ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ‏

Η  NEA  EΠOXH  ΤΗΣ  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ  ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ 

ΜΙΚΡΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΗΣ  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ  ΤΗΣ  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

ΤΑ  ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ  ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ  ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

 Από  την  αρχή  του  20ού  αιώνα  διάφορα  περιοδικά στις  ΗΠΑ  
άρχισαν  να δημοσιεύουν  σε  συνέχειες  ιστορίες  περιπέτειας, φαντασίας,  μυστηρίου  και  τρόμου. Τέτοια  περιοδικά  ήταν  τα:  Argosy,  Cavalier,  All-story,  Weird  Tales  
(Παράξενες Ιστορίες).  Από  το  1911  αρχίζει  η  φιλοξενία  σοβαρών  κειμένων  Ε.Φ.  στις  σελίδες τους  και  από  τότε  η  ιστορία  της  Ε.Φ.  γίνεται,
  σχεδόν αποκλειστικά,  η  ιστορία  των  αμερικανικών  
περιοδικών.

Στα  περιοδικά  αυτά  δημοσίευσαν  από  το  1911  μέχρι  περίπου  το  1940,  οι συγγραφείς μία  παραλογοτεχνία  ή  «προλογοτεχνία»  Ε.Φ.  που  αναφέρεται  
συνολικά σαν  εποχή  της  «Διαστημικής  Όπερας»  και  σήμερα  διαβάζεται  πολύ δύσκολα. Θέατρο αυτής της παραλογοτεχνίας της  Ε.Φ. είναι  ο  πλανήτης  Άρης,  ο Γαλαξίας,  το  Σύμπαν  ολόκληρο.  Συγγραφείς  της  εποχής  είναι  ο  
Ε.  Μπάρροους,  ο αμερικανός  αστρονόμος  Γ.  Σέρβις,  ο  Γ.  Ήγγκλαντ,  ο  Ρ.  Κάμμινγκς,  ο  Ρ. Φάρλευ,  ο  Ε.  ντοκ  Σμιθ,  ο  Ν. Κέλλερ,  ο  Ε.  Χάμιλτον. 

 Ε.  Μπάροους

   Ο  Ε.  Μπάροους,  ο  δημιουργός  του  Ταρζάν, (μυθιστορηματικός ήρωας, που γεννήθηκε από τη πέννα του αμερικανού συγγραφέα Έντγκαρ Λι Μπάροους (1875 - 1950). Εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1912 στο τεύχος Οκτωβρίου του περιοδικού All Story), δημιούργησε ολόκληρους φανταστικούς  κόσμους  στους  

πλανήτες  Άρη  (με  την ονομασία  Μπαρσούμ) και  Αφροδίτη  (με  την  

ονομασία  Άμτορ)  και  στο  κέντρο της  γης. 

 Ε. ντοκ  Σμιθ 

Οι υπόλοιποι και κυρίως ο  Ε.ντοκ Σμιθ, δημιουργούν τις διαστημικές  περιπέτειεςτης  «Όπερας  του  Διαστήματος», όπου διάφοροι γαλαξιακοί  λαοί πολεμούν 

ο ένας  τον  άλλο,  εκσφενδονίζοντας  ενάντια  στον  αντίπαλο  ολόκληρους  

πλανήτες.  Η«Διαστημική  Όπερα», ήταν  μία  παραμυθένια, αισιόδοξη και τεχνοκρατική γραφή τηςδεκαετίας του 1920  και  1930,  η οποία έδινε έμφαση σε μεγάλης κλίμακας διαπλανητικές πολεμικές συγκρούσεις του μέλλοντος και είχε έναν εξερευνητικό και περιπετειώδη χαρακτήρα. Ο σημερινός αναγνώστης  μένει

με  το  στόμα  ανοιχτό μπροστά  στα  τερατώδη  κατορθώματα  που  περιγράφει  η  «Διαστημική  Όπερα».      

1911  Αμερικανός  Γκέρνσμπακ,  «Ralph  124C 41 +». 

 Ο  γεννημένος στο Λουξεμβούργο  το  1884,  Χιούγκο  Γκέρνσμπακ, ήρθε  στην Αμερική  το  1904.  Το 1908  εκδίδει  το  περιοδικό  εκλαϊκευμένης  επιστήμης 
Modern Electrics.  To  1911  στο  περιοδικό  αυτό  θα  δημοσιεύσει  το  δικό  του  επιστημονικό διήγημα «Ralph 124C 41 +». Βέβαια, από λογοτεχνική άποψη,  
το  κείμενο  ήταν απαράδεκτο,  οι  επιστημονικές  προβλέψεις  όμως  ήταν  εντυπωσιακές.

    Ο Χιούγκο  Γκέρνσμπακ  ονομάστηκε  «πατέρας της  σύγχρονης αμερικανικής Ε.Φ.»  Τον  τίτλο  τον  οφείλει  κυρίως  στην  εκδοτική  του  δραστηριότητα  που  ήταν αποκλειστικά  αφιερωμένη  στον  τομέα  της  Ε.Φ. 

 Ο  ΕΒΡΑΙΟΣ  ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ

Χιούγκο  Γκέρνσμπακ  (1884 – 1967). Οι  αμερικανοί συγγραφείς Επιστημονικής Φαντασίας  τον αποκαλούσαν  «Χιούγκο ο Αρουραίος»  γιατί  δεν  τους  πλήρωνε.  

Διάφοροι  «αμερικανικοί»  κύκλοι  μετά  τον  αποκάλεσαν  «πατέρα της  επιστημονικής  Φαντασίας»  και  θέσπισαν  βραβεία  προς τιμή  του.

Ο  Hugo Gernsback γεννήθηκε ως Hugo Gernsbacher,το 1884 στη  Bonnevoie 

(Bouneweg)  του  Λουξεμβούργου.  Πατέρας  του  ήταν  ο  Moritz Gernsbacher, οινοποιός  και  μητέρα  του  η  Μπέρτα Durlacher,  νοικοκυρά.  Η οικογένειά του ήταν εβραϊκής καταγωγής.

 Η  συμβολή  του  στο  είδος  της  Ε.Φ.  ως εκδότης  και  μόνο,  θεωρήθηκε  

τόσο σημαντική  σαν  γεγονός,   έτσι  ώστε,  μαζί με τους μυθιστοριογράφους  

Ουέλς  και Βερν, να  αποκαλείται  μερικές  φορές  από  αμερικανούς  "ο πατέρας της επιστημονικής φαντασίας».  Προς τιμήν του  τα  ετήσια  βραβεία  της  

αμερικανικής  Ε.Φ. ονομάστηκαν  βραβεία  ΧΙΟΥΓΚΟ.

ΧΙΟΥΓΚΟ  Ο  ΑΡΟΥΡΑΙΟΣ

Ο  Gernsback   κατηγορήθηκε  για  τις  μαφιόζικες  επιχειρηματικές  πρακτικές  του  και για την καταβολή εξαιρετικά  χαμηλών  ή  καθόλου  αμοιβών  στους συγγραφείς  Ε.Φ.  Πολλοί  συγγραφείς  όπως  ο  HP  Lovecraft  και  ο  Clark Ashton Smith  αναφέρονταν σε αυτόν  ως  "Hugo  ο  αρουραίος» .

ΧΙΟΥΓΚΟ,  ΕΝΑΣ  ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ.

Ο  εβραίος   Barry  Malzberg   έγραψε:

«Ο  Gernsback   ήταν  πολύ  γνωστός  για  τακτικές  δωροληψίας  και διαφθοράς,  η  δε  παντελή    έλλειψη  σεβασμού  του  για  τα  οικονομικά δικαιώματα  των δημιουργών  συγγραφέων,  είναι  πολύ   καλά  τεκμηριωμένη.

Ο  ιδρυτής  του  είδους  της  επιστημονικής φαντασίας που  έδωσε  το  

όνομά του στο  πιο  διάσημο  βραβείο της  κατηγορίας,  έχει  σαφώς  

αποδειχθεί  ότι  ήταν ένας  πολύ  μεγάλος  απατεώνας».

Jack Williamson

Ο  συγγραφέας  Jack Williamson,   πρότεινε  να προσλάβουν  έναν  δικηγόρο  

για  να κυνηγήσει  και  να  αναγκάσει  τον  Gernsback  να  τους  καταβάλει  όλα  όσα  τους χρωστούσε. 

Ο  ίδιος συνόψισε με την  παρακάτω  έκφραση  την  σημασία  του  ΧΙΟΥΓΚΟ  

για την  Ε.Φ.:

«Η  κύρια  επιρροή  του  στον  τομέα  της  Ε.Φ.   ήταν απλώς  να  ξεκινήσει  το 

περιοδικό   Wonder  Stories  και  να   βαφτίσει  το  είδος,  που   νωρίτερα  ονομαζόταν “scientifiction”  σαν  «science  fiction».

1926   Κυκλοφορεί  το  πρώτο  περιοδικό  που  ήταν  αφιερωμένο  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην  Επιστημονική  Φαντασία.  Το  περιοδικό  ονομάστηκε  Amazing  Stories (ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ  ΙΣΤΟΡΙΕΣ).  Εκδότης,  ιδιοκτήτης  και  διευθυντής  ήταν  ο Χιούγκο  Γκέρνσμπακ. Εκεί  άρχισε  να  δημοσιεύει  πολλά  μυθιστορήματα  του  Βερν, του  Ουέλς  και  πολλών  νεοεμφανιζόμενων  αμερικανών  συγγραφέων  που  θα έπαιζαν  κυρίαρχο  ρόλο  στην  Ε.Φ.  της  χώρας (Ν.  Κέλλερ,  Σ.  Κομπλένζ,  Χ. Βίνσεντ,  

Ε.  ντοκ.  Σμιθ,  Τ.  Ουίλλιαμσον,  Κ.  Μηκ). 

1929   ΠΡΩΤΗ  ΦΟΡΑ  χρησιμοποιείται  ο  όρος  «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ  ΦΑΝΤΑΣΙΑ», «Science  Fiction»,  από  τον  Χιούγκο  Γκέρνσμπακ,  στο  πρώτο  τεύχος  του περιοδικού  Science  Wonder  Stories.  

1930  Κυκλοφορεί τον  Ιανουάριο  του  1930  το  Astounding  Stories of  Super Science  (ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ  ΙΣΤΟΡΙΕΣ  ΤΗΣ  ΥΠΕΡ  ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ).

 Το  περιοδικό  αυτό  υπήρξε  το  πιο διάσημο  περιοδικό  της  Ε.Φ.  μέχρι το  1960, οπότε  μετονομάστηκε  σε  Analog  (ΑΝΑΛΟΓΙΟ).  Στο  περιοδικό  αυτό 

δημοσιεύτηκαν  οι  σπουδαιότερες  ιστορίες  Ε.Φ.  των  νεωτέρων  χρόνων,  έτσι  ώστε να  λεχθεί  ότι  η  ιστορία  πλέον  της  αμερικανικής  Ε.Φ.  ταυτίζεται  με  την ιστορία  αυτού  του  περιοδικού.  Πρώτος διευθυντής ήταν  ο  Χάρυ  Μπέητς,  το 1933  ανέλαβε  ο  Ορλίν  Τραιμέιν και  το 1938  έγινε  διευθυντής  ο  πολύ  αξιόλογος Τζων  Κάμπελλ,  ο  οποίος  εκτός  του  ότι  ήταν  εξαιρετικό συγγραφέας  Ε.Φ.  ο ίδιος, συγκέντρωσε  στο  περιοδικό  ότι  καλύτερο  υπήρχε  για  το  είδος  στην  χώρα.

Ο  Κάμπελλ  πίστευε  ότι  ένα  περιοδικό  της  Ε.Φ.  πρέπει  να  είναι  ένα  εργαστήριο ιδεών και εφάρμοσε την  ιδέα  του  ως το τέλος. Η ύλη έπαψε να είναι  

προϊόν τυχαίας  συσσώρευσης.  Από  το  δικό του  κύριο  άρθρο  ως  τα  

διηγήματα  και  τα γράμματα  με  τις  γνώμες  των  αναγνωστών  υπήρχε  μία  

συνοχή.  Έβαζε τους συγγραφείς να  μελετούν όλες  τις συνέπειες  των  αρχικών  ιδεών  τους, πολλές φορές  πρότεινε  ο  ίδιος  την  επεξεργασία διαφορετικών  όψεων  του  ίδιου πράγματος.  Το  θερμό  ενδιαφέρον  του  Κάμπελλ  για  τις  

επιπτώσεις  της επιστημονικής  και  τεχνολογικής  εξέλιξης  στην  ζωή  των  ανθρώπων,  πλούτισε ακόμα  περισσότερο  τις  θεματογραφικές  δυνατότητες  απ’ όπου  αντλούσαν  οι  νέοι συγγραφείς. Τώρα  τον  πρώτο  λόγο  τον  έχει  η  τεχνική  πρόβλεψη,  η  τεχνολογική 

εξέλιξη.  Οι  ήρωες,  καλοί  και  κακοί,  είναι  εφευρέτες  και  επιστήμονες.  Δεν  έχουμε πια  να  κάνουμε  με  παράδοξους  πολιτισμούς  στον  Άρη  και  στην  Αφροδίτη, που περιγράφει ο Μπάρροους, ή με διασυμπαντικά  ανθρωποκυνηγητά,  

όπως  στα μυθιστορήματα  των  ντοκ  Σμιθ  και  του  Ε.  Χάμιλτον.  Τώρα  πλέον  το τεχνικό πρόβλημα  γίνεται  το κέντρο του μύθου. Ξεκινάει  έτσι  μία  μεγάλη  σχολή  σκέψης, που καταλήγει  στην  φιλοσοφία  ενός  πολυπρισματικού  μύθου,  στο  κέντρο  του οποίου υπάρχει  ένα  πρωταρχικό  οντολογικό  πρόβλημα,  το  πρόβλημα  του  χρόνου.  Όσον  αφορά  στο  είδος  του  μύθου,  σημειώνεται  

στροφή στο  θέμα  των εξωγήινων. Ο κάτοικος των άλλων πλανητών απαλλάσσεται  από τα χαρακτηριστικά  του κακού  ενάντια στο οποίο  μάχεται η ανθρώπινη  φυλή. Δύο διηγήματα αυτού του νέου πνεύματος (Ιούλιος 1934 και Δεκέμβριος  1934) σημειώνονται  παρακάτω. Οι πιο χαρακτηριστικοί συγγραφείς της  χρυσής  εποχής που ανέδειξε  το  Astounding   ήταν  οι:  Χάινλάιν,  Ασίμωφ,  Βογκτ,  

Σίμακ,  το ζευγάρι  Κάττνερ -  Μουρ,  Ουίλλιαμσον,  Στάρτζον,  Μπράντμπερυ,  

Μπράουν, Λάιμπερ,  Πολ,  Κόρνμπλουθ.     

 Οι  νέοι   αυτοί  συγγραφείς,  με  ανεπτυγμένες συγγραφικές  δεξιότητες  και  
ισχυρές επιρροές  από  τα λαϊκά  περιοδικά  έντυπα  του  Μεσοπολέμου,  είχαν στιβαρό επιστημονικό  υπόβαθρο  και  στόχος τους  ήταν η εύλογη  ενόραση  για το τεχνολογικό μέλλον της  Ανθρωπότητας.  Όλοι  έδωσαν  μεγάλη  σημασία  
στην αληθοφάνεια και στην ποιοτική  βελτίωση  της  γραφής, στην πειστικότερη  
κοσμοπλασία,  στον συγκρατημένο  μελλοντολογικό   προβληματισμό  και σε ζητήματα  όπως η εξερεύνηση του Γαλαξία, η επαφή με πολιτισμένα  εξωγήινα  
πλάσματα  και η αντίδραση της κοινωνίας  απέναντι σε πιθανές νέες εφευρέσεις και ανακαλύψεις (π.χ. ρομπότ, ατομική ενέργεια, διαπλανητικά ταξίδια κλπ).

Οι  νέοι  συγγραφείς,  εκτός  του  περιεχομένου,  ασχολήθηκαν  εντατικά  πλέον  και  με τα  προβλήματα  της  ίδιας  της  γραφής  και  του  στυλ.  Προσπαθούν – με  επιτυχία- να  κινηθούν μέσα στο κλίμα της καθαυτό  σύγχρονης  λογοτεχνίας,

διασπώντας  το φράγμα  που  τους  χώριζε  από  τους  άλλους  «σοβαρούς»  συναδέλφους τους. Το μετρημένο αναλυτικό  ύφος  των  συγγραφέων -  ιδίως  του  

Χάινλάιν - είναι  απότα χαρακτηριστικά στοιχεία της εποχής. Για πρώτη φορά  

εισάγεται στην αμερικανική Επιστημονική  Φαντασία  η καλλιέργεια,  ο πλούτος  

της  γνώσης,  η  απώθηση  του φανταχτερού  και  του  επιφανειακού.

Ιανουάριος 1930

Το πρώτο τεύχοςτου Astounding Stories of Super Science 

(ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ  ΤΗΣ  ΥΠΕΡ  ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ).

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Διαβάστε επίσης: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ.ΟΙ  ΜΕΓΑΛΟΙ  ΠΕΝΤΕ.,   ΙΟΥΛΙΟΣ ΒΕΡΝ,   ΚΟΥΡΤ ΛΑΣΣΒΙΤΣ,   ΧΕΡΜΠΕΡΤ ΟΥΕΛΣ,  ΡΟΜΠΕΡΤ ΧΑΪΝΛΑΪΝ 

A.   ΜΙΚΡΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΗΣ  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ  ΤΗΣ  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ  ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ