ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΑΤΣΑΣ ΤΩΝ ΝΕΑΝΤΕΡΤΑΛ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ. Η «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ».

Ο καθηγητής Ν. Ευστρατίου και οι συνεργάτες του, Π. Μπιάτζι και Ρ. Νίσμπετ από το Πανεπιστήμιο της Βενετίας και Ελ. Σταρνίνι από το Πανεπιστήμιο του Τορίνο, στην  29η Επιστημονική Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη,  τον  Μάρτιο  του  2016,  μίλησαν  για  τις  έρευνες  του Α.Π.Θ. στη Σαμαρίνα  Γρεβενών,  με  τον  εύγλωττο  τίτλο  «Αρχαιολογική γοητεία της Πίνδου».
Η συστηματική επιτόπια έρευνα στην περιοχή της Σαμαρίνας  Γρεβενών  αποκάλυψε χώρους παλαιολιθικών «κατασκηνώσεων», πηγές προμήθειας πρώτων υλών (πυριτόλιθου) για την κατασκευή των εργαλείων τους, ενώ επιπλέον αναγνωρίστηκαν και οι πιθανές ορεινές διαδρομές που ακολουθούσαν οι ομάδες αυτές στις βουνοπλαγιές της Πίνδου.

 
Για πρώτη φορά τεκμηριώνεται με αρχαιολογικά ευρήματα ότι οι Νεάντερταλ κυκλοφορούσαν και κυνηγούσαν στην Πίνδο. Χιλιάδες λίθινα εργαλεία τα οποία βρέθηκαν διάσπαρτα στην περιοχή της Σαμαρίνας  Γρεβενών  και όπως φαίνεται κατασκευάστηκαν από ντόπιο πυριτόλιθο, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. 
Ο άνθρωπος της Μέσης Παλαιολιθικής Εποχής, έζησε στον ελλαδικό χώρο, ανάμεσα στα 70.000 και 40.000 χρόνια από σήμερα. Φαίνεται λοιπόν πως κυνηγούσε κατά μήκος των βουνοκορυφών και μεγάλων υψόμετρων στον ορεινό όγκο του Σμόλικα.
«Είχαμε υποτιμήσει τις δυνατότητες του κυνηγού του Νεάντερταλ. Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι κινούνταν σε πεδινές περιοχές και άλλες με χαμηλό υψόμετρο. Για πρώτη φορά τον βλέπουμε να κινείται και μάλιστα με άνεση σε ορεινές περιοχές, όπου κυνηγούσε ελάφια, αρκούδες, και άλλα ζώα για να τραφεί» λέει ο επικεφαλής της ανασκαφής, καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Α.Π.Θ., Νίκος Ευστρατίου. 
 
Ο Νίκος Ευστρατίου εξηγεί ότι η Πίνδος είναι από τα πλέον σπάνια σημεία, από πλευράς υψόμετρου, διαβίωσης του Νεάντερταλ σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η αρχαιολογική έρευνα στην Πίνδο συμπληρώνει φέτος δεκατρία χρόνια. Το 2015 αποκαλύφθηκε ότι η ανθρώπινη παρουσία στα μεγάλα υψόμετρα της Κεντρικής Ελλάδας - που φυσικά σχεδόν πάντα συνδέεται με το κυνήγι - δεν ήταν ούτε περιστασιακή αλλά ούτε σταμάτησε με το τέλος της περιόδου αυτής.
«Αντίθετα τα φετινά νέα ευρήματα δείχνουν ότι τους αλπικούς όγκους της Δυτικής Πίνδου συνέχισαν να περιδιαβαίνουν στη διάρκεια της λεγόμενης Ύστερης Παλαιολιθικής και της Μεσολιθικής - από το 20.000 και μέχρι λίγο μετά το 10.000 - και κυνηγοί που ανήκαν στο είδος του σύγχρονου ανθρώπου (homo sapiens)», λέει ο Νίκος Ευστρατίου.
Η διαφορά του ανθρώπου του Νεάντερταλ και του homo sapiens είναι ότι ο πρώτος ζούσε στα υψώματα και στις παραποτάμιες περιοχές της Σαμαρίνας, ενώ ο δεύτερος ήταν περιστασιακός επισκέπτης - κυνηγός που έφτασε έως εκεί από τις γειτονικές περιοχές της Ηπείρου, όπως η κοιλάδα του Βίκου. Έφερνε μαζί του και τα λίθινα εργαλεία που χρησιμοποιούσε - από πυριτόλιθο - που δεν ήταν από ντόπια υλικά. 




ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ