ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΦΩΤΙΑΔΟΥ. ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΚΕ.
Στὴν φωτογραφία διακρίνεται ὁ Ἀντισυνταγματάρχης Ἀριστείδης Χαμόδρακας 49 ἐτῶν καὶ οἱ τρεῖς υἱοί του:
Ἰωάννης 22 ἐτῶν, τελειόφοιτος τῆς Νομικῆς,
Κωνσταντῖνος 20 ἐτῶν, φοιτητὴς τῆς Νομικῆς, καὶ
Ὀδυσσεύς, 18 ἐτῶν, φοιτητὴς τοῦ Πολυτεχνείου.
Ἐκκαθαρίσεις «ἀντιδραστικῶν» ἀπὸ τὸν ΕΛΑΣ
14 Δεκεμβρίου 2019 ἀπὸ τὴν Φιλονόη Κανέλλος Ντόντος
Ἐγκλήματα κομμουνιστῶν…
Κατὰ τὰ «Δεκεμβριανά του 1944» στὴν Ἀθήνα οἱ ΕΛΑΣίτες, κατόπιν ὑποδείξεως τῆς «ΟΠΛΑ», τοὺς συνέλαβαν.
Αὐτοὺς τοὺς ἄνδρες εἶχαν ἀπὸ καιρό χαρακτηρίση ὡς «ἀντιδραστικοὺς» καὶ «ἐθνικόφρονες», ἐφ’ ὅσον ὁ πατήρ, ὡς ἀξιωματικὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, οὐδέποτε ἢθέλησε νὰ ἐνταχθῇ στὸν ΕΛΑΣ. Αὐτὸ ἦταν καὶ ἡ αἰτία γιὰ νὰ στοχοποιηθῇ τόσο ὁ ἴδιος ὅσο καὶ τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας του.
Πιὸ συγκεκριμένα τὸν Ἀντισυνταγματάρχη καὶ τὰ δύο του παιδιά, Ἰωάννη καὶ Κώστα, συνέλαβαν οἱ κομμουνιστὲς τοῦ ΕΛΑΣ, ὑπὸ τὸν καπετὰν Ὀρέστη (Ἀνδρέας Μουντρίχας) στὸ Κουκάκι, καὶ ἀφοῦ ὑπέστησαν ἀνηλεῆ ξυλοδαρμὸ μὲ τὰ κοντάκια τῶν τυφεκίων τους, καὶ ἀφοῦ τοὺς κατέστησαν ἀνημπόρους νὰ περπατήσουν, τοὺς ἐδολοφόνησαν καὶ τοὺς ἄφησαν αἱμοφύρτους στὸν δρόμο.
Προηγουμένως, σὲ παρακλήσεις τοῦ πατρὸς πρὸς τοὺς δημίους τους, νὰ ἀφεθοῦν τὰ παιδιά, τοὐλάχιστον, ἐλεύθερα καὶ νὰ ἐκτελεσθῇ μόνον ὁ ἴδιος, οἱ δήμιοι, ὡς τελευταῖο μαρτύριο πρὸς τὸν πατέρα, ἐπέλεξαν νὰ ἰδῇ μὲ τὰ ἴδια του τὰ μάτια νὰ ἐκτελῶνται ἐμπρός του τὰ παιδιά του, πρὶν νὰ ἐκτελεσθῇ καὶ ὁ ἴδιος.
Τὸν τρίτο υἱό, τὸν Ὀδυσσέα, τὸν ὁποῖο συνέχιζαν νὰ ἀναζητοῦν, καθὼς εἶχε προσωρινῶς διαφύγη,τελικῶς συνέλαβαν στὸ Θησεῖο, καὶ ἀφοῦ ὑπέστη καὶ αὐτὸς τὰ πάνδεινα τὸν μετέφεραν στὰ Πετράλωνα, ὅπου τὸν ἔριξαν στὸ ῥέμα πυροβολῶντας τον ἀρχικῶς στὰ πόδια, μετὰ στὰ χέρια, καὶ ἐν συνεχείᾳ στὸ κεφάλι.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΑΡΤΥΡΑ 20 Δεκεμβρίου 1944
Ο μάρτυρας Διονυσίος Ντινιώτης του Αθανασίου, ετών 29, Ιατρός έκ Φιλιατρών.
«Την 5η Δεκεμβρίου ημέρα Τρίτη κατά το βράδυ άρχισαν οι Εαμίτες την επίθεση εναντίον της Ανωτέρας Διοικήσεως Στερεάς από την Πλατεία Αγίου Γεωργίου και των γύρω παρόδων. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας πέρασαν από το σπίτι μου και πληροφορηθέντες οτι είμαι ιατρός με επιστράτευσαν, όπως τούτο έπραξαν και δι' άλλους, δια να προσφέρω τας υπηρεσίας μου. Με ωδήγησαν με 11 νοσηλευομένους ιδικούς των εις τα Τουρκοβούνια επάνω πρός Κυψέλη και εις ένα πρόχειρο Νοσοκομείο σε κάποιο σπίτι και μου συνέστησαν να μην επιχειρήσω να φύγω, διότι θα υποστώ την τύχη ην υπέστησαν οι άνδρες της Ανωτέρας Διοικήσεως προσθέτοντας ότι, αυτούς τους εξετέλεσαν ως προδότες. Εκεί εις τό προσωρινό ιατρείο έφθασα περί την 5ην απογευματινή ώρα. Κατά τας 6,30' μ.μ. της ιδίας ημέρας ήκουσα δυνατούς θρήνους, προερχομένους από μία σπηλιά απέχουσα από το ιατρείο περί τα 50 μέτρα. Εζήτησα πληροφορίας και τότε μου ανεκοινώθη ότι σκοτώνουν τούς προδότας της Ανωτέρας Διοικήσεως. Οί θρήνοι ήσαν πολλών ανθρώπων: «Μάνα μου, Παναγιά μου και άλλα συγκεχυμένα» και διήρκεσαν επί ημίσεια ώρα. Συνάγεται ότι επρόκειτο περί εκτελέσεων γενομένων ουχί διά πυροβόλων όπλων, άλλα δι' άλλων μέσων».
Αναφορά της Φρουράς Χωροφυλακής του Νοσοκομείου Ερυθρού Σταυρού
Την 21-12-44 παρουσιάσθη στο Νοσοκομείο γυμνός και αιμόφυρτος
ο Χωροφύλαξ Λόγκας Αριστείδης του Γεωργίου, όστις ανέφερε τα έξης:
Κρατούμενος εις τας Φύλακας Αβέρωφ, ώς δοσίλογος, συνελήφθη υπό των έλασιτών την 18-12-44 κατά την γενομένην ύπ' αυτών κατάληψιν τών Φυλακών μετά 100 περίπου έτέρων κρατουμένων μεταξύ των οποίων και οι τέως Υπουργοί Μπάκος και Πηρουνάκης και ώδηγήθησάν είς τήν Πολιτοφυλακήν Γκύζη κακοποιηθέντες καθ' οδόν.
Την 20-12-44 ο ανωτέρω Χωροφύλαξ μεθ' έτέρων 6 κρατουμένων, μεταξύ των όποιων, ό Χωροφύλαξ της Ειδικής Ασφαλείας Πάλλας, εις έτερος Χωροφύλαξ και εις Νομάρχης αγνώστου ταυτότητος, ώδηγήθησαν είς το άκρον του συνοικισμοϋ Γκύζη εντός ρέματος προς εκτέλεσιν. Πράγματι αφού απεγυμνώθησαν εβλήθησαν δι' αυτομάτου και εξετελέσθησαν.
Ό Χωροφύλαξ όμως ούτος δεχθείς δύο τραύματα εις την αριστεράν ωμοπλάτη και τον βραχίονα έπεσε πρηνής παριστάνων τον νεκρόν. Ακολούθως οι εκτελεσταί έβαλον διά περιστρόφου την τελειωτική βολή κατά της κεφαλής των έκτελεσθέντων. Κατ' ευτυχή όμως σύμπτωση ή σφαίρα έπληξε τούτον ελαφρώς και ούτω κατόρθωσε μετά την αποχώρηση του εκτελεστικού αποσπάσματος, να διαφύγει νά τύχει κατά τη νύκτα εκείνην περιθάλψεως παρά τινι οίκία καί την επομένη να παρουσιασθεί εις το Νοσοκομείο.
ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ;
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ ΒΑΡΟΥΧΑΚΗ:
Ἰωάννης 22 ἐτῶν, τελειόφοιτος τῆς Νομικῆς,
Κωνσταντῖνος 20 ἐτῶν, φοιτητὴς τῆς Νομικῆς, καὶ
Ὀδυσσεύς, 18 ἐτῶν, φοιτητὴς τοῦ Πολυτεχνείου.
Ἐκκαθαρίσεις «ἀντιδραστικῶν» ἀπὸ τὸν ΕΛΑΣ
14 Δεκεμβρίου 2019 ἀπὸ τὴν Φιλονόη Κανέλλος Ντόντος
Ἐγκλήματα κομμουνιστῶν…
Κατὰ τὰ «Δεκεμβριανά του 1944» στὴν Ἀθήνα οἱ ΕΛΑΣίτες, κατόπιν ὑποδείξεως τῆς «ΟΠΛΑ», τοὺς συνέλαβαν.
Αὐτοὺς τοὺς ἄνδρες εἶχαν ἀπὸ καιρό χαρακτηρίση ὡς «ἀντιδραστικοὺς» καὶ «ἐθνικόφρονες», ἐφ’ ὅσον ὁ πατήρ, ὡς ἀξιωματικὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, οὐδέποτε ἢθέλησε νὰ ἐνταχθῇ στὸν ΕΛΑΣ. Αὐτὸ ἦταν καὶ ἡ αἰτία γιὰ νὰ στοχοποιηθῇ τόσο ὁ ἴδιος ὅσο καὶ τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας του.
Πιὸ συγκεκριμένα τὸν Ἀντισυνταγματάρχη καὶ τὰ δύο του παιδιά, Ἰωάννη καὶ Κώστα, συνέλαβαν οἱ κομμουνιστὲς τοῦ ΕΛΑΣ, ὑπὸ τὸν καπετὰν Ὀρέστη (Ἀνδρέας Μουντρίχας) στὸ Κουκάκι, καὶ ἀφοῦ ὑπέστησαν ἀνηλεῆ ξυλοδαρμὸ μὲ τὰ κοντάκια τῶν τυφεκίων τους, καὶ ἀφοῦ τοὺς κατέστησαν ἀνημπόρους νὰ περπατήσουν, τοὺς ἐδολοφόνησαν καὶ τοὺς ἄφησαν αἱμοφύρτους στὸν δρόμο.
Προηγουμένως, σὲ παρακλήσεις τοῦ πατρὸς πρὸς τοὺς δημίους τους, νὰ ἀφεθοῦν τὰ παιδιά, τοὐλάχιστον, ἐλεύθερα καὶ νὰ ἐκτελεσθῇ μόνον ὁ ἴδιος, οἱ δήμιοι, ὡς τελευταῖο μαρτύριο πρὸς τὸν πατέρα, ἐπέλεξαν νὰ ἰδῇ μὲ τὰ ἴδια του τὰ μάτια νὰ ἐκτελῶνται ἐμπρός του τὰ παιδιά του, πρὶν νὰ ἐκτελεσθῇ καὶ ὁ ἴδιος.
Τὸν τρίτο υἱό, τὸν Ὀδυσσέα, τὸν ὁποῖο συνέχιζαν νὰ ἀναζητοῦν, καθὼς εἶχε προσωρινῶς διαφύγη,τελικῶς συνέλαβαν στὸ Θησεῖο, καὶ ἀφοῦ ὑπέστη καὶ αὐτὸς τὰ πάνδεινα τὸν μετέφεραν στὰ Πετράλωνα, ὅπου τὸν ἔριξαν στὸ ῥέμα πυροβολῶντας τον ἀρχικῶς στὰ πόδια, μετὰ στὰ χέρια, καὶ ἐν συνεχείᾳ στὸ κεφάλι.
Τὰ μόνα μέλη, ποὺ ἐγλύτωσαν ἀπὸ τὴν ἐν λόγῳ οἰκογένεια, ἀπὸ τὴν μανία τῶν κομμουνιστῶν, ἦσαν ὁ τέταρτος καὶ μικρότερος υἱὸς καὶ ἡ μητέρα του, καθὼς εὑρίσκοντο σὲ οἰκία συγγενικοῦ τους προσώπου.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας στην Πλατεία Συντάγματος στις 3 Δεκεμβρίου του 1944
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ιωάννας Κλειάσιου «Γιώργος Ζαμπέτας βίος και πολιτεία», εκδ. Ντέφι 1997
«Η Ευριδίκη είχε έναν αδελφό που ήταν στο πολιτικό σώμα του κομμουνιστικού κόμματος, σκληροτράχηλος. Μιλάω για 1944, πάνω στο φευγιό των Γερμανών. Δεκέμβρης μήνας. Είναι μέρα Κυριακή, 3 Δεκέμβρη και νύχτα- νύχτα, το πρωί έχει βγει ο τηλεβόας για να συγκεντρωθούμε όλοι της περιοχής μας στο γήπεδο της Αρτέμιδος για να πάμε στο Σύνταγμα, πεζοί και να βροντοφωνάξουμε «Λαοκρατία και όχι Βασιλιά». Στα πράγματα είναι ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Παίρνω την Ευρυδίκη και κατηφορίζουμε όλοι μαζί τραγουδώντας.
Αφού είχαμε προχωρήσει αρκετά κι είχαμε δώσει το παρών, της λέω, πάμε μωρή να φύγουμε αφού μας είδαν ότι ήρθαμε, να πάμε την περατζάδα μας, να τριφτούμε, να ξετριφτούμε, να δούμε τι θα κάνουμε.
Όχι, μου λέει, θα το μάθει ο αδερφός μου και θα με σκοτώσει. Καλά, της λέω, δε σε σκότωσε πέντε χρόνια που τραβιόμαστε, θα σε σκοτώσει τώρα, που έχει κι άλλες δουλειές στο μυαλό του; Όχι, πάλι αυτή, θα προσβάλλουμε και το Κόμμα. Καλά, της απαντάω, πάμε στο Σύνταγμα κι άμα χαθούμε το ραντεβού μας θα είναι στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη, στη Σταδίου.
Προχωράμε προχωράμε, γινόμαστε χιλιάδες απ’ τις άλλες πορείες που ενωνόμαστε και φτάνουμε στο κέντρο.
Πολύς κόσμος, μα πάρα πολύς.
Εμείς είμαστε στην Καραγιώργη Σερβίας και βροντοφωνάζουμε.
Μπροστά μας στην πλατεία είναι αστυνόμοι και διάφοροι γαλονάδες. Οπότε φωνάζουμε εμείς ,«Λαοκρατία και όχι Βασιλιά», αυτοί μας λένε να φύγουμε. Εμείς είμαστε πολύ προκλητικοί. Συνέχεια τους προκαλούμε. Σε μια στιγμή πάμε να τους αρπάξουμε τους αστυνομικούς, να τους λιανίσουμε. Σε λίγο όμως φέρνουνε έναν με τέσσερα γαλόνια, αξιωματικό, πηγμένο στη μούρη και παντού στο αίμα.
Τον βλέπουνε οι αστυφυλάκοι κι αγριεύουνε, αρπάζουνε τ’ αυτόματα κι αρχίζουν να ρίχνουν. Μπορεί να ρίχναν στον αέρα μπορεί πάνω μας, δεν ξέραμε. Έγινε ένα αλαλούμ. Τρέχαμε, ποδοπατιόμασταν να φύγουμε.
(…)
Πήρα σιγά σιγά τις ανάσες μου και τράβηξα για το άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Με περίμενε η Ευριδίκη. Εμένα με είχανε καταξεσκίσει, ούτε παλτό, ούτε βρακί υπήρχε. Ξεκινάμε από κει με το πόδι να πάμε στου Λιούμη, στο Αιγάλεω. Προχωρώντας όλο μπλόκα. Αλτ, τι είσαστε; Συναγωνιστές, απαντάγαμε, γυρνάμε απ’ το Σύνταγμα.
Περάστε, δρόμο για τη μονάδα σας.
(…)
Φτάνουμε επιτέλους στη γειτονιά μας. Αλλά είναι η ώρα που αρχινάει το μακελειό. Πλακώνουν από παντού ένοπλοι Ελασίτες μες την Αθήνα και ρίχνουνε και γίνεται της πουτάνας. Από τη γειτονιά μας την πρώτη μέρα φύγανε 24 παλικάρια και γυρίσανε τρία. Τους έφαγε το σκοτάδι. Βάζανε δυναμίτες σε σπίτια κι αρχίσανε οι οδομαχίες.
(…)
Ο Γιώργος Ζαμπέτας στην Πλατεία Συντάγματος στις 3 Δεκεμβρίου του 1944
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ιωάννας Κλειάσιου «Γιώργος Ζαμπέτας βίος και πολιτεία», εκδ. Ντέφι 1997
«Η Ευριδίκη είχε έναν αδελφό που ήταν στο πολιτικό σώμα του κομμουνιστικού κόμματος, σκληροτράχηλος. Μιλάω για 1944, πάνω στο φευγιό των Γερμανών. Δεκέμβρης μήνας. Είναι μέρα Κυριακή, 3 Δεκέμβρη και νύχτα- νύχτα, το πρωί έχει βγει ο τηλεβόας για να συγκεντρωθούμε όλοι της περιοχής μας στο γήπεδο της Αρτέμιδος για να πάμε στο Σύνταγμα, πεζοί και να βροντοφωνάξουμε «Λαοκρατία και όχι Βασιλιά». Στα πράγματα είναι ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Παίρνω την Ευρυδίκη και κατηφορίζουμε όλοι μαζί τραγουδώντας.
Αφού είχαμε προχωρήσει αρκετά κι είχαμε δώσει το παρών, της λέω, πάμε μωρή να φύγουμε αφού μας είδαν ότι ήρθαμε, να πάμε την περατζάδα μας, να τριφτούμε, να ξετριφτούμε, να δούμε τι θα κάνουμε.
Όχι, μου λέει, θα το μάθει ο αδερφός μου και θα με σκοτώσει. Καλά, της λέω, δε σε σκότωσε πέντε χρόνια που τραβιόμαστε, θα σε σκοτώσει τώρα, που έχει κι άλλες δουλειές στο μυαλό του; Όχι, πάλι αυτή, θα προσβάλλουμε και το Κόμμα. Καλά, της απαντάω, πάμε στο Σύνταγμα κι άμα χαθούμε το ραντεβού μας θα είναι στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη, στη Σταδίου.
Προχωράμε προχωράμε, γινόμαστε χιλιάδες απ’ τις άλλες πορείες που ενωνόμαστε και φτάνουμε στο κέντρο.
Πολύς κόσμος, μα πάρα πολύς.
Εμείς είμαστε στην Καραγιώργη Σερβίας και βροντοφωνάζουμε.
Μπροστά μας στην πλατεία είναι αστυνόμοι και διάφοροι γαλονάδες. Οπότε φωνάζουμε εμείς ,«Λαοκρατία και όχι Βασιλιά», αυτοί μας λένε να φύγουμε. Εμείς είμαστε πολύ προκλητικοί. Συνέχεια τους προκαλούμε. Σε μια στιγμή πάμε να τους αρπάξουμε τους αστυνομικούς, να τους λιανίσουμε. Σε λίγο όμως φέρνουνε έναν με τέσσερα γαλόνια, αξιωματικό, πηγμένο στη μούρη και παντού στο αίμα.
Τον βλέπουνε οι αστυφυλάκοι κι αγριεύουνε, αρπάζουνε τ’ αυτόματα κι αρχίζουν να ρίχνουν. Μπορεί να ρίχναν στον αέρα μπορεί πάνω μας, δεν ξέραμε. Έγινε ένα αλαλούμ. Τρέχαμε, ποδοπατιόμασταν να φύγουμε.
(…)
Πήρα σιγά σιγά τις ανάσες μου και τράβηξα για το άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Με περίμενε η Ευριδίκη. Εμένα με είχανε καταξεσκίσει, ούτε παλτό, ούτε βρακί υπήρχε. Ξεκινάμε από κει με το πόδι να πάμε στου Λιούμη, στο Αιγάλεω. Προχωρώντας όλο μπλόκα. Αλτ, τι είσαστε; Συναγωνιστές, απαντάγαμε, γυρνάμε απ’ το Σύνταγμα.
Περάστε, δρόμο για τη μονάδα σας.
(…)
Φτάνουμε επιτέλους στη γειτονιά μας. Αλλά είναι η ώρα που αρχινάει το μακελειό. Πλακώνουν από παντού ένοπλοι Ελασίτες μες την Αθήνα και ρίχνουνε και γίνεται της πουτάνας. Από τη γειτονιά μας την πρώτη μέρα φύγανε 24 παλικάρια και γυρίσανε τρία. Τους έφαγε το σκοτάδι. Βάζανε δυναμίτες σε σπίτια κι αρχίσανε οι οδομαχίες.
(…)
ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΑΡΤΥΡΑ 20 Δεκεμβρίου 1944
Ο μάρτυρας Διονυσίος Ντινιώτης του Αθανασίου, ετών 29, Ιατρός έκ Φιλιατρών.
«Την 5η Δεκεμβρίου ημέρα Τρίτη κατά το βράδυ άρχισαν οι Εαμίτες την επίθεση εναντίον της Ανωτέρας Διοικήσεως Στερεάς από την Πλατεία Αγίου Γεωργίου και των γύρω παρόδων. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας πέρασαν από το σπίτι μου και πληροφορηθέντες οτι είμαι ιατρός με επιστράτευσαν, όπως τούτο έπραξαν και δι' άλλους, δια να προσφέρω τας υπηρεσίας μου. Με ωδήγησαν με 11 νοσηλευομένους ιδικούς των εις τα Τουρκοβούνια επάνω πρός Κυψέλη και εις ένα πρόχειρο Νοσοκομείο σε κάποιο σπίτι και μου συνέστησαν να μην επιχειρήσω να φύγω, διότι θα υποστώ την τύχη ην υπέστησαν οι άνδρες της Ανωτέρας Διοικήσεως προσθέτοντας ότι, αυτούς τους εξετέλεσαν ως προδότες. Εκεί εις τό προσωρινό ιατρείο έφθασα περί την 5ην απογευματινή ώρα. Κατά τας 6,30' μ.μ. της ιδίας ημέρας ήκουσα δυνατούς θρήνους, προερχομένους από μία σπηλιά απέχουσα από το ιατρείο περί τα 50 μέτρα. Εζήτησα πληροφορίας και τότε μου ανεκοινώθη ότι σκοτώνουν τούς προδότας της Ανωτέρας Διοικήσεως. Οί θρήνοι ήσαν πολλών ανθρώπων: «Μάνα μου, Παναγιά μου και άλλα συγκεχυμένα» και διήρκεσαν επί ημίσεια ώρα. Συνάγεται ότι επρόκειτο περί εκτελέσεων γενομένων ουχί διά πυροβόλων όπλων, άλλα δι' άλλων μέσων».
Αναφορά της Φρουράς Χωροφυλακής του Νοσοκομείου Ερυθρού Σταυρού
Την 21-12-44 παρουσιάσθη στο Νοσοκομείο γυμνός και αιμόφυρτος
ο Χωροφύλαξ Λόγκας Αριστείδης του Γεωργίου, όστις ανέφερε τα έξης:
Κρατούμενος εις τας Φύλακας Αβέρωφ, ώς δοσίλογος, συνελήφθη υπό των έλασιτών την 18-12-44 κατά την γενομένην ύπ' αυτών κατάληψιν τών Φυλακών μετά 100 περίπου έτέρων κρατουμένων μεταξύ των οποίων και οι τέως Υπουργοί Μπάκος και Πηρουνάκης και ώδηγήθησάν είς τήν Πολιτοφυλακήν Γκύζη κακοποιηθέντες καθ' οδόν.
Την 20-12-44 ο ανωτέρω Χωροφύλαξ μεθ' έτέρων 6 κρατουμένων, μεταξύ των όποιων, ό Χωροφύλαξ της Ειδικής Ασφαλείας Πάλλας, εις έτερος Χωροφύλαξ και εις Νομάρχης αγνώστου ταυτότητος, ώδηγήθησαν είς το άκρον του συνοικισμοϋ Γκύζη εντός ρέματος προς εκτέλεσιν. Πράγματι αφού απεγυμνώθησαν εβλήθησαν δι' αυτομάτου και εξετελέσθησαν.
Ό Χωροφύλαξ όμως ούτος δεχθείς δύο τραύματα εις την αριστεράν ωμοπλάτη και τον βραχίονα έπεσε πρηνής παριστάνων τον νεκρόν. Ακολούθως οι εκτελεσταί έβαλον διά περιστρόφου την τελειωτική βολή κατά της κεφαλής των έκτελεσθέντων. Κατ' ευτυχή όμως σύμπτωση ή σφαίρα έπληξε τούτον ελαφρώς και ούτω κατόρθωσε μετά την αποχώρηση του εκτελεστικού αποσπάσματος, να διαφύγει νά τύχει κατά τη νύκτα εκείνην περιθάλψεως παρά τινι οίκία καί την επομένη να παρουσιασθεί εις το Νοσοκομείο.
ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ;
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ ΒΑΡΟΥΧΑΚΗ:
«Οι αμερικανοί το 2015 με ρώτησαν τι θα κάνουμε, εμείς του ΣΥΡΙΖΑ, αν φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Grexit).
Απάντησα: Καταλαβαίνετε, είμαι ριζοσπάστης μαρξιστής. Εάν επικρατήσει χάος στην Ελλάδα, θα χορεύουμε στους δρόμους. Αυτού του είδους το χάος είναι για μας ευπρόσδεκτο».
Ο μαρξιστής Βαρουχάκης έχοντας βίλες και ασφαλισμένες τεράστιες καταθέσεις σε ιουδαϊκές τράπεζες του εξωτερικού, μας προετοίμαζε μαρξιστικό χάος, για να χορεύει στους δρόμους, ενώ οι μισοί έλληνες θα έσφαζαν τους άλλους μισούς.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Ο ΚΟΥΛΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ "ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ. Παναγιώτης Αποστόλου, PRONEWS.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα χρόνια της Μεταπολιτευτικής Ελλάδος, το πολιτικό κατεστημένο έγινε ένα με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ. Τα κόμματα Εξουσίας, με τα μεγάλα Μέσα (τηλεόραση, ραδιόφωνα, εφημερίδες και τα τελευταία χρόνια και διαδικτυακές πλατφόρμες) κατέστησαν σώμα σιαμαίων. Η αλληλεξάρτηση των ΜΜΕ στην Μεταπολιτευτική εποχή και ιδιαίτερα στην Μνημονιακή έγινε ισχυρότερη παρά ποτέ.
Αφού ισχυροί οικονομικοί παράγοντες, αγόραζαν τα τηλεοπτικά κανάλια και τα οποία υποστήριζαν και υποστηρίζουν ανερυθρίαστα την εκάστοτε κυβέρνηση που ξυπηρετούσε και εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους. Ακολούθως δημιούργησαν και ραδιοφωνικούς σταθμούς, αγόρασαν εφημερίδες – πάλαι ποτέ σχετικά ανεξάρτητες – προπαγανδίζοντας υπέρ εκείνων με τους οποίους έχουν σχέσεις ομφάλιου λώρου.
Στηρίζοντας εκτός από κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα με πολιτικά πρόσωπα που τα στελεχώνουν, για να έχουν να λαμβάνουν μελλοντικά ωφελήματα… Αυτά τα πολιτικά πρόσωπα τα “εκθέτουν” σε καθημερινή προβολή, προκειμένου να περάσουν στο υποσυνείδητο των Ελλήνων πολιτών!
Αυτά τα Μέσα – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων – προέβαλαν και στήριξαν ενδοτικές κυβερνήσεις του παρελθόντος! Μνημονιακές κυβερνήσεις που εκτέλεσαν και εκτελούν τις προεργασίες των Μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, δημιουργώντας την οικονομική κρίση και απεμπολώντας κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδος…
Σε όλα τα ΜΜΕ η κ. Ντόρα Μπακογιάννη και ιδιαίτερα στον ΣΚΑΙ…
Το πλέον υπερπροβεβλημένο πολιτικό πρόσωπο των τελευταίων εβδομάδων – τουλάχιστον – είναι η Βουλευτής Χανίων της ΝΔ κ. Ντόρα Μπακογιάννη. Η οποία αυτήν την στιγμή, είναι μια Βουλευτής της εθνικής αντιπροσωπίας της Βουλής όπως και οι άλλοι 299. Η οποία δεν είναι Υπουργός, για να δικαιολογείται η υπερπροβολή της από τα ΜΜΕ. Ωστόσο, να δεχτώ πως αυτή η υπερπροβολή – μεγαλύτερη κι από Υπουργών - της παραχωρείται απλόχερα επειδή υπήρξε πρώην ΥΠΕΞ στη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Επειδή είναι αδελφή του νυν Πρωθυπουργού και κόρη πρώην Πρωθυπουργού. Να δεχτώ επίσης, πως πρέπει να έχει άποψη ως πολιτικό πρόσωπο (αφού είναι και Βουλευτής), για όλα τα πολιτικά ζητήματα και βεβαίως πρέπει να την εκφράζει. Αλλά τέτοια υπερπροβολή στα ΜΜΕ είναι πρωτόγνωρη… Όταν μάλιστα οι διατυπωμένες απόψεις της – που πάντοτε εξέφραζε και αυτό πρέπει να της το πιστώσουμε - είναι σε πολλούς ιδιαίτερα περίεργες…
Από τη δημιουργία Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ), τις οποίες διακαώς επιθυμούν ΗΠΑ, Γερμανία και Αγγλία, αλλά και πολυεθνικές εταιρείες για να έχουν φτηνά εργατικά χέρια αλλοδαπών, που τα εμπορεύματα θεωρούνται ότι είναι πέραν από τα όρια του τελωνιακού εδάφους! Που δεν θα υπόκεινται στον κοινό τελωνιακό έλεγχο, που δεν θα έχουν την ίδια φορολογία και τα οφέλη θα τα εισπράττουν ξένες δυνάμεις! Δημιουργία ΕΟΖ, σε ευαίσθητες περιοχές της Πατρίδος μας, όπως η Θράκη:
Μας “λέγει” λοιπόν σε κάποιο σημείο του βιβλίου ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης:
«…Να μπορεί να πάρει ο Έλληνας πρωθυπουργός τηλέφωνο και να μιλήσει με τον Ερντογάν, που δυστυχώς δεν το κάνει ο Καραμανλής, δεν του πάει, δεν είναι το στυλ του. Αλλά η Ντόρα μπορεί να το κάνει με τον ομόλογό της. Αυτό είναι εκ των ουκ άνευ. Το ανοιχτό τηλέφωνο, η ανοιχτή γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας πρέπει πάντα να υπάρχει...»!
Δεν υπάρχει περίσσευμα χρόνου! Σε μικρό χρονικό διάστημα ο Τούρκος Σουλτάνος θα βάλει τα γεωτρύπανα να τρυπήσουν το Αιγαίο μας! Θα στείλει τα πλοία του μέχρι το Σούνιο! Κι εμείς θα περιμένουμε τη βοήθεια των “συμμάχων” και “εταίρων” μας, όπως ακριβώς περίμεναν και στην Κωνσταντινούπολη λίγο πριν την Πτώση της!
Ζ.Π.
Ολοκληρώθηκε η ναυπήγηση του πρώτου τουρκικού υποβρυχίου Type 214T.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην τελετή ολοκλήρωσης της ναυπήγησης του πρώτου υποβρυχίου νέας γενιάς κλάσης Reis παρευρέθηκε σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν στα ναυπηγεία του Gölcük στην Κωνσταντινούπολη.
«Αρχίζοντας το 2022, το τουρκικό ναυτικό θα παραλαμβάνει ένα υποβρύχιο κάθε χρόνο. Συνολικά έξι υποβρύχια θα κατασκευαστούν, ενώ το τελευταίο θα παραδοθεί το 2027», δήλωσε ο Ερντογάν στην διάρκεια της παρουσίας του στο ναυπηγείο του Gölcük.
Πρόκειται για το υποβρύχιο “Piri Reis” τύπου «214 Type 1200» ή 214ΤΝ η ναυπήγηση του οποίου είχε ξεκινήσει το 2015 αντίστοιχο και ανάλογο των ελληνικών Type 214 Κλάσης «Παπανικολής», αλλά με ελαφρά αυξημένο μήκος κατά 3μ. (68.35 μ.) και μέγιστο εκτόπισμα 2.013 τόνους και τουρκικά ηλεκτρονικά.
Η ένταξη του υποβρυχίου στον τουρκικό στόλο αναμένεται σε ένα χρόνο από σήμερα το Δεκέμβριο του 2020, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η ναυπήγηση ακόμη τριών υποβρυχίων (TCG Hızır Reis, TCG Murat Reis και TCG Aydın Reis) υποβρυχίων.
Παράλληλα ο Ερντογάν πραγματοποίησε την τελετή της συγκόλλησης της έναρξης ναυπήγησης του 5ου υποβρυχίου της κλάσης του Seydi ali Reis,ενώ όλα τα υποβρύχια (έξι στον αριθμό) αναμένεται να είναι επιχειρησιακά με το τουρκικό Ναυτικό μέχρι τα τέλη του 2027.
Ζ.Π.
Προχθές Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου κατά τις απογευματινές ώρες (16:00) μεταφέρθηκε με αεροδιακομιδή με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος σε νοσοκομείο των Αθηνών ο ένας ανήλικος αλλοδαπός τραυματίας από το χθεσινό τροχαίο ατύχημα που συνέβη στον περιφερειακό στο Βαθύ, σύμφωνα με το samiakienimerosi.blogspot.com.
ΔιαγραφήΖ.Π.