ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ.

 

           Copy of 'The Massacre of Chios' (Delacroix),         
               at the   Byzantine museum of Chios

ΘΕΛΗΣΑΝ  ΝΑ  ΚΡΥΨΟΥΝ  ΤΟΝ  ΠΙΝΑΚΑ  ΤΗΣ  ΣΦΑΓΗΣ  ΤΗΝ  ΣΤΙΓΜΗ  ΠΟΥ  ΣΤΗΝ  ΤΟΥΡΚΙΑ  ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ  Η  ΤΑΙΝΙΑ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΑΛΩΣΗ  ΤΗΣ  ΠΟΛΗΣ.

Ο  πίνακας  «Η  σφαγή  της  Χίου»,  πιστό  αντίγραφο  του  πίνακα  του  Ντελακρουά,  από  τον  Έλληνα  ζωγράφο  Ευάγγελο  Ιωαννίδη,   αφαιρέθηκε  πριν  λίγο  καιρό  από το Βυζαντινό μουσείο της Χίου κατ’ απαίτηση των Τούρκων.

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΕΝΟΣ ΑΡΘΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ.

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ  «ΕΛΛΗΝΕΣ»  ΕΓΡΑΨΑΝ  ΟΤΙ  Ο  ΠΙΝΑΚΑΣ  «Η  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΧΙΟΥ»  ΤΟΥ  ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ  ΑΠΟΤΕΛΕΙ  ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ  ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ  ΑΠΟ  ΜΕΡΟΥΣ  ΤΟΥ  ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ  ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ  ΤΗΝ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.  Η  ΓΝΩΜΗ  ΤΟΥΣ  ΕΙΝΑΙ  ΟΤΙ  ΜΠΟΡΕΙ  ΑΥΤΟΙ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΤΗΣ  ΧΙΟΥ  ΝΑ  ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ  ΜΟΝΟΙ  ΤΟΥΣ...

Η ζωγραφική του Ρομαντισμού στηρίζεται στην εκφραστική ελευθερία. Σκοπός των ρομαντικών ζωγράφων είναι η απόδοση της έκφρασης των ψυχικών καταστάσεων και η έξαρση των συναισθημάτων του θεατή. Τα θέματά τους βασίζονται, κυρίως, σε ιστορικά γεγονότα και σε μύθους.  Οι πίνακες του Ευγένιου Ντελακρουά παρουσιάζουν σκηνές γεγονότων από την Ελληνική και τη Γαλλική Επανάσταση. Στον πίνακά του «Η Σφαγή της Χίου» απεικονίζεται, η τουρκική θηριωδία στο πολιορκημένο νησί της Χίου. Στο μπροστινό μέρος του πίνακα παρατηρείται ιδιαίτερα έντονη η αγωνία και η απελπισία στα πρόσωπα των ανθρώπων, με τη μάνα που είναι ξαπλωμένη με το μωρό της στην αγκαλιά στο δεξί άκρο του πίνακα, τα δύο αγκαλιασμένα παιδιά στο αριστερό άκρο που περιμένουν το θάνατο, το ταλαιπωρημένο αντρόγυνο στο κέντρο του πίνακα μαζί με την ηλικιωμένη γυναίκα που κοιτάζει προς τον ουρανό μ’ ένα βλέμμα απελπισίας στα μάτια της και, τέλος, τον Τούρκο καβαλάρη στα δεξιά που αρπάζει μια Ελληνοπούλα και τη δένει στο άλογό του, έτοιμος να τραβήξει το σπαθί του. Στο βάθος του πίνακα ο σκεπασμένος με καπνό ουρανός και το καμένα σπίτια ολοκληρώνουν την εικόνα της καταστροφής.  Στο έργο αυτό προβάλλεται έντονη η συγκίνηση που θέλει να μεταφέρει ο καλλιτέχνης εμπνεόμενος από τον φιλελληνισμό και την Ελληνική Επανάσταση.  Η συναισθηματική φόρτιση που εκπέμπει το πρόσωπο της ηλικιωμένης γυναίκας στο κέντρο του πίνακα έρχεται σε αντίθεση με το σκληρό πρόσωπο του Τούρκου καβαλάρη, ενώ η έλλειψη της συμμετρίας, τα λαμπερά χρώματα και τα πυρπολημένα χωριά στο βάθος του πίνακα συγκλονίζουν το θεατή.
«Η Σφαγή της Χίου» του Ευγένιου Ντελακρουά συγκλόνισε, και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να συγκλονίζει, όλη την ανθρωπότητα.

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΜΟΥΚΑΣ, Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΚΑΝΑΡΗ.

                                              ΑΝΔΡΕΑΣ  ΜΑΜΟΥΚΑΣ

Χιώτης  αγωνιστής του 1821, γραμματεύς του Κανάρη και  βουλευτής Σύρου Ανδρέας Μάμουκας {1801 - 1884}.
Παλληκάρι  21  ετών,  αυτόπτης  μάρτυρας  της  Σφαγής  της  Χίου.

 Οι  τούρκοι  κρέμασαν  τον  πατέρα  του  και  κράτησαν  όμηρο τον  ίδιο.  Κατάφερε  να  αποδράσει.

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. Ή ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΑΣΤΑΝΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΣΤΗ ΝΗΣΟ ΧΙΟ.

«Όσους Χίους συναντούσαν τους σκότωναν. Έσφαζαν, έκαιαν, λεηλατούσαν τα πάντα. Γέροντες, άνδρες, γυναίκες θανατώνονταν, νέοι από 15 χρόνων και άνω, βρέφη αποσπώμενα από τας αγκάλας των μητέρων τους, άλλα ερίπτοντο εις την θάλασσαν, άλλα εις τα όρη.  Από όσους συνελάμβαναν άλλους τους έσφαζαν αμέσως και τους έκαιαν μετά τη σφαγή».

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. O ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: «ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ».

ΟΛΟΙ  ΣΦΑΖΟΥΝ  ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΙΘΥΝΟΥΣΕΣ  ΤΑΞΕΙΣ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ  ΥΜΝΟΥΝ  ΔΙΑΡΚΩΣ  ΜΟΝΟ  ΤΑ  ΠΑΘΗΜΑΤΑ  ΤΩΝ  ΕΒΡΑΙΩΝ.  ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΠΗΓΑΝ  ΠΟΤΕ  ΣΤΗΝ  ΝΑΟΥΣΑ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΧΙΟ  ΝΑ  ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ  ΕΝΑ  ΑΠΛΟ  ΣΤΕΦΑΝΙ;

                         


Προφανώς  οι  εβραίοι  κυνηγήθηκαν  την  περίοδο  του  πολέμου  από  τους  Γερμανούς.  Αυτό  είναι  γεγονός  αναμφισβήτητο.  Οι  εβραίοι  όμως  έχουν  κοντά  τους,  για  να  διεκτραγωδήσουν  τα  πραγματικά  ή  υποθετικά  παθήματά  τους  ένα  τεράστιο  παγκόσμιο  οργανισμό  που  κυριαρχεί  στην  γη.  Όλα  τα  χρηματιστήρια,  όλες  οι  παγκόσμιες  τράπεζες,  όλες  οι  εταιρίες  δημοσκοπήσεων  και  διαφημίσεων,  όλες  οι  εφημερίδες  και  οι  τηλεοράσεις,  ολόκληρο  το  Χόλυγουντ,  συγγραφείς,  παραγωγοί,  πολιτικοί,  οικονομικοί  και  "πνευματικοί"  παράγοντες,  ατελείωτοι. 
Οι  Έλληνες  τι  έχουν; 
Στην  δεκαετία  1940 - 1950  χάθηκε  πάνω  από  το  10%  του  Ελληνικού  λαού.  500.000  Έλληνες  εξόντωσαν  οι  κατακτητές  (Ιταλοί,  Αλβανοί,  Βούλγαροι,  Γερμανοί,  Άγγλοι)  και  500.000  οι  κομμουνιστές.  Στην  νομό  Κοζάνης  π.χ.  δημοσιεύτηκε  ότι  το  1950  βρέθηκαν  19.000  ορφανά  παιδιά  εκ  των  οποίων  τα  3.000  και  από  τους  δύο  γονείς. 
Ποιος  έκλαψε  ποτέ  γι  αυτά;  
Ξέρουμε  ότι  οι  "Έλληνες  πολιτικοί"  δεν  ενδιαφέρονται  για  το  συμφέρον  του  Ελληνικού  λαού. 
Αλλά  και  οι  δικαστές;  Δεν  είναι  σάρκα  και  αίμα  από  τον  ίδιο  τον  λαό  τους;  Πότε  ασχολήθηκαν,  με λόγους και  έργα  με  το  πραγματικό  ολοκαύτωμα  της  Νάουσας,  της  Χίου,  το  ολοκαύτωμα της  Μακεδονίας  από  Βουλγάρους, του  1916 - 17,  (58.000  πραγματικοί  δολοφονηθέντες  Έλληνες  από  Βουλγάρους)  και  ατελείωτα  άλλα; 
Οι  Έλληνες  δικαστές  έκλαψαν  για  τα  ολοκαυτώματα  του  λαού  τους  και  τους  μένει  ατελείωτος  χρόνος  να κλάψουν  και  για  τους  εβραίους;

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΤΡΕΦΟΝΤΑΝ ΜΕ ΣΑΠΙΣΜΕΝΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑΞΑΝ.

Ο  Απρίλιος  του 1822  έμελλε να αποτελέσει μια από τις πιο φρικτές στιγμές της ανθρωπότητας. Η καταστροφή της Χίου από τα  τουρκικά  και  εβραϊκά  στίφη έδωσε καινούργιο νόημα στη λέξη θηριωδία. Γέμισε η Χίος από ποντικούς και γάτες που τρέφονταν από τα πτώματα. Τούρκοι  και  εβραίοι  μπήκαν στο λεπροκομείο και έσφαξαν τους  λεπρούς. 

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. «Τα μωρά τα πετούσανε στον αγέρα και τα τρυπούσανε με τα σπαθιά».

 

ΜΕΡΙΚΕΣ  ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ  ΤΗΣ  ΜΕΓΑΛΗΣ  ΣΦΑΓΗΣ

Το βιβλίο του Στυλιανού Βίου: «Η Σφαγή της Χίου εις το στόμα του  Χιακού λαού», Επανέκδοση Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου Δήμου Χίου, Χίος 1987.

Αυτό το ιστορικό υλικό συνελέγη το 1921 από έναν σπουδαίο φιλόλογο και λαογράφο, το Στυλιανό Βίο.  Εδώ  καταγράφονται  πρωτότυπες αφηγήσεις ανθρώπων οι οποίοι εξιστορούν τα γεγονότα των Σφαγών τής Χίου, όπως τα είχαν ακούσει από τους γονείς και παππούδες τους. 

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. «ΣΦΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΡΙΕΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ. ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΤΩ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΕΤΩΝ».

 

11  ΜΑΡΤΙΟΥ  1822  Η  ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ  ΤΗΣ  ΧΙΟΥ

Ο ξεσηκωμός του νησιού   αρχίζει  στις 11 Μαρτίου 1822, με την απόβαση εκστρατευτικού σώματος Σαμιωτών. Οι Τούρκοι (ντόπιοι και εβραίοι, που είχαν έλθει από την Ασία) κλείστηκαν αρχικά στο κάστρο. Στις 30 Μαρτίου έφθασε ο τούρκικος στόλος ο οποίος έλυσε την πολιορκία και άρχισε τη σφαγή του ελληνικού πληθυσμού με τη συμμετοχή και ατάκτων μουσουλμάνων και  εβραίων  που κατέφθαναν από τις ακτές της Μ. Ασίας με κάθε είδους πλεούμενο. [Σιμόπουλος Κυριάκος, «Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του ‘21»]

Το Μάρτιο του 1822 η Χίος επαναστάτησε, όταν ο Αντώνιος Μπουρνιάς – που υπήρξε αξιωματικός του Ναπολέοντα κατά την Αιγυπτιακή εκστρατεία – με διακόσιους άνδρες αποβιβάστηκαν στη Σάμο και κάλεσαν τον Λυκούργο Λογοθέτη να συμμετάσχει στην επανάσταση της Χίου.

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. ΠΗΓΑΝ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 5 ΦΟΡΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΚΑΙ 2 ΦΟΡΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ ΑΥΤΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Η  ΣΦΑΓΗ

Στις 30 Μαρτίου 1822 ο Τουρκικός στόλος (46 πλοία και 7000 στρατιώτες, αυτοί  που διευθύνουν τις βολές και τα κανόνια είναι 80 άγγλοι αξιωματικοί) φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού. Λίγες ώρες μετά ενώνονται με άλλους ομοεθνείς τους που βγήκαν από το κάστρο και ξεκινούν τη σφαγή, τις λεηλασίες και το κάψιμο της πόλης. Οι οπλαρχηγοί Λογοθέτης και Μπουρνιάς αποχώρησαν προς το εσωτερικό του νησιού, λέγοντας το σύνθημα «ο σώζων εαυτό σωθήτω».

Στις  31 Μαρτίου 1822, καίγεται ο ναός της Τουρλωτής και δίνεται το σύνθημα στους Τούρκους για γενική αιματοχυσία και αποτέφρωση της πόλης.

Από εκείνη τη μέρα και για 4 μήνες φτάνουν Τούρκοι κατάδικοι και  εβραίοι  από τις απέναντι Τουρκικές ακτές με σκοπό το φόνο, τη λεηλασία και τα λάφυρα. Υπολογίζεται ότι κατέφθασαν 40.000 Τούρκοι και  εβραίοι  άτακτοι αυτήν την περίοδο.

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙ ΠΙΟ ΦΡΙΚΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1822.

ΕΝΑΣ  ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ  ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Η σφαγή της Χίου αναφέρεται στην σφαγή 120.000 Ελλήνων της Χίου από τον τουρκικό στρατό  και  εθελοντές  εβραίους.  Οι  εβραίοι  πούλησαν  σαν  σκλάβους  άλλους  60.000  Έλληνες  Χιώτες. Από  την  σφαγή  γλύτωσαν  κάτω  από  20.000  Έλληνες. Το γεγονός συνέβη τον Απρίλιο του 1822.  

«Οι Ιουδαίοι προκάλεσαν την γενοκτονία  της  Χίου  για να λεηλατήσουν τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων.  Επί πλέον συμμετείχαν και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στις σφαγές».  

Κατά τον ιστορικό Καστάνη, που ήταν παρών στη σφαγή της Χίου, ο πληθυσμός του νησιού  το  1822  ξεπερνούσε τους 180.000  Έλληνες.