9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1831. Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΝ ΜΑΣΟΝΟΙ; ΟΜΙΛΕΙ Ο ΚΟΣΜΗΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΜΑΣΟΝΟΣ "ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ.

Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ, ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας, δολοφονήθηκε  την 9 Οκτωβρίου 1831.

Πριν  48 ημέρες από  την  δολοφονία  του  είχε  εκδώσει  την  πασίγνωστη  αντιμασονική  εγκύκλιο.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε ικανότατος πολιτικός.  Εργάστηκε ως υπουργός Εξωτερικών της Τσαρικής Ρωσίας.  Η Ρωσία ήταν εχθρός της Τουρκίας.
Πάνω  απ' όλα όμως ήταν Έλληνας πατριώτης και το απέδειξε στην πράξη.
Είχε τεράστιες διπλωματικές επιτυχίες. Οργάνωσε το Ελβετικό σύστημα διοίκησης των καντονίων  όπου  και τιμάται  για την προσφορά του.

Έπεισε τον Τσάρο και την Ρωσική αριστοκρατία να βοηθήσουν οικονομικά τον πάμπτωχο ελληνικό λαό και έτσι δημιουργήθηκε ένα ταμείο, το οποίο ο Καποδίστριας έθεσε στη διάθεση των δύο αδελφών του που ήταν υψηλόβαθμα στελέχη στην Φιλική Εταιρεία.
Επειδή οι Έλληνες πολιτικοί δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την χαοτική κατάσταση της μικρής επαναστατημένης Ελλάδας κάλεσαν τον Καποδίστρια να αναλάβει την διοίκηση. Η αποστολή που έστειλε η ελληνική Βουλή αποτελούνταν απ' τον Ρενιέρη που ήταν πρόεδρος και τους βουλευτές Αινιάν, Εμμανουήλ Σπυρίδωνος και Σπηλιάδη.
Ο Καποδίστριας τους είπε ότι δεν είναι δυνατόν να υπακούσει σε καμιά Βουλή και σε κανένα Σύνταγμα γιατί δεν υπήρχε τίποτα που να θυμίζει κράτος.
Μην μπορώντας να κάνουν αλλιώς οι βουλευτές δέχθηκαν τους όρους του Καποδίστρια.

Όταν ήρθε στην Ελλάδα δεν υπήρχε τίποτα. Έτσι άρχισε το μεγαλειώδες έργο του:

Δεν υπήρχε νόμισμα και έκοψε τους Φοίνικες.

Δεν υπήρχε τράπεζα. Την ίδρυσε και κατέθεσε πρώτος 25.000 τάλιρα.

Στην συνέχεια έφτιαξε δικαστήρια και οργάνωσε και οργανισμό δικαστηρίων.

Έφτιαξε σχολεία γιατί δεν υπήρχαν.

Έφτιαξε ταχυδρομείο.

Δημιούργησε ασφαλιστικό οργανισμό.

Έκανε τον κανονισμό για την ναυτιλία.

Ίδρυσε ορφανοτροφεία, γηροκομεία..

Τέλος ίδρυσε την Σχολή Ευελπίδων και έτσι δημιούργησε πραγματικό στρατό τον οποίο πλήρωνε από την δική του περιουσία!

Καταλυτικό ρόλο στη δολοφονία του διαδραμάτισαν οι ξένες δυνάμεις.  Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά την παρέλευση τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος, ο φάκελος για τη δολοφονία του Καποδίστρια στα αρχεία του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών παρέμενε, τουλάχιστον έως το Σεπτέμβριο του 2014, ακόμη απόρρητος.  Στον σχεδιασμό της συνομωσίας φαίνεται πως πρωτοστάτησε ο Γάλλος στρατηγός Gerard, διοικητής τότε του τακτικού στρατού που επιχείρησε να οργανώσει ο ίδιος ο Καποδίστριας.

Από τους δολοφόνους αδελφούς, ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης λίγο πριν πεθάνει από την πιστολιά του φρουρού του Καποδίστρια, ζητώντας έλεος είπε στους αστυνομικούς: «Δεν φταίω εγώ στρατιώται, άλλοι με έβαλαν».  Προς τη κατεύθυνση της εμπλοκής της Γαλλίας συναινεί και η μαρτυρία που μεταφέρει ο ιστορικός και αγωνιστής Νικόλαος Κασομούλης, ότι ο έτερος εκτελεστής του Κυβερνήτη Γεώργιος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στο σπίτι του πρέσβυ της Γαλλίας βαρώνου Ρουάν, δηλώνοντάς του: «Σκοτώσαμε τον τύραννο. Μπιστευόμαστε την τιμή της Γαλλίας. Να τα άρματά μας»

Το 1840 ο ίδιος ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ακούγοντας κάποιον να κατηγορεί τον Καποδίστρια, φέρεται να είπε τούτα τα λόγια: «Δεν μετράς καλά φιλόσοφε …. Ανάθεμα στους Αγγλογάλλους που ήσαν η αιτία κι εγώ έχασα τους δικούς μου, και το Έθνος έναν άνθρωπο που δε θα τονε ματαβρεί, και το αίμα του με παιδεύει ως τώρα …»

Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ, ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας, δολοφονήθηκε  την 9 Οκτωβρίου 1931.

48 μέρες πριν   είχε  υπογράψει  μία  αντιμασονική  εγκύκλιο.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 4286 ΜΕ ΤΥΠΟ ΟΡΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΕΝ ΝΑΥΠΛΙῼ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1831
ΕΠΙΣΗΜΑ — ἀριθμ. 4286

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός τούς Γραμματεῖς τῆς Κυβερνήσεως, τὴν Ἐπιτροπὴν τῆς Οἰκονομίας,
τὸν Γραμματέα τῆς Γερουσίας, τὸ Λογιστικὸν καὶ Ἐλεγκτικὸν Συμβούλιον,
καὶ τοὺς κατὰ τὴν Ἐπικράτειαν Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους, Διοικητὰς καὶΤοποτηρητάς.

Τὸ ἐνταῦθα συναπτόμενον ἔγγραφον, διαλαμβάνον τὴν σύστασιν μυστικῆς ἐταιρείας, σκοπὸν ἐχούσης τὴν κατάλυσιν τῆς ἐνεστώσης τάξεως τῶν πραγμάτων, συνετέθη ἀπὸ ἔγγραφα τὰ ὁποῖα ἔχει ἤδη ἀνὰ χεῖρας ἡ κυβέρνησις.
Δὲν σᾶς τὸ ἀποστέλλομεν διὰ ἰδικὴν σας πληροφορίαν, ἀλλὰ διὰ νὰ πληροφορηθῇ ἐπίσης τὰ διατρέχοντα καὶ τὸ δημόσιον, καὶ διὰ νὰ δυνηθοῦν οἱ καθ’ὅλους τοὺς κλάδους ὑπάλληλοι τῆς δημοσίου ὑπηρεσίας νὰ προφυλαχθῶσιν ἀπὸ τὰς ἀπάτας,διὰ τῶν ὁποίων οἱ ῥαδιοῦργοι ἐπροσπάθησαν ἤ θέλουν προσπαθήσει νὰ τοὺς κάμουν κοινωνοὺς εἰς τὰ ἀξιοκατάκριτα σχέδιά των.
Ἡ Κυβέρνησις χρεωστεῖ νὰ πληροφορηθῇ ὅτι πᾶς ὑπάλληλος, ὁποιοσδήποτε ἄν εἶναι ὁ βαθμὸς του, ἤ ἡ θέσις του, εἶναι καὶ θέλει μείνει ἐντελῶς ἀλλότριος ἀπὸ τὴν περὶ ἧς ὁ λόγος μυστικὴν ἐταιρίαν, ἤ ὁποιαδήποτε ἄλλην μυστικὴ ἐταιρίαν, ἥτις ἤθελεν ἀντίκεισθαι εἰς τὰ χρέη, εἰς τὰ ὁποῖα καθυποβάλλεται, ἅμ’ ἀφοῦ δέχεται δημόσιον τινὰ ὑπηρεσίαν καὶ ἐπειδὴ ὑπηρετεῖ τὴν πατρίδα κατὰ τὴν προσωρινῶς καθεστῶσαν τάξιν τῶν πραγμάτων, δὲν θέλει ὑπόκεισθαι μήτε ὑπακούει εἰμὴ εἰς τοὺς ὑπάρχοντας νόμους, καὶ εἰς τοὺς κατ’ αὐτὴν διωριζομένους ἀρχηγούς.
Ἑπομένως, διὰ νὰ προφυλάξετε τοὺς ὑπαλλήλους σας ἀπὸ τὰς ὀλεθρίους συνεπείας, δι’ ἅς ἤθελαν εἶσθαι ὑπεύθυνοι, ἄν ἦσαν μέλη τῆς ῥηθείσης μυστικῆς ἐταιρίας, ἤ ἄλλης τινὸς τῆς αὐτῆς φύσεως, θέλετε τοὺς προβάλλει νὰ ὑπογράψωσι τὸν τύπον τοῦ ὅρκου, τὸν ὁποῖον ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας σᾶς ἀποστέλλει ὁμοῦ μὲ τὴν παροῦσαν.
Ἐννοεῖται δὲ ὅτι ὅσοι τῶν ὑπαλλήλων δὲν θελήσουν νὰ τὸν ὑπογράψουν θέλουν ἀποβληθῆ καὶ περὶ τούτου θέλετε μᾶς ἀναφέρει.
Οἱ τύποι τοῦ ὅρκου, τοὺς ὁποίους θέλετε ὑπογράψει ὑμεῖς πρῶτοι, θέλουν φυλαχθῆ μετὰ τῶν πρωτοτύπων ὑπογραφῶν ὅλων τῶν ὑπαλλήλων σας εἰς τὰ ἀρχεῖα σας, καὶ ἀντίγραφα αὐτῶν ἐπικυρωμένα θέλετε πέμψει εἰς τὴν Γραμματείαν τῆς Ἐπικρατείας.
Ἐν Ναυπλίῳ τῇ 22α Αὐγούστου 1831.
Ὁ Κυβερνήτης Ι.Α.ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας Ν.ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ

ΠΗΓΗ: http://www.kapodistrias.info/dimosia-dioikisi/216-egiklios-4286

Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ

Αριθ. 2953
Μυστική (Απόρρητος) Εγκύκλιος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Πρός το Πανελλήνιον

Πρός τούς κατά το Αιγαίον Πέλαγος και την Πελοπόννησον Εκτάκτους Επιτρόπους και τους Αρχηγούς των κατά ξηράν και θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει η Κυβέρνησις, ότι Πολίται τινές επιμένουν πιστεύοντες και τους άλλους πείθοντες, ότι αι μυστικαί Εταιρείαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εις την Πατρίδα, ή τουλάχιστον Αιγίδα υπό την οποία συνδεόμενοι μεταξύ των άνθρωποι διά μυστικών δεσμών δύνανται να απολαύσωσιν εντός Πατρίδος των και διά της ξένης επιρροής αξιώματα, τιμάς, και το πλέον τύχην, ό εστί χρήματα.
Όσον και αν ελεεινολογή η Κυβέρνησις την απειρίαν των Ελλήνων των από τοιαύτας εισηγήσεις παρασυρομένων δεν ήθελε δώσει τήν προσοχήν της, άν δέν ήτο καταπεπεισμένη πόσον όλέθρια άποτελέσματα δύναται νά φέρη είς τήν κρίσιμον ταύτην στιγμήν ή περί τούτων γνώμη, τήν όποίαν οί έχθροί τής Ελλάδος ήθελον συστήσει καί τόν Κόσμον, και είς τάς Εύρωπαϊκάς Κυβερνήσεις.
Αν ή Ελλάς έγκατελείφθη άπό τό 1821 έως τόν Ιούλιον μήνα του τελευταίου έτους, τούτο προήλθε διότι οί εχθροί της τήν παρέσταιναν αδιακόπως πρός τους Βασιλείς, ώς λαόν έπαναστατωθέντα καί άγωνιζόμενον ύπό τήν διεύθυνσιν καί ύπό τούς σκοπούς Μυστικών Εταιρειών, όθεν έπήγασαν αί Kαταστροφαί της ‘Ισπανίας και Ιταλίας.
Εύκολον ήτο αναμφιβόλως να αναιρεθή ή σφαλερά αυτή δόξα. μ’όλον τούτο εχρειάσθησαν ολόκληρα επτά έτη βασάνων και δυστυχιών είς αναίρεσίν της. Μόλις ανηρέθη, καί ενώ ή Ελλάς άρχίζει νά λαμβάνη δείγματα εύνοίας καί καλοκαγαθίας έκ μέρους τών Συμμαχικών Δυνάμεων, οί έχθροί της θέλουν πάλιν τήν παραστήσει ώς υπεξούσιον τών Μυστικών Εταιρειών, καί είς άπόδειξιν τούτου θέλουν φανερώσει, ότι υπό διαφόρους ονόμασιν αί Εταιρείαι αυταί υπάρχουν καί πολλαπλασιάζονται μεταξύ των εν τοίς πράγμασι και τής πολιτικής τάξεως, και της στρατιωτικής δυνάμεως, ίσως καί αύτού του στόλου.

Τόσον ουσιώδες θεωρεί τούτο η Κυβέρνησις ώστε μή εγκρίνουσα να δείξη διά τινος δημοσίου καί επισήμου πράξεως την ύπαρξιν αυτού του κακού, εκπληροί διά του τύπου της παρούσης εγκυκλίου το χρέος, το οποίον δεν ημπορεί να παραμελήση χωρίς να καθυποβληθή είς βαρυτάτην εύθύνην. Τω όντι τοιούτον δημόσιον έγγραφον μεταξύ τών Πολιτικών, οί οποίοι επιμένουσι να μήν παραχωρώσιν είς τήν Ελλάδα έντιμον μέλλον , ήθελε χρησιμεύσει ώς μέσον του να αποδείξωσιν ότι οί Βασιλείς διά τών ευεργεσιών των υποθάλπουσιν είς την Ελλάδα τόν εχθρόν, τον οποίον και αλλαχού, και εις τας ιδίας των Επικρατείας πολεμώσι.
Η παρατήρησις αυτη, Κύριοι, σας διδάσκει μέ πόσην φρόνησιν καί οξυδέρκειαν απαιτείται ή έκπλήρωσις τής ακολούθου παραγγελίας τής Κυβερνήσεως.
Θέλετε κοινοποιήσει διά ζώσης φωνής είς τούς υπαλλήλους σας ή τούς υπό τήν όδηγίαν σας άξιωματικούς, τό περιεχόμενον τής παρούσης, καί θέλετε τούς κάμει νά σας φανερώσουν αν άνήκουν είς καμμίαν τών Μυστικών Εταιρειών, ή όχι.
Αν είναι τό πρώτον θέλετε τούς παρατηρήσει, ότι εάν είς τήν παρελθούσαν κατάστασιν τής αναρχίας, καί τής αταξίας ήταν ίσως άναγκαίον είς τούς πολίτας νά ζητήσωσι προσωπικήν ‑­ασφάλειαν διά του δεσμού μυστικής τινος Εταιρείας, ο δεσμός ούτος διαλύεται καθ’ ήν στιγμήν ο τού νομίμου όρκου καί πρός την Κυβέρνησιν, και πρός τους Νόμους, χορηγεί είς ένα έκαστον και είς όλους, όλας τας απαραιτήτους ασφαλείας.
Από τοιαύτην αρχήν ορμώμενοι ευκόλως, θέλετε αποδείξει το ασυμβίβαστον των δύο όρκων, ήγουν του υπηρετείν το Κράτος, και υπηρετείν μυστικήν Εταιρείαν, της οποίας ο σκοπός είναι ώς επί το πλείστον άγνωστος είς τους Εταίρους.
Αν λοιπόν οι υπάλληλοί σας ή οι υπό την οδηγίαν σας αξιωματικοί ανήκουσιν είς τίνα Εταιρείαν, ανάγκη να παραιτηθώσι, και περί τούτου οφείλεις να μας βεβαιώσης. Εξ εναντίας θέλετε τους εξηγήσει τους κινδύνους είς τους οποίους εκτίθενται πλανώμενοι από ολίγους τινάς όλως διόλου εις τα τοιαύτα ενασχολούμενους. Από την κατηγορίαν των Εταιρειών των μή συμβιβαζομένων με τα κατά Νόμους καθεστώτα δεν αποκλείομεν και την πρό αιώνων γνωριζομένην υπό τω ονόματι της Αδελφοποιείας, ή Αγάπης.
Παραγγέλεσθε, Κύριοι, κατ’ επανάληψιν να κάμετε χρήσιν της κοινοποιήσεως ταύτης κατά τόν συνετώτερον και ωφελιμώτερον τρόπον.
Προθύμως η Κυβέρνησις θέλει δεχθή τάς ειδοποιήσεις, όσας εν καιρώ και τόπω θέλετε δυνηθή να την χορηγήσετε.

Εν Πόρω τή 8 Ιουνίου 1828
Ο Κυβερνήτης
Ι. Α. Καποδίστριας

ΠΗΓΗ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ: http://www.kapodistrias.info/dimosia-dioikisi/136-egiklios-2953

«Έτσι μυήθηκα στον Τεκτονισμό» 
  05.09.2018 

Ο κοσμήτορας της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας Πάνος Ρήγας μας βάζει μέσα στο περιβόητο Μέγαρο της Αχαρνών, ανακαλεί την βραδιά της μύησής του πριν από 24 χρόνια και αντικρούει μύθους και θεωρίες συνωμοσίας που ακολουθούν τη διεθνή αδελφότητα των Μασόνων με τα 300 χρόνια ιστορίας.

Ο Πάνος Ρήγας είναι Κοσμήτορας της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/zoi/freemasonry-greece/ ]

Παρασκευή, περίπου 7 το απόγευμα. – Αχαρνών και Σουρμελή παρακαλώ, λέω στον οδηγό του ταξί. Με κοιτά από τον καθρέφτη, παρατηρεί στιγμιαία το μαύρο κοστούμι και τη σκούρα γραβάτα. – Κατάλαβα, μου λέει χαμογελώντας συνωμοτικά, στους Μασόνους πάτε; – Ναι… κανονικά. – Έχω και άλλους πελάτες που τους έχω πάει εκεί. Έναν γιατρό από την Κηφισιά, έναν τραπεζικό από την Κυψέλη… Κανέναν ταξιτζή έχετε εκεί μέσα; – Έχουμε έναν, πράγματι, του απαντώ. – Θα έχει πολλή δουλειά αυτός, όλοι με αυτόν θα πηγαίνετε, λέει με νόημα. 
Βραδιάζει, και ο κόσμος έχει αρχίσει να μαζεύεται στο χώρο υποδοχής του Μεγάρου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, στη γωνία της Αχαρνών με την οδό Σουρμελή. 
Τύποι γύρω στα τριάντα με αλογοουρά κάθονται δίπλα-δίπλα με κύριους άνω των 65 με μπλέιζερ και ποσέτ. Ένας με σαφή ενθουσιασμό συζητά έντονα, στο μέσο μιας μικρής ομήγυρης, για τις διαφορές μεταξύ αγγλικού και γαλλικού τεκτονισμού. Πίνουν ένα τελευταίο καπουτσίνο προτού ξεκινήσουν τις προγραμματισμένες τους εργασίες στις 8. Δυο γνωστοί μου πρεσβύτεροι αδελφοί απολαμβάνουν ένα απογευματινό ούζο με μεζέ, μιας και ήρθαν νωρίς στο Μέγαρο της αδελφότητας.


 

 Το Τεκτονικό Μέγαρο της Αχαρνών της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

 (Φωτογραφία: Nikos Mandarakas) 

Οι Τέκτονες ή Μασόνοι ή Ελευθεροτέκτονες είναι ίσως η τελευταία παλιά ανδρική αδελφότητα με ιστορία που κρατάει από το 1700. 
Πλήθος μύθων και θεωριών συνωμοσίας, για παγκόσμια κυριαρχία, υποχρεωτική αλληλοϋποστήριξη και οικονομικές δοσοληψίες είναι τα κλασικά στερεότυπα που ακούγονται όταν μιλάμε για τον Τεκτονισμό. 
Από την άλλη, σερφάροντας λιγάκι στο διαδίκτυο, στις ιστοσελίδες των διαφόρων Στοών ανά τον κόσμο, βλέπεις και διάφορα ηχηρά ονόματα της πολιτικής, της οικονομίας, της τέχνης και της επιστήμης να φιγουράρουν στις λίστες των μελών. 
Όλα αυτά φυσικά εξάπτουν τη φαντασία και την περιέργεια. Δεν είναι σκοπός μου να τα απαντήσω όλα αυτά σήμερα, αλλά μιας και ο αγαπητός μου Κίμων το πρότεινε, θα γράψω συνοπτικά για μια ασχολία που με συναρπάζει (με συνέπεια) τα 24 από τα 52 χρόνια της ζωής μου. 

Φέτος, εγώ κλείνω 24 χρόνια φοίτησης στον Τεκτονισμό. 
Και ο Παγκόσμιος Τεκτονισμός γιόρτασε και τα 300+1 χρόνια από την ίδρυση της UGLE United Grand Lodge of England), η οποία «γεννήθηκε» στις 24 Ιουνίου του 1717 στην ταβέρνα της Χήνας και της Εσχάρας (the Goose and Gildiron). Τέκτονες, οι τελευταίοι gentlemen. 24 χρόνια λοιπόν στον Τεκτονισμό, μέχρι στιγμής η συνεπέστερη σε διάρκεια και αφοσίωση πράξη της ζωής μου. 
Σίγουρα κάτι με τράβηξε σε αυτό: 
Θυμάμαι όταν το 1993 αποφάσισα ότι θέλω να μυηθώ στον Τεκτονισμό έψαχνα μανιωδώς να βρω κάποιο σύνδεσμο, για να κάνω την περίφημη αίτηση. 
Τότε το διαδίκτυο ήταν στα σπάργανα και οι παλιοί Τέκτονες δεν ανέφεραν την ιδιότητά τους ούτε σε κοντινούς συγγενείς. Εγώ όμως είχα ακούσει ότι ένας μεγάλος θείος μου ήταν Τέκτων και μάλιστα υψηλόβαθμος. Ρώτησα λοιπόν τη γιαγιά μου την Καλλιόπη εάν μπορεί να με φέρει σε επαφή. Αμέσως πήρε τηλέφωνο την ξαδέλφη της, σύζυγο του θείου, και επακολούθησε ο εξής διασκεδαστικός διάλογος: – Αγαπητή μου, ο μικρός θέλει να μιλήσει με τον άντρα σου… – Για νομικό θέμα; απάντησε η θεία (ο θείος ήταν εν ενεργεία δικηγόρος). – Όχι καλή μου… (σιωπή). Για το ΑΛΛΟ. – (…σιωπή). Εντάξει, θα το κανονίσω. Και έκλεισαν συνωμοτικά το τηλέφωνο. – Όλα εντάξει Πάνο μου, θα σε πάρει τηλέφωνο, μου είπε με νόημα η γιαγιά Καλλιόπη. 
Έτσι ξεκίνησε αυτό το ατέρμονο ταξίδι στον Τεκτονισμό, στη φιλοσοφία του, στις παρέες του, στα μυστικά του, στους βαθμούς και τα ρεγκάλια του. Tο dress code είναι ένα από τα πιο γοητευτικά σημεία του Τεκτονισμού, ειδικά εάν έχεις προμηθευτεί το αγγλικό παραδοσιακό κοστούμι με μαύρο σακάκι και γιλέκο και το κλασικό ριγέ παντελόνι του morning dress. Μετά από αρκετές συζητήσεις με τον θείο, ο οποίος έκρινε ότι μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις και στις υποχρεώσεις του Τεκτονισμού και κατόπιν συνεντεύξεων με πέντε μέλη της Στοάς, οι οποίες σκοπό έχουν να διαβλέψουν τις ειλικρινείς σου προθέσεις, αλλά και να σου εξηγήσουν ό,τι θέλεις να μάθεις επί του θέματος, το Νοέμβριο του 1994 διέσχισα με αρκετή αγωνία αλλά και περιέργεια τη διπλή εξώθυρα του Μεγάρου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος στην οδό Αχαρνών, όπου συγκεντρώνονται και εργάζονται οι Ελευθεροτέκτονες. Ορθώς ο ανάδοχος μου (έτσι λέγεται αυτός που σε προτείνει και είναι και υπεύθυνος για σένα) δεν μου είχε πει τίποτα περί των επικείμενων που θα συνέβαιναν, οπότε μπήκα μέσα με τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση. Ήταν μία από τις πιο συγκλονιστικές βραδιές της ζωής μου. Μαζί με έναν γυναικολόγο, έναν χειρουργό και έναν τραπεζικό μυήθηκα και εγώ, νέος τότε γραφίστας στη διαφήμιση. Με τους αδελφούς αυτούς μας συνδέει ακόμη στενή φιλία. Οι τρεις παραμένουμε στη Στοά μέχρι σήμερα, ενώ ο ένας αποχώρησε οικειοθελώς. Θυμάμαι ακόμα τις συζητήσεις μεταξύ μας περί της επικείμενης τελετουργίας, όπου με πληροφορίες από εδώ και από εκεί κάναμε υποθέσεις επιστημονικής φαντασίας. 

Αίθουσα στοάς στο Τεκτονικό Μέγαρο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος στην Αθήνα, επί της Αχαρνών. (Φωτογραφία: Nikos Mandarakas)

 Αίθουσα στοάς στο Τεκτονικό Μέγαρο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος στην Αθήνα, επί της Αχαρνών. (Φωτογραφία: Nikos Mandarakas)

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/zoi/freemasonry-greece/ ]

Αίθουσα στοάς στο Τεκτονικό Μέγαρο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος στην Αθήνα, επί της Αχαρνών. (Φωτογραφία: Nikos Mandarakas)

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/zoi/freemasonry-greece/ ]

 Ήρθε η ώρα, και ο εντεταλμένος μας συνοδός μάς παρέλαβε και άρχισε η διαδικασία της τελετής. Μέσα σε δύο συγκλονιστικές ώρες πέρασε από μπροστά μου ο Ορθός Λόγος, το συναίσθημα, το καθήκον, η εντιμότητα, το θάρρος, η αφοσίωση, η ελευθερία της σκέψης και του λόγου, η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία και κοινωνικοοικονομική θέση, και πάνω απ’ όλα η Αδελφότητα. Τρεις αιώνες ιστορίας και παράδοσης πλημμύρισαν κάθε γωνιά του μυαλού μου. Αμυδρά, λόγω της έντασης και της φορτισμένης ατμόσφαιρας, ίσα που θυμάμαι τους αδελφούς με τα σκούρα κοστούμια και τα ρεγκάλια, το δάπεδο με τα άσπρα και μαύρα τετράγωνα, τα διάσπαρτα σύμβολα – πράγματα άγνωστα έως τότε σε εμένα, αλλά ιδιαίτερα γοητευτικά. Όλα ήταν και παραμένουν επικεντρωμένα σε έναν κοινό στόχο και σκοπό: Μπαίνουμε εδώ ως καλοί άνδρες και δουλεύουμε για να γίνουμε καλύτεροι: Απέναντι στον εαυτό μας, στην οικογένεια, στους φίλους μας και προπαντός στην κοινωνία. «Αποκτήσατε αδελφούς σήμερα… εδώ και σε όλο τον κόσμο», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβάσμιος στο τέλος της υπέροχης τελετής. 

Το ξίφος και τα ρεγκάλια του υπογράφοντος, Πάνου Ρήγα. (Φωτογραφία: Πάνος Ρήγας)

 Με μύησε ένας μηχανολόγος καθηγητής μαζί με έναν ορκωτό λογιστή και έναν έμπορο ρούχων. Γνώρισα έναν διευθυντή πολυεθνικής, δυο τυπογράφους, έναν σκηνοθέτη και έναν καμέραμαν, έναν ψυχίατρο, έναν οπτικό, μερικούς τραπεζικούς, έναν ταξιτζή, τρεις στρατιωτικούς και ευάριθμους γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, καθηγητές και άλλους ακόμα, κατά πλειοψηφία αξιόλογους ανθρώπους. Μαζί έναν Αφρικανό δάσκαλο και ορθόδοξους και καθολικούς και Εβραίους στο θρήσκευμα (για να επιβεβαιώνεται κι ο μύθος). Σίγουρα το επίπεδο παιδείας στις στοές είναι σχετικά υψηλότερο από το μέσο όρο. Αυτό δεν είναι προϋπόθεση, άλλα συνήθως οι φιλοσοφικές αναζητήσεις απαιτούν και ένα μίνιμουμ καλλιέργειας. Όχι απαραίτητα πιστοποιημένης, διότι ως γνωστόν το δίπλωμα μπορεί να πιστοποιεί παιδεία και γνώσεις, άλλα όχι πραγματική καλλιέργεια. Πάντως, το ωραίο είναι ότι μέσα στη Στοά οι έξωθεν τίτλοι εκμηδενίζονται και όλοι, «οικεία και ελευθέρα βουλήσει» όπως επισημαίνουν οι Αρχαίοι Κανόνες μας, σέβονται την αυστηρή εσωτερική ιεραρχία και ακολουθούν κατά γράμμα τους κανόνες μας (οι οποίοι, αντίθετα με τις θεωρίες συνωμοσίας, σέβονται απόλυτα τους νόμους του κράτους). Έτσι ξεκίνησε αυτό το ταξίδι που ακόμα συνεχίζεται με γνώση, με έρευνα και με καλή παρέα.

 Η Βιβλιοθήκη της ΜΣΤΕ στο Μέγαρο της Αχαρνών. (Φωτογραφία: Nikos Mandarakas) 

Οκτώ παρά δέκα… Η πόρτα έξω από την αίθουσα Ελευσίς είναι ακόμα κλειστή. Μαζεμένοι απέξω περίπου 25 άνδρες με ηλικίες από 25 έως 80. Όλοι ντυμένοι με σκούρα κοστούμια, άσπρα πουκάμισα και μαύρες γραβάτες. Ή σχεδόν όλοι. Παλιά ήταν υποχρεωτικό το μαύρο κοστούμι και το άσπρο πουκάμισο. Τώρα που ο χρόνος είναι λιγοστός και πολλοί Τέκτονες έρχονται κατευθείαν από τη δουλειά ανεχόμαστε μερικές αποκλίσεις του total black, όπως ένα πολύ σκούρο gris noir κοστούμι, ίσως και μια γραβάτα όχι τελείως μαύρη αλλά σίγουρα πολύ σκούρα. Αυτό το dress code που πρέπει να τηρείται με ευλάβεια είναι ένα από τα πιο γοητευτικά σημεία του Τεκτονισμού, ειδικά δε εάν έχεις προμηθευτεί το αγγλικό παραδοσιακό κοστούμι με μαύρο σακάκι και γιλέκο και το κλασικό ριγέ παντελόνι του morning dress. Εκτός από την αίσθηση ότι παίζεις σε βιβλίο του επίσης αδελφού Τέκτονα Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, είναι και μια ευκαιρία να ντύνεσαι κομψά και ρετρό, αλλά να το χαίρεσαι κιόλας. Ο Τεκτονισμός δεν σου δίνει έτοιμη λύση για τίποτα, απλώς σου προσφέρει τα εργαλεία και τη μέθοδο για να προσπαθήσεις να εξηγήσεις τον κόσμο γύρω σου και να αναζητήσεις εσύ σωστές λύσεις. Εμένα προσωπικά με βολεύει και πιο πολύ να είμαι από το πρωί ντυμένος έτσι παραδοσιακά, παρά με το σύνηθες σκούρο κοστούμι και το συμβατικό άσπρο πουκάμισο. Εάν μάλιστα είσαι τύπος όπως εγώ που του αρέσουν όλα τα συνοδευτικά του κλασικού ανδρικού ντυσίματος, τότε υπάρχει άφθονο υλικό για να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις ενός μοντέρνου δανδή: μανικετόκουμπα, καρφίτσες για γραβάτες, ποσέτ και τιράντες, όλα με τα διάφορα τεκτονικά σύμβολα. Όλα αυτά ενισχύουν αυτήν την αίσθηση του ανήκειν και αν δεν είσαι στην κατηγορία του κυνικού τύπου, που «δεν θα γινόταν ποτέ μέλος σε μια λέσχη που θα τον έκανε δεκτό», βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος. Εντέλει τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά απ’ ό,τι σε οιαδήποτε λέσχη ή σύλλογο, μιας και εδώ τίποτε δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν είναι δογματικό και μπορείς να συζητήσεις και να σχολιάσεις τα πάντα. Εκτός μόνο, και σε αυτό είμαστε πολύ αυστηροί, από τα θέματα που έχουν σχέση με την πολιτική ή με τη θρησκεία. Κι αυτό γιατί σεβόμαστε τις θρησκευτικές και πολιτικές θέσεις των άλλων αδελφών και δεν επιθυμούμε να ερχόμαστε σε προστριβές μεταξύ μας, για θέματα τόσο ευαίσθητα και ενίοτε εκρηκτικά. Ο Τεκτονισμός δεν σου δίνει έτοιμη λύση για τίποτα, απλώς σου προσφέρει τα εργαλεία και τη μέθοδο για να προσπαθήσεις να εξηγήσεις τον κόσμο γύρω σου και να αναζητήσεις εσύ σωστές λύσεις. 



Το επίσημο επιστολόχαρτο (δεξιά) του Πάνου Ρήγα, με τα αρχικά του στο πάνω μέρος της σελίδας. (Φωτογραφία: Πάνος Ρήγας)  

Δηλαδή είμαστε αμέτοχοι στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι; Ο χώρος του Τεκτονισμού, λόγω αφενός του πολυσυλλεκτικού του χαρακτήρα, αλλά και αφετέρου την τυπολατρική του μορφή, καταλήγει να έλκει συνήθως δύο βασικούς τύπους ανθρώπων: Τους συντηρητικούς από τη μια και τους ριζοσπάστες από την άλλη. Ποιοι είναι πιο συμβατοί με τον Τεκτονισμό; Και οι δύο, γιατί με τη μέθεξη των δύο άκρων δημιουργείται αρμονία… Οι ανθρωπότυποι και των δύο πλευρών, έχοντας την ιδιότητα του Τέκτονα, έχουν μια διαφορά από τους ομοϊδεάτες τους: Όπως λέει και ο επίσης Τέκτων ποιητής Κίπλινγκ: Συναντιούνται με το αλφάδι και χωρίζουν με το γνώμονα… Δηλαδή είναι όλοι εν γνώσει αλφαδιασμένοι στη Στοά -δεν κάνουν διακρίσεις, δεν προσηλυτίζουν, δεν δημαγωγούν, δεν υπεκφεύγουν, δεν υποκρίνονται. Ξέρουν ότι η Στοά είναι μία κατά το δυνατόν ιδεατή κοινωνία και γνωρίζουν καλά ότι η ανάμειξη των ιδεών εν Στοά μπορεί να αποτελέσει μια πρώτη ύλη για μια καλύτερη κοινωνία ανθρώπων. Ο Τέκτονας έχει δικαίωμα να έχει ως πολίτης τις προσωπικές του πολιτικές και κοινωνικές ιδέες και να αγωνίζεται για την επικράτησή τους. Δεν δικαιούται, όμως, να ενεργεί πίσω από αυτές ως τέκτονας ή να τις προπαγανδίζει εντός της Στοάς. 

Είναι γεγονός ότι στις περισσότερες κοινωνικές επαναστάσεις και στους ιστορικούς αγώνες διεθνώς (Ελληνική Επανάσταση, Γαλλική Επανάσταση κ.ά.) συμμετείχαν, είτε οργανωτικά είτε στην πρώτη γραμμή, πολλοί Τέκτονες. Δεν έγιναν όμως οι επαναστάσεις μέσα από τις Μεγάλες Στοές, άλλα από Τέκτονες επηρεασμένους από τα ανθρωπιστικά και διαφωτιστικά ιδεώδη της Τεκτονικής Φιλοσοφίας. Η σκοπιμότητα της πολιτικής απαγόρευσης εξηγείται και σε μια αναφορά που υπέβαλε η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας το 1793 στον τότε Βασιλέα Γεώργιο: «Καθώς η ημετέρα Αδελφότης απαρτίζεται από άνδρες ποικίλων εθνών, οι οποίοι πρεσβεύουν διαφορετικούς κανόνες πίστης και είναι προσηλωμένοι σε αντιτιθέμενα συστήματα διακυβέρνησης, τέτοιες συζητήσεις παροξύνουν το πνεύμα του αδελφού κατά του αδελφού του, και θα επιδρούσαν προσβλητικά και ανθενωτικά». Το ίδιο ισχύει και για τα θρησκευτικά θέματα. Ο γνώμονας για εμάς τους Τέκτονες είναι το σύμβολο της Ορθής Γωνίας, της ορθολογικής και απαλλαγμένης από υπερβολές και μισαλλοδοξίες σκέψης και πράξης. Το 1949, η Μεγάλη Στοά Αλπίνα της Ελβετίας απέστειλε πίνακα (επιστολή) προς τη Μεγάλη Στοά της Γαλλίας, στον οποίο αναφέρονταν οι όροι αναγνώρισης μιας τεκτονικής δύναμης ως κανονικής. Στην τέταρτη παράγραφο ανέφερε ότι «απαγορεύεται και η επί πολιτικών θεμάτων συζήτηση που θα κατέληγε σε ψηφοφορία, γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο θίγεται η ανεξαρτησία των απόψεων των μελών». Τονιζόταν επίσης ότι απαγορεύονται οι αντιλογίες που θίγουν πολιτικά θέματα σε αντιδιαστολή προς τη διατύπωση και ανταλλαγή απόψεων σε τέτοια θέματα με διδακτική μορφή. Αυτή φαίνεται να είναι και η χρυσή τομή του θέματος. Εξασφαλίζει την ενημέρωση των Τεκτόνων σε θέματα επικαιρότητας ή ιστορικά, με τη διασφάλιση της αδελφικής σύμπνοιας. Αυτή είναι μια άποψη καθαρά τεκτονική, χαραγμένη με γνώμονα και διαβήτη. Ο γνώμονας για εμάς τους Τέκτονες είναι το σύμβολο της Ορθής Γωνίας, της ορθολογικής και απαλλαγμένης από υπερβολές και μισαλλοδοξίες σκέψης και πράξης. Μετά, βέβαια, είναι οι τίτλοι και τα ρεγκάλια: Οι γνωστές ποδιές σε γαλάζιο, κόκκινο, μοβ με χρυσά και ασημένια στολίδια και σύμβολα: γνώμονες, διαβήτες, δάφνες της δόξας και καλαμπόκι της εργασίας. Και πλήθος παρασήμων που ορίζουν ευδόκιμη υπηρεσία ή αναμνηστικά. Όσο περνάνε τα χρόνια και όσο περισσότερο συμμετέχεις τόσο αυξάνονται κι αυτά. Έλεγε η Κοκό Σανέλ: «Οι άνδρες ντύνονται πολυτελώς μόνο όταν πρόκειται να σκοτώσουν» (εννοώντας τις στρατιωτικές στολές). Λάθος αγαπητή Κοκό, δεν είχες επισκεφθεί ποτέ Τεκτονική Στοά.  

Βιβλία για τη φιλοσοφία του τεκτονισμού από τη συλλογή του υπογράφοντος. (Φωτογραφία: Πάνος Ρήγας)

 Θα μου πείτε ταιριάζουν όλα αυτά σε ανθρώπους πνευματικούς; Βεβαίως, γιατί όντως συμβολικά ερεθίζουν και τονώνουν το πνεύμα. Επίσης, δεν είμαστε ασκητές, είμαστε αστοί επαγγελματίες που αγαπάμε και την εργασία και την καλή ζωή, την αντροπαρέα και τις επί μακρόν συζητήσεις με ένα καλό γεύμα διανθισμένο με προπόσεις οίνου. 
Και οι τίτλοι, αχ αυτοί οι τίτλοι! Σεβάσμιος, Ταξιάρχης, Καγκελάριος, Αρχηγός των Φρουρών, Κραταιός Διοικητής. 
Πολλοί χαμογελούν και ίσως τα σαρκάζουν όλα αυτά… Όσο ψηλότερα κάθεσαι στη Στοά τόσο πιο εκτεθειμένος είσαι στα μάτια των υπόλοιπων αδελφών. Αλλά όχι, ο Τέκτων κατανοεί ότι το βάρος και η λεκτική λάμψη των τίτλων -έκτος από το ότι προέρχονται από περασμένες εποχές που τότε δεν ακούγονταν και τόσο περίεργοι- έχει σχέση με τη θέση υπηρεσίας αυτή καθαυτή και όχι με τον φέροντα τον τίτλο. Αλλά αυτό μόνο εάν είσαι Τέκτονας, και μάλιστα για αρκετό καιρό, μπορείς να το καταλάβεις: Ότι κάθε τέτοιο αξίωμα συνεπάγεται μελέτη, προσφορά και πειθαρχία. Άλλωστε, σε εμάς, όσο μεγαλύτερος και λαμπρότερος είναι ο Τίτλος τόσο περισσότερη είναι και η δουλειά. Όσο ψηλότερα κάθεσαι στη Στοά τόσο πιο εκτεθειμένος είσαι στα μάτια των υπόλοιπων αδελφών και πρέπει να δίνεις το καλό παράδειγμα. 

 

Τα αναμνηστικά μετάλλια του Πάνου Ρήγα. (Φωτογραφία: Πάνος Ρήγας) 

Η Grande Bellezza του να είσαι Τέκτων. 


Μας γοητεύει η ένταξη σε ένα χώρο με παράδοση και ιστορία και παγκόσμια παρουσία. Σε όλα τα ταξίδια μου ανά τον κόσμο, ταξίδεψα και ως Travelling Mason, εφαρμόζοντας την Αρχαία Παράδοση της επισκεψιμότητας. Επισκέφθηκα και εργάστηκα σε στοές στην Αγγλία, στην Κροατία, στη Ρουμανία, στη Σερβία, στο Μεξικό, στην Κούβα, στη Βοστώνη, στη Νέα Υόρκη, στην Ταϊλάνδη και στη Βραζιλία. Παντού όπου χτύπησα την πόρτα έβρισκα Αδελφούς, αγαπητούς ανθρώπους με κοινά πιστεύω με τα δικά μου και πέρναγα πολύ όμορφα. Με τυπικά λειτουργίας και πρωτόκολλο συμπεριφοράς αναλλοίωτο στους αιώνες. Με αυτήν τη γοητευτική ατμόσφαιρα των Αστών του 1700. Συζητώντας για τον Γκαίτε και τη Σαγκρί-Λα, σε συνδυασμό με Μότσαρτ και οικοδομικά εργαλεία…  

Σας διαβεβαιώ ότι το να βρίσκεσαι σε ένα χώρο κλειστό και απροσπέλαστο στους μη Τέκτονες σου δίνει μια αίσθηση ασφάλειας και ηρεμίας που δύσκολα συναντάς άλλου.  
Ξέρεις ότι εκεί θα πεις και θα ακούσεις απόψεις, αλλά και θα βρεις πάντα ένα ευήκοο αφτί να ακούσει και να βοηθήσει σε προσωπικά σου θέματα σαν αδελφός. Άλλωστε, ακόμα και σήμερα, αυτό είναι ένα κατεξοχήν στοιχείο που γοητεύει τους Τέκτονες κάτω των 40 ετών: Όσο οι κοινωνικές δομές αμβλύνονται και ο κόσμος γίνεται πιο πλουραλιστικός τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για συμμετοχή σε χώρους με παράδοση και πεντιγκρί επιβεβαιωμένο.

Αίθουσα Στοάς στο Τεκτονικό Μέγαρο του Πειραιά. (Φωτογραφία: Nikos Mandarakas) 

Η πόρτα άνοιξε, εισέρχονται κατά σειρά που προβλέπουν οι Κανόνες μας: οι νεότεροι ακολουθούμενοι από τους παλαιότερους. Στην ημερήσια διάταξη, η ομιλία της Εσπέρας: «Ένα απόβραδο με τον δόκτορα Φάουστ». Και οι νότες της Μικρής Τεκτονικής Καντάτας του αδελφού Μότσαρτ καλύπτονται από την πόρτα που κλείνει ο Φρουρός της Στοάς. Μεταξύ μας πλέον, και μακριά από αδιάκριτα βλέμματα, συνεχίζουμε το ταξίδι μας μέσα στο σκοτάδι προς το φως… Αυτή με λίγα λόγια είναι η Grande Bellezza του να είσαι Τέκτων, ή όπως λέει και ένα τεκτονικό ρητό: Virtus junxit mors non separbit (όσους τους ένωσε η αρετή δεν τους χωρίζει ο θάνατος). 
Ναι λοιπόν, πολύ το απολαμβάνω που είμαι Τέκτων. 
Και ναι, βάζω τρεις τελείες στην υπογραφή μου. 


ΥΓ: Κλείνοντας δεν θα αντέξω παρά να διαλύσω τον πιο χαρακτηριστικό αστικό μύθο περί Τεκτόνων: Δεν πίνουμε το αίμα μικρών παιδιών, όπως λεγόταν παλιά. Αντίθετα, ως εθελοντές αιμοδότες στηρίζουμε την Τράπεζα Αίματος του Νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία, για τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία, έχοντας προσφέρει πάνω από 15.000 μονάδες από το 1989. Αγαπάμε τα παιδιά γιατί είναι το μέλλον μας, αλλά περισσότερο έχουμε αδυναμία στα παιδιά που υποφέρουν. Και τα στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις. 

Πώς μπήκα στην Μασονία και τί έμαθα!...

 

Από το βιβλίο

"Μπήκα στη Μασονία και ξεσκεπάζω"   

 Βασίλης Α. Λαμπρόπουλος      

Κεφάλαιο Πρώτο - ΜΕ ΤΟ ΞΙΦΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

«Κύριε, το ξίφος, ου την αιχμήν αισθάνεσθε, εξεικονίζει τας τύψεις του συνειδότος, αίτινες θα εσπάραττον την καρδίαν σας, αν ποτέ εγίνεσθο επίορκος προς την Εταιρίαν εις ην ζητείτε να εισέλθητε».

Μπροστά στην πόρτα της Στοάς, ανυπόδητος, χωρίς σακάκι, με ξεκούμπωτο το πουκάμισο, χωρίς γραβάτα και μ' ένα ξίφος στο στήθος, ενώ τα μάτια μου ήταν δεμένα, έγινα δεκτός στη μασονία.

Ήταν η πρώτη μου εμπειρία. Η μύηση στον πρώτο μασονικό βαθμό, του Μαθητή.

Ο Σεβάσμιος και οι δύο Επόπτες απήγγειλαν τα λόγια της μυήσεως. Χτυπούσαν τα ξύλινα σφυριά τους. Άβουλος ακολούθησα την πορεία μέσα στο σκοτάδι. Με οδηγούσε ένας αόρατος συμπαραστάτης, πού υπάκουε στις  εντολές του Σεβάσμιου.

Έκανα γύρους με φωτιές, ήπια πικρό και γλυκό νερό, ένιωσα απειλητικά ξίφη, πέρασα εμπόδια. Και στο τέλος, υποχρεώθηκα να κάνω την επίσημη διαβεβαίωση του τέκτονα λέγοντας:


«Εγώ ο Βασίλης Λαμπρόπουλος οικεία και ελευθέρα βουλήσει, ενώπιον του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος και της Σεπτής ταύτης ομηγύρεως των τεκτόνων, επί του γνώμονος και του διαβήτου, εμβλημάτων της συνειδήσεως, της ευθύτητος και του δικαίου, επί του ξίφους, συμβόλου τιμής, και επί της Βίβλου του Νόμου, υπισχνούμαι επισήμως και ειλικρινώς, και ορκίζομαι να μην αποκαλύψω ποτέ τι περί των τεκτονικών μυστηρίων, όσα θέλετε μοι εμπιστευθήτε ειμή εις τακτικόν και αγαθόν τέκτονα ή εις Στοάν κανονικώς συγκεκροτημένην.

Υπόσχομαι ωσαύτως τοις εμοίς Αδελφοίς, αγάπην και άρωγήν εν ταις ανάγκαις αυτών. Υπόσχομαι προς τούτοις πίστιν και υπακοήν εις τα Μεγάλα Συντάγματα του Τεκτονισμού, εις το Σύνταγμα και τον Γενικόν Κανονισμόν της Μεγάλης Στοάς ως και τον ειδικόν κανονισμόν και τα ψηφίσματα της Σεπτής ταύτης Στοάς. Έστω η μνήμη μου αποτρόπαιος, εάν ποτέ παραβώ τον όρκον μου».

Όταν άνοιξα τα μάτια κι όταν είδα τη Στοά αντίκρισα μερικούς κυρίους με ποδιές και ξίφη. Από τότε μπήκα στη μασονική διαδικασία, για να καταλάβω αργότερα ότι:
-Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ζωή του τόπου ελέγχεται από μασόνους.
-ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ του τεκτονισμού είναι μέλη του Ελεγκτικού Συνεδρίου και των Φορολογικών Δικαστηρίων.
-ΜΑΣΟΝΟΙ έχουν διεισδύσει σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και τα μέσα ενημερώσεως.

 

ΦΙΛΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Στον καθένα μένει το ερώτημα πώς γίνεται κανείς μασόνος.

Και δεν είναι λίγοι εκείνοι, που διαβάζοντας τα περί τεκτονισμού, πηγαίνουν και χτυπούν τις πόρτες των Στοών, ζητώντας να γίνουν μέλη.
Χωρίς να καταφύγω σε ξένες πηγές θα αναφερθώ στις δικές μου εμπειρίες.

Για να σας πω, πώς έγινα εγώ μασόνος.

Ολόκληρο σχεδόν το φιλικό μου περιβάλλον ανήκε στον τεκτονισμό. Δεν το γνώριζα φυσικά, αλλά το διαπίστωσα αργότερα. Για μερικούς φίλους είχα υποψίες, για άλλους το ήξερα και για τους πιο πολλούς το αγνοούσα. Όταν μυήθηκα σε Στοά γνώρισα τους περισσότερους, για μερικούς μάλιστα εξεπλάγην.

Συζητώντας με ορισμένους απ’ αυτούς κινήθηκε η περιέργεια μου να μάθω τι γίνεται στον τεκτονισμό. Το είπα σε κάποιον, που περιορίστηκε να μου απαντήσει ότι η περιέργεια δεν φτάνει. Είχα ένα γνωστό, το Νίκο Γρηγορίου, τον ρώτησα. Κράτησε αινιγματική στάση. Αλλά δεν με απέτρεψε.

Άρχισε από τότε μια φιλική μεταξύ μας ενημέρωση, η οποία μου αύξησε την περιέργεια. Αλλά τώρα είχα αλλάξει τακτική. Έδειχνα τάχα ενδιαφέρον, διάβαζα «Ιλισό» (περιοδικό μασονικής προελεύσεως, πού κυκλοφορεί και στο... βέβηλο κόσμο και εκδίδει ο μασόνος Κωστής Μελισσαρόπουλος), κουβέντιαζα την υπόθεση. Σκέφτηκα πως έπρεπε να παίξω θέατρο και περισσότερο να δείξω ότι πείθομαι με όσα μου έλεγε. Από κείνον γνώρισα κι άλλους μασόνους.

 

ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΣ

Κατευθυντήρια γραμμή μου ήταν να γράψω κάτι για τον τεκτονισμό, όχι όπως οι διάφοροι ιεροκήρυκες χρησιμοποιώντας στοιχεία του μύθου ή του θρύλου, ή το βιβλίο του Λέο Ταξίλ, αλλά μπαίνοντας μέσα και έχοντας προσωπική αντίληψη.

Το πέτυχα αυτό χάρη στην επιμονή μου. Πολύ απλά, μια μέρα μου είπε αν θέλω να γίνω τέκτων και να ανήκω σε μια παγκόσμια αδελφότητα που εργάζονται όλοι για να επικρατήσει «η ισότητα, η ελευθερία και η αγάπη».

-Ποιος δεν το θέλει, απάντησα και δέχθηκα την πρόταση, που είχα άλλωστε προκαλέσει.

Αμέσως κινήθηκε η διαδικασία της μυήσεως. Μου έφερε μια αίτηση, που είχε διάφορα ερωτήματα. Έπρεπε να συμπληρωθούν με σοβαρότητα και φιλοσοφική σοβαροφάνεια. Οι φίλοι μου εξήγησαν πως έπρεπε να απαντήσω για να βρίσκομαι μέσα στα σωστά και επιθυμητά πλαίσια της Στοάς.  Έκανα ό,τι μου υπόδειξαν.

Η αίτηση αυτή με όλα τα στοιχεία μου -οικογενειακά και επαγγελματικά - μαζί με τη φωτογραφία μου υποβλήθηκε στην Στοά «Ακρόπολις» των Αθηνών αριθ. 84 μέσω των φίλων. Περιλάμβανε, επίσης, ερωτήματα σχετικά με τις απόψεις μου για το Θεό, για τη θέση μου απέναντι στον κομμουνισμό, κ.ά.
Η αίτηση περνά κάποια διαδικασία που θέλει χρόνο 1-2 μήνες, μερικές φορές περισσότερους όταν η τεκτονική γραφειοκρατία είναι απασχολημένη.  Στο διάστημα αυτό η αίτηση από τη Μητέρα Στοά (του υποψηφίου) πηγαίνει στη Μεγάλη Στοά, η οποία με τη σειρά της βγάζει ανακοινώσεις ότι «βέβηλος τις» επιθυμεί να εισαχθεί στο τεκτονικό τάγμα. Αν κάποιος έχει κάτι να πει εναντίον του προσώπου το αναφέρει στην Στοά του, που, με τη σειρά της το αναφέρει στη Στοά του υποψηφίου. Αν δεν φτάσουν αρνητικά μηνύματα η Μητέρα Στοά συνεχίζει τη διαδικασία. Ήταν πραγματικά άνθρωπος του πρέπει να υποστηρίζεται από 2 μέλη της Στοάς 3ου βαθμού (διδασκάλου) και άνω, δίνεται σε δύο άλλους διδασκάλους και αξιωματικούς της Στοάς να επισκεφθούν τον υποψήφιο.

Σε μένα ήρθε ένα πρόσωπο. Ένας συνταξιούχος αστυνομικός, (Μπάκλης λεγότανε), που προηγουμένως τηλεφώνησε κι έκλεισε μαζί μου ραντεβού. Συναντηθήκαμε, κουβεντιάσαμε διάφορα θέματα κι έφυγε. Δεύτερο πρόσωπο δεν ήρθε. Όπως έμαθα αργότερα με γνώριζε κι έκανε αναφορά χωρίς να μου κάνει ιδιαίτερο τεστ. Ήταν πραγματικά άνθρωπος του περιβάλλοντος μου και Α' Επόπτης της Στοάς.


Αφού οι δυο αναφορές υποβλήθηκαν στο σεβάσμιο (πρόεδρο) της Στοάς, διαβάστηκαν και έγινε ψηφοφορία. Η ψηφοφορία είναι μυστική. Αν βρεθεί έστω και μια αρνητική ψήφος, η διαδικασία αναστέλλεται, παρέχονται διευκρινήσεις και ακολουθείται ανάλογα νέα τακτική.
Μπορεί ο υποψήφιος ερήμην του να επανακριθεί και να γίνει δεκτή η αίτηση του ή να απορριφθεί.

Είναι δυνατόν η απόρριψη να είναι ισόβια, οπότε δίνεται σήμα σ' όλες τις Στοές της Ελλάδας (περίπου 70) και μπαίνει στη μαύρη λίστα. Όταν η αίτηση γίνεται δεκτή, ο υποψήφιος καλείται να πάει στη Στοά τη μέρα που συνεδριάζει.

 Όλες οι Στοές της Αθήνας στεγάζονται στο γνωστό κτίριο της οδού Αχαρνών, συνεδριάζουν όμως σε ξεχωριστές αίθουσες ή και σε διαφορετικές ημέρες.

Όταν πληρώσεις την εγγραφή, τις δαπάνες μυήσεως (μύητρα) κλπ., εισάγεσαι στη Στοά, όπου γίνεται η τελετή της μυήσεως. Είναι μια εντυπωσιακή τελετή, με παράξενες εκφράσεις, μεγαλοστομίες και πομπώδεις φιλοσοφίες δανεισμένες από τα κάθε είδους απόκρυφα μυστήρια της αρχαιότητας. Έχουν ανακατευθεί συνθήματα και διδασκαλίες της Παλαιάς Διαθήκης, του Βουδδισμού, των Μανιχαίων, του Ζωροαστρισμοϋ, του Πλάτωνα, του Χριστιανισμού κ.ο.κ.

 

ΟΙ ΕΠΤΑ ΤΑΞΕΙΣ

Αφού υποστείς τη μύηση γίνεσαι αδελφός της Στοάς και ονομάζεσαι Μαθητής (Α� Βαθμός). Οι ίδιες διαδικασίες τηρούνται από βαθμό σε βαθμό και οι συνεδριάσεις γίνονται μεταξύ ομοιοβάθμων και άνω. Αν δηλαδή η Στοά έχει εργασίες γ' βαθμού παίρνουν μέρος από τον τρίτο και πάνω, αν γίνεται συνεδρίαση 18ου βαθμού μετέχουν από 18ο βαθμό και πάνω. Αν γίνεται σε Α' βαθμό παίρνουν μέρος όλοι.

Οι μυήσεις είναι 30 βαθμών. Οι βαθμοί δεν είναι συνεχόμενοι, γιατί υπάρχουν ενδιάμεσοι που είναι νεκροί. Λ.χ. Από τον 5ο βαθμό μπορεί να πας στον 8ο και από τον 14ο στον 18ο.

Οι τρεις τελευταίοι βαθμοί, 31, 32, 33 είναι διοικητικοί και καταλαμβάνονται με άλλη διαδικασία από το Ύπατο Συμβούλιο. Όλοι οι βαθμοί ξεχωρίζονται σε δύο: Στους συμβολικούς βαθμούς και στους φιλοσοφικούς. Οι πρώτοι ανήκουν στη δικαιοδοσία της Μεγάλης Στοάς και οι δεύτεροι στο Ύπατο Συμβούλιο.


Οι βαθμοί του αρχαίου και αποδεδειγμένου σκωτικού δόγματος είναι 33 και διαιρούνται ως εξής:

ΠΡΩΤΗ ΤΑΞΗ. 1ος βαθμός: Μαθητής. 2ος βαθμός: Εταίρος. 3ος βαθμός: Διδάσκαλος.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΑΞΗ. 4ος βαθμός: Μυστικός Διδάσκαλος. 5ος βαθμός:

Γραμματεύς εξ Απορρήτων. 7ος βαθμός: Έφορος και Δικαστής. 8ος βαθμός: Επόπτης των Οικοδομών. 9ος βαθμός: Εκλεκτός Διδάσκαλος των 9. 10ος βαθμός: Εκλεκτός Διδάσκαλος των 15. 11ος βαθμός: Υπέρτατος Εκλεκτός των 12. 12ος βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος Αρχιτέκτων. 13ος βαθμός: Ιππότης της Βασιλικής Αψίδος. 14ος βαθμός: Μέγας Εκλεκτός, Τέλειος και Υπηρέτης Τέκτων.

ΤΡΙΤΗ ΤΑΞΗ. 15ος βαθμός: Ιππότης Ανατολής ή του Ξίφους. 16ος βαθμός• Πρίγκιψ της Ιερουσαλήμ.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΑΞΗ. 17ος βαθμός: Ιππότης Ανατολής και Δύσεως. 18ος βαθμός: Πρίγκιψ Ροδόσταυρος, Ιππότης του Αετού και Πελεκάνος.


ΠΕΜΠΤΗ ΤΑΞΗ. 19ος βαθμός: Μέγας Ποντίφηξ. 20ός βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος των Συμβολικών Στοών. 21ος βαθμός: Νωαχίτης ή Πρώσσος Ιππότης. 22ος βαθμός: Ιππότης Βασιλικού Πελέκεως ή Πρίγκιψ του Λιβάνου. 23ος βαθμός: Αρχηγός της Σκηνής. 24ος βαθμός: Πρίγκιψ της Σκηνής. 25ος βαθμός: Ιππότης του Χαλκού Ορφέως. 26ος βαθμός: Πρίγκιψ της Χάριτος. 27ος βαθμός: Ιππότης Ταξιάρχης του Ναού. 28ος βαθμός: Ιππότης του Ηλίου. 29ος βαθμός: Σκώτος Ιππότης του Αγίου Ανδρέου. 30ός βαθμός: Ιππότης Καδώς, Ιππότης του Λευκού και του Μέλανος Αετού.

ΕΚΤΗ ΤΑΞΗ. 31ος βαθμός: Μέγας Επιθεωρητής Ταξιάρχης Δικαστής. 32ος βαθμός: Υπέρτατος Πρίγκιψ του Βασιλικού Μυστικού.

ΕΒΔΟΜΗ ΤΑΞΗ. 33ος βαθμός: Ύπατος Μέγας Γενικός Επιθεωρητής.

Όταν αποχώρησα σιωπηρά από τη Στοά, διατήρησα τις επαφές μου με το Σεβάσμιο, τον Θ. Ξυναριανό αλλά και τον Επόπτη Δ. Τσιτσώνη, εκπρόσωπο της Μεγάλης Στοάς. Από παντού μάζευα στοιχεία.

 

ΠΡΩΤΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ


Όταν έγιναν οι πρώτες αποκαλύψεις άρχισαν και οι πρώτες πιέσεις. Μου ζητούσαν να κλείσω το στόμα. Ήρθαν απειλητικά γράμματα, ότι θα πεθάνω μόνος και φτωχός σε κάποια έρημο της Αραβίας.

Η Μεγάλη Στοά, επίσης, αντέδρασε. Στο επίσημο όργανο της, το τεκτονικό περιοδικό «Πυθαγόρας» έγραψε για μένα άρθρο υπό τον τίτλο «Τα σκυλιά γαυγίζουν, το Καραβάνι προχωρεί!...».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

1. ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ Ή ΤΕΧΝΗΤΟΣ ΕΒΡΑΙΟΣ

2. ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΦΥΛΟΣ, ΔΙΕΣΤΡΑΜΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ

3. ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΟΝΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ

4. ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΙ ΕΠΙ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!

ΛΥΣΗ:


Ο ΜΑΣΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΥΠΕΠΕΣΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙ ΤΟΥ ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΟΡΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΝΑ ΟΡΚΙΣΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΞΙΦΟΥΣ.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΕΙ ΤΟΥΣ ΟΡΚΟΥΣ ΤΟΥ ΕΦΟΣΟΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΞΑΠΑΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΝ ΚΑΘΩΣ Ο ΓΙΑΧΒΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΙΕΡΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ