ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ. ΕΙΣΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΕΒΡΑΙΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ; ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΝΕΤΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ.

ΕΒΡΑΙΟΣ  ΚΛΕΦΤΗΣ  ΚΑΙ  ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ;

ΠΟΙΑ  ΕΙΝΑΙ  ΤΑ  ΚΡΙΤΗΡΙΑ  ΤΗΣ  ΣΟΥΗΔΙΚΗΣ  ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ;  ΔΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΒΡΑΒΕΙΑ  ΜΕ  ΠΟΛΙΤΙΚΑ  ΚΑΙ  ΦΥΛΕΤΙΚΑ  ΚΡΙΤΗΡΙΑ; ΤΑ  ΝΟΜΠΕΛ  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΜΕΤΡΟ  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ  ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ

Εφέτος  ένας αμερικανοεβραίος  τραγουδοποιός πήρε το Νόμπελ  Λογοτεχνίας (!)

Για το 2016 ο νικητής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας είναι ο Μπομπ  Ντίλαν.

Όπως  εξήγησε  η Επιτροπή, το Νόμπελ «απονέμεται στον Ντίλαν επειδή δημιούργησε νέες ποιητικές εκφράσεις μέσα από τους στίχους του.
O Μπομπ Ντίλαν, πολύ μεγάλος μουσικός, στιχουργός και ποιητής επηρέασε όσο λίγοι την σύγχρονη μουσική αλλά και τη σκέψη όσων μεγάλωσαν ή προβληματίστηκαν με τα τραγούδια του.  Δεκάδες επίσημοι και ανεπίσημοι δίσκοι, βιογραφίες, διασκευές, ακυκλοφόρητες μαγνητοταινίες και τραγούδια μαρτυρούν το μέγεθος της επιρροής αυτής».
Κάποιοι  έγραψαν  ότι  είναι  ένα: «Νόμπελ νοσταλγίας απ' τον βρωμερό προστάτη ξεκούτηδων χίπηδων»,  συγγραφέας  Ιρβιν Γουέλς.

 

Το πραγματικό όνομα του Μπομπ Ντίλαν είναι Robert Allen Zimmerman, και γεννήθηκε στις 24 Μαΐου του 1941στο Ντουλούθ (Duluth) της Μιννεσότα.

Ως μαθητής γυμνασίου άρχισε να παίζει φυσαρμόνικα, πιάνο και κιθάρα, ενώ συμμετείχε για πρώτη φορά σε συγκρότημα, τους Golden Chords ερμηνεύοντας τραγούδια των Τσακ Μπέρι (Chuck Berry) και Λιτλ Ρίτσαρντ (Little Richard), με έμφαση στη ροκ εν ρολ, κάντρι, φολκ και μπλουζ μουσική. Το 1959 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Μινεάπολης. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά την μουσική του φολκ θρύλου Γούντι Γκάθρι (Woody Guthrie), έγινε λάτρης του και αποφάσισε να τον συναντήσει. Για το σκοπό αυτό παράτησε τις σπουδές του και έφτασε στη Νέα Υόρκη, την μητρόπολη της μουσικής αλλά και το μέρος που μπορούσε να συναντήσει το ίνδαλμα του.

Ο Γκάθρι, που νοσηλευόταν σε νοσοκομείο, έχρισε τον νεαρό θαυμαστή του από τη Μινεσότα διάδοχό του. Εν τω μεταξύ, ο Ρόμπερτ Ζίμμερμαν μετονομάστηκε σε Μπομπ Ντίλαν. Κατά μία εκδοχή, αυτό οφείλεται στην επιρροή από τον Ουαλό ποιητή Ντίλαν Τόμας (Dylan Thomas), ο οποίος πέθανε στην Νέα Υόρκη το 1953, στα 39 του χρόνια, από υπερβολική χρήση οινοπνευματωδών.  Θεωρείται πιθανό ότι προς τιμήν του o Ζίμμερμαν άλλαξε το όνομα του επιλέγοντας το Bob Dylan. Έμελλε με αυτό το όνομα, πέρα από μουσικός να γίνει και ποιητής-στιχουργός. Το 1960 άρχισε να παίζει σε διάφορους μουσικούς χώρους, με το νέο του όνομα και έχοντας ως μουσικό πρότυπο τον Γκάθρι. Τραγουδούσε σε πλατείες και folk bars στην περιοχή του Γκρίνουϊτς Βίλατζ (Greenwich Village). Ο γνωστός μουσικός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Σέλτον έγραψε γι' αυτόν: "Αυτό το αγόρι, μια διασταύρωση παιδιού του κατηχητικού και μπήτνικς έχει μεγάλο ταλέντο". Σύντομα, ο Ντίλαν υπέγραψε συμβόλαιο με την πολυεθνική δισκογραφική εταιρεία Κολούμπια.

ΝΙΚΟΣ  ΔΗΜΟΥ

«ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΕΧΟΥΝ  ΠΑΡΕΙ  ΤΑ  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ  ΒΡΑΒΕΙΑ  ΝΟΜΠΕΛ»

 «Είναι αδύνατο να φανταστώ την ιστορία της Ευρώπης χωρίς τους Εβραίους.

 Χωρίς τον Μαρξ, τον Φρόιντ, τον Αϊνστάιν, τον Κάφκα, τον Βιτγκενστάϊν, τον Μπένγιαμιν, τον Πόππερ, τον Κανέτι, τον Σένμπεργκ, τον Κουρτ Βάιλ – τον Κύκλο της Βιέννης, το Bauhaus, ή την Σχολή της Φραγκφούρτης.

Σκεφθείτε ότι ενώ οι Εβραίοι είναι το 0,3% του πληθυσμού της γης (περίπου όσοι κι εμείς), έχουν πάρει το 21% των βραβείων Νόμπελ. (157 ως το 2005).

 Βρίσκονταν πίσω από τα μεγαλύτερα κινήματα του 20ου αιώνα. Πόσοι π. χ. γνωρίζουν ότι οι διανοούμενοι και καλλιτέχνες που πλαισίωναν την Σοβιετική Επανάσταση στα πρώτα δημιουργικά της χρόνια (από τον Άιζενστάιν μέχρι τον Μαγιακόφσκυ) ήταν Εβραίοι;»

 

Η  ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ  ΤΟΥ  ΝΤΥΛΑΝ  ΑΠΟ  ΤΟΝ  «ΚΟΚΚΙΝΟ  ΟΥΡΑΝΟ»

Ο Bob Dylan, γεννήθηκε το 1941, ως Robert Allen Zimmerman (εβραϊκό όνομα Shabtai Zisel ben Avraham) σε μια εβραϊκή οικογένεια στο Duluth της Μινεσότα. Του τραγούδια «διαμαρτυρίας» του έγιναν κάτι σαν εθνικοί ύμνοι για πολλούς στο κίνημα για τα «πολιτικά δικαιώματα» στις ΗΠΑ και γενικότερα σε αυτού του είδους την ιδεολογία και μόδα.

 

Τραγούδια όπως το “The Times they are a Changin’” και “Blowin’ in the Wind” είναι μέρος της συλλογικής μας μνήμης και έχουν παιχτεί ασταμάτητα, έχοντας επηρεάσει την μαζική κουλτούρα όλων των σύγχρονων γενεών. Τα τραγούδια του Dylan είναι ποίκιλα: ορισμένα επικρίνουν την αμερικανική πολιτική, όπως το “With God on Our Side” και “Masters of War”. Άλλα τραγούδια ασχολούνται με ιστορίες για την αδικία και τον ρατσισμό, όπως το “Only a Pawn in their Game”και το “The Death of Emmett Till”). Ο «ποιητής αγωνιστής» υπέρ των «δικαιωμάτων» και της «ειρήνης» και κατά του «ρατσισμού» Dylan - και προσφάτως βραβευμένος με το νόμπελ λογοτεχνίας - έχει το μέρος του στο «εικονοστάσι» των λίμπεραλ/αριστερών.

Είναι όμως αυτό που δείχνει (ή θέλουν να μας δείξουν) ο Dylan;

 

Κατά του «ρατσισμού» και υπέρ της «ειρήνης»;

 

Αφότου επισκέφθηκε το Ισραήλ το 1971, ο Dylan ανέφερε τον γνωστό φανατικό υπερεθνικιστή σιωνιστή Ραβίνο Meir Kahane ως έναν «πραγματικά ειλικρινή άντρα».

Ο Kahane είναι γνωστός για τις ρατσιστικές σιωνιστικές και τρομοκρατικές απόψεις του - και την υποστήριξή του σε ακραίες σιωνιστικές ομάδες. Το 1971, καταδικάστηκε για κατασκοπεία για την κατασκευή εκρηκτικών. Το 1970 ίδρυσε το Κόμμα ‘Kach’, το οποίο μπήκε στην Ισραηλινή Βουλή το 1984, αλλά το 1988 απαγορεύτηκε ως «ρατσιστικό» και «τρομοκρατικό». Οπαδοί του πρωτοστατούν σήμερα σε επιθέσεις κατά Αφρικανών μεταναστών (δες εδώ). Ο Kahane ίδρυσε επίσης την ακραία εξτρεμιστική οργάνωση ‘Jewish Defense League’ (JDL) στις ΗΠΑ.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, ο Dylan έγινε υποστηρικτής του χασιδικού κινήματος Chabad Lubavitch, που υποστηρίζει τη συνεχιζόμενη κατοχή της Δυτικής Όχθης.

 

Ο Dylan φαίνεται να πιστεύει ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί για το πόσους αμάχους σκοτώνει, επειδή «ο Θεός είναι με το μέρος του Ισραήλ»:

 

Το 1983, είκοσι χρόνια αφότου τραγούδησε, “you don’t count the dead” και “you never ask questions, when God’s on your side,” («δεν μετράς τους νεκρούς» και «ποτέ δεν κάνεις ερωτήσεις, όταν ο Θεός είναι στο πλευρό σου»), ο Dylan έγραψε ένα τραγούδι για την αντιμετώπιση της διεθνούς οργής για την καταστροφική ισραηλινή επίθεση στο Λίβανο το 1982, η οποία στοίχισε τη ζωή σχεδόν 18.000 Λιβανέζων αμάχων και τον τραυματισμό περίπου άλλων 30.000.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το λυρικό ταλέντο του Dylan και ίσως δυσκολεύεται  να τον αποκαλέσει «φανατικό», αλλά η υποστήριξή του στον ισραηλινό εξτρεμισμό πρέπει να προβληματίσει.

 

Στο τραγούδι του “Neighborhood Bully” (Ο Νταής της Γειτονιάς) από το άλμπουμ “Infidels” (1983) εξυμνεί την ισραηλινή επιθετικότητα και κατοχή, και για το λόγο αυτό θαυμάζεται από σιωνιστές. Στους στίχους μιλάει για τον νταή της γειτονιάς, που... απλά είναι ένας άνθρωπος, που οι εχθροί του, που είναι πολυπληθέστεροι, του λένε ότι πατάει την γη τους, ενώ ο «νταής» απλά ζει για να επιβιώσει. Τον καταδίκασαν επειδή είναι ζωντανός και αυτός δεν πρέπει να αντεπιτεθεί, αλλά να κάτσει να πεθάνει. Τον «νταή» της γειτονιάς τον έδιωξαν από κάθε γη και έχει περιπλανηθεί και εξοριστεί και ο λαός του διεσπάρη και καταδιώχτηκε και ότι δεν έχει συμμάχους και περιτριγυρίζεται από πασιφιστές, ενώ κάθε αυτοκρατορία που υποδούλωσε τον «νταή» εξαφανίστηκε, και η Αίγυπτος και η Ρώμη, ακόμα και η μεγάλη Βαβυλώνα. Τα ιερά του βιβλία καταπατήθηκαν, ενώ αυτός πήρε τα ψίχουλα του κόσμου και τα μετέτρεψε σε πλούτο, πήρε τις ασθένειες του κόσμου την μετέτρεψε σε υγεία και ότι θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες σε αυτόν τον νταή της γειτονιάς…

 

Σε συνέντευξή του το 1984, πάντως, αρνήθηκε ότι το τραγούδι έχει πολιτικό μήνυμα. «Μπορεί να είναι για οτιδήποτε» είπε.

 

Πίσω στα παιδικά του χρόνια στην Minnesota, οι γονείς του ήταν ηγέτες της τοπικής σιωνιστικής οργάνωσης για γυναίκες ‘Hadassah’ και της τεκτονικής δομής αδελφότητας ‘B’nai B’rith’. Πολλά καλοκαίρια πήγε στην Κατασκήνωση Herzl, στο Webster του Wisconsin, που ήταν μια καθαρά σιωνιστική κατασκήνωση.

Ο γαμπρός του Ντύλαν, τραγουδιστής Peter Himmelman, είναι σιωνιστής. Στηρίζει την στρατιωτική αντίδραση του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς και των αμάχων στη Γάζα. Μάλιστα, ο Himmelman αποδοκίμασε τα λόγια του Χριστού στην επί του Όρους Ομιλία, λέγοντας σε έναν δημοσιογράφο, «Για τους Εβραίους, το να στρέψεις το άλλο μάγουλο είναι αμαρτία». Το φιλο-ισραηλινό τραγούδι του “Maximum Restraint” ("Μέγιστη Αυτοσυγκράτηση") θυμίζει τον «Νταή της Γειτονιάς».

 

Χριστιανός;

 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Dylan ασπάσθηκε τον χριστιανισμό. Το 1979, συμμετείχε σε μαθήματα μελέτης της Αγίας στην Καλιφόρνια. Ο πάστορας Γκούλικσεν θυμάται ότι «ήθελε τον Χριστό στη ζωή του» και ότι προσευχήθηκε με άλλους και μία ημέρα «αναγεννήθηκε».

Το 1984, ο Dylan δημόσια αποστασιοποιήθηκε από την ταμπέλα "αναγεννημένος". Είπε στο περιοδικό Rolling Stone: «Ποτέ δεν έχω πει ότι είμαι αναγεννημένος Αυτό είναι απλά ένας όρος που τα μέσα ενημέρωσης έδωσαν. Δεν λέω ότι είμαι αγνωστικιστής, γιατί πάντα πίστευα ότι υπάρχει μια ανώτερη δύναμη». Το 1997 είπε στο Newsweek: «Εγώ βρίσκω την θρησκευτικότητα και τη φιλοσοφία στη μουσική. Εγώ πιστεύω στα τραγούδια».  Σε συνέντευξη στην εφημερίδα The New York Times στις 28 Σεπτεμβρίου του 1997, δήλωσε ότι «δεν ανήκει σε καμία οργανωμένη θρησκεία».  Όμως ο Dylan είναι υποστηρικτής του ιουδαϊκού χασιδικού κινήματος Chabad Lubavitch τα τελευταία 20 χρόνια και ιδιωτικά συμμετείχε σε εβραϊκές θρησκευτικές εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων των Bar Mitzvahs των γιων του (κάτι σαν τελετές βάπτισης), επισκέφθηκε Χαμπάντ συναγωγές και στην γιορτή του  Γιομ Κιπούρ το 2007, παρακολούθησε την Ιουδαϊκή Σύναξη ‘Beth Tefillah’, στην Ατλάντα της Γεωργίας, όπου κλήθηκε να διαβάσει την Τορά.

 

Αλλά και την εποχή που φέρεται να ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, ίσως αυτό που ασπάστηκε να ήταν ο Χριστιανικός Σιωνισμός, ένα κίνημα που ήταν σε έξαρση εκείνα τα χρόνια μεταξύ των Αμερικάνων αναγεννημένων χριστιανών.  Μεγάλο μερίδιο της έξαρσης του φαινομένου είχε το βιβλίο του Hal Lindsey, “The Late Great Planet Earth”, που εκδόθηκε στα τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και έκανε θραύση μεταξύ των ευαγγελικών. Το βιβλίο απεικόνιζε το Ισραήλ και την κομμουνιστική Σοβιετική και την Κίνα ως στρατιωτικούς αντιπάλους στον σύντομα επερχόμενο Αρμαγεδδώνα.

 

Το σίγουρο είναι ότι ο Dylan ποτέ δεν απομακρύνθηκε από τις ρίζες του.

Ένα από τα πρώτα πρωτότυπα κομμάτια του, στην πραγματικότητα, ήταν μια παρωδία του "Hava Nagilah", ίσως του πιο γνωστού εβραϊκού τραγουδιού στον κόσμο. Σε όλη την καριέρα του, τα τραγούδια του έχουν διανθιστεί με βιβλικές αναφορές και παραφράσεις και είναι επηρεασμένα από εβραϊκά θέματα και έννοιες. Εδώ βρίσκεται μία λίστα με «τα 10 πιο εβραϊκά τραγούδια» του από Εβραίο αρθογράφο.

 

 

ΕΒΡΑΙΟΣ  ΚΛΕΦΤΗΣ  ΚΑΙ  ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ;

Λογοκλοπή;

 

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του, ο Miles Mathis ισχυρίζεται ότι ο Bob Dylan είναι ένας απατεώνας.

 

Το 1963, το περιοδικό Newsweek κατηγόρησε τον Dylan για λογοκλοπή, ισχυριζόμενο ότι το 'Blowin' in the Wind' είχε «αποκτηθεί» από έναν μαθητή Λυκείου. Όπως ο Mathis επισημαίνει, εάν ο Dylan είχε γράψει το τραγούδι, η Columbia θα είχε μηνύσει το περιοδικό Newsweek, με το άκουσμα της είδησης. Αν ο Dylan δεν είχε γράψει αυτό που είναι το πιο διάσημο τραγούδι του, πόσο τραγουδοποιός είναι;

Ο Mathis αναφέρει τον συνάδελφό του και συμπατριώτη του Εβραίο Leonard Cohen ως τον συγγραφέα-φάντασμα του Dylan. Η δισκογραφική εταιρία του Cohen ήταν επίσης η Κολούμπια. Επιπλέον, θα μπορούσε να εξηγήσει αυτό που η Joni Mitchell το 2010, αναφερόμενη στον Dylan είπε: «.. Είναι ένας λογοκλόπος, και το όνομα και η φωνή του είναι ψεύτικα. Τα πάντα για τον Bob είναι μια εξαπάτηση. Είμαστε σαν τη νύχτα και την μέρα, εκείνος και εγώ».

 

Η Mitchell ήταν ζευγάρι με τον Cohen για κάποιο καιρό, κι έτσι θα πρέπει να γνώριζε κάτι. Είχε την ευκαιρία να αλλάξει την άποψή της, αλλά αρνήθηκε.

 

Και όπως Mathis επισημαίνει, γιατί ο Dylan ή η δισκογραφική εταιρεία του δεν μήνυσαν για δυσφήμηση την Μίτσελ; Ο ισχυρισμός της λογοκλοπής είναι η πιο σοβαρή κατηγορία που θα μπορούσε να απευθύνεται σε έναν καλλιτέχνη.

 

November 25, 2015

Bob Dylan and Christian Zionism

by Jeff Taylor

.Bob Dylan has made a reappearance in the public eye this past year with the release of his album Shadows in the Night and the issuing of a set of outtakes from his classic mid-1960s LPs. The state of Israel—situated in the Middle East, allied with the U.S. government, idolized by millions of American Christians, and at odds with most of its neighbors—has been in the news virtually non-stop since 1967

 

Monday, October 17, 2016

THE  TIMES  OF  ISRAEL

Subscribe to the Daily Edition

 

With Bob on our side

Bob Dylan’s forgotten pro-Israel song, revisited

‘Neighborhood Bully’ laments the Jewish state is ‘outnumbered about a million to one,’ ‘got no place to escape to’

 

 

 

 

 

 

 

ΠΟΙΑ  ΕΙΝΑΙ  ΤΑ  ΚΡΙΤΗΡΙΑ  ΤΗΣ  ΣΟΥΗΔΙΚΗΣ  ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ;  ΔΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΒΡΑΒΕΙΑ  ΜΕ  ΠΟΛΙΤΙΚΑ  ΚΑΙ  ΦΥΛΕΤΙΚΑ  ΚΡΙΤΗΡΙΑ;

Η  απονομή  των  βραβείων  Νόμπελ  δεν  αφήνει  ποτέ  ικανοποιημένη την παγκόσμια λογοτεχνική  και  επιστημονική  κοινότητα, καθώς υπάρχουν  ισάξιοι αλλά και πολύ καλύτεροι συγγραφείς  και  επιστήμονες  από   αυτούς  στους  οποίους  δίνονται,  με  πολιτικά  και  φυλετικά  κριτήρια,  τα  βραβεία  Νόμπελ.

Στις  τελευταίες  δεκαετίες  το  κακό  παράγινε.  Δόθηκαν  βραβεία  σε   κυρίως ελάσσονες συγγραφείς  και  επιστήμονες, προξενώντας πολλά ερωτηματικά σχετικά με τα κριτήρια της Σουηδικής Ακαδημίας.

ΒΡΑΒΕΙΟ  ΝΟΜΠΕΛ:  «ΕΝΑ  ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΟ  ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ» 

 Τέτοιες  απονομές  των  βραβείων  δικαιώνουν  τα  δύο μέλη της, που είχαν παραιτηθεί, όταν πρωτοθεσπίστηκε το βραβείο Νομπέλ λέγοντας ότι θα καταντήσει ένα «κοσμοπολίτικο λογοτεχνικό δικαστήριο», υπονοώντας την επικράτηση  αμφιλεγόμενων κριτηρίων.

 

ΤΑ  ΝΟΜΠΕΛ  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΜΕΤΡΟ  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ  ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ

Τα βραβεία  Νόμπελ  Λογοτεχνίας  δεν είναι μέτρο της λογοτεχνικής ικανότητας.

 Σπουδαίοι λογοτέχνες που δεν τιμήθηκαν με το βραβείο είναι οι:

 Αντονέν Αρτώ, Ζωρζ Μπατάιγ, Mωρίς Μπλανσό, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Πωλ Σελάν, Ρενέ Σαρ, Άντον Τσέχωφ, Τζόζεφ Κόνραντ, Χούλιο Κορτάζαρ, Ουμπέρτο Έκο, Ρόμπερτ Φροστ, Γκράχαμ Γκρην, Άλντους Χάξλεϊ, Ερρίκος Ίψεν, Τζαίημς Τζόυς, Φραντς Κάφκα, Νίκος Καζαντζάκης, Αλμπέρτο Μοράβια, Ρόμπερτ Μούζιλ, Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, Τζορτζ Όργουελ, Φερνάντο Πεσσόα, Έζρα Πάουντ, Μαρσέλ Προυστ, Γερτρούδη Στάιν, Γουάλας Στήβενς, Λέων Τολστόι, Μαρκ Τουαίην, Βιρτζίνια Γουλφ, Κωνσταντίνος Καβάφης, Σύλβια Πλαθ, Μίλαν Κούντερα, Βλαντίμιρ Μαγιακόβσκι, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, και άλλοι.

 

 Πρωταθλητές στα Βραβεία είναι οι Άγγλοι συγγραφείς (28), οι Γάλλοι (14) και  οι Γερμανοί (13). Ακολουθούν οι Ισπανοί με 11, οι Σουηδοί με  7 βραβεία και οι Ιταλοί με 6.

 Το 26% των έργων βραβευθέντων συγγραφέων έχει γραφτεί στα αγγλικά, το 13,8 στα γαλλικά, 11,9 στα γερμανικά και 10,1 στα ισπανικά.

ΔΥΟ  ΕΛΛΗΝΕΣ

Τα ελληνικά έρχονται στη 10^η θέση μεταξύ 26 γλωσσών, χάρη στους δυο νομπελίστες μας, το Γιώργο Σεφέρη και τον Οδυσσέα Ελύτη.

Τέσσερις χρονιές το βραβείο δόθηκε από κοινού σε δυο συγγραφείς: το 1904, το 1917, το 1966 και το 1974. Συνολικά 110 συγγραφείς έχουν βραβευθεί με Νόμπελ, εκ των οποίων  οι 13 είναι γυναίκες.

 

ΑΝΩΤΕΡΟ  ΤΟΥ  ΒΡΑΒΕΙΟΥ  ΝΟΜΠΕΛ  ΤΟ  ΞΕΚΑΘΑΡΑ  ΕΒΡΑΪΚΟ  ΒΡΑΒΕΙΟ  ΤΟΥ  ΙΣΡΑΗΛ

Ο  ΙΟΥΔΑΙΟΣ  ΗΘΟΠΟΙΟΣ  ΜΑΪΚΛ  ΝΤΑΓΚΛΑΣ

Δείτε  ποιος σταρ του Χόλιγουντ πήρε το «Εβραϊκό» Βραβείο Νόμπελ

Το Genesis Prize, κάτι σαν το Εβραϊκό Βραβείο Νόμπελ, που αποδίδεται σε κάποιον ο οποίος προωθεί τον εβραϊκό πολιτισμό, φέτος δόθηκε στον Μάικλ Ντάγκλας. Συνοδεύεται μάλιστα, με το ποσό του 1 εκατ. δολάρια.

Η τελετή θα γίνει την Πέμπτη και με αυτή την αφορμή, ο Μάικλ Ντάγκλας και η γυναίκα του, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς βρέθηκαν στην Ιερουσαλήμ και επισκέφθηκαν το Τείχος των Δακρύων.

Από τον Ιανουάριο, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι το βραβείο θα δοθεί στον «ηθοποιό, παραγωγό και ακτιβιστή Μάικλ Ντάγκλας».

Ο διάσημος ηθοποιός  έχει εξομολογηθεί ότι η θρησκεία επέστρεψε στο σπίτι του από τότε που ο γιος του, Ντίλαν, έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την θρησκευτική του καταγωγή.

Το ζευγάρι Ντάγκλας-Τζόουνς είχε χωρίσει για ένα διάστημα. Η επανασύνδεση επανήλθε με ένα οικογενειακό ταξίδι πέρυσι στην Ιερουσαλήμ. 

 

ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

ΠΟΛΛΟΙ  ΑΞΙΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΙΑΤΡΟΙ  ΚΑΙ  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ,  ΟΠΩΣ  Ο  ΕΛΛΗΝΑΣ  ΓΙΑΤΡΟΣ  ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ,  ΔΕΝ  ΠΗΡΑΝ  ΤΟ  ΒΡΑΒΕΙΟ  ΝΟΜΠΕΛ  ΙΑΤΡΙΚΗΣ  Ή  ΤΩΝ  ΑΛΛΩΝ  ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ