Περί "θεών", ονείρων και "θαυμάτων" Του Μ. Καλόπουλου 4/4

Τελικά, αν όλα όσα υποπτευθήκαμε, απ’ την διαφωτιστική αυτή ξενάγησή μας στις βιβλικές και λοιπές (Ηροδότου) αναφορές, περί της πιθανής σχέσης Εσθήρ-Ξέρξου, έχουν σωστά τοποθετηθεί... δίκαια νομίζω πρέπει να αναρωτηθούμε: γιατί, ο οποιοσδήποτε καλός θεός, θα επιθυμούσε με τόσο πάθος να καταστρέψει τον αποδεδειγμένα ιαματικό και πανανθρώπινα ευεργετικό πολιτισμό των Ελλήνων;

Και αν επιτέλους, όπως είναι προφανές, κανένας αληθινός θεός δεν εμπλέκεται σ’ όλα αυτά,

τότε ποιός είναι εκείνος ο σατανικός μηχανισμός, ο χειροκίνητος εκείνος "θεός", που αιώνες τώρα μπορεί ανενόχλητος να παίζει με τον ύπνο των ανθρώπων, στέλνοντας με επιτυχία «κατ’ όναρ» τέτοιες εκβιαστικές εντολές πολέμου;

Όλα λοιπόν δείχνουν, ότι απ’ το μακρινό ακόμα παρελθόν, κάποιοι είχαν ανακαλύψει την δύναμη των ονειρο-υποβολών ή ονειρο-εμφυτεύσεων, εκμεταλλευόμενοι τις δυνάμεις των ονειροποιών φυτών! Κάποιοι κατάφεραν να δαμάσουν τις δυνάμεις αυτές και να κατακτήσουν την αποδοτικότατη τέχνη τουονειροποιού, την οποία και εκμεταλλεύθηκαν, φυτεύοντας μεθοδικά στην ψυχή των αρχόντων της εποχής τους, εντολές, με την μορφή θεόσταλτων ονείρων!

Κάτι τέτοιο ακούγεται πράγματι υπερβολικό! Εν τούτοις, ο μεγάλος αριθμός περιπτώσεων, που στα ιστορικο-θρησκευτικά μας κείμενα, έντονα και σχεδόν ξεκάθαρα υπαινίσσεται κάτι τέτοιο, πρέπει να μας αναγκάσει να θεωρήσουμε την εκδοχή αυτή, τουλάχιστον ως εξαιρετικά πιθανή! Σήμερα βέβαια η αποδεδειγμένη δυνατότητα των ονειρο-υποβολών (βλέπε: ανάλογα άρθρα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ[1]) μας βοηθάει να δούμε αυτή την εκδοχή ως εξαιρετικά πιθανή!

Τελικά είναι δυνατή η ονειρο-υποβολή;

Ασφαλώς απ' την όλη παρουσίαση του θέματος, φαίνεται να λείπει η ισχυρή απόδειξη, πως η ονειρο-υποβολή, που στην υπόθεση μας παίζει τον βασικό ρόλο, είναι τελικά εφικτή. Και όμως, η ικανοποιητική απόδειξη που αναζητούμε, υπήρχε και μάλιστα εξαιρετικά διαδεδομένη στον αρχαίο κόσμο. Συγκεκριμένα η ονειρο-υποβολή, ήταν όχι μόνο μέσα στις λειτουργικές δυνατότητες των ελληνικών ασκληπιείων, αλλά και καθημερινή πρακτική που ονόμαζαν «εγκοίμηση».

Τα ασκληπιεία πρωτοεμφανίζονται τον 5ο π.Χ. αιώνα και εξαπλώνονται παντού, χωρίς να παύσουν να είναι δημοφιλή, μέχρι το τέλος του αρχαίου κόσμου. Δεν υπήρχε σχεδόν ελληνική πόλη, που να μην είχε το δικό της Ασκληπιείο. Τα πιο γνωστά ήταν των Τρίκαλων, της Επιδαύρου, της Τιτάνης, των Αθηνών, της Κω, της Λισσού, της Λεβήνος, της Κυρήνης και πολλά άλλα.

Το εγκοιμητήριο ήταν ο ιδιαίτερος ιερός χώρος, όπου ο πάσχον με πιστή στην θεραπευτική δύναμη του θεού Ασκληπιού έπρεπε να κοιμηθεί. Κατά την εγκοίμηση γινόταν η θαυματουργική "επιφάνεια" του θεού, όπου ο "κοιμώμενος" δεχόταν αποκαλυπτικό όνειρο, κυρίως για θεραπευτικούς σκοπούς! Με διάφορους τρόπους ο "θεός", εμφανιζόταν στο όνειρο του ασθενή, και του έδειχνε τον τρόπο και το είδος θεραπείας που έπρεπε να ακολουθήσει. Το πρωί ο άρρωστος έλεγε το όνειρο στους ιερείς, και αυτοί το εξηγούσαν κατευθύνοντάς τον στην αγωγή που έπρεπε να ακολουθήσει.

Το πανέξυπνο αυτό μίγμα θεολογίας και επιστήμης είναι απολύτως εξηγήσιμο, αν αντιληφτούμε τα σημαντικά του πλεονεκτήματα, μια και κανένας ασθενής δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει έναν θεό σε περίπτωση αποτυχίας… ενώ θα κυνηγούσε αμείλικτα τον οποιονδήποτε γιατρό, φορτώνοντάς του την ευθύνη της αποτυχημένης θεραπείας του!

Και μόνο απ' το γεγονός, ότι τα όνειρα του "θεού", έπρεπε κάθε φορά να είναι ανάλογα με την πάθηση του ασθενούς, συμπεραίνουμε μάλλον εκ του ασφαλούς, ότι τα όνειρα αυτά ήταν έντεχνες ονειρο-υποβολές των ιερέων του Ασκληπιού!

Είχαν όμως στα ασκληπιεία τις γνώσεις και τις κατάλληλες χαλαρωτικές ουσίες για κάτι τέτοιο; Για να απαντήσουμε στην σημαντικού αυτή ερώτηση, πρέπει να θυμηθούμε ότι η ιδία η φαρμακολογία έχει επίσημη αφετηρία της τα ελληνικά ασκληπιεία.

Οι ουσίες και τα χαλαρωτικά αφεψήματα βοτάνων που έπιναν υποχρεωτικά πριν απ' την εγκοίμιση, μπορούσαν άνετα να είναι και η αφορμή του δεκτικού στις ονειρο-υποβολές ύπνου. Αυτές οι ισχυρές εκστασιογόνες ουσίες (μανδραγορας, ερυσιβώδης όλυρα κ.λ.π.) που αποτελούσαν το οπλοστάσιο της μυστηριακής λατρείας, (π.χ. ελευσίνια μυστήρια-κυκεώνας) αλλά και της αρχαίας φαρμακολογίας, ήταν πασίγνωστες στους μυημένους ιερείς, και στην κατάλληλη δόση, μπορούσαν να φέρουν οποιονδήποτε σε ονειρο-δεκτικό λήθαργο!

Σήμερα βέβαια η αποδεδειγμένη δυνατότητα των ονειρο-υποβολών (βλέπε: ανάλογα άρθρα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ[2]) μας βοηθάει να δούμε αυτή την εκδοχή ως εξαιρετικά πιθανή!

Φαντασθείτε μόνο την δύναμη ενός τέτοιου όπλου επέμβασης στην ιστορία! Η ιδέα είναι τόσο δελεαστική... που θα αποτελούσε μάλλον ανεξήγητη αβλεψία του πολυμήχανου δόλου, αν δεν είχε ανακαλύψει κάτι ανάλογο! Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν, αναγνωρίζουμε εδώ την εκδοχή της ονειρομαγγανείας, αλλά πόσες, ανάλογες περιγραφές παραβλέψαμε, που με σαφήνεια την υπαινίσσονται.

Είναι αλήθεια τραγικό, που μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν σοβαρές μελέτες στην κατεύθυνση αυτή, που να εξετάζουν λεπτομερώς την ανατριχιαστική αυτή εκδοχή, τουλάχιστον στις κομβικές και καθοριστικές στιγμές της ιστορίας!

Στις τρεις προηγούμενες μελέτες μας, έχουμε ήδη εξετάσει πληθώρα τέτοιων βιβλικών κυρίως περιπτώσεων, όπου τα ονειροποιά υλικά, είχαν ολοφάνερα τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε "θαυμαστές" εξελίξεις! Εδώ όμως, έχουμε μια πανομοιότυπη περιγραφή (σχεδόν βιβλική!)... όχι από βιβλικό προφήτη αλλά από το χέρι του Ηρόδοτου! Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι και στα ευρύτερα ιστορικά αρχεία, πρέπει να επιβεβαιώνεται η ύπαρξη και η σαφής καταγραφή ανάλογων περιπτώσεων, που σκοπό τους είχαν την εκφοβιστική χειραγώγηση, συγκεκριμένων ιστορικών εξελίξεων με την εμφύτευση θεϊκών ονειρο-εντολών!

Η διαφορά της Βίβλου απ’ τα λοιπά ιστορικά αρχεία της ανθρωπότητας, είναι ότι εκεί η καταγραφή τέτοιων περιπτώσεων ήταν συστηματική και κάποιοι φρόντισαν να συγκεντρώσουν επιμελώς το συνολικό αυτό υλικό δημιουργώντας το πανίσχυρο καλαντάρι μαγείας, που σήμερα φέρει το κωδικό όνομα "Αγία γραφή"!

Και πραγματικά κάτι ανάλογο βλέπουμε να συμβαίνει και στην περίπτωση της Εσθήρ και του Μαρδοχαίου! Μετά τις επιτυχίες τους στην αυλή του Ξέρξη, με απόλυτο σεβασμό στην γραπτή προγονική τους παρακαταθήκη, συμβαίνει το αναμενόμενο. Κάποιος παραδίδει γραπτή αναφορά των επιτυχιών του Μαρδοχαίου, στο κεντρικό Ιουδαϊκό ιερατείο. Διαβάζουμε την σχετική καταχώριση: «λευίτης ιερέας, έφερε την επιστολή αυτή (του Μαρδοχαίου)την σχετική με την γιορτή των Πουρείμ και έλεγαν γι' αυτήν (την επιστολή-βιβλίο της Εσθήρ) ότι είναι αυθεντική». Β.Β. Προσθήκη στο τέλος του βιβλίου της Εσθήρ (ΣΤ. 11)

Έτσι με τον ανάλογο σεβασμό, η αναφορά του Μαρδοχαίου (το κατοπινό βιβλίο της Εσθήρ) κατεχωρήθη πράγματι ως αυθεντική, μαζί με άλλες παρόμοιες πετυχημένες συνταγές επέμβασης στην ιστορία, που τελικά στο σύνολό τους, απετέλεσαν τον κορμό της Ιουδαϊκής Βίβλου!

Οι μεμονωμένες αυτές περιπτώσεις, τοποθετήθηκαν με προσοχή μέσα στο συνολικό πολυσυλλεκτικό αυτό αρχείο (που αργότερα ονομάσαμε Βίβλο) και όπου υπήρχε ανάγκη, οι επιτήδειοι ιεροσυντάκτες πρόσθεσαν παραπλανητικά θεολογήματα, βαρετές λεπτομέρειες και τελετουργικές απεραντολογίες, που στο σύνολό τους αποθάρρυναν αποτελεσματικά, ακόμα και τους πιο τολμηρούς, απ’ την συστηματική εξερεύνησή του!

Κάποιοι λοιπόν, με όπλο τους τα πολλά και ποικίλα ονειροποιά υλικά, κατάφεραν να ξεσηκώσουν τον τρόμο ή τον ενθουσιασμό[3] των θυμάτων τους, φέρνοντας σταδιακά την τέχνη του ονειροποιού, σε επίπεδα λειτουργικής τέχνης, που τους βοήθησε να αναρριχηθούν στις εξουσίες της εποχής τους και να μεταμορφωθούν σε θριαμβευτικούς επιβήτορες της ιστορίας. Αυτοί λοιπόν, οι συγκεκριμένοι... ονειρο-χειραγωγοί... είχαν κάθε λόγο να ονομάζουν "θεϊκά", αυτά τα ιστοριογόνα όνειρα!

Υπενθυμίζω εδώ, ότι ο Ιουδαίος Ραββίνος[4] ιστορικός Φίλωνας, σε σχετικό του βιβλίο: «θεόπεμπτα είναι τα όνειρα» υπερθεματίζοντας, απαριθμεί και φυσικά ονομάζει θεϊκά, τα πάμπολλα βιβλικά όνειρα, που εξασφάλισαν στους πατριάρχες προγόνους του, ευκαιρίες αναρρίχησης στις εξουσίες, Αιγύπτου, Βαβυλώνας και Περσίας! Ταυτόχρονα όμως, αν και γνωρίζει πολύ καλά τις υπνοποιές, και ονειροποιές, ιδιότητες τουλάχιστον του Μανδραγόρα[5] εν τούτοις σε ολόκληρο το εκτεταμένο συγγραφικό του έργο, πουθενά δεν κάνει την παραμικρή αναφορά, στο καταγεγραμμένο (Γεν.30.14) και αποκαλυπτικό πάθος της Ραχήλ, για τους μανδραγόρες! Έτσι αποφεύγει να αποκαλύψει έστω και έμμεσα, την γνώση, κατοχή και χρήση της ασυναγώνιστης αυτής υπνοποιού δρόγης, από τους προπάτορές του πατριάρχες.

Ο έτερος των Ραββίνων[6] ιστορικών, ο Φλάβιος Ιώσηπος, ακολουθεί αντίστροφη τακτική απόκρυψης του Μανδραγόρα! Αναφέρεται μεν στους μανδραγόρες της Ραχήλ, όμως, μόνο ωσάν να επρόκειτο για αθώο... λαχανικό ή φρούτο εποχής γράφοντας: «Η Ραχήλ παρακαλούσε την (αδελφή της) Λεία να της δώσει μανδραγόρες γιατί επιθύμησε να τους φάει» Ιώσηπος Ιουδ.Αρχαιολ.1.307. Φυσικά για τους ίδιους λόγους, πουθενά δεν δηλώνει, ότι εγνώριζε οτιδήποτε, για την φοβερή δηλητηριώδη, υπνοποιό και ονειροποιό δύναμη του φυτού!

Επιστρέφοντας όμως στην περίπτωση του Ηροδότου, επισημαίνουμε, πως μια παράξενη λεπτομέρεια της αφήγησής του, σχεδόν μας υποχρεώνει να προσέξουμε καλύτερα την πιθανότητα κατασκευής συνωμοτικής ονειρο-εντολής πολέμου κατά των Ελλήνων, στους Ξέρξη και Αρτάβανο!

Πράγματι, στην συνέχεια της περιγραφής του, ο Ηρόδοτος όχι μόνο δεν αναφέρεται σε κάτι καθαρά ονειρικό, όπως π.χ. φτερούγες που απλώνονται σε δύση και ανατολή, όπως κάνει αλλού,[7] αλλά μας περιγράφει την σκανδαλωδώς παράξενη απαίτηση του βασιλιά Ξέρξη, να παραστήσει ο στρατηγός του Αρτάβανος τον βασιλιά για μια μέρα και μάλιστα την νύχτα, να κοιμηθεί στο βασιλικό κοιτώνα, βέβαιος ότι έτσι θα ξεγελαστεί ο εντολέας άγγελος και θα επισκεφθεί και τον Αρτάβανο με το ίδιο βασανιστικό όνειρο κατά της Ελλάδος!!!

Στην παράξενη αυτή λεπτομέρεια όμως, που φανερά δεν ταιριάζει καθόλου σε συνηθισμένες ονειρικές καταστάσεις, εμείς μπορούμε να δούμε έντονα, την προσπάθεια επανάληψης του μηχανισμού της μαγγανείας! Η συγκεκριμένη απαίτηση, προδίδει την ανάγκη διατήρησης συγκεκριμένων συνθηκών, για την δυνατότητα επανεμφάνισης των "ονείρων"! Φαίνεται πως οι ονειροποιοί συνωμότες, έκαναν πράγματι ένα τέτοιο αποκαλυπτικό λάθος, που φυσιολογικά θα έπρεπε να ενεργοποιήσει τους υποψιασμούς, ακόμα και των αφελέστερων αναγνωστών! Όχι μόνο έβαλαν τον σαστισμένο Ξέρξη, να προτείνει στον Αρτάβανο την εντελώς ανόητη αυτή ιδέα, να ξεγελάσει δηλαδή τον ονειροδότη θεό, φορώντας την βασιλική στολή στον στρατηγό του, αλλά στην συνέχεια, η αφήγηση παρουσιάζει και τον υποτιθέμενο θεό, να παίζει ευχαρίστως το παιγνίδι της παράξενης αυτής πρότασης του Ξέρξη!  

Στην αφήγηση βέβαια, μπορεί να φαίνεται πως την εξωφρενική αυτή πρόταση κάνει στον Αρτάβανο ο ίδιος ο Ξέρξης, αλλά βασανίζοντας ελάχιστα την εικόνα, γίνεται φανερό, ότι η συγκεκριμένη φαινομενικά ανόητη ιδέα, δεν μπορεί να ήταν του Ξέρξη, αλλά του υπεβλήθη, είτε στην ώρα της νυχτερινής δεκτικής του κατατονίας, είτε από τους ευφυείς συνωμότες που συνεχώς την ημέρα τον περιστοίχιζαν. Ο λόγος αυτής της πρότασης ήταν απλούστατος! Οι υποβολείς ονείρων, ήθελαν και το επόμενο θύμα τους, ο Αρτάβανος, να βρίσκεται μέσα στο βασιλικό υπνοδωμάτιο, όπου είχαν ήδη εξασφαλισμένη πρόσβαση και είχαν στήσει λειτουργικά και με ασφάλεια, όλα τα σκηνικά προαπαιτούμενα για την ονειρο-παράσταση.

Έπρεπε λοιπόν και το επόμενο θύμα τους, όχι απλά να κοιμηθεί στο βασιλικό κρεβάτι, αλλά να υποδυθεί και όλες τις υπόλοιπες λεπτομέρειες του καθημερινού βασιλικού βίου! Δηλαδή να ζήσει μια ολόκληρη μέρα σαν βασιλιάς, για να μπορέσουν να εφαρμόσουν πάνω του, όλες τις ευκαιρίες επέμβασης (μαγγανείες) στις διατροφικές συνήθειες του βασιλιά, κατά την διάρκεια της μέρας, ή λίγο πριν απ’ την νυχτερινή κατάκλισή του!

Με τον Αρτάβανο λοιπόν στην θέση του βασιλιά, να έχει πιει ή να έχει φάει τα κατάλληλα πράγματα, στην κατάλληλη ώρα, μπορούσαν με κάθε ευκολία να επαναλάβουν την ίδια ακριβώς συνταγή της ονειρο-υποβολής με την βοήθεια ασφαλώς συγκεκριμένης υπνοφόρου δρόγης, προσφερόμενης προφανώς σε κάποιο μαγγανισμένο καθιερωμένο δείπνο ή βραδινό ρόφημα του βασιλιά!

Φαίνεται λοιπόν, ότι η συγκεκριμένη πρόταση: «να κοιμηθεί (ο Αρτάβανος)στο βασιλικό κρεβάτι», Ηρόδ. 7.15.16, υποβιβάζει αυτόματα και οριστικά τον συνεργαζόμενο "θεό" σε απλό συνωμότη! Ολοφάνερα η πρόταση αυτή έγινε, μόνο επειδή δεν υπήρχε η ανάλογη δυνατότητα επέμβασης στην διατροφή, αλλά και το υπνοδωμάτιο του Αρτάβανου!

Παραμένει βέβαια αναπάντητη η σοβαρή ερώτηση: Μπορούσαν πράγματι να πλησιάσουν το βασιλικό κρεβάτι οι σωματοφύλακες του βασιλιά; Και αν ναι θα είχε ο βασιλιάς την αφέλεια να έχει αλλοεθνείς για σωματοφύλακές του;

Στις καίριες αυτές ερωτήσεις απαντάει επακριβώς ένα βιβλικό περιστατικό που περιληπτικά λέει ότι: «κάποτε ο βασιλιάς Δαρείος πήγε στο υπνοδωμάτιό του να κοιμηθεί, αλλά σύντομα ξύπνησε. Τότε οι τρεις νεαροί σωματοφύλακές του είπαν μεταξύ τους: ελάτε να πούμε ποιό κατά την γνώμη μας είναι το ισχυρότερο στον κόσμο, και όποιου ο λόγος φανεί στον βασιλιά ο εφυέστερος, εκείνος θα πάρει μεγάλα δώρα και τιμές... έγραψαν λοιπόν ο καθένας την γνώμη του και την έβαλαν κάτω απ’ το προσκέφαλο του βασιλιά Δαρείου και είπαν: Όταν θα σηκωθεί (απ’ τον ύπνο) ο βασιλιάς θα του δώσουν τα σημειώματα» (Ο΄)Α΄Εσδρας 3.3-4.

Οι τρεις αυτοί σωματοφύλακες έγραψαν πλάι στον κοιμόμενο βασιλιά την γνώμη τους. Ο πρώτος ότι το ισχυρότερο όλων είναι το κρασί. Ο δεύτερος ότι ο βασιλιάς είναι ισχυρότερος όλων! «Ο τρίτος όμως έγραψε πως επικρατέστερη είναι η γυναίκα, όλα όμως τα νικάει η αλήθεια» (Ο΄)Α΄Εσδρας 3.11-12. Το πρωί όλοι ανέλυσαν τη σκέψη τους εκτεταμένα και ο βασιλιάς: «είπε (στον τρίτο ο οποίος ήταν Ιουδαίος) ζήτησέ μου ότι θέλεις και περισσότερο απ’ όσα συμφωνήσαμε κι εγώ θα σου τα δώσω γιατί αποδείχθηκες ο σοφότερος και θα γίνεις σύμβουλός μου και μέλος της οικογένειας μου. Τότε ο Ζοροβάβελ[8](αυτό ήταν το όνομά του) ζήτησε από τον βασιλιά (Δαρείο) να ανοικοδομήσει την Ιερουσαλήμ και τον Ναό της»(Ο΄)Α΄Εσδρας 4.32-44.

Απ’ το περιστατικό αυτό βλέπουμε, πως λίγα μόνο χρόνια νωρίτερα, ο βασιλιάς Δαρείος, (521-485 π.Χ.) ο ίδιος ο πατέρας του Ξέρξη... ο Πέρσης βασιλιάς που πρώτος εκστράτευσε ανεπιτυχώς κατά της Ελλάδος,[9] φιλοξενούσε ευχαρίστως στην αυλή του, άτομα διαφορετικής φυλής και καταγωγής! Και όχι μόνο στην αυλή του, αλλά (κατά την Βίβλο πάντα) οι ίδιοι οι σωματοφύλακές του, ήταν άτομα διαφορετικής καταγωγής, πίστης, καταβολών και επιδιώξεων, έχοντας μάλιστα την δυνατότητα να προσεγγίζουν, όχι μόνο το υπνοδωμάτιό του, αλλά και το ίδιο το προσκέφαλο του κοιμώμενου βασιλιά!

Να λοιπόν, πως μια ανεξήγητη παραδοξότητα στην περιγραφή του Ηροδότου, υπό το φως της απλής τυπικής ανάλυσης, έπρεπε να αναγκά­σει την ιστορική έρευνα, όχι μόνο να ανακαλύψει την ενδεχόμενη ονειροποιό μαγγανεία, αλλά και να την συνυπολογίζει τουλάχιστον ως συνέκδοχη αιτία της αιματηρής και πολιτισμοκτόνου καθόδου του Ξέρξη στην Ελλάδα!

Αντί’ αυτού, αιώνες τώρα, ειδικοί και μη, προσπερνούν υποτιμητικά τις λεπτομέρειες της τόσο παράξενης αυτής περιγραφής, (που σημειωτέον αποτελεί ίσως την εκτενέστερη περιγραφή ονείρου από αναγνωρισμένο ιστορικό όπως ο Ηρόδοτος) με επιδεικτική αδιαφορία και ειρωνικά χαμόγελα.

Απ’ την άλλη, δεν αμφιβάλλω, πως ίσως κάποιοι να κοντοστάθηκαν πάνω απ’ την αινιγματική αυτή περιγραφή του Ηρόδοτου και προσωρινά να φιλοξένησαν, ένα αχνό νεφελώδες ερωτηματικό! Όμως εντελώς αβοήθητοι, λόγω της παντελούς άγνοιας ανάλογων περιπτώσεων, (κυρίως βιβλικών), οι υποψιασμοί τους αυτοί, αστήρικτοι και ανεπιβεβαίωτοι, αδράνησαν και η όποια πρόσκαιρη νεφελώδης απορία τους, διαλύθηκε ανεκμετάλλευτη, σαν μοναχικό συννεφάκι, ανίσχυρο να προκαλέσει την απαιτούμενη ευεργετική βροχή ερωτήσεων!

Βέβαια, όλη αυτή η γενικευμένη απουσία υποψιασμών, μόνο ανερμήνευτη και τυχαία δεν είναι, αφού η τέχνη του δόλου, αιώνες τώρα παραμένει αόρατη και άγνωστη, ακόμα και στους εραστές των καλύτερων ιστορικών καταδύσεων. Το κολοσσιαίας σημασίας όμως ενδεχόμενο, μιας ονειρο-μαγγανικής χειραγώγησης, που υποχρέωσε τον Πέρση βασιλιά, εκβιαστικότερα από οποιαδήποτε άλλη αιτία, να εκστρατεύσει κατά των Ελλήνων, ούτε καν σαν ακραία εκδοχή, δεν νομίζω ότι απασχόλησε ποτέ και κανέναν!

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, ένα τέτοιο συγκλονιστικό συμπέρασμα, γύρω απ’ τους μηχανισμούς υποκίνησης της σημαντικότερης εκστρατείας κατά του πολιτισμού των Ελλήνων, ακόμα και στην ασθενέστερη εκδοχή του, θα έγραφε επαναστατική ιστορία αφύπνισης, αποκαλύπτοντας ως αληθινούς τους υπαρκτούς μηχανισμούς παρέμβασης της μαγείας στην ιστορία!

Την ονειροποιό αυτή μαγγανεία, την υπαινίχθη ο Ηρόδοτος στα γραπτά του τον 5^ο αιώνα π.Χ. Από τότε πέρασαν 25 αιώνες! Στην περίπτω­ση που κάποιοι παρατηρητικοί αναλυτές, αιώνες πριν έκαναν γνωστή, έστω και σαν εκδοχή, μια τέτοια ισχυρή και άκρως εντυπωσιακή δυνατότητα χειραγώγησης ιστορικών εξελίξεων, ολόκληρος ο μεσογειακός και κατ’ επέκταση ο δυτικός λεγόμενος πολιτισμός, θα είχε υψηλότερο δείκτη υποψιασμών και οι ιστορικές εξελίξεις, ενδεχομένως θα ήταν συγκλονιστικά θετικότερες! Σήμερα τα εκστασιογόνα - παραισθησιογόνα είναι τα επίσημα εργαλεία τέτοιων υποβολών όπως φαίνεται ξεκάθαρα και στο βιβλίο: «Ταπροφητικά φυτά».

Αντιθέτως, κάποιοι επαΐοντες, μέχρι σήμερα, με ανυποχώρητη υποτιμητική διάθεση, πετούν αβασάνιστα τις λεπτομέρειες αυτές του Ηρόδοτου στα αζήτητα, θεωρώντας αδιανόητη κάθε πιθανότητα τέτοιας αποκωδικοποίησης της συγκεκριμένης κομβικής ιστορικής περιγραφής και ονομάζουν «εφευρήματα του Ηροδότου» και «απόπειρες δραματοποίησης», όλες αυτές τις πολύτιμες ενδεχομένως λεπτομέρειες!

Αυτό βέβαια, δεν συμβαίνει κατ’ ανάγκην από υστεροβουλία, αλλά από παντελή, εγκληματική θα έλεγα άγνοια, της τεράστιας συμμετοχής της...μαγγανείας[10] στην ιστορία!

Βέβαια κάποιος θα μπορούσε να επιμένει, πως δεν φαίνεται και πολύ πιθανό ένας βασιλιάς όπως ο Ξέρξης, να υποκινήθηκε τόσο ισχυρά από όνειρα για μια τέτοια εκστρατεία. Κάποιος άλλος όμως που μελέτησε την ανατολίτικη δεισιδαιμονία εκτενέστερα γράφει επ’ αυτού: «Το όνειρο για τον Βαβυλώνιο,είχε κάτι απ’ την πραγματικότητα. Δεν έχει σημασία αν στο όνειρό του είδε κάποιον θεό, γι’ αυτόν, τον είδε πραγματικά! Το γεγονός ότι το όραμα συνέβη όχι όταν ήταν ξυπνητός, αλλά στον ύπνο του, δεν μειώνει σε τίποτε την πραγματικότητά του». Ζώρζ Κοντενώ: «η καθημερινή ζωή στην Ασσυρία» σελ 315.

Επαναλαμβάνω λοιπόν για πολλοστή φορά: είναι καιρός να καταλάβουμε, ότι δεν μπορούμε αιώνια να αγνοούμε την παρεμβατική δύναμη της "μαγείας" στην διαμόρφωση της ιστορίας. Μέχρι σήμερα η μαγγανεία ανενόχλητη και ακαταδίωκτη, σαρώνει επιτυχίες στην καθημερινά διαμορφούμενη ιστορία μας χωρίς εμείς να υποθέτουμε καν την ύπαρξή της! Και εδώ νομίζω πως ταιριάζει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού να εισηγηθώ ξεκάθαρα την ίδρυση "σχολής", (ότι κι αν αυτό μπορεί να σημαίνει), που επιτέλους θα αναζητά, την ανάμειξη της "μαγείας" στην ιστορία!

Αν λοιπόν όσα εδώ εξετάσαμε αληθεύουν, τότε ο δεισιδαίμων[11] Ξέρξης, που έτσι κι αλλιώς πάντοτε έλεγε: «θεός οδηγεί τις αποφάσεις μας» (Ηροδ.7.8.10)ούτε που κατάλαβε ποτέ του, τι του έλαχε! Ούτε καν υπέθεσε, ότι όπως πολλοί άλλοι πριν απ’ αυτόν και σαφώς αναρίθμητοι άλλοι μετά απ’ αυτόν, έπεσε θύμα ονειρο-μαγγανείας και άθελά του έγινε υποχείριο ενός αρχαίου ευφυέστατου ιστοριο-χειραγωγού ιερατείου, που άφησε όνομα για τις αναρίθμητες πετυχημένες παρεμβάσεις του στην ιστορία!

Ο Ξέρξης δεν θα μπορούσε φυσικά να υποθέσει, ότι όπως πριν απ’ αυτόν, οΦαραώ, ο Αβιμέλεχ, ο Ναβουχοδονόσορ και ο Κύρος, παγιδεύτηκαν από τους εκπαιδευμένους στην πρακτική, δηλητηριο-χρηστική γιαχβική μαγεία, έτσι κι αυτός με την σειρά του, από στρατάρχης και ένδοξος βασιλιάς, έγινε όργανο εκτέλεσης σκοτεινών ιερατικών υποβολών, που τον μετέβαλαν σε ανυποψίαστη μαριονέτα στο θέατρο των δήθεν θεόπνευστων ιστορικών εξελίξεων!

Ο Ξέρξης, αν και πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος στην συγκεκριμένη εκστρατεία κατά των Ελλήνων και αντί της κατ’ όναρ υποσχεμένης δόξας, είδε κατεξευτελισμένο το εθνικό και προσωπικό του μεγαλείο... παρ’ όλα αυτά, ουδέποτε στράφηκε κατά του θεού των ανεκπλήρωτων ονειρικών υποσχέσεων! Ποτέ του, ούτε ερεύνησε, ούτε έμαθε ποιος μπορεί να ήταν εκείνος ο ψεύτης, ο παγιδευτής θεός, που κατεβαίνοντας απειλητικός στα όνειρά του, του αχρήστεψε την κρίση και αιχμαλώτισε την ψυχή και τις αποφάσεις του! Μάλιστα ο Ξέρξης Α΄ διατήρησε ακέραια τα φιλοϊουδαϊκά του αισθήματα όπως μας διαβεβαιώνει ο Ιώσηπος, ο πλέον ανεγνωρισμένος ιστορικός του Ιουδαϊσμού: «Όταν πέθανε ο Δαρείος τον διεδέχθη ο γιος του Ξέρξης (Α΄) που μαζί με την βασιλεία κληρονόμησε και την ευσέβεια προς τον θεό... ακολούθησε δε το παράδειγμα του πατέρα του και εκτιμούσε ιδιαιτέρως τους Ιουδαίους».Ιουδ.Αρχ.11.120.

Όνειρα λοιπόν και δη "θεϊκά" κατά την εκδοχή μας αυτή, έσυραν τον σύζυγο της Εσθήρ Ξέρξη, να εκστρατεύσει με την υπερδύναμη της Ασίας κατά της Ελλάδος! Μάλιστα, αυτός "ο θεός της νύχτας", τόσο εκβιαστικά διατάζει την συντριβή της Ελλάδος και με τέτοιο πάθος σκορπάει απειλές προς κάθε κατεύθυνση, ώστε μας θυμίζει έντονα την καταγεγραμμένη εχθροπάθεια του βιβλικού θεού κατά των Ελλήνων: «Διότι σε τέντωσα Ιούδα για τον εαυτό μου ως τόξο και σαν σπαθί μαχητού και (θα) εξεγείρω τα τέκνα σου Σιών, κατά των τέκνων των Ελλήνων και ο Κύριος (Γιαχβέ) θα πέσει πάνω τους σαν κεραυνού βολίδα. Ο Κύριος σαλπίζοντας θα πορευθεί απειλητικά εναντίον τους. Ο Κύριος θα βοηθήσει αυτούς (τα τέκνα της Σιών) και θα καταναλώσουν και θα θάψουν (τους Έλληνες) κάτω από λίθους σφενδόνης και σαν οίνο θα τους καταπιούν». Ζαχαρίας 9.13-15.

Η παραπάνω φλογερή δήλωση του Ζαχαρία, πολύ συγκεκριμένα κατά των Ελλήνων, έγινε κατά την περίοδο της προφητικής του δράσης δηλαδή κάπου ανάμεσα στο 520-518 π.Χ. Δηλαδή μόλις τριάντα οκτώ χρόνια πριν ξεκινήσει η μεγαλύτερη εκστρατεία όλων των εποχών κατά των Ελλήνων, που πραγματικά απείλησε να θάψει κάτω από το ασύλληπτο σε πλήθος και όγκο περσικών όπλων, όλους τους Έλληνες!

Ο "θεός" λοιπόν που ονειρο-διατάζει τον Ξέρξη να στραφεί κατά των Ελλήνων, όπως μας τον περιγράφει ο Ηρόδοτος, ταυτίζεται απόλυτα και με το σκληρό ανθελληνικό προφίλ του θεού της Βίβλου!

Στην χρονική αφετηρία των ιστορικών αυτών εξελίξεων, ο κατάσκοπος Μαρδοχαίος ήταν υψηλόβαθμος αυλικός του Ξέρξη και η γλυκιά Εσθήρ στην αγκαλιά του! Πρόσθετο πιθανό κίνητρό τους, η σφοδρή αντιπαλότητά τους με τον Αμάν τον Μακεδόνα, όπως αυτή αποτυπώνεται στην τελετή «Πουρείμ»!

Αναλογιστείτε μόνο το πιθανό αποτέλεσμα μιας νικηφόρου κατάληξης της εισβολής του Ξέρξη στην Ελλάδα! Ο Ξέρξης παρακινούμενος από ονειροποιούς μάγους, παραλίγο να καταστρέψει τον Ελληνικό πολιτισμό, ακριβώς πάνω στην ακμή του! Ευτυχώς που οι ολιγάριθμοι Έλληνες, παρά τις διαφωνίες τους, βρήκαν την δύναμη και τον τρόπο να τον κατανικήσουν στις Θερμοπύλες, την Σαλαμίνα και τις Πλαταιές, ντροπιάζοντας την κολοσσιαία δύναμή του και αναγκάζοντάς τον να υποχωρήσει τρέχοντας σαν λαγός, που επιστρέφει να κρυφτεί λαχανιασμένος στην ασφάλεια της φωλιάς του! κλασσικων

Ο άμετρος ηρωισμός και οι αντοχές των ολιγάριθμων Ελλήνων, απέτρεψαν έναν παρ’ ολίγο βίαιο εκπερσισμό της μητέρας του πολιτισμού Ελλάδος και επέτρεψε τον κλασσικό ελληνικό πολιτισμό να ανθήσει και τους αλεξανδρινούς χρόνους να κορυφωθούν. Αν οι Πέρσες είχαν νικήσει, η γονιμότερη πολιτισμικά εποχή της ανθρωπότητας, ουδέποτε θα είχε εμφανιστεί, για να δώσει τους αμέτρητους σε ποικιλία καρπούς της, που μέχρι σήμερα καταναλώνουν οι πολιτισμένες κοινωνίες, με επιδεικτική αγνωμοσύνη, προς τους αληθινούς εκείνους πνευματικούς πατριάρχες του πνεύματος.

Λίγο αργότερα, ο Μέγας Αλέξανδρος, έδωσε την κατάλληλη απάντηση στους Πέρσες! Αλλά κι αυτός ο μεγάλος Μακεδόνας, πριν προλάβει να μετατρέψει ολόκληρο τον κόσμο σε μια απέραντη "Ελλάδα", έπεσε νεότατος, χτυπημένος ύπουλα (κατά την γνώμη μας) και πάλι από τις δηλητηριώδεις μαγγανείες των εκεί παρεπιδημούντων Χαλδαίων.

Καλόπουλος Μιχάλης

Διαβάστε: Πως οι Εβραίοι της Βαβυλώνας (κατά την εκδοχή αυτή), ανάγκασαν τον Ξέρξη να εκστρατεύσει κατά της Ελλάδος

Βιβλική Εσθήρ, το χρονικό ενός θεατρικού έρωτα. Του Μ. Καλόπουλου 1/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2399-vivliki-esthir-to-xroniko-enos-theatrikoy-erota-tou-m-kalopoulou

Βίβλος: ένα εγχειρίδιο πολέμου και κατασκοπείας. Του Μ. Καλόπουλου 2/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2400-vivlos-ena-egxeiridio-polemou-kai-kataskopeias-tou-m-kalopoulou

Μαρδοχαίος, Ξέρξης, Εσθήρ και... Θερμοπύλες! Του Μ. Καλόπουλου 3/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2401-mardoxaios-kserksis-esthir-kai-thermopyles-tou-m-kalopoulou

Περί "θεών", ονείρων και "θαυμάτων" Του Μ. Καλόπουλου 4/4

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2402-peri-theon-oneiron-kai-thavmaton-tou-m-kalopoulou

---

[1]Goldmann L, Shah MV, Hebden MW: Memory of cardiac anaesthesia: Psychological sequelae in cardiac patients of intraoperative suggestion and operating room conversation. Anaesthesia 1987; 42:596-603.

[2]Goldmann L, Shah MV, Hebden MW: Memory of cardiac anaesthesia: Psychological sequelae in cardiac patients of intraoperative suggestion and operating room conversation. Anaesthesia 1987; 42:596-603.

[3]«Ενθουσιασμός: υπό ένθεου κατέχεται πνεύματος» Σουΐδας.

[4] Στον πρόλογο του έργου «Φίλων Άπαντα» η φιλολογική ομάδα των εκδόσεων Κάκτου γράφει: «ο Φίλων καταγόταν από πλούσια ιερατική (Λευιτική) οικογένεια. Γεννήθηκε το 20 π.Χ. και πέθανε περίπου το 50 μ.Χ. Έζησε στην Αλεξάνδρεια και συμμετείχε σε Ιουδαϊκή πρεσβεία προς τον Καλιγούλα περί το 40 μ.Χ. σε μια προσπάθεια συμβιβασμού μεταξύ των επαναστατημένων Ιουδαίων. Η Επανάσταση αυτή ξεκίνησε απ’ την απαίτηση του Καλιγούλα να λατρεύεται μαζί με τον Ιεχωβά στον Ναό της Ιερουσαλήμ».

[5] «Οι Μανδραγόρα πίνοντες από ύπνο βαθύ πιέζονται».Φίλων περί Ικετών Cont.45.2

[6] «Εμού δε (το) γένος εστίν ουκ άσημον, αλλ’ εξ ιερέων άνωθεν». Ιώσηπου βίος Α΄1

[7] Ο Βασιλιάς Κύρος είδε ανάλογο όνειρο! Ο γιος του Υστάσπης είχε φτερούγες που η μια απλωνόταν πάνω απ’ την Ευρώπη και η άλλη πάνω απ’ την Ασία. Ηρόδοτος 1.209.

[8] Κατά τον Β. Βέλλα, πρόκειται για τον εγγονό του Ιουδαίου βασιλιά Ιωαχήν!

[9] Έχασε τον στόλο του στον περίπλου της Χαλκιδικής και συνετρίβη στον Μαραθώνα!

[10] Το τι είναι μαγγανεία έχει κατά κόρον αναλυθεί σε τρία προηγούμενα βιβλία αλλά προς χάριν όσων έχουν μόνο αυτό το βιβλίο στην διάθεσή τους αναφέρουμε ότι: «μαγγανεία είναι...ό,τι και η λέξη φαρμακείαι. (δηλητηριοχρησία) Ιδιαιτέρως δεσημαίνει την χρήσημαγικών φίλτρων». Νεότερο εγκυκλοπαιδικό Λεξικό. Ήλιος.

[11] «Ο δεισιδαίμων περί πάντων τον θεόν αιτιάται».Πλούταρχος Περί δεισιδαιμονίας 168.Β.1

http://www.greatlie.com/index.php/el/xristianismos/palaia-diathiki/2402-peri-theon-oneiron-kai-thavmaton-tou-m-kalopoulou