Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Μεγάλη Ελλάδα.(Magna Grecia) Μέρος 19ον : Λάος - Αγκών - Πανδοσία

Αργυρό νόμισμα του Λάος 490-470 π.Χ 
Λάος
Λίγα είναι γνωστά για την ίδρυση ή την ιστορία του Λάος. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι κάτοικοι της Σύβαρη που είχαν επιζήσει της καταστροφής της πόλης τουςστο 510 π.Χ. κατέφυγαν στην πόλη του Λάος. .
  Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης φαίνεται να υπονοεί ότι η πόλη είχε καταληφθεί από Λουκανούς  πριν ή κατά τη διάρκεια του 390 π.Χ.. και ότι ο στρατός της κοντινής πόλεως των Θούριων είχε απωθήσει μια δύναμη των Λουκανών που είχε επιτεθεί στο έδαφός τους 390 π.Χ.. Οι Λουκανοί στη συνέχεια αποσύρθηκαν στη δική τους επικράτεια και οι Θούριοι θέλησαν να πολιορκήσουν την Λάος ,αλλά έπεσαν σε ενέδρα των Λουκανών και ηττήθηκαν.


 Η πόλη συρρικνώθηκε σταδιακά  κατά το δεύτερο μισό του τρίτου αιώνα π.Χ.. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα προκλήθηκε από τους Καρχηδωνιακους πολεμους
Ο Στράβων αναφέρει ότι εξακολουθεί να υφίσταται στην εποχή του (έως 23 μ.Χ ) ,μάλιστα σύμφωνα με αυτόν το Λάος ήταν μεγάλη πόλη όσο η Πομπηία.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, στα γραπτα του 77 -79 μ.Χ, αναφέρει ότι η πόλη δεν υπήρχε πλέον στην εποχή του.
Οι μονες υλικες αποδείξεις της αρχαϊκής ελληνικής πόλης αποτελείται από ασημένια νομίσματα με σύμβολα παρόμοια με εκείνα των κερμάτων της Σύβαρης, και χρονολογούνται μεταξύ 500 και 440 π.Χ.
Οι ανασκαφές αποκάλυψαν μία πόλη που περικλείετο σε τουλάχιστον τρεις πλευρές από ένα τείχος. Ο αστικός χώρος οργανώθηκε σύμφωνα με ένα σχέδιο πλέγμα με τουλάχιστον δύο κεντρικούς οδικούς άξονες  δημιούργησε μια διάταξη σκακιέρας οικοδομικά τετράγωνα που περιέχει τέσσερις κατοικίες,  Στο νότιο-ανατολικά του χώρου, κοντά στο σημερινό νεκροταφείο, ανακαλύφθηκε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από την παρουσία βιοτεχνικων κλιβάνων για την παραγωγή κεραμικών .


Χάλκινο νόμισμα του Αγκώνα με την κεφαλή της Αφροδίτης και τον λυγισμένο
ανθρώπινο βραχίωνα που τονίζει τον αγκώνα. 300-250 π.Χ
Αγκών
Ο Αγκών (σημερινή Αγκόνα) σύμφωνα με τον Στράβωνα και τον Πλίνιο, χτίστηκε το 394 π.Χ. από τους Συρακούσιους στους χρόνους του τυράννου Διονυσίου του πρεσβύτερου. Το αρχικό της όνομα ήταν «Δωρική Αγκών». Από τη γωνία διαμόρφωσης της ακτής του Ανκώνα που μοιάζει με ανθρώπινο αγκώνα, πήρε ενδεχομένως την ονομασία της κάτι που φαίνεται και στα νομίσματα της πόλης τα οποία στο ένα μέρος έφεραν την παράσταση ενός λυγισμένου ανθρώπινου βραχίονα  . Η σπουδαιότητα του λιμανιού του στην αρχαιότητα ήταν τόση όση είναι ακόμη και σήμερα . Ήταν κυριότερο λιμάνι που έρχονταν εμπορεύματα από την Ιλλυρία. Η πόλη ήταν ξακουστή για τα κρασιά της και την πορφύρα της.
Στην πόλη επικρατούσε η λατρεία της Αφροδίτης στην οποία οι Αγκωνιάτες είχαν χτίσει περίφημο ναό και η μορφή της θεάς απεικονιζόταν στα νομίσματα της πόλης  .
Στο τρίτο αιώνα π.Χ, ακολούθησε την ίδια μοίρα με την υπόλοιπη περιοχή και υποτάχθηκε στους Ρωμαίους.
Σημείωσε μεγάλη ακμή κατά τη ρωμαϊκή εποχή, και αποτελούσε ναυτική βάση των Ρωμαίων στην Αδριατική κατά τους Ιλλυρικούς πολέμους καθώς ήταν το πλησιέστερο λιμάνι στην Δαλματία και ο αυτοκράτορας Τραϊανός κατασκεύασε κυματοθραύστη και τη βόρεια προβλήτα με τη βοήθεια του '
Ελληνα αρχιτέκτονα Απολλόδωρου απο την Δαμασκό της Συρίας.  Οι κάτοικοι προς τιμή του έχτισαν το 105 μ.Χ. μια αψίδα, που σώζεται μέχρι σήμερα.
Η αψίδα του Αδριανού στον Αγκώνα . 105 μ.Χ
Κατά τα βυζαντινά χρόνια η πόλη διατήρησε τη σπουδαιότητά της και έγινε μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Εξαρχάτου της Ιταλίας. Εκεί συγκεντρώθηκαν πολλοί Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη μετά την άλωση. Κατά το 16ο αιώνα υπήρχε αξιόλογη ελληνική παροικία, που άρχισε όμως να φθίνει κατά τα τέλη του 19ου αιώνα
Από τον Ελληνικό οικισμό διασώζονται μόνο ελάχιστα τμήματα ,κυρίως στην αρχαία Ακρόπολη και στην περιοχή του λιμανιού.

Πανδοσία
Η Πανδοσία σύμφωνα με τον ιστορικό Λίβιο βρισκόταν κοντά στα σύνορα μεταξύ Βρεττίας και Λουκανίας . Ο Σκύμνος από την Χίο την τοποθετεί μεταξύ Κρότωνα και Θούριων  .Φαίνεται ότι βρίσκονταν επάνω σε ύψωμα κάτω από το οποίο έτρεχε ο μικρός ποταμός Αχέρων, παραπόταμος του Κράθιδος. Πιθανόν η πόλη να ήταν αποικία του Κρότωνος ή σύμμαχος της πόλης αυτής όπως μαρτυρούν τα νομίσματα που κόπηκαν και χρονολογούνται από το 450 π.Χ .
Αργυρή Δραχμή της Πανδοσίας,  350 π.Χ
Σύμφωνα με το Στράβωνα οι κάτοικοι της είχαν καταγωγή από τον μυθικό Οίνωτρο που ήταν ένας από τους 50 γιους του Λυκάονα, βασιλέα της Αρκαδίας. Όταν πέθανε ο Λυκάονας, άφησε διάδοχό του τον γιο του Νύκτιμο. Οι υπόλοιποι γιοι του έφυγαν ιδρύοντας και οικίζοντας νέες πόλεις. Ο Οίνωτρος αποφάσισε να πάει στην σημερινή Ιταλία .Σύμφωνα με τον Παυσανία, ήταν η πρώτη αποστολή για εποικισμό και ίδρυση πόλεων σε βαρβαρικά εδάφη εκτός Ελλάδας .Κατά τον Ευσέβιο η Πανδοσία ιδρύθηκε την ίδια χρονιά με το Μεταπόντιον ,δηλαδή το 774 π.Χ. κάτι που δεν φαίνεται να ευσταθεί.
Λίγο μετά το 400 π.Χ. η Πανδοσία αλώθηκε από τους Βρεττίους. Κοντά στη πόλη αυτή έχασε τη ζωή του το 331 π.Χ.. ο Αλέξανδρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου στην "μάχη της Πανδοσίας" ενάντια στους Λουκανούς και τους Βρεττίους. Αν και ο Αλέξανδρος είχε προειδοποιηθεί από έναν χρησμό για να αποφευχθεί την Πανδοσία, αλλά νομιζε, πως αναφέρεται στην πόλη με αυτό το όνομα στη Θεσπρωτία, στις όχθες του Αχέροντα, και αγνοούσε την ύπαρξη τόσο της πόλης και του ποταμού με τα ίδια ονόματα στην Ιταλια.
 Στο Δεύτερο Καρχηδονιακό Πόλεμο η Πανδοσία μνημονεύεται από τον Λίβιο ως πόλη που ανακαταλήφθηκε από τους Ρωμαίους το 204 π.Χ.  και ο Στράβων  υπονοεί ότι υπήρχε ακόμη στην εποχή του. Τα ίχνη της μετά χάνονται και το πιο πιθανόν να εγκαταλήφθηκε.

Επιμέλεια Διόνυσος.

ΠΗΓΕΣ :
http://www.treccani.it
it.wikipedia.org
el.wikipedia.org
wildwinds.com
at

1 σχόλιο:

Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.