Τι είναι η ΑΟΖ;

Κατά την UNCLOS (United Nations Convention οn the Law Οf the Sea) στο αρθρο 55 της συμβάσεως, « the EEZ is “more similar to a list and allocation of rights or corresponding duties than to an abstract legal category.”», και στην ΑΟΖ δεν ισχύει ΟΥΤΕ η αντίληψη κυριαρχίας που διέπει τα χωρικά υδατα, ΟΥΤΕ η ελεύθερη διακίνηση που ισχύει στις ανοιχτές θάλασσες. Τα πράγματα ειναι πιο πολύπλοκα και χωρίς να είμαι νομικός, αντιλαμβάνομαι οτι μόνον Κράτη που δύνανται να εξασφαλίσουν ασφάλεια ναυσιπλοίας, Ερευνα – Διάσωση και επαρκή επιτήρηση μπορούν να αποβλέπουν σε αποδοχή εκ μέρους της Διεθνούς Κοινότητος της ΑΟΖ που θα καθορίσουν. Προκειμένου για την Μεσόγειο, η κατάσταση περιπλέκεται ετι περισσότερο απο την «στενότητα» της θάλασσας : Δείτε τον παρακάτω χάρτη : (χάρτης 1)

Ειναι φανερό το πρόβλημα απο την «επικάλυψη» (overlapping) μεταξύ των ΑΟΖ 200 ν.μ. των ομόρων Κρατών και η ανάγκη καθορισμού των ΑΟΖ στην βάση της «μέσης γραμμής», σε σχέση με την απόσταση απο την ακτογραμμή των ενδιαφερομένων Κρατών.

Προκύπτει λοιπόν η κάτωθι εικόνα για τις ΑΟΖ των Κρατών της περιοχής μας (εάν τις εφήρμοζαν ολοι) οπου με μπλέ χρώμα εμφανίζεται η Ελληνική ΑΟΖ. (Χάρτης 2)

Ποιά ειναι ομως τα πλεονεκτήματα που θα αποκτούσε η χώρα μας απο τον καθορισμό μιας τέτοιας ΑΟΖ και ποιές οι υποχρεώσεις της αφού κατά το αρθρο 55 της UNCLOS πρόκειται για μια «λίστα» δικαιωμάτων η αντιστοίχως καθηκόντων ;

Ας δούμε πως περιγράφει σύντομα και περιεκτικά τα των ΑΟΖ ο κορυφαίος Τούρκος ειδικός στα RADAR και τους αισθητήρες επιτηρήσεως καθηγητής Levent Sevgi : «Η UNCLOS δίδει στις παραθαλάσσιες χώρες κυριαρχικά δικαιώματα σε θαλάσσια εκταση 200 ν.μ., γνωστή ως ΑΟΖ. Εις ανταπόδοση τα κράτη αυτά υποχρεούνται να παράσχουν Διοίκηση, Αστυνόμευση και Προστασία του Περιβάλλοντος σ’αυτό το νέο σύνορο, κατά πολύ εκτενέστερο των προηγούμενων χωρικών τους υδάτων». Η διαφορετική, «πασαλίδικη» αντίληψη που διέπει τον ορισμό ειναι ορατή και θα δούμε παρακάτω γιατί παραθέσαμε τον «ορισμό» αυτό, του οποίου οι «nuances » ως πρός την UNCLOS εχoυν σημασία που οι γείτονες εχουν πλήρως αντιληφθεί.

Η ιδια η σύμβαση UNCLOS ορίζει στο α.56 οτι το παράκτιο Κράτος εχει δικαιώματα ΜΟΝΟΝ οσον αφορά εις την εκμετάλλευση, εξερεύνηση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πόρων, ζωντανών η μή οργανισμών των υδάτων και του βυθού η του υπεδάφους του, οπως και εις οτι αφορά στην παραγωγή ενέργειας απο τα κύματα, τα ρεύματα η τον ανεμο. Τα ΑΛΛΑ κράτη, εχουν δικαιώματα σε κάθε μή – οικονομική χρήση της ΑΟΖ και κατά το αρθρο 58 απολαμβάνουν των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στις ανοικτές θάλασσες σύμφωνα με οσα ορίζει το α. 57 : 1. Ναυσιπλοία 2. ΥΠΕΡΠΤΗΣΗ 3. Τοποθέτηση υποβρυχίων καλωδίων και αγωγών 4. «κάθε αλλη διεθνώς σύννομη χρήση της θαλάσσης σχετιζομένη με τις παραπάνω ελεύθερες χρήσεις»

Το α. 246 ορίζει οτι το παράκτιο κράτος δικαιούται να ρυθμίζει, επιτρέπει και διεξάγει θαλάσσιες επιστημονικές ερευνες στην ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα του.Κανένα αλλο κράτος δεν δικαιούται να διεξαγάγει ερευνες στην ΑΟΖ ανευ της συγκαταθέσεως του παράκτιου κράτους. Το οποίο ομως θα πρέπει «κανονικώς εχόντων των πραγμάτων» να συγκατατίθεται !

Με λίγα λόγια μύλος…

Το α. 253 ορίζει την διακοπή κάθε διεξαγωμένης ερεύνης εάν αντιβαίνει τα συμφωνηθέντα με το παράκτιο κράτος η εάν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις αυτού δεν γίνονται σεβαστά… Πείτε το στους Τούρκους αλλά ευγενικά μή θυμώσουν και ταραχθεί ο Συνασπισμός και οι οικολόγοι !

Ασφαλώς υπάρχει περιθώριο πολλαπλών αναγνώσεων και ερμηνειών της συμβάσεως, η εφαρμογή της οποίας εξαρτάται τελικώς (κατά την αντίληψη του γράφοντος) απο τοπικούς και διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων και προβολής ισχύος των ενδιαφερομένων. Αποτελεί πεποίθηση του γράφοντος οτι η Τουρκία ειναι ενα σοβαρό Κράτος με οτι αυτό σημαίνει : Οργανωμένη, συντεταγμένη δύναμη επιβολής των Εθνικών συμφερόντων με μοχλούς την Αμυνα, την Διπλωματία και την Εσωτερική Ασφάλεια.

Υπό το πρίσμα λοιπόν αυτό θα πρέπει να εξετάζωμε τον υπερεξοπλισμό και την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο, την συνολική της αναθεωρητική στάση ως πρός τις διεθνείς συνθήκες που κατοχυρώνουν εν τοις πράγμασι την Ελληνική ΑΟΖ.

Η γεωγραφία είναι αμείλικτη για την Τουρκία, δείτε χαρακτηριστικά την «εκταση» της τουρκικής ΑΟΖ στον χάρτη 3 : (με ερυθρό χρώμα η Τουρκία, με μπλέ η ΑΟΖ της)

Ειδικώς στην περιοχή της Μεγίστης (Καστελλορίζου) οι Τούρκοι δεν μπορούν με τίποτε να «χωνέψουν» την σφήνα ελληνικής ΑΟΖ που μαζί με την Κυπριακή περιορίζει την δική τους ΕΚΕΙ ακριβώς που εχουν επισημανθεί τα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα. Οπως επίσης στις περιοχές «Μπάμπουρα» και βραχονησίδος Λαδόξερα (ανατολικά της Θάσου, νότια της Αλεξανδρουπόλεως) οπου το πετρέλαιο κυριολεκτικά «αναβλύζει» εξ’ού και το εύγλωττο ονομα της βραχονησίδος.

Παρά την δουλοπρεπή ελληνική φιλοαραβική στάση δεκαετιών (αποδεχόμενοι το αριστερο – λαικοδεξιό ιδεολόγημα Ισραήλ – ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – φονιάδες των λαών , Μοσσάντ, CIA και λοιποί δαίμονες) η Αίγυπτος οχι μόνον δεν συναινεί στην οριοθέτηση της ΑΟΖ αλλά συμπράττει με την αναδυόμενη τοπική νεο – οθωμανική υπερδύναμη – Τουρκία σε αεροναυτικές ασκήσεις αμφισβητήσεως του FIR Αθηνών και στην ουσία της Ελληνικής ΑΟΖ και βεβαίως ούτε λόγος για την Κυπριακή που χωρίς Ναυτικό και Αεροπορία και με φούμαρα περί «Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» (ούτε η ασκηση Τοξότης δεν γίνεται πιά και οι S -300 PMU1 …αναπαύονται στην Κρήτη, ούτε εκπαιδευτική βολή δεν τολμούμε …) ΔΕΝ υφίσταται στην πράξη.

Εμείς θυμόμαστε το θέμα μόλις οι Τούρκοι το παρακάνουν οπως με την προχθεσινή διείσδυση μαχητικών στο πεδίο βολής Ανδρου, βλ. στον χάρτη LGD68 η συνεχίσουν το διεθνές παίγνιο με τις ΝΟΤΑΜ και μετά … Ντόρα, «Πανεπιστημιακό ασυλο» και γρίπη… Ειρήσθω εν παρόδω οτι το LGD 68 ευρίσκεται επί του 25^ου μεσημβρινού, εκεί δηλαδή που διεκδικούν αρμοδιότητα Ερεύνης – Διασώσεως οι Τούρκοι, διχοτομώντας το Αιγαίο.

Το ζήτημα της ΑΟΖ εμπλέκεται αμεσα με τα ενεργειακά και με τις νεο – οθωμανικές φιλοδοξίες της Τουρκίας, που εχουσα πλήρη αντίληψη των απαιτήσεων εχει φροντίσει και φροντίζει για το αμυντικό σκέλος προβολής ισχύος καθώς και για το διπλωματικό που στην παρούσα φάση συνίσταται στην δημιουργία τετελεσμένων και την αμφισβήτηση του status quo.

Για τους παραπάνω λόγους η ενταση και η προκλητικότητα θα βαίνουν αυξανόμενες και ΔΕΝ θα επηρεάζονται απο διάφορα γεγονότα οπως σύνοδοι κορυφής της ΕΕ, «μέτρα εμπιστοσύνης», «πάγωμα κεφαλαίων» και αλλες παρλαπίπες αφού το ζητούμενο είναι κατά πολύ πιο απτό : ”lebensraum” ! Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την σημασία τους οι καθημερινές «αναχαιτίσεις», στην ουσία αναγνωρίσεις και καταγραφές αριθμού νηολογίου για τα διαβήματα του ΥΠΕΞ δεν πρόκειται να πτοήσουν τους Τούρκους που χρησιμοποιούν την πολεμική τους ισχύ, εν προκειμένω τα αεροσκάφη και τα πλοία τους για την «διόρθωση» αυτού που θεωρούν ως ιστορική και γεωγραφική αδικία.

Η Τουρκία – ως σοβαρό Κράτος – εχει «χτίσει» μια σοβαρή υποδομή προβολής ναυτικής και αεροπορικής ισχύος με τις προοπτικές που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ισχυρή Ακτοφυλακή και στόλο αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας, ολοκληρωμένη ναυτική επιτήρηση (“UZUN UFUK”), πυκνό δίκτυο Ερεύνης – Διασώσεως, παραγγελία Stealth F – 35 (JSF), πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων με εμβέλεια (πρός το παρόν) 300 χλμ… Απο την αλλη για αντιπερισπασμό «πιέζει» και στον Εβρο μέσω της μειονότητος αλλά και πιο χειροπιαστά : Συγκρότηση ισχυρότατης δυνάμεως γεφυροφόρων αρμάτων, αντικατάσταση ολων των αυτοκινούμενων πυροβόλων με σύγχρονα και σοβαρή υποδομή ανεπάνδρωτων αεροσκαφών για στοχοποίηση. Εμείς ; Με παλινωδίες και «τσαλίμια» για τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, τις φρεγάτες αντιαεροπορικού πολέμου περιοχής και τα παιχνίδια των αντιπροσώπων που θέλουν να μας πωλήσουν F – 16 για μαχητικά «τετάρτης γενεάς» , αναθέσεις της επιτηρήσεως του θαλάσσιου χώρου στην FRONTEX κ.α. ευτράπελα για μια χώρα με ΑΟΖ του μεγέθους της δικής μας (ΑΟΖ μεγαλύτερη σε εκταση απο το ηπειρωτικό τμήμα της χώρας) είναι απολύτως βέβαιο οτι δεν μπορούμε να αντισταθμίσωμε την πίεση που ασκεί και θα ασκήσει η γείτων. Η ΑΟΖ (και τα οικονομικά ωφέλη της) δεν επιβάλλονται με πολιτική «τι τα θέλωμε τα οπλα, τα κανόνια τα σπαθιά…» οταν αυτή η ΑΟΖ εποφθαλμιάται απο ενα επίβουλο, μογγολικής προελεύσεως εθνος που ανέκαθεν λοξοκοίταζε πρός Δυσμάς, ενίοτε και ως την Βιέννη !Ειδάλλως να δεχθούμε οτι δεν μας παίρνει, να δεχθούμε συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, δορυφοροποίηση της χώρας στο αρμα της τοπικής υπερδυνάμεως Τουρκίας, να φύγει και ο καυμός των αριστερών για τις αμυντικές δαπάνες, να γίνωμε σαν τους Κύπριους : Dolce vita υπο τα Καυδιανά δίκρανα… Και τότε οι Τούρκοι θα εχουν πετύχει αυτό που συνιστά ο Σούν Τζού : Η καλύτερη στρατηγική ειναι εκείνη που επιτυγχάνει τους στόχους της χωρίς πόλεμο …

ΠΗΓΗ: Antinews.gr