ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Η΄ ΜΕΡΟΣ - Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ 1.300 Π.Χ.

Η΄ ΜΕΡΟΣ - Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ 1.300 Π.Χ.

Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΚΑΙ Η ΑΧΑΪΚΗ  ΕΛΛΑΔΑ

        

Ο  ΠΡΩΤΟΣ  ΦΑΡΑΩ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ  ΜΗΝΗΣ  (3.000  π.Χ.).  

ΤΟ  ΟΝΟΜΑ  ΑΙΓΥΠΤΟΣ

          Στα Αρχαία Αιγυπτιακά το όνομα της χώρας ήταν Kemet (km.t), που σημαίνει «Μαύρη γη»,  από  τα  εύφορα  μαύρα ιζήματα του Νείλου στα  ετήσια πλημμυριζόμενα  από τον  ποταμό  χωράφια, κατ’ αντιδιαστολή  από την «Κόκκινη γη» (dsr.t) της ερήμου.

         Το όνομα εμφανίστηκε στα πανάρχαια  Ελληνικά  ως «Χημία» («Khēmía»). Ένα άλλο όνομα ήταν το «t3-mry», που σημαίνει «χώρα της όχθης του ποταμού». Τα ονόματα της Άνω και Κάτω Αιγύπτου ήταν «Ta-Sheme'aw» («t3-šmˁw»), δηλαδή «χώρα σπαρτών», και «Ta-Mehew» («t3 mḥw»), δηλαδή «βόρεια χώρα», αντίστοιχα.

        Η  ελληνική ονομασία «Αίγυπτος» προέρχεται από την αρχαιότερη ΓΡΑΜΜΙΚΗ  Β΄
 «a-ku-pi-ti-yo». Η  λέξη  είναι  η ελληνική απόδοση  της  αιγυπτιακής   «Hikuptah» των  πινακίδων
της  Αμάρνα.  Αυτή  πάλι  προερχόταν από την παραφθορά της αρχαιότερης  αιγυπτιακής 
 «Hwt-ka-Ptah»,  που σήμαινε «ο  οίκος της ψυχής (ka) του Πτα», ονομασία ενός ναού του θεού ΦΘΑ στη Μέμφιδα.  Ο  αρχαιότατος  Αιγυπτιακός  Θεός  Φθα  έχει  σχέση  με  την  ελληνική  
Φθία (Φθιώτις) και  τον  αρχαίο ελληνικό  λαό  των  Φθιών  (= Μυρμιδόνες).
Η  λέξη  παράγεται  από  το  ρήμα  φθίνω  (=  τελειώνω,  πεθαίνω,  κόσμος  των νεκρών).  
Υπήρχε  και  πόλη  Φθία  στην  παραλιακή  βόρεια  Αίγυπτο.

   Ο  Στράβων είχε δώσει την  ετυμολογία, σύμφωνα με την οποία το Αίγυπτος προέρχονταν από το συνδυασμό των λέξεων «Αιγαίο» και «υπτίως», δηλαδή «κάτω (νότια) από το  Αιγαίο Πέλαγος».

Η  ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Χάρτης της αρχαίας Αιγύπτου

Η  Αίγυπτος  (αρχαία  και  νέα)  μαζί  με  την  χερσόνησο του Σινά,   καταλαμβάνει  το  βορειοανατολικό  τμήμα της  Αφρικής. Ανατολικά
συνορεύει  με  την Ελληνοφιλισταία,  δυτικά  με τη Λιβύη  και  νότια  με  το σημερινό Σουδάν
Βρέχεται  βόρεια  από την  Μεσόγειο  και  ανατολικά  από  την  Ερυθρά θάλασσα.

Η  χώρα  της  Αιγύπτου  ακολουθούσε τον άξονα του Νείλου ποταμού. Ο Νείλος, γύρω από τον οποίο συναθροιζόταν  το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, υπήρξε ζωοδότρια πηγή του 
Αιγυπτιακού πολιτισμού ήδη από την εποχή του Λίθου. 

Η  ΑΡΧΑΙΑ  ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ  ΓΛΩΣΣΑ 

Η   πρωτο-γλώσσα  των  Αιγυπτίων,  τα  αρχαία Αιγυπτιακά, ανήκουν  στην   ομάδα  των χαμιτικών γλωσσών.  Δεν  υπάρχουν μελέτες  για  πιθανή  συγγένεια  με  την  γλώσσα  των  Ελληνοπελασγών.  Ο  γράφων  όμως,  είναι  πεπεισμένος,  ότι  η  πρώτη πανάρχαια  γλώσσα  που  ομιλήθηκε  στο  κράτος  του  Μήνη – Φαραώ,  ήταν  μία  παραλλαγή  της  αρχέγονης ελληνοπελασγικής  γλώσσας.

    Ο  ΜΥΘΙΚΟΣ  ΕΛΛΗΝΑΣ  ΜΕ  ΤΟ  ΟΝΟΜΑ  ΜΙΝΥΣ,  ΜΙΝΩΣ,  ΜΗΝΗΣ       ΜΕΝΗΣ,  ΜΑΝΗΣ.

    Α.      ΣΤΗΝ  ΑΡΧΑΙΑ  ΛΥΔΙΑ,  ο  ιδρυτής  της  πρώτης  αρχαίας  γηγενούς  δυναστείας,  (περί    το  3.000  π.Χ.)   ήταν  ο Μάνης,  ο  γιός  του  Δία  και  της  Γαίας.  Σύμφωνα με  τον  Όμηρο, το  αυθεντικό  και  πανάρχαιο  όνομα  της  Λυδίας, ήταν  χώρα του Μάνητα  ή  Μαιονία).

 ΡΙΖΑ  ΤΟΥ  ΟΝΟΜΑΤΟΣ   ΜΑΝ -   ΚΑΤΑΛΗΞΗ  -ΗΣ. 

Ραδάμανθυς,  Μίνως  και  Αιακός, οι τρείς αρχαίοι βασιλείς - δικαστές του Κάτω Κόσμου.

 Β.     ΣΤΗΝ  ΑΡΧΑΙΑ  ΚΡΗΤΗ,  ο  ιδρυτής  της  δυναστείας  των  Κρητών  Βασιλέων,  (περί  το  3.000  π.Χ.)  ήταν  ο  Μίνως  ο Α’.   Σύμφωνα  με  την  εκδοχή  του  Διοδώρου  του  Σικελιώτου,  ο  
Μίνως  ο  Α’   ήταν  τρισέγγονος  του  Δευκαλίωνα.  Ο Δευκαλίων,  που  στην  εποχή  του  έγινε  ο  
μεγάλος  κατακλυσμός,  είχε  γιό τον  Έλληνα, τον  γενάρχη  της Ελληνικής  φυλής. Ένα  από  τα  
παιδιά  του Έλληνα,  ο  Δώρος,  από  την  Μακεδονία  κατέβηκε  στην  Κρήτη,  ΜΑΖΙ  ΜΕ    ΑΙΟΛΕΙΣ  ΚΑΙ ΠΕΛΑΣΓΟΥΣ.  Εγγονός  του  Δώρου  ήταν  ο  Μίνως  ο  Α’.  «Ο Δώρος του Έλληνος του Δευκαλίωνος εις  Κρήτην  πλεύσας,  μετά Αιολέων  και  Πελασγών,  εβασίλευσε  της  νήσου. 
Γήμας  δε  Κρηθέως,  θυγατέρα  εγέννησεν  Αστέριον,  ον  βασιλεύοντας  εις Κρήτην,  εγέννησεν 
υιούς  ΜΙΝΩΑ,  Ραδάμανθον  και  Σαρπηδώνα»

«Μίνως, ο Διός και Ευρώπης,  βασιλεύων της Κρήτης και μεγάλας δυνάμεις έχων πεζάς και ναυτικάς, ΕΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΕΙ, και πολλάς αποικίας εξαπέστειλεν  εκ Κρήτης, της Ασίας δε, την παραθαλαττίαν γην,  κατέσχεν όλην».

ΡΙΖΑ  ΤΟΥ  ΟΝΟΜΑΤΟΣ   ΜΙΝ -  ΚΑΤΑΛΗΞΗ  -ΩΣ.

Λίθινη επιγραφή του Μήνη  (Νερμέρ).

Ο  ΠΡΩΤΟΣ  ΦΑΡΑΩ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ  ΜΗΝΗΣ  (3.000  π.Χ.).  
Προσέξτε  τα  χαρακτηριστικά  του  προσώπου.   

Ο  ΠΡΩΤΟΣ  ΦΑΡΑΩ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ  ΜΗΝΗΣ  (3.000  π.Χ.).  
Προσέξτε  τα  χαρακτηριστικά  του  προσώπου.   

Γ.    ΣΤΗΝ  ΑΡΧΑΙΑ  ΑΙΓΥΠΤΟ,  ο  ιδρυτής  της  πρώτης  δυναστείας,  (περί  το  3.000  π.Χ.)  κατά  τον  Μανέθωνα,  δηλαδή ο  πρώτος  Φαραώ,  ήταν  ο  Μήνης  ή  Μένης,  με  προσωπικό  όνομα  Μεν  και  Ωρικό  όνομα  Ναρμέρ.    Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο ιερέα και συγγραφέα  Μανέθωνα,  ο Μίνωας,  ο  Βασιλιάς  της  Κρήτης, βασίλεψε στην Αίγυπτο πριν τον κατακλυσμό.

«Ο Μίνωας,  μαζί με τους επτά  επόμενους  Έλληνες  βασιλείς - απογόνους του,  βασίλεψαν
στην  Αίγυπτο  253  έτη, η ηγεμονία τους  ήταν  μετά την  βασιλεία των θεών  και  δημιούργησαν
τον  πολιτισμό  στην  Αίγυπτο». Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Μανέθωνος  Αιγυπτιακά, Εκδόσεις 

Γεωργιάδης, Γ΄έκδοσις, Αθήνα 1996.

«Μετὰ τοὺς θεοὺς τοίνυν πρῶτόν φασι βασιλεῦσαι τῆς Αἰγύπτου Μηνᾶν, καὶ καταδεῖξαι τοῖς λαοῖς θεούς τε σέβεσθαι καὶθυσίας ἐπιτελεῖν, πρὸς δὲ τούτοις παρατίθεσθαι τραπέζας καὶ κλίνας καὶ στρωμνῇ πολυτελεῖ χρῆσθαι».  

 Διόδωρος Σικελιώτης [ι,45] 

 ΡΙΖΑ  ΤΟΥ  ΟΝΟΜΑΤΟς  ΜΗΝ -  ΚΑΤΑΛΗΞΗ  -ΗΣ.     

     Δ.   ΣΤΗΝ  ΜΥΘΙΚΗ  ΕΛΛΑΔΑ  υπήρξε  μία  πανάρχαια  ελληνική  φυλή  με  το  όνομα  Μινύες.  Ο  πρώτος  βασιλιάς τους,περί  το  3.000  π.Χ.) λεγόταν  Μινύας.  Σύμφωνα  με  τα  λεξικά  
η  ιαπετική -  ινδοελληνική  λέξη  Μινύας  είναι σύνθετη  από  το  Μιν-ύς =  κοντός,  μικρός, ελαττωμένος  και  το  ρήμα  ύω =  βρέχω, ποτίζω  (υετός = βροχή). 
Άρα  Μινύας  = αυτός  που  μικραίνει,  που  ελαττώνει  τα  νερά,  δηλαδή,  ουσιαστικά,  ΑΥΤΟΣ  
ΠΟΥ  ΕΛΕΓΧΕΙ   -  ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ  ΤΑ  ΝΕΡΑ.

ΡΙΖΑ  ΤΟΥ  ΟΝΟΜΑΤΟΣ   ΜΙΝ  -  ΚΑΤΑΛΗΞΗ  -ΥΑΣ. 

Η Μυκηναϊκή ακρόπολη του Γλα, έργο των Μινύων της Βοιωτίας  Γενάρχης και επώνυμος ήρωας των Μινύων, όπως επίσης σημειώνει ο Παυσανίας (ΙΧ 37, 7), ήταν ο Μινύας του οποίου τον τάφο (θησαυρό) είχε δει και αυτός ο ίδιος. Επιπρόσθετα όπως σημειώνει και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ο γενάρχης Μινύας καταγόταν από την Ιωλκό της Θεσσαλίας (την γαρ Ιωλκόν Μινύαι ώκουν, ώς φησι Σιμωνίδης εν Συμμίκτοις).

Ο  Μινύας  ήταν  βασιλιάς  του  Ορχομενού

ΤΕΛΙΚΑ  ο  πολιτισμός,  σε  όλες  τις  χώρες  της  Μεσογείου,  ΣΧΕΔΟΝ  ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ,    πέρασε  
από  το  πρωτόγονο τροφοσυλλεκτικό  - κυνηγητικό   αρχέγονο  στάδιο  και  έκανε ένα  τεράστιο
άλμα  προς  τα  μπρος,  προς  την  οργανωμένη κοινωνία,  γύρω  στο  3.000  π.Χ.  Αυτό  συνδέεται  στις  διάφορες  χώρες  με  ένα  συγκεκριμένο  άτομο  με  την  ονομασία  ΜΙΝ, ΜΕΝ,  ΜΗΝ,  ΜΑΝ.  Το  πρόσωπο  αυτό  ή  η  φυλή  αυτή  ήταν  ικανό/ή  και  επιτήδειο/α  να  ελέγχει  τα  νερά  (ΜΙΝ –ΥΕΣ). Πράγματι  οι  Μινύες  της  Ελλάδος  φημίζονταν  για  την  αποστράγγιση  λιμνών,  οι  Κρήτες  
εξουσίαζαν τα  νερά  της  Μεσογείου σαν θαλασσοκράτορες,  οι  Λυδοί  αναπτύχθηκαν  ελέγχοντας  τα  ποτάμια  της  Ε.Α.Χ.  και  βέβαια  η  ζωή  των  Αιγυπτίων  ήταν εξαρτημένη  τελείως  από  τις  
πλημμύρες  του  Νείλου.  Οι  Αιγύπτιοι  πάλευαν  καθημερινά  με  τον  Νείλο,  με  τα  κανάλια  και   τις  πλημμύρες  του,  έτσι  ώστε  ο  πολιτισμός  τους  ξεκίνησε  και  άνθισε  μόνο  όταν  κάποιος  
ΜΗΝ-ΗΣ,  ένας  πραγματικά ευφυής,  πανάρχαιος  Έλληνας, τους  έδειξε  τον  τρόπο να
τιθασεύσουν τα  νερά  του  Νείλου.  Ο  Αιγύπτιος  ιστορικός Μανέθων  γράφει:  «Ο  ΒΑΣΙΛΕΥΣ  
ΜΙΝΩΣ  ΤΗΣ  ΚΡΗΤΗΣ  ΒΑΣΙΛΕΥΣΕ  ΣΤΗΝ  ΑΙΓΥΠΤΟ  ΠΡΙΝ  ΤΟΝ  ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ».  Το  σαφές  και 
αδιαμφισβήτητο  συμπέρασμα:  η  πανάρχαια  ελληνική  λέξη  Μίνως  σημαίνει  τον  Κυβερνήτη  
των  νερών,  των  θαλασσών,  τον ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΟΡΑ.  (Παράβαλε  τον  αγγλικό  εθνικό  ύμνο:  
«κυβέρνα  Βρετανία  την  θάλασσα»).  Και  ένα  ακόμη.  Στην  Μέση Αίγυπτο,  250  χιλιόμετρα  
νότια των  πυραμίδων,  ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ, υπάρχει πανάρχαια  (από  το  3.000  π.Χ.)  αιγυπτιακή  πόλη,  με  την  ονομασία  ΜΙΝΥΑΣ (!) 

      Μία  παρέκβαση:  υπάρχουν διάφορες  εκδοχές  για  την  λέξη  Φαραώ.  Ο  γράφων  πιστεύει  ότι  (και)  ο  Αιγυπτιακός πολιτισμός  έχει  προέλευση  ελληνική.  Άρα  θα  ήταν  απίθανο,  η  σημαντική  λέξη  Φαραώ,  να  μην  έχει  ελληνική  ρίζα. 

    Στα  μακεδονικά  τα  χηλικά  σύμφωνα  εναλλάσσονται,  π.χ.  Φερενίκη =  Βερενίκη,  Φερ =  Βερ,
Φέρροια = Βέρροια,   φέρω-ρέω-ροή  νερών.  Μακεδονική πόλη,γεμάτη  νερά  και  πηγές, 
η Βέρροια.

      Το  μακρυνό  Περού  με  τις  Άνδεις  είναι  μία περιοχή  γεμάτη  νερά,  από  κει   πηγάζει  ο Αμαζόνιος  (-  έγινε  πλατιά αποδεκτό  πλέον,  ότι  εκεί  είχαν εγκατασταθεί  αρχαίοι  Έλληνες). 
Περού  =  Βερού=  Φερού =  Χώρα,  που  τρέχουν  πολλά νερά.    

       Φαραώ  =  Φερ - ρέω.    Άρα:  Μήνης  Φαραώ =  ο  κυβερνήτης  των  νερών  που φέρνει
 ο  Νείλος.   

         Η  μόνη  πανάρχαια  χώρα  που  ο  ιδρυτής  του  πολιτισμού  της    δεν  ονομαζόταν  Μιν  ή  
Μαν  ή  Μην  ή  Μεν  ήταν  η Σουμερία.  Εκεί  ο  ιδρυτής  του  πολιτισμού  το  3.000  π.Χ.  λεγόταν  Οάννης,  ήρθε  από  την  θάλασσα  (νερά),  ήταν  ημιδαίμων, ιχθυόμορφος  και  έπρεπε  να  
τιθασύσει  δύο  ποτάμια,  τον  Τίγρη  και  τον  Ευφράτη.  (Βηρωσσός).

       Περιμένω  τους  ευφυείς  Έλληνες  ιστορικούς,  αρχαιολόγους  ή  γλωσσολόγους  να  μας  εξηγήσουν  τι  σημαίνουν  όλα αυτά. 

   Η  ΙΣΤΟΡΙΚΗ  ΑΛΛΑΓΗ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ  ΤΟ  3.000  Π.Χ.

         Το  3.000  π.Χ.  σε,  ιστορικά,  πολύ  σύντομο  χρονικό  διάστημα,  ουσιαστικά  σε  μερικές  δεκαετίες,  οι κυνηγητικοί  και πολεμικοί  θεοί  της  πρωτόγονης  Αιγύπτου αλλάζουν σχετικά
γρήγορα  χαρακτηριστικά,  πράγμα  που  δείχνει  την  εξέλιξη  και την  μετάβασητης  χώρας  σε  μία  εξελιγμένη  αγροτική κοινωνία. Το  3.000  π.Χ  παρουσιάζεται  απότομα  στην  Αίγυπτο πολιτική
 σταθεροποίηση.
Εμφανίζεται  σταθερή κεντρική εξουσία.  Ο ηγέτης  της χώρας  γίνεται  απόλυτος  άρχων  με  το  όνομα  Μήνης - Φαραώ.  Θα ακολουθήσουν  για  τρεις  χιλιετίες 31  δυναστείες Φαραώ.  

       Υπάρχει ένα εκπληκτικό  χαρακτηριστικό.  Η πρώτη  δυναστεία  της Αιγύπτου
άρχισε με τον Έλληνα Μίνωα- Μήνη  και  τους επτά επόμενους Έλληνες Φαραώ
και  κράτησε  253  χρόνια.  Η  τελευταία δυναστεία  της  Αιγύπτου  -31^η-  άρχισε  μετον  Έλληνα  Μεγάλο  Αλέξανδρο  και  τους  επόμενους Πτολεμαίους  και  κράτησε  
302  χρόνια.  

        Ο   Φαραώ  για  τους  Αιγυπτίους  είναι  ο εκπρόσωπος του θεού  και  η  πηγή  της  δικαιοσύνης.

Η  θρησκεία  αποτελεί  την βάση  της  κοινωνικής  ζωής  και  αρχίζει  με  την  λατρεία του Μιν

και του γερακόμορφου θεού  Ώρου.  Η  πρωτεύουσα  στην Μέμφιδα  προωθεί  τον  Πτα – Φθα

ως υπέρτατο δημιουργό  θεό. Στην βασιλική λατρεία ενσωματώνεται η λατρεία  του  Ηλίου – Ρα  (δημιουργία της  Ηλιούπολης), ο  Ώρος και ο  Όσιρις.  

Ο Φαραώ ταυτίζεται με τον  Ώρο. Ο νεκρός Φαραώ ταυτίζεται με τον Όσιρι.

   

Ο Πτα σε Ιερογλυφικά - Δείτε την εικόνα ΕΔΩ

Η  Αίγυπτος  γίνεται  κράτος  και  μάλιστα  απόλυτα  συγκεντρωτικό  παρουσιάζοντας μεγάλη  γραφειοκρατία.  Εμφανίζεται πολύπλοκο  φορολογικό σύστημα  βασισμένο στις πλημμύρες του Νείλου.  Αρχίζει  η  κατασκευή των  πυραμίδων ως βασιλικών τάφων.  Η  κοινωνία γίνεται
αυστηρά στρωματοποιημένη.  Το εξωτερικό εμπόριο βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια του Φαραώ. Δεν  αναπτύσσεται  αξιόλογη  εμπορική τάξη.

ΣΥΝΤΟΜΗ   ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ

      Ολόκληρη  η  ιστορία  της  Αιγύπτου,  πριν  αναλάβει  την  εξουσία  ο  Έλληνας  Μήνης  περί  το  3.000  π.Χ.  ονομάζεται Προδυναστική  περίοδος.  Για  την  ιστορία  της  προδυναστικής  περιόδου  δεν  γνωρίζουμε  πολλά  πράγματα.

     Η τρισχιλιετής ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου χωρίζεται,  για  μεθοδολογικούς  λόγους,  σε εννέα περιόδους, οι οποίες αποκαλούνται  Βασίλεια.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν  στην ιστορική τους διαδρομή την έννοια των δυναστειών. 
Τη διάκριση  βέβαια, όπως την χρησιμοποιούμε σήμερα,  σε  τριάντα μία  δυναστείες,  την οφείλουμε στον Μανέθωνα,  ένα  Αιγύπτιο ιερέα που έζησε στις αρχέςτης  Πτολεμαϊκής  Ελληνικής
περιόδου,  ο  οποίος  συνέταξε  και  έγραψε,  στα  ελληνικά,  μία  αιγυπτιακή  ιστορία,  κατ’ εντολήν 
του  Έλληνα  Φαραώ  Πτολεμαίου του  Β΄  του  Φιλάδελφου  (309 – 245  π.Χ.).

Η  πρωτο-Αίγυπτος  διαιρείτο σε δύο βασίλεια, γνωστά ως Άνω (νότια) και Κάτω (βόρεια) Αίγυπτος.

  
ΑΡΧΑΪΚΗ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ 

      3.000-  2.680  π.Χ.   Είναι  η  περίοδος  του  Έλληνα  Φαραώ  Μίνωα  (Μήνη)   των  7  Ελλήνων  διαδόχων  του  και  των υπόλοιπων  Αιγυπτίων  Φαραώ,  που  αναπτύχθηκε  σε  3  δυναστείες,  
μέσα  σε  320  χρόνια  (μία  αρχική  ελληνική  δυναστεία  και δύο  αιγυπτιακές).

Ο  ΜΗΝΗΣ

  Πρωτεύουσα  της  Αιγύπτου  είναι  η  Μέμφιδα.  Άλλες  σημαντικές  πόλεις  είναι  η  Ιερακόπολις,  η  Άβυδος,  η  Σάκκαρα (κοντά  στην  Μέμφιδα, εκεί  ο  Έλληνας  Μήνης  αρχίζει  να  χτίζει  τους  πρώτους  επίπεδους  τάφους  -  με  καθιέρωση τελετουργικού ταφής και μουμιοποίηση). Αρχίζει  να  αναπτύσσεται  η  ναυπηγική και  το  εμπόριο
με  την  Κρήτη  και  την Κύπρο.  Ανοίγουν  ορυχεία  εξόρυξης  χαλκού στη χερσόνησο του Σινά. Οι  λατρεία  του  ηλίου  καθίσταται αποκλειστικότητα της κυβερνώσας δυναστείας. Πρώτα λίθινα μνημεία: Κλιμακωτή  πυραμίδα  του Ζοζέρ στη Σακκάρα. Πυραμίδα του Σνεφρού στο Μεϊντούμ.  Άλλοι  γνωστοί  Φαραώ  της  αρχαϊκής  περιόδου  ο  Ζοζέρ  και  ο  Ουνί.

ΠΑΛΑΙΟ  ΒΑΣΙΛΕΙΟ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ  (Η  ΕΠΟΧΗ  ΤΩΝ  ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ)

    2.680 -  2.258  π.Χ. Την  περίοδο  αυτή,  η  οποία  περιλαμβάνει  3  αιγυπτιακές  δυναστείες,
έχουμε  πολιτική  σταθερότητα,  καλή  κοινωνική οργάνωση,  αναπτυγμένη  γεωργία,  παραγωγή  
εργαλείων  και  όπλων  από  χαλκό, χρήση  του  χρυσού  και  του  αργύρου  στις συναλλαγές.
  Η  οικονομική  ανάπτυξη  επέτρεψε  την  ανέγερση  των  βασιλικών  πυραμιδικών  τάφων.  Έτσι  
δημιουργούνται  οι μεγάλες  πυραμίδες  των  Φαραώ  Χέοπα,  Χεφρήνου,  Μυκερίνου  στην  Γκίζα  
και  το  βασανιστικό  αίνιγμα  που  αποκαλείται Σφίγγα. 

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ  ΒΑΣΙΛΕΙΑ

     2.258 – 2.000  π.Χ. Στην  διάρκεια  αυτών  των  τριών  δυναστειών  έχουμε  θεολογικές  
ζυμώσεις. Στον  αιγυπτιακό  λαό  αναπτύσσεται  έντονα  η θεωρία  για  μεταθανάτια  ζωή.  Περί  το  2.200  π.Χ.  η πρωτεύουσα   της  Αιγύπτου  από  τις  Θήβες  μεταφέρεται στην Ηρακλειούπολη,  
στη Μέση  Αίγυπτο.  Αρχίζει  έντονος  ανταγωνισμός   και  εμφύλιες  συρράξεις   ανάμεσα  στους  οπαδούς  των Θηβών  και της   Ηρακλειούπολης.  Η  πρωτεύουσα  μεταφέρεται  ξανά  στις  Θήβες 
και  η  χώρα  επανενώνεται. 

ΜΕΣΟ  ΒΑΣΙΛΕΙΟ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ

  2.000 – 1.786  π.Χ. Περιλαμβάνει  μόνο  μία  δυναστεία,  την  12^η.  Έχουμε  γενική  ευημερία.

Αναπτύσσεται το  εμπόριο με την Ελληνομινωϊκή Κρήτη.  Δημιουργείται  η περίφημη  «Αιγυπτιακή  Βίβλος  των  νεκρών»  με  κείμενα  αρχαϊκών  πεποιθήσεων.  Ο  Άμων Ρα γίνεται  η  ανώτατη  
αιγυπτιακή θεότητα.

ΒΑΣΙΛΕΙΟ  ΤΩΝ  ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ  ΥΞΩΣ

1.786 – 1.550  π.Χ.

•  Γύρω στο 1.786  π.Χ  η  Σημιτική  φυλή  των  Υξώς  εισβάλλει  και  καταλαμβάνει τη Βόρειο  Αίγυπτο  και  την  Μέμφιδα.  Οι  ξένοι  κατακτητές,  προερχόμενοι από τη Συρία, πνίγουν  στο  αίμα  όλη την Αίγυπτο  και  με  την  νέα  τους  πρωτεύουσα,  την Άβαρι,  δημιουργούν  4  δυναστείες  σαν  «Βασιλείς Ποιμένες».

 Ο  ΑΜΩΣΙΣ,  Ο  ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ  ΤΗΣ  ΑΙΓΥΠΤΟΥ 

• Η  περίοδος  αυτή  έχει  εξαιρετική  σημασία  για  τους  Έλληνες.  Το  1.613  π.Χ.  το  ηφαίστειο  της  Θήρας, με  μια  τερατώδη  έκρηξη,  προκαλεί  μεγάλες  καταστροφές  σε  ολόκληρη  την  ανατολική  Μεσόγειο.  Ο ελληνοπελασγικός  πολιτισμός  της  Μινωϊκής  Κρήτης  καταστρέφεται.  Οι  Αχαιοί  των  Μυκηνών,  που φαίνεται  επηρεάσθηκαν  λιγότερο  από  την  έκρηξη,  καταλαμβάνουν  την  κατεστραμμένη  Κρήτη  και αρχίζουν  να  επεκτείνονται  σε  όλη  την  Μεσόγειο.
• Παρέκβαση:   πρέπει  να  σημειωθεί  η  τραγική  ειρωνεία  της  ιστορίας.  Τερατώδεις  φυσικές καταστροφές  ανέκοψαν   δύο  φορές   την  εξέλιξη  του  Ελληνικού  πολιτισμού.  Το  1.613  π.Χ.  χτυπήθηκε και  εξαφανίσθηκε  ο  Ελληνοπελασγικός  Κρητομινωϊκός  πολιτισμός  από   ηφαιστειακή  έκρηξη  και  το 1.250  π.Χ.  καταστράφηκε  από  ψυχρή  κλιματική  διαταραχή  ο  Αχαϊκός  πολιτισμός.
• Οι  Σημίτες  Υξώς, ως ξένοι  δυνάστες  καθίστανται  μισητοί.   Ο  Αιγυπτιακός  λαός,   μετά  200   χρόνια σκλαβιάς,  το  1.573  π.Χ.   υπό  την ηγεσία  του  Κάμωσις  αρχικά και  του  Άμωσις  στη  συνέχεια,  εξεγείρεται   και  επαναστατεί  εναντίον  του  ασιάτη  κατακτητή.  Ο  αγώνας  του  αιγυπτιακού  λαού  είναι δύσκολος.   Ο  Αιγύπτιος  ηγέτης  Κάμωσις  ζητά  την  βοήθεια  των  Αχαιών  για  να  διώξει  τους κατακτητές  Σημίτες  Υξώς  από  την  Αίγυπτο.  Οι  Αχαιοί  με  στόλο  και  χιλιάδες  πολεμιστές  κατεβαίνουν το  1.573  π.Χ.  στην  Αίγυπτο   και  πολεμούν  μαζί  με  τον  επαναστατημένο  Αιγυπτιακό  λαό  τον  Σημίτη κατακτητή.   Ο  Ελληνικός  και  ο  Αιγυπτιακός  λαός  καταδιώκουν  τους   Σημίτες  Υξώς  και καταλαμβάνουν την  πρωτεύουσά  τους  Άβαρις.  Ο  Άμωσις,  ο  απελευθερωτής  της  Αιγύπτου  από  τους Σημίτες  Υξώς, εγκαινιάζει  την  νέα,  17^η  αιγυπτιακή  δυναστεία  και  γίνεται  ο  νέος  Φαραώ.   Δεν  έχουμε το  όνομα  του  Μυκηναίου  βασιλιά  που  πήγε  με  στρατό  στην  Αίγυπτο.  Μήπως  ήταν  ο  Ατρεύς;  Τι μας  λένε  οι  αιγυπτιακές  επιγραφές;  Γιατί  μας  τις  κρύβουν;  Πάντως  είναι  ιστορικό  γεγονός  ότι  οι Μυκηναίοι,  φορτωμένοι  με  αιγυπτιακό  χρυσάφι,   επιστρέφουν  με  τεράστια  πλούτη,   από  την  Αίγυπτο έχοντας  την  αιώνια  ευγνωμοσύνη  του  αιγυπτιακού  λαού.  Ο  Όμηρος  αποκαλεί  τις  Μυκήνες «πολύχρυσες  Μυκήνες».  Οι  Αχαιοί,  εξαιρετικοί  και  αποτελεσματικοί  πολεμιστές  και  ναυτικοί,  μετά  το 1.570  π.Χ.  γίνονται  περιζήτητοι  στις  χώρες  της  Μεσογείου  και  η  ισχύς  της  Αχαιίδος  προβάλλει εντυπωσιακά  στην  τότε  διεθνή  σκηνή.   

 συνεχίζεται...

Ζ.ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Σημείωση του Συγγραφέα: Στο παραπάνω άρθρο μου γράφω:
«Η μόνη πανάρχαια χώρα που ο ιδρυτής του πολιτισμού της δεν ονομαζόταν Μιν ή Μαν ή Μην ή Μεν ήταν η Σουμερία. Εκεί ο ιδρυτής του πολιτισμού το 3.000 π.Χ. λεγόταν Οάννης, ήρθε από την θάλασσα (νερά), ήταν ημιδαίμων, ιχθυόμορφος και έπρεπε να τιθασεύσει δύο ποτάμια, τον Τίγρη και τον Ευφράτη. (Βηρωσσός)».
Αναδιφώντας χθες τις πηγές βρήκα κάτι καταπληκτικό. Ο πρώτος οικισμός στην Σουμερία ήταν η πόλη ΕΡΙΝΤΟΥ. Επτά πανάρχαιοι σοφοί με αρχηγό τον ΟΑΝΝΗΣ, (το ίδιο με τους επτά Έλληνες Μίνωες που βασίλευσαν σαν Φαραώ στην πανάρχαια Αίγυπτο), στάλθηκαν από τον ΕΑ, τον θεό της Εριντού, να φέρουν τις τέχνες, τις επιστήμες και τον πολιτισμό στην ανθρωπότητα. Οι σοφοί αυτοί ήταν ιχθυόμορφοι. Είχαν το σώμα του ψαριού, αλλά από κάτω είχαν την μορφή ενός άνδρα. Η κατοικία τους ήταν τα νερά του Περσικού κόλπου. Η πρώτη τους εργασία ήταν να διευθετήσουν τα νερά της Μεσοποταμίας. Οι γλωσσολόγοι βεβαιώνουν ότι η λέξη Οάννης του Βηρωσσού είναι η ελληνική μορφή του Βαβυλωνιακού Uanna (ή ΟΝΑ ) ένα όνομα που χρησιμοποιείται στα κείμενα στη Βιβλιοθήκη του Ασσουρμπανιπάλ .
Τώρα στα κείμενα των Ασσυρίων ο ΟΑΝΝΗΣ αναφέρεται με το όνομα UM MANU, Ουμ Μανού, δηλαδή Μάνης (!) Άρα και ο δημιουργός του αρχαιότατου Σουμεριακού πολιτισμού, ήταν κάποιος που ονομαζόταν ΜΑΝ-ΗΣ.
Ο πρώτος και βασικός θεός των Ινδιάνων της Αμερικής είναι ο Μανού. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό. 

Z. ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ 

Διαβάστε επίσης: 

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ  ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ -  Α΄ ΜΕΡΟΣ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - B΄ ΜΕΡΟΣ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Γ΄ ΜΕΡΟΣ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Δ΄ ΜΕΡΟΣ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Ε΄ ΜΕΡΟΣ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - ΣΤ΄ ΜΕΡΟΣ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Ζ΄ ΜΕΡΟΣ - Πρώτη Ενότητα/Ο  ΤΡΩΪΚΟΣ  ΠΟΛΕΜΟΣ  ΚΑΤΑ  ΤΟΝ  ΟΜΗΡΟ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Ζ΄ ΜΕΡΟΣ - Δεύτερη Ενότητα/Αρχή του Πολέμου

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ (1.300 π.Χ.) ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΩΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ - Ζ΄ ΜΕΡΟΣ - Τρίτη Ενότητα /Κύκλια Έπη