Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Η  ΤΟΥΡΚΙΚΗ  ΣΗΜΑΙΑ 

          Η  ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ  ΤΟΥ  ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ  

Το αρχαιότερο ελληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η ημισέληνος είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια το βρίσκουμε σε πολλές ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία και την Μικρά Ασία. Την ημισέληνο τη βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική αποικία του Βυζαντίου, πάνω στην οποία βρίσκεται η σημερινή Κωνσταντινούπολη.  

Το  σύμβολο της πόλης του  Βυζαντίου, το λεγάμενο "ηλιοσεληνάτο" νόμισμα  έχει χαραγμένη μία ημισέληνο,  η οποία συμβολίζει την Εκάτη και περικλείει ένα μικρό ήλιο-άστρο, το οποίο συμβολίζει την Αφροδίτη.
Στον 5ο αιώνα μ.Χ. σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αναστασίου Α (491-518 μ.Χ.), βρίσκουμε νόμισμα που στη μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα και στην άλλη την ημισέληνο. Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες συναντούμε την ημισέληνο με πολλούς τρόπους σε απεικονίσεις στο Βυζάντιο.


ΤΟ  ΣΥΜΒΟΛΟ  ΤΗΣ  ΕΚΑΤΗΣ  ΚΑΙ  ΤΗΣ  ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ  ΣΤΟ  ΒΥΖΑΝΤΙΟ



   



Η  ΣΗΜΑΙΑ  ΤΟΥ  ΙΣΡΑΗΛ

ΤΟ  "ΑΣΤΡΟ  ΤΟΥ  ΔΑΥΙΔ"  ΕΙΝΑΙ  (ΚΙ  ΑΥΤΟ)  ΑΡΧΑΙΟ  ΕΛΛΗΝΙΚΟ  ΣΥΜΒΟΛΟ. 

ΤΟ  ΣΥΜΒΟΛΟ  ΤΟΥ  ΝΑΟΥ  ΤΟΥ  ΔΙΟΣ



Το Άστρο του Δαβίδ  θεωρείται  ως  ένα εβραϊκό σύμβολο.  Αποτελείται από δυο ισόπλευρα τρίγωνα, το ένα προς τα επάνω και το άλλο προς τα κάτω, που σχηματίζουν έξι κορυφές. Σύμφωνα με την παράδοση των Εβραίων είναι σύμβολο του Γιαχβέ. Το τρίγωνο με την μια γωνία προς τα πάνω συμβολίζει τον πνευματικό κόσμο του και τον Ουρανό, ενώ το κάτω τρίγωνο την σαρκική φύση του και την Γη. Επίσης αντιπροσωπεύει την ένωση αρσενικού και θηλυκού.
Το Magen David (ασπίδα του Δαβίδ, όπως είναι συχνότερα γνωστό, το αστέρι του Δαβίδ) είναι το σύμβολο που συνδέεται σήμερα με τον Ιουδαϊσμό, αλλά αυτό είναι πραγματικά ένα σχετικά νέο εβραϊκό σύμβολο. Υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει την Ασπίδα του Δαβίδ (ή ίσως αυτό το έμβλημα), αλλά δεν υπάρχει πραγματικά καμία αναφορά γι’ αυτό σε οποιαδήποτε πρόωρη ραβινική λογοτεχνία. Στην πραγματικότητα, το σύμβολο είναι πάρα πολύ σπάνιο στην πρόωρα εβραϊκή λογοτεχνία και στα έργα τέχνης των Εβραίων.
Το σύμβολο των συνδυασμένων ισόπλευρων τριγώνων είναι κοινό στη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική, και θεωρείται ότι φέρνει την καλή τύχη. Εμφανίζεται περιστασιακά σε πρόωρο εβραϊκό έργο τέχνης, αλλά ποτέ ως αποκλειστικά εβραϊκό σύμβολο.

Στο 17ο αιώνα, έγινε μια δημοφιλής πρακτική να τεθεί το σύμβολο έξω από συναγωγές, για να τις προσδιορίσει ως εβραϊκούς ναούς λατρείας με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που ένας σταυρός προσδιορίζει ένα χριστιανικό ναό για τους Χριστιανούς. 

Δεν υπάρχει οποιαδήποτε εξήγηση γιατί αυτό το σύμβολο επιλέχτηκε, από κάποιο άλλο σύμβολο.

Το Αστέρι του Δαβίδ κέρδισε τη δημοτικότητα ως σύμβολο Ιουδαϊκό, όταν υιοθετήθηκε ως έμβλημα στη σιωνιστική μετακίνηση το 1897, αλλά το σύμβολο συνέχισε να είναι αμφισβητούμενο για πολλά ακόμη έτη. 

Όταν το σύγχρονο κράτος το Ισραήλ ιδρύθηκε, υπήρξε μεγάλη συζήτηση πέρα από εάν αυτό το σύμβολο πρέπει να χρησιμοποιηθεί στη σημαία.

Σήμερα, το Αστέρι του Δαβίδ είναι ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο Ιουδαϊκό σύμβολο. Εμφανίζεται στη σημαία του Ισραήλ,το οποίο καθιερώθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1948, και το ισραηλινό σύμβολο του Ερυθρού Σταυρού είναι γνωστό ως Magen Δαβίδ Adom.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ