνει επάξια, όσα είδαμε σε προηγούμενες μελέτες μας, για τις

πραγματικά εμπνευσμένες βιβλικές συνταγές απάτης και διεισδύσεων στα κέντρα γέννησης και διαμόρφωσης τού πλούτου της εξουσίας και της ιστορίας!

Ο δήθεν "θεός" της Βίβλου λοιπόν, ορίζει πράγματι την ιστορία... αλλά μόνον αφού πρώτα επιστρατευθούν και δουλέψουν στην κατεύθυνση αυτή, ένα σωρό ικανοί κατάσκοποι, συκοφάντες, αγαπητικοί, ταλαντούχοι ψεύτες, υποκριτές και αδίστακτοι εκβιαστές, δημιουργώντας τρόπον τινά, μια πρότυπη και ομολογουμένως αποτελεσματική... σχολή κατασκόπων, για διείσδυση στα κέντρα αποφάσεων, πλουτισμού και διαμόρφωσης της ιστορίας!

Η ιστορία αυτή, έφτασε στα χέρια μας από την ξαφνική μετάφραση που επέβαλε με διαταγή του, στα κείμενα αυτά ο Πτολεμαίος Β΄ περί το 275 π.Χ. αποσπώντας την γνωστή μετάφραση των εβδομήκοντα (Ο΄ ή Septuagint).[2] Η μετάφραση εκείνη φυλάχτηκε στην βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, για περισσότερο από έξι αιώνες! Μετά την καταστροφή της βιβλιοθήκης όμως, απ’ τον επίσκοπο Θεόφιλο (391 μ.Χ.) οι Μασορίτες Ραββίνοι, επιδόθηκαν σε έναν αγώνα παραποίησης των κειμένων, αχρηστεύοντας πραγματικά τα αρχικά κείμενα, αφαιρώντας ολόκληρα κεφαλαία[3] και όλα όσα μπορούσαν να ενοχλήσουν ή να αφυπνίσουν τον μέσο αναγνώστη.

Το βιβλίο λοιπόν της Εσθήρ, (αν διαβαστεί ολόκληρο), αποδεικνύει ως εντελώς αληθινό, αυτό ακριβώς που προσπαθεί να διαψεύσει: ότι η συνωμοτική δύναμη των Ιουδαίων στην Βαβυλώνα και την Περσία, ήταν απολύτως κατευθυνόμενη και ενορχηστρωμένη! Το βιβλίο της Εσθήρ, αποδεικνύει ως εντελώς αληθινά, ακριβώς όλα όσα αρνείται! Η εκτεταμένη δε λογοκρισία του, αποδεικνύει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο επιχείρημα, την μελετημένη προσπάθεια αντιστροφής του ύφους του, από τους Μασορίτες και τον σκόπιμο εξωραϊσμό των ηρώων του.

Το ίδιο το εγχείρημα του Μαρδοχαίου, είναι απόλυτη αντιγραφή του σχεδιασμού διείσδυσης του Ιωσήφ στην αυλή του Φαραώ! Και τότε ο Ιωσήφ, ενοχοποιώντας δύο αυλικούς ευνούχους, έφτασε στην θέση του βασιλικού πρωθυπουργού. Γεν.40.1. Αργότερα, ο ίδιος από την θέση του αξιωματούχου της Αιγυπτιακής αυλής, παίζοντας με την αγωνία των αδελφών του, τους κατηγορεί προσποιητά για κατασκοπεία: «ήλθατε ως κατάσκοποι (στην Αίγυπτο) για να κατανοήσετε τα ίχνη της χώρας» Γεν.42.9.

Ίχνη, αφήνουν πίσω τους τα ζώα, τα οποία ιχνηλατώντας οι κυνηγοί ακολουθούν το ζώο μέχρι να το βάλουν στο σημάδι τους ή να το παγιδεύσουν. Ενδιαφέρον έχει να δούμε την προφητική αυτήν ματιά του Ιωσήφ, πάνω σε ένα ολόκληρο έθνος! Με την δήλωσή του αυτή, παρουσιάζει την χώρα σαν ένα θήραμα, που οι κατάσκοποι μπορούν να την παρακολουθήσουν κατανοώντας τα ίχνη της στην ιστορία! Μόνο κάποιος έμπειρος κυνηγός, θα ερμήνευε την κατασκοπεία με τέτοιους κυνηγετικούς όρους! Μια εκπληκτική όντως παρομοίωση της κατασκοπείας, ως κυνηγετικής τεχνικής, εναντίον όχι μόνο ενός ατόμου, αλλά ενός ολόκληρου έθνους!

Από την άποψη αυτή, η Βίβλος αναδεικνύεται ουσιαστικά σε εκπληκτικό εγχειρίδιο πολέμου και κατασκοπείας. Για τους μυημένους, αποτελεί πολύτιμη ιστορική ξενάγηση στις τέχνες της στρατηγικής παγίδευσης. Τα κείμενά της, περιγράφουν την μεγαλύτερη ποικιλία παγίδευσης εθνών και ατόμων, με άγνωστα εν πολλοίς υλικά και μεθόδους, απίστευτης αποτελεσματικότητας, πράγμα που μας υποχρεώνει να αναγνωρίσουμε τους συγγραφείς της, ως τους αρχαιότερους ιδρυτές σχολής κατασκοπείας και πολέμου εν καιρώ ειρήνης!

Μάλιστα ο ταλαντούχος Ιωσήφ, πριν ακόμα αποκαλυφθεί στ’ αδέλφια του, μας δίνει μαθήματα πανουργίας, κάνοντας επίδειξη προφητικής παγίδευσης! Παίζοντας με την αγωνία των αδελφών του, έκρυψε το χρυσό προφητικό του κρασοπότηρο[4] στο σάκο τους και μετά τους κατηγόρησε για κλέφτες! Γεν.44.1-8. Πρόκειται κυριολεκτικά, όχι μόνο για την πρώτη γραπτή παραδοχή κατασκευασμένης προφητείας, αλλά και για την πρώτη περιγραφή κατασκευής ενοχοποιητικών στοιχείων! Με αφορμή την προσχηματική αυτή κατηγορία, κράτησε τον ομομήτριο αδελφό του Βενιαμίν στην Αίγυπτο, αφού πρώτα καυχήθηκε στ’ αδέλφια του λέγοντας: «δεν γνωρίζετε ότι εγώ είμαι αληθινός μάντης;» Γεν.44.15!

Ανακαλύψτε όσα κρύψατε... είναι η απλή και σίγουρη συνταγή του πετυχημένου προφήτη! Τα ίδια θα μπορούσε να πεί και να κάνει οποιοσδήποτε σπουδαστής αυτής της προφητικής σχολής! Με τον τρόπο αυτόν μπορούν να κατασκευαστούν κατηγορίες εναντίον οποιουδήποτε και με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να συντηρήσει οποιοσδήποτε την φήμη του αλάνθαστου προφήτη! Ο ψευδο-μάντης Ιωσήφ, δεν είχε παρά να θυμηθεί το μέρος που... ο ίδιος είχε κρύψει το πολύτιμο προφητικό του κρασοπότηρο και να γίνει προφήτης! Δεν κάνουν άλλωστε τα ίδια μέχρι σήμερα οι ταχυδακτυλουργοί μάγοι; Δεν εξαφανίζουν και εμφανίζουν όσα οι ίδιοι προηγουμένως έχουν κρύψει;

Πριν αφήσουμε όμως τον καταπληκτικό συνωμότη Μαρδοχαίο, πρέπει να πούμε κάτι και για την συστηματική απόκρυψη της φυλετικής τους ταυτότητας. Αν και Ιουδαίος στο θρήσκευμα και την καταγωγή, το πρώτο συνθετικό του ονόματός του (Μαρδο(κ)χαίος) παραπέμπει στο όνομα του διασημότερου θεού της Βαβυλώνας Μαρδόκ[5] (ή Μαρδούκ ή Μαρδούχ). Ο κεντρικός λοιπόν ήρωας του βιβλίου της Εσθήρ, είναι πράγματι (όπως και ο Δανιήλ) επί σκοπώ ένας... κρυπτο-Ιουδαίος, δηλαδή ένας κοινός κατάσκοπος!

Ίσως ακούγεται υπερβολικό, αλλά αποδεικνύεται πως για τους ήρωες της ιουδαιο-βιβλικής ιστορίας, αυτή η συμπεριφορά ήταν ο κανόνας! Οι "προφήτες", φαίνεται πως γνώριζαν πολύ καλά όχι μόνο το πώς, αλλά και το πού γεννιέται η ιστορία και έκαναν τα πάντα, για να βρεθούν μέσα στα κέντρα αποφάσεων, εξασφαλίζοντας τρόπους έλεγχου και επιρροής στις ιστορικές εξελίξεις!

Μέσα στα κέντρα αυτά των αποφάσεων, ασκούσαν αθέμιτη επιρροή, αποσπώντας προνόμια με σκευωρίες, κατασκευάζοντας ενοχοποιητικά στοιχεία, δημιουργώντας υποχείρια με ηδονές ή ηδονιστικές ουσίες[6] ή σκορπώντας πληγές που μόνο αυτοί μπορούν να γιατρέψουν! Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να αναλαμβάνουν εξουσίες προς όφελος του κρυφού ιερατείου που παρασκηνιακά τους κατηύθυνε.        

Σύμφωνα λοιπόν με ένα πιο προσγειωμένο σκεπτικό, ο Μαρδοχαίος δεν είναι κάποιος που τυχαία: «στα σκοτεινά κρυπτόμενος, περί της συνωμοσίας κατά του βασιλέως άκουσε», όπως μας λέει ο Σουΐδας, αλλά ένας εκπαιδευμένος ικανότατος κατάσκοπος, σε εντεταλμένη υπηρεσία. Με την δική του παρουσία στο βασιλικό περιβάλλον, και την Εσθήρ στην αγκαλιά του πανίσχυρου βασιλιά, το ιουδαϊκό ιερατικό "διευθυντήριο", είχε πρόσβαση στο ισχυρότερο κέντρο αποφάσεων της εποχής του!

Η συνέχεια στο άρθρο: Μαρδοχαίος, Ξέρξης, Εσθήρ και...Θερμοπύλες!                  

Διαβάστε: Πως οι Εβραίοι της Βαβυλώνας (κατά την εκδοχή αυτή), ανάγκασαν τον Ξέρξη να εκστρατεύσει κατά της Ελλάδος

Βιβλική Εσθήρ, το χρονικό ενός θεατρικού έρωτα. Του Μ. Καλόπουλου 1/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2399-vivliki-esthir-to-xroniko-enos-theatrikoy-erota-tou-m-kalopoulou

Βίβλος: ένα εγχειρίδιο πολέμου και κατασκοπείας. Του Μ. Καλόπουλου 2/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2400-vivlos-ena-egxeiridio-polemou-kai-kataskopeias-tou-m-kalopoulou

Μαρδοχαίος, Ξέρξης, Εσθήρ και... Θερμοπύλες! Του Μ. Καλόπουλου 3/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2401-mardoxaios-kserksis-esthir-kai-thermopyles-tou-m-kalopoulou

Περί "θεών", ονείρων και "θαυμάτων" Του Μ. Καλόπουλου 4/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2402-peri-theon-oneiron-kai-thavmaton-tou-m-kalopoulou

---

[1] από τον πρόλογο του βιβλίου της Εσθήρ «Αγια Γραφή» μετάφ. Β. Βέλλα (Β.Β).

[2] Βλέπε σημείωμα συγγραφέως στο τέλος του βιβλίου!

[3] Τουλάχιστον επτά "κεφάλαια" έχουν αφαιρεθεί από το αρχικό κείμενο του Δανιήλ.

1) Το όνειρο του Μαρδοχαίου, (11 εδάφια στην αρχή του βιβλίου).

2) Το διάταγμα κατά των Ιουδαίων (7 εδάφια μετά το 3.13).

3) Η προσευχή του Μαρδοχαίου, (9 εδάφια μετά το 4.17).

4) Η προσευχή της Εσθήρ, (24 εδάφια, στο τέλος του 4ου κεφαλαίου).

5) Η παρουσίαση της Εσθήρ στον βασιλιά (8 εδάφια μετά το 5.1).

6) Το διάταγμα υπέρ των Ιουδαίων, (21 εδάφια μετά το 8.12).

7) Η ερμηνεία του Ονείρου του Μαρδοχαίου (11 εδάφια μετά το 10.3 που ουσιαστικά είναι και το τέλος του βιβλίου). Σύνολο εδαφίων που αφαιρέθηκαν: 91.

[4] Ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο, απερίφραστα ομολογεί ότι χρησιμοποιούσε το συγκεκριμένο αυτό κρασοπότηρο για την επαγγελματική του μαντεία: «είπε προς αυτούς (τους αδελφούς του) δεν είναι τούτο το ποτήριον, δια του οποίου αληθώς (ο Ιωσήφ) μαντεύει;» (Γεν.44.5).Ο αυλικός μάντης Ιωσήφ, είχε θέσει το μεθυστικό κρασί, στην υπηρεσία της μαντικής του τέχνης!

[5] Ο γιος του Θεού Εά, ο Μαρδούκ (ο αποκαλούμενος και Κύριος) είναι ο εξοχότερος θεός της Μεσοποτάμιας μυθολογίας και ο δημιουργός της κατοικίας των θεών της Βαβυλώνας. Βλ. Henrietta Mc Call Μύθοι της Μεσοποταμίας εκδ. Παπαδήμας. Εκπληκτική είναι η πληροφορία ότι: «Ο Εά ο πατέρας του Μαρδούκ, πρώτα έριχνε τους αντιπάλους του σε βαθύ ύπνο και μετά τους έσφαζε» Μύθοι Μεσοποταμίας σελ.64. Ο ιερέας που εμπνεύσθηκε τον συγκεκριμένο μύθο (και όχι ο ανύπαρκτος θεός του), γνώριζε ότι είναι προτιμότερο να υπνωτίσεις τον εχθρό σου... πριν τον σφάξεις!

[6] Ο Ιωσήφ μέσα στο παλάτι, μετέβαλε τον αφέντη του Πετεφρή και αρχιμάγειρα του Φαραώ σε υποχείριό του, ώστε αυτός: «δεν ήξερε εκ των υπαρχόντων αυτού ουδέν».Γεν.39.5-6.

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2400-vivlos-ena-egxeiridio-polemou-kai-kataskopeias-tou-m-kalopoulou