Η Αρχαία Ολυμπία μέσα από το φακό της DeepGreece

Μια εντυπωσιακή ιστορική και φωτογραφική περιήγηση στην αρχαία 

Ολυμπία από την deepgreece που όλοι πρέπει να δουν.

Με το φακό της DeepGreece ζήσαμε μια μοναδική εμπειρία στην Αρχαία Ολυμπία, που θα την μοιραστούμε μαζί σας, σπιθαμή προς σπιθαμή.

Ελπίζουμε πως θα καταφέρουμε να σας μεταδώσουμε όλο αυτό το μοναδικό συναίσθημα που περικλείεται στη φράση:

''Περήφανος σαν Έλληνας''

ΚΡΟΝΙΟΣ ΛΟΦΟΣ

Του έδωσε το όνομα ο Ηρακλής. Από τότε ειναι γνωστός σαν Κρόνιος Λόφος. 
Στην κορυφή του οι Ελληνες δόξαζαν τον Κρόνο και θεότητες προ των Ολυμπίων. Νύμφες τον κατοικούσαν και προστάτευαν τις δασωμένες πλαγιές του κι ήταν πάντα συνδεδεμένος με μύθους θεών και ανθρώπων.
Απο τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους και την Επανάσταση του 21 με τον Ιμπραήμ που τον έκαψε τότε, μέχρι τις αδηφάγες πυρκαγιές 2007, ο Λόφος καταστράφηκε σχεδόν συστηματικά.
Ο λόγος εντοπίζεται μάλλον στην ιερότητα του τόπου για τους Αρχαίους Ελληνες και η εγγύτητά του στην Ολυμπία.
Η διάβρωση πήρε σχεδόν 9.5 μέτρα απ το ύψος του απ το 1880 που μετρήθηκε πρώτη φορά. Τώρα ειναι σχεδόν 114 μέτρα.
Ο Κρόνιος Λόφος σχηματίστηκε στην Πλειστόκαινο γεωλογική περίοδο του καινοζωικού αιώνα πριν από περίπου 800.000 έως 1.600.000 χρόνια.

ΗΡΑΙΟΝ

Ο ναός της Ήρας αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα δείγματα μνημειακής ναοδομίας στην Ελλάδα. Ήταν κτισμένος στη βορειοδυτική γωνία του ιερού χώρου της Άλτεως, στους νότιους πρόποδες του Κρονίου λόφου, όπου για την προστασία του κατασκευάσθηκε ισχυρός αναλημματικός τοίχος. Αφιερώθηκε στο ιερό της Ολυμπίας από τους κατοίκους του Σκιλλούντα, αρχαίας πόλης της Ηλείας. Ο Παυσανίας αναφέρει, ότι κτίσθηκε περίπου οκτώ χρόνια αφ' ότου ο Όξυλος πήρε τη βασιλεία στην Ήλιδα, δηλαδή γύρω στο 1096 π.Χ., όμως, η χρονολόγηση αυτή δεν συμφωνεί με τη χρονολόγηση του ναού, η οποία είναι υστερότερη. Κατά μία άποψη, ο πρώτος ναός της Ήρας κτίσθηκε γύρω στο 650 π.Χ., ήταν μικρός, δωρικός, και είχε μόνο σηκό και πρόναο, ενώ γύρω στο 600 π.Χ. προστέθηκε σε αυτόν ο οπισθόδομος και το πτερό. Ωστόσο, σήμερα, επικρατέστερη είναι η άποψη ότι ο ναός οικοδομήθηκε περίπου το 600 π.Χ. με ενιαίο αρχιτεκτονικό πρόγραμμα. Κατά καιρούς υπέστη διάφορες επεμβάσεις, ενώ στα ρωμαϊκά χρόνια μετατράπηκε σε είδος μουσείου, όπου φυλάσσονταν μερικά από τα πιο πολύτιμα έργα του ιερού, ανάμεσα στα οποία και ο περίφημος Ερμής του Πραξιτέλη.
Η Ήρα απεικονιζόταν καθισμένη σε θρόνο και δίπλα της στεκόταν ο Δίας. Το λίθινο αρχαϊκό κεφάλι, που βρέθηκε κοντά στο Ηραίο και σήμερα εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας, αποδίδεται με κάποιες επιφυλάξεις στο άγαλμα της θεάς. Στο λατρευτικό άγαλμα απέθεταν κάθε τέσσερα χρόνια οι δεκαέξι ευγενείς Ηλείες, που οργάνωναν τα Ηραία, έναν καινούργιο πέπλο, που ύφαιναν για τη θεά. Για το εσωτερικό του ναού δεν έχουμε άλλες πληροφορίες. Γνωρίζουμε μόνο ότι εδώ φυλασσόταν ο δίσκος του Ιφίτου, επάνω στον οποίο ήταν γραμμένη η ιερή εκεχειρία, ενώ στον οπισθόδομο βρισκόταν η λάρνακα του Κυψέλου, από ξύλο, χρυσό και ελεφαντόδοντο, διακοσμημένη με μυθολογικές παραστάσεις, καθώς και η τράπεζα του Κολώτη, πάνω στην οποία τοποθετούνταν τα στεφάνια αγριελιάς, με τα οποία στεφάνωναν τους Ολυμπιονίκες.

ΦΙΛΙΠΠΕΙΟΝ

Το Φιλιππείο είναι το μοναδικό κυκλικό οικοδόμημα της Άλτεως και ένα από τα ωραιότερα δείγματα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Είναι κτισμένο σε περίοπτη θέση μέσα στον ιερό περίβολο, στα δυτικά του ναού της Ήρας. Αφιερώθηκε στο ιερό του Δία από το Φίλιππο Β΄, βασιλιά της Μακεδονίας, μετά τη νίκη του στη μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ. και αποδεικνύει τη μεγάλη πολιτική σημασία που είχε το ιερό εκείνη την εποχή.
Μετά το θάνατο του Φιλίππου, το 336 π.Χ., η κατασκευή του μνημείου αποπερατώθηκε από το γιο του, τον Μ. Αλέξανδρο, ο οποίος πρόσθεσε στο εσωτερικό και τα αγάλματα των μελών της οικογένειάς του, έργα του περίφημου γλύπτη Λεωχάρη. Το μνημείο, εκτός από αναθηματικό χαρακτήρα είχε και λατρευτικό, αφού χρησιμοποιήθηκε για τη λατρεία της ηρωοποιημένης βασιλικής οικογένειας των Μακεδόνων.

Η ΚΡΥΠΤΗ

Στα τέλη του 3ου αι. π.Χ. κατασκευάσθηκε η μνημειακή είσοδος του σταδίου,

 η λεγόμενη Κρυπτή, μία λίθινη καμαροσκεπής στοά μήκους 32 μ., από την οποία έμπαιναν στο στάδιο οι αθλητές.

 Στα ρωμαϊκά χρόνια, στο δυτικό της άκρο προστέθηκε ένα μνημειακό πρόπυλο.

Η Αρχαία Ολυμπία μέσα από το φακό της DeepGreece No2

Οι απαρχές της Ολυμπίας είναι ελάχιστα γνωστές. Οι παλαιότερες ενδείξεις ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή, ανάγονται στην 3η χιλιετία π.Χ. Τον 9ο αιώνα π.Χ. η Ολυμπία ήταν ήδη ένας ιερός τόπος που προσείλκυε πολλούς προσκυνητές. Αυτό το πυκνό ρεύμα των επισκεπτών μαρτυρείται από το μεγάλο πλήθος αναθημάτων που έφταναν στη Ολυμπία όχι μόνο από την γύρω περιοχή αλλά και από τόπους της Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας.

Τον 8ο π.Χ. αιώνα, οι Έλληνες ολυμπιονίκες έκαναν αφιερώματα στους θεούς, μοιράζοντας μαζί τους την ανάμνηση της νίκης. Αγωνίζονταν, μια λέξη που ακόμα δεν μπορεί να ερμηνευτεί αξιοπρεπώς σε καμιά γλώσσα του κόσμου... και νικούσαν, λέξη που το νόημά της ξεπερνάει το ευτελές "κέρδιζαν". Την ίδια εποχή που το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ήταν βυθισμένο στην άλαλη και άγρια βαρβαρότητα, οι Κάτοικοι αυτής της χώρας είχαν ήδη συλλάβει και εφαρμόσει έννοιες όπως η εκεχειρία, το ευ αγωνίζεσθαι, τη δόξα...

Αυτό το υπέροχο ορειχάλκινο ομοίωμα ίππου εκτίθεται στο μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Η ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΗΧΟΥΣ

Η Στοά της Ηχούς κτίστηκε γύρω στα 350 π.Χ. και αποτελούσε το ανατολικό όριο της Ιεράς Άλτης. Με την κατασκευή της απομονώθηκε το Στάδιο από την Άλτη. Οφείλει το όνομά της στη ακουστική της, εφόσον ο ήχος επαναλαμβανόταν επτά φορές. Για το λόγο αυτό ονομαζόταν και Επτάηχος. Στο εσωτερικό της υπήρχε ζωγραφικός διάκοσμος από μεγάλους ζωγράφους της εποχής και ονομάστηκε και Ποικίλη Στοά.

Είναι μήκους 98 μ. και αποτελείται από μία εξωτερική δωρική κιονοστοιχία με 44 κίονες και μία εσωτερική που δεν έχει διευκρινιστεί αν ήταν ιωνική ή κορινθιακή.

ΖΑΝΕΣ

Μπροστά από την ''Κρυπτή'', τη μνημειακή είσοδο του σταδίου της Ολυμπίας και κατά μήκος του κρηπιδώματος των θησαυρών, σώζονται δεκαέξι βάθρα, τα οποία ήταν τοποθετημένα στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο. Στα βάθρα αυτά κατά την αρχαιότητα υπήρχαν ισάριθμα χάλκινα αγάλματα του Δία, τα οποία, όμως, δεν διασώθηκαν. 

Πρόκειται για τους λεγόμενους Ζάνες (πληθυντικός αριθμός του ονόματος Ζευς), που έγιναν με χρήματα προστίμων που επιβλήθηκαν στους αθλητές, οι οποίοι δεν σεβάσθηκαν τους κανονισμούς των Ολυμπιακών Αγώνων. Τοποθετήθηκαν, μάλιστα, σε περίοπτη θέση προκειμένου να παραδειγματίζονται οι αθλητές που θα λάμβαναν μέρος στους αγώνες. Σύμφωνα με την αφήγηση του Παυσανία (5.21.2-18), οι αρχαιότεροι από τους Ζάνες έγιναν στην 98η Ολυμπιάδα, δηλαδή το 388 π.Χ. από το χρηματικό πρόστιμο του επιβλήθηκε στο Θεσσαλό Εύπωλο, επειδή δωροδόκησε τρεις πυγμάχους, προκειμένου να ανακηρυχθεί αυτός νικητής. Αργότερα, στην 112η Ολυμπιάδα, δηλαδή το 332 π.Χ., στήθηκαν άλλα έξι αγάλματα, από τον Αθηναίο αθλητή του πεντάθλου Κάλλιππο, ο οποίος δωροδόκησε τους συναθλητές του. 

Ο Παυσανίας αναφέρει αναλυτικά και τις υπόλοιπες τιμωρίες των αθλητών. Στην 201η Ολυμπιάδα, το 25 μ.Χ., ο Αλεξανδρινός παγκρατιαστής Σαραπίων, τιμωρήθηκε από τους Ηλείους κριτές επειδή μία μέρα πριν από τον αγώνα φοβήθηκε τόσο πολύ, ώστε έφυγε κρυφά. Αυτός ήταν και ο μόνος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που τιμωρήθηκε για δειλία.

Τα χάλκινα αγάλματα που τοποθετούνταν στα βάθρα ήταν έργα μεγάλων καλλιτεχνών της εποχής. Στην πρώτη από τα ανατολικά βάση, που βρίσκεται μπροστά από την Κρυπτή, σώζεται ακόμα η επιγραφή που μας πληροφορεί ότι το άγαλμα είχε κατασκευάσει ο περίφημος Σικυώνιος γλύπτης Κλέων, ενώ δικό του έργο πρέπει να ήταν και το δεύτερο κατά σειρά άγαλμα. Στην άνω επιφάνεια του ίδιου βάθρου διατηρούνται τα ίχνη στερέωσης του αγάλματος. 

Από αυτά συμπεραίνουμε ότι ο Δίας απεικονιζόταν σε φυσικό μέγεθος, με το δεξιό πόδι να πατά ολόκληρο, ενώ το αριστερό πατούσε πιο ελαφρά, με τις μύτες. Όλοι οι Ζάνες πρέπει να είχαν την ίδια μορφή, παρά το γεγονός ότι φιλοτεχνήθηκαν σε διαφορετικές εποχές. Όπως αναφέρει ο Παυσανίας, στις βάσεις τους χαρασσόταν ελεγείο (επιγραφή), που ανέφερε το όνομα του παραβάτη καθώς επίσης και συμβουλές προς τους αθλητές, ότι δηλαδή θα έπρεπε να βασίζονται στις σωματικές τους ικανότητες για την ολυμπιακή νίκη και να μην χρησιμοποιούν δόλο. Οι τιμωρίες που επιβλήθηκαν για παράβαση των κανονισμών των αγώνων είναι γενικά πολύ λίγες, γεγονός που αποδεικνύει την τήρηση των κανονισμών και τον απόλυτο σεβασμό των Ελλήνων σε αυτούς. 

Επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι οι ποινές επιβλήθηκαν από τον 4ο αι. π.Χ. και μετά, όταν πλέον είχε σημειωθεί μεταστροφή του αθλητικού πνεύματος και αλλαγή των ηθικών αξιών. Ωστόσο, η αναγραφή ονόματος αθλητή πάνω σε μία τέτοια βάση αποτελούσε όνειδος, τόσο για τον ίδιο όσο και για την πόλη του.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ

Στα μέσα του 3ου αι. π.Χ. μπροστά στη Στοά της Ηχούς κατασκευάστηκε το μνημείο του Πτολεμαίου Β΄ (του φιλάδελφου) και της Αρσινόης. Το μνημείο αυτό αποτελείται από μεγάλη λίθινη κρηπίδα, μήκους 20 μ. και πλάτους 4 μ., που στα δύο άκρα της υπήρχαν δύο ιωνικοί κίονες, ύψους 8,89 μ., πάνω στους οποίους ήταν τοποθετημένα τα επίχρυσα αγάλματα του Πτολεμαίου και της Αρσινόης. Από το εντυπωσιακό μνημείο σώζεται η λίθινη κρηπίδα και τμήματα των ιωνικών κιόνων.

ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ

Η Παλαίστρα δυτικά της ιερής πόλης της Αλτέως, έξω από τον περίβολο και πολύ κοντά στον ποταμό Κλαδέο.

 Ήταν το αντίστοιχο προπονητήριο της εποχής καθώς σε αυτό γυμνάζονταν αθλητές που διαγωνίζονταν στην πυγμή, την πάλη και στο άλμα. Το οικοδόμημα της Παλαίστρας ανεγέρθηκε κατά τον 3ο αιώνα π.Χ. και ως αναφορά την αρχιτεκτονική της προσέγγιση χαρακτηρίζεται δωρικού ρυθμού. 

Το σχήμα του κτιρίου είναι τετράγωνο και οι διαστάσεις του είναι 66,35x66,75, την κιονοστοιχία του συμπληρώνουν 72 δωρικοί κίονες και στο κέντρο του βρισκόταν η υπαίθρια αυλή που ήταν στρωμένη με άμμο και αποτελούσε τον χώρο προπόνησης των αθλητών. 

Γύρω από την αυλή αναπτύσσονταν τα στεγασμένα δωμάτια των αθλητών τα περισσότερα εκ των οποίων είχαν κίονες ιωνικού ρυθμού και χρησιμοποιούνταν από τους αθλητές πριν και μετά την προπόνηση. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονταν τα δωμάτια στα οποία οι αθλητές αλείφονταν με λάδι, αυτά που έριχναν στο σώμα τους σκόνη, τα αποδυτήρια και τα λουτρά. 

Στο εσωτερικό των περισσοτέρων υπήρχαν μακρόστενοι πάγκοι που χρησιμοποιούνταν για τη διδασκαλία των φιλοσόφων ενώ οι θύρες τους άνοιγαν προς τα έξω. Αρχικά η κύρια είσοδος της Παλαίστρας βρίσκονταν νότια ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε βορειοδυτικά. 

Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τους 32 από τους 72 κίονες της αυλής που έχουν αναστηλωθεί.

...και κάπως έτσι,άδοξα,τέλειωσαν όλα...

Το 86 πΧ, την εποχή των πολέμων της Ρώμης εναντίον του Μιθριδάτη, βασιλιά του Πόντου, ο ύπατος Σύλλας, εκτός από την Αθήνα και τους Δελφούς, λεηλάτησε και τα ταμεία της Ολυμπίας και άρπαξε έργα τέχνης. Έργα τέχνης πήρε, επίσης, ο Νέρων, που απέκτησε έπαυλη στο Ιερό και ανακηρύχθηκε Ολυμπιονίκης. Ολυμπιονίκες ανακηρύχθηκαν και οι αυτοκράτορες Τιβέριος και Γερμανικός. Μια αναλαμπή των αγώνων υπήρξε την εποχή του φιλέλληνα αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138), ενώ έγιναν επισκευές και επεκτάσεις των κτιρίων.

Το 267, η απειλή και μόνον των βαρβάρων Ερούλων, που επέδραμαν στην Ελλάδα και κατέστρεψαν την Αθήνα, έκανε τις αρχές του Ιερού να καταστρέψουν τα περισσότερα κτίρια και να χρησιμοποιήσουν τα υλικά για να χτίσουν τείχος και να διασώσουν τον ναό του Δία. Αλλά οι Έρουλοι δεν έφθασαν στην Ολυμπία.

Το 393, η 291η Ολυμπιάδα ήταν η τελευταία. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες καταργήθηκαν από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄. Ήταν η κατάληξη μιας σειράς διαταγμάτων για το κλείσιμο των ιερών και την εξάλειψη της αρχαίας λατρείας. Δύο χρόνια αργότερα το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου αργότερα καταστράφηκε στην πυρκαϊά του Λαυσείου.

Το 426 ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ διέταξε την καταστροφή του Ιερού και ο ναός του Δία πυρπολήθηκε. Λίγο αργότερα δημιουργήθηκε ένας μικρός χριστιανικός οικισμός, ενώ στο εργαστήριο του Φειδία χτίστηκε μια χριστιανική βασιλική. Αλλά ισχυροί σεισμοί το 522 και το 551 ολοκλήρωσαν την καταστροφή. Τα ερείπια σκεπάστηκαν από τις φερτές ύλες με τις πλημμύρες του Αλφειού και του Κλάδεου και από τις κατολισθήσεις του Κρόνιου λόφου.

Έχουμε μια πρόταση για το υπουργείο Πολιτισμού - Τουρισμού - Αρχαιολογική υπηρεσία...

Αφήστε μας να φωτίσουμε και να παρουσιάσουμε σωστά τα πανέμορφα εκθέματα των μουσείων... το κόστος ειναι αμελητέο και η διαφορά αυτή που βλέπετε...

(Δεξιά ειναι το έκθεμα ως έχει στη βιτρίνα του Μουσείου της Αρχαίας Ολυμπίας... αριστερά, μια απ τις εκδοχές που θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε...)

Αρχαιολογικό εύρημα Γυάλινου αγγείου, εξαιρετικής τέχνης...

Θεών κι Ηρώων συνέχεια,οσονούπω... 

ΠΗΓΗ :http://vasilikibydeepgreece.blogspot.gr/