ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΖΕΝΓΚΕΡ (Eugen Sänger), Ο ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΤΗΡΩΝ ΑΝΤΙΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΠΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΑ ΑΣΤΡΑ. Β' ΜΕΡΟΣ.

Ο Γερμανός  ΕΥΓΕΝΙΟΣ  ΖΕΝΓΚΕΡ  (Eugen Sänger,  22 Σεπτεμβρίου 1905 - 10 Φεβρουαρίου 1964) ήταν  ένας  διάσημος  μηχανικός  της  αεροδιαστημικής.  Ήταν  πρωτοπόρος  εφευρέτης, μηχανικός πτητικών  συσκευών  και  πυραύλων.  
Η  σπουδαιότερη  θεωρητική καινοτομία του Sänger   ήταν  οι  μελέτες  του  για  την  χρήση  της  αντιύλης  για τη διαπλανητική και διαστρική  προώθηση  διαστημικών οχημάτων,  μελέτες   που προδιέγραψαν  και  τις  νεώτερες  εξελίξεις  στην  έρευνα  για  την  πρόωση με λέιζερ και ηλιακά ιστία.

   

Ο  Ζένγκερ γεννήθηκε στην πρώην πόλη εξόρυξης Preßnitz (Přísečnice), κοντά στο Chomutov της Βοημίας , και    σπούδασε  πολιτικός  μηχανικός  στα  Τεχνικά Πανεπιστήμια του Γκρατς και της Βιέννης .

Ως φοιτητής έρχεται σε επαφή με το βιβλίο του «Die Rakete zu den Planetenräumen»  του Hermann Oberth , το οποίο τον ενέπνευσε να αλλάξει επιστημονικό  πεδίο  και  από  πολιτικός  μηχανικός  να  ασχοληθεί  με  την   αεροναυπηγική.   Συμμετείχε επίσης στο ερασιτεχνικό πυραυλικό κίνημα της Γερμανίας, το Verein für Raumschiffahrt (VfR - "Society for Space Travel")  που οργάνωσε  ο Oberth.

Το 1932 ο  Ζένγκερ  έγινε   μέλος  του  Εθνικοσοσιαλιστικού  κόμματος  του  Χίτλερ  και  επίσημο  μέλος  των SS.   

Ο  Ζένγκερ  ανέπτυξε  στην  πανεπιστημιακή  διατριβή  του  το  θέμα  πτητικών  συσκευών  με  πυραύλους, αλλά  η  διατριβή  του  απορρίφθηκε από το πανεπιστήμιο ως πολύ φανταστική.

Του επετράπη να αποφοιτήσει, όταν υπέβαλε  μία  πολύ  πιο  μετριοπαθή  εργασία,  με  θέμα  τα  πτερύγια  των  αεροσκαφών. 

Ο  Ζένγκερ δημοσίευσε το 1933 αργότερα την απορριφθείσα διατριβή του υπό τον τίτλο Raketenflugtechnik ("Rocket Flight Engineering").

Το 1935 και το 1936 δημοσίευσε άρθρα σχετικά με την πτήση με πυραύλους για το αυστριακό περιοδικό Flug ("Flight"). Reichsluftfahrtministerium  (RLM, ή «Υπουργείο Αεροπορίας του  Ράιχ»).

Το RLM του έδωσε ένα ερευνητικό ινστιτούτο κοντά στο Braunschweig και επίσης δημιούργησε ένα εργοστάσιο υγρού οξυγόνου και ένα δοκιμαστικό περίπτερο για κινητήρα ώσης 100 τόνων. Την εποχή εκείνη  ο Wernher von Braunη  αντιτάχτηκε  στην  πρόσληψη του Ζένγκερ. 

 

Ο Sänger   οργάνωσε  μια ομάδα ανάπτυξης πυραύλων στην περιοχή Lüneburger Heide το 1936.   Εκεί  σχεδίασε  ένα  καταπληκτικό  βομβαρδιστικό  υποτροχιακό  αεροσκάφος  με τους δικούς του πυραυλοκινητήρες  που  ονομάστηκε Silbervogel ("Silverbird")  "Ασημένιο  πουλί". Ο Ζένγκερ  βοηθήθηκε  πολύ  σε αυτό το σχέδιο από την μαθηματικό   Ειρήνη  Μπρεντ  (Irene Bredt), την οποία παντρεύτηκε το 1951.

Ο  Ζένγκερ  σχεδίασε επίσης τους πυραυλοκινητήρες που θα χρησιμοποιούσε  αυτό  το διαστημικό αεροπλάνο, που θα έπρεπε να παράγει 1 meganewton (225.000 lbf ) ώσης.  Ήταν  ο  πρώτος που πρότεινε να χρησιμοποιείται  το καύσιμο του πυραύλου σαν  ένα τρόπο ψύξης του κινητήρα,  γύρω από το ακροφύσιο  των  πυραύλων,  πριν τον καύση του στον κινητήρα.

Το υπουργείο  ακύρωσε αυτό το έργο  μέχρι  το  1942, μαζί με άλλα πιο φιλόδοξα και θεωρητικά σχέδια  του  Ζένγκερ,  συνιστώντας  του  να  επικεντρωθεί  σε  πιο  άμεσες  και  αποδεδειγμένες  τεχνολογίες.

Έτσι  ο  Ζένγκερ  στάλθηκε για δουλειά στο Deutsche Forschungsanstalt für Segelflug (DFS ή "Γερμανικό Ινστιτούτο Αεροσκαφών"). 



Εκεί έκανε σημαντική δουλειά στην τεχνολογία ramjet.

Για πρώτη φορά πειραματίστηκε στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης με καυστήρες υγρών πυραύλων, τα αποτελέσματα των οποίων δημοσίευσε το 1933 υπό τον τίτλο "Τεχνολογία πτήσης πυραύλων". Αυτή η έκδοση ήταν το θεωρητικό πρότυπο έργο που απαιτούσαν οι μηχανικοί της Peenemünde  για κατασκευάσουν τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τους. 

 

Στις 27 Μαρτίου 2004, η NASA δημιούργησε,  πάνω  στα  αχνάρια  του  Ζένγκερ, έναν μη επανδρωμένο πύραυλο με "Scramjet" (ramjet με υπερηχητική ροή). Η υπερηχητική κίνηση  διήρκησε  για έντεκα δευτερόλεπτα  και  έφτασε  σε  ταχύτητα σχεδόν 8.000 km / h και ανέπτυξε  κατά συνέπεια ταχύτητα  περισσότερη από Mach 7.

Στην πραγματεία του «Οι νόμοι της κίνησης του χώρου», ασχολήθηκε με το  θέμα  να  ανυψώσει  ένα αντικείμενο σε τροχιά γύρω από τη Γη, όπως  και  με  το προσδόκιμο ζωής των τεχνητών δορυφόρων και πώς πρέπει να συνδέονται με τους σταθμούς εδάφους.

Από το 1961 έως το 1964, το σχέδιο του Sanger εγκρίθηκε  και  επανεξετάστηκε από την  εταιρεία Junkers ως επαναχρησιμοποιούμενο διαστημόπλοιο δύο σταδίων (το οποίο ονομάστηκε "Singer I"). Αυτό το επίτευγμα έγινε δέκα χρόνια αργότερα, γνωστό  σαν  «Διαστημικό λεωφορείο».

Μετά το τέλος του πολέμου, ο Ζένγκερ  εργάστηκε για την γαλλική κυβέρνηση και το 1949 ίδρυσε την Fédération Astronautique.

ΠΡΩΤΟΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΗΣ  ΔΙΕΘΝΟΥΣ  ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΙΚΗΣ  ΕΝΩΣΕΩΣ  Ο  "ΝΑΖΙΣΤΗΣ"  ΖΕΝΓΚΕΡ.

Το 1951 έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Διεθνούς Αστροναυτικής Ομοσπονδίας .

Ο  ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ  ΣΤΑΛΙΝ  ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ  ΤΟΝ  "ΝΑΖΙΣΤΗ"  ΖΕΝΓΚΕΡ  ΝΑ  ΠΑΕΙ  ΣΤΗΝ  ΜΟΣΧΑ  ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ  ΓΙ  ΑΥΤΟΥΣ.

Ενώ εργαζόταν  στην  Γαλλία, υπήρξε  το αντικείμενο μιας αποτυχημένης απόπειρας σοβιετικών αντιπροσώπων για να τον απαγάγουν  στην  Ρωσία.

Ο Ιωσήφ Στάλιν είχε διαβάσει τις αναφορές του σχεδίου Silbervogel και θαύμαζε  τον  Ζένγκερ.  Έτσι  έστειλε στην  Γαλλία  τον γιο του Βασίλη και τον επιστήμονα Γκριγκόρι Τόκασι,  για  να  συναντήσουν  τον  Ζένγκερ  και  να τον πείσουν να έρθει στη Σοβιετική Ένωση, με  πολλά  ανταλλάγματα  (Βίλες, υπηρετικό  προσωπικό,  διευθυντής  σε  τεράστια  εργαστήρια,  δόξα  κλπ),   αλλά δεν το κατάφεραν.
Ο Στάλιν ανέθεσε μετά  στην  NKVD να  απαγάγει τον  Ζένγκερ,  αλλά  και  εδώ  απέτυχε.

Μετά το 1954, ο Sänger επέστρεψε στη Γερμανία και τρία χρόνια αργότερα διευθύνει ένα ερευνητικό ινστιτούτο πρόωσης αεριωθουμένων στην Στουτγάρδη . Μεταξύ 1961 και 1963 ενήργησε ως σύμβουλος της  εταιρείας Junkers για το σχεδιασμό ενός διαστημικού αεροσκάφους.

Η  ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΗ  ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΕΡΓΑΣΙΑ  ΤΟΥ  ΖΕΝΓΚΕΡ:  Η  ΜΕΛΕΤΗ  ΓΙΑ  ΔΙΑΣΤΡΙΚΟ  ΣΚΑΦΟΣ  ΜΕ  ΚΙΝΗΤΗΡΑ  ΑΝΤΙΥΛΗΣ

Η  σπουδαιότερη  θεωρητική καινοτομία του Sänger   ήταν  οι  μελέτες  του  για  την  χρήση  της  αντιύλης  για τη διαπλανητική και διαστρική  προώθηση  διαστημικών οχημάτων,  μελέτες   που προδιέγραψαν  και  τις  νεώτερες  εξελίξεις  στην  έρευνα  για  την  πρόωση με λέιζερ και ηλιακά ιστία.

ΒΟΗΘΗΣΕ  ΤΟΥΣ  ΑΡΑΒΕΣ  ΣΤΗΝ  ΑΝΑΠΤΥΞΗ  ΒΑΛΛΙΣΤΙΚΟΥ  ΠΥΡΑΥΛΟΥ.

Το 1960, βοήθησε την Ενωμένη Αραβική Δημοκρατία στην ανάπτυξη του βαλλιστικού πυραύλου al-Zafir. 

Πέθανε στο Βερολίνο. Ο τάφος του Sänger βρίσκεται στο νεκροταφείο "Alter Friedhof" στη Στουτγάρδη-Βάιχινγκεν .

 

Το έργο του για το Silbervogel θα αποδειχθεί πολύ  σημαντικό για τα αμερικανικά  προγράμματα X-15 , X-20 Dyna-Soar και, τελικά, τα προγράμματα Space Shuttle.

 

ΤΟ  ΑΣΗΜΕΝΙΟ  ΠΟΥΛΙ  (Silbervogel)

Το σκάφος του Ευγένιου  Ζένγκερ (Eugen Sänger, 1905-1964), ήταν το πρώτο σοβαρό σχέδιο για διαστημόπλοιο και το πιο προηγμένο και πρωτοποριακό,  ακόμη  και  για  σήμερα. 

Το Ασημένιο Πουλί (Silbervogel) ήταν ένα  υπερ-υπερηχητικό πτερυγοφόρο όχημα, μήκους 28 μέτρων και βάρους 100 τόνων με κινητήρες με βενζίνη και υγρό οξυγόνο. Θα εκινείτο με ταχύτητα δεκαπλάσια του ήχου σε ύψος 60-75 χλμ. 

 

Ήταν ένα καταπληκτικά προχωρημένο σχέδιο. Το σκάφος περιλάμβανε κόκπιτ υπό πίεση, ανασυρόμενο   σύστημα προσεδάφισης, χώρο για βόμβες και απορριπτόμενες αντιθερμικές ασπίδες για τα παράθυρα του κόκπιτ.

Το σκάφος θα εκτοξευόταν με τη βοήθεια ενός πυραύλου τροχοδρομώντας σε μια σιδηροτροχιά και κατόπιν  θα ακολουθούσε βαλλιστική τροχιά, αναπηδώντας στα ανώτερα ατμοσφαιρικά στρώματα μέχρι να έφτανε στον προορισμό του, θα εξαπέλυε τις βόμβες του και θα συνέχιζε την πορεία του γύρω από τον πλανήτη επιστρέφοντας στη βάση του.

Τον Οκτώβριο του 1933 ο Ζένγκερ πρότεινε μια προκαταρκτική μορφή του σχεδίου του στο αυστριακό υπουργείο στην Κολωνία. Το 1938 είχε ήδη αρχίσει δοκιμές του σχεδίου του Ασημένιου Πουλιού σε αεροδυναμική σήραγγα. Το ξέσπασμα του πολέμου απείλησε να ακυρώσει το σχέδιο του "πυραυλικού διαστημοπλάνου". Για να το σώσει, ο Ζένγκερ το μετέτρεψε σε καθεαυτό "πυραυλικό βομβαρδιστικό". 

Το σχέδιο απορρίφθηκε το 1942 αν και ο Ζένγκερ κατάφερε να καταστρώσει μια άκρως απόρρητη εργασία στην οποία περιέγραφε το "αντιποδικό βομβαρδιστικό", η οποία διανεμήθηκε σε στενό κύκλο στην  γερμανική αεροπορία.


 

Δείτε παρακάτω ένα video με την (υποθετική) αποστολή βομβαρδισμού της Νέας Υόρκης απο το Ασημένιο Πουλί.

Ο  Ζένγκερ  μετά  τον  πόλεμο  εκλέχτηκε  επίτιμο μέλος πολλών εταιρειών για τη διαστημική έρευνα στη Γερμανία, την Μεγάλη Βρετανία, την Αυστρία, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τη Νορβηγία, τη Σουηδία, την Ελβετία, την Αργεντινή και την Ιταλία.

Εκλέχτηκε Επίτιμος Συνεργάτης της Βρετανικής Διαπλανητικής Εταιρείας (BIS) το 1949.

Έλαβε  το  μετάλλιο  Hermann Oberth  για   τις  μελέτες  του πάνω  στην  αεροδιαστημική έρευνα.

Αυστριακός Σταυρός Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη, 1η τάξη.

Διοικητής του Ordre du Merite pour la Recherche et l'Invention, Παρίσι

Χρυσό μετάλλιο Gagarin Assoziazione Internazionale Uomo nello Spazio, Ρώμη.

Διάταγμα Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Σταυρός 1ης τάξης. 

 
 

 
      ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ  ΑΝΤΙΥΛΗΣ  ΤΟΥ  ΖΕΝΓΚΕΡ



  

 ΚΛΑΣΣΙΚΑ  ΒΙΒΛΙΑ  ΤΟΥ  ΖΕΝΓΚΕΡ

 Sänger, Eugen (1956). Zur Mechanik der Photonen-Strahlantriebe . München, R. Oldenbourg. 

Sänger, Eugen (1957). Zur Stahlungsphysik der Photonen-Strahlantriebe und Waffenstrahlen . München: R. Oldenbourg. 

Sänger, Eugen (1933). Μηχανική Πτήσης Πυραύλων . (Washington, 1965): NASA Tech. Trans. F-223. 

Sänger, Eugen, Karl Frucht (1965). Space Flight: Αντίστροφη μέτρηση για το μέλλον . Νέα Υόρκη: McGraw-Hill . 

 

Hermann Oberth, Wernher von Braun, Eugen Sänger und Frau Irene Sänger-Bredt (Bildmitte), Prof. Sedov aus Moskau u.a.

 

Internationaler Astronautischer Kongress in Stuttgart: (v.li.) Ingenieur Stemmer (Schweiz), Frau Sänger und Dr. Eugen Sänger neben dem Antriebsaggregat einer V2-Rakete- September 1952

 

ΤΟ  ΑΣΤΡΟΠΛΟΙΟ  ΑΝΤΙΥΛΗΣ  ΤΟΥ  ΖΕΝΓΚΕΡ  ΣΕ  ΡΩΣΙΚΗ  ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Σκάφος αντιύλης σύμφωνα με την πρόταση του Eugen Sanger.

 (Ανακλαστήρας, Κινητήρες ελιγμών, δεξαμενή μαγνητικής φιάλης για την αντιύλη, δεξαμενή υδρογόνου, θώρακες προστασίας από την ακτινοβολία γ,  θάλαμοι διαβίωσης και εργαστήρια, αεροδιαστημοπλάνο για την εξερεύνηση πλανητών και την επανείσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα).

Sänger, Eugen. NEUERE ERGEBNISSE DER RAKETENFLUGTECHNIK.  Wien: Verlag Zeitschrift "Flug",  
Η. Pittner,  1934.  Πρώτη έκδοση.

 Ένα διάσημο βιβλίο που περιγράφει τα πειράματα του Sanger σε ένα κινητήρα για την δημιουργία ενός αεροσκάφους - πυραύλου υψηλού υψομέτρου, που δημοσιεύθηκε ως ειδικό τεύχος του αυστριακού περιοδικού αεροπορίας FLUG, Δεκέμβριος 1934.

Η NASA δημοσίευσε μια αγγλική μετάφραση ως TM-1012 (1942) . Ciancone 204. Interlibrum 270 # 309. Ley, Ρόκετς, Πύραυλοι και Διαστημικά Ταξίδια, αναθεωρημένη έκδοση, 1957.

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ