Ο ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΝΙΜΙΤΣ ΜΙΛΑ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ.
Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ, ΣΑΝ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΟ ΝΙΜΙΤΣ; ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΡΑΜΠ;
«Η “Μακεδονία” δεν είναι χώρα. Συγγνώμη, δεν
είναι χώρα. Η δημιουργία του κρατιδίου
ήταν ένα αποτυχημένο εγχείρημα και είναι ώριμες οι συνθήκες για επανασχεδιασμό
των συνόρων. Οι
Αλβανοί της “Μακεδονίας” θα πρέπει να γίνουν μέρος του Κοσόβου και οι υπόλοιποι
να γίνουν μέρος της Βουλγαρίας ή όποιας άλλης χώρας με την οποία πιστεύουν ότι
έχουν σχέση».
ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ: ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ;
Ο αμερικανός πολιτικός Ντάνα Ροραμπάχερ (Dana Tyrone Rohrabacher), είναι μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ και υπηρέτησε σαν Ειδικός Βοηθός του Προέδρου Ρήγκαν από το 1981 έως το 1988.
Υ.Γ.
Στις 13 Απριλίου 1992, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας ως νέου κράτους.
Μετά την συνάντηση των Αρχηγών ο Πρέσβης παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης, ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, διάβασε για τις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης το ακόλουθο ανακοινωθέν.
«Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου ‘91 με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”»!
Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν με την Ελληνική θέση ότι θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει τη λέξη “Μακεδονία”».
Στις 7 Ιουνίου 1992, ο Αμερικανός ιστορικός και αρθρογράφος Johann Fink δημοσίευσε άρθρο στην αλυσίδα 300 και πλέον εφημερίδων του “Scripps Howard News Service” στο οποίο άρθρο έλεγε και τα εξής:
«Η “Μακεδονία”, η φτωχότερη από τις πρώην δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της, είναι και πάλι ελεύθερη έπειτα από είκοσι δύο αιώνες κατοχής από ξένους.
Τώρα υπάρχει ανησυχία ότι η πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επί πολλά χρόνια εκρηκτική ύλη σε πυριτιδαποθήκη, είναι πιθανόν να αποτελέσει και πάλι το μήλον της έριδος ανάμεσα στις γείτονες χώρες, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Αλβανία και τη Σερβία.
Η σημαντικότερη αμφισβήτηση της εθνικής της κυριαρχίας προέρχεται από την Ελλάδα. Η Αθήνα, που περιγράφει υποτιμητικά τη “Μακεδονία” ως “ψευτο-δημοκρατία”, αντιτίθεται στη χρήση του ονόματος “Μακεδονία” ως εθνικού ονόματος για τη νεοσύστατη δημοκρατία, επισημαίνοντας ότι η ονομασία αυτή είναι ταυτόσημη με την ονομασία της διοικητικής περιφέρειας που βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και αποτελούσε τμήμα της ιστορικής Μακεδονίας μέχρι το 1913.
Ως μέλος διαφόρων διεθνών οργανισμών, η Αθήνα έχει τελικά απομονώσει τη “Μακεδονία” από τη διεθνή κοινότητα».
Κυρίες και κύριοι, έχετε ξανακούσει τέτοιες ηλιθιότητες να λέγονται από ιστορικούς; Αυτός ο κύριος ισχυρίζεται ότι εδώ και δύο χιλιάδες διακόσια χρόνια υπήρχε κράτος Μακεδονία, οι κάτοικοί του οποίου ήταν Σλάβοι, όπως και ο ένδοξος βασιλεύς του ο Μέγας Αλέξανδρος.
Τι κακό πράγμα η άγνοια!
Είπε ο κ. Κλίντον: «Στηρίζω την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με την οποία η νοτιότερη πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος υπό τον όρο να μην περιλαμβάνεται στην ονομασία της η λέξη «Μακεδονία». Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία».
Περί τα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η χρήση αυτού του ονόματος για το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας χαρακτηρίστηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας «ως προκάλυμμα για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας» ενώ θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει και πάλι πηγή αποσταθεροποίησης και διαμάχης.
Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Εάν το νέο αυτό κράτος επιθυμεί την αναγνώριση της Αμερικής, θα πρέπει κατ΄ αρχάς να δεχθεί τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, να ικανοποιήσει τις γείτονες χώρες και την παγκόσμια κοινότητα όσον αφορά τις προθέσεις του, ότι δηλαδή είναι ειρηνικές και σύμφωνες με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απορρίπτει τη χρήση του ονόματος Μακεδονία.
Η Κυβέρνηση Κλίντον θα υπερασπιστεί αυτές τις αρχές και θα διασφαλίσει την ικανοποίηση των νόμιμων συμφερόντων της Ελλάδας»!!!
Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου του 1992 ο Μπιλ Κλίντον εκλέχτηκε Πρόεδρος των Ηνωμένων ΠολιτειώνΑμερικής κερδίζοντας τις εκλογές από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπούς.
Λίγες μέρες μετά άρχισε ένας μαραθώνιος αγώνας να αποτραπεί η έντονη και πιεστική προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης Τζορτζ Μπους να αναγνωρίσει τη Νοτιοσλαβία (τα Σκόπια) ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”.
Τί έγινε τότε… Μετά την ήττα των εκλογών από τον Μπιλ Κλίντον ο Τζορτζ Μπούς έστειλε τον Υπουργό Eξωτερικών των ΗΠΑ Λόρενς Ήγκελμπέργκερ (Lawrence Eagleburger) στην Ευρώπη προκειμένου να πείσει τις Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να αλλάξουν θέση που ομόφωνα είχαν πάρει στις 27 Ιουνίου 1992 και να αναγνωρίσουν μαζί με τις ΗΠΑ το νέο κράτος των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος Μπους προσπάθησε να εκπληρώσει την προεκλογική του υπόσχεση στους Σκοπιανούς των ΗΠΑ, οι οποίοι συνέβαλαν σημαντικά στην αποτυχημένη προεκλογική του προσπάθεια.
Επιστρατεύτηκα από την τότε Ελληνική Κυβέρνηση να βοηθήσω σαν ένας από τους «παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας».
Εκείνη την εποχή είχα την ιδιότητα του Προέδρου του Δημοκρατικού κόμματος στην Πολιτεία του Νιού Χαμσάϊρ, την πιο σημαντική πολιτεία της Αμερικής όσον αφορά στις Προεδρικές Εκλογές, και μόλις είχα εκλεγεί Πρόεδρος των Εκλεκτόρων του Μπίλ Κλίντον στην ίδια πολιτεία.
Στόχος ήταν να μην μπορέσει η Αμερικανική Κυβέρνηση πριν τη λήξη της θητείας της στις 20 Ιανουαρίου 1993 να πείσει τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσουν το νέο αυτό κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυθαίρετη αναγνώριση από την κυβέρνηση της Αμερικής θα ήταν άσχετη εφόσον η κυβέρνηση Μπους ήταν πλέον μεταβατική.
Στην Αθήνα συναντήθηκα στο Γραφείο του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον κ. Πέτρο Παπαγεωργίου, πολιτικό σύμβουλο του Πρωθυπουργού και μερικές μέρες αργότερα με τον κ. Λουκά Τσίλα, τότε σύμβουλο του Πρωθυπουργού για θέματα ασφαλείας. Λίγους μήνες αργότερα ο κ. Τσίλας διορίστηκε Πρέσβης της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελληνική Κυβέρνηση. Επίσης για το ίδιο θέμα συναντήθηκα και με την κα. Ντόρα Μπακογιάννη, τότε Υπουργό Πολιτισμού.
Ο κ. Παπαγεωργίου, ο κ. Τσίλας και η κα. Μπακογιάννη τόνισαν την σπουδαιότητα του να αποτραπεί η προσπάθεια της απερχόμενης Κυβέρνησης Μπούς να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Ζήτησαν από μένα να βοηθήσω και με τους συμβούλους και συνεργάτες του Μπιλ Κλίντον, αλλά και με την ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και ιδιαίτερα τα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος που συνέβαλαν στην εκλογή του νέου Προέδρου Μπιλ Κλίντον.
Δέχτηκα να βοηθήσω και πραγματικά μετά από μια σκληρή προσπάθεια και με την βοήθεια του Μάϊκλ Δουκάκη και πολλών άλλων συναδέλφων στην Αμερική κατορθώσαμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τζορτζ Μπούς.
Στην Αμερική συναντήθηκα με τον Μάϊκλ Δουκάκη έναν από τους πιο στενούς πολιτικούς φίλους και υποστηρικτές του Μπιλ Κλίντον.
Ενημέρωσα τον Μάϊκλ Δουκάκη για το σημαντικό θέμα της αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας από τις ΗΠΑ με ονομασία που περιείχε το όνομα «Μακεδονία» και του ζήτησα να συμμετάσχει στην προσπάθεια να σταματήσουμε την Κυβέρνηση Μπους.
Ο Μάϊκλ Δουκάκης συμφώνησε να έρθει σε επαφή με τον Άντονυ Λέικ (Anthony Lake) και την Μαντλίν Ολμπραϊτ (Madeleine Albright).
Ο Λέϊκ και η Ολμπράϊτ ήταν κορυφαίοι σύμβουλοι του Μπιλ Κλίντον για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Εθνικής Ασφάλειας στην Προεδρική του εκστρατεία του 1992. Ο Άντονυ Λέϊκ διορίστηκε Σύμβουλος Ασφαλείας του Προέδρου Κλίντον στο Λευκό Οίκο και η Μαντλίν Ολμπραϊτ έγινε Πρέσβης της Κυβέρνησης Κλίντον στα Ηνωμένα Έθνη και αργότερα Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Ενημέρωσα επίσης πολλούς ακόμη επιφανείς Ελληνοαμερικανούς πολιτικούς ηγέτες, όπως τον Φιλ Αγγελίδη, τότε Πρόεδρο του ισχυρού Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας με περισσότερα από έξι (6) εκατομμύρια δημοκρατικά μέλη όπως και τον Μάϊκ Πάνος, Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Πολιτείας Ιντιάνα. Όλοι τους συμφώνησαν να βοηθήσουν.
Με σκληρή επιμονή και με τη βοήθεια πολλών άλλων Ελληνοαμερικανών οι οποίοι ήταν κοντά στον Μπιλ Κλίντον καταφέραμε να σταματήσουμε την προσπάθεια της Κυβέρνησης Μπους να φέρει το θέμα της αναγνώρισης στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για ψήφισμα, παρότι ο Ήγκελμπέργκερ προσπάθησε να το κάνει ακόμη και στις 19 Ιανουαρίου 1993, μια μέρα πριν από την ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον!
Πρέπει να προσθέσω εδώ ότι στη χρονική αυτή διάρκεια συναντήθηκα αρκετές φορές με τους Συμβούλους του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού (σ.σ. Μητσοτάκη) και πέρασα και τα Χριστούγεννα του ’92 και την Πρωτοχρονιά του 1993 στην Αθήνα.
Συνέβαλα επίσης και στην προετοιμασία του τότε Έλληνα Υφυπουργού Εξωτερικών Ανδρέα Ανδριανόπουλου, ο οποίος ταξίδευε στη Νότιο Αμερική σε μια αποστολή να ζητήσει υποστήριξη από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και από την Ελληνοαμερικανική ηγεσία ενάντια στην προσπάθεια της Κυβέρνησης Μπους.
Στο υπόμνημά μου προς τον κ. Τσίλα με ημερομηνία 31/12/1992 πρότεινα στις Ηνωμένες Πολιτείες ο κ. Ανδριανόπουλος να έρθει σε επαφή με τους Μάϊκλ Δουκάκη, Πόλ Τσόγκα, Φίλ Αγγελίδη, Μάϊκ Πάνο, Άγγελο Τσακόπουλο, Νίκ Μητρόπουλο και Τζόρτζ Στεφανόπουλο. Στο υπόμνημά μου συμπεριέλαβα τα τηλέφωνα σπιτιού και τα προσωπικά τηλέφωνα του καθενός τους.
Φαίνεται λοιπόν πια ξεκάθαρα ότι όταν εμείς αγωνιζόμασταν να αποτρέψουμε την Κυβέρνηση Μπους, η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να βρουν τρόπο να αποφύγουν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας σαν νέο κράτος από την Ενωμένη Ευρώπη.
Ο μόνος άλλος φορέας ήταν τα Ηνωμένα Έθνη!
Έτσι και έγινε.
Στις 22 Ιανουαρίου 1993, δύο μέρες μετά την ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον και πριν τελειώσουν οι τελετές ορκωμοσίας στην Ουάσιγκτον η κυβέρνηση των Σκοπίων έκανε επίσημη αίτηση στα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωριστεί η Νοτιοσλαβία ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Πώς και γιατί αποφάσισε η κυβέρνηση των Σκοπίων να παρακάμψει την Ενωμένη Ευρώπη;
Δύο μέρες αργότερα στις 24 Ιανουαρίου 1993 τρεις μεγάλες χώρες της Ενωμένης Ευρώπης η Αγγλία, η Γαλλία και η Ισπανία με τη σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής Κυβέρνησης πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας από τα Ηνωμένα Έθνη με μια δήθεν συμβιβαστική ονομασία.
Πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας με το όνομα «Πρώην-Γιουγκοσλαβική-Δημοκρατία-της Μακεδονίας» FYROM.
Πώς και γιατί αποφάσισαν οι τρεις αυτές κυβερνήσεις να κάνουν την επίσημη αυτή «συμβιβαστική» πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη; Μήπως είχαν ψηφίσει οι ηγέτες της Ευρώπης να αλλάξουν στάση και να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με όνομα που περιείχε την λέξη Μακεδονία; Ασφαλώς όχι. Το κάνανε εν ονόματι της Ενωμένης Ευρώπης; Ασφαλώς όχι!!
Φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση των Σκοπίων και οι Ευρωπαίοι τα είχαν βρει για μια σύνθετη ονομασία η οποία περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» .
Αυτό που παρέμεινε σε εκκρεμότητα ήταν η θέση του Μπιλ Κλίντον
Τι έγινε όμως με την ομόφωνη απόφαση των πολιτικών ηγετών της Ελλάδος;
Τί έγινε η περίφημη δήλωση του Πέτρου Μολυβιάτη εν ονόματι του Συμβουλίου των Ελλήνων πολιτικών Αρχηγών ότι η Ελλάδα δεν θα αναγνωρίσει τα Σκόπια εάν η ονομασία περιέχει την λέξη «Μακεδονία»;
Είχαν αλλάξει στάση οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες;
Ασφαλώς όχι!!
Το θέμα Κλίντον όμως ήταν το πιο σοβαρό.
Ο Μπιλ Κλίντον είχε δεσμευτεί στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του και ο Κλίντον θα τηρούσε την δέσμευσή του.
Γι’ αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος.
Επομένως οι αρχιτέκτονες της συμβιβαστικής λύσης ρισκάρανε το βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας από την Κυβέρνηση Κλίντον εάν προτείνανε αναγνώριση των Σκοπίων με ονομασία που περιείχε την λέξη «Μακεδονία».
Μόνον οι Ελληνοαμερικανοί ηγέτες μπορούσαν να αποδεσμεύσουν τον Μπιλ Κλίντον. Εξάλλου αυτοί τον δέσμευσαν στις 3 Οκτωβρίου 1992.
Έτσι κατασκευάσθηκε προσεκτικά ένας σύγχρονος «Δούρειος Ίππος»!
Ιδού τι έγινε.
Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες μετά την ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον στο αξίωμα του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν περάσει όταν οι μισθωτοί αντιπρόσωποι της Ελλάδος (paid lobbyists) στην Ουάσιγκτον κ.κ. «Manatos & Manatos” δημιούργησαν μια «προσωρινή ειδική» επιτροπή με την ονομασία «Ad hoc American Hellenic Leadership Committee”.
Ποιά ήταν τα μέλη αυτής της «προσωρινής επιτροπής» δεν έμαθα ποτέ. Αυτό που ξέρω είναι το εξής:
Εκ μέρους αυτής της πρόχειρης επιτροπής η εταιρεία «Μάνατος και Μάνατος» ζήτησε από εκλεγμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες και Δημοτικούς άρχοντες όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Πρόεδρο Κλίντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την «νέα θέση» της Ελληνικής Κυβέρνησης για μια «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα της αναγνώρισης του ονόματος της Νοτιοσλαβίας.
Η επιστολή είχε συνταχθεί και είχε διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο «Δούρειος Ίππος» έμοιαζε σαν μια ερασιτεχνική εφεύρεση!
Παρόλα αυτά το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ο Μπιλ Κλίντον θα έπρεπε να υποστηρίξει την νέα θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης στην ονομασία του νέου κράτους της Νοτιοσλαβίας, παρότι η συμβιβαστική λύση περιείχε τη λέξη «Μακεδονία».
Η προτεινόμενη επιστολή προς τον Πρόεδρο Κλίντον είχε την ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 1993 έξι μέρες μετά την ορκωμοσία του.
Είναι τόσο ωραία γραμμένη και τόσο υπέροχα εθνικοποιημένη που αν δεν είσαι γνώστης των πραγμάτων και «γάτα» στα πολιτικά υπονοούμενα ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλλεις σε μια Κολοσσιαία εθνική προδοσία!
Και όμως ακριβώς αυτό ήταν.
Όταν εγώ έλαβα το προτεινόμενο γράμμα προς τον Πρόεδρο Κλίντον και μου ζητήθηκε να το υπογράψω οι συγγραφείς του είχαν ήδη εξασφαλίσει την υπογραφή των: Phil Angelides (Φίλ Αγγελλίδης), Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας. Art Agnos (Αρτ Άγκνος), πρώην Δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο, Andrew Athens (Άντριου Άθενς), Προέδρου του Ηνωμένου ΑμερικανοΕλληνικού Κογκρέσου, John Casimatidis (Τζων Κατσιματίδης), Πρόεδρο του “Red Apple Groups”. Philip Christopher (Φίλιπ Κρίστοφερ), Προέδρου PSEKA, dr. Gus Konstantine (Γκάς Κονσταντίν), Supreme President of AHEPA, δρ. Takey Crist (Τάκη Κρίστ), Προέδρου American Hellenic Institute, Public Affairs Committee. Michael Dukakis (Μιχάλης Δουκάκης), πρώην Κυβερνήτης της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, Nicholas Gage (Νίκολας Γκέιτς), συγγραφέας, Fotis Gerasopoulos (Φώτης Γερασόπουλος), αντιπρόεδρο Hellenic American National Council. Dr. Christos Ioannides (Χρήστος Ιωαννίδης), Καθηγητής Greek and Middle Eastern Affairs, Michael Zaharis (Μιχάλης Ζαχαρής), Chairman KOS Pharmaceutical INC, Sotiris Kolokotronis (Σωτήρης Κολοκοτρώνης), President SKK Enterprises, Andrew Manatos (Άντριου Μάνατος), Special Counsel United Hellenic American Congress, John Nathenas (Τζων Ναθήνας) President Hellenic American National Council. Peter J. Pappas (Πήτερ Πάππας), President P.J. Mechanical Corporation, Jim Regas (Τζιμ Ρήγας) Esq. Senior Courses Regas, Freratos & Harp, Eugene Rossides (Ευγένιος Ροσίδης), Esq. Chairman American Hellenic Institute, Angelo Tsakopoulos (Άγγελος Τσακόπουλος), Former National Chairman Greek American for Clinton and Professor Spiros Vreonis jr.(Σπύρος Βρυώνης), New York University.
Ασφαλώς έγινε κοινοποίηση της επιστολής στον Warren Christopher (Γούορεν Κρίστοφερ) Υπουργό Εξωτερικών ΗΠΑ, Anthony Lake (Άντονυ Λέικ), Σύμβουλο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου και dr. Madeleine Albright (Μαντλίν Ολμπράϊτ), Πρέσβη των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη.
Διάβασα προσεκτικά την προτεινόμενη επιστολή που μου ζητούσαν να συνυπογράψω και είπα μέσα μου «Ώρα καλή Μακεδονία μας».
Ασφαλώς δεν δέχτηκα να την συνυπογράψω και η επιστολή εστάλη στον Πρόεδρο Κλίντον.
Κατάλαβα ότι εάν τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώριζαν το νέο κράτος των Σκοπίων με ένα όνομα που περιείχε τη λέξη «Μακεδονία» θα γεννιόταν για πρώτη φορά στην ιστορία μια νέα χώρα με την ονομασία «Μακεδονία» και δεν θα ήταν Ελληνική.
Με άλλα λόγια η νοτιότερη περιοχή της Γιουγκοσλαβίας θα αναγνωριζόταν από τα Ηνωμένα Έθνη σαν χώρα με το όνομα «Μακεδονία» και η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας θα ήταν πια απλώς μια διοικητική περιφέρεια όπως την αποκάλεσε ο προαναφερθείς ιστορικός κ. Johann Fink. Μια διοικητική περιφέρεια η οποία στο μέλλον θα διεκδικείται από το νεοσύστατο κράτος!
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι που πρόσφεραν την υπογραφή τους δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να μελετήσουν το ακριβές κείμενο της επιστολής και υπέγραψαν καλή τη πίστει νομίζοντας ότι υπογράφουν για το συμφέρον της Ελλάδας. Άλλωστε η υπογραφή ζητήθηκε και δόθηκε τηλεφωνικά!!
Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα δίμηνο γεμάτο παραπληροφόρηση και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης.
Για περισσότερο από δύο μήνες οι συζητήσεις και οι «αγώνες» περιστρέφονταν γύρω από δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα.
Σημαίες, σύμβολα, παλικαρισμοί, Τουρκικές παρενοχλήσεις οτιδήποτε άλλο παρά το όνομα Μακεδονία απασχολούσαν την κοινή γνώμη.
Η ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στην Πρωϊνή:
«ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ. Η Ελληνική κυβέρνηση έχασε μοναδική ευκαιρία να κερδίσει σημαντικά πλεονεκτήματα στη μάχη των Σκοπίων, όταν λόγω ασυνεννοησίας με την Ουάσιγκτον και ερασιτεχνικών χειρισμών δέχθηκε τον «έντιμο συμβιβασμό» χωρίς να περιμένει τη δημοσιοποίηση της θέσης της νέας αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Λι Χάμιλτον, δήλωσε στη διάρκεια εκδήλωσης Ελληνοαμερικανών στο Λος Άντζελες, ότι ο ίδιος αλλά και στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν από την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμένει στη γνωστή θέση της για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί τη διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σάιρους Βάνς και Λόρδου Όουεν.
Ο Αμερικανός βουλευτής, που θεωρείται ένας από τους λίγους πολιτικούς που γνωρίζουν τα ελληνικά εθνικά θέματα, ιδιαίτερα το Κυπριακό και το πρόβλημα που δημιουργούν τα Σκόπια, είπε ότι η πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών «είχαν πειστεί για τις δίκαιες θέσεις της Ελλάδας» και τις υποστήριξαν μάλιστα εγγράφως, υπογράφοντας κείμενο επιστολής προς τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους.
Όπως εξήγησε ο κ. Χάμιλτον, «το Κογκρέσο ενημερώθηκε σωστά από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα», τα μέλη της οποίας πίεσαν με διάφορους τρόπους τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, οι οποίοι πείστηκαν ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ήταν στην πραγματικότητα η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας.
Ο Αμερικανός βουλευτής βλέπει «διαφωνία μεταξύ των θέσεων της Αθήνας και της Ομογένειας» αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι μόνοι που απέμειναν να επιμένουν για μη χρησιμοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας είναι οι Ελληνοαμερικανοί.
Ο κ. Χάμιλτον κατέληξε λέγοντας ότι ακριβώς λόγω της αποδοχής από την Αθήνα συμβιβαστικής λύσης, ούτε το Κογκρέσο, ούτε η Κυβέρνηση Κλίντον μπορούν πια να βοηθήσουν, υπονοώντας ότι δεν ισχύουν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Αμερικανού Προέδρου»!!!
Στις 22 Φεβρουαρίου 1994 ο παλαίμαχος στρατηγός του Ελληνικού στρατού εν αποστρατεία Ελευθέριος Παπαγιαννάκης με επιστολή του προς τον Πρέσβη της Αυστραλίας στην Αθήνα αναρωτήθηκε πως η Αυστραλία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Στις 28 Μαρτίου 1994 ο Αυστραλός Πρέσβης C.A. Edwards απάντησε στο στρατηγό Παπαγιαννάκη ως εξής:
«Στρατηγέ μου,
Το γράμμα σας με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου με εντυπωσίασε με την ειλικρίνεια με την οποία εκφράσατε τα αισθήματά σας προς την Αυστραλία και τους Αυστραλούς που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της Ελλάδος.
Είναι μεγάλο κρίμα που άνθρωποι όπως εσείς που έχουν τόσο δυνατά αισθήματα για τη χώρα μου αισθάνεται ότι κατά κάποιο τρόπο η πρόσφατη απόφαση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM) αποτελεί με οποιοδήποτε κτύπημα κατά της Ελλάδος.
Από την πλευρά της η Κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν αισθάνεται ότι η απόφασή της ήταν με οποιοδήποτε τρόπο κατά των συμφερόντων της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα παίρνοντας την απόφασή της η κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να ανταποκριθεί στις επιθυμίες της Ελλάδας.
Καθώς πιθανώς προσέξατε το όνομα με το οποίο αναγνωρίσαμε τη χώρα ήταν το ίδιο όνομα με εκείνο που χρησιμοποίησε η ίδια η Ελλάδα στην δική της αναγνώριση και σε όλες τις άλλες δοσοληψίες που έχει με αυτή τη χώρα».
Τι κάνανε οι Ελληνοαμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Αμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Ευρωπαίοι
Ξέρετε τι κάνανε οι Σκοπιανοί και
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΝΤΟΠΙΑΝΟΙ*”!!!
Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ, ΣΑΝ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΟ ΝΙΜΙΤΣ; ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΡΑΜΠ;
Οι
σωστοί αμερικανοί μας δίνουν τμήμα
των Σκοπίων και οι «έλληνες
πολιτικοί» δεν μπορούν
να διαχειριστούν την
προσφορά. Aντιθέτως είναι πανάξιοι στην προδοσία και στο ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας.
ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ: ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ;
Ο αμερικανός πολιτικός Ντάνα Ροραμπάχερ (Dana Tyrone Rohrabacher), είναι μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ και υπηρέτησε σαν Ειδικός Βοηθός του Προέδρου Ρήγκαν από το 1981 έως το 1988.
Είναι ένθερμος αντίπαλος της παράνομης
μετανάστευσης. Στην εξωτερική πολιτική
υποστήριξε την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν. Ο Ροραμπάχερ
ζήτησε από τον
πρόεδρο Τραμπ να τιμωρήσει τον Τούρκο Πρόεδρο
Ερντογάν. Τάχθηκε στο πλευρό της Ρωσίας
στον πόλεμο Ρωσίας-Γεωργίας και υπερασπίσθηκε
την προσάρτηση της
Κριμαίας από τον
Πούτιν το 2014,
πράγμα που φοβήθηκαν
να κάνουν οι
έλληνες πολιτικοί. Υποστηρίζει τη συνεργασία με την Ρωσία
και ειδικά τον
Πούτιν. Επίσης είναι
υποστηριχτής της Συρίας
και του προέδρου
Ασάντ. Κατά τη διάρκεια της
θητείας του στο Λευκό Οίκο, ο Ντάνα Ροραμπάχερ διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στη διαμόρφωση του
δόγματος Ρήγκαν.
Μετά την εκλογή του Προέδρου Τραμπ το 2016, ο
Ροραμπάχερ ήταν υποψήφιος για υπουργός
εξωτερικών στην κυβέρνηση Τραμπ.
Ο Καλιφορνέζος Ρεπουμπλικανός Ντάνα Ροραμπάχερ,
κατάφερε να ταράξει τα νερά τον Φεβρουάριο 2017, ζητώντας
τον διαμελισμό των Σκοπίων, η οποία «δεν είναι χώρα» όπως είπε.
Σε συνέντευξή του στην αλβανική τηλεόραση, ο 69χρονος βουλευτής της Καλιφόρνιας δήλωσε επί λέξει: «Η “Μακεδονία” δεν είναι χώρα. Συγγνώμη, δεν είναι χώρα».
Σε συνέντευξή του στην αλβανική τηλεόραση, ο 69χρονος βουλευτής της Καλιφόρνιας δήλωσε επί λέξει: «Η “Μακεδονία” δεν είναι χώρα. Συγγνώμη, δεν είναι χώρα».
Όπως είπε, η δημιουργία του κρατιδίου ήταν ένα αποτυχημένο εγχείρημα και είναι
ώριμες οι συνθήκες για επανασχεδιασμό των συνόρων!
Ο Ντάνα Ροραμπάχερ εξήγησε γιατί πρέπει να αλλάξουν τα σύνορα και να διαμελιστεί το κρατίδιο: «Υπάρχει τέτοιος διχασμός στη χώρα τους που δεν θα μπορέσουν ποτέ να ζήσουν μαζί. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι Κοσοβάροι και οι Αλβανοί της “Μακεδονίας” θα πρέπει να γίνουν μέρος του Κοσόβου και οι υπόλοιποι να γίνουν μέρος της Βουλγαρίας ή όποιας άλλης χώρας με την οποία πιστεύουν ότι έχουν σχέση».
Πρόσθεσε δε ότι «η ιδέα να κρατηθεί η “Μακεδονία” ζωντανή υπάρχει επειδή κάποιος, πριν από 30 χρόνια, αποφάσισε ότι είναι μια ρύθμιση που πρέπει να προκύψει μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας».
Ο βουλευτής των Ρεπουμπλικανών, όμως, δεν σταμάτησε εκεί. Ερωτηθείς εάν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα είναι υπέρ ενός διαμελισμού των Σκοπίων, απάντησε ότι ο ίδιος έχει «επιρροή στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ σήμερα, δεδομένης της θέσης του στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων» και προειδοποίησε πως «θα έχουμε ακροάσεις κατά τους προσεχείς μήνες». Όπως μάλιστα είπε, μια ειρηνική αλλαγή των συνόρων θα ήταν προς όφελος της Βαλκανικής.
Ο Ντάνα Ροραμπάχερ κατάφερε να προκαλέσει πανικό στα Σκόπια και έντονες αντιδράσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας ζήτησε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να ξεκαθαρίσει τη θέση του για την πολιτική του σε σχέση με τα Σκόπια και τα Βαλκάνια, καταδικάζοντας θέσεις σαν και αυτές που «αναζωπυρώνουν εθνικιστικές ρητορικές και οδηγούν την περιοχή σε οπισθοδρόμηση».
Ο Ντάνα Ροραμπάχερ εξήγησε γιατί πρέπει να αλλάξουν τα σύνορα και να διαμελιστεί το κρατίδιο: «Υπάρχει τέτοιος διχασμός στη χώρα τους που δεν θα μπορέσουν ποτέ να ζήσουν μαζί. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι Κοσοβάροι και οι Αλβανοί της “Μακεδονίας” θα πρέπει να γίνουν μέρος του Κοσόβου και οι υπόλοιποι να γίνουν μέρος της Βουλγαρίας ή όποιας άλλης χώρας με την οποία πιστεύουν ότι έχουν σχέση».
Πρόσθεσε δε ότι «η ιδέα να κρατηθεί η “Μακεδονία” ζωντανή υπάρχει επειδή κάποιος, πριν από 30 χρόνια, αποφάσισε ότι είναι μια ρύθμιση που πρέπει να προκύψει μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας».
Ο βουλευτής των Ρεπουμπλικανών, όμως, δεν σταμάτησε εκεί. Ερωτηθείς εάν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα είναι υπέρ ενός διαμελισμού των Σκοπίων, απάντησε ότι ο ίδιος έχει «επιρροή στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ σήμερα, δεδομένης της θέσης του στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων» και προειδοποίησε πως «θα έχουμε ακροάσεις κατά τους προσεχείς μήνες». Όπως μάλιστα είπε, μια ειρηνική αλλαγή των συνόρων θα ήταν προς όφελος της Βαλκανικής.
Ο Ντάνα Ροραμπάχερ κατάφερε να προκαλέσει πανικό στα Σκόπια και έντονες αντιδράσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας ζήτησε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να ξεκαθαρίσει τη θέση του για την πολιτική του σε σχέση με τα Σκόπια και τα Βαλκάνια, καταδικάζοντας θέσεις σαν και αυτές που «αναζωπυρώνουν εθνικιστικές ρητορικές και οδηγούν την περιοχή σε οπισθοδρόμηση».
Ο
ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΝΙΜΙΤΣ ΜΙΛΑ
ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ
«ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΤΩΝ
ΣΚΟΠΙΩΝ.
Αυτόν
έχει για διαμεσολαβητή ο Τσίπρας.
Ο Νίμιτς αποκάλεσε «Μακεδόνα» έναν Σκοπιανό
που τον χαιρέτησε στον δρόμο. Οι διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό βρίσκονται σε
πλήρη εξέλιξη και ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, ενώ ο όρος
«Μακεδονία» είναι το μεγάλο «αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις, εκείνος δεν δίστασε
να αποκαλέσει «Μακεδόνες» τους Σκοπιανούς!
Η ατάκα που έχει προκαλέσει σφοδρές
αντιδράσεις ειπώθηκε μετά από ερώτηση αν έχει επισκεφθεί Ελλάδα και Σκόπια,
ούτως ώστε να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι το τι πιστεύουν οι κάτοικοι των δύο
χωρών για το ζήτημα.
Ο Μάθιου Νίμιτς απάντησε: «Μερικές φορές
στους δρόμους, εδώ στη Νέα Υόρκη, ένας «Μακεδόνας» έρχεται και με χαιρετάει,
λέγοντάς μου: «Α! Εσύ είσαι ο Νίμιτς».
Ο
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ
ΣΟΡΟΣ, ΣΑΝ ΤΟΝ
ΙΟΥΔΑΙΟ ΝΙΜΙΤΣ;
ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ
ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΡΑΜΠ;
Συνάντηση με τον Γιάννη Μπουτάρη είχε ο
αμερικανός πρέσβης Τζέφρεϊ Πάιατ, (είναι
ο διπλωμάτης που διέλυσε την
Ουκρανία) και ακολούθως προέβη σε δηλώσεις σχετικά με το ζήτημα της Μακεδονίας.
Αμέσως μετά την συνάντηση, όπου ο αμερικανός
πρέσβης έλαβε ενημέρωση από τον Μπουτάρη για τις πολλαπλές επαφές του με
σκοπιανούς κατ’ εντολή της κυβέρνησης του Τσίπρα, ο πρέσβης προέβη σε δήλωση όπου
τόνισε την ευνοϊκή συγκυρία για μια προδοσία της Μακεδονίας μας.
Συγκεκριμένα, είπε ότι είναι η ιδανική
περίοδος για διάλογο ώστε να βρεθεί λύση στο θέμα της ονομασίας και εξήγησε ότι
η αλλαγή κυβέρνησης στα Σκόπια θα βοηθήσει τις συνομιλίες για λύση.
Βεβαίως, ουδέποτε αντιληφθήκαμε πότε ζητήθηκε
η γνώμη του αμερικανού πρέσβη, όπως επίσης δεν καταλάβαμε το πότε ακριβώς
ορίστηκε διαπραγματευτής της Ελλάδος ο Μπουτάρης, αλλά και γιατί φρόντισε να
ενημερώσει τον αμερικανό πρέσβη.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Ιουδαίε Μάθιου Νίμιτς:
«Οι προτάσεις σου για το Σκοπιανό είναι ανάρμοστες για έναν δήθεν ουδέτερο μεσολαβητή».
«Οι προτάσεις σου για το Σκοπιανό είναι ανάρμοστες για έναν δήθεν ουδέτερο μεσολαβητή».
Επιστολή στον Μάθιου Νίμιτς για το όνομα της
Μακεδονίας, έστειλε ο Κρις Σπύρου, Πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης
Αθήνας και επιφανής Ελληνοαμερικανός που διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής του Νιού
Χάμσαϊρ, Πρόεδρος του τοπικού Δημοκρατικού κόμματος, καθώς και επικεφαλής των
εκλεκτόρων του Μπίλ Κλίντον.
Ακολουθεί η επιστολή:
Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 2018
Αγαπητέ Μάθιου,
Επειδή γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον για πολλά
χρόνια, ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σου. Αυτή τη φορά γραπτώς.
Ξέρεις ότι ποτέ δεν έχω αμφισβητήσει την
ικανότητά σου και την αποφασιστικότητά σου να είσαι δίκαιος ενδιάμεσος
μεσολαβητής στη δύσκολη αναζήτηση μιας θεμιτής λύσης στο ζήτημα του ονόματος
του κράτους της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (FYROM).
Πρέπει να ομολογήσω όμως, ότι οι τελευταίες
δημόσιες προτάσεις σου σχετικά με μια πιθανή λύση στη διαμάχη της FYROM με ένα
όνομα που εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία, με εξέπληξαν.
Όχι μόνο οι προτάσεις σου ήταν ανάρμοστες για
έναν δήθεν ουδέτερο μεσολαβητή, αλλά ήταν εντελώς ανεφάρμοστες και δεν
αντιπροσώπευαν τίποτα διαφορετικό από αυτό που υπάρχει τώρα.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου, με
εκπλήσσει το γεγονός, ότι μετά από 20 και πλέον χρόνια άμεσης εμπλοκής στη
διαμάχη για την ονομασία της FYROM, δεν κατάφερες να συνειδητοποιήσεις ότι το
ψευδο-μακεδονικό μόρφωμα, το οποίο αναγνώρισαν τα Ηνωμένα Έθνη στις 7 Απριλίου
του 1993, ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της
Μακεδονίας (FYROM), και με Σύνταγμα γεμάτο επεκτατικές διατάξεις και παράλογες
εθνοτικές αξιώσεις, δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ειρηνικά ή να ευημερήσει, με το
2% της σύνθεσης των κατοίκων του να είναι Μακεδόνες και το 98% να αποτελείται
από την πρόσμιξη των κομμουνιστών νομάδων των Βαλκανίων, και τα σύνορα του να
αγγίζουν την ιστορική αρχαία ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας.
Αναρωτιέμαι ποια ήταν τα εμπόδια για τα οποία
διαπραγματευόσουν για περισσότερα από 20 χρόνια με τις δύο πλευρές, σχετικά με
την ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Διαπραγματευόσουν την ανάγκη να παραμείνει ή
όχι στην ονομασία ο όρος «Πρώην»;
Διαπραγματευόσουν με τις δύο πλευρές εάν ή
όχι θα παραμείνει ο όρος «Γιουγκοσλαβική»; Ή μήπως διαπραγματευόσουν εάν ή όχι
ο όρος «Δημοκρατία» έπρεπε να παραμείνει στην ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής
Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Απ’ όσο γνωρίζω, ο μόνος λόγος για τον οποίο
τα Ηνωμένα Έθνη διόρισαν έναν «Ειδικό Αντιπρόσωπο για την Διαφορά του ονόματος
της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ήταν ακριβώς αυτό που
λέει ο τίτλος του. Η ονομασία.
Και όταν ο «Αντιπρόσωπος» με τις επίσημες
δημόσιες δηλώσεις του προτείνει ονομασία που δεν διαφέρει από αυτή που
διαπραγματεύεται, τότε τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης των δύο πλευρών θα
παραμείνουν τα ίδια, δηλαδή απαράδεκτα.
Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας από το 1993 έως
και σήμερα έχουν αρνηθεί να στηρίξουν αίτηση της FYROM για την είσοδό της στην
Ευρωπαϊκή Ένωση και στην συμμαχία του ΝΑΤΟ, επειδή το όνομα του
νέο-αναγνωρισμένου κράτους με την ονομασία πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της
Μακεδονίας περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
Και σου θυμίζω, ότι ποτέ, μα ποτέ, η Ενωμένη
Ευρώπη ως πολιτική οντότητα δεν ψήφισε υπέρ της αναγνώρισης του νοτίου τμήματος
της Γιουγκοσλαβίας, γνωστής ως πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της
Μακεδονίας, ως ανεξάρτητου κράτους, με όνομα που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
Στην πραγματικότητα, σε τρεις διαφορετικές
περιπτώσεις το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών της Ευρώπης ψήφισε να απορρίψει
την αναγνώριση αυτής της οντότητας, γιατί το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώριση
περιείχε τη λέξη Μακεδονία.
Στις 22 Ιανουραίου 1992 το Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο συνεδρίασε για να μελετήσει και να αποφασίσει την αίτηση της πρώην
γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος
με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών της
Ευρώπης απέρριψε την αίτηση, διότι η ονομασία με την οποία αιτούνταν αναγνώριση
εμπεριείχε τον όρο Μακεδονία. Η επίσημη ανακοίνωση του Συμβουλίου της Ευρώπης,
όπως εκδόθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1992 και χωρίς καμία αλλαγή από τότε έως
σήμερα έχει ως εξής:
«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει τη θέση
που έλαβε η Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της στο Γκιμάρες κατόπιν αιτήματος της
πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο
κράτος. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει την ετοιμότητά του να αναγνωρίσει το
κράτος αυτό με τα υπάρχοντα σύνορά του, σύμφωνα με τη Δήλωση της 16ης
Δεκεμβρίου 1991, με όνομα που δεν περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».»
Θα ήθελα να γνωρίζεις ότι τον Ιανουάριο του
1995 συναντήθηκα με τον τότε Υφυπουργό Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης και
Καναδά, Ντικ Χόλμπρουκ, στην Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα.
Σε αυτή τη συνάντηση, είπα στον Υφυπουργό
Χόλμπρουκ ότι το πείραμα που διεξήγαγαν αστραπιαία τα Ηνωμένα Έθνη, με το οποίο
αναγνώρισαν την πρώην Γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Βοσνίας ως ανεξάρτητο
κράτος, με μια μουσουλμανική κυβέρνηση φονταμενταλιστών στην εξουσία, και με
ένα Σύνταγμα γεμάτο ανόητες διατάξεις, θα έπληττε καταστροφικά την περιοχή,
εκτός αν αντιμετωπιζόταν και διορθωνόταν άμεσα.
Και γνωρίζεις καλά τι συνέβη στην περιοχή της
πρώην Γιουγκοσλαβίας μεταξύ Ιανουαρίου και Νοεμβρίου 1995, που προκάλεσε την
«Συνάντηση για την Ειρήνη» στο Ντέϊτον, Οχάϊο, στην οποία παραβρέθηκα ως
επίσημο μέλος, όντας πολιτικός σύμβουλος του τότε Προέδρου της Σερβίας,
Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.
Είπα επίσης στον τότε Υφυπουργό Χόλμπρουκ,
ότι το πείραμα της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας και του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με το οποίο αναγνώριζαν το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας
ως ανεξάρτητο κράτος, με ονομασία που περιείχε τον όρο Μακεδονία, εγκυμονούσε
κινδύνους αιώνιας αστάθειας για την περιοχή.
Η αναγνώριση της πρώην Γιουγκοσλαβικής
Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τον όρο Μακεδονία στο όνομά της, δεν θα
λειτουργήσει ποτέ, είπα στο Χόλμπρουκ τότε, και λέω και σε σένα το ίδιο πράγμα
τώρα. Δεν θα λειτουργήσει ποτέ!
Ο όρος Σλαβο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος. Ο όρος
Αλβανο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος. Ο όρος Βουλγαρο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος. Ο
όρος Σερβο-Μακεδόνας είναι οξύμωρος. Οτιδήποτε άλλο πέραν από Έλληνας Μακεδόνας
είναι ένα οξύμωρο σχήμα.
Μια πρόχειρη εξέταση της αρχαίας παγκόσμιας ιστορίας θα επιβεβαιώσει αυτόν τον ισχυρισμό. Χιλιάδες ιστορικών εγγράφων θα πιστοποιήσουν ότι οι Μακεδόνες είναι μόνον Έλληνες.
Μια πρόχειρη εξέταση της αρχαίας παγκόσμιας ιστορίας θα επιβεβαιώσει αυτόν τον ισχυρισμό. Χιλιάδες ιστορικών εγγράφων θα πιστοποιήσουν ότι οι Μακεδόνες είναι μόνον Έλληνες.
Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζεις ότι οι επιστήμες
της κοινωνιολογίας και της εθνολογίας ορίζουν ένα «έθνος» ως τη συγχώνευση
συγγενών φυλών.
Το ελληνικό έθνος, σε όλη την περίφημη
ιστορία του, αποτελείται από τις συγγενείς φυλές των Ηπειρωτών (Ηπείρου), των
Θεσσαλών (Θεσσαλίας), των Μακεδόνων (Μακεδονίας), των Θρακών (Θράκης), των
Κυπρίων (Κύπρου), των Ποντίων (Πόντου), των Πελοποννησίων (Πελοποννήσου), των
Κρητικών (Κρήτης), των Αθηναίων (Αθήνας) και πολλών άλλων φυλών. Έτσι, εάν οι
Μακεδόνες απουσιάσουν από το ελληνικό εθνολογικό μίγμα, το ελληνικό έθνος θα
είναι για πάντα μισό. Και το ίδιο θα ισχύει και για την παγκόσμια ιστορία.
Ο κόσμος υιοθέτησε την ελληνική Αθηναϊκή
δημοκρατία. Και ο Απόστολος Παύλος απηύθυνε επιστολές προς τους «Θεσσαλονικείς»
και προς τους «Φιλιππησίους» γραμμένες στα ελληνικά.
Οι «Θεσσαλονικείς» και οι «Φιλιππήσιοι» ήταν
Έλληνες Μακεδόνες και κατοικούσαν στην Ελληνική Μακεδονία.
Ο Απόστολος Παύλος δεν έγραψε τις επιστολές
του προς τους «Θεσσαλονικείς» και προς τους «Φιλιππησίους» στην «Μακεδονική
γλώσσα» που οι ψευδο-Μακεδόνες σήμερα ισχυρίζονται ότι είχαν και έχουν.
Ο Απόστολος Παύλος απηύθυνε τις επιστολές προς
τους Έλληνες Μακεδόνες και ήταν γραμμένες στα ελληνικά. Οι επιστολές του
Αποστόλου Παύλου γράφτηκαν 600 χρόνια πριν οι Σλάβοι εμφανιστούν στις περιοχές
της Ελληνικής Μακεδονίας όπου ζούσαν οι Φιλιππήσιοι και οι Θεσσαλονικείς για
χιλιάδες χρόνια πριν.
Και αν υφίσταται η πρωτοφανής θεωρία που
έχουν προωθήσει οι ψευδο-Μακεδόνες και οι Γιουγκοσλάβοι κομμουνιστές των
Βαλκανίων τα τελευταία 84 χρόνια, ότι αν κάποια φυλή Α ζει σε μια γεωγραφική
περιοχή που κατοικείται από τη φυλή Β, η φυλή Α μπορεί να μετατραπεί σε φυλή Β,
τότε εγώ και η οικογένεια μου που έχουμε ζήσει στην Πολιτεία του Νιου Χάμσαϊρ,
ΗΠΑ, για πάνω από 100 χρόνια, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι δεν είμαστε πια
Ελληνοαμερικανοί, γιατί έχουμε μετατραπεί σε αυτόχθονες Αμερικανούς Ινδιάνους
της φυλής των «Αμπενάκι».
Η ινδιάνικη φυλή «Αμπενάκι» ζούσε για
χιλιάδες χρόνια στην περιοχή που ονομάστηκε Νιου Χάμσαϊρ από τους Άγγλους
αποίκους πριν από 300 χρόνια. Και ως αποτέλεσμα αυτής της μετατροπής, εγώ θα
μπορούσα να ισχυριστώ ότι δεν είμαι Ελληνοαμερικανός αλλά αυτόχθων ινδιάνος της
φυλής «Αμπενάκι» και να αλλάξω το όνομά μου και τον τίτλο μου από «Δημοκράτης
Ηγέτης Σπύρου», σε «Αρχηγό Τζερόνιμο» της ινδιάνικης φυλής «Αμπενάκι».
Είμαι επίσης βέβαιος ότι γνωρίζεις πως η
γένεση του σημερινού ψευδο-μακεδονικού έθνους που ονομάζεται «Πρώην
Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία Της Μακεδονίας» έχει τις ρίζες του στη Μόσχα της
Ρωσίας.
Η 7η συνάντηση της «Κομμουνιστικής Διεθνούς»
«COMINTERN» πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα από τις 21 Ιουλίου έως τις 25 Αυγούστου
1935. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, η «COMINTERN» υπερψήφισε ένα
ψήφισμα που δηλώνει την ανάγκη δημιουργίας ενός «ενωμένου ανεξάρτητου
Μακεδονικού έθνους.»
Η στρατηγική και το σχέδιο για τη δημιουργία
ενός «ενωμένου» ανεξάρτητου μακεδονικού έθνους ήταν έργο του Βούλγαρου
κομμουνιστή ηγέτη, Γκεόργκι Ντιμιτρόφ. Ένας αφοσιωμένος κομμουνιστής ηγέτης, ο
Ντιμιτρόφ είχε αποκτήσει ρωσική υπηκοότητα και τοποθετήθηκε από τον Ιωσήφ
Στάλιν, τον κομμουνιστή ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, ως επικεφαλής της
«COMINTERN».
Ο Ντιμιτρόφ προήδρευσε της 7ης Κομμουνιστικής
Διεθνούς και εξέδωσε την απόφαση της «COMINTERN» σχετικά με την απόφαση για τη
δημιουργία ενός «ενωμένου,» ανεξάρτητου μακεδονικού έθνους. Η επίσημη απόφαση
της Κομμουνιστικής Διεθνούς αναφέρει:
«ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΕΟ»
«Η μπουρζουαζία των κυρίαρχων εθνών στα τρία
ιμπεριαλιστικά κράτη, ανάμεσα στα οποία διαμοιράστηκε η Μακεδονία, προσπαθεί να
αποκρύψει την εθνική καταπίεση, αρνούμενη τις εθνικές ιδιαιτερότητες του
μακεδονικού λαού και την ύπαρξη μακεδονικού έθνους.
»Οι Έλληνες σωβινιστές ισχυρίζονται ότι ο
γηγενής σλαβικός πληθυσμός στο τμήμα που έχουν υπό την κατοχή τους αποτελείται
από Έλληνες που εκσλαβίστηκαν.
»Οι Μεγαλο-Σέρβοι σωβινιστές εκμεταλλευόμενοι
τα σερβικά στοιχεία στην γλώσσα του ντόπιου μακεδονικού πληθυσμού, θεωρούν
αυτόν τον πληθυσμό ως μία από τις «φυλές» του νοτιοσλαβικού έθνους και τον
υποβάλλουν σε βίαιο εκσερβισμό.
»Τέλος, ο Βουλγαρικός σωβινισμός,
εκμεταλλευόμενος τη συγγένεια μεταξύ της Μακεδονικής γλώσσας και της
Βουλγαρικής, διακηρύσσει ότι οι Μακεδόνες είναι Βούλγαροι και με αυτόν τον
τρόπο επιδιώκει να δικαιολογήσει την κυριαρχία τους τόσο στην περιοχή του
Πετριτσιου όσο και την επεκτατική τους πολιτική σε ολόκληρη την Μακεδονία.
»Παλεύοντας ενάντια στην διαίρεση και την
υποδούλωση του Μακεδονικού λαού, ενάντια σε όλες τις μορφές εθνικής,
πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής καταπίεσής του, η Εσωτερική Μακεδονική
Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ) είναι υποχρεωμένη να ξεσκεπάσει το πραγματικό
νόημα όλων των σοφισμάτων που αρνούνται στους Μακεδόνες την εθνική τους
ταυτότητα και να μην επιτρέψει στα σοφίσματα αυτά να παρεισφρήσουν στους
κύκλους της.
»Ο αγώνας για την ενωμένη και ανεξάρτητη
Μακεδονική δημοκρατία των εργαζομένων αποτελεί δίκαιη υπόθεση όχι μόνο για τις
εργαζόμενες μάζες της Μακεδονίας αλλά και για την εργατική τάξη και την αγροτιά
που αγωνίζονται κάτω από την καθοδήγηση των κομμουνιστικών κομμάτων στην
Βουλγαρία, την Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα.»
Το 1944, ο Γιόσιπ Τίτο, ο ισχυρός ηγέτης του
Κομμουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας, έγινε ο αδιαμφισβήτητος
κομμουνιστής ηγέτης των Βαλκανίων.
Για τα μελλοντικά επεκτατικά σχέδια του, ο
Τίτο αποφάσισε να εφαρμόσει το σχέδιο του Δημητρόφ για ένα «ενωμένο» μακεδονικό
έθνος.
Ο Τίτο ονόμασε τη διοικητική περιοχή της
Γιουγκοσλαβίας «Βαρντάρσκα» ως «Γιουγκοσλαβική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της
Μακεδονίας».
Επισυνάπτω το αντίγραφο ενός γραμματοσήμου
του έτους 1939, το οποίο απεικονίζει τον χάρτη της περιοχής και την περιφέρεια
Βαρντάρσκα που ο Τίτο το 1944 βάφτισε «Γιουγκοσλαβική Σοσιαλιστική Δημοκρατία
της Μακεδονίας».
Στην συνέχεια, ο Τίτο όρισε τον Σβετοζάρ
«Τέμπο» Βουκμάνοβιτς, τον κατεξοχήν προπαγανδιστή της Γιουγκοσλαβίας για την
προώθηση του σχεδίου για ένα «ενωμένο» ανεξάρτητο μακεδονικό έθνος στις
κομμουνιστικές πολεμικές δυνάμεις της περιοχής.
Οι γραπτές οδηγίες του Τέμπο στους
κομμουνιστές «συντρόφους» πολεμιστές της περιοχής ανέφεραν:
«Οι μονάδες σας που θα περάσουν στο έδαφος
της Ελληνικής Μακεδονίας, οφείλουν να αναπτύξουν εντατική πολιτική
δραστηριότητα μεταξύ της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα με τα ακόλουθα
συνθήματα:
»1. Η μακεδονική μειονότητα πρέπει για δικό
της συμφέρον να αγωνιστεί μαζί με τον Ελληνικό λαό ενάντια στους κατακτητές και
όλους τους υπηρέτες του.
»2. Η μακεδονική μειονότητα πρέπει να
σταματήσει τον αδελφοκτόνο πόλεμο που υποδαυλίζει ο κατακτητής, οι Βούλγαροι
φασίστες και ο προδότης του μακεδονικού λαού Βάτσε Μιχαήλοφ.
»3. Η μακεδονική μειονότητα μαζί με τον
ελληνικό λαό πρέπει να δημιουργήσει έναν κοινό λαϊκό απελευθερωτικό στρατό υπό
την Διοίκηση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΛΑΣ.
»4. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, με τον κοινό
αγώνα με τον ελληνικό λαό, η μακεδονική μειονότητα θα εξασφαλίσει ίσα
δικαιώματα και την απαλλαγή από κάθε εθνική καταπίεση.
»Κατά την πολιτική τους δραστηριότητα στην
Ελληνική Μακεδονία, οι ομάδες σας μπορούν να λένε ότι μετά τον πόλεμο ο
μακεδονικός λαός θα κατακτήσει την πλήρη ελευθερία του, ότι η Μακεδονία θα
γίνει πραγματικά ελεύθερη.
»Επίσης, όλα τα διμερή ζητήματα μεταξύ των
Βαλκανικών λαών θα λυθούν στην βάση της αδελφικής συνεργασίας και αναγνώρισης
του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών.»
Λίγους μήνες αργότερα το 1944, ο Τίτο
αποφάσισε να αλλάξει το όνομα της περιοχής, σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της
Μακεδονίας».
Ο Τίτο κατήργησε την λέξη «γιουγκοσλαβική»
από την ονομασία με σκοπό να προωθήσει την ιδέα του «ενωμένου» ανεξάρτητου
μακεδονικού έθνους, σκοπός της οποίας ήταν η ενσωμάτωση των αρχαίων Μακεδονικών
γεωγραφικών περιοχών της Ελλάδος και της Βουλγαρίας.
Η έκθεση της «Οργανωτικής Επιτροπής του
Αντιφασιστικού Συμβουλίου της Λαϊκής Απελευθέρωσης της Μακεδονίας» «ΑΣΝΟΜ» και
το «Μανιφέστο της πρώτης συνόδου του «ΑΣΝΟΜ» προς το λαό της Μακεδονίας»
αποκαλύπτουν σε βάθος τις προπαγανδιστικές δεξιότητες των κομμουνιστών ηγετών
του Τίτο.
Φανερώνουν επίσης πόσο συστηματικά
εξελισσόταν η δημιουργία του Σλάβο – ψευδό – μακεδονικού μορφώματος.
«ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΛΑΪΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (ASNOM) ΣΧΕΤΙΚΑ
ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ»
2 Αυγούστου 1944
«Αυτή την ιστορική ημέρα, την ημέρα του
Προφήτη Ηλία (Ilinden) του 1944, μοιραία για την εξέλιξη του μακεδόνικου λαού,
για πρώτη φορά στην ιστορία του λαού μας συνεκλήθη ένα εθνικό συμβούλιο, το
ASNOM, ως σύμβολο εθνικής χειραφέτησης και ανακήρυξης μακεδόνικου κράτους για
πρώτη φορά στην ιστορία από την εποχή του Σαμουήλ, αποτελώντας κορυφαία και
αποφασιστική καμπή στην ιστορία του λαού μας, σημαδεύοντας την απαρχή μιας νέας
εποχής, μιας εποχής δημιουργικής εργασίας, εθνικής ζωής, μιας εποχής προόδου.
»Αυτήν την ιερή ιστορική στιγμή οφείλουμε να
διακηρύξουμε ότι για αιώνες ο μακεδόνικος λαός πολεμά σκληρά και καταβάλλει
υπεράνθρωπες προσπάθειες με σκοπό τη χειραφέτηση ολόκληρου του μακεδόνικου έθνους
μέσα σ’ ένα ελεύθερο μακεδόνικο κράτος.
»Αυτή τη στιγμή, όταν όλες οι αγωνιζόμενες
δυνάμεις στη Μακεδονία έχουν ριχτεί στη μάχη ενάντια στους φασίστες κατακτητές,
καλούμε και τα άλλα δύο τμήματα του μακεδόνικου λαού να πάρουν μέρος στο μεγάλο
αντιφασιστικό μέτωπο, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσουμε το
δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και το πέρασμα που οδηγεί στην ένωση ολόκληρου του
μακεδόνικου έθνους σε μια ελεύθερη κοινότητα των χειραφετημένων λαών της
Γιουγκοσλαβίας.
»Το αγωνιζόμενο Πεδεμόντιο της Μακεδονίας
έχει με πάθος διακηρύξει ότι θα προσφέρει κάθε βοήθεια και δεν θα φεισθεί
θυσιών για την απελευθέρωση και των άλλων δύο τμημάτων του έθνους μας και για
την τελειωτική ένωση ολόκληρου του μακεδόνικου λαού.
»Όταν γνωρίζουμε ότι το αγωνιζόμενο
Πεδεμόντιο της Μακεδονίας αποτελεί τμήμα της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο, τότε
φαίνεται καθαρά πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η υποστήριξη που διαθέτουμε και
πόσο σταθερή είναι η επιθυμία μας για την ένωση ολόκληρου του έθνους μας.»
«ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΑSNOM ΠΡΟΣ
ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»
2 Αυγούστου 1944
«Έχοντας υπόψη τα προαιώνια ιδανικά του λαού
της Μακεδονίας, το πρώτο Μακεδονικό Εθνικό Συμβούλιο διακηρύσσει σε ολόκληρο
τον κόσμο το δίκαιο και σταθερό του πόθο για την ενοποίηση όλου του μακεδονικού
λαού στη βάση του δικαιώματος για αυτοδιάθεση. Αυτό θα έθετε ένα τέλος στην
καταπίεση του λαού της Μακεδονίας σε όλα τα τμήματα της και θα δημιουργούσε τις
προϋποθέσεις για γνήσια αλληλεγγύη και ειρήνη μεταξύ των βαλκανικών λαών.»
Όλοι αυτοί οι αβάσιμοι, ιστορικά ανακριβείς
και παντελώς ανόητοι ισχυρισμοί που βλέπουμε στην έκθεση και στο μανιφέστο του
ΑSNOM τον Αύγουστο του 1944, έχουν συγχωνευτεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο
στο Σύνταγμα και στις νομοθεσίες του ψευδό-μακεδονικού κράτους που τα Ηνωμένα
Έθνη αναγνώρισαν στις 7 Απριλίου 1993 με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική
Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM».
Οι ανησυχίες του κόσμου για τους πιθανούς
κινδύνους που υπέθαλπε η δημιουργία ενός ενωμένου ανεξάρτητου μακεδονικού
έθνους για την περιοχή των Βαλκανίων και ειδικότερα για την Ελλάδα, έχουν
εκφραστεί και έχουν σφραγισθεί για πάντα από τις λέξεις στην επίσημη εγκύκλιο
του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ που εξέδωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Ο
Έντουαρντ Στεττίνιους, στις 26 Δεκεμβρίου 1944.
Η εγκύκλιος του Υπουργού Στεττίνιους ήταν
ξεκάθαρη. Την συμπεριλαμβάνω όπως εκδόθηκε και ακόμη υπάρχει στα αρχεία του
Υπουργείου Εξωτερικών της χώρας μας για να την εξετάσεις:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ
Εξωτερικές σχέσεις ΤΟΜΟΣ VIII
Ουάσιγκτον
Μήνυμα προς ενημέρωση
(868.014 / 26 Δεκ. 1944)
Ο Υπουργός Εξωτερικών προς ορισμένους
διπλωματικούς και προξενικούς υπαλλήλους:
«Τα παρακάτω είναι προς πληροφόρηση και
γενικές οδηγίες, αλλά όχι για οποιαδήποτε ανάληψη δράσης αυτή τη στιγμή.
»Το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών σημείωσε
με μεγάλη ανησυχία τις αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες και τις ημιεπίσημες
δηλώσεις προς όφελος μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη
Βουλγαρία, αλλά και από Γιουγκοσλάβους υποστηρικτές και άλλες πηγές, υπονοώντας
ότι η ελληνική επικράτεια θα συμπεριληφθεί στο σχεδιαζόμενο κρατίδιο. «Αυτή η
κυβέρνηση θεωρεί τις συζητήσεις περί του μακεδονικού «έθνους», της Μακεδονικής
«Πατρίδας» ή της μακεδονικής «εθνικής συνείδησης» ως αδικαιολόγητη δημαγωγία
χωρίς εθνική ή πολιτική υπόσταση και βλέπει την παρούσα αναβίωση ως πιθανό
μανδύα για επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας.
»Η εγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης αυτής
είναι να αντιτάσσεται σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος που σχετίζεται
με την Ελλάδα. Το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από
Έλληνες και ο ελληνικός λαός αντιτίθεται σχεδόν ομόφωνα στη δημιουργία ενός
μακεδονικού κρατίδιου. Οι ισχυρισμοί περί σοβαρής ελληνικής συμμετοχής σε
οποιαδήποτε τέτοια αναταραχή μπορούν να θεωρηθούν ψευδείς. Η κυβέρνηση αυτή
θεωρεί υπεύθυνη κάθε κυβέρνηση ή ομάδα κυβερνήσεων που ανέχεται ή ενθαρρύνει
απειλητικές ή επιθετικές πράξεις «μακεδονικών δυνάμεων» κατά της Ελλάδας.
»Το Υπουργείο θα εκτιμούσε κάθε πληροφορία
σχετική με αυτό το θέμα, η οποία μπορεί να πέσει στην αντίληψή σας.»
ΣΤΕΤΤΙΝΙΟΥΣ
Δεν χρειάζεται να σου παραθέσω τι ανέφερε
γραπτώς ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1992
στον Πρόεδρος Μπους και στους ηγέτες της Ευρώπης όσον αφορά τους κινδύνους για
την περιοχή, αν ένα κράτος αναγνωριζόταν με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του.
Επίσης, δεν θα σου πω τι δήλωσε στις 17
Φεβρουαρίου 1992 ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, στους
Υπουργούς Εξωτερικών της Ευρώπης για τους κινδύνους και τις συνέπειες που θα
είχαν οι κάτοικοι των «Σκοπίων» και της περιοχής των Βαλκανίων εάν τα «Σκόπια»
αναγνωριστούν ποτέ ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Μακεδονία».
Και δεν θα σου αναφέρω τι είπε ο πρώην
Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ανδρέας Παπανδρέου, πέραν του να σου υπενθυμίσω πως
δήλωσε ότι «το όνομα Μακεδονία είναι η καρδιά της Ελλάδας».
Δεν θα σου τα πω αυτά καν, γιατί μπορείς να
μου πεις ότι όλοι αυτοί είναι Έλληνες. Θα σε προτρέψω λοιπόν, να διαβάσεις
προσεκτικά τις δηλώσεις του δικού μας Υπουργού Εξωτερικών, του Έντουαρντ
Στεττίνιους, σχετικά με τους κινδύνους ύπαρξης ανεξάρτητου «Μακεδονικού»
κράτους στα Βαλκάνια.
Κινδύνους, τους οποίους έχεις αναλάβει να
αναγνωρίσεις και να βοηθήσεις στην επίλυσή τους.
Καταλαβαίνω ότι θα βρίσκεσαι στην περιοχή στο
τέλος του μήνα. Την ίδια περίοδο θα βρίσκομαι κι εγώ στην Αθήνα. Αν έχεις
χρόνο, στείλε μου ένα email στο …, για να πιούμε ένα ποτό.
Με θερμούς προσωπικούς χαιρετισμούς,
{Υπογραφή}
Κρις Σπύρου
Κοινοποίηση:
Γενικό Γραμματέα ΟΗΕ, Antonio Guterres
Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριο Προκόπη Παυλόπουλο
Πρωθυπουργό, Κύριο Αλέξη Τσίπρα
Πρόεδρο της Βουλής, Κύριο Νίκο Βούτση
Πρώην Πρωθυπουργό, Κύριο Κώστα Καραμανλή
Πρώην Πρωθυπουργό Κύριο Αντώνη Σαμαρά
Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, κ.κ. Ιερώνυμο και Μέλη της Ιερά Συνόδου.
Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της ΝΔ., Κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη
Υπουργό Εξωτερικών, Κύριο Νίκο Κοτζιά
Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Κύριο Πάνο Καμμένο
Πρόεδρο Χρυσής Αυγής, Κύριο Νικόλαο Μιχαλολιάκο
Πρόεδρο Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Κυρία Φώφη Γεννηματά
ΚΚΕ Γενικό Γραμματέα, Κύριο Δημήτρη Κουτσούμπα
Πρόεδρο Κόμματος «Το Ποτάμι», Κύριο Σταύρο Θεοδωράκη
Πρόεδρο Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Κύριο Πάνο Καμμένο
Πρόεδρο Ενώσεως Κεντρώων, Κύριο Βασίλη Λεβέντη
Όλα τα Μέλη του Κοινοβουλίου
Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη
Πρώην Υπουργό, Κύριο Στέλιο Παπαθεμελή
Μουσικοσυνθέτη, Κύριο Μίκη Θεοδωράκη
Γενικό Γραμματέα ΟΗΕ, Antonio Guterres
Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριο Προκόπη Παυλόπουλο
Πρωθυπουργό, Κύριο Αλέξη Τσίπρα
Πρόεδρο της Βουλής, Κύριο Νίκο Βούτση
Πρώην Πρωθυπουργό, Κύριο Κώστα Καραμανλή
Πρώην Πρωθυπουργό Κύριο Αντώνη Σαμαρά
Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, κ.κ. Ιερώνυμο και Μέλη της Ιερά Συνόδου.
Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της ΝΔ., Κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη
Υπουργό Εξωτερικών, Κύριο Νίκο Κοτζιά
Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Κύριο Πάνο Καμμένο
Πρόεδρο Χρυσής Αυγής, Κύριο Νικόλαο Μιχαλολιάκο
Πρόεδρο Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Κυρία Φώφη Γεννηματά
ΚΚΕ Γενικό Γραμματέα, Κύριο Δημήτρη Κουτσούμπα
Πρόεδρο Κόμματος «Το Ποτάμι», Κύριο Σταύρο Θεοδωράκη
Πρόεδρο Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Κύριο Πάνο Καμμένο
Πρόεδρο Ενώσεως Κεντρώων, Κύριο Βασίλη Λεβέντη
Όλα τα Μέλη του Κοινοβουλίου
Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη
Πρώην Υπουργό, Κύριο Στέλιο Παπαθεμελή
Μουσικοσυνθέτη, Κύριο Μίκη Θεοδωράκη
Η ομιλία
του πρώην Γερουσιαστή κ. Κρίς Σπύρου τον
Δεκέμβριο του 2004 στην Αθήνα.
Ο κ. Κρις (Χρήστου) Σπύρου είναι πρώην Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος της
Πολιτείας Νιού Χαμσάιρ ΗΠΑ και μίλησε για το πρόβλημα των
Σκοπίων, στην εκδήλωση της «Ένωσης των Αποφοίτων Αμερικανικών
Πανεπιστημίων».
“Γνώρισα την Μακεδονία από τα λίγα χρόνια που
πήγα σχολείο στην Ελλάδα. Έφυγα για την Αμερική 13 ετών πριν από 48 χρόνια.
Έμαθα για την Μακεδονία από τον παππού μου τον Θανάση Σπύρου, ο οποίος άφησε την γυναίκα του έγκυο το 1910, με τον πατέρα μου στην κοιλιά της, και έφυγε για την Αμερική. Πήρε τρία παιδιά μαζί του και άφησε πίσω στο χωριό άλλα 4 παιδιά με τη γιαγιά μου την Ελένη.
Έμαθα για την Μακεδονία από αυτόν τον παππού, που δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Αμερική ξαναγύρισε στην Ελλάδα να πολεμήσει για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και των άλλων κατεχομένων εδαφών από τους Τούρκους. Έξι (6) ολόκληρα χρόνια πολέμησε και δεν ξαναείδε ποτέ τα τρία παιδιά του που άφησε στην Αμερική.
Ξέρω τους Μακεδόνες από τον πατέρα μου τον Κώστα που πολέμησε στην Μακεδονία, στο Ιταλικό μέτωπο και τραυματίας μας διηγιόταν χρόνια μετά για «τα μεγάλα νταούλια» που παίζανε οι Μακεδόνες όταν αυτός έπαιζε το μαντολίνο του στο μέτωπο. Με καμάρι μας έδειχνε φωτογραφίες και μας έλεγε για την φιλοξενία που τους προσέφεραν οι Έλληνες της Μακεδονίας.
Το Μακεδονικό το έμαθα από το Νίκο Μάρτη, τον Βαγγέλη Κωφό, και τον Στέλιο Παπαθεμελή, τρεις έξοχους Έλληνες Μακεδόνες που έχουν κάνει αγώνες για την Μακεδονία.
Από τα ντοκουμέντα που θα δείξω απόψε θα δείτε πως για πρώτη φορά μετά το 1993 απεφάσισα να μιλήσω δημόσια για όσα ξέρω για το Μακεδονικό και δέχτηκα την πρόσκληση των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων να συμμετέχω στην αποψινή συζήτηση.
Δέχτηκα την πρόσκληση γιατί ακούω δεξιά και αριστερά να με ρωτούν γιατί εμείς οι Ελληνοαμερικανοί αφήσαμε τον σημερινό Πρόεδρο Τζορτζ Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως “Μακεδονία”.
Δεν άντεξα πια…Είπα στον εαυτό μου, η αλήθεια και η πραγματικότητα πρέπει να ειπωθεί και να αναδειχθεί.
Το πρώτο βάπτισμα του πυρός για το Μακεδονικό το πήρα πριν διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία, όταν το 1986 έμαθα από τον πρώην Έλληνα υπουργό Νίκο Μάρτη, ότι το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ είχε εκδώσει εγκυκλοπαίδεια με τίτλο «Εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ για τις Αμερικανικές Εθνότητες».
Στην εγκυκλοπαίδεια αυτή ο Καθηγητής και συγγραφέας Στέφαν Θέρνστρομ υποστηρίζει ότι υπάρχει “Μακεδονική μειονότητα” στις ΗΠΑ πέραν των Ελλήνων μεταναστών της Μακεδονίας. Γράφει συγκεκριμένα η εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ ότι “ενώ στο παρελθόν μερικοί Μακεδόνες μετανάστες, έλεγαν ότι έχουν Ελληνική καταγωγή, σήμερα οι περισσότεροι νιώθουν ελεύθεροι να αυτοαποκαλούνται “Μακεδόνες” χωρίς τον φόβο ύπαρξης αντιποίνων από την Ελληνική κυβέρνηση”.
Έγιναν μεγάλοι αγώνες ν’ αλλάξουμε το κείμενο της εγκυκλοπαίδειας χωρίς καμιά βοήθεια από την επίσημη Ελληνική πολιτεία.
Έμαθα για την Μακεδονία από τον παππού μου τον Θανάση Σπύρου, ο οποίος άφησε την γυναίκα του έγκυο το 1910, με τον πατέρα μου στην κοιλιά της, και έφυγε για την Αμερική. Πήρε τρία παιδιά μαζί του και άφησε πίσω στο χωριό άλλα 4 παιδιά με τη γιαγιά μου την Ελένη.
Έμαθα για την Μακεδονία από αυτόν τον παππού, που δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Αμερική ξαναγύρισε στην Ελλάδα να πολεμήσει για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και των άλλων κατεχομένων εδαφών από τους Τούρκους. Έξι (6) ολόκληρα χρόνια πολέμησε και δεν ξαναείδε ποτέ τα τρία παιδιά του που άφησε στην Αμερική.
Ξέρω τους Μακεδόνες από τον πατέρα μου τον Κώστα που πολέμησε στην Μακεδονία, στο Ιταλικό μέτωπο και τραυματίας μας διηγιόταν χρόνια μετά για «τα μεγάλα νταούλια» που παίζανε οι Μακεδόνες όταν αυτός έπαιζε το μαντολίνο του στο μέτωπο. Με καμάρι μας έδειχνε φωτογραφίες και μας έλεγε για την φιλοξενία που τους προσέφεραν οι Έλληνες της Μακεδονίας.
Το Μακεδονικό το έμαθα από το Νίκο Μάρτη, τον Βαγγέλη Κωφό, και τον Στέλιο Παπαθεμελή, τρεις έξοχους Έλληνες Μακεδόνες που έχουν κάνει αγώνες για την Μακεδονία.
Από τα ντοκουμέντα που θα δείξω απόψε θα δείτε πως για πρώτη φορά μετά το 1993 απεφάσισα να μιλήσω δημόσια για όσα ξέρω για το Μακεδονικό και δέχτηκα την πρόσκληση των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων να συμμετέχω στην αποψινή συζήτηση.
Δέχτηκα την πρόσκληση γιατί ακούω δεξιά και αριστερά να με ρωτούν γιατί εμείς οι Ελληνοαμερικανοί αφήσαμε τον σημερινό Πρόεδρο Τζορτζ Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως “Μακεδονία”.
Δεν άντεξα πια…Είπα στον εαυτό μου, η αλήθεια και η πραγματικότητα πρέπει να ειπωθεί και να αναδειχθεί.
Το πρώτο βάπτισμα του πυρός για το Μακεδονικό το πήρα πριν διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία, όταν το 1986 έμαθα από τον πρώην Έλληνα υπουργό Νίκο Μάρτη, ότι το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ είχε εκδώσει εγκυκλοπαίδεια με τίτλο «Εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ για τις Αμερικανικές Εθνότητες».
Στην εγκυκλοπαίδεια αυτή ο Καθηγητής και συγγραφέας Στέφαν Θέρνστρομ υποστηρίζει ότι υπάρχει “Μακεδονική μειονότητα” στις ΗΠΑ πέραν των Ελλήνων μεταναστών της Μακεδονίας. Γράφει συγκεκριμένα η εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ ότι “ενώ στο παρελθόν μερικοί Μακεδόνες μετανάστες, έλεγαν ότι έχουν Ελληνική καταγωγή, σήμερα οι περισσότεροι νιώθουν ελεύθεροι να αυτοαποκαλούνται “Μακεδόνες” χωρίς τον φόβο ύπαρξης αντιποίνων από την Ελληνική κυβέρνηση”.
Έγιναν μεγάλοι αγώνες ν’ αλλάξουμε το κείμενο της εγκυκλοπαίδειας χωρίς καμιά βοήθεια από την επίσημη Ελληνική πολιτεία.
Το 1992 προέκυψε πια το Μακεδονικό όπως το
ξέρουμε σήμερα.
Μετά το δημοψήφισμα της Νοτιοσλαβίας (των Σκοπίων), στις 7 Σεπτεμβρίου 1991, για κήρυξη ανεξάρτητου Κράτους με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», συνέβησαν τα ακόλουθα.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1991, το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ψήφισε ομόφωνα ότι δεν θα αναγνωρίσουν όνομα για τη Νοτιοσλαβία που μπορεί να έχει «εδαφικές διεκδικήσεις στο μέλλον».
Στις 2 Φεβρουαρίου 1992, οι Υπουργοί εξωτερικών της ΕΟΚ ανέθεσαν στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Πορτογαλίας João de Deus Pinheiro να προτείνει λύση για το αίτημα αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας.
Μετά από μερικούς μήνες διαπραγματεύσεων ο κύριος Πινεϊρο πρότεινε το όνομα “Nova Macedonia”.
Η πρότασις Πινεϊρο απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Αρχηγών της Ευρώπης (ΕΟΚ) γιατί περιείχε το όνομα “Μακεδονία”.
Μετά το δημοψήφισμα της Νοτιοσλαβίας (των Σκοπίων), στις 7 Σεπτεμβρίου 1991, για κήρυξη ανεξάρτητου Κράτους με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», συνέβησαν τα ακόλουθα.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1991, το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ψήφισε ομόφωνα ότι δεν θα αναγνωρίσουν όνομα για τη Νοτιοσλαβία που μπορεί να έχει «εδαφικές διεκδικήσεις στο μέλλον».
Στις 2 Φεβρουαρίου 1992, οι Υπουργοί εξωτερικών της ΕΟΚ ανέθεσαν στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Πορτογαλίας João de Deus Pinheiro να προτείνει λύση για το αίτημα αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας.
Μετά από μερικούς μήνες διαπραγματεύσεων ο κύριος Πινεϊρο πρότεινε το όνομα “Nova Macedonia”.
Η πρότασις Πινεϊρο απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Αρχηγών της Ευρώπης (ΕΟΚ) γιατί περιείχε το όνομα “Μακεδονία”.
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ
Στις 13 Απριλίου 1992, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας ως νέου κράτους.
Μετά την συνάντηση των Αρχηγών ο Πρέσβης παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης, ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, διάβασε για τις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης το ακόλουθο ανακοινωθέν.
«Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου ‘91 με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”»!
Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν με την Ελληνική θέση ότι θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει τη λέξη “Μακεδονία”».
Στις 7 Ιουνίου 1992, ο Αμερικανός ιστορικός και αρθρογράφος Johann Fink δημοσίευσε άρθρο στην αλυσίδα 300 και πλέον εφημερίδων του “Scripps Howard News Service” στο οποίο άρθρο έλεγε και τα εξής:
«Η “Μακεδονία”, η φτωχότερη από τις πρώην δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της, είναι και πάλι ελεύθερη έπειτα από είκοσι δύο αιώνες κατοχής από ξένους.
Τώρα υπάρχει ανησυχία ότι η πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επί πολλά χρόνια εκρηκτική ύλη σε πυριτιδαποθήκη, είναι πιθανόν να αποτελέσει και πάλι το μήλον της έριδος ανάμεσα στις γείτονες χώρες, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Αλβανία και τη Σερβία.
Η σημαντικότερη αμφισβήτηση της εθνικής της κυριαρχίας προέρχεται από την Ελλάδα. Η Αθήνα, που περιγράφει υποτιμητικά τη “Μακεδονία” ως “ψευτο-δημοκρατία”, αντιτίθεται στη χρήση του ονόματος “Μακεδονία” ως εθνικού ονόματος για τη νεοσύστατη δημοκρατία, επισημαίνοντας ότι η ονομασία αυτή είναι ταυτόσημη με την ονομασία της διοικητικής περιφέρειας που βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και αποτελούσε τμήμα της ιστορικής Μακεδονίας μέχρι το 1913.
Ως μέλος διαφόρων διεθνών οργανισμών, η Αθήνα έχει τελικά απομονώσει τη “Μακεδονία” από τη διεθνή κοινότητα».
Κυρίες και κύριοι, έχετε ξανακούσει τέτοιες ηλιθιότητες να λέγονται από ιστορικούς; Αυτός ο κύριος ισχυρίζεται ότι εδώ και δύο χιλιάδες διακόσια χρόνια υπήρχε κράτος Μακεδονία, οι κάτοικοί του οποίου ήταν Σλάβοι, όπως και ο ένδοξος βασιλεύς του ο Μέγας Αλέξανδρος.
Τι κακό πράγμα η άγνοια!
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΜΠΙΛ ΚΛΙΝΤΟΝ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»
Στις 2 Οκτωβρίου 1992 ο τότε υποψήφιος
για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Κυβερνήτης Μπιλ Κλίντον (Bill
Clinton) έκανε την επίσημη γραπτή δήλωση με τίτλο:
“ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΚΛΙΝΤΟΝ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ”
Είπε ο κ. Κλίντον: «Στηρίζω την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με την οποία η νοτιότερη πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος υπό τον όρο να μην περιλαμβάνεται στην ονομασία της η λέξη «Μακεδονία». Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία».
Περί τα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η χρήση αυτού του ονόματος για το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας χαρακτηρίστηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας «ως προκάλυμμα για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας» ενώ θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει και πάλι πηγή αποσταθεροποίησης και διαμάχης.
Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Εάν το νέο αυτό κράτος επιθυμεί την αναγνώριση της Αμερικής, θα πρέπει κατ΄ αρχάς να δεχθεί τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, να ικανοποιήσει τις γείτονες χώρες και την παγκόσμια κοινότητα όσον αφορά τις προθέσεις του, ότι δηλαδή είναι ειρηνικές και σύμφωνες με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απορρίπτει τη χρήση του ονόματος Μακεδονία.
Η Κυβέρνηση Κλίντον θα υπερασπιστεί αυτές τις αρχές και θα διασφαλίσει την ικανοποίηση των νόμιμων συμφερόντων της Ελλάδας»!!!
Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου του 1992 ο Μπιλ Κλίντον εκλέχτηκε Πρόεδρος των Ηνωμένων ΠολιτειώνΑμερικής κερδίζοντας τις εκλογές από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπούς.
Λίγες μέρες μετά άρχισε ένας μαραθώνιος αγώνας να αποτραπεί η έντονη και πιεστική προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης Τζορτζ Μπους να αναγνωρίσει τη Νοτιοσλαβία (τα Σκόπια) ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”.
Τί έγινε τότε… Μετά την ήττα των εκλογών από τον Μπιλ Κλίντον ο Τζορτζ Μπούς έστειλε τον Υπουργό Eξωτερικών των ΗΠΑ Λόρενς Ήγκελμπέργκερ (Lawrence Eagleburger) στην Ευρώπη προκειμένου να πείσει τις Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να αλλάξουν θέση που ομόφωνα είχαν πάρει στις 27 Ιουνίου 1992 και να αναγνωρίσουν μαζί με τις ΗΠΑ το νέο κράτος των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος Μπους προσπάθησε να εκπληρώσει την προεκλογική του υπόσχεση στους Σκοπιανούς των ΗΠΑ, οι οποίοι συνέβαλαν σημαντικά στην αποτυχημένη προεκλογική του προσπάθεια.
Επιστρατεύτηκα από την τότε Ελληνική Κυβέρνηση να βοηθήσω σαν ένας από τους «παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας».
Εκείνη την εποχή είχα την ιδιότητα του Προέδρου του Δημοκρατικού κόμματος στην Πολιτεία του Νιού Χαμσάϊρ, την πιο σημαντική πολιτεία της Αμερικής όσον αφορά στις Προεδρικές Εκλογές, και μόλις είχα εκλεγεί Πρόεδρος των Εκλεκτόρων του Μπίλ Κλίντον στην ίδια πολιτεία.
Στόχος ήταν να μην μπορέσει η Αμερικανική Κυβέρνηση πριν τη λήξη της θητείας της στις 20 Ιανουαρίου 1993 να πείσει τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσουν το νέο αυτό κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυθαίρετη αναγνώριση από την κυβέρνηση της Αμερικής θα ήταν άσχετη εφόσον η κυβέρνηση Μπους ήταν πλέον μεταβατική.
Στην Αθήνα συναντήθηκα στο Γραφείο του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον κ. Πέτρο Παπαγεωργίου, πολιτικό σύμβουλο του Πρωθυπουργού και μερικές μέρες αργότερα με τον κ. Λουκά Τσίλα, τότε σύμβουλο του Πρωθυπουργού για θέματα ασφαλείας. Λίγους μήνες αργότερα ο κ. Τσίλας διορίστηκε Πρέσβης της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελληνική Κυβέρνηση. Επίσης για το ίδιο θέμα συναντήθηκα και με την κα. Ντόρα Μπακογιάννη, τότε Υπουργό Πολιτισμού.
Ο κ. Παπαγεωργίου, ο κ. Τσίλας και η κα. Μπακογιάννη τόνισαν την σπουδαιότητα του να αποτραπεί η προσπάθεια της απερχόμενης Κυβέρνησης Μπούς να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Ζήτησαν από μένα να βοηθήσω και με τους συμβούλους και συνεργάτες του Μπιλ Κλίντον, αλλά και με την ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και ιδιαίτερα τα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος που συνέβαλαν στην εκλογή του νέου Προέδρου Μπιλ Κλίντον.
Δέχτηκα να βοηθήσω και πραγματικά μετά από μια σκληρή προσπάθεια και με την βοήθεια του Μάϊκλ Δουκάκη και πολλών άλλων συναδέλφων στην Αμερική κατορθώσαμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τζορτζ Μπούς.
Στην Αμερική συναντήθηκα με τον Μάϊκλ Δουκάκη έναν από τους πιο στενούς πολιτικούς φίλους και υποστηρικτές του Μπιλ Κλίντον.
Ενημέρωσα τον Μάϊκλ Δουκάκη για το σημαντικό θέμα της αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας από τις ΗΠΑ με ονομασία που περιείχε το όνομα «Μακεδονία» και του ζήτησα να συμμετάσχει στην προσπάθεια να σταματήσουμε την Κυβέρνηση Μπους.
Ο Μάϊκλ Δουκάκης συμφώνησε να έρθει σε επαφή με τον Άντονυ Λέικ (Anthony Lake) και την Μαντλίν Ολμπραϊτ (Madeleine Albright).
Ο Λέϊκ και η Ολμπράϊτ ήταν κορυφαίοι σύμβουλοι του Μπιλ Κλίντον για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Εθνικής Ασφάλειας στην Προεδρική του εκστρατεία του 1992. Ο Άντονυ Λέϊκ διορίστηκε Σύμβουλος Ασφαλείας του Προέδρου Κλίντον στο Λευκό Οίκο και η Μαντλίν Ολμπραϊτ έγινε Πρέσβης της Κυβέρνησης Κλίντον στα Ηνωμένα Έθνη και αργότερα Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Ενημέρωσα επίσης πολλούς ακόμη επιφανείς Ελληνοαμερικανούς πολιτικούς ηγέτες, όπως τον Φιλ Αγγελίδη, τότε Πρόεδρο του ισχυρού Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας με περισσότερα από έξι (6) εκατομμύρια δημοκρατικά μέλη όπως και τον Μάϊκ Πάνος, Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Πολιτείας Ιντιάνα. Όλοι τους συμφώνησαν να βοηθήσουν.
Με σκληρή επιμονή και με τη βοήθεια πολλών άλλων Ελληνοαμερικανών οι οποίοι ήταν κοντά στον Μπιλ Κλίντον καταφέραμε να σταματήσουμε την προσπάθεια της Κυβέρνησης Μπους να φέρει το θέμα της αναγνώρισης στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για ψήφισμα, παρότι ο Ήγκελμπέργκερ προσπάθησε να το κάνει ακόμη και στις 19 Ιανουαρίου 1993, μια μέρα πριν από την ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον!
Πρέπει να προσθέσω εδώ ότι στη χρονική αυτή διάρκεια συναντήθηκα αρκετές φορές με τους Συμβούλους του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού (σ.σ. Μητσοτάκη) και πέρασα και τα Χριστούγεννα του ’92 και την Πρωτοχρονιά του 1993 στην Αθήνα.
Συνέβαλα επίσης και στην προετοιμασία του τότε Έλληνα Υφυπουργού Εξωτερικών Ανδρέα Ανδριανόπουλου, ο οποίος ταξίδευε στη Νότιο Αμερική σε μια αποστολή να ζητήσει υποστήριξη από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και από την Ελληνοαμερικανική ηγεσία ενάντια στην προσπάθεια της Κυβέρνησης Μπους.
Στο υπόμνημά μου προς τον κ. Τσίλα με ημερομηνία 31/12/1992 πρότεινα στις Ηνωμένες Πολιτείες ο κ. Ανδριανόπουλος να έρθει σε επαφή με τους Μάϊκλ Δουκάκη, Πόλ Τσόγκα, Φίλ Αγγελίδη, Μάϊκ Πάνο, Άγγελο Τσακόπουλο, Νίκ Μητρόπουλο και Τζόρτζ Στεφανόπουλο. Στο υπόμνημά μου συμπεριέλαβα τα τηλέφωνα σπιτιού και τα προσωπικά τηλέφωνα του καθενός τους.
ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Όπως αργότερα αποδείχτηκε δεν ξέραμε
πολλά για το τι ακριβώς συνέβαινε με το Μακεδονικό θέμα.
Είναι τώρα όμως ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές.
Δημόσια και επίσημα η Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Παρασκηνιακά όμως η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε ένα σύνθετο όνομα που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος.
Είναι τώρα προφανές ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για αρκετό χρονικό διάστημα από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό.
Ακούστε τι είπε σε μια πρόσφατη δήλωσή του ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Αντώνης Σαμαράς, στην εκπομπή «Οι φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά στο τηλεοπτικό κανάλι “MEGA” στις 16/11/2004:
«Εκείνη την στιγμή στη σύσκεψη αυτή (6 Μαρτίου) ενόψει του γεγονότος ότι εγώ έπρεπε σε τρεις ημέρες να πάω στις Βρυξέλες να συζητήσω με Μπέικερ και Υπουργούς των Εξωτερικών, ο Μητσοτάκης λέει πρέπει να έχουμε μια δεύτερη γραμμή άμυνας.
Τι θα γίνει εάν οι Αμερικανοί δεν θελήσουν να αναγνωρίσουν αυτό το οποίο έχουν αναγνωρίσει οι Ευρωπαίοι, τους τρεις όρους;
Μα δεν υπάρχει περίπτωση να μην το δεχθούν παρά εάν εμείς δεν δώσουμε την μάχη. Μου λέει δεν σου κρύβω, παρουσία των άλλων, ότι εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό.
Λέω τότε κύριε Πρόεδρε, μου λέτε αυτό που έχετε πει στον Ελληνικό λαό, αυτό που έχει αποφασίσει το Συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών, αυτό το οποίο λέτε εσείς προς τον Ελληνικό λαό, άλλο τι μας λέτε εδώ, να βγω εγώ και να πω τα αντίθετα στο εξωτερικό;
Πώς θα το κάνω;
Πηγαίνω έξω και, κύριε Παπαχελά, ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόσο άσχημα και δεν θα ήθελα ποτέ άλλος Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών να αισθανθεί το ίδιο άσχημα. Έγινα περίγελος.
Με ρωτούσε ο κύριος Ντελόρ με υπονοούμενα, με ρωτούσε ο κύριος Πόστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκένσερ, με ρωτούσε ο κύριος Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λες άλλα και μαθαίνουμε από το κέντρο ότι άλλη είναι η γραμμή. Είχανε ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά, αυτός έχει την θέση όνομα, εμάς δεν μας νοιάζει».
Είναι τώρα όμως ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές.
Δημόσια και επίσημα η Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Παρασκηνιακά όμως η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε ένα σύνθετο όνομα που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος.
Είναι τώρα προφανές ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για αρκετό χρονικό διάστημα από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό.
Ακούστε τι είπε σε μια πρόσφατη δήλωσή του ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Αντώνης Σαμαράς, στην εκπομπή «Οι φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά στο τηλεοπτικό κανάλι “MEGA” στις 16/11/2004:
«Εκείνη την στιγμή στη σύσκεψη αυτή (6 Μαρτίου) ενόψει του γεγονότος ότι εγώ έπρεπε σε τρεις ημέρες να πάω στις Βρυξέλες να συζητήσω με Μπέικερ και Υπουργούς των Εξωτερικών, ο Μητσοτάκης λέει πρέπει να έχουμε μια δεύτερη γραμμή άμυνας.
Τι θα γίνει εάν οι Αμερικανοί δεν θελήσουν να αναγνωρίσουν αυτό το οποίο έχουν αναγνωρίσει οι Ευρωπαίοι, τους τρεις όρους;
Μα δεν υπάρχει περίπτωση να μην το δεχθούν παρά εάν εμείς δεν δώσουμε την μάχη. Μου λέει δεν σου κρύβω, παρουσία των άλλων, ότι εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό.
Λέω τότε κύριε Πρόεδρε, μου λέτε αυτό που έχετε πει στον Ελληνικό λαό, αυτό που έχει αποφασίσει το Συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών, αυτό το οποίο λέτε εσείς προς τον Ελληνικό λαό, άλλο τι μας λέτε εδώ, να βγω εγώ και να πω τα αντίθετα στο εξωτερικό;
Πώς θα το κάνω;
Πηγαίνω έξω και, κύριε Παπαχελά, ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόσο άσχημα και δεν θα ήθελα ποτέ άλλος Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών να αισθανθεί το ίδιο άσχημα. Έγινα περίγελος.
Με ρωτούσε ο κύριος Ντελόρ με υπονοούμενα, με ρωτούσε ο κύριος Πόστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκένσερ, με ρωτούσε ο κύριος Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λες άλλα και μαθαίνουμε από το κέντρο ότι άλλη είναι η γραμμή. Είχανε ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά, αυτός έχει την θέση όνομα, εμάς δεν μας νοιάζει».
ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΟ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
FYRO«M»
Φαίνεται λοιπόν πια ξεκάθαρα ότι όταν εμείς αγωνιζόμασταν να αποτρέψουμε την Κυβέρνηση Μπους, η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να βρουν τρόπο να αποφύγουν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας σαν νέο κράτος από την Ενωμένη Ευρώπη.
Ο μόνος άλλος φορέας ήταν τα Ηνωμένα Έθνη!
Έτσι και έγινε.
Στις 22 Ιανουαρίου 1993, δύο μέρες μετά την ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον και πριν τελειώσουν οι τελετές ορκωμοσίας στην Ουάσιγκτον η κυβέρνηση των Σκοπίων έκανε επίσημη αίτηση στα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωριστεί η Νοτιοσλαβία ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Πώς και γιατί αποφάσισε η κυβέρνηση των Σκοπίων να παρακάμψει την Ενωμένη Ευρώπη;
Δύο μέρες αργότερα στις 24 Ιανουαρίου 1993 τρεις μεγάλες χώρες της Ενωμένης Ευρώπης η Αγγλία, η Γαλλία και η Ισπανία με τη σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής Κυβέρνησης πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας από τα Ηνωμένα Έθνη με μια δήθεν συμβιβαστική ονομασία.
Πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας με το όνομα «Πρώην-Γιουγκοσλαβική-Δημοκρατία-της Μακεδονίας» FYROM.
Πώς και γιατί αποφάσισαν οι τρεις αυτές κυβερνήσεις να κάνουν την επίσημη αυτή «συμβιβαστική» πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη; Μήπως είχαν ψηφίσει οι ηγέτες της Ευρώπης να αλλάξουν στάση και να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με όνομα που περιείχε την λέξη Μακεδονία; Ασφαλώς όχι. Το κάνανε εν ονόματι της Ενωμένης Ευρώπης; Ασφαλώς όχι!!
Φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση των Σκοπίων και οι Ευρωπαίοι τα είχαν βρει για μια σύνθετη ονομασία η οποία περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» .
Αυτό που παρέμεινε σε εκκρεμότητα ήταν η θέση του Μπιλ Κλίντον
ΠΩΣ ΞΕΓΕΛΑΣΑΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΙΛ ΚΛΙΝΤΟΝ
Τι έγινε όμως με την ομόφωνη απόφαση των πολιτικών ηγετών της Ελλάδος;
Τί έγινε η περίφημη δήλωση του Πέτρου Μολυβιάτη εν ονόματι του Συμβουλίου των Ελλήνων πολιτικών Αρχηγών ότι η Ελλάδα δεν θα αναγνωρίσει τα Σκόπια εάν η ονομασία περιέχει την λέξη «Μακεδονία»;
Είχαν αλλάξει στάση οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες;
Ασφαλώς όχι!!
Το θέμα Κλίντον όμως ήταν το πιο σοβαρό.
Ο Μπιλ Κλίντον είχε δεσμευτεί στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του και ο Κλίντον θα τηρούσε την δέσμευσή του.
Γι’ αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος.
Επομένως οι αρχιτέκτονες της συμβιβαστικής λύσης ρισκάρανε το βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας από την Κυβέρνηση Κλίντον εάν προτείνανε αναγνώριση των Σκοπίων με ονομασία που περιείχε την λέξη «Μακεδονία».
Μόνον οι Ελληνοαμερικανοί ηγέτες μπορούσαν να αποδεσμεύσουν τον Μπιλ Κλίντον. Εξάλλου αυτοί τον δέσμευσαν στις 3 Οκτωβρίου 1992.
Έτσι κατασκευάσθηκε προσεκτικά ένας σύγχρονος «Δούρειος Ίππος»!
Ιδού τι έγινε.
Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες μετά την ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον στο αξίωμα του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν περάσει όταν οι μισθωτοί αντιπρόσωποι της Ελλάδος (paid lobbyists) στην Ουάσιγκτον κ.κ. «Manatos & Manatos” δημιούργησαν μια «προσωρινή ειδική» επιτροπή με την ονομασία «Ad hoc American Hellenic Leadership Committee”.
Ποιά ήταν τα μέλη αυτής της «προσωρινής επιτροπής» δεν έμαθα ποτέ. Αυτό που ξέρω είναι το εξής:
Εκ μέρους αυτής της πρόχειρης επιτροπής η εταιρεία «Μάνατος και Μάνατος» ζήτησε από εκλεγμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες και Δημοτικούς άρχοντες όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Πρόεδρο Κλίντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την «νέα θέση» της Ελληνικής Κυβέρνησης για μια «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα της αναγνώρισης του ονόματος της Νοτιοσλαβίας.
Η επιστολή είχε συνταχθεί και είχε διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο «Δούρειος Ίππος» έμοιαζε σαν μια ερασιτεχνική εφεύρεση!
Παρόλα αυτά το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ο Μπιλ Κλίντον θα έπρεπε να υποστηρίξει την νέα θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης στην ονομασία του νέου κράτους της Νοτιοσλαβίας, παρότι η συμβιβαστική λύση περιείχε τη λέξη «Μακεδονία».
Η προτεινόμενη επιστολή προς τον Πρόεδρο Κλίντον είχε την ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 1993 έξι μέρες μετά την ορκωμοσία του.
Είναι τόσο ωραία γραμμένη και τόσο υπέροχα εθνικοποιημένη που αν δεν είσαι γνώστης των πραγμάτων και «γάτα» στα πολιτικά υπονοούμενα ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλλεις σε μια Κολοσσιαία εθνική προδοσία!
Και όμως ακριβώς αυτό ήταν.
Όταν εγώ έλαβα το προτεινόμενο γράμμα προς τον Πρόεδρο Κλίντον και μου ζητήθηκε να το υπογράψω οι συγγραφείς του είχαν ήδη εξασφαλίσει την υπογραφή των: Phil Angelides (Φίλ Αγγελλίδης), Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας. Art Agnos (Αρτ Άγκνος), πρώην Δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο, Andrew Athens (Άντριου Άθενς), Προέδρου του Ηνωμένου ΑμερικανοΕλληνικού Κογκρέσου, John Casimatidis (Τζων Κατσιματίδης), Πρόεδρο του “Red Apple Groups”. Philip Christopher (Φίλιπ Κρίστοφερ), Προέδρου PSEKA, dr. Gus Konstantine (Γκάς Κονσταντίν), Supreme President of AHEPA, δρ. Takey Crist (Τάκη Κρίστ), Προέδρου American Hellenic Institute, Public Affairs Committee. Michael Dukakis (Μιχάλης Δουκάκης), πρώην Κυβερνήτης της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, Nicholas Gage (Νίκολας Γκέιτς), συγγραφέας, Fotis Gerasopoulos (Φώτης Γερασόπουλος), αντιπρόεδρο Hellenic American National Council. Dr. Christos Ioannides (Χρήστος Ιωαννίδης), Καθηγητής Greek and Middle Eastern Affairs, Michael Zaharis (Μιχάλης Ζαχαρής), Chairman KOS Pharmaceutical INC, Sotiris Kolokotronis (Σωτήρης Κολοκοτρώνης), President SKK Enterprises, Andrew Manatos (Άντριου Μάνατος), Special Counsel United Hellenic American Congress, John Nathenas (Τζων Ναθήνας) President Hellenic American National Council. Peter J. Pappas (Πήτερ Πάππας), President P.J. Mechanical Corporation, Jim Regas (Τζιμ Ρήγας) Esq. Senior Courses Regas, Freratos & Harp, Eugene Rossides (Ευγένιος Ροσίδης), Esq. Chairman American Hellenic Institute, Angelo Tsakopoulos (Άγγελος Τσακόπουλος), Former National Chairman Greek American for Clinton and Professor Spiros Vreonis jr.(Σπύρος Βρυώνης), New York University.
Ασφαλώς έγινε κοινοποίηση της επιστολής στον Warren Christopher (Γούορεν Κρίστοφερ) Υπουργό Εξωτερικών ΗΠΑ, Anthony Lake (Άντονυ Λέικ), Σύμβουλο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου και dr. Madeleine Albright (Μαντλίν Ολμπράϊτ), Πρέσβη των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη.
Διάβασα προσεκτικά την προτεινόμενη επιστολή που μου ζητούσαν να συνυπογράψω και είπα μέσα μου «Ώρα καλή Μακεδονία μας».
Ασφαλώς δεν δέχτηκα να την συνυπογράψω και η επιστολή εστάλη στον Πρόεδρο Κλίντον.
Κατάλαβα ότι εάν τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώριζαν το νέο κράτος των Σκοπίων με ένα όνομα που περιείχε τη λέξη «Μακεδονία» θα γεννιόταν για πρώτη φορά στην ιστορία μια νέα χώρα με την ονομασία «Μακεδονία» και δεν θα ήταν Ελληνική.
Με άλλα λόγια η νοτιότερη περιοχή της Γιουγκοσλαβίας θα αναγνωριζόταν από τα Ηνωμένα Έθνη σαν χώρα με το όνομα «Μακεδονία» και η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας θα ήταν πια απλώς μια διοικητική περιφέρεια όπως την αποκάλεσε ο προαναφερθείς ιστορικός κ. Johann Fink. Μια διοικητική περιφέρεια η οποία στο μέλλον θα διεκδικείται από το νεοσύστατο κράτος!
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι που πρόσφεραν την υπογραφή τους δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να μελετήσουν το ακριβές κείμενο της επιστολής και υπέγραψαν καλή τη πίστει νομίζοντας ότι υπογράφουν για το συμφέρον της Ελλάδας. Άλλωστε η υπογραφή ζητήθηκε και δόθηκε τηλεφωνικά!!
Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα δίμηνο γεμάτο παραπληροφόρηση και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης.
Για περισσότερο από δύο μήνες οι συζητήσεις και οι «αγώνες» περιστρέφονταν γύρω από δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα.
Σημαίες, σύμβολα, παλικαρισμοί, Τουρκικές παρενοχλήσεις οτιδήποτε άλλο παρά το όνομα Μακεδονία απασχολούσαν την κοινή γνώμη.
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ 7ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1993
Τελικά η μάσκα έπεσε.
Στις 7 Απριλίου 1993 επίσημα πια με επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εν ονόματι της Ελληνικής Κυβέρνησης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών κ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε ότι η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την συμβιβαστική πρόταση με την οποία τα Ηνωμένα Έθνη θα αναγνωρίσουν το νοτιότερο τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως νέο κράτος με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Την ίδια μέρα, στις 7 Απριλίου 1993 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε και η Ελλάδα!
Εκείνη την ημέρα ένα κομμάτι από την Ελληνικότητά μου πέθανε.
Έτσι λοιπόν εάν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε (γεννήθηκε) το πρώτο και μόνο μη Ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε στις 7 Απριλίου 1993.
Αν σας ρωτήσει ποιά ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ!
Αν σας ρωτήσει πώς ψήφισε η Αμερική να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ.
Στις 7 Απριλίου 1993 επίσημα πια με επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εν ονόματι της Ελληνικής Κυβέρνησης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών κ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε ότι η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την συμβιβαστική πρόταση με την οποία τα Ηνωμένα Έθνη θα αναγνωρίσουν το νοτιότερο τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως νέο κράτος με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Την ίδια μέρα, στις 7 Απριλίου 1993 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε και η Ελλάδα!
Εκείνη την ημέρα ένα κομμάτι από την Ελληνικότητά μου πέθανε.
Έτσι λοιπόν εάν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε (γεννήθηκε) το πρώτο και μόνο μη Ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε στις 7 Απριλίου 1993.
Αν σας ρωτήσει ποιά ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ!
Αν σας ρωτήσει πώς ψήφισε η Αμερική να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ.
Αν σας ρωτήσει γιατί οι Ελληνοαμερικανοί
φίλοι του Μπίλ Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξει την θέση που είχε πάρει στις 3
Οκτωβρίου 1992 να του πείτε γιατί η Ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το
κάνουν!
ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Ακούστε προσεκτικά παρακαλώ, κυρίες και
κύριοι, τι είπε ο τότε πανίσχυρος Αμερικανός βουλευτής και Πρόεδρος της
Επιτροπής των Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου κ. Lee Hamilton
(Λι Χάμιλτον) όπως είχε γραφεί στην ανταπόκριση του δημοσιογράφου Μιχάλη
Ιγνατίου στην ημερήσια εφημερίδα «Πρωϊνή» της Νέας Υόρκης λίγες μέρες
μετά την επίσημη αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη.
Είπε ο κύριος Χάμιλτον:
Είπε ο κύριος Χάμιλτον:
«ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΤΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ
ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ.
ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΣΥΞΥΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΑΣ»
Η ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στην Πρωϊνή:
«ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ. Η Ελληνική κυβέρνηση έχασε μοναδική ευκαιρία να κερδίσει σημαντικά πλεονεκτήματα στη μάχη των Σκοπίων, όταν λόγω ασυνεννοησίας με την Ουάσιγκτον και ερασιτεχνικών χειρισμών δέχθηκε τον «έντιμο συμβιβασμό» χωρίς να περιμένει τη δημοσιοποίηση της θέσης της νέας αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Λι Χάμιλτον, δήλωσε στη διάρκεια εκδήλωσης Ελληνοαμερικανών στο Λος Άντζελες, ότι ο ίδιος αλλά και στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν από την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμένει στη γνωστή θέση της για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί τη διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σάιρους Βάνς και Λόρδου Όουεν.
Ο Αμερικανός βουλευτής, που θεωρείται ένας από τους λίγους πολιτικούς που γνωρίζουν τα ελληνικά εθνικά θέματα, ιδιαίτερα το Κυπριακό και το πρόβλημα που δημιουργούν τα Σκόπια, είπε ότι η πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών «είχαν πειστεί για τις δίκαιες θέσεις της Ελλάδας» και τις υποστήριξαν μάλιστα εγγράφως, υπογράφοντας κείμενο επιστολής προς τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους.
Όπως εξήγησε ο κ. Χάμιλτον, «το Κογκρέσο ενημερώθηκε σωστά από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα», τα μέλη της οποίας πίεσαν με διάφορους τρόπους τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, οι οποίοι πείστηκαν ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ήταν στην πραγματικότητα η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας.
Ο Αμερικανός βουλευτής βλέπει «διαφωνία μεταξύ των θέσεων της Αθήνας και της Ομογένειας» αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι μόνοι που απέμειναν να επιμένουν για μη χρησιμοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας είναι οι Ελληνοαμερικανοί.
Ο κ. Χάμιλτον κατέληξε λέγοντας ότι ακριβώς λόγω της αποδοχής από την Αθήνα συμβιβαστικής λύσης, ούτε το Κογκρέσο, ούτε η Κυβέρνηση Κλίντον μπορούν πια να βοηθήσουν, υπονοώντας ότι δεν ισχύουν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Αμερικανού Προέδρου»!!!
Στις 22 Φεβρουαρίου 1994 ο παλαίμαχος στρατηγός του Ελληνικού στρατού εν αποστρατεία Ελευθέριος Παπαγιαννάκης με επιστολή του προς τον Πρέσβη της Αυστραλίας στην Αθήνα αναρωτήθηκε πως η Αυστραλία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Στις 28 Μαρτίου 1994 ο Αυστραλός Πρέσβης C.A. Edwards απάντησε στο στρατηγό Παπαγιαννάκη ως εξής:
«Στρατηγέ μου,
Το γράμμα σας με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου με εντυπωσίασε με την ειλικρίνεια με την οποία εκφράσατε τα αισθήματά σας προς την Αυστραλία και τους Αυστραλούς που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της Ελλάδος.
Είναι μεγάλο κρίμα που άνθρωποι όπως εσείς που έχουν τόσο δυνατά αισθήματα για τη χώρα μου αισθάνεται ότι κατά κάποιο τρόπο η πρόσφατη απόφαση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM) αποτελεί με οποιοδήποτε κτύπημα κατά της Ελλάδος.
Από την πλευρά της η Κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν αισθάνεται ότι η απόφασή της ήταν με οποιοδήποτε τρόπο κατά των συμφερόντων της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα παίρνοντας την απόφασή της η κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να ανταποκριθεί στις επιθυμίες της Ελλάδας.
Καθώς πιθανώς προσέξατε το όνομα με το οποίο αναγνωρίσαμε τη χώρα ήταν το ίδιο όνομα με εκείνο που χρησιμοποίησε η ίδια η Ελλάδα στην δική της αναγνώριση και σε όλες τις άλλες δοσοληψίες που έχει με αυτή τη χώρα».
Μετά από όλα αυτά κυρίες και κύριοι τώρα πια
ξέρετε:
Τι κάνανε οι Ελληνοαμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Αμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Ευρωπαίοι
Ξέρετε τι κάνανε οι Σκοπιανοί και
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΝΤΟΠΙΑΝΟΙ*”!!!
* Παρόμοια αποκαλυπτική ομιλία έγινε και στις
5 Δεκεμβρίου του 2007, όταν ο κ. Κρις Σπύρου Ιδρυτής και Πρόεδρος πια
του Free Agia Sophia Council of America http://www.freeagiasophia.org, μίλησε
σε εκδήλωση των Συλλόγων Θεσσαλών Παπάγου, της Πανελλήνιας Οργάνωσης
Οικογένειας και Νεότητας, της Πανελλήνιας Οργάνωσης Ελληνική Εστία και της
Λέσχης Γυναικών, Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων Γυμνασίων Λυκείων Παπάγου με θέμα «Η
Ονομασία των Σκοπίων»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.