Μήπως υπάρχει άλλος ορθολογικότερος τρόπος για την επιτυχή αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομικής κρίσης, και κατ’ επέκταση του ντόμινου στις ευρωπαϊκές οικονομίες, καθώς και για την επίτευξη της σταθερότητας και της σωτηρίας του ευρώ;
Είναι γεγονός ότι από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν ασχολήθηκαν ποτέ για την πραγματική οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα, με μια απίστευτη γραφειοκρατία και με την ανοχή μιας ευρύτερης διαφθοράς παρεμπόδισαν τις ξένες και εγχώριες επενδύσεις, τη δημιουργία μιας εύρωστης οικονομίας, οπότε και έφεραν τη χώρα στα σημερινά της χάλια και στα πρόθυρα της χρεωκοπίας.
Η οικονομία της ενωμένης Ευρώπης υπόκειται στο νόμο των “συγκοινωνούντων δοχείων”, οπότε και η κρίση της ελληνικής οικονομίας με τα τεράστια χρέη της, αναμεταδίδεται υπό μορφή ντόμινου, που αιωρείται ως δαμόκλεια σπάθη πάνω από το κεφάλι της ευρύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας, και απειλεί αυτήν και τη σταθερότητα του ευρωνομίσματος, με ολοκληρωτική κατάρρευση.
Εν τω μεταξύ η Ευρώπη, παρότι και η ίδια αποτελεί πλέον θύμα αυτής της κατάστασης, προσπαθεί κατά παράλογο τρόπο να «σώσει» την Ελλάδα που ασθενεί τόσο σοβαρά, με παραπέρα δάνεια, που δεν οδηγούν σε καμία ανάπτυξη, αλλά σε μεγαλύτερα ακόμη χρέη και φυσικά σε μεγαλύτερα ακόμη αδιέξοδα, απλά και μόνο, επειδή αυτός ο τρόπος δεν διορθώνει το πρόβλημα, αφού –χωρίς μια σοβαρή οικονομική ανάπτυξη- προκαλεί μεγαλύτερο χάος και ενεργεί μάλλον ως μπούμερανγκ,για την ίδια την Ευρώπη.
Κι όμως η Ελλάδα είναι, παρά το γεγονός, ότι όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της μεταπολιτευτικής περιόδου, δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν ανάπτυξη από τα μέσα και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που η ίδια διαθέτει , ένας ευλογημένος τόπος με αμέτρητες πλουτοπαραγωγικές πηγές που περιμένουν την εκμετάλλευσή τους, για να βγάλουν την οικονομία μας και ταυτόχρονα, βάσει των παραπάνω «συγκοινωνούντων δοχείων» και την ευρωπαϊκή οικονομία, από το τέλμα.
Η χώρα μας διαθέτει έναν τεράστιο ορυκτό πλούτο, που αρχίζει από την αλουμίνα, τον χρυσό και το ουράνιο, που αποτελούν και τα μεγαλύτερα κοιτάσματα της ευρωπαϊκής ηπείρου, μέχρι και τους γαιάνθρακες και το φυσικό αέριο που κρύβονται στον υποθαλάσσιο χώρο των υπό κατοχύρωση ελληνικών ΑΟΖ (ΑΟΖ: Aποκλειστική Οικονομική Ζώνη). Επίσης διαθέτει ένα εξαιρετικό κλίμα, που με σχεδόν μηδενικά λειτουργικά έξοδα (όπως θέρμανση θερμοκηπίων κλπ) μπορεί να παράγει ολόκληρο το χρόνο χιλιάδες τόνους αγροτικών προϊόντων, που θα μπορούσαν να εξαχθούν σε όλες τις αγορές του κόσμου.
Αντί το ΔΝΤ και η ΕΚΤ να υπογράφουν διαρκώς μνημόνια για ακόμη πιο τεράστια υπερχρέωση με δυσθεώρητα ύψη δανείων, ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ στους Έλληνες, ΆΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, θα ήταν προτιμότερο να βοηθούσαν, αφού η χώρα μας, ως μέλος της ΕΕ, αποτελεί εθνικό έδαφος και κομμάτι του ίδιου ΕΝΙΑΊΟΥ οικονομικού χώρου, στην ουσιαστική κατοχύρωση των υπόψη ΑΟΖ, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για τη συστηματική εκμετάλλευσή τούτων από τα χώρα μας. Αυτό θα οδηγούσε, με την ταυτόχρονη εκμετάλλευση και των υπόλοιπων πλουτοπαραγωγικών πηγών της, όπως ο υψηλής ποιότητας τουρισμός, η γεωργία, η κτηνοτροφία και οι βιομηχανίες τροφίμων, η ευρύτερη εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας (βάσει του σαφούς συγκριτικού πλεονεκτήματος που διαθέτεοι η χώρα μας στον τομέα αυτόν), στην ταχύτατη έξοδο από την κρίση, αλλά και στην ουσιαστική ευημερία του ελληνικού λαού, αφού η δημιουργία αντίστοιχων βιομηχανικών κλάδων, όπως πετροχημικά, τρόφιμα, ποτά κλπ, θα δημιουργούσε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας για μεγάλο ποσοστό του ενεργού πληθυσμού.
Με βάση το νόμο των «συγκοινωνούντων δοχείων» η λύση του ελληνικού προβλήματος με την δημιουργία μιας εύρωστης ελληνικής οικονομίας θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια και πολύ απλά, στην σίγουρη τόνωση και της ευρωπαϊκής οικονομίας και επομένως στη σταθεροποίηση του ευρώ, δηλαδή στην ουσιαστική και απόλυτα ορθολογική αποκλιμάκωση της ευρωπαϊκής κρίσης, στο σύνολό της.
Το μεγάλο αγκάθι για την υλοποίηση όλων των παραπάνω, που προφανώς αποτελούν κοινό όφελος, για την ελληνική και την ευρύτερη ευρωπαϊκή οικονομία είναι η επιθετική στάση της Τουρκίας και του μουσουλμανικού τόξου γενικότερα, όσο και η διαρκής υπόκλιση των ελληνικών κυβερνήσεων στις ορέξεις τους. Αυτό ακριβώς άλλωστε αποτελούσε και αποτελεί πλην άλλων, την ουσιαστική αιτία της τεράστιας υπερχρέωσης της Ελλάδος στον τομέα των αμυντικών δαπανών και της τεράστιας επιδείνωσης της δημοσιονομικής της κατάστασης.
Επομένως είναι προς το συμφέρον και της Ευρώπης να προχωρήσει, θεωρώντας τα σύνορα της χώρας μας, αλλά και τις ελληνικές ΑΟΖ ευρωπαϊκά σύνορα και ευρωπαϊκές ΑΟΖ (δηλαδή ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο) αντίστοιχα και να συνδράμει με την ισχύ και την πυγμή της, στην διπλωματική κατοχύρωση των υπόψη ΑΟΖ, αλλά και στο ουσιαστικό και δυναμικό φρενάρισμα των ορέξεων της Τουρκίας, και του όλου μουσουλμανικού τόξου, εις βάρος της χώρας μας. Αυτό, επίσης και για το λόγο ότι, από τα υπόψη αποθέματα σε γαιάνθρακες και φυσικό αέριο θα κάλυπτε τις ζωτικές ανάγκες της ίδιας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, για πολλές δεκαετίες.
Με τον τρόπο αυτό η χώρα μας, χωρίς την όποια άλλη εξωτερική βοήθεια, θα προχωρούσε, μαθαίνοντας και από τα λάθη του παρελθόντος, στην ευρεία εκμετάλλευση των πλουτοπαο λόγο ότιραγωγικών πηγών που της χάρισε απλόχερα ο Θεός, και θα συνέβαλλε με χειροπιαστό τρόπο και με βάση την ορθή λογική, τόσο στην ουσιαστική εξυγίανση της οικονομίας της ίδιας και στην ευημερία του πληθυσμού της, όσο και του συνολικού ευρωπαϊκού πληθυσμού, γενικότερα…
ΘΩΜΑΣ ΑΚΡΙΤΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.