Τρίτη 28 Μαΐου 2019

29 ΜΑΪΟΥ 1453. ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΟΥΣ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ... Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΙΑ ΤΩΝ ΜΙΝΑΡΕΔΩΝ

Σημαίνει  ο  Θεός,  σημαίνει  η  Γη,  σημαίνουν  τα  Επουράνια.
   Σημαίνει  κι  η  Αγιά  Σοφιά,  το  Μέγα  Μοναστήρι.
   Σώπαινε  κυρά  Δέσποινα,  και  μην  πολυδακρύζεις.
   Πάλι  με  χρόνους,  με  καιρούς,  πάλι  δικά  μας  θάναι.

ΕΛΛΗΝΕΣ  ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΙΣ:

                                     "Πού θ’ανάψουμε κεριά;
                    Mέσα στην Αγιά Σοφιά".
          


https://youtu.be/1ZbG6kTIpkM?t=2      


    Ανασυνέθεσαν τον ήχο από τις ψαλμωδίες μέσα στην Αγια-Σοφιά.

Oι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ  ανασυνέθεσαν τον ήχο που ακουγόταν κατά τις Ακολουθίες στο περικαλλές αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.
Στο πλαίσιο του Προγράμματος «Από την Κωνσταντινούπολη στην Καλιφόρνια» («From Constantinople to California» – και όχι: Από την Ισταμπούλ στην Καλιφόρνια…), οι επιστήμονες του Στάνφορντ δημιούργησαν ένα τεχνολογικό θαύμα, που μας μεταφέρει με μοναδικό τρόπο σε μεγάλες στιγμές του παρελθόντος.
Συγκεκριμένα, η Αναπλ. Καθηγήτρια στο Τμήμα  Τέχνης και Ιστορίας της Τέχνης του Στάνφορντ Bissera Pentcheva μελέτησε επισταμένως την αισθητική και τον πολιτισμό του Βυζαντίου και γενικότερα της μεσαιωνικής Μεσογείου.
Στη συνέχεια, οι καταγραφές αναλύθηκαν από τον Kαθηγητή στο Κέντρο Έρευνας Υπολογιστών Μουσικής και Ακουστικής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Στάνφορντ Jonathan Abel και το μεταπτυχιακό φοιτητή Miriam Kolar, οι οποίοι κατασκεύασαν ένα μαθηματικό μοντέλο της εξαιρετικά εκλεπτυσμένης ακουστικής του μεγαλειώδους έργου του Ιουστινιανού, του Ναού της του Θεού Σοφίας.
Στη συνέχεια, ο ήχος των ύμνων από τη χορωδία «Cappella Romana», όπως εκτελέστηκαν στην καινούρια Αίθουσα Συναυλιών του Πανεπιστημίου, επεξεργάστηκε ψηφιακά, ώστε να ακουστεί όπως θα ακουγόταν στο μεγάλο βυζαντινό οικοδόμημα για 920 χρόνια…

  



   Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ: Πῶς οἱ νεοπλατωνιστὲς ἔκτισαν τὴν ἕνωσι μὲ τὸν Θεό.
Professor Bissera V. Pentcheva,Hagia Sophia: Sound, Space and Spirit in Byzantium, Pennsylvania State University Press, 2017, 304 pages. Dimitris Kitsikis
«Οἱ δύο ἀρχιτέκτονες τῆς Ἁγίας Σοφίας, ὁ Ἰσίδωρος ἀπὸ τὴ Μίλητο καὶ ὁ Ἀνθέμιος ἀπὸ τὶς Τράλλεις ἀνῆκαν στὸν κύκλο τοῦ Ἀμμώνιου Ἐρμείου ποὺ κατεῖχε τὴν ἕδρα τῆς φιλοσοφίας στὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ εἶχε μαθητεύσει κοντὰ στὸν Πρόκλο. Ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνα στὴν Ἀθῆνα εἶχε κλείσει τὸ 529 μ.Χ., τρία μόλις χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη κατασκευῆς τῆς Ἁγίας Σοφίας. Ἡ Σχολὴ τῆς Ἀλεξάνδρειας ὅμως ἀκόμη λειτουργοῦσε καὶ ἦταν τὸ κέντρο τῆς ἑλληνικῆς γνώσης γιὰ τὴ μηχανικὴ καὶ τὴν ἀκουστική. Ὁ Φωκᾶς, ἔπαρχος τῆς Κωνσταντινούπολης καὶ στενὸς συνεργάτης τοῦ Αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ ἦταν αὐτὸς ποὺ κάλεσε τοὺς δύο ἀρχιτέκτονες. Εἶχε κι αὐτὸς συνδεθεῖ μὲ τὸν κύκλο τῶν νεοπλατωνιστῶν. Οἱ νεοπλατωνιστὲς συνέδεαν σὲ μία ἑνιαία φιλοσοφία τὶς διδαχὲς τοῦ Πυθαγόρα, τοῦ Πλάτωνα, τοῦ Ἀριστοτέλη καὶ τῶν Μυστηρίων. Ὁ Φωκᾶς κατηγορήθηκε γιὰ παγανισμὸ τὸ 545μ.Χ. καὶ αὐτοκτόνησε. Διαπιστώνουμε ὅτι τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα, «ξένο καὶ παγανιστικὸ» ἐκ πρώτης ὄψεως, βρέθηκε στὸν πυρῆνα τῆς διαμόρφωσης τῆς χριστιανικῆς ταυτότητας. Ἡ Ἁγία Σοφία χτίστηκε ἀπὸ ἕναν κύκλο νεοπλατωνιστῶν οἱ ὁποῖοι πίστευαν ὅτι μέσα ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη μπορεῖς νὰ προσεγγίσεις τὸ θεῖο. Γνωρίζουμε ὅτι οἱ νεοπλατωνιστὲς ἐνδιαφέρονταν γιὰ τὶς ἰδιότητες καὶ τὶς ἀντανακλάσεις τοῦ φωτός, ὅτι εἶχαν γνώσεις γεωμετρίας καὶ ἀνώτερων μαθηματικῶν καὶ ὅτι ὑπολόγιζαν τὶς ἰδιότητες τῶν στερεῶν μέσα σὲ στερεά. Σκεφτεῖτε ὅτι ὁ «Καλλιχόρος» τῆς Ἁγίας Σοφίας εἶναι ἕνα στερεὸ μέσα σὲ στερεό. Ὁ Παῦλος Σιλεντιάριος, μέλος τοῦ Αὐτοκρατορικοῦ Συμβουλίου, χρησιμοποίησε αὐτὴ τὴ λέξη τὸν 6ο αἰῶνα γιὰ νὰ περιγράψει τὸν χῶρο κάτω ἀπὸ τὸν τροῦλο, ὅπου λαμβάνει χώρα ἡ λειτουργία. Μέσα στὴν Ἁγία Σοφία ἡ ἐνέργεια τοῦ ἤχου δὲν ἐξανεμίζεται, ἀλλὰ ἀντίθετα συμπυκνώνεται καὶ ἐντείνεται καθὼς ἀνυψώνεται πρὸς τὸν τροῦλο. Καθὼς φτάνει στὸν τροῦλο, ἐπιστρέφει ἀντηχώντας πρὸς τά κάτω στὸ πλῆθος τῶν πιστῶν ποὺ ψάλλουν κι αὐτοὶ ἀκολουθώντας τοὺς ψάλτες καὶ ἐνθυλακώνει τοὺς πάντες μέσα σὲ μιὰ ἠχητικὴ αἴσθηση ποὺ θὰ τὴν ἀποκαλούσαμε «χρυσὴ βροχή». Οἱ ψάλτες ψέλλουν. Ἡ Ἁγία Σοφία ἀπαντᾷ. Ἡ μυσταγωγία δὲν εἶναι παρὰ ἡ συνέργεια ἀνάμεσα στὸ κτίριο καὶ τοὺς πιστούς».
                              






    "Ελπίδα  και  χαρά  πάντων  των  Ελλήνων".
                 Αυτοκράτωρ  των  Ελλήνων
                Κωνσταντίνος  Παλαιολόγος


 
 ΟΤΑΝ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΕΙΧΑΝ  ΑΚΟΜΗ  ΜΝΗΜΗ...

ΕΛΛΗΝΙΚΟ  ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ 500 ΔΡΑΧΜΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ  ΒΡΩΜΙΑ  ΤΩΝ  ΜΙΝΑΡΕΔΩΝ.

ΕΚΤΥΠΩΣΗ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1923


ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΗΣ

 



 









                ΕΛΛΑΣ  1453  π.Χ. 


     O  ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ  ΑΕΤΟΣ  ΤΩΝ  ΜΥΚΗΝΩΝ.  


Εύρημα του Alan John Bayard Wace.  15ος - 13ος αιώνας π.Χ.

Βρέθηκε  από  τον  άγγλο  αρχαιολόγο  Άλαν Γουέις (Alan John Bayard Wace)  σε  ανασκαφές  σε  τάφο  Έλληνα βασιλέα στις Μυκήνες.  Ήταν  δηλαδή  έμβλημα  του  ανώτατου  άρχοντα  των  Ελλήνων  του  1453  π.Χ.  και  τοποθετήθηκε  στον  τάφο  του  σαν  υπέρτατο  σύμβολο  για  τον  νεκρό  άνακτα.   Έχουμε δηλαδή  ένα  σύμβολο των Ελλήνων που  χρησιμοποιείται πριν 3500 χρόνια, αλλά και το ίδιο σύμβολο κυματίζει μετά από 2500 χρόνια στα φλάμουλα των απογόνων αυτών των Ελλήνων.



 



ΧΡΥΣΟ ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΕΛΑΣΜΑΤΑ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΖΕΥΓΟΥΣ ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΩΝ ΑΕΤΩΝ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
ΜΥΚΗΝΕΣ ΤΑΦΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ Α ΤΑΦΟΣ V 16ος ΑΙΩΝΑΣ π. Χ. 
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΥΡ. Π 689 ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ






                                           

Άλαν Γουέις

Ο Άλαν Γουέις (Alan John Bayard Wace), ήταν Άγγλος αρχαιολόγος,  που  γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου  1879  στο  Καίμπριτζ  της  Αγγλίας  και  πέθανε  στην  Αθήνα  στις  9 Νοεμβρίου 1957.  Το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του το πέρασε στην Ελλάδα.

 Η επιστημονική του και αρχαιολογική του έρευνα κάλυπτε τις περιοχές της Αρχαίας Σπάρτης, -ειδικότερα το Μενελάειον Σπάρτης- των Μυκηνών, της Τροίας, τη Θεσσαλίας, την Αρχαία Κόρινθο και την Αλεξάνδρεια. Μαζί με τον Καρλ Μπλέγκεν πραγματοποίησε σημαντικές μελέτες για τη χρονολόγηση των ιστορικών περιόδων της Εποχής του Χαλκού στην οποία ανήκει ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός, καθώς και για την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β. Έκανε θεμελιώσεις μελέτες για την παρουσία του μυκηναϊκού πολιτισμού στην Θεσσαλία. Στις Μυκήνες συνέχισε το ανασκαφικό έργο του Ερρίκου Σλήμαν και με τις έρευνές του βοήθησε στην αποσαφήνιση της ιστορίας της πόλης. Διαφώνησε με τον Άρθουρ Έβανς και αποχώρησε για αυτόν τον λόγο από τη Βρετανική Σχολή Αθηνών, όταν υποστήριξε ότι η Γραμμική Β' που μιλούσαν στις Μυκήνες ήταν ελληνική γλώσσα, σε αντίθεση με τον Έβανς που υποστήριζε το αντίθετο. Δικαιώθηκε αργότερα, όταν αποκρυπτογραφήθηκε η συγκεκριμένη γραφή από τον αρχιτέκτονα Μάικλ Βέντρις



ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ  ΤΗΣ  ΛΕΞΕΩΣ:  ΔΕΣΠΟΙΝΑ

Η λέξη Δέσποινα (Δέσποινα) «κυρία» προέρχεται από τη μυκηναϊκή ελληνική  des-Πότνια η οποία ερμηνεύεται ως «κυρία  του σπιτιού»,  στην  μυκηναϊκή  Γραμμική  Γραφή  Β  (από  Dem /  dom, δομ  = "Δόμος" = σπίτι",  και  potni,  πότνι = "κυρία"),    
Η αρσενική μορφή είναι Δεσπότης = "κύριος του σπιτιού".
 Σχετικές λέξεις είναι η μυκηναϊκή ελληνική Πότνια και Posedao (Ποσειδών), τα οποία  παραδόθηκαν  στην κλασική Ελλάδα με την ίδια σημασία.  Η  λέξη  Δήμητρα  ερμηνεύεται ως "Η μητέρα του σπιτιού".

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ  ΤΗΣ  ΛΕΞΕΩΣ:  ΠΟΤΝΙΑ

πότνια, θεωνύμιο
ἡ, τ. κλητ. και πότνα, Α
(ως τιμητική προσφώνηση θεάς ή εξέχουσας θνητής γυναίκας)

1. ως ουσ. βασίλισσα, δέσποινα, κυρία
2. ως επίθ. τιμημένη, σεβαστή, μεγαλοπρεπής


Το αρχαϊκού τύπου όνομα πότνια αποτελεί, κατά την πιθανότερη άποψη, θηλυκό  τής λέξεως πόσις,  (το πόσις στην κλασική εποχή δηλώνει τον νόμιμο σύζυγο, αλλά η αρχική του σημασία ήταν «κύριος, αφέντης»), παρά τις μορφολογικές και σημασιολογικές διαφορές, και αντιστοιχεί με τα: αρχαίο ινδικό patnī- «κυρία, θεά», στα  αβεστανικά paθnī «κυρία, οικοδέσποινα», καθώς και με συνθετικά όπως: αρχαία ινδικά vīra-patnī «σύζυγος τού ήρωα», λιθουανικά viešpatni «κυρία τού σπιτιού».
Κατά μία άποψη, οι τύποι πότνια, αρχαία  ινδικά patńī  προήλθαν από έναν Ινδοευρωπαϊκό τύπο  pot-inī, σχηματισμένο κατά τα θηλυκά τής Ινδοευρωπαϊκής σε -inī, με συγκοπή τού -ι-. 

 Αθάνα  Ποτνία  Δέσποινα

Ένα από τα συχνότερα μυκηναϊκά θεωνύμια είναι το «Πότνια» που πιθανώς αντιπροσωπεύει περισσότερες από μια γυναικείες θεότητες, κληρονόμους της Μεγάλης Μητέρας. Έτσι έχουμε την Potnia daburinthoyo (κυρά του λαβυρίνθου), Potnia Aswija (κυρά της Ασίας), Sitopotnia (κυρά των σιτηρών, πβ. Σιτώ στην Σικελία κατά την κλασική εποχή), Potnia hikkweia (κυρά των ίππων). Η Kwerasia (Θηρασία) πρέπει να ισοδυναμεί με την Πότνια θηρών (κυρά των αγρίων ζώων), ενώ στην ίδια θρησκευτική σφαίρα πρέπει να ανήκει και η Thehia Mater (Θεία Μητέρα ή Μητέρα των θεών). Η Άρτεμις μαρτυρείται στη γενική Artemitos, η Αθηνά (ή ο πρόδρομός της) στην έκφραση Athanas potnia (κυρά της Αθήνας).


[Κύρια Πηγή: J. L. Garcia-Ramon, “Mycenaean onomastics”, στο Y.Duhoux-A.M.Davies (eds.), A Companion to Linear B, vol. 2, Austin 2011, 213-252.]
 

Μυκηναϊκή  επίκληση,  1453  π.Χ. 

Η  λέξη πότνια απαντά συνήθως ως προσωνυμία θεοτήτων (πρβλ. και τη χρήση τής λέξεως στη Μυκηναϊκή ως επίθετο της Αθηνάς και άλλων θεοτήτων με τη μορφή potinija) και σπανιότερα με τη σημασία «κυρία του σπιτιού», για την οποία χρησιμοποιείται η λέξη δέσποινα. 
(Η  Πότνια  ήταν  η  Πολιούχος  θεά  στην  πόλη  Ακκαρών  -  Εκρών - της  Φιλισταιϊκής  πεντάπολης. Υπάρχει ένας βασιλιάς της Εκρών των Φιλισταίων κατά τον 7ο αιώνα με το όνομα Pade, πατέρας του Ikasu (= Αχαιός για πολλούς ερευνητές).

Ο  δισύλλαβος τύπος τής κλητικής πότνα οφείλεται σε μετρικούς λόγους και σχηματίστηκε με αποβολή τού συνιζανόμενου φωνήεντος -ι- λόγω τής ταχύτερης προφοράς της λέξεως.

Στην  Ελληνική  αρχαιότητα  Δέσποινα αποκαλούνταν μία κόρη της θεάς Δήμητρας και του θεού Ποσειδώνα.
Η Δέσποινα γεννήθηκε στο Λύκαιο όρος όταν η θεά Δήμητρα πέρασε από εκεί ψάχνοντας την κόρη της την Περσεφόνη. Κατά την αναζήτηση της θεάς την είδε ο Ποσειδώνας και την ερωτεύτηκε, αυτή για να τον αποφύγει μεταμορφώθηκε σε φοράδα, ο Ποσειδώνας όμως καταλαβαίνοντας το τέχνασμα της μεταμορφώθηκε και αυτός σε άλογο. Από την ένωση των δύο θεών γεννήθηκε μια κόρη που το όνομα της θεωρούνταν μυστικό, και για αυτό την αποκαλούσαν δέσποινα. Την Δέσποινα ανέθρεψε ο Τιτάνας Άνυτος.
Στην αρχαία Λυκόσουρα υπήρχε ναός της Δέσποινας και λατρευόταν σαν θεά. Σύμφωνα με την περιγραφή του Παυσανία στο ναό υπήρχε σύμπλεγμα της Δήμητρας μαζί με την Δέσποινα έργο του Δαμοφώντος. Στο σύμπλεγμα η Δήμητρα με την Δέσποινα ήταν καθισμένες σε θρόνο δίπλα δίπλα , η Δήμητρα κρατούσε δάδα και η δε Δέσποινα σκήπτρο, δίπλα στον θρόνο της Δήμητρας στεκόταν η Άρτεμις φορώντας φερέτρα και κρατώντας δέρμα ελαφιού, δίπλα στην Δέσποινα στεκόταν ο Τιτάνας Άνυτος οπλισμένος.
Σήμερα στον αρχαιολογικό τόπο της αρχαίας Λυκοσούρας έχουν ανασκαφή και σώζονται τα θεμέλια του ναού, ενώ στο παρακείμενο μουσείο τμήμα του συμπλέγματος.



ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

7 σχόλια:

  1. Ερντογάν: «Με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης καταφέραμε και ριζώσαμε σε μια ήπειρο».
    Η Άλωση της Πόλης αποτελεί έμπνευση για τη σύγχρονη Τουρκία ανέφερε στο μήνυμά του για την αυριανή 566η επέτειο της 29ης Μαΐου ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
    «Η πίστη, η αποφασιστικότητα και το πείσμα που χαρακτήριζαν τον -ευλογημένο από τον προφήτη- Μωάμεθ τον Πορθητή και τους γενναίους στρατιώτες μας, όταν κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη, αποτελούν για τη σημερινή Τουρκία έμπνευση ώστε να επιτύχουμε κι εμείς τους στόχους μας το 2023, το 2053 και το 2071», τόνισε ο Τούρκος πρόεδρος, ο οποίος ευχήθηκε στο έθνος χρόνια πολλά για την αυριανή ημέρα.
    «Χρόνια πολλά για την 566η επέτειο της Κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης, μίας από τις ένδοξες νίκες της ιστορίας, με την οποία έκλεισε μία εποχή και άνοιξε μία νέα, αλλάζοντας το ρου της παγκόσμιας ιστορίας με τις κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές που επέφερε», όπως είπε.
    Όπως μεταδίδει η ανταποκρίτρια του Open TV, Μαρία Ζαχαράκη, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απένειμε τα εύσημα στον Μωάμεθ τον Πορθητή για τη μεγάλη κατάκτηση αλλά και τον τρόπο της μετέπειτα διακυβέρνησής του, μετατρέποντας την Κωνσταντινούπολη σε κέντρο θρησκειών και πολιτισμών.
    «Με την Κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, η οποία οφείλεται στη στρατιωτική ιδιοφυία του Μωάμεθ του Πορθητή και στην αποφασιστικότητα και το πείσμα του γενναίου στρατού μας, το ιερό μας έθνος κατάφερε να ριζώσει σε μία ήπειρο».
    Ζ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΠΟΣΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ» ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΟΥΣ ΣΦΑΓΕΝΤΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ;
      ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, ΕΜΠΝΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
      ΕΡΝΤΟΓΑΝ: «Η Άλωση της Πόλης αποτελεί έμπνευση για τη σύγχρονη Τουρκία ώστε για να επιτύχουμε τους στόχους μας εμείς οι Τούρκοι το 2023, το 2053 και το 2071», (δηλαδή να κατακτήσουμε και την υπόλοιπη Ελλάδα), ανέφερε στο μήνυμά του για την 566η επέτειο της 29ης Μαΐου ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

      Κατάθεση στεφάνου προς Τιμήν των τελευταίων υπερασπιστών της Πόλης: Τετάρτη 29 Μαΐου, Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη, 18:30

      Την Τετάρτη 29 Μαΐου στις 18:30, ανήμερα της μαύρης επετείου της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, ο Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή, Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος θα καταθέσει στεφάνι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη προς τιμήν του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και των τελευταίων υπερασπιστών της Βασιλεύουσας.
      29 Μαΐου, Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη, 18:30

      Ζ.Π.

      Διαγραφή
    2. «ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ. Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΟΜΦΑΛΟ ΤΗΣ ΓΗΣ». ΝΕΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ:
      «Ένα από τα βασικά κίνητρα του ρατσισμού, που εξαπλώνεται σήμερα στον δυτικό κόσμο σαν πανούκλα, είναι η Μεγάλη Ιδέα, την οποία εκπροσωπεί η Κωνσταντινούπολη. Η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σημεία της ιστορίας του τουρκικού έθνους, καθώς ο Μωάμεθ ο Πορθητής άνοιξε την πόρτα προς το Ισλάμ. Ωστόσο, το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών με την Κωνσταντινούπολη δεν έχει τελειώσει εδώ και 566 χρόνια, δεν έχει εξαλειφθεί. Εδώ και 566 χρόνια, υπάρχουν κάποιοι που ακόμη δεν μπορούν να σβήσουν από μέσα τους αυτόν τον πόνο της απώλειας. Εκείνοι που δυσφημούν το έθνος μας με τα γεγονότα του 1915 και μας συκοφαντούν για γενοκτονία στον Πόντο, έχουν τις ίδιες προθέσεις. Σκοπός τους είναι να αποξέσουν τις αξίες του πολιτισμού μας, που συμβολίζεται με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, και να αφανίσουν την τουρκο-ισλαμική κληρονομιά, που προσέδωσε την πραγματική ταυτότητα στην Ανατολία. Αυτό το ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την Κωνσταντινούπολη δεν θα τελειώσει ποτέ. Η Κωνσταντινούπολη αποτελεί τον ομφαλό της γης και είναι ένα σύμβολο όχι μόνο για την Τουρκία αλλά και για όλο τον κόσμο. με την κατάκτηση ξεκίνησε μία νέα εποχή και άλλαξε η πορεία της παγκόσμιας ιστορίας».
      Επίθεση κατά του Ελληνισμού εξαπέλυσε ο Ρ.Τ.Ερντογάν με αφορμή την μαύρη επέτειο των 566 ετών της Άλωσης της Πόλης αναφέροντας πως οι Γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων ήταν συκοφαντίες και πως οι Έλληνες δεν έχουν συμβιβαστεί με την απώλεια της Κωνσταντινούπολης και της Αγίας Σοφίας και θέλουν να τις ξαναπάρουν. Είπε μάλιστα πως «δεν έχουν κλείσει ακόμα οι λογαριασμοί» μεταξύ των δύο εθνών. Είναι σαφές ότι απηύθυνε προειδοποίησε για μελλοντικές συγκρούσεις σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο προετοιμάζοντας έτσι την τουρκική κοινωνία σε μια ημέρα υψηλού συμβολισμού και στην Τουρκία και στην Ελλάδα (για διαφορετικούς λόγους βεβαίως). Δημιούργησε μάλιστα ένα πολεμικό κλίμα με στρατιώτες ντυμένους με οθωμανικές στολές. Στο σχετικό σχόλιο στο Twitter ο Τούρκος πρόεδρος το συνόδευσε με εικόνες από την Κωνσταντινούπολη, σε αρκετές από τις οποίες «πρωταγωνιστεί» η Αγιά Σοφιά.
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
  2. Οι Έλληνες του Βυζαντίου έκαναν το κρισιμότερο λάθος. Ξέχασαν την στρατιωτική ζωή. Άρχισαν να εξαγοράζουν την υποχρεωτική θητεία τους. Τον στρατό τον συγκροτούσαν μισθοφόροι Η Πόλη στα απόρθητα τείχη της περιέκλειε τα 2/3 του παγκόσμιου πλούτου, είναι άλλωστε το αρχέτυπο όλων των σημερινών πρωτευουσών. Όταν χάνεις μάχες, συρρικνώνεσαι εδαφικά και οικονομικά, αφού χάνεις πλούτο. Οι ανίκανοι άρχοντες της εποχής (σαν τους σημερινούς), κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα. Αυλική καμαρίλα, δολοπλοκίες, εμφύλιες διαμάχες για την εξουσία, ονομαστοί αντίπαλοι Κατακουζηνοί εναντίον των Παλαιολόγων, ανίερες συμμαχίες με τους Τούρκους. Ο τότε πρωθυπουργός Νοταράς, βροντοφωνάζει «Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν λατινικήν», «Καλύτερα τούρκικο φέσι, παρά Παπική Τιάρα». Ο Παλαιολόγος μαχόταν για τα ιερά και τα όσια στα Τείχη της Πόλης και άλλοι τον έφτυναν και τον καταριόντουσαν, που είχε μαγαρίσει την Αγιά Σοφιά τον προηγούμενο χρόνο με συλλείτουργο με τους Παπικούς. Πάνω στην Αγία Τράπεζα ήταν το επίσημο ανάθεμα του Πατριάρχη. Γι αυτό και δεν ανακηρύχθηκε ποτέ Άγιος.
    Η υψηλή φορολογία στους αγρότες εξώθησε πολλούς να εγκαταλείψουν την γη και να πάνε στα μοναστήρια να γίνουν καλόγεροι. Τα μοναστήρια δεν πλήρωναν φόρο, οι μοναχοί απείχαν από την στρατιωτική ζωή και έτσι τα μοναστήρια γέμισαν με άνδρες παραγωγικής ηλικίας. Όλοι ήθελαν να γίνουν κληρικοί και καλόγεροι, ζωή με ανέσεις και χωρίς κόπους.
    Ο Μιχαήλ Ψελλός διαμαρτύρεται στα γραφτά του «θυρωροί, εργάτες στα αμπέλια, ζωέμποροι, μανάβηδες, φουρνάρηδες, σιδεράδες, κηπουροί, τσαγκάρηδες, γυρολόγοι, όλοι θέλουν να γίνουν κληρικοί». Όλοι τους, λέει ο Ψελλός, αναλφάβητοι και άσχετοι με την εκκλησία, οι δεισιδαιμονίες και οι απατεωνιές ο κανόνας. Τα μοναστήρια και οι καλόγεροι γινόντουσαν πλούσιοι, βάζοντας σε προσκύνημα επί πληρωμή λείψανα «αγίων». Τα μοναστήρια μετετράπησαν σε ολόκληρες πόλεις, την Πόλη υπεράσπισαν 7.000 άνδρες και στα μοναστήρια ζούσαν 100.000 αμέτοχοι θεατές των εξελίξεων.
    Καμιά ομοιότητα με τον σημερινό Ελληνικό λαό;
    Ζ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένας Έλληνας: «Η δύναμη των Ελλήνων δεν εδράζεται στα όπλα. Εδράζεται στην πνευματική δύναμη».

      ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αγαπητέ συμπατριώτη,
      Η δύναμη, η αληθινή δύναμη, η ισχύς ενός λαού – και του Ελληνικού - εδράζεται στα όπλα και μόνο στα όπλα. Τα περί πνευματικής δύναμης κλπ που διακινούνται στην Ελλάδα, είναι παρηγοριά στον άρρωστο, πριν από τον θάνατό του. Η στρατιωτική δύναμη, το στρατιωτικό ιδεώδες, το πολεμικό πνεύμα, τα καλύτερα όπλα, η αδιάκοπη μαχητική προετοιμασία, το υψηλό πολεμικό ηθικό του λαού, αυτά και μόνο αυτά κάνουν ένα έθνος να αντέχει στον χρόνο. Οι αρχαίοι Κρητικοί με τον στόλο τους, οι Μυκηναίοι με το ακατάβλητο πεζικό τους, οι Σπαρτιάτες, οι Τριήρεις των Αθηναίων, η λοξή φάλαγγα των Θηβαίων, η Σάρισσα των Μακεδόνων, το Υγρό πυρ των Βυζαντινών, οι εκπαιδευμένοι κλέφτες και αρματολοί του 1821 μαζί με την πολεμική ναυτοσύνη των νησιωτών, οι 600.000 λόγχες του Μεταξά κλπ κλπ.
      Όταν ένας λαός παύει την προς πόλεμο προπαρασκευή του, στρέφεται σε «ειρηνικές και πνευματικές» δουλειές, αποδιώχνει την στρατιωτική ηθική του, ουσιαστικά παραδίδεται στον εχθρό, υποτάσσεται και χάνεται από την ιστορία. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Έτσι λειτουργεί το Σύμπαν. Πνεύμα χωρίς υλική ισχύ είναι η απόλυτη καταστροφή. Το πνεύμα δημιουργήθηκε άλλωστε για να ελέγξει την ύλη, να την υποτάξει. Όχι για να υπάρχει για να ομφαλοσκοπείται. Δεν δημιουργήσαμε άλλωστε εμείς αυτόν το κόσμο. Ζούμε σ’ αυτόν και πρέπει να λειτουργήσουμε με τους όρους του. Αλλιώς μας περιμένει αφανισμός.
      Αυτό συμβαίνει από την εμφάνιση του ανθρώπου στην γη, από τότε που ένας ευφυής ανθρωποπίθηκος χρησιμοποίησε το μηριαίο οστούν της αντιλόπης για να επιτεθεί στην αντίπαλη φυλή για να αρπάξει αυτός τον φακόχοιρο να ταΐσει τα παιδιά του. Τα αγαθά είναι περιορισμένα, πόλεμος πατήρ πάντων, η επιβίωση είναι το παν σε ένα λαό και η μόνη μέθοδος είναι ο καλύτερος οπλισμός. Τα άλλα είναι μόνο λόγια για παρηγοριά και «πνευματική» δικαιολόγηση της αυτοκτονίας ενός λαού.
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
    2. Ο ανθέλληνας Φαλμεράυερ:
      “…Εδώ βρίσκεται το μυστικό της νίκης της ημισελήνου πάνω στο χριστιανισμό της Ανατολής.
      Ο Έλληνας είχε ξεχάσει τελείως την πολεμική τέχνη.
      Και ο αγροίκος Τούρκος, όταν ξεσπάθωσε να κατακτήσει την κληρονομιά των Παλαιολόγων και των Κομνηνών, βρήκε μπροστά του έναν τρέμοντα, αλλά ελπίζοντα σε μια από θαύμα σωτηρία φοβισμένο αντίπαλο.
      Στο πέρασμα του χρόνου τα πράγματα είχαν αλλάξει τόσο πολύ, που οι εγγονοί των αρχαίων εκείνων ανδρών, οι οποίοι κάποτε στις Πλαταιές και στη Σαλαμίνα διαπληκτίζονταν ποιοι θα πρωτοπολεμήσουν για την ελευθερία του ανθρώπινου γένους, τώρα είχαν καταντήσει να πιστεύουν ότι θα σπιλωθούν αν έπιαναν τα όπλα για να επιδιώξουν να υπερασπιστούν μ’ αυτά την πατρίδα ενάντια στους βαρβάρους…”
      Ζ.Π.

      Διαγραφή
  3. «ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ. ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΗΚΑΡΙ ΤΟΥ». ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ 16ης ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ.
    «Δεν έχουμε τελειώσει, το σπαθί που το τρέμουν βγαίνει, περιμένουμε την ώρα…»
    Στον Διδυμότειχο γιόρτασαν την μνήμη του τελευταίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Στην εκδήλωση ο Διοικητής της 16ης Μεραρχίας Πεζικού, Υποστράτηγος Άγγελος Ιλαρίδης μίλησε για τα τείχη της πόλης και το σπαθί που σύμφωνα με τις προφητείες και τους λαϊκούς θρύλους, βγαίνει από το θηκάρι.
    "Δεν τελειώσαμε ακόμη, χρωστάμε, το σπαθί που τρέμουν, σιγά – σιγά βγαίνει, περιμένουμε την ώρα. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε, να πιστεύουμε στα ιδανικά μας και την Ελληνική Σημαία", ήταν τα λόγια του Στρατηγού του Βορείου Έβρου, που καταχειροκροτήθηκε από τους κατοίκους της ακριτικής πόλης.
    Να σημειώσουμε ότι το διάστημα εκείνο, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, η νυχτερινή άσκηση "OΥΡΑΝΟΣ", την οποία είχε παρακολουθήσει ο στρατηγός Ιλαρίδης.
    Ζ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.