Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Ο… ΚΩΛΟΣ

Γράφει ο Γιάννης Αγγέλου

"Αυτή είναι μια παρομοίωση που χρησιμοποιώ εδώ και πολλά χρόνια, από όταν μετανόησα για τις αριστερές καταβολές μου και αυτό το άρθρο μου είναι μια δημόσια συγνώμη και μια προσπάθεια εξήγησής της βλακείας της πρώτης νιότης μου. Δεν μπορώ να πως δεν ήξερα, ήξερα πάρα πολύ καλά για τα πλέον των 100 εκατομμυρίων νεκρών στα διάφορα εφιαλτικά πειράματα εφαρμογής του. Τα ήξερα αλλά και πάλι με τραβούσε το όραμα δικαιοσύνης, τα όμορφα λόγια και οι υποσχέσεις του και στο κάτω-κάτω όλοι «ξέρουμε» πως… “ε δεν ήταν κομμουνισμός αυτό που εφαρμόστηκε, σύντροφε, γίνανε πολλά λάθη, αλλά την επόμενη φορά θα τα καταφέρουμε»"…

Όχι μόνο εγώ αλλά και πολύ φίλοι και συναγωνιστές απορούν για την επιτυχία της αριστεράς ιδιαίτερα στις γυναίκες, τους ανήλικους, τους ηλίθιους και τους αμόρφωτους τραμπούκους αλλά ταυτόχρονα με την επιτυχία που φαίνεται πως έχει στον ακαδημαϊκό χώρο, στα ΜΜΕ και στους καλλιτέχνες. Εκ πρώτης όψεως είναι ένα πραγματικά περίεργο φαινόμενο που μπορεί να εξηγηθεί πάρα πολύ απλά γιατί η αριστερά είναι σαν έναν ωραίο κώλο…

Πολλοί από εμάς πλανευτήκαμε, σαγηνευτήκαμε, με την ουτοπία, τα όμορφα λόγια, τον σχεδόν αισθησιακό όραμα τις δίκαιης και ειρηνικής κοινωνίας που ευαγγελίζονται οι ιδεολόγοι και οι φιλόσοφοι τους.

Ποιος νέος δεν ονειρεύεται ένας δίκαιο κόσμο;

Ποιος άνθρωπος δεν θέλει παγκόσμια ειρήνη;

Ποιος βλάκας δεν θέλει να έχει μια άνετη ζωή αλλά να ζει στη φτώχεια;

Ποια μάνα δεν θέλει να έχουν ίσες ευκαιρίες τα παιδιά της;

Ποιος πατέρας δεν θέλει να έχει ασφαλή δουλειά με σταθερά μισθό;

 ΟΙ ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗΣ  ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα σου τα υπόσχονται οι Γιαχωβάδες της Μαρξιστικής θρησκείας, έναν παράδεισο επί γης… και αφού τσιμπήσεις το τυράκι και σαγηνευτής περνάνε στο δεύτερο στάδιο της «διαπαιδαγώγησης» (πλύσης εγκεφάλου)… γιατί σύντροφε για να κάνεις μια ομελέτα πρέπει να σπάσεις τα αυγά και για να χτίσεις ένα Νέο Κόσμο ώστε να γεννηθεί ο Νέος Άνθρωπος (ο παλιός άνθρωπος, δηλ. εμείς, πρέπει να έχουμε κάποιο πρόβλημα) ο παλιός πρέπει να πεθάνει!

Πως θα δημιουργήσεις τον δίκαιο κόσμο; Μα καταστρέφοντας τον παλιό.

Πως θα καταφέρεις την παγκόσμια ειρήνη; Μα με τον ταξικό πόλεμο και την εξόντωση των «εχθρών της ειρήνης και της δικαιοσύνης».

Πως θα ζήσεις άνετα τη ζωή σου; Μα εξοντώνοντας τους «ταξικούς αντιπάλους και μοιράζοντας δίκαια τα μέσα παραγωγής τους»!

Τέρμα πλέον τα αφεντικά! Θα είμαστε όλοι ίσοι στη φτώχεια!

Τσακίστε τα έθνη, τα σύνορα και τις φυλετικές διαφορές (στις λευκές χώρες)!

Είναι εμπόδιο στην «Παγκόσμια αδελφοσύνη»!

Τσακίστε την Χριστιανική εκκλησία και τον Θεό τους, γιατί είναι το όπιο του λαού! Σεβαστείτε όμως το Ισλάμ γιατί δεν είναι και τόσο οπιούχο!

Τσακίστε τους φασίστες και κάθε έναν που διαφωνεί μαζί μας! Έτσι κι αλλιώς δεν τους αξίζει να ζουν!

Αλλά μη ξεχνάτε – είναι ιδιαίτερα σημαντικό – όλα αυτά γίνονται από… αγάπη και σεβασμό προς τον…άνθρωπο και τις ελευθερίες του!

Και καταλήγω στο συμπέρασμα χρόνων σκέψης, το ζουμί.

Η αριστερά είναι όπως ένας καλοσχηματισμένος γυναικείος κώλος, σαγηνευτικός, ονειρικός, σε τραβάει πάνω του, τον κοιτάζεις, τον θαυμάζεις, τον ονειρεύεσαι, θέλεις να τον φιλήσεις, να τον τσιμπήσεις, να τον αγκαλιάσεις και να γίνετε ένα…αλλά όταν το καταφέρεις τότε καταλαβαίνεις τη πικρή αλήθεια πως τόσο ο κώλος όσο και ο Μαρξισμός είναι γεμάτοι με σκατά….

Καλό είναι λοιπόν να αποφεύγουμε τις στενές επαφές και με τα δύο…

Υ.Γ. Συγνώμη για τις απρεπείς εκφράσεις και τη χυδαιότητα αλλά δεν γινόταν αλλιώς, όταν μιλάς για την αριστερά πρέπει να έχεις συνείδηση ότι κάνεις κοπρολογία….

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ