Ο ΜΠΑΧΑΪΣΜΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΟΡΟΣ;

Η έδρα του Παγκόσμιου Οίκου της Δικαιοσύνης  του  Μπαχαϊσμού  στην  Χάιφα,  στο  Ισραήλ.
Στο  άρθρο  των  "Αυτόχθονων  Ελλήνων"  H ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ. γράφαμε:
ΜΙΑ  ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ  ΤΟΥ  ΜΠΑΧΑΪΣΜΟΥ  Η  ΝΕΑ  ΘΡΗΣΚΕΙΑ  ΤΗΣ  ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ  ΣΤΟΝ  ΜΕΣΑΙΩΝΑ  ΠΟΥ  ΕΡΧΕΤΑΙ;
Η ΚΑΤΑΛΥΣΙΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ (DER UNTERGANG DES ABENDLANDES).
ΕΡΧΕΤΑΙ  ΜΕ ΓΟΡΓΟ  ΒΗΜΑ Ο  ΝΕΟΣ  ΒΑΡΒΑΡΙΚΟΣ  ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ  ΠΟΥ  ΘΑ  ΣΚΕΠΑΣΕΙ  ΟΛΗ ΤΗΝ  ΓΗ.  
ΑΡΑΓΕ  ΠΟΙΑ  ΘΑ  ΕΙΝΑΙ  Η  ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ  ΕΠΙΚAΛΥΨΗ  ΤΟΥ  ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ  ΑΥΤΟΥ  ΦΑΙΝOΜΕΝΟΥ;
 Παρακάτω  μία  είδηση  για  σκέψη  και  περίσκεψη. 
Οι  χριστιανοί  δεν  πιστεύουν  πλέον  στον  θεό  τους.
Χθες  ο  Πάπας προς χριστιανούς: «Δεν χρειάζεται να μιλάτε για τον Χριστό – Αγκαλιάστε τις άλλες θρησκείες. Ο  ρόλος σας δεν είναι να προσηλυτίσετε τον πλησίον σας, αλλά να ζείτε σε αδελφότητα με όλες τις θρησκείες». 
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΙΣ 4 ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ).

ΔΗΛΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΟ ΙΟΥΔΑΪΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ : «ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΩ ΤΟΝ ΝΑΤΙΒΙΣΜΟ. ΑΝ ΜΕ ΔΙΟΡΙΣΟΥΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ, ΘΑ ΣΥΝΤΡΙΨΩ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ».



  ΟΙ  ΚΗΠΟΙ  ΤΩΝ  ΜΠΑΧΑΪ  ΣΤΗΝ  ΧΑΪΦΑ  ΤΟΥ  ΙΣΡΑΗΛ.


Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2019

Ο ΣΟΡΟΣ, Η ΕΣΠΕΡΑΝΤΟ, ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου,   Θεόδοτος

Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να φέρει στο φως τη φιλοσοφία που κρύβεται πίσω από τις δραστηριότητες του πολύ γνωστού ιουδαϊκής καταγωγής πολυεκατομμυριούχου Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος απασχολεί τη διεθνή κοινότητα εδώ και δεκαετίες. Ο Τζωρτζ Σόρος πρεσβεύει μία πολιτική και κοινωνική φιλοσοφία η οποία συνοψίζεται από τον ίδιο ως εξής: «… Επιπλέον, η ‘ανοιχτή κοινωνία’ ως παγκόσμια έννοια υπερβαίνει όλα τα σύνορα. Οι κοινωνίες αντλούν τη συνοχή τους από κοινές αξίες. Αυτές οι αξίες έχουν ρίζες στην κουλτούρα, τη θρησκεία, την ιστορία και την παράδοση. Όταν μία κοινωνία δεν έχει σύνορα, πού βρίσκονται οι κοινές αξίες; Πιστεύω ότι υπάρχει μόνο μία πιθανή πηγή: η έννοια της ανοιχτής κοινωνίας. » (George Soros, The Capitalist Threat, The Antlatic, February 1997). Ο Σόρος πιστεύει ότι δεν υπάρχουν αξιωματικές αλήθειες, ότι ουδείς γνωρίζει την αλήθεια, οπότε για να απαλειφθούν οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφορετικών κοσμοθεωρήσεων, για να επικρατήσει η κοινωνική ειρήνη, πρέπει να ισχύσει ο απόλυτος υποκειμενισμός και η ανοχή σε κάθε διαφορετική ιδέα, άποψη και στάση ζωής: Η μονή αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει αλήθεια. Το πρόβλημα με τον Σόρος έγκειται στο γεγονός ότι αυτό τον οραματισμό του προσπαθεί να τον εφαρμόσει πρακτικά στην ανθρωπότητα, χρησιμοποιώντας ως μέσον την τεράστια οικονομική δύναμη που διαθέτει.
Συνήθως, οι ρίζες της φιλοσοφίας του ανάγονται από τους διάφορους ερευνητές στο δάσκαλό του, τον ιουδαϊκής καταγωγής φιλόσοφο της επιστήμης Καρλ Πόπερ. Αυτή η άποψη δεν είναι εσφαλμένη, πράγματι πολλά στοιχεία της σκέψης αυτού του φιλοσόφου (πχ, η θεωρία των ‘ανοιχτών κοινωνιών’, κλπ) έχουν επηρεάσει τον Σόρος, όμως η καταγωγή της όλης φιλοσοφίας του πηγαίνει ακόμη πιο πίσω στο χρόνο: Ήταν η εποχή που κάποιοι Εβραίοι στοχαστές άρχισαν να επεξεργάζονται μία κοσμοπολίτικη–παγκοσμιοποιητική πολιτική, κοινωνική και θρησκευτική φιλοσοφία και ένα πρακτικό σχέδιο εφαρμογής αυτής της φιλοσοφίας.
Θα αρχίσουμε το ταξίδι μας στο χρόνο, με μία παράδοξη δήλωση του Σόρος όσον αφορά την οικογενειακή του ιστορία: «γεννήθηκα σε ένα ιουδαϊκό, αντισημιτικό σπίτι». Υπονοώντας με αυτή τη φράση ότι οι γονείς του, αν και ιουδαϊκής καταγωγής δεν είχαν σχέσεις με τον Ιουδαϊσμό και με το Σιωνισμό. Και μάλλον φαίνεται ότι ακολουθεί τ’ αχνάρια της οικογένειας του μια που και ο ίδιος δεν έχει σχέση με τον Ιουδαϊσμό αλλά και στο Ισραήλ ούτε ταξίδι δεν μπορεί να πάει μια που οι σιωνιστικές κυβερνήσεις τον θεωρούν εχθρό τους.
Ο πατέρας του Σόρος, Tivadar Soros (αρχικό όνομα Theodor Schwarz) ήταν ένας δικηγόρος με κοσμοπολίτικες ιδέες, είχε απορρίψει την ιουδαϊκή θρησκεία και ασπάστηκε μία νέα... Δραστηριοποιήθηκε στη διάδοση της τεχνητής διεθνούς γλώσσας Εσπεράντο και γι αυτό το σκοπό ίδρυσε το 1922 το περιοδικό Literatura Mondo. Ο λόγος για τον οποίο αποκαλέσαμε ‘θρησκεία’ τη γλώσσα Εσπεράντο θα φανεί στη συνέχεια.



Ο εφευρέτης αυτής της γλώσσας υπήρξε ο Ιουδαίος γιατρός Ludwik Lejzer Zamenhof. Ήταν μία προσωπικότητα που διακατεχόταν από εκείνες τις τυπικές μεσσιανικές-χιλιαστικές και οικουμενιστικές δοξασίες που χαρακτήριζαν πολλούς Εβραίους εκείνης της εποχής. Δηλαδη, μια πίστη σε μία οικουμένη χωρίς σύνορα, χωρίς διαφορές, χωρίς δόγματα, μία ενιαία θρησκεία που θα περιλάμβανε στοιχεία από όλες τις παραδοσιακές θρησκείες. Με άλλα λόγια μία φιλοσοφία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πρόδρομος της φιλοσοφίας της New Age (Νέας Εποχής).


Πράγματι, ο Zamenhof δημιούργησε μία νέα θρησκεία που την ονόμασε Homaranismo από την λέξη εσπεράντο Homaro που σημάνει ανθρωπότητα. Αυτή η θρησκεία στηριζόταν πάνω στις διδασκαλίες ενός ραββίνου του Hillel the Elder ο οποίος έζησε στην Ιερουσαλήμ την εποχή του Ηρώδη. Ο Homaranismo ήταν ουσιαστικώς μία οκουμενιστική θρησκεία, η οποία αποδεχόμενη ότι ουδείς κατέχει τη μία και μόνη αλήθεια έθετε τις βάσεις του σύγχρονου οικουμενισμού αλλά και του κοσμοπολίτικου υποκειμενισμού. Είναι αξιοσημείωτο ότι αργότερα, μία από τις κόρες του Zamenhof, η Lidia ασπάστηκε την ιρανική θρησκεία του Μπαχαϊσμού ο οποίος: «αποδίδει έμφαση στην πνευματική ενότητα της ανθρωπότητας και την κρυμμένη ενότητα όλων των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Η θρησκευτική ιστορία εκδηλώθηκε μέσα από μία σειρά θείων αγγελιαφόρων, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν την κατάλληλη για τις ανάγκες της εποχής τους θρησκεία. Σε αυτούς τους θείους αγγελιαφόρους σύμφωνα με την Πίστη Μπαχάι περιλαμβάνεται ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο Ζωροάστρης, ο Βούδας, ο Κρίσνα, ο Ιησούς, ο Μωάμεθ και προσφάτως, ο Μπαμπ και ο Μπαχαολλά. Στην Μπαχάι Πίστη κάθε αγγελιαφόρος φέρεται ότι δίδαξε αυτό που θα ακολουθούσαν οι επόμενοι αγγελιαφόροι και ότι οι ισχυρισμοί και οι διδασκαλίες του Μπαχαολλά εκπληρώνουν τις εσχατολογικές υποσχέσεις προγενέστερων γραφών. Η ανθρωπότητα γίνεται κατανοητή ως εμπλεκόμενη σε μία συλλογική εξελικτική διαδικασία με σκοπό τη σταδιακή εγκαθίδρυση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της ενότητας σε παγκόσμιο επίπεδο…» Από την Εσπεράντο στον Homaranismo έως τον Μπαχαϊσμό και μέχρι την Open Society (ανοιχτή κοινωνία), είναι ένα τσιγάρο δρόμος, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι. Στο άρθρο των New York Τimes με τίτλο How Do You Say‘Billionaire’ in Esperanto? απεικονίζεται ο Τζωρτζ Σόρος σε μία ομιλία του για τη γλώσσα Εσπεράντο και διακρίνεται η εικόνα του Lejzer Zamenhof.
Όμως τι αντανακλούν όσα περιγράψαμε; Ο ιουδαϊκός μεσσιανισμός επειδή δεν οραματίζεται την Ουράνια Ιερουσαλήμ αλλά προσβλέπει στη γήινη βασιλεία, δεν επηρέασε μόνον τους πιστούς αυτής της θρησκείας αλλά και γενικότερα όλη την εβραϊκή κοσμική σκέψη, η οποία κάθε τόσο εφευρίσκει τους δικού της μεσσιανισμούς που θέλουν να σχεδιάσουν τον κόσμο όπως εκείνοι νομίζουν ότι πρέπει να είναι. Έτσι, αυτός ο ιουδαϊκος κοσμικός μεσσιανισμός μας έδωσε διάφορα ρεύματα: την Eσπεράντο, το φιλελευθερισμό, το μαρξισμό, τον πολιτιστικό μαρξισμό (Σχολή Φρανκφούρτης) και τέλος την ‘Open Society’. Η εβραϊκή σκέψη δεν ανέχεται αυτό τον κόσμο, δεν τον μπορεί, δεν τον αντέχει, αισθάνεται ξένη, γιατί αποξενώθηκε από το Δημιουργό αυτού του κόσμου. Εξού και η γνωστική πίστη που χαρακτηρίζει όλα αυτά τα ρεύματα και που τόσο έντονα φανερώνεται στον Σόρος: η πίστη δηλαδή ότι είναι δυνατή η παρέμβαση στο πραγματικό, ότι είναι δυνατή η μεταστοιχείωση του πραγματικού.
Ο Τζωρτζ Σόρος και ο Καρλ Πόπερ αποτελούν ίσως το πιο παράδοξο επίτευγμα του ιουδαϊκού μεσσιανισμού: είναι οι μεσσιανιστές του αντιμεσσιανισμού, οι κατέχοντες την αλήθεια της άρνησης της αλήθειας.

ΜΠΑΧΑΪΣΜΟΣ  (ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

Με τον όρο Μπαχάι Πίστη εννοείται η νεότερη από τις θρησκείες, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν παγκόσμιες. Υπήρξε φυσική συνέχεια της Μπαμπί Πίστης, που ιδρύθηκε στο Ιράν από τον Σαγιέντ Άλι-Μουχάμαντ Σιραζί (1819-1850), τον επονομαζόμενο Μπαμπ (η Πύλη). Προδρομική μορφή, ο Μπαμπ προφήτευσε την άφιξη μιας παρουσίας μεγαλύτερης από τον ίδιο, ρόλο που ανέλαβε ο Μιζρά Χουσεΐν-Αλί-ι-Νουρί ή Μπαχά'ο'λλά(χ) εφεξής αποκαλούμενος Μπαχαολλά, δηλαδή η "δόξα του Θεού".
Οι διδασκαλίες της Μπαχάι Πίστης αποδίδουν έμφαση στην πνευματική ενότητα της ανθρωπότητας και την κρυμμένη ενότητα όλων των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Η θρησκευτική ιστορία εκδηλώθηκε μέσα από μία σειρά θείων αγγελιαφόρων, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν την κατάλληλη για τις ανάγκες της εποχής τους θρησκεία. Σε αυτούς τους θείους αγγελιαφόρους σύμφωνα με την Πίστη Μπαχάι περιλαμβάνεται ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο Ζωροάστρης, ο Βούδας, ο Κρίσνα, ο Ιησούς, ο Μωάμεθ και προσφάτως, ο Μπαμπ και ο Μπαχαολλά. Στην Μπαχάι Πίστη κάθε αγγελιαφόρος φέρεται ότι δίδαξε αυτό που θα ακολουθούσαν οι επόμενοι αγγελιαφόροι και ότι οι ισχυρισμοί και οι διδασκαλίες του Μπαχαολλά εκπληρώνουν τις εσχατολογικές υποσχέσεις προγενέστερων γραφών. Η ανθρωπότητα γίνεται κατανοητή ως εμπλεκόμενη σε μια συλλογική εξελικτική διαδικασία με σκοπό τη σταδιακή εγκαθίδρυση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της ενότητας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η λέξη "Μπαχά'ι" ([/bæhɒːʔiː/, /bəˈhai/], بهائی) χρησιμοποιείται είτε ως επίθετο για την αναφορά στην Μπαχάι Πίστη ή ως όρος για τον ακόλουθο του Μπαχαολλά. Ως ουσιαστικό η λέξη δεν εννοεί τη θρησκεία ως σύνολο. Προέρχεται από την Αραβική Μπαχά', που σημαίνει δόξα ή μεγαλείο. Ο όρος Μπαχαϊσμός (ή "Μπαχα'ισμός") χρησιμοποιείτο στο παρελθόν, αλλά σήμερα η χρήση του όρου φθίνει διαρκώς.
Οι διδασκαλίες της Μπαχάι Πίστης σχετίζονται με τρεις αρχές που διαμορφώνουν τον πυρήνα της:
Η μοναδικότητα του Θεού
Η ενότητα της Θρησκείας
Η ενότητα του ανθρώπινου είδους
Πλείστες πεποιθήσεις και πρακτικές της Μπαχάι Πίστης είναι ριζωμένες σε αυτές τις τρεις προτεραιότητες. Ωστόσο θεωρούμενες αφεαυτού οι τρεις αρχές συνιστούν μόνον υπεραπλούστευση των διδασκαλιών της Μπαχάι Πίστης.

Ο Οίκος Λατρείας Μπαχάι στο Νέο Δελχί, Ινδία προσελκύει κατά μέσον όρο 4 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Είναι γνωστός ως Ναός του Λωτού.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που προέρχονται από την Μπαχάι Πίστη ο πληθυσμός των πιστών της νέας θρησκείας εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 7 εκατομμύρια. Οι περισσότερες εγκυκλοπαίδειες και παρόμοιες πηγές εκτιμούν τον πληθυσμό ανάμεσα στα εφτά και τα οκτώ εκατομμύρια στις αρχές του 21ου αιώνα.
Από τις απαρχές της στην Περσική και την Οθωμανική αυτοκρατορία, στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρξαν αρκετοί μεταστραφέντες στη Ν. και τη ΝΑ Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Στη δεκαετία 1950 και 1960 συστηματικές προσπάθειες έφεραν τη θρησκεία σχεδόν σε κάθε χώρα και περιοχή του κόσμου. Στη δεκαετία του 1990 αναπτύχθηκαν προγράμματα για τη συστηματική διδασκαλία σε ευρεία κλίμακα, με αποτέλεσμα στην αυγή του 21ου αιώνα να υπάρξουν αθρόες προσελεύσεις νέων ακολούθων σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Αλμανάκ (The World Almanac and Book of Facts 2004):
Η Μπαχάι Πίστη καταχωρήθηκε στο The Britannica Book of the Year (1992–παρόν) ως η δεύτερη περισσότερο εξαπλούμενη από τις ανεξάρτητες θρησκείες του κόσμου σύμφωνα με τους αριθμούς των χωρών στις οποίες αντιπροσωπεύεται. Η εγκυκλοπαίδεια Britannica ισχυρίζεται ότι είναι εγκαθιδρυμένη σε 247 χώρες και περιοχές και αντιπροσωπεύει πάνω από 2.100 εθνικές και φυλετικές ομάδες, ενώ οι Γραφές της έχουν μεταφραστεί σε 800 περίπου γλώσσες. Σύμφωνα με την ίδια πηγή υπάρχουν πάνω από 7.000.000 ακόλουθοι παγκοσμίως [2005]. Επιπροσθέτως τα στατιστικά στοιχεία των Εθνικών Πνευματικών Συναθροίσεων υποδεικνύουν ότι οι οπαδοί της θρησκείας έχουν αυτο-οργανωθεί στις περισσότερες επικράτειες στις οποίες δραστηριοποιούνται.
Η Μπαχάι Πίστη ταξινομήθηκε επίσης από το περιοδικό FP magazine ως η δεύτερη περισσότερο εξαπλούμενη θρησκεία, με ρυθμό ανάπτυξης 1,70%.
Ο Σόγκι Εφφέντι, η κεφαλή της θρησκείας από το 1921 έως το 1957, έγραψε την ακόλουθη επιτομή των διακεκριμένων αρχών των διδασκαλιών του Μπαχαολλά, οι οποίες μαζί με τους νόμους και τις εντολές του Κιτάμπ-ι-Ακντάς συνθέτουν τον θεμέλιο λίθο της Μπαχάι Πίστης:
Η ανεξάρτητη αναζήτηση της αλήθειας αποδεσμευμένη από τη δεισιδαμονία ή την παράδοση· η ενότητα της ανθρώπινης φυλής, η ζωωτικής σπουδαιότητας αρχή και θεμελιώδης δοξασία της Πίστης· η βασική ενότητα όλων των θρησκειών· η καταδίκη όλων των μορφών προκατάληψης, είτε θρησκευτικών ή φυλετικών, ταξικών και εθνικών· η αρμονία μεταξύ θρησκείας και επιστήμης· η ισότητα ανδρών και γυναικών, τα δύο φτερά πάνω στα οποία μπορεί να υψιπετήσει η ανθρωπότητα· η εισαγωγή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης· η υιοθέτηση μιας παγκόσμιας βοηθητικής γλώσσας· η απόρριψη των άκρων της φτώχειας και του πλούτου· η εγκαθίδρυση μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης για τη διευθέτηση των διαφορών ανάμεσα στα έθνη· η εξύψωση του έργου που παράγεται στο πνεύμα της υπηρεσίας, στα πλαίσια της λατρείας· η εξύμνηση της δικαιοσύνης ως κυρίαρχης αρχής στην ανθρώπινη κοινωνία, και της θρησκείας ως κυματοθραύστη για την προστασία όλων των λαών και των εθνών· η εγκαθίδρυση μιας μόνιμης και παγκόσμιας ειρήνης ως υπέρτατο σκοπό του ανθρώπινου γένους —αυτά είναι τα ουσιαστικά στοιχεία που διακήρυξε ο Μπαχαολλά.
Οι ακόλουθες 12 αρχές χρησιμοποιούνται συχνά ως επιτομή των διδασκαλιών της Μπαχάι Πίστης. Προέρχονται από μεταγραφές ομιλιών που δόθηκαν από τον Αμπντόλ-Μπαχά κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στο Παρίσι και τη Νότιο Αμερική, το 1912. Ο κατάλογος δεν είναι επίσημος και κυκλοφορούν αρκετοί τέτοιοι σε γραπτή μορφή ή στο διαδίκτυο.
Η μοναδικότητα του Θεού
Η ενότητα της Θρησκείας
Η ενότητα του ανθρώπινου είδους
H ισότητα των φύλων
Εξάλειψη όλων των μορφών προκατάληψης
Παγκόσμια ειρήνη
Αρμονία θρησκείας και επιστήμης
Ανεξάρτητη έρευνα της αλήθειας
Καθολική υποχρεωτική εκπαίδευση
Παγκόσμια βοηθητική γλώσσα
Μη ανάμιξη σε πολιτικές διαμάχες
Εξάλειψη των άκρων της φτώχειας και του πλούτου
Ειδικότερα σε ότι αφορά στην επιδίωξη της παγκόσμιας ειρήνης ο Μπαχαολλά προϋπόθεσε έναν κόσμο που αγκαλιάζει τη Συλλογική Ασφάλεια ως αναγκαία συνθήκη για την εγκαθίδρυση μιας διαρκούς ειρήνης.
Αν και οι διδασκαλίες της Μπαχάι Πίστης στρέφονται εμφατικά σε κοινωνικά και ηθικά ζητήματα,υπάρχουν αρκετά θεμελιακά κείμενα που περιγράφθηκαν ως μυστικιστικά. To Επτά Κοιλάδες θεωρείται η μεγαλύτερη μυστικιστική σύνθεση του Μπαχα'ο'λλά. Γράφτηκε προς ένα ακόλουθο του Σουφισμού, στο στυλ του Φαριντ αντ-Ντιν Αττάρ. Πρωτομεταφράστηκε στα αγγλικά το 1906 και έτσι έγινε ένα από τα πρωιμότερα βιβλία του Μπαχαολλά στον δυτικό κόσμο. Το Τα Απόκρυφα Λόγια είναι ένα άλλο βιβλίο του γραμμένο κατά την ίδια περίοδο, με 153 σύντομα εδάφια στα οποία ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι έλαβε τη βασική ουσία ορισμένων πνευματικών αληθειών και τις κατέγραψε σε σύντομη μορφή.
Η Διαθήκη
Οι διδασκαλίες της Μπαχάι Πίστης μιλούν για μια "Μείζονα Διαθήκη", συμπαντική και αιώνια, και μία "Ελάσσονα Διαθήκη", μοναδική σε κάθε θρησκευτική έκφραση. Η Ελάσσων Διαθήκη θεωρείται συμφωνία ανάμεσα σε έναν Αγγελιαφόρο του Θεού και τους ακολούθους του και περιλαμβάνει κοινωνικές πρακτικές, καθώς επίσης και τη συνέχεια της αυθεντίας στη θρησκεία. Επί του παρόντος οι ακόλουθοι της Μπαχάι Πίστης θεωρούν την αποκάλυψη του Μπαχαολλά ως δεσμευτική ελάσσονα διαθήκη του Μπαχαολλά προς τους οπαδούς της θρησκείας. Γενικότερα η προσκόλληση στις γραφές της Πίστης θεωρείται αρετή προς την οποία οφείλει να μοχθεί ο πιστός. Η Μείζων Διαθήκη θεωρείται διαρκής συμφωνία μεταξύ του Θεού και του ανθρώπινου γένους.
Θεωρώντας την ενότητα ως βασική ποιότητα της θρησκείας οι ακόλουθοι της Μπαχάι Πίστης ακολουθούν μία διοίκηση για την οποία πιστεύουν ότι είναι εν θεώ διατεταγμένη (χειροτονημένη). Για αυτό θεωρούν οποιεσδήποτε απόπειρες δημιουργίας σχισμάτων και διαιρέσεων ως προσπάθειες αντίθετες προς τις διδασκαλίες του Μπαχαολλά. Διάφορα σχίσματα προκλήθηκαν στην ιστορία της Μπαχάι Πίστης επικεντρωμένα στο ζήτημα της διαδοχής με σχετικά μικρή επιτυχία και απέτυχαν να προσελκύσουν πολυάριθμους οπαδούς. Οι ακόλουθοι διαιρέσεων θεωρούνται διασπαστές της Διαθήκης και απομακρύνονται, ουσιαστικά αφορίζονται.

Χρονολόγιο
1844
Ο Μπαμπ διακηρύσσει την αποστολή του στο Σιράζ, Ιράν
1850
Ο Μπαμπ εκτελείται δημόσια στο Ταμπρίζ, Ιράν
1852
Χιλιάδες Μπαμπιστών εκτελούνται
Ο Μπαχαολλά φυλακίζεται και υποχρεούται σε εξορία
1863
Ο Μπαχαολλά ανακοινώνει τον ισχυρισμό του ότι είναι ο Αναμενόμενος
Υποχρεούται να εγκαταλείψει τη Βαγδάτη για την Κωνσταντινούπολη και κατόπιν για την Αδριανούπολη
1868
Ο Μπαχαολλά περιορίζεται στην Άκκα, στην Παλαιστίνη
1892
Ο Μπαχαολλά πεθαίνει κοντά στην Άκκα
Η διαθήκη του ορίζει τον Αμπντόλ-Μπαχά ως διάδοχο
1908
Ο Αμπντόλ-Μπαχά απελευθερώνεται από τη φυλακή
1921
Ο Αμπντόλ-Μπαχά πεθαίνει στη Χάιφα
Η διαθήκη του υποδεικνύει τον Σόγκι Εφφέντι ως Φύλακα
1963
Εκλέγεται για πρώτη φορά ο Παγκόσμιος Οίκος της Δικιαιοσύνης
Ως θρησκεία η Μπαχάι Πίστη έχει το υπόβαθρό της σε δύο προγενέστερα αλλά εντελώς διαφορετικά στην ουσία τους κινήματα, στον Σιιτικό Σαϊκισμό (Σαΐκ, επίσης Σεΐχης ως θρησκευτικός τίτλος) και την Μπαμπί Πίστη. Ο Σαϊκισμός, επικεντρωμένος στην πεποίθηση ότι υπάρχει ένας τέλειος Ιμάμ (Ιμάμης) επί της γης σε όλες τις περιόδους της ιστορίας, ανέμενε την επιστροφή του κρυμμένου Δωδέκατου Ιμάμ στην περίοδο 1260/1844. Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός Σαΐκ προσχώρησε στο μεσσιανικό κίνημα του Μπαμπισμού το 1840, όταν ο Σαγιέντ Άλι-Μουχάμαντ Σιράζι προκήρυξε τον εαυτό του πρώτο Μπαμπ, ή «πύλη» του Δωδέκατου Ιμάμ. Καθώς η νέα θρησκεία εξαπλωνόταν, ξέσπασαν ταραχές ανάμεσα στους Σιίτες και τους Μπαμπιστές. Η κυβερνητική επέμβαση κατέληξε σε σφαγή των Μπαμπιστών.
Σε γενικές γραμμές η ιστορία της Μπαχάι Πίστης ανιχνεύεται συχνά μέσω μιας σειράς καθοδηγητών, κεντρικών μορφών της θρησκείας, που ξεκινούν με τη διακήρυξη του Μπαμπ 23 Μαΐου 1844 στο Σιράζ. Η παράδοση της Μπαχάι Πίστης στις πρώιμες φάσεις της ήταν απομονωμένη στις επικράτειες της Περσικής και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έως τον θάνατο του Μπαχαολλά το 1892. Σύντομα εμφανίστηκαν ακόλουθοι της θρησκείας σε 13 χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Υπό την ηγεσία του γιου του, Αμπντόλ-Μπαχά, η Μπαχάι Πίστη εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και την Αμερική και ενισχύθηκε στο Ιράν παρά τις υφιστάμενες διώξεις.[26] Μετά τον θάνατο του Αμπντου'λ-Μπαχά το 1921, η ηγεσία της κοινότητας της Μπαχάι Πίστης εισήλθε σε μια νέα φάση, εξελισσόμενη σε διαχειριστική τάξη με ένα σύστημα εκλεγμένων σωμάτων.
Οι νόμοι της Πίστης Μπαχάι προέρχονται κυρίως από το Κιτάμπ-ι-Αγκντάς, το οποίο γράφτηκε από τον Μπαχά'ο'λλά. Τα παρακάτω αντιπροσωπεύουν ορισμένους από τους βασικούς νόμους:
Οι ακόλουθοι της Πίστης άνω των 15 ετών εντέλλονται να απαγγέλλουν μία από τις υποχρεωτική προσευχή κάθε μέρα. Υπάρχουν τρεις τέτοιες προσευχές από τις οποίες μπορεί να επιλέξει κανείς μία ανά ημέρα.
Η συκοφαντία και η κακολογία απαγορεύονται και αποκηρύσσονται.
Οι ενήλικες ακόλουθοι άνω των 15 εως 70 ετών που χαίρουν καλής υγείας τηρούν νηστεία 19 ημερών από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου από τις 2 έως τις 20 Μαρτίου κατ' έτος.
Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά είναι απαγορευμένα, εκτός και αν απαιτούνται με συνταγή γιατρού.
Οι ερωτικές σχέσεις επιτρέπονται μόνο ανάμεσα στον σύζυγο και τη σύζυγο και συνεπώς οι προγαμιαίες, όπως και οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις απαγορεύονται.
Επίσης απαγορευμένα είναι τα τυχερά παιχνίδια (τζόγος).
Παρόλο που ορισμένοι από τους νόμους του Κιτάμπ-ι-Αγκντάς είναι εφαρμόσιμοι στην παρούσα εποχή και μπορούν να επιβληθούν σε ένα βαθμό από τους διοικητικούς θεσμούς ο Μπαχαολλά προέβλεψε την προοδευτική εφαρμογή και άλλων νόμων, που εξαρτώνται άμεσα από την ύπαρξη μιας δεσπόζουσας κοινωνίας Μπαχάι. Αυτοί οι νόμοι, όταν δεν έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τους νόμους της χώρας στην οποία είναι εγκατεστημένη και δραστηριοποιείται αυτή η κοινωνία, είναι δεσμευτικοί για κάθε ακόλουθο της Πίστης και η τήρηση των προσωπικών νόμων, όπως η προσευχή ή η νηστεία, είναι αποκλειστική υπευθυνότητα του ατόμου.


Οίκος Λατρείας, Λάνγκενχαϊν, Γερμανία

Οι περισσότερες συγκεντρώσεις των ακολούθων της Πίστης γίνονται σε κατοικίες, τοπικά κέντρα ή ιδιαίτερες εγκαταστάσεις, τους Οίκους Λατρείας. Υπάρχουν σήμερα επτά Οίκοι Λατρείας, ένας ανά ήπειρο και ένας υπό κατασκευή στη Χιλή.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ