ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΑΣ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ

Tο  παρακάτω  άρθρο  και  τα  τραγούδια  του  τα  αφιερώνω  στους  μερακλήδες  αναγνώστες. 

Δεν  ξέρω  αν  υπάρχουν  ανάμεσα  στους  αναγνώστες   και  μερικοί  που  μπορεί  να  νοιώσουν  και  να  συγκινηθούν  με  αυτά,  όπως  συγκινούμαι  εγώ. 

ΚΑΤΩ  ΣΤΟ  ΔΑΦΝΟΠΟΤΑΜΟ

Το  πρώτο  τραγούδι  του  γρεβενιώτικου  γάμου,  αφιερώνεται  στον  κουμπάρο.  Η  κομπανία  πάει  μπροστά  στον  κουμπάρο  και  τραγουδάει:

Κάτω στο δαφνοπόταμο και στα δασιά τριαντάφυλλα,
εκεί κάθεται ο κυρ νουνός με τετρακόσιους άρχοντες
και με τα παλικάρια του και με του ρήγα τον υγιό.
Κι εύχεται στους κουμπάρους του να ζήσουν χρόνους εκατό,
ν' ασπρίσουν σαν τον Ολυμπο, ν' ασπρίσουν σαν το Κίσαβο..

Γεράκια κάνουν τη χαρά
    και τα σαϊνια γάμο
    και κάλεσαν το σταυραετό
    νουνό να στεφανώσει...

  Κέρνα νουνέ την τάβλα -Το πίνει o νούνος το κρασί

Bλάχικο  της  Πίνδου  (Γρεβενά - Βάλια  κάλντα)

Αβδέλλα Γρεβενών Δεκαπενταύγουστος 2013 - Τρανός Χορός

Παιδιά της Σαμαρίνας

Δέλβινο και Τσαμουριά,  θα  τα  πάρουμε  για  πάντα.

Μοιρολόι κλαρίνου για τους άταφους ήρωες του '40.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

Τραγούδι -  αριστούργημα.

Δείχνει  με  συγκινητικό  μουσικό  τρόπο  τον  πόνο,  την   πίκρα,  τους  κόπους  και  τα  βάσανα   που  έζησαν   οι  πρόγονοί  μας  για  να  είμαστε  εμείς  εδώ  σήμερα.

ΠΟΤΕ  ΘΑ  ΡΘΕΙ  Η  ΑΝΟΙΞΗ

Πότε θα `ρθει η άνοιξη;
Πότε θα `ρθει η άνοιξη;
Θα `ρθεί το καλοκαίρι τράβα αγέρα μ’ τράβα
Θα `ρθεί το καλοκαίρι χρυσή μου περιστέρα

Να βγουν οι Βλάχοι στα(ι) βουνά
Να βγουν οι Βλάχοι στα(ι) βουνά
Να βγουν κι οι Βλαχοπούλες τράβα αγέρα μ’ τράβα
Να βγουν κι οι Βλαχοπούλες χρυσή μου περιστέρα

Να βγουν τα λάγια πρόβατα
Να βγουν τα λάγια πρόβατα
Με τ’ αργυρά κουδούνια τράβα αγέρα μ’ τράβα
Με τ’ αργυρά κουδούνια χρυσή μου περιστέρα

Να βγούνε τα Βλαχόπουλα
Να βγούνε τα Βλαχόπουλα
Λαλώντας τη φλογέρα τράβα αγέρα μ’ τράβα
Λαλώντας τη φλογέρα χρυσή μου περιστέρα

Να βγω κι εγώ ο μαύρος μου
Να βγω κι εγώ ο μαύρος μου
Να πάρω μια Βλαχούλα τράβα αγέρα μ’ τράβα
Να πάρω μια Βλαχούλα χρυσή μου περιστέρα

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ