Ο ΖΟΥΡΑΡΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ |
Ο Ζουράρις (3-11-16) μεταξύ στις πολλές ανιστόρητες ασυναρτησίες (περι Αλβανών αρχιεπισκόπων στην Αθήνα επι μοροζίνι-0,50 του βίντεο- κ.τλ.) που είπε σε ραδιοφωνική εκπομπή
τόνισε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος ισλαμοποίησης της χώρας
και πρέπει να γίνει άμεσα όχι μόνο ένα, αλλά πολλά μουσουλμανικά τεμένη στην Ελλάδα. (4,20 του βίντεο)
ΛΑΤΡΗΣ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΑ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
ΠΡΙΝ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΔΗΛΩΣΕ :
«Ο Άρης ο Βελουχιώτης ήταν ο αρχηγός του μεγαλύτερου στρατού που είχαμε που απελευθέρωσε την Ελλάδα υπό κατοχή. Είμαστε υπό κατοχή».
Στο ερώτημα πως θα βγούμε από αυτή την κατοχή είπε: «Δεν θα βγούμε έτσι. Θα βγούμε με αντίσταση. Δηλαδή από την στιγμή που στα όλα τα επίπεδα τα υπουργικά και στην συνομιλία με τους δανειστές και με τους τροικανους θα έχουμε μια συνεχή διαπραγμάτευση και διαπραγμάτευση σημαίνει ουσιαστικά συσχετισμό ισχύος και δυνάμεως σημαίνει μαζί με μια αυξημένη ή αύξουσα αγανάκτηση του ελληνικού λαού αυτό θα βοηθήσει τον στόχο».
ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΖΟΥΡΑΡΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΞΕΠΟΥΛΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΑΝΤΙ ΠΙΝΑΚΙΟΥ ΦΑΚΗΣ
Βίος και πολιτεία του Κώστα Ζουράρι
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές του '80 ο Κώστα Ζουράρις γέμιζε αμφιθέατρα ανά τη χώρα, με τη γοητεία του ευρωκομμουνιστή διανοούμενου του λεγόμενου κύκλου του Παρισιού και τις δάφνες -καθυστερημένα- της συμμετοχής του στα γεγονότα του Μάη του ΄68, ως καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Βενσέν. Ο καθηγητικός του τίτλος συνεχίζει πάντως να παραμένει σε θολό τοπίο, αφού αρκετοί τον αμφισβητούν.
Οι Ρηγάδες της εποχής τον περιέφεραν στα αμφιθέατρα, όπου, συνδυάζοντας τον αιρετικό μαρξιστικό λόγο με την ευρυμάθεια της ελληνικής γραμματείας, κατάφερνε να εντυπωσιάζει τα ακροατήρια -με λόγο... πιασάρικο- έχοντας στο πλευρό του τη γοητευτική σύντροφό του και λίγο μετά δεύτερη σύζυγό του, την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα Μυρτώ Παράσχη. Πρώτη του σύζυγος υπήρξε η Μάγδα Κοτζιά. Τη συνάντησε για πρώτη φορά στην Α' Δημοτικού στο Πειραματικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης και παντρεύτηκαν τον Ιούλιο του 1967, μέσα στη δικτατορία, πριν φύγουν για το Παρίσι.
Διαμάχη με τον Κοτζιά
Το πραξικόπημα του στρατηγού Γιαρουζέλσκι, του αποκαλούμενου και ως «ερυθρού δικτάτορα», το 1981 στην Πολωνία, είχε διχάσει τότε την Αριστερά και όχι μόνο, και ο Κ. Ζουράρις στα αμφιθέατρα κατακεραύνωνε τους «ορθόδοξους κομμουνιστές» του ΚΚΕ -αλλά και τον Ανδρέα Παπανδρέου- για την υποστήριξη που του πρόσφεραν. Αξιοσημείωτο είναι ότι την υπεράσπιση του καθεστώτος Γιαρουζέλσκι από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη» και τις επιθέσεις κατά των αναθεωρητών του Κ. Ζουράρι, είχε αναλάβει το στέλεχος του ΚΚΕ και σημερινός υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, και το βιβλίο του «Η Πολωνία κι Εμείς» γνώριζε διαδοχικές εκδόσεις από τη «Σύγχρονη Εποχή». Το δίπολο Ζουράρις - Κοτζιάς έπαιξε πολύ τότε με το Πολωνικό. Ο Κ. Ζουράρις από την εποχή εκείνη μέχρι σήμερα έχει να παρουσιάσει πολλές μεταλλάξεις στην ιδεολογική και πολιτική του εικόνα. Διεκδικεί μάλιστα ένα μοναδικό ρεκόρ: Εχει προσχωρήσει ή συνεργαστεί διαχρονικά με κόμματα που καλύπτουν σχεδόν το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Εξαίρεση αποτέλεσε μόνο το ΠΑΣΟΚ.
Ξεκινώντας από το ΚΚΕ Εσωτερικού από το οποίο αποχώρησε στα μέσα της δεκαετίας του '80 έπειτα από μία μακρά και έντονη συμμετοχή, στο ΚΚΕ -υποψήφιος ευρωβουλευτής του κόμματος το 1999 και υποψήφιος βουλευτής στην Α' Θεσσαλονίκης το 2000 - στη ΝΔ, η οποία τον υποστήριξε στις εκλογές του 2002 ως υποψήφιο νομάρχη Λασιθίου, και τώρα στους ΑΝΕΛ, με τους οποίους είχε κατέβει και στις ευρωεκλογές του 2014. Ενδιάμεσα δεν παρέλειψε να συναντηθεί και με τον άλλο γνωστό ελληνοπρεπή Θεσσαλονικέα, τον Στέλιο Παπαθεμελή, με το κόμμα του οποίου, το Πανελλήνιο Παμμακεδονικό Μέτωπο, ήταν υποψήφιος στις ευρωεκλογές του 2009.
Στη Θεσσαλονίκη επέλεξε να μείνει τα τελευταία χρόνια στη λεγόμενη «πυρίκαυστη ζώνη» -την περιοχή στο κέντρο της πόλης που κάηκε στη μεγάλη πυρκαγιά του 1917- στα Λαδάδικα. Ισως από εκεί εμπνεύστηκε και τον τίτλο του σημερινού κόμματός του -γιατί είναι κι αυτός πρόεδρος κόμματος αναγνωρισμένου από τον Αρειο Πάγο- την «Πυρίκαυστο Ελλάδα». Ο ίδιος πάντως επέλεξε τον τίτλο του «επίτιμου προέδρου» και έχρισε πρόεδρο τον επίσημο βιογράφο του, Γεώργιο Καλεάδη. .
Στη διαδρομή του Κ. Ζουράρι μαζί με τη διαρκή αμφισβήτηση υπάρχει συγχρόνως και ο αφορισμός, οι νυν γίνονται σύντομα πρώην. Από μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού θα βρεθεί τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ΄80 μαζί με τον Κωστή Μόσκωφ (ΚΚΕ), με τον οποίο συνδεόταν με στενή οικογενειακή φιλία, να πρωτοστατούν σ΄ αυτό που ονομάσθηκε τότε ως πνευματική κίνηση νεορθοδόξων. Οι επισκέψεις και οι συναντήσεις τους στο Αγιον Ορος με τον τότε ηγούμενο της Μονής Σταυρονικήτα, τον μοναχό Βασίλειο Γοντικάκη -που ο Ζουράρις τον περιγράφει και ως πνευματικό του Μόσκωφ- κέντριζαν το ενδιαφέρον για αρκετό διάστημα. Αλλωστε στη συνέχεια ο Κ. Ζουράρις θα επισημοποιήσει την παντελή στροφή του, γράφοντας στο βιβλίο του «Γελάς Ελλάς Αποφάς» (1990): «Διαλέγω να είμαι με τον Θουκυδίδη και τον Χρυσόστομο και όχι με τον Μαρξ, διότι διαλέγω τη νηφάλιο μέθη της αμφιβολίας και όχι την υπνηλία της βεβαιότητας». Παράλληλα, όμως θέλει και δηλώνει αριστερός, ακόμη και όταν ως «πυρίκαυστος» κατεβαίνει στις εκλογές με τους ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου.
Ως «ιδρυτικόν Συναμφότερον» αποκαλεί και τον γάμο των γονιών του. Ο πατέρας του Γεώργιος Ζουράρις, με καταγωγή από το Βραχάσι της Κρήτης ήταν από τους πιο γνωστούς γιατρούς αφροδισιολόγους-σεξολόγους όχι μόνο της Θεσσαλονίκης αλλά και με φήμη πανελλαδικά λόγω του συγγραφικού του έργου τα χρόνια του Μεσοπολέμου. Αστός αλλά συγχρόνως κομμουνιστής - σπαρτακιστής με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και φίλος του γ.γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη. Τον πάντρεψε ο ίδιος ο ιδρυτής της εφημερίδας «Μακεδονία» Ιωάννης Βελλίδης και στο ιατρείο του παρέλασαν όλες οι γυναίκες των αστών και επωνύμων της Θεσσαλονίκης. Συγχρόνως στάλθηκε σε εξορίες, ενώ το 1950 καταδικάστηκε και σε θάνατο. Προηγουμένως το 1947, για το βιβλίο του «Ο Αυνανισμός, το πάθος εις το φως της επιστήμης» οδηγήθηκε στο Διαρκές Εκτακτο Στρατοδικείο «για υπονόμευση του μαχητικού φρονήματος του στρατεύματος».
Ο Κ. Ζουράρις διέρρηξε τις σχέσεις του με το ΚΚΕ για δεύτερη φορά το 2000, όταν μετά την αποτυχία να εκλεγεί ως υποψήφιός του βουλευτής Θεσσαλονίκης ζήτησε να αυτοδιαλυθεί, για να εισπράξει το επίσημο... επιτίμιο του κόμματος: «Είναι δικαίωμα του καθενός να διατίθεται όπως του γουστάρει. Εμείς δεν πρόκειται να ασχοληθούμε ξανά με τις απόψεις του κ. Ζουράρι». Πάντως, ο πατέρας του παρέμεινε πάντα πιστός στο ΚΚΕ και από γερό κρητικό σκαρί πέθανε πλήρης ημερών σε ηλικία 102 ετών, στο Βραχάσι, στις αρχές του 2001, με το κόμμα και τον «Ριζοσπάστη» να τον αποχαιρετούν τιμητικά.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ- ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.