Ο ΒΡΕΤΤΑΝΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΑΣ ΠΑΟΥΕΛ ΔΗΛΩΣΕ ΤΟ 1968: «ΟΙ ΜΑΥΡΟΙ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ. ΟΙ ΚΑΘΑΡΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΘΑ ΖΟΥΝ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ - ΓΚΕΤΟ, ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.

Ο Enoch Powell (1912 – 1998) ήταν Βρετανός πολιτικός, κλασικός φιλόλογος, (έγινε καθηγητής Αρχαίων Ελληνικών στα 25 του χρόνια!) ποιητής και συγγραφέας.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στον βρετανικό στρατό φτάνοντας μέχρι το βαθμό του ταξιάρχου στα 30 του. Για 24 χρόνια ήταν βουλευτής των Συντηρητικών, έχοντας διατελέσει και υπουργός Οικονομικών το 1957 και Υγείας το 1960.

Έμεινε περισσότερο γνωστός για τον μνημειώδη λόγο του «Ποταμοί Αίματος» ('Rivers of Blood') από την Αινιάδα του Βιργιλίου, τον οποίον εκφώνησε στις 20 Απριλίου 1968, στο Birmingham, στην πόλη που γεννήθηκε.

Για να σηματοδοτήσει τα πενήντα χρόνια αυτής της ομιλίας, το BBC πήρε την απόφαση να την μεταδώσει ολόκληρη για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο.

Η ομιλία  αυτή  έγινε πολύ δημοφιλής εκείνο τον καιρό.

Σχεδόν το 74% των Βρετανών συμφώνησε μαζί του ότι " σε 20 χρόνια, οι μαύροι θα κυριαρχήσουν επάνω στους λευκούς στη χώρα» (...)

Διάφορες προσωπικότητες τον υποστήριξαν δημοσίως. Ο Eric Clapton, ο διάσημος κιθαρίστας, υπερασπίστηκε τον Powell στη σκηνή το 1976 και ζήτησε από τους «ξένους» να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Ο πρώην χαρισματικός ηγέτης των Εργατικών, Michael Foot, τον ονόμασε «εξαιρετική προσωπικότητα» και χαρακτήρισε την απομάκρυνσή του από το Συντηρητικό Κόμμα ως μια «τραγωδία». Παρόλο που η ιδέα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, ο Πάουελ είχε προτείνει τη δημιουργία ενός «Υπουργείου Επανα-μετανάστευσης» για να οργανώσει «εθελοντικούς επαναπατρισμούς» .

Ήταν η εποχή που το Εργατικό κόμμα ετοιμαζόταν να ψηφίσει τον νόμο των λεγομένων «Φυλετικών σχέσεων» (Race Relations Bill).

Το Συντηρητικό κόμμα αντιτίθεται στον νόμο και συγκαλεί Κεντρική Επιτροπή στο Birmingham.

Ο Enoch Powell πηγαίνει εκεί και προκαλεί σεισμό, καθώς με τον «προφητικό» του λόγο προειδοποιεί για αυτό που θα ερχόταν στο μέλλον: η μετανάστευση θα προκαλέσει ολική μεταμόρφωση της Βρετανίας, οι Άγγλοι θα ζήσουν σε πόλεις-γκέτο, περικυκλωμένοι από τους μετανάστες, προσθέτοντας ότι ήδη υπάρχουν περιοχές όπου οι λευκοί Άγγλοι είναι μειονότητα. Ζήτησε να κλείσουν τα σύνορα στους μετανάστες και να υπάρξουν απελάσεις, αλλιώς θα υπάρξουν «ποταμοί αίματος» στην Βρετανία σε λίγες δεκαετίες.

Τον Ιούλιο του 1969 ο Guardian, ο οποίος επέκρινε την ομιλία του Πάουελ και τις «παραπλανητικές του στατιστικές», έθεσε την ακόλουθη ερώτηση: «Δεν θα ήταν ευκολότερο να μειωθεί η δυστυχισμένη συγκέντρωση των έγχρωμων κοινοτήτων σε ορισμένα μέρη της χώρας με "εθελοντικό επαναπατρισμό" και όχι με μια πολιτική διασποράς των μεταναστών σε όλη την επικράτεια;"

Το 2012, ο συντηρητικός υπουργός Εξωτερικών Iain Duncan Smith είχε γράψει τον πρόλογο σε μια νέα συλλογή δοκιμίων, στην οποία εξέφραζε τον θαυμασμό του για τον Powell. Δεν ενέκρινε τον φλεγμονώδη τόνο της ομιλίας, αλλά θεώρησε ότι ο Powell δεν ήταν ρατσιστής.

Νέοι Συντηρητικοί λένε επίσης, κατ 'ιδίαν, ότι το σύνθημα «ο Powell είχε δίκιο» δεν πρέπει να αφεθεί στην άκρα δεξιά. 

Ο  ΑΡΓΟΣ  ΘΑΝΑΤΟΣ  ΕΝΟΣ  ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ  ΛΑΟΥ

Στοιχεία από το Γραφείο Εθνικών Στατιστικών  της  Βρετανίας   δείχνουν ότι οι Βρετανοί όλων των ηλικιών θα γίνουν μια μειονότητα περί το 2066, με τους νέους να γίνονται μειοψηφία πολύ νωρίτερα και τους νεαρούς Άγγλους ακόμη νωρίτερα.

                               

O  Βρετανός  πιλότος  Alex Henshaw  (1912-2007),  σε αναγνώριση των υπηρεσιών του,  (ήταν  ο  επικεφαλής πιλότος της Vickers Armstrong  κατά  την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου),  έγινε  μέλος  του  τάγματος  της  Βρετανικής  Αυτοκρατορίας  (MBE).  

                  

Πρόσφατα,  βλέποντας  σήμερα  να  αργοπεθαίνει,  από  τους  εισαγόμενους  λαθρομετανάστες  η  πατρίδα του  Αγγλία,  πριν πεθάνει ο  ίδιος  το 2007,  διερωτήθηκε  μήπως  πολέμησε  για  λάθος  σκοπούς.

«Νιώθω ακραία συναισθηματική θλίψη για τους νέους άγγλους  άνδρες που ήξερα ότι έδωσαν τη ζωή τους το  1939  με  1945,  με προθυμία για μια αιτία που όλοι πίστευαν. Και το λέω πολύ συχνά στον εαυτό μου τώρα αν αυτά τα νεαρά αγόρια κατέβαιναν τώρα και περπατούσαν μέσα από τα χωριά  μας, μέσα από τις πόλεις και τις κωμοπόλεις  μας  και κοίταζαν γύρω τους και έβλεπαν τι συμβαίνει με μας, θα έλεγαν ότι κάπου στην πορεία κάποιοι μας πρόδωσαν.  

Μήπως  τελικά είχαν δίκαιο  οι  αντίπαλοί  μας;»

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ