ΦΙΛΟΤΗΣ - ΙΜΕΡΟΣ - ΟΑΡΙΣΤΥΣ - ΠΑΡΦΑΣΙΣ

«Ὅπως λέει ὁ Ὅμηρος στὴν Ἰλιάδα (Ξ 216-7) ὁ ἵμερος εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ 4 δῶρα τῆς Ἀφροδίτης, ποὺ ἔχει κλεισμένα μέσα στὴν κεντημένη ζώνη της, τὸν ὀνομαζόμενο «κεστὸν ἱμάντα»:
«ἔνθ' ἔνι μὲν φιλότης, ἐν δ' ἵμερος, ἐν δ'ὀαριστὺς 
πάρφασις, ἥ τ' ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων» 

«χάρις καὶ πόθος εἶν’ αὐτοῦ, γλυκόλογα εἶναι μέσα, 
συνομιλιά, καλὴ τὸν νοῦν νὰ κλέψη καὶ φρονίμων»
(Ἀπόδοση Ἰ. Πολυλάς).

Τὰ 4 αὐτὰ δῶρα εἶναι ἐνδιαφέρον νὰ παρατηρήσει κανεὶς ὅτι σχετίζονται μὲ δύο κέντρα, τῆς καρδιᾶς καὶ τῆς κεφαλῆς.

Κατ’ ἀρχὰς ἡ φιλότης, ποὺ εἶναι ἡ ἀγάπη, ἀφορᾶ τὸ κέντρο καρδιᾶς. Χωρὶς αὐτὴν δὲν νοεῖται ἐρωτικὴ σχέση στὴν ὁποία νὰ ἐφορεύει ἡ Θεά. Ἀκολουθεῖ ὁ ἵμερος, ὁ ὁποῖος ἔχει νὰ κάνει μὲ μιὰ ἐνέργεια ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὰ μάτια, ποὺ βρίσκονται στὴν κεφαλή.

Ἡ ὀαριστὺς εἶναι τὰ γλυκόλογα, ποὺ προϋποθέτουν τὸν λόγο, ὁ ὁποῖος ἐπίσης παράγεται στὸ κέντρο κεφαλῆς, καὶ τέλος,

ἡ πάρφασις εἶναι ἡ ψιθυριστὴ ἐρωτικὴ συνομιλία, ποὺ προϋποθέτει τὴν συμμετοχὴ τῆς ἀκοῆς, μέσῳ τῶν ὤτων, τὰ ὁποῖα ἐπίσης ἑδράζονται στὸ κέντρο κεφαλῆς. 

 Βλέπουμε, λοιπόν, ὅτι ὁ ἔρωτας, ποὺ ἀνήκει στὴν δικαιοδοσία τῆς Θεᾶς Ἀφροδίτης, ἀνάβει μιὰ φλόγα στὴν καρδιά, ποὺ συντηρεῖται ἀπὸ διεργασίες τῆς κεφαλῆς, καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ τὸ κέντρο ζωῆς».

ΠΛΑΤΩΝ, «ΚΡΑΤΥΛΟΣ - ΠΕΡΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΟΡΘΟΤΗΤΟΣ». ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΘΥΡΗΣ – ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ, ΑΘΗΝΑ 2015. Σχόλιο 253, Σελ. 586.

http://pyrisporos.blogspot.gr/2017/02/blog-post_14.html