Επιστροφή στις ρίζες

Yπάρχει ένας ωραίος αρχαιοελληνικός μύθος, ο οποίος θέλει να μας πει, πόσο δυνατοί μπορούμε να είμαστε και πόσο αναγκαίο είναι να κρατάμε τις ρίζες μας. Οι ρίζες μας, μπορεί να είναι η παράδοση μας, τα ήθη και τα έθιμα, ο τόπος καταγωγής, αλλά και η ίδια η Φύση.

Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, έχουμε αποτραβηχτεί από όλα αυτά. Δεν πατάμε πλέον στην Μητέρα Γη, όπως ο Ανταίος. Ο σημερινός τρόπος ζωής, το εύκολο χρήμα και οι συγκέντρωση των ανθρώπων στα μεγάλα αστικά κέντρα, μας έχει “σηκώσει στον αέρα” όπως ο Ηρακλής σήκωσε τον Ανταίο. Ελπίζω μόνο, να μην έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα.

Ο Ηρακλής πηγαίνοντας για τα βόδια του Γηρυόνη πέρασε από τη Λιβύη. Κοντά στη λίμνηΤριτωνίδα βασίλευε ο Ανταίος, γιος του Ποσειδώνα και της Γης. Ήταν ένα γίγαντας εξήντα πήχεις ψηλός. Είχε τεράστια δύναμη που φαινόταν να μην τον εγκαταλείπει ποτέ, γιατί όσο πατούσε τη μητέρα του τη Γη έπαιρνε δυνάμει Ήταν όμως άγριος βασιλιάς και διψασμένος για αίμα. Μόλις κανένας ξένος ερχόταν στη χώρα του τον προκαλούσε σε πάλη και τον σκότωνε. Τα κρανία των σκοτωμένων τα μάζευε για να χτίσει με αυτά ένα ναό στον πατέρα του.

Όταν ο Ηρακλής έφτασε στην πόλη του Ανταίου θέλησε να τον συναντήσει και να αναμετρηθεί μαζί του. Ο Ανταίος δέχτηκε πρόθυμα να παλέψει με τον Ηρακλή γιατί ήταν σίγουρος για τη νίκη του.
Ο Ηρακλής δεν ήταν εύκολο θύμα για τον Ανταίο, μα και ο Ανταίος δεν μπορούσε να νικηθεί όσο πατούσε στη Γη και έπαιρνε συνεχώς
καινούριες δυνάμεις. Γι’ αυτό και ο Ηρακλής έπρεπε με κάθε τρόπο να διακόψει την επαφή του με τη Γη. Τον έπιασε λοιπόν στα μπράτσα του και το σήκωσε ψηλά στον αέρα. Εκείνη τη στιγμή ο Ανταίος είχε χάσει τις δυνάμεις του, ο Ηρακλής τον έσφιξε ανάμεσα στα μπράτσα του και του τσάκισε τα κόκαλα. Μετά από λίγο ο γίγαντας ξεψύχησε. Ο Ηρακλής πήρε τον Ανταίο και τον έθαψε. Χρόνια μετά οι κάτοικοι της περιοχής έδειχναν το μνήμα του που είχε σχήμα ανθρώπου που κοιμάται ανάσκελα.
Πηγές.
elikonio.blogspot.

http://visaltis.blogspot.com/2011/08/blog-post_14.html#more

" Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν " - Πώς προέκυψε ο ιατρικός όρκος.

Πρώτος Ιατρός Θεραπευτής ήταν ο θεός του λευκού φωτός, ο Λύκειος Απόλλων. Η θεϊκή του λάμψη μετουσιώθηκε κάποτε σε μουσική με την οποία θεράπευε. Με τον ύμνο του, τον Παιάνα, καθαρίζονταν πολιτείες ολόκληρες από τις επιδημίες της πανούκλας και της χολέρας. Με τη λύρα του έπαιρνε τη φλόγα των πυρετών. Γι’ αυτό οι γιατροί ορκίζονται σ’ αυτόν. "Όμνυμι Απόλλωνα Ιητρόν" -λένε- και στον υιό του τον Ασκληπιό και στην εγγονή του την Πανάκεια...





Ο θεός έφθασε κάποιο λυκαυγές απ' το δρόμο του ήλιου. Την άμαξά του -μας πληροφορεί ο Αλκαίος- την έσερναν κύκνοι. Και τη στιγμή της άφιξής του στους Δελφούς, τα αηδόνια κελαηδούσαν, τα χελιδόνια και τα τζιτζίκια τετέριζαν και από την Κασταλία πηγή έρεε ασήμι. Με το τόξο του σκότωνε τους υβριστές, τους υπερόπτες, τους υπερφίαλους, τους αλαζόνες. Αυτούς που δεν εφάρμοζαν το μέτρο.


Πρώτα σκότωσε τον υπερβολικό Τυφώνα, που τον γέννησε η Ήρα, χωρίς τον Δία, από θυμό. Η λέξη τυφών παράγεται από ρίζα *τυφ- απ' όπου το ρήμα τύφω, που σημαίνει σκοτίζω.


Ο ανεμοστρόβιλος αυτός τυφλώνει. Τυφλός ονομάζεται αυτός που οι οφθαλμοί του καλύπτονται από το νέφος, τη σκόνη και τον ατμό του τυφώνα. Τυφλός επομένως είναι αυτός που δεν βλέπει. Ομόρριζη είναι και η λέξη τύφος, η νόσος «τύφος», που με τους πυρετούς και τις παραισθήσεις της προκαλεί παρόμοια συμπτώματα.


Δεύτερος εχθρός του θεού ήταν ο Φλεγύας, που τού έκαψε το ναό. Η ρίζα *φλεγ- παράγει ακόμα το φλέγω, τον φλέγμονα και όλες τις φλεγμονές.


Τρίτος κατά σειράν ήταν ο μαντικός δράκοντας Πύθωνας. Τον σκότωσε και αυτόν ο αργυρότοξος γενάρχης των γιατρών. Ο Πύθωνας έμεινε εκεί, στους Δελφούς, και σάπισε. Έτσι από την ρίζα *πυ- έφτασαν στο πύθω: σαπίζω και στο πύον. Η σήψη πλέον άρχισε να παράγεται από το πύθειν και από το πύον της πληγής του Πύθωνα. [Το μέρος όπου σάπισε ο μαντικός δράκος το είπαν Πυθώ και απ' αυτή τη λέξη αργότερα έφτασαν στο πυ-ν-θ-άν-ομαι: "ερωτώ να μάθω" και στην Πυθία.]


Το πύον, λοιπόν, τη φλεγμονή και την τύφλωση των θνητών θεράπευσε και θεραπεύει ο Απόλλων. Με τη μαντική (ή διαγνωστική) του ακόμα, εντοπίζονταν τα μιάσματα που προκαλούσαν τη νόσο και την επιδημία. Οι εξαγνιστές θεραπευτές του στη συνέχεια, καθόριζαν τα καθαρτήρια λουτρά, τα ραντίσματα και τα θειαφίσματα ή και την πυρά, ανάλογα με το αίτιο, για την τελική απολύμανση.


Σε μία επιδημία πανούκλας στο στρατόπεδο των Αχαιών, διαβάζουμε:
"οί δ' απελυμαίνοντο καί εις άλα λύματα βάλλον" (Ιλιάδα Α 313). Οι στρατιώτες απολυμαίνονταν και τα απονίμματα (τα λύματα) στη θάλασσα τα ‘ριχναν. Μετά θυσίαζαν στον Απόλλωνα.


Αλλά και ο υιός του Απόλλωνα, ο ήπιος θεός ο χωρίς σκληρότητα: Ασκλ-ηπιός και η κόρη του, η εγγονή του Απόλλωνα, η Πανάκεια θεραπεύουν.


Η πανάκεια για κάθε νόσο σχετίζεται με τη ρίζα *ακ-, που υποδηλώνει την αιχμή του βέλους. Το πρώτο χειρουργικό εργαλείο που είχε ο Μαχάονας, ο γιος του Ασκληπιού, στα πεδία των μαχών της Ιλιάδας (Μαχάων, μάχη: ομόρριζες). Από την *ακ- παράγονται ακόμα: η άκανθα, το άκρον, η ακέστρα (η βελόνη), ο άκων, το ακόντιον αλλά και διάφορα άλλα αρχαία χειρουργικά εργαλεία.


Έρχονται όμως και οι στιγμές που ο θεός χάνει εντελώς όλη τη θεραπευτική του τέχνη. Είναι εκείνες οι στιγμές όταν ο ίδιος σκοτώνει. Ο αιφνίδιος θάνατος των ανδρών λ.χ. αποδίδονταν εις τα "αγανά αυτού βέλεα". Άλλοτε τα βέλη του προκαλούν φοβερές επιδημίες λοιμού. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει κανένα γιατρικό κι ο Παιάνας του δεν μπορεί να θεραπεύσει.


Ανάλογα και ο σημερινός γιατρός χάνει αυτή την ικανότητα για ίαση, όταν υπηρετεί ως ερευνητής τον βιολογικό πόλεμο λ.χ. ή όταν χορηγεί αδιακρίτως διάφορα ισχυρά αντιβιοτικά, που ευοδώνουν την ανάπτυξη διαφόρων ανθεκτικών στελεχών μικροβίων, κ.ο.κ.


Για να μη χάνει όμως ο ίδιος ο Απόλλωνας (αλλά και κάθε γιατρός που ορκίζεται στο όνομά του) τις ιαματικές και τις εξαγνιστικές του ιδιότητες, διακηρύσσει το "Γνώθι σαυτόν" και το "Μηδέν άγαν". Αυτά τα δύο ρητά ήταν χαραγμένα στο Δελφικό Μαντείο του. Το να γνωρίζει δηλαδή κάποιος τον εαυτό του και να μην ξεπερνάει ποτέ το μέτρο και τα ανθρώπινα όρια του.






ΠΗΓΗ:
Νίκος Βαρδιάμπασης. 

http://melitilexeis.blogspot.com/search/label/%CE%9C%CE%A5%CE%98%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91#ixzz1VyIW2I2A

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

«Σώπαινε ο λαός, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί. Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός.» (Θουκυδίδης)


Μάζα σιωπηλή και φοβισμένη, θέλουν τον λαό οι χαλασμένοι «άρχοντές» του, για να γνωρίζει ποιος είναι ο Δυνάστης. Το Αφεντικό. « Ίνα γιγνώσκει τον τιθασευτήν» (Αριστοφάνης).


Φτωχό και άνευρο το κατήντησαν, τον λαό, γιατί, «Αυτόν, που η φτώχεια τσάκισε, αυτός δεν μπορεί να μιλήσει ούτε να κάνει τίποτα, του ‘ναι δεμένη η γλώσσα: ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται» (Θεόγνις).


Κι εσύ, αλιτήριε (καταστροφέα) «άρχοντα», εσύ «ν’ αρπάζεις και να δωροδοκείσαι, ο δε λαός… σφιγμένος από την ανάγκη, τη μιζέρια και τον μισθό να κρέμεται από σένα με το στόμα ανοιχτό: Συ μεν αρπάζης και δωροδοκείς… ο δε δήμος … υπ ανάγκης άμα και χρείας και μισθού προς σε κεχήνη» (Αριστοφάνης.) Και κανείς να μην μιλά.
Μα, κι αν κάποιος μιλούσε, αμέσως, με τρόπο επιτήδειο του βούλωναν το στόμα «εί δε τις και αντείποι ευθύς εκ τρόπου τινός επιτηδείου…»


Και τους φταίχτες, ούτε τους αναζητούσαν, ούτε, και αν τους υποπτεύονταν, απέδιδαν δικαιοσύνη. «Και των δρασάντων ούτε ζήτησις ούτ’ ει υποπτεύοιντο δικαίωσις εγίγνετο» (Θουκυδίδης).


Και έτσι, «χάνονται οι πόλεις όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους φαύλους από τους έντιμους: Τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν». (Αντισθένης).


Και επειδή, «Ου μόνον αρχή άνδρα δείκνυσι, αλλά και αρχήν ανήρ» (Επαμεινώνδας),


Εσείς οι «άρχοντες», οι σκανδαλοποιοί «Πολλά και αισχρά ένεκα κερδέων πεποιήκατε: πολλά και αισχρά για το κέρδος κάνατε» (Ξενοφών).


Ο σκανδαλοποιός, «άρχων» «και με τα δυο χέρια σουφρώνει τα δημόσια έσοδα: Καμφοίν χέροιν μυστιλάται των δημοσίων». (Αριστοφάνης).


Δικαιοσύνη ζητάει ο Λαός. Διότι: «εν δικαιοσύνη συλλήβδην πάσα αρετή.» (Θεόγνις),


Δικαιοσύνη ζητάει ο Λαός, όπου οι άρχοντες θα είναι υπηρέτες και δούλοι του νόμου και ΟΧΙ υπεράνω του νόμου, αφέντες του. «Τους δ’ άρχοντας λεγομένους νυν υπηρέτας τοις νόμοις …. Οι δ’ άρχοντες δούλοι του νόμου.». (Πλάτων).

Δίκαιο Κράτος, ζητάει ο Λαός, όπου οι άρχοντες θα φροντίζουν το συμφέρον των πολλών, του λαού, και ΟΧΙ άρχοντες που θα υπηρετούν το ίδιον συμφέρον, ως διαπλεκόμενοι πολιτικατζήδες (τους γνωρίσαμε προσφάτως).
Γιατί ο αληθινός πολιτικός-άρχων «ου πέφυκε (δεν έγινε) το αυτώ (το δικό του) συμφέρον σκοπείσθαι (να φροντίζει), αλλά το τω αρχομένω.». (Πλάτων).

Δίκαιο Κράτος, ζητάει ο Λαός, που θα σέβεται τον μόχθο του απλού ανθρώπου και θα τιμά τον χρηστό πολίτη. Διότι: «Όσο τιμώνται στην πόλη τα πλούτη και οι πλούσιοι, τόσο περιφρονείται η αρετή και οι χρηστοί: Τιμωμένου δη πλούτου εν πόλει και των πλουσίων, ατιμοτέρα αρετή τε και οι αγαθοί.». (Πλάτων).

Δίκαιο Κράτος, ζητάει ο Λαός, που θα διασφαλίζει την ασφάλεια των πολιτών, αλλά, πρωτίστως, την ελευθερία τους.
«Μηδέν ελευθερίας προκρίνω». (Διογένης). Διότι:«Όσοι δέχονται να χάσουν την ελευθερία τους για την ασφάλειά τους δεν είναι άξιοι ούτε της ελευθερίας ούτε της ασφάλειας». (Βενιαμίν Φραγκλίνος)

Οι πολιτικοί-πολιτικατζήδες (αυτοί αντιποιούνται τους πραγματικούς πολιτικού) που βλέπει τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας, είναι διαβρωμένοι από την διαπλοκή με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, και λειτουργούν με την παγκοσμιοποιημένη και «σώφρονα» λογική, πως τα συμβαίνοντα, καλώς συμβαίνουν, διότι είναι αναπόφευκτο να συμβαίνουν. Για να επιβιώσετε μέσα στον παγκόσμιο ιστό πρέπει να αφήσετε να σας φάει η αράχνη της παγκοσμιοποίησης, σαν παγιδευμένες μύγες.

Σε αυτήν την «σώφρονα λογική» των «πραγματιστών» και των «σωφρόνων» σφουγγοκωλαρίων της παγκοσμιοποιημένης ηλιθιότητας και αδικίας, εμείς αντιτείνουμε το: «τόλμησον φρονείν».
Γιατί το ξέρουμε πως «η πρόοδος δεν έρχεται απ’ αυτούς που εμμένουν στην καθεστηκυία τάξη αλλά από αυτούς που τολμούν να κινούν πάντοτε κάτι από τα μη καλώς έχοντα: Τας επιδόσεις ορώμεν γινομένας ου δια τους εμμένοντας τοις καθεστώσιν, αλλά δια τους επανορθούντας και τολμώντας αεί τι κινείν των μη καλώς εχόντων.». (Ισοκράτης)
Θίγετε τα κακώς κείμενα. «Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα»

«Την φωτιά της δημιουργίας τη συντηρούν οι ανυπόταχτοι, οι ανικανοποίητοι, οι τυχοδιώκτες της ψυχής και του πνεύματος.». (Θεοτοκάς).
Πηγή।
http://www.anevlavis.gr/Default.aspx?tabid=126 

Ντόμινο εξελίξεων στον τραπεζικό κλάδο πυροδοτεί η συγχώνευση Alfa - Eurobank

Ντόμινο αλυσιδωτών εξελίξεων στον τραπεζικό κλάδο αναμένεται να πυροδοτήσει η συγχώνευση της Alpha Bank με την Eurobank, καθώς η επιβίωση των τραπεζών στο σημερινό περιβάλλον απαιτεί συνένωση δυνάμεων, ώστε να μην επιτευχθεί αυτό που πολλοί φοβούνται, δηλαδή ο «αφελληνισμός» των τραπεζών και η εκποίηση τους σε εξευτελιστικές τιμές.

Η κίνηση αυτή, με την προϋπόθεση ότι θα ολοκληρωθεί με επιτυχία, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εξαγορές και συγχωνεύσεις στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα στη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, που ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και σταμάτησαν στη διάρκεια των τελευταίων ετών.

Την τελευταία 15ετίας πραγματοποιήθηκαν σημαντικές εξαγορές και συγχωνεύσεις που οδήγησαν στη δημιουργία ισχυρών τραπεζικών ομίλων. Ταυτόχρονα μεγάλες ιστορικές τράπεζες, αλλά και μικρότερες σε μέγεθος τράπεζες, χάθηκαν από τον εγχώριο χάρτη καθώς απορροφήθηκαν από άλλες τράπεζες.

Εθνική Κτηματική Τράπεζα, Εθνική Στεγαστική, Τράπεζα Εργασίας, Ιονική Τράπεζα, ΕΤΒΑ, Εγνατία Τράπεζα, Δωρική Τράπεζα, Τράπεζα Κεντρικής Ελλάδος, Τράπεζα Αθηνών, Τράπεζα Κρήτης, Τράπεζα Μακεδονίας Θράκης, Xiosbank, Aspis Bank αποτελούν επωνυμίες τραπεζών που εξαγοράσθηκαν ή συγχωνεύθηκαν και έπαψαν να λειτουργούν αυτόνομα, δημιουργώντας ανακατατάξεις στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα.

Επίσης, στη διάρκεια της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου μια μεγάλη σε μέγεθος ιστορική ελληνική τράπεζα και μια μικρότερη σε μέγεθος, η Εμπορική και η Γενική Τράπεζα αντίστοιχα, πέρασαν στον έλεγχο δύο ισχυρών γαλλικών τραπεζικών ομίλων.

Η Εμπορική Τράπεζα εντάχθηκε στον όμιλο της Credit Agricole και η Γενική Τράπεζα (σήμερα Geniki Bank) στον όμιλο της Societe Generale.

Στις τραπεζικές συμφωνίες της τελευταίας 15ετίας ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων η συμφωνία της Alpha
Bank για την εξαγορά και συγχώνευση της Ιονικής Τράπεζα το 1999, καθώς και της Eurobank με την Τράπεζα Εργασίας.

Στη ιστορία των επιχειρηματικών κινήσεων στον τραπεζικό τομέα έμειναν και οι δύο προσπάθιες συνένωσης των δυνάμεων της Εθνικής Τράπεζας με την Alpha Bank, με στόχο τη δημιουργία του «εθνικού πρωταθλητή», που τελικά δεν καρποφόρησαν. Η πρώτη πραγματοποιήθηκε το 2001 και η δεύτερη νωρίτερα εφέτος.

Μία ακόμη σημαντική πρόταση που τελικά επίσης δεν καρποφόρησε ήταν της Τράπεζας Πειραιώς, το καλοκαίρι του 2010, για ταυτόχρονη εξαγορά του 77% της Αγροτικής Τράπεζας και του 33% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού τραπεζικού ομίλου.

Newsroom ΔΟΛ

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΤΟΙΜΑΣΤΗΤΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Η «τέλεια καταιγίδα» που πλησιάζει….

Στην ανάλυση κρίσεων το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι όταν δύο (ή περισσότερες) κρίσεις συμπέσουν!
Αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβεί στο αμέσως προσεχές διάστημα.
Επειδή η διεθνής οικονομική κρίση δανεισμού (κρίση του τραπεζικού συστήματος) που ξεκίνησε το 2008 στις ΗΠΑ, επεκτάθηκε στον υπόλοιπο κόσμο και αρχικά μάλλον αντιμετωπίστηκε, αλλά αφού προκάλεσε σοβαρές αποσταθεροποιήσεις στην Ευρώπη και αλλού.
Έτσι, σήμερα έχουμε δύο διακριτές και διαφορετικές κρίσεις δανεισμού, μια στις ΗΠΑ και μία στην Ευρώπη.
Η κρίση των ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ, η κρίση οφείλεται κυρίως σε τρείς παράγοντες:
Πρώτον, στην αδυναμία που δείχνει η πολιτική τάξη των ΗΠΑ να ελέγξει τα ελλείμματά της: Οι Δημοκρατικοί θέλουν αύξηση φόρων. Οι Ρεπουμπλικανοί επιθυμούν μείωση δαπανών. Καιδεν προκύπτουν περιθώρια μόνιμου συμβιβασμού ανάμεσά τους. Έτσι το Αμερικανικό χρέος ανεβαίνει συνεχώς, σχεδόν ανεξέλεγκτο (έχει ήδη πλησιάσει το 100% του αμερικανικού ΑΕΠ).

Δεύτερον, στο θεσμικό εμπόδιο, την επιβολή «οροφής χρέους», που δεν μπορεί εύκολα να μετατεθεί (προς τα πάνω), αν δεν υπάρξει συμβιβασμός μέσα στην πολιτική τάξη των ΗΠΑ (ο συμβιβασμός που προέκυψε στο «παρά ένα» πριν τρείς εβδομάδες θεωρείται πρόσκαιρος και εύθραυστος).

Τρίτον, στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ εκδίδουν το βασικό διεθνές νόμισμα, το δολάριο. Έτσι, η αποσταθεροποίηση της δανειακής ικανότητας των ΗΠΑ κλονίζει ολόκληρη τη βάση των διεθνών συναλλαγών, του εμπορίου και των επενδύσεων σε μια διεθνοποιημένη αγορά.

Αν δεν υπήρχε ένα από τα τρία αυτά χαρακτηριστικά, οι ΗΠΑ δεν θα βρίσκονταν σήμερα σε κρίση χρέους. Είναι η σύμπτωση και των τριών που δημιουργεί συνθήκες συστημικής κρίσης (δανεισμού) στις ΗΠΑ.

Η κρίση στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη, η κρίση οφείλεται σε εντελώς διαφορετικούς λόγους:

Έχουμε μια νομισματική Ένωση που αρνείται να λειτουργήσει – και ως «Νομισματική» και ως «Ένωση»:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να λειτουργήσει ως Ένωση, γιατί δεν εκδίδει κοινά (ευρω-) ομόλογα. Κι έτσι υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση αποδόσεων (spreads) ανάμεσα στα ομόλογα που εκδίδουν τα ανταγωνιστικά και τα μη ανταγωνιστικά κράτη-μέλη:

Τα μη ανταγωνιστικά κράτη συντρίβονται από τις όλο και υψηλότερες αποδόσεις που αναγκάζονται να πληρώνουν για να δανείζονται όλο και περισσότερο προκειμένου να καλύψουν την υστέρηση ανταγωνιστικότητάς τους. Κι αυτά τα καθιστά ακόμα λιγότερο ανταγωνιστικά.

Και τα ανταγωνιστικά κράτη επωφελούνται από την υστέρηση των μη ανταγωνιστικών (αφού τα πλεονάσματα των πρώτων συνδέονται με τα ελλείμματα των δεύτερων), αλλά αρνούνται να βοηθήσουν για να ξεπεραστεί το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Τα «τιμωρούν» μάλλον παρά τα βοηθούν…

Οι Κεντρικές Τράπεζες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Ιαπωνίας, εκδίδουν ομόλογα (στην πρωτογενή αγορά) και προχωρούν σε συνεχείς αγοραπωλησίες ομολόγων στη δευτερογενή αγορά (πράξεις «ανοιχτής αγοράς» ή open market operations) προκειμένου να ρυθμίσουν την προσφορά χρήματος.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέχρι πολύ πρόσφατα δεν είχε τέτοια δυνατότητα. Και τώρα ακόμα, η παρέμβαση στην δευτερογενή αγορά γίνεται μόνο μέσω του ειδικού Ταμείου Σταθερότητας (EFSF), το οποίο, όμως, δεν διαθέτει τα απαραίτητα κονδύλια ούτε τη δυνατότητα να «δημιουργεί χρήμα» από μόνο του. Συνεπώς, η ΕΚΤ από την άποψη αυτή, είναι μια «ανάπηρη» Κεντρική Τράπεζα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να λειτουργήσει και ως Νομισματική Ένωση, αφού δεν παράγει «εξωγενές χρήμα». Δεν μπορεί να «τυπώνει» νόμισμα, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι. Κάθε αύξηση της προσφοράς ευρώ γίνεται μόνον «ενδογενώς», δηλαδή μέσω του τραπεζικού συστήματος. Αλλά όταν το τραπεζικό σύστημα κλονίζεται, η επέκταση ρευστότητας στερεύει και παραλύει και η διατραπεζική αγορά, έχουμε απότομη μείωση της προσφοράς χρήματος.

Παντού αλλού, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι Κεντρικές Τράπεζες «τυπώνουν» χρήμα, δηλαδή αυξάνουν την εξωγενή προσφορά χρήματος. Αυτό στην Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει (αν και οριακά ήδη γίνεται εμμέσως και παρατύπως, αλλά σε ανεπαρκέστατο βαθμό).

Όμως, μια Κεντρική Τράπεζα που δεν μπορεί να παράγει «εξωγενές χρήμα» (να αυξήσει ευθέως την προσφορά του), ούτε να ελέγξει το «ενδογενές χρήμα» (να παρέμβει ευθέως στην δευτερογενή αγορά με open market operation), δεν είναι μόνο «ανάπηρη» Κεντρική Τράπεζα,είναι «τετραπληγική»!

Σε ομαλές συνθήκες ρυθμίζει εμμέσως τη ροή ρευστότητας ανεβοκατεβάζοντας τα κεντρικά επιτόκια. Αλλά πέραν αυτού, αν τα πράγματα πάψουν να είναι «ομαλά» (όπως τώρα), δεν έχει εργαλεία συστημικής παρέμβασης.

Σε συνθήκες τέτοιας κρίσης είναι παντελώς ανίκανη να παρέμβει ουσιαστικά.

Μοιάζει με εκείνο τον υδραυλικό ενός δικτύου ύδρευσης, που όταν τα πράγματα είναι «ομαλά» ρυθμίζει τη ροή ανοιγοκλείνοντας της στρόφιγγες, αλλά όταν κάτι «στραβό» προκύψει στο σύστημα – κάπου «μπουκώσουν» οι σωλήνες, κάπου χαλάσουν οι αντλίες ή κάποια μεγάλη διαρροή εμφανιστεί – δεν έχει τα εργαλεία να παρέμβει στο σύστημα και το διορθώσει συνολικά.

Η ελληνική κρίση δανεισμού, απλώς ανέδειξε όλες τις σοβαρές αναπηρίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας: Η οποία τώρα καλείται είτε να τις ξεπεράσει (όσο είναι καιρός ακόμα), είτε να ομολογήσει την πλήρη αδυναμία της και να διαλυθεί. (μαζί με την ευρωζώνη)…

Η ενδεχόμενη κατάρρευση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου



Τελικό επεισόδιο αυτής της παράλυσης, η απόφαση της 21ης Ιουλίου. Υποτίθεται ότι θα «έσωζε» την Ελλάδα οριστικά από την κρίση χρέους (ρυθμίζοντας την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους ως το 2020 με ελάχιστο «κούρεμα») και θα απομόνωνε την ελληνική κρίση από τις υπόλοιπες «αδύναμες χώρες» της ευρωζώνης, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος της «μετάδοσης». Κάτι τέτοιο δεν συνέβη – ούτε ως προς το πρώτο σκέλος, ούτε ως προς το δεύτερο:

Πρώτον, διότι ο μηχανισμός παρέμβασης υπέρ των άλλων αδύναμων χωρών της ευρωζώνης υπάρχει μόνο «στα χαρτιά». Το EFSF δεν έλαβε τα απαραίτητα κονδύλια, για να μπορεί αξιόπιστα να εξουδετερώσει τις επιθέσεις των κερδοσκόπων στα ιταλικά και ισπανικά ομόλογα.

Δεύτερον, διότι απέκλεισε την έκδοση ευρω-ομολόγου, πράγμα που είναι το μόνο ικανό να σταθεροποιήσει τις αγορές σήμερα.

Τρίτον, διότι χωρίς πραγματική δυνατότητα παρέμβασης στη δευτερογενή αγορά και χωρίς προοπτική ευρω-ομολόγου, το μόνο πιο δραστικό που θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση είναι η αύξηση του «εξωγενούς χρήματος», δηλαδή η «νομισματοποίηση» του χρέους. Αλλά αυτό – να τυπωθεί «φρέσκο χρήμα» – το αποκλείει και το καταστατικό της ΕΚΤ και η λογική πάνω στην οποία θεμελιώθηκε το ευρώ.

Τέταρτον, σε ό,τι αφορά την ίδια την Ελλάδα, η επιμονή της Φινλανδίας να λάβει«εγγυήσεις» και οι πιέσεις άλλων χωρών (Αυστρία, Ολλανδία κλπ.) να λάβουν κι αυτές τέτοιες εγγυήσεις, απειλεί άμεσα να ακυρώσει την ίδια τη συμφωνία.

Όμως, οι «εγγυήσεις», δημιουργούν προηγούμενο και για ομολογιούχους τους ιδιωτικούτομέα να εγείρουν παρόμοιες αξιώσεις, μειώνουν το ύψος των διαθέσιμων κεφαλαίων για την Ελλάδα από το νέο δάνειο (των 109 δισεκατομμυρίων) και αυξάνουν το συνολικό χρέος της Ελλάδας.

Δηλαδή επιδεινώνουν την κρίση χρέους από πολλές πλευρές ταυτόχρονα…

Ο άμεσος κίνδυνος να καταρρεύσει η Συμφωνία της 21ης Ιουλίου δεν είναι απειλή μόνο για την Ελλάδα. Είναι εξ ίσου απειλή για άλλες πέντε χώρες της ευρωζώνης, δύο σε Μνημόνιο (Ιρλανδία, Πορτογαλία), δύο ήδη «στο στόχαστρο» κερδοσκοπικών επιθέσεων (Ιταλία και Ισπανία) και δύο για την ώρα «υπό απειλή» (Γαλλία και Βέλγιο).

Η κατάρρευση των Συμφωνίας αυτής είναι πιθανό να σημάνει πλέον την άμεση διάλυση της ευρωζώνης.

Εκτός κι αν πολλοί και πολύ ισχυροί αλλάξουν άποψη για πολλά, πολύ σύντομα…

Για την Ελλάδα πάντως, κατάρρευση της Συμφωνίας της 21ης Ιουλίου θα σημαίνει ότι είναι σχεδόν αναπόφευκτη η πλήρης χρεοκοπία και εντελώς αναπόφευκτη η κατάρρευση της κυβέρνησης, η κατάρρευση όλης της πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια, και η κατάρρευση του συνόλου των πολιτικών ισορροπιών της περασμένης 35ετίας.

Τρείς τέτοιας έκτασης «καταρρεύσεις» ταυτόχρονα μέσα στην Ελλάδα – και μάλιστα μέσα σε συνθήκες εθνικής χρεοκοπίας – είναι περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσε να αντέξει οποιαδήποτε κοινωνία.

Από την Αιγυπτιακή Άνοιξη στην εξέγερση των μεινοτήτων
Υπάρχει, όμως και μια τέταρτη κατηγορία κρίσεων που «προσεγγίζουν» την Ελλάδα και έχουνγεωπολιτικό χαρακτήρα: Στην αλυσίδα των καθεστωτικών ανατροπών στην νότια και νοτιανατολική γειτονιά της προστίθεται τώρα η Λιβύη και η Συρία. Ενώ οι εξεγέρσεις των μειονοτήτων έχουν ήδη περάσει μέσα σε ευρωπαϊκό έδαφος (στη Βρετανία) και δημιουργούν «προηγούμενο» και για άλλες, «ευάλωτες», ευρωπαϊκές χώρες. Η Ελλάδα βρίσκεται στη πρώτη γραμμή επικινδυνότητας.

Τέλος, οι ενδεχόμενες αντιδράσεις της Τουρκίας για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων της Κύπρου (και κατά προέκταση της Ελλάδας) δημιουργεί μια νέα κατηγορία απειλών. Με επίκεντρο ξανά τον Ελλαδικό χώρο, αλλά με προεκτάσεις πολύ πέραν αυτού.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτές οι απειλές θα πάρουν το χαρακτήρα νέου κύματος λαθρομεταναστών προς το Ευρωπαϊκό έδαφος μέσω ελληνικού εδάφους, εξεγέρσεων μουσουλμανικών πληθυσμών που ήδη βρίσκονται σε χώρες του ευρωπαϊκού νότου, ή ελληνοτουρκικής κρίσης. Ή σε κάποιο συνδυασμό των ανωτέρω. Το βέβαιο είναι ότι αυτές οι απειλές πλησιάζουν και εντείνονται συνεχώς. Και πολλοί έχουν συμφέρον να τις πυροδοτήσουν και να τις εκμεταλλευτούν…

Συμπέρασμα: Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο όπου για διαφορετικούς λόγους«συγκλίνουν» τέσσερις διαφορετικές κρίσεις:

- Η μία απ’ αυτές (η κρίση χρέους των ΗΠΑ) δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα, βέβαια, αλλά η εξέλιξη της επηρεάζει την έκβαση όλων των υπολοίπων.

- Η κρίση χρέους της Ευρώπης, επίσης δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα, σχετίζεται περισσότερο με τις αναπηρίες και την ακαμψία του ευρωπαϊκού συστήματος, αλλά ήταν η Ελληνική κρίση που την πυροδότησε σε αυτή τη φάση…

- Η τρίτη κρίση – η απειλούμενη κατάρρευση της Συμφωνίας της 21ης Ιουλίου έχει ως επίκεντρο την Ελλάδα, αλλά αφορά περισσότερο τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) και μπορεί να προκαλέσει την διάλυση του ευρώ.

- Και η τέταρτη κρίση (γεωπολιτικών ανταγωνισμών και εσωτερικών αναταραχών στην περιοχή μας ), ασφαλώς δεν εξαρτάται από την Ελλάδα, αλλά απειλεί πρωτίστως την Ελλάδα, αν και οι επιπτώσεις της – αν υπάρξει – θα γίνουν αισθητές πολύ πέραν του ελληνικού εδάφους.

Στη μελέτη μετεωρολογικών φαινόμενων, όταν δύο ή περισσότερες «καταιγίδες» συγκλίνουν στο ίδιο σημείο την ίδια στιγμή, το ονομάζουν «τέλεια καταιγίδα» και ισοδυναμεί με… Αρμαγεδδώνα!

Τηρουμένων των αναλογιών μια τέτοια «τέλεια καταιγίδα» κυοφορείται ή πλησιάζει τη χώρα μας.

Εμείς όμως, δεν θα «παραδοθούμε στη μοίρα μας»!

Μπορούμε να προετοιμαστούμε και να αντιδράσουμε.

Και – το σημαντικότερο – μπορούμε να τα καταφέρουμε και να βγούμε ισχυρότεροι.

Φτάνει να γνωρίζουμε τι έρχεται και πως θα το αντιμετωπίσουμε.

Γι’ αυτά, όμως, σε επόμενο σημείωμά μας…

Τηλέμαχος

antinews


http://greeksurnames.blogspot.com

Η Θράκη στο στόχαστρο της Άγκυρας και στο καλάθι αχρήστων της Αθήνας

Οι παρελάσεις υψηλόβαθμων τούρκων αξιωματούχων από την Θράκη δεν λένε να σταματήσουν. Αντίθετα, μάλιστα, αυξάνονται τόσο αριθμητικά όσο και ποιοτικά. Μετά τις επισκέψεις που έκανε στη Θράκη ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η σύζυγός του, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά και πλήθος άλλων τούρκων πολιτικών, πολιτευτών, αρχηγών κομμάτων, συλλόγων και οργανώσεων, ήρθε και η σειρά του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης κ. Μπαμπατζάν, να παρελάσει με τιμές και δόξες, απολαμβάνοντας τις διακοπές του στην Καβάλα, αλλά στήνοντας πανηγύρια σε χωριά της Θράκης...

Είναι ηλίου φαεινότερον πως η Θράκη έχει στοχοποιηθεί και έχει μετατραπεί σε πόλο έλξης για τους τούρκους πολιτικούς, οι οποίοι κατά τις επισκέψεις τους σε αυτήν κάνουν επιδείξεις πολιτικής ισχύος απέναντι στην Αθήνα, που έχει μετατραπεί σε θεατή των παραστάσεων και των ό,ποιων εξελίξεων. Ενώ η Άγκυρα κερδίζει εντυπώσεις στη διεθνή σκηνή για τις σχέσεις που έχει με τους μουσουλμάνους (που παρανόμως αποκαλούνται Τούρκοι) της Θράκης, δίνοντας την εντύπωση πως πρόκειται για τουρκική μειονότητα εντός της Ελλάδας (παραβιάζεται η Συνθήκη της Λοζάνης στην οποία σαφέστατα η Άγκυρα έχει αποδεχθεί πως στην Ελλάδα υπάρχουν Έλληνες μουσουλμάνοι). Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, με πανηγύρια, χαρές και χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα, η Άγκυρα "χτίζει" μία υπό αμφισβήτηση Θράκη, ενώ η Αθήνα αρέσκεται να κάνει κανό, πλαστοπροσωπίες, ίντριγκες διαδοχής και παιχνίδια με Καταριανούς ή Ελβετούς επιχειρηματίες...

Οι χριστιανοί κάτοικοι της Θράκης, συνειδητοποιούν σε καθημερινή βάση πλέον, ότι η Αθήνα απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο, με ταχύτατους ρυθμούς. Όμως, επειδή Ελλάδα δεν είναι η Αθήνα και Έλληνες δεν είναι μόνο όσοι κατοικούν στο Μαξίμου και στα άλλα υπουργεία και κυβερνητικά κτίρια, οι Έλληνες της Θράκης στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα στον πρωθυπουργό της χώρας Γιώργο Παπανδρέου: Η Θράκη είναι Ελλάδα, η Θράκη ανήκει στους Έλληνες και όχι σε εκείνους που προτιμούν να κοιμούνται ήσυχοι παρά να έχουν προβλήματα στον ξύπνιο τους.

Στην Καβάλα για διακοπές και στον Εχίνο για γιορτές ο Αλή Μπαμπατζάν

Συνοδευόμενος από τη σύζυγό του και άλλα συγγενικά του πρόσωπα έφθασε το μεσημέρι στην Καβάλα, τρίτο σταθμό της ιδιωτικής επίσκεψής του στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης και υπουργός Επικρατείας Αλί Μπαμπατζάν.



Ο κ. Μπαμπατζάν στις σύντομες δηλώσεις του προς τους δημοσιογράφους τόνισε ότι επισκέπτεται την Καβάλα για πρώτη φορά στο πλαίσιο των διακοπών που κάνει με την οικογένειά του με την ευκαιρία της μουσουλμανικής γιορτής. 



Δήλωσε εντυπωσιασμένος από τα όσα είχε δει μέχρι εκείνη τη στιγμή και τόνισε πως οι επισκέψεις του θα συνεχιστούν και σε άλλες βαλκανικές περιοχές. 



Ερωτηθείς σχετικά με την πρόσφατη απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να επιστρέψει τα ακίνητα των μειονοτικών ιδρυμάτων, ο κ. Μπαμπατζάν σημείωσε πως έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς αυτή τη διαδικασία και τα αποτελέσματα θα φανούν πολύ γρήγορα.



Ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης επισκέφθηκε την παλιά πόλη της Καβάλας στη χερσόνησο της Παναγίας όπου βρίσκεται το σπίτι του αναμορφωτή της σύγχρονης Αιγύπτου, Μεχμέτ Αλί στο οποίο ξεναγήθηκε. Στη συνέχεια μετέβη στο τζαμί του Χαλίλ Μπέη (Παλιά Μουσική Σχολή) το οποίο ανακαίνισε εκ βάθρων ο δήμος Καβάλας και σήμερα λειτουργεί ως χώρος εκδηλώσεων λόγου και τέχνης. Η ξενάγηση του κ. Μπαμπατζάν στην παλιά πόλη της Καβάλας και τα μουσουλμανικά μνημεία ολοκληρώθηκε με την επίσκεψή του στο ιστορικό ξενοδοχείο Ιμαρέτ.



Νωρίτερα σήμερα, ο κ. Μπαμπατζάν επισκέφθηκε πομακικά χωριά της Ξάνθης όπου συναντήθηκε με κατοίκους τους και φυσικά με όλους τους μουσουλμάνους βουλευτές Ξάνθης και Ροδόπης. Το μεσημέρι παρακάθισε σε εορταστικό γεύμα στον Εχίνο.

Κωνσταντίνος 

Project Θράκη: Το έγκλημα πλησιάζει στο τέλος του

Είμαστε πολύ κοντά στην αποδοχή μίας «ανεξάρτητης Θράκης» από την Ελληνική πλευρά –Μένει απλώς να τεθεί το αίτημα

Επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάδειξης του Θρακικού προβλήματος, ενός εθνικού προβλήματος που όσο η Αθήνα αποφεύγει, τόσο αυτό γιγαντώνεται και απειλεί την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των πολιτών της περιοχής. Επιχειρήσαμε, να αποδώσουμε τον στρατηγικό σχεδιασμό και την γενικότερη παρεμβατικότητα της Τουρκίας στην Θράκη, αναλύσαμε πλείστες όσες περιπτώσεις της μεθοδικής «εργασίας» που έχουν αναλάβει μυστικές υπηρεσίες της γείτονος Τουρκίας προκειμένου να αλλοιώσουν την πραγματικότητα και να «χτίσουν» με υπομονή όλα εκείνα τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» που μπορούν να στοιχειοθετήσουν σοβαρότατο πρόβλημα για τον χαρακτηρισμό της Ελληνικότητας της περιοχής…
Πολιτική ανικανότητα και αδικαιολόγητη δουλικότητα σε παροτρύνσεις ξένων.
Εγκληματικά λάθη πολιτικών, ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, εξυπηρετήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά κυρίως η αδυναμία της Αθήνας να κατανοήσει την ευθύνη της προς την περιφέρεια, οδηγεί σήμερα τη Θράκη (και όχι μόνο) στις διαθέσεις εκείνων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα μακρόχρονο σχέδιο πολιορκίας και άλωσης ελληνικών περιοχών…

Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε, όσο πιό σύντομα γίνεται, να αποδείξουμε πως πλησιάζει πολύ επικίνδυνα η στιγμή εκείνη κατά την οποία ο Ελληνισμός θα τεθεί μπροστά σε τεράστια εκβιαστικά διλήμματα ως προς την Θράκη, αλλά και ως προς το Αιγαίο. Εγνωσμένης αξίας ορυκτού πλούτου, η Θράκη, έχει ουσιαστικά παραδοθεί και λείπουν οι... υπογραφές για την δημιουργία μίας -εντός της Ελλάδος- περιοχής που θα λειτουργεί ως μόνιμο αγκάθι και με μεγάλους κινδύνους να μετατραπεί σε μία άτυπα κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή. Ζητάμε τον σεβασμό, την κατανόηση, την βοήθεια αλλά και την προσοχή όλων εκείνων των Ελλήνων που ενδιαφέρονται να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της Θράκης. Ευελπιστούμε πως αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε θα τύχει του δέοντος σεβασμού και της προσοχής που της αξίζει...

• Οι ειδικοί έχουν σημάνει συναγερμό

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια,ειδικοί επιστήμονες,αναλυτές γεωπολιτικής,διπλωμάτες, αλλά καιιστορικοί και κοινωνιολόγοι, έχουν ποικιλοτρόπως καταδείξει το μέγεθος του συνεχώς διογκούμενου προβλήματος, που λέγεται Θράκη.
Οι φόβοι όλων πάντα ενέτειναν στο σοβαρότατο ενδεχόμενο μίας μικρής «επανάστασης» (σε πολιτικά πλαίσια ενισχυμένη από την διπλωματία της Άγκυρας) και αίτησης ανεξαρτησίας.
Αργότερα, άρχισε να συζητείται σοβαρά το ενδεχόμενο Κοσοβοποίησης της Θράκης, αφού πληρούσε τα κριτήρια, αλλά είχε και τους ανθρώπους (π.χ. τούρκος πρόξενος Σαρνίτς) για να υλοποιήσουν ένα νέο Κόσοβο.
Ίσως, το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (παρά τα όποια σημερινά οικονομικά της προβλήματα), ανάγκασε την Άγκυρα να «υποχωρήσει» σε περισσότερο ήπιες μεθόδους τουρκοποίησης της Θράκης.

• Γιατί η Τουρκία θέλει μία «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη»

Είναι γνωστό πως οι «δεξαμενές σκέψης» της Τουρκίας και οι γενικότερες στρατηγικές που ακολουθούνται από την τουρκική εξωτερική πολιτική, καθώς και από τις υπηρεσίες (κυρίως εθνικού ενδιαφέροντος) της γείτονος, έχουν «στοχεύσει» την Ελληνική Θράκη πριν από δεκαετίες. Ίσως και από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκο-Κεμαλικού κράτους, όταν τα Ελληνικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Ανατολική Θράκη χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα (ελέω συμφωνιών που υπέγραψε η τότε ελληνική κυβέρνηση).
Από τότε μέχρι σήμερα, έχoυν αποκαλυφθεί μία σειρά από θέματα (π.χ. χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο κ.α.) που διαθέτει η Θράκη. Όμως, το ότι αποτελεί το τμήμα σύνδεσης Ασίας και Ευρώπης, με δρόμους συγκοινωνιών, αλλά και ενέργειας, η περιοχή της Θράκης σήμερα μεταβάλλεται σε περιοχή ελέγχου ροής ενέργειας προς την Ευρώπη, καθιστώντας την στο εγγύς μέλλον (την αμέσως επόμενη δεκαετία) περιοχή που θα συγκεντρώσει βαριά βιομηχανία και σημαντικά οικονομικά και τραπεζικά κεφάλαια θα ζητήσουν να κατοικοεδρεύσουν σε αυτήν…
Η Άγκυρα θέλει όχι μόνο να είναι παρούσα, αλλά να «διευθύνει» και να αποκομίσει τα μέγιστα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τα ανωτέρω.

• Πως μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Θράκη;

Το ερώτημα που σήμερα θα πρέπει να απαντηθεί είναι: μπορεί ειρηνικά να τεθεί θέμα δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης; Η απάντηση είναι πως είμαστε πολύ κοντά στο ενδεχόμενο αυτό. Αλλά όχι ακόμη. Εκτός αν κάποιοι αποφασίσουν να ρίξουν τις μάσκες της φιλίας τους επειδή θα πρέπει να επιταχύνουν τις… «δουλειές» τους στην Βαλκανική και στην Ανατολική Μεσόγειο…
Πότε όμως θα είναι δυνατό να υλοποιηθεί μία ανακήρυξη της Θράκης ως ανεξάρτητου κρατιδίου; Μα φυσικά, όταν αυτό το κρατίδιο θα πληρούσε τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» ενός κράτους, είναι η απάντηση. Δηλαδή να έχει:

• Ενιαίο, συμπαγές και αδιαίρετο γεωγραφικό χώρο
• Οργανωμένη Διοίκηση ή σύστημα αυτοδιοίκησης
• Υποτυπώδες σύστημα οικονομίας ή Τραπεζικό σύστημα
• Υποτυπώδες έστω σύστημα Υγείας
• Οργανωμένο σύστημα Παιδείας
• Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών

Αυτά αποτελούν τα συστατικά στοιχεία αποτελούν την «μαγιά» για να γίνει ο εφιάλτης πραγματικότητα.

• Τι συμβαίνει σήμερα στη Θράκη;

Επειδή, λοιπόν, το «ψηφιδωτό» είναι πλέον μπροστά μας, καλό θα είναι να το αποκωδικοποιήσουμε και να το δούμε επιτέλους ολόκληρο, όπως έχει μέχρι σήμερα στηθεί από την Άγκυρα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών από την Αθήνα ή οι ευθύνες των εκάστοτε τοπικών αρχόντων της Θράκης, συνετέλεσαν τα μέγιστα ώστε ο κίνδυνος μεταβολής της Ελληνικής Θράκης σε περιοχή υπό άτυπη Ελληνική συγκυριαρχία να έχει μεγιστοποιηθεί σε βαθμό λίαν επικίνδυνο…
Δυστυχώς, είμαστε πολύ κοντά στο να ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα μας στερήσουν ως χώρα το αναφαίρετο δικαίωμα να ονομάζουμε την Θράκη αμιγώς Ελληνική και περιοχή υπό πλήρη Ελληνική κυριαρχία. Και αυτή η ομιχλώδης κατάσταση έχει δημιουργηθεί λόγω μηδενικής μέριμνας και έλλειψης μακροχρόνιου σχεδιασμού εκ μέρους των Αθηνών.
Οι εκάστοτε προσωπικές πολιτικές υπουργών, βουλευτών, Νομαρχών και Δημάρχων, κατάφεραν να αποδομήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να παραχωρήσουν σοβαρά δικαιώματα στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Άγκυρας και τους εκάστοτε πρακτορίσκους και ανθυπρακτορίσκους της ΜΙΤ και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που διαφεντεύουν πλέον σε μεγάλες περιοχές με μουσουλμανικό πληθυσμό…
Η εφήμερη δόξα κάποιων πολιτικών ή οι μακροχρόνιοι σχεδιασμοί τους για ανέλιξη στην πολιτική, δυστυχώς, έχει ως αντίκρισμα την ίδια την Θράκη… Η ψήφος έχει καταστεί ναρκωτικό για τους πολιτικούς, που δεν διστάζουν να το καταναλώνουν σε υπέρμετρες δόσεις, προκειμένου να ικανοποιήσουν την πολιτική τους ματαιοδοξία, αγνοώντας ηθελημένα τις επιπτώσεις της «δουλικότητας» που απαιτείται ως «αντίδωρο». Μάλιστα, όπως θα καταδείξουμε στη συνέχεια ο περίφημος «Καλλικράτης» αποτελεί το καλύτερο δυνατό δώρο προς την κατεύθυνση πιθανότατης (απ)αίτησης ανεξαρτησίας της Θράκης. Ένα δώρο, που χαρακτηρίζεται ως αυτοκτονικός ιδεασμός του νομοθέτη ή κενότητα πολιτικής και εθνικής ευθύνης του πολιτικού συστήματος…
Αργά, αλλά σταθερά, με ευγενικές «χορηγίες» από την Αθήνα, από την Άγκυρα αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ, η Θράκη είναι ένα σχεδόν βήμα πριν «σκάσει» σαν βόμβα, με άγνωστα αποτελέσματα.

• Σύστημα Αυτοδιοίκησης (υπάρχει ήδη)

Ο «Καλλικράτης» παρέχει τοπική αυτοδιοίκηση, με δομημένη ιεραρχία. Μέσα από ένα νομοσχέδιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση και χωρίς προφανώς οι σχεδιαστές του να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους την εθνική ιδιαιτερότητα της Θράκης, κατέστη δυνατό να παραχωρηθεί το «δικαίωμα» σε φανατικούς τουρκόφρονες, πιστούς υπηρέτες του εκτουρκισμού της Θράκης, να αναλάβουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε συγκεκριμένες περιοχές που συνορεύουν μεταξύ τους.
Τι θα κάνει άραγε ο «σοφός νομοθέτης» εάν αύριο δηλώσουν όλοι αυτοί οι τουρκόφρονες –προσφάτως εκλεγέντες- δήμαρχοι, ότι νιώθουν τούρκοι και ασκούν το καθήκον τους ως τούρκοι πολίτες; Μπορεί άραγε ο «νομοθέτης» να κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει για τη Θράκη μία ενιαία τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν είναι φίλα προσκείμενη στο Ελληνικό Σύνταγμα και στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση; Ας θεωρήσουμε, όμως, πως απλώς ο νομοθέτης έκανε λάθος και δεν υπολόγισε παραμέτρους που του ήταν άγνωστες… Το λάθος όμως, του νομοθέτη δυστυχώς, επεκτείνεται… και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα όργανα του τουρκισμού στην Θράκη.
Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ήδη μία άτυπη κυβέρνηση, που έχει ορκιστεί στον Εχίνο Ξάνθης, μέλη της οποίας είναι όλοι οι πρώην και νυν μουσουλμάνοι βουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων. Η άτυπη κυβέρνηση δρα με την «βιτρίνα» της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας Τούρκων Δυτικής Θράκης» και έχει άμεσες σχέσεις με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Μάλιστα, τελευταία, με την ευγενική χορηγεία του τούρκου προξένου, και την επιμέλεια της άτυπης αυτής κυβέρνησης των «τούρκων» της Θράκης, έχει ξεκινήσει μία καταιγίδα δημιουργίας «τουρκικών συλλόγων» (κυρίως πολιτιστικών, που βάζουν ιστορικά θεμέλια τουρκικού πολιτισμού στην περιοχή, διαστρεβλώνοντας την ιστορία αλλά και οικειοποιούμενοι ως τουρκικό τον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό των μουσουλμάνων της περιοχής), που διασπείρονται στην ορεινή Θράκη αλλά και στο νοτιοανατολικό πεδινό τμήμα του νομού Ροδόπης.
Μία ευρεία γεωγραφική περιοχή, αυτοδιοικούμενη, με επίπεδα τοπικής αλλά και κεντρικής διοίκησης, ήδη υπάρχει, ελέω Καλλικράτη… Κάποιοι στην Αθήνα είτε δεν υπολόγισαν σωστά τις εξελίξεις, είτε τις υπολόγισαν με λάθος «μέτρα» και «σταθμά»… συνεχίζοντας τα λάθη εις βάρος της Θράκης και του Ελληνισμού…

• Ενιαία γεωγραφική περιοχή (υπάρχει ήδη)

Μέσω του Καλλικράτη, το πολιτικό έγκλημα των Αθηνών στην Θράκη, γιγαντώθηκε. Μέσα από παράξενες μεθοδεύσεις (πολλοί μίλησαν για συμφωνίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και φανατικών τουρκοφρόνων) και επιλογές, κατέστη δυνατό να εκλεγούν 3 μουσουλμάνοι δήμαρχοι σε 3 Δήμους της Θράκης (δήμος Γλαύκης στην Ξάνθη, δήμος Ιάσμου και δήμος Φιλύρας στην Ροδόπη), σε γειτονικούς γεωγραφικά δήμους, στην ορεινή Θράκη, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μία ενιαία –εκτεταμένη γεωγραφικά κατά μήκος σχεδόν ολόκληρης της ορεινής Θράκης- περιοχή, που κατοικείται σχεδόν ολοκληρωτικά από μουσουλμάνους και ελέγχεται αποκλειστικά από το τουρκικό προξενείο και τους ανθρώπους του!!! Αν αυτό σε κάποιους θυμίζει γκέτο, θα τολμούσα να συμπληρώσω πως ίσως θα έπρεπε να μην παραμείνουν μόνο σε αυτή την εικόνα, αλλά στην σημασία που αυτή η εκτεταμένη ομοιογενών χαρακτηριστικών περιοχή μπορεί να πάρει…
Να σημειωθεί, βέβαια, πως στη νότια Βουλγαρία έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα οι φιλοτουρκικές τάσεις, αφού η δράση των τουρκικών υπηρεσιών εκεί είναι ιδιαίτερα έντονη και έχουν ήδη δημιουργηθεί εντάσεις με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας. Μία ακόμη ευρύτερη περιοχή τουρκοφρόνων ή μουσουλμάνων εξαρτώμενων από τουρκόφρονες, δημιουργεί αυτόματα σημαντική «πληγή» για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Όμως, για να συμβεί αυτό έπρεπε πρώτα να γίνει ο δικός μας «Καλλικράτης», και στη συνέχεια θα πρέπει να πραγματοποιηθούν και άλλα απαραίτητα «δομικά στοιχεία»…
Τα λάθη των Ελλήνων πολιτικών, δείχνουν να επηρεάζουν και την Βουλγαρία, αφού καταφέρνουν να διογκώσουν ένα πρόβλημα που έρχεται επάνω μας, με μεγάλη ταχύτητα… Το Θρακικό πρόβλημα είναι ήδη εδώ, άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν ή να το δούνε. Το ειρωνικό είναι πως το «Θρακικό Πρόβλημα» είναι εδώ εξαιτίας της ανυπαρξίας βούλησης, σχεδιασμού ή της φιλοπατρίας Ελλήνων πολιτικών, που στάθηκαν πολύ μικροί έως ανίκανοι να αντιληφθούν πως παρέδιδαν και παραδίδουν τα υλικά ανεξαρτητοποίησης της Θράκης…

• Αυτοδύναμη οικονομία (υπάρχει ήδη)

Σε όσους ζούνε στην Θράκη ή σε όσους θέλησαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν, έχει ήδη γίνει απολύτως σαφές πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός λειτουργεί σε καθεστώς γκέτο. Και αυτή η λειτουργία σε ένα πολύ μεγάλο της μέρος αφορά την οικονομία. Έτσι, υπάρχουν μουσουλμάνοι έμποροι που έχουν προϊόντα μόνο για μουσουλμάνους, ενώ είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο κατά το οποίο μουσουλμάνος θα αγοράσει από κατάστημα χριστιανού (οι χριστιανοί αγοράζουν από όπου τους αρέσει, ενώ οι μουσουλμάνοι αγοράζουν μόνο από μουσουλμάνους!!!). Υπάρχουν μουσουλμάνοι οικοδόμοι – εργολάβοι (απορίας άξιο πως αναπτύσσονται οικονομικά, όταν καταγγέλλουν την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για δημιουργία προβλημάτων στην ανάπτυξη, για άνιση αντιμετώπιση από το νόμο κ.α.) που δίνουν εργασία μόνο σε μουσουλμάνους εργάτες. Να σημειωθεί επίσης πως η φωτογραφία του Κεμάλ μπαίνει στα εγκεκριμένα από το τουρκικό προξενείο καταστήματα, τα οποία με αυτόν τον τρόπο κάνουν «χρυσές δουλειές».
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, αλλά και το βάθος της οικονομικής διείσδυσης, δύναμης και ανεξαρτησίας που ήδη υπάρχει στους μουσουλμάνους της Θράκης (αιτία γι αυτό υπήρξε σειρά τραγικών λαθών της Αθήνας) σημειώνεται πως δεν είναι μόνο η εμπορική οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται (έστω και σε καθεστώς οικονομικού γκέτο). Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες των μουσουλμάνων (πλην ελαχίστων ηρωικών εξαιρέσεων που δεν διστάζουν να τα βάλουν με το «σύστημα του προξενείου» αμφισβητώντας την «βοήθεια» που αυτό μπορεί να τους παρέχει). Σαν παράδειγμα, της άνθησης αυτής της κλειστής οικονομίας, αρκεί να αναφερθεί ένα γεγονός που συνέβη σε τράπεζα της Ξάνθης κατά την είσοδο του ευρώ στην οικονομική καθημερινότητά μας. Ένας γέροντας πομάκος επισκέφθηκε την τράπεζα με ένα τσουβάλι δεκαχίλιαρα και όταν είδε τι του έδωσαν απογοητεύτηκε. Μέχρι τότε, πολλοί μουσουλμάνοι της Θράκης επένδυαν τα χρήματά τους στην Τουρκία, αλλά μετά από κάποια γεγονότα απαγωγών και ουσιαστικής απώλειας των επενδύσεών τους, αποφάσισαν (τουλάχιστον) την παύση επενδύσεων στην επικίνδυνη για επενδύσεις «μητέρα πατρίδα»…
Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα ένας μεγάλος όγκος χρημάτων των μουσουλμάνων της Θράκης βρίσκεται σε σεντούκια. Αυτά τα χρήματα θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί η τουρκικών συμφερόντων Ziraat Bank, αλλά και οι τούρκοι επιχειρηματίες που σκοπεύουν να «επενδύσουν» στην Θράκη. Η Τουρκία σκοπεύει να «αγοράσει» τη Θράκη με βοήθεια που θα πάρει από τα χρήματα των Ελλήνων μουσουλμάνων. Και αν δεν καταφέρει σήμερα να τους πάρει τα χρήματα, η παρουσία της Άγκυρας στη Θράκη τους υπόσχεται πως αύριο θα τους πάρει την γη που κατέχουν… Γιατί; Μα, αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται να καλύψει το ήδη υπάρχον κενό απέναντι στους πολίτες της, η πολιτική της γείτονος θα έρθει ως φυσικός κανόνας, να συμπληρώσει τα αθηνοκεντρικά κενά…
Η πρόσφατη οικονομική τάση, με τις επισκέψεις τούρκων επιχειρηματιών στην Θράκη, δημιουργεί μία παράξενη δυναμική στην τοπική οικονομία. Δεν είναι μόνο τα έπιπλα τουρκικής κατασκευής, αλλά κυρίως η μεταφορά τουρκικών βιοτεχνιών (κυρίως στην Κομοτηνή), που θα αγκαλιάσουν» τους μουσουλμάνους της Θράκης, θα τους δώσουν δουλειά και θα αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία – εξάρτηση στην διαβίωσή τους… Μήπως θα ήταν καλύτερα οι κομπορημονούντες οικονομολόγοι των ΕΒΕ να υπολογίσουν και κάποιες άλλες παραμέτρους των σχεδιασμών ανάπτυξης που ονειρεύονται; Πώς είναι δυνατόν οι «ειδικοί» να μην βλέπουν πως μέσω των σημερινών τους σχεδιασμών πρόκειται να επηρεάσουν (σε εκβιαστικό βαθμό μάλιστα) τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς πολίτες της Θράκης;

• (Απορία συντάκτη: Γιατί έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα οι τούρκοι βιομήχανοι, όταν το κόστος εργασίας στην Τουρκία είναι πολύ μικρότερο; Ποιός μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, χωρίς να εικάσει κάποια έστω και υφέρπουσα επιθετική κίνηση της Άγκυρας;)

Η δημιουργία μίας (έστω υποτυπώδους) οικονομικής κίνησης που θα βασίζεται σε μικρής και μέσης εξαγωγικής μορφής βιοτεχνία ή βιομηχανία, είναι ένα ακόμη «δομικό στοιχείο» δημιουργίας μίας ανεξάρτητης Θράκης… «δομικό στοιχείο» που η οικονομική και πολιτική ελίτ το προσφέρει με πλατιά χαμόγελα στον Ταγίπ Ερντογάν, στον Αχμέτ Νταβούτογλου και στον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, που εργάζονται μεθοδικά στα πλαίσια του νέο-οθωμανισμού και της δημιουργίας μίας μεγάλης Τουρκίας που θα «πατάει» στα Βαλκάνια.
Η πρόσφατη συνάντηση στην Κομοτηνή, όπου οι τούρκοι επιχειρηματίες εκδήλωσαν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για αγορά και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων βιοτεχνιών και βιομηχανιών στην Ροδόπη, αποτελεί την μέγιστη απόδειξη της οικονομικής παράδοσης – μεταβίβασης της Θράκης σε τουρκικά χέρια.
Η ανάπτυξη ενός οικονομικού πόλου, που θα έχει άμεση και αμέριστη, χρηματική και πολιτική στήριξη από την Άγκυρα, είναι ήδη γεγονός. Η οικονομική εξάρτηση του μουσουλμανικού στοιχείου θα σημάνει την αυτόματη πολιτική χειραγώγησή του.
Τί έχει να απαντήσει η Αθήνα σε αυτό; Πρόκειται για ένα ακόμη επικίνδυνο λάθος που προστίθεται στα προηγούμενα; Ένα ακόμη μοιραίο λάθος, που παραδίδει την τοπική οικονομία σε φορείς που εδράζονται στην Τουρκία και οι οποίοι ασφαλώς δεν ενδιαφέρονται για τα Ελληνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα!!!
Μήπως όμως θα έπρεπε να αναφερόμαστε ξεκάθαρα σε τουρκική «εισβολή»; Σαν παράδειγμα αναφέρεται καθαρά για ιστορικούς σκοπούς και από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά.
Εντάξει, λοιπόν, ας το προσμετρήσουμε κι αυτό σαν ένα ακόμη λάθος…

• Τραπεζικό σύστημα (υπάρχει ήδη)

Η ύπαρξη της τουρκικών συμφερόντων τράπεζαςZiraat Bank στην Θράκη, με υποκαταστήματα στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, αποτελεί σήμερα τον συνεκτικό κρίκο της ήδη γκετοποιημένης οικονομίας των μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι, δε, απολύτως βέβαιο πως όταν χρειασθεί θα κληθεί να παίξει τον οργανωτικό ρόλο σε μία νέα ανεξάρτητη οικονομία, αφού θα συγκεντρώνει το αποκλειστικό ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του νέου ανεξάρτητου κράτους… Οπότε, η αδειοδότηση λειτουργίας της στην Θράκη, ήταν μάλλον το αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας εκείνου που συμφώνησε και υπέγραψε για την ύπαρξη της Ziraat Bank σε μία ευαίσθητη εθνικά περιοχή.
Η Ziraat Bank σήμερα στηρίζει την δημιουργία και της λειτουργίας μίας ανεξάρτητης οικονομίας, αποκλειστικά από και προς μουσουλμάνους, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν πολιορκητικός κριός ισχύος στην ήδη καταρρέουσα (λόγω τεράστιων ευθυνών των κυβερνήσεων της χώρας, που εγκατέλειψαν και εν μέρει – εμμέσως κατέστρεψαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που τόλμησαν να αναπτυχθούν σε ολόκληρη την περιφέρεια της Αν. Μακεδονίας και Θράκης) τοπική οικονομία.
Το κύμα δανειοδοτήσεων, αλλά κυρίως η αγορά γης από μουσουλμάνους μέσω της Ziraat Βank, αποτελεί μία εν δυνάμει απειλή αλλαγής ιδιοκτησίας γης… Και κάτι τέτοιο, είναι δυνατόν να μεταβάλει τον γεωγραφικό εθνικό χάρτη, με άγνωστα αποτελέσματα σε περίπτωση που γίνει επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης. Μία συνθήκη στην οποία γίνεται σαφέστατη αναφορά σε πληθυσμιακή και ιδιοκτησιακή ανωτερότητα, με βάση την οποία η σημερινή Θράκη (δυτική Θράκη) δόθηκε στην Ελλάδα…
Ενώ σήμερα η Ziraat Bank έχει ένα σαφή προσανατολισμό, είναι απολύτως βέβαιο πως την επαύριο θα αλλάξει χαρακτηριστικά, θα επαναπροσανατολισθεί και θα μπορεί άνετα να μεταβληθεί σε «εθνική τράπεζα» της ανεξάρτητης τουρκικής Θράκης. Είναι σαφές πως με βάση τις ήδη υπάρχουσες οικονομικές συναλλαγές, θα μπορεί να αποδεχθεί μία έκκληση – αίτηση των τουρκοφρόνων, για να δημιουργήσει τον οικονομικό κορμό και να λειτουργήσει σαν κύριος φορέας οικονομικής σύνδεσης με άλλα κράτη…
Η τουρκικών συμφερόντων τράπεζα δεν ήρθε στην Θράκη για να δώσει δάνεια, αλλά για να πάρει ισχύ και να καλύψει (σχεδόν αποκλειστικά) τις αυξημένες οικονομικές δραστηριότητες που επίκειται να αναπτυχθούν από την διέλευση των αγωγών ενέργειας και την ταυτόχρονη έλευση μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή. Η αυξημένη δυναμική, η τεχνογνωσία και οι καλές σχέσεις με τον τοπικό μουσουλμανικό πληθυσμό, θα καταστήσουν την Ziraat Bank σε παίκτη ισχύος.
Τι επεκτάσεις οικονομικές και πολιτικές μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη; Δυστυχώς, για την Ελλάδα, τις χειρότερες, αφού η Ελληνική οικονομία θα βρεθεί έξω από την «πίτα» ή θα αναγκαστεί να αποδεχθεί να μοιραστεί την «πίτα» που λέγεται Θράκη!!!
Και τα λάθη της Αθήνας, απλώς συνεχίζονται…

• Υποτυπώδες -έστω- σύστημα Υγείας (υπολείπεται)

Η λειτουργία ενός κράτους (ή η αίτηση για ίδρυση ενός κρατιδίου – μορφώματος) απαιτεί σαφείς υπάρχουσες υποδομές. Μέσα σε αυτές τις απαιτητές υποδομές είναι και η παροχή του αγαθού της Υγείας. Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει δημιουργηθεί κάποια νοσηλευτική μονάδα, τουρκικών συμφερόντων, στην Θράκη, οι πληροφορίες που υπάρχουν γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, είναι ανησυχητικές για την Ελληνική πλευρά.
Μέσα στα πλαίσια των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων και της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης (και οικονομικών δραστηριοτήτων) ανάμεσα στις δύο χώρες, τούρκοι επιχειρηματίες συνοδευόμενοι από γιατρούς, έχουν ήδη επισκεφθεί τον ορεινό όγκο των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, συλλέγοντας στατιστικές πληροφορίες για θέματα υγείας και ασθενειών των κατοίκων των περιοχών αυτών. Μάλιστα, έδωσαν διαβεβαιώσεις στους κατοίκους του Εχίνου (Ν. Ξάνθης) πως πρόκειται να λειτουργήσουν πλήρεις ιατρικές κλινικές μονάδες (μικρά ιδιωτικά νοσοκομεία) πολύ σύντομα!!! Στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, τούρκοι επιχειρηματίες επισκέφθηκαν την πόλη της Κομοτηνής σε μία προσπάθεια συνεργασίας με τον τούρκο πρόξενο προκειμένου να εξευρεθεί οικόπεδο που θα μπορέσει να φιλοξενήσει μία μεγάλη ιδιωτική ιατρική μονάδα (νοσοκομείο), η οποία θα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο νομό Ροδόπης. Οι πληροφορίες ανέφεραν μάλιστα την επιθυμία των τούρκων επιχειρηματιών η νοσοκομειακή αυτή μονάδα να διαθέτει και ελικόπτερα για αερο-διακομιδή των ασθενών (ιδιαίτερα της ορεινής Ροδόπης)…
Σήμερα, υπάρχει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων ιατρών, οι οποίοι σε ένα ποσοστό περίπου 99% έχουν σπουδάσει ιατρική στην Τουρκία. Η επιστημονική τους δραστηριότητα στέφεται με επιτυχία αφού έχουν ως ασθενείς – πελάτες περίπου το 90% των μουσουλμάνων. Ακόμη και ο ευαίσθητος χώρος της Υγείας έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο… ενώ στα πλαίσια της ισονομίας και ισοπολιτείας, διορίζονται σε δημόσιους οργανισμούς υγείας, με την βοήθεια πολιτικών (χριστιανών και μουσουλμάνων) παραβιάζοντας την «σειρά» ή και τις «προϋποθέσεις» που απαιτούνται.
Σε περίπτωση που αύριο τεθεί αίτημα δημιουργίας ενός ιδιωτικού νοσοκομείου τουρκικών συμφερόντων, εμείς θα μπορούνε να πούμε πως απλώς ένα ακόμη κομμάτι της «αλυσίδας» μπήκε στη θέση του, ένα ακόμη «λάθος» έχει γίνει στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας και των καλών σχέσεων. Και η ζωή συνεχίζεται, στην… υγεία των κορόιδων…

• Οργανωμένο σύστημα Παιδείας (είναι σχεδόν έτοιμο) και κοινή γλώσσα εκπαίδευσης η τουρκική (αναγνωρίστηκε)

Στο σημείο αυτό το «έγκλημα» είναι παλιό. Μετράει δεκαετίες, περισσότερο από μισό αιώνα, όταν η Ελληνική κυβέρνηση (1954) αποφάσισε να παραβιάσει εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων την Συνθήκη της Λοζάνης, αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα. Μάλιστα, φρόντισε ο τότε υπουργός Παιδείας να στείλει έγγραφο σε όλα τα σχολεία της Επικράτειας που υπήρχαν μουσουλμάνοι, μέσω του οποίου ζητούσε την διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση των τούρκων μαθητών. Έτσι, η λέξη «Τούρκος» μπήκε στο υπουργείο Παιδείας. Την επόμενη χρονιά, η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε να ανταποδώσει την ευγενική κίνηση της Ελλάδας, οργανώνοντας μία δίχως προηγούμενο επίθεση κατά των Ελλήνων της Πόλης (τα γνωστά αίσχη του τουρκικού παρακράτους, Σεπτεμβριανά).
Από τότε, μέχρι σήμερα, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και οι αναίτιες παραχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς άρχισαν να δημιουργούν τις βάσεις για ένα ανεξάρτητο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα εντός της Ελλάδας! Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία, Μειονοτικά Ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια, με δασκάλους «προσοντούχους» (άγνωστο τι προσόν διέθεταν πέρα από τη γνώση της τουρκικής γλώσσας και τις πολύ καλές τους επαφές με την Άγκυρα), καθηγητές από την Τουρκία και πάντοτε υπό Τουρκική διεύθυνση!!!
Το έγκλημα της Ελληνικής πολιτείας ήταν συνεχές, αφού φρόντισε να υποβιβάσει (με τις εντολές ειδικές – διακριτικής διαχείρισης, όπως φαίνεται στο έγγραφο που παρατίθεται, έτους 1954) τους μαθητές, παραδίδοντάς τους σε δασκάλους και καθηγητές που είχαν ελάχιστη διάθεση και μπορούσαν να εργάζονται όποτε και όπως ήθελαν, αφού ο έλεγχος για την πρόοδο των μαθητών ήταν σχεδόν μηδενικός. Το έδαφος ήταν πρόσφορο, προκειμένου να εργαστούν οι «προσοντούχοι» και οι εκ Τουρκίας εκπαιδευτικοί με πολύ άνεση στον εκτουρκισμό των συνειδήσεων των μαθητών…
Την οριστική πέτρα στο στρεβλό οικοδόμημα έβαλε ο Γιώργος Παπανδρέου που ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε την ειδική πριμοδότηση -με ένα σύστημα ποσόστωσης- των μουσουλμάνων (σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1954, τούρκων) μαθητών προκειμένου να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βέβαια, η απόφαση αυτή είχε σαν αιτιολογικό να σταματήσει ή έστω να μειώσει την μετακίνηση των μουσουλμάνων μαθητών στην Τουρκία, προκειμένου να σπουδάσουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα ήταν η ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα επαναφοράς σε φυσιολογική λειτουργία του συστήματος εκπαίδευσης των μουσουλμάνων μαθητών. Δια χειρός Παπανδρέου, λοιπόν, η κάκιστη απόδοση των εκπαιδευτικών, αλλά και του λανθασμένου συστήματος εκπαίδευσης, επιβραβευόταν με ειδική βαθμολογία και με λίγη τύχη κάποιος που στις εξετάσεις έπαιρνε βαθμό 4 (με άριστα το είκοσι) σπούδαζε από δικηγόρος μέχρι γιατρός!!!
Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (γνωστή ως ΕΠΑΘ) λειτουργούσε πάντα με χαμηλά κριτήρια αξιολόγησης και παρήγαγε δασκάλους (πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλειστικά για μειονοτικά δημοτικά σχολεία) που η απόδοσή τους εξαρτώνταν μόνο από την διάθεσή τους να διδάξουν. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, με έναν δεύτερο μισθό από την Άγκυρα, δίδασκαν τον τουρκισμό, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις προβιβάζονταν σε ιμάμηδες (ποιος είπε ότι η θρησκεία δεν μοιράζει χρήμα;) ή ακόμη και σε «μάγους» που «διάβαζαν», «ξόρκιζαν», έκαναν μάγια… φυσικά με το αζημίωτο. Το σύστημα της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο μεγαλείο του!!!
Όταν έγινε γνωστό πως το πρόβλημα που ουσιαστικά αντιμετώπιζε η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων ήταν η πολυγλωσσία (οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι και μιλούσαν τρεις γλώσσες: την μητρική Πομακική, την Τουρκική και την Ελληνική) στην οποία αναγκάζονταν οι μαθητές να ζούνε, η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για να δοθεί κάποια λύση στο φυσιολογικό πρόβλημα να μιλάς την μητρική σου γλώσσα, να διδάσκεσαι στην Ελληνική και υποχρεωτικά –και τελείως αναίτια- στην Τουρκική. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα…!
Μέσα από τα καλοπληρωμένα αυτά ειδικά ερευνητικά προγράμματα εμφανίστηκε και η κυρία Δραγώνα, η οποία τελικά κατέθεσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τη σειρά του απεφάνθη πως η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων θα γίνεται σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Τουρκικά), εξαφανίζοντας –κυριολεκτικά- από τον γλωσσολογικό χάρτη την Πομακική γλώσσα και παραδίδοντας ουσιαστικά τους Πομάκους στην αγκαλιά της Άγκυρας!
Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη στο τέλος του 2010, και θεωρείται μοναδικό στην παγκόσμια κοινότητα, αφού ένα υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να εξαλείψει την ιστορία, τον πολιτισμό, την γενικότερη κουλτούρα και την γλώσσα μίας πληθυσμιακής ομάδας, εντάσσοντάς την εθνολογικά μέσα σε μία άλλη υποδεέστερη αριθμητικά τοπική πληθυσμιακή ομάδα. Και το κριτήριο της ανώμαλης αυτής συγχώνευσης ήταν το θρήσκευμα, που ενώ αποτελεί ευαίσθητο μη δημοσιοποιήσιμο προσωπικό δεδομένο, γίνεται ισοπεδωτικό εθνολογικό κριτήριο…
Με ποια λογική συνέβη αυτό; Ίσως με την λογική της κυρίας Δραγώνα, ίσως με την λογική της κυρίας Διαμαντοπούλου, ίσως με την λογική της Άγκυρας και των φερέφωνων (βλ. Ανεξάρτητη Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης) που διατηρεί εντός της Ελληνικής Θράκης.
Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, κατάφεραν να αλωθούν από την Τουρκική γλώσσα, ενώ σοβαρές πιέσεις πλέον δέχεται και η εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία (δίγλωσσα), ενώ ήδη άρχισαν οι «φωνές» από τους γνωστούς κύκλους τουρκοφρόνων της Θράκης, που θέλουν τουρκικό Πανεπιστήμιο… Πληροφορίες αναφέρουν πως εδώ και ένα χρόνο γίνεται έρευνα για την ανεύρεση του κατάλληλου χώρου – οικοπέδου στην πόλη της Κομοτηνής.
Αν λοιπόν σκεφτούμε πως η εξέγερση των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησε έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Αλβανικού Πανεπιστημίου, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί η κλίμακα της Τουρκικής Εκπαίδευσης, καλυπτόμενη σε όλες τις βαθμίδες, εντός της Θράκης…
Και πάλι, μέσα στο πνεύμα της κατανόησης, των δικαιωμάτων για προσέγγιση στην παιδεία, ίσως μας οδηγεί σε ένα τεράστιο λάθος. Μόνο που έρχεται να προσμετρηθεί σε άλλα, ήδη υπάρχοντα λάθη. Και, δυστυχώς, ιστορικά αποδεικνύεται πως η Παιδεία αποτελεί μία ιδανική βάση για δημιουργία εθνικών συνειδήσεων, όταν γίνεται εργαλείο σε χέρια ανθρώπων που δεν αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση με σεβασμό, αλλά ως πολιτικό εργαλείο…

• Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
  (λίγο πριν την ολοκλήρωσή της)

Από τα όσα μέχρι στιγμής αναφέρθηκαν εξάγεται το συμπέρασμα πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης οδηγούνται συστηματικά σε έναν εκτουρκισμό με την πλήρη συναίνεση της Ελληνικής Πολιτείας. Η Παιδεία, δυστυχώς, συμβάλει τα μέγιστα στην δημιουργία κοινής εθνικής πεποίθησης ή στην περίπτωση της Θράκης, συμβάλει στην στρέβλωση της πραγματικότητας και στην δημιουργία αμφιβόλων εθνικών συνειδήσεων.
Στο σημείο αυτό, ακριβώς, παρεμβάλλεται η οικονομία, οι μικρο-κοινωνίες που αναπτύσσονται κυρίως σε χωριά, το θρήσκευμα, αλλά και η δημιουργία έντονης πλην τεχνητής αντιπαλότητας. Οι συνεχείς αναφορές σε τούρκους πολίτες εντός της Ελλάδας, ακόμη και από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, από μουσουλμάνους βουλευτές που ενώ εκλέγονται ως Έλληνες πολίτες και υποτίθεται πως υπηρετούν την κοινωνία των πολιτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δηλώνουν απερίφραστα πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την «μητέρα πατρίδα Τουρκία». Την ίδια στιγμή, ενώ απολαμβάνουν πλήρη ισότητα και ισονομία (αρκετές φορές πλέον του δέοντος), επικαλούνται παραβιάσεις των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων και δημιουργούν πόλους συσπείρωσης, επικαλούμενοι πως αυτά συμβαίνουν επειδή είναι μουσουλμάνοι και πιστοί στο Ισλάμ!!!
Μέσα σε αυτόν τον «αχταρμά» (τουρκική λέξη που σημαίνει «μπέρδεμα», «ανακάτωμα»), δέχονται και βοήθειες από την Ελληνική πλευρά, που ανέχεται την οικειοποίηση του πολιτισμού του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού από τα «πολιτιστικά καραβάνια» και από τις «πολιτιστικές εκδηλώσεις» που οργανώνει η Άγκυρα εντός της Θράκης. Μάλιστα, η κλοπή τοπικών ενδυμασιών και η εμφάνισή τους ως «τουρκικές» αποτελεί ένα απλό μόνο δείγμα του θράσους της πολιτιστικής κλοπής (και όχι επίθεσης) που συμβαίνει εις βάρος των Πομάκων της Θράκης.

Με διαταγή του κράτους επιβάλλεται η χρήση της λέξης Τουρκικός

Το 1954 με την κυβέρνηση Παπάγου, προφανώς με αμερικανική έμπνευση, όπου κατά παράβαση των όρων της Συνθήκης της Λοζάνης, η ελληνική πλευρά προβαίνει σε ενέργεια που ούτε οι Τούρκοι μπορούσαν να φανταστούν. Στις 28.1.1954, ο Γενικός Διοικητής Θράκης, συνταγματάρχης Γ. Φεσσόπουλος, εκδίδει την παρακάτω διαταγή προς τους δημάρχους και κοινοτάρχης της Ροδόπης

«Κατόπιν διαταγής του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως, παρακαλούμεν όπως εφεξής εις πάσαν περίπτωσιν γίνεται χρήσις του όρου «Τούρκος - τουρκικός», αντί του τοιούτου «μουσουλμάνος - μουσουλμανικός». Επί τούτοις δέον να μεριμνήσετε δια την αντικατάστασιν των εν τη περιφέρεια υμών υφισταμένων διαφόρων επιγραφών, όπως «Μουσουλμανικόν σχολείον, Μουσουλμανική κοινότης» κ.τ.λ. δια της ταύτης «Τουρκικόν».
Διαπιστώνοντας ο Φεσσόπουλος, ότι κάποιοι δήμαρχοι και κοινοτάρχες δεν φάνηκαν και τόσο πρόθυμοι να εκτελέσουν τις εντολές του διατάγματος, αποφασίζει να τους «τραβήξει το αυτί», κι έτσι, έναν χρόνο αργότερα, στις 5 Φεβρουαρίου 1955, εκδίδει και δεύτερη διαταγή, με την οποία τους υπενθυμίζει το «καθήκον» τους:
«Παρά τας αυστηράς διαταγάς της κυβερνήσεως περί της αντικαταστάσεως και χρησιμοποιήσεως του λοιπού των όρων «μουσουλμάνος - μουσουλμανικός» δια των τοιούτων «Τούρκος - τουρκικός», εις το χωρίον Άρατος επί της δημοσίας οδού Κομοτηνής-Αλεξανδρουπόλεως, υφίσταται επιγραφή εμφανέστατη αναγράφουσα «μουσουλμανικό σχολείο». Να αντικατασταθεί αμέσως, τόσον αυτή, όσο και πάσα άλλη τυχόν υπάρχουσα εις την περιοχή του νομού Ροδόπης».

Το 1955 και στη βάση της ελληνοτουρκικής «φιλίας», ξεκινά η διαδικασία επιβολής και της τουρκικής γραφής και γλώσσας και στους Πομάκους (οι οποίοι δεν φαίνονταν και τόσο…πρόθυμοι να «επωφεληθούν» από τις καινοτομίες των ελληνικών κυβερνήσεων), η οποία ολοκληρώθηκε το 1973.

Αυτά συμβαίνουν, υπό την ανοχή (ή και την "παρότρυνση") των Αθηνών και των εκεί υπευθύνων, που προφανώς στο όνομα της ωραιοποίησης της πραγματικότητας και κυρίως των καλών Ελληνοτουρκικών σχέσεων, προχωρούν σε λάθη που είναι άγνωστο εάν το τίμημά τους είμαστε σε θέση να τα πληρώσουμε ως λαός όταν μας ζητηθεί…

• Τι σχεδιάζεται τελικά ως «λύση»;

Μέσα σε αυτή την πληθώρα των εγκληματικών λαθών, της πολιτικής αναποφασιστικότητας και του ακατανόητου μη κρατικού παρεμβατισμού, η Θράκη σήμερα έχει αφεθεί σε έναν επικίνδυνο δρόμο που την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε περιπέτειες.

• Τι μέλλει γενέσθαι όταν θα ολοκληρωθεί το παζλ των απαιτητών για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου κρατιδίου;
• Πώς είναι δυνατόν, ακόμη και σήμερα οι κυβερνώντες την Ελλάδα να μην βλέπουν την «εικόνα» αυτού του παζλ κοντεύει να ολοκληρωθεί;
• Πώς θα αντιδράσει η Ελληνική κυβέρνηση σε ένα αίτημα το οποίο απλώς θα ολοκληρωθεί από την πλευρά των οργάνων της Άγκυρας, ενώ επί σειρά δεκαετιών η ίδια η Ελληνική κυβέρνηση επέτρεψε ή προέτρεψε στο να δημιουργηθούν όλα τα προαπαιτούμενα για την αίτηση – ανακοίνωση μίας Ανεξάρτητης Δημοκρατίας Δυτικής Θράκης; Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας δεν αντέδρασαν (με ποινικές διώξεις για δημιουργία εσωτερικής ανωμαλίας και κίνδυνο διασάλευσης της ειρηνικής συμβίωσης και ασφάλειας Ελλήνων πολιτών) ούτε όταν κυκλοφόρησε η σημαία της Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης!!!
• Πώς θα αντιδράσουν, άραγε, οι κυβερνώντες όταν η παράνομη κυβέρνηση των «Τούρκων» της Ελληνικής Θράκης, αιτηθεί την ανεξαρτησία της από την Διεθνή Κοινότητα;
• Σαν κράτος, έχουμε προσφέρει σχεδόν τα πάντα ώστε να παραδώσουμε Ελληνική γη. Θα μπορέσουμε άραγε να δρομολογήσουμε όλα τα απαιτητά για να αντιστρέψουμε τις επερχόμενες εξελίξεις;

• Η Άγκυρα έχει τα δικά της σχέδια

Είναι βέβαιο πως μία αίτηση για ανεξαρτησία της Θράκης θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης από την Άγκυρα προς την Αθήνα, ώστε με τη σειρά της να υποχωρήσει σε άλλες απαιτήσεις της Άγκυρας. Είναι βέβαιο πως μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ δύσκολο, αν όχι ανέφικτο, να δημιουργηθεί ένας νέος ανεξάρτητος γεωγραφικά και εθνικά χώρος. Όμως, πόσο δύσκολο μπορεί να νοηθεί κάτι τέτοιο, σε μία περίοδο γενικότερων γεωπολιτικών ανακατατάξεων;
Με περισσή βεβαιότητα, η Άγκυρα θα εμφανισθεί ως εγγυήτρια δύναμη υπέρ των «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης. Άλλωστε, ο Ταγίπ Ερντογάν, ως πρωθυπουργός της Τουρκίας πριν έναν χρόνο σε ομιλία του αναφέρθηκε στους μουσουλμάνους της Θράκης αποκαλώντας τους, «οι Τούρκοι της Θράκης, οι πολίτες μου…».
Οι "εγγυήσεις" της Άγκυρας, η οποία χρησιμοποιεί το «μοντέλο Κύπρου», θα σταθούν σε κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας κάπου στο Αιγαίο. Κι επειδή οι εξελίξεις στο ενεργειακό του Αιγαίου πραγματοποιούνται με ταχύτατους ρυθμούς, είναι πολύ πιθανό το «Θρακικό ζήτημα» να μετανσαρκωθεί σε «Θρακικό Πρόβλημα». Και για να γίνει αυτό, αρκεί μία ανακοίνωση από τους τουρκόφρονες καλοπληρωμένους πρακτορίσκους που έχουν μεταβάλει τη Θράκη σε χωράφι τους.

• Πώς θα γλιτώσει η Θράκη από τον κίνδυνο;

Πώς η Θράκη μπορεί να ξεφύγει από την παγίδα που επί δεκαετίες έστησαν σύμμαχοι και γείτονες, ώστε να την θέσουν (ολόκληρη ή μέρος της) υπό αμφισβήτηση;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι εξωφρενικά απλή. Αρκεί να υπάρξει πραγματική πολιτική μέριμνα, με κύριο και μοναδικό άξονα ενδιαφέροντος τη διατήρηση του Ελληνισμού σε αυτήν. Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, όταν μάλιστα στην αρχή της δεκαετίας του 1990 με το σχέδιο της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη, ενισχύθηκε η Θράκη πληθυσμιακά με Έλληνες παλιννοστούντες ομογενείς από διάφορες περιοχές – δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα; Και πάλι η απάντηση είναι απλή. Να εφαρμοσθούν πολιτικές που δεν θα είναι ελαστικές, αλλά θα απαιτούν (αν χρειαστεί και υπό δαμόκλειο σπάθη) την υλοποίησή τους. Τα κομματικά συμφέροντα θα πρέπει να παυθούν οριστικά και να εφαρμοσθούν απαρέγκλιτα μέτρα τέτοια που θα σταθούν πυλώνες αναδημιουργίας, ανασύστασης και ισχυροποίησης της Ελλάδας, μεταβάλλοντας την ευρύτερη περιοχή σε έναν παράδεισο και ταυτόχρονα πόλο έλξης τόσο για νέους Έλληνες κατοίκους, όσο και για επιχειρήσεις που θα μεταφερθούν –κάτω από αυστηρές και μακροχρόνιες δεσμεύσεις- στην ευαίσθητη αυτή γωνιά της Ελλάδας.
Αρχικά, θα πρέπει να νομοθετηθεί ένα πλαίσιο υποστηρικτικό για την οικονομία της Θράκης. Έτσι, με ειδική νομοθεσία απαιτείται πλέον η Θράκη

• να μεταβληθεί σε μία περιοχή με ειδική χαμηλότατη φορολόγηση για όσους διαμένουν μόνιμα και εργάζονται σε αυτήν
• να ορισθεί ως περιοχή ειδικής χαμηλής φορολόγησης για όσες επιχειρήσεις από κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και από την Ρωσία, μεταφερθούν στην περιοχή, με οικονομικές δικλείδες μακροχρόνιας (τουλάχιστον για μία εικοσαετία) παραμονής
• να ισχύσουν τα ίδια και για όσες Ελληνικές βιομηχανίες επιθυμούν να μεταφερθούν ή να πρωτο-λειτουργήσουν στην περιοχή και στις ήδη υπάρχουσες βιομηχανικές περιοχές
• να ορισθεί ειδική φορολόγηση προϊόντων προς την κατεύθυνση της τόνωσης –οικονομικής και ηθικής- των ήδη υπαρχόντων κατοίκων, αλλά και προς την κατεύθυνση προσέλκυσης Ελλήνων πολιτών από άλλες περιοχές της Ελλάδας
• να μεταφερθούν δύο τουλάχιστον υπουργεία (Ανάπτυξης και Μεταφορών) από την Αθήνα στην Θράκη. Η Καβάλα μπορεί να φιλοξενήσει το υπουργείο Μεταφορών, ενώ η Δράμα το υπουργείο Ενέργειας.
• να ενισχυθεί οικονομικά το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, δίνοντας βαρύτητα στους τομείς έρευνας και ανάπτυξης
• να μεταφερθεί μέρος της Σχολής Ευελπίδων (4ο έτος) στην Αλεξανδρούπολη και να λειτουργήσει ως ηθική προμετωπίδα της Ελληνικής Άμυνας επί του Έβρου και του Βορείου Αιγαίου
• να λειτουργήσουν οι κανόνες που υπήρχαν για την εγκατάσταση των παλιννοστούντων, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν δεχθεί την κρατική βοήθεια και έχουν αποχωρήσει οριστικά από την περιοχή, διαμένοντας μόνιμα -σε πολλές περιπτώσεις- εκτός Ελλάδας
• να λειτουργήσει η Δικαιοσύνη χωρίς ειδική μεταχείριση-προσέγγιση σε ζητήματα μουσουλμάνων και να εφαρμόζεται ο νόμος χωρίς εξαιρέσεις λόγω καλών σχέσεων με την γείτονα Τουρκία

Τα παραπάνω μέτρα θα πρέπει να εφαρμοσθούν χωρίς εξαιρέσεις για ολόκληρη την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην δημιουργία οργάνων ελέγχου και τήρησης των όρων, ενώ απαιτείται και η δημιουργία ειδικού τμήματος παρακολούθησης της οικονομικής πορείας της περιοχής. Τα μέλη του συμβουλίου θα ελέγχονται οικονομικά σε μηνιαία βάση, προκειμένου να αποφευχθούν περιπτώσεις χρηματισμού. Προτείνεται μάλιστα να ανήκουν στον χώρο της Δικαιοσύνης και να αναδεικνύονται μέσω κλήρωσης που θα γίνεται ετησίως.


Το ιστορικό της εγκατάλειψης της Θράκης

• Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Τουρκία αποκτά ιδιαίτερο ρόλο

Οι γείτονές μας, οι Τούρκοι, αναγνωρίζοντας το ειδικό γεωστρατηγικό βάρος της Θράκης, εποφθαλμιούσαν πάντα την επιστροφή της τουρκικής κυριαρχίας στην περιοχή. Με το πέρασμα των χρόνων, και μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η δειλή και μη συμμετέχουσα Τουρκία, άρχισε αιφνιδίως να γίνεται σημαντικό πιόνι που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν οι αμερικανοί. Αιτία γι αυτή την αμερικανική στρατηγική επιλογή ήταν η απόσταση της Ρωσίας από την Τουρκία…
Κι ενώ η Άγκυρα δεν συμμετείχε στον πόλεμο, βρέθηκε να «κερδίζει» ανταλλάγματα, σε αντίθεση με την Ελλάδα, που έχοντας ενεργό συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Ιταλίας και της Γερμανίας (σε όλη την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου), με μεγάλους αριθμούς ανθρώπινων απωλειών και με σοβαρή οικονομική καταστροφή, βρέθηκε να «χάνει» ακόμη περισσότερα λόγω… συμμαχίας!

• Μπάρες: Το πρώτο έγκλημα της Ελλάδας

Το 1936 η μεταξική δικτατορία δημιούργησε τις Επιτηρούμενες Ζώνες, από την ορεινή Θράκη ως την Ήπειρο. Οι κύριες περιοχές κατοικίας των Πομάκων έγιναν απαγορευμένες και ελεγχόμενες με μπάρες. Για την είσοδο στις περιοχές αυτές χρειαζόταν ειδική άδεια εισόδου από την Αστυνομία. Υπήρχε ώρα έναρξης διέλευσης και ώρα λήξης… Δηλαδή, αν κάποιος Πομάκος αρρώσταινε το απόγευμα, θα έπρεπε να περιμένει να ξημερώσει η επόμενη ημέρα για να πάει στο Νοσοκομείο.
Βέβαια, οι επιτηρούμενες ζώνες συνεχίστηκαν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επειδή ουσιαστικά αποτελούσαν τα σύνορα του ΝΑΤΟ! Επεκτείνονταν, δε, μέχρι και την Φλώρινα!!! Θεωρούνταν στρατιωτικές περιοχές και απαγορευόταν ακόμη και η φωτογράφιση! Όλοι οι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτου θρησκεύματος, έπρεπε να αποκτήσουν ειδική άδεια εισόδου για να εισέλθουν στην ορεινή Θράκη, στα γνωστά Πομακοχώρια.
Οι Έλληνες δικτάτορες και πολιτικοί απομόνωσαν Έλληνες, απαγόρευσαν την ελεύθερη μετακίνηση Ελλήνων πολιτών και ουσιαστικά δημιούργησαν τεράστιες ανοιχτές φυλακές, για να ικανοποιήσουν τους… ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους!
Οι Επιτηρούμενες Ζώνες ατόνησαν, για να καταργηθούν από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη στις 17/11/1995.

• Άρνηση προσάρτησης των Πομάκων της Βουλγαρίας στην Ελλάδα

Το 1946, μία αντιπροσωπεία των Πομάκων (ο Χαμδή Χουσεΐν Φεχμή Μπέης, πρώην βουλευτής Ροδόπης, και ο Χακκή Σουλεϊμάν Μπέης) της Ροδόπης (σημερινή νότια Βουλγαρία και βόρεια Θράκη) μετέβη στο Παρίσι, και ζήτησε με υπόμνημα την προσάρτηση των Πομάκων στην Ελλάδα, επειδή αισθανόντουσαν εθνικά Έλληνες. Η Ρωσία, για να μην δυσαρεστηθεί η Βουλγαρία (η οποία ήταν σύμμαχος του Χίτλερ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) πίεσε τις ΗΠΑ και δεν έγινε δεκτό το αίτημα των Πομάκων, ενώ η τότε Ελληνική αρκέστηκε απλώς να παρακολουθεί τα διαδραματιζόμενα, ενώ στο τέλος δέχθηκε αδιαμαρτύρητα την απώλεια των Πομάκων (και των εδαφών που αυτοί κατοικούσαν, μέχρι και τον αιφνίδιο εγκλωβισμό ελλήνων κτηνοτρόφων μέσα στην Βουλγαρία.
Μόλις είχε ξεκινήσει μία αδικαιολόγητη υποχωρητική και άκρως επικίνδυνη για την ίδια την Ελλάδα πολιτική…

• Αναγνώριση Τούρκων στην Θράκη, κατά παράβαση της συνθήκης της Λοζάνης!

Στην δεκαετία του 1950, μία περίοδο που ο εθνικισμός στο εσωτερικό της Τουρκίας προσπαθούσε να πάρει οτιδήποτε μπορούσε, διαπίστωσε πως ο οικονομικός πλούτος που κατείχε η Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, έπρεπε να περάσει στα χέρια των εθνικιστών και να αποδυναμώσει ταυτόχρονα πέρα από οικονομικά και πληθυσμιακά την παρουσία των Ελλήνων στην Τουρκία. Τα δυσάρεστα γεγονότα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, ήταν αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της «πολιτικής» ενός τουρκικού βαθέως κράτους που άρχισε να δημιουργείται.
Στον αντίποδα, η Ελληνική κυβέρνηση, μετά από παροτρύνσεις της αμερικανικής πλευράς, για να εξευμενίσει την τουρκική βαρβαρότητα, παραχώρησε αναίτια τον όρο τουρκικός στην Θράκη, παραβιάζοντας η ίδια η Ελλάδα, εις βάρος της, τη Συνθήκη της Λοζάνης! Έτσι, το 1954 τέθηκε σε ισχύ ο νόμος «Περί τουρκικής μειονότητος Θράκης» και η «Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής» (πολιτιστικό ίδρυμα των μουσουλμάνων της πόλης), ξαφνικά μεταβάλλεται σε κάτι πολύ διαφορετικό από ότι το ιδρυτικό της καταστατικό έγραφε. Μετατράπηκε στο πρώτο επίσημο όργανο των τουρκικών υπηρεσιών εντός της Θράκης.
Η Αθήνα ήταν πολύ μακριά για να μπορέσει να κατανοήσει τι ακριβώς σήμαινε αυτό, αλλά ταυτόχρονα, οι πολιτικοί της εποχής αρκούνταν στο να εκτελούν εντολές τρίτων, εάν δεν προσπαθούσαν να εκτελέσουν πολιτικούς τους αντιπάλους…

• Εκτουρκισμός στην εκπαίδευση

Ο πλήρης εκτουρκισμός της μειονοτικής εκπαίδευσης συντελέστηκε με το Μορφωτικό Πρωτόκολλο του 1968. Σήμερα, 56 χρόνια μετά το ψυχροπολεμικό διάταγμα, που αντικαθιστούσε τον όρο «μουσουλμανικός» με τον όρο «τουρκικός», η ελληνική πολιτική απέναντι στους Πομάκους ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει.
Μέσα από τη μειονοτική εκπαίδευση οι Πομάκοι μαθητές γκετοποιούνται και αναγκάζονται να διδάσκονται -πλην της ελληνικής- την τουρκική γλώσσα, ενώ η μητρική τους γλώσσα αγνοείται παντελώς (κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης). Αυτή η θεσμοθετημένη τριγλωσσία ισοδυναμεί με παραποίηση της ταυτότητας των Πομάκων, που γίνεται μέσα από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας.
Η μόνη λύση στο πρόβλημα αυτό δεν μπορεί παρά να είναι η κατάργηση των μειονοτικών σχολείων που καταδικάζουν τους Πομάκους μαθητές στην αμάθεια και η παροχή σε όλους τους μουσουλμάνους ισότιμης με όλους τους Έλληνες πολίτες εκπαίδευσης καθώς και διδασκαλίας (πλην του βασικού προγράμματος) των μητρικών γλωσσών της μειονότητας (τουρκικής - πομακικής - ρομά).
Πρόσφατα, μάλιστα, με το ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων (που σχεδίασε η γνωστή κυρία Δραγώνα), και σύμφωνα με την απόφαση η εκπαίδευση να γίνεται στην μητρική γλώσσα των μουσουλμάνων, δηλαδή στην τουρκική, συντελέσθηκε ένα ακόμη έγκλημα κατά της Θράκης και των Ελλήνων μουσουλμάνων που κατοικούν σε αυτήν.
Με μία απόφαση του υπουργείου Παιδείας, καταργείται η Πομακική γλώσσα και οι Πομάκοι χαρακτηρίζονται (από το πρόγραμμα της κυρίας Δραγώνα, δηλαδή του Ελληνικού υπουργείου Παιδείας) ως τουρκογενείς!!! Με μία απλή κίνηση, περίπου 80.000 Πομάκοι τοποθετούνται στην αγκαλιά της Άγκυρας αφού πλέον θα διδάσκονται επίσημα σε ελληνικά σχολεία, την τουρκική γλώσσα!

• Ανακεφαλαίωση

Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, θα πρέπει μέσα από όλα όσα (περιληπτικά) κατατέθηκαν να κατανοήσουμε πως η Θράκη ουσιαστικά έχει δοθεί. Μία σειρά από «επιμελημένα» λάθη και πολιτικές αποφάσεις που σε άλλα κράτη θα επανέφεραν την ποινή της εκτέλεσης, έχουν παραδώσει στους τουρκόφρονες της Θράκης –βήμα προς βήμα και επί σειρά δεκαετιών- ένα προς ένα όλα τα συστατικά στοιχεία ενός κράτους.
Δυστυχώς, εάν μέσα στο αναβράζον σημερινό γεωπολιτικό σκηνικό, με πλήθος ανακατατάξεων και με το ισλαμικό στοιχείο να αναδεικνύεται σε σοβαρό αποσταθεροποιητικό παράγοντα, ικανό να αλλάξει γεωγραφικές δομές κρατών, μία πρόταση – ανακοίνωση των τουρκοφρόνων της Θράκης (μέσω της Συμβουλευτικής Επιτροπής Τούρκων Δυτικής Θράκης, καθαρό όργανο της Άγκυρας και ταυτόχρονα ορκισμένη παράνομη κυβέρνηση της Ελληνικής Θράκης), δεν θα πέσει ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά θα πιέσει αφόρητα την Αθήνα, η οποία θα βρεθεί απολογούμενη και –πιθανότατα- θα οδηγηθεί σε συζητήσεις και λύσεις που δεν θα τιμούν την Ελληνική ιστορία…
Εάν ακόμη και τώρα δεν βρούμε την δύναμη να κοιτάξουμε το πρόβλημα κατάματα, να εστιάσουμε στην σκληρή πραγματικότητα παραβλέποντας τις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες, πολύ σύντομα δεν θα είμαστε σε θέση να επιλέξουμε, αλλά θα βρεθούμε –δυστυχώς- στην οικτρή θέση να αποδεχθούμε όσα θα μας προτείνουν, η Τουρκία, οι Ευρωπαίοι και οι ΝΑΤΟϊκοί μας σύμμαχοι…

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Σε ειδική δημοσίευση θα αναλύσουμε τον παράγοντα θρησκεία και την επιρροή του Ισλάμ για το σχέδιο τουρκοποίησης της Θράκης. Κι ενώ στην σύγχρονη Ελλάδα η θρησκεία δεν αποτελεί στοιχείο συνεκτικότητας και κατά συνεπαγωγή δομικό στοιχείο για τον ορισμό έθνους, σε πλήρη αντιδιαστολή η Άγκυρα χρησιμοποιεί αυτόν ακριβώς τον παράγοντα, το Ισλάμ, μέσα από το οποίο πιέζει για την μετατόπιση της εθνικοφροσύνης των μουσουλμάνων της Ελλάδας και την μετονομασία τους σε τούρκους. Αν και το εγχείρημα της τουρκικής προπαγάνδας αγγίζει και ξεπερνά τα όρια του γελοίου (αφού με το ίδιο σκεπτικό, ένας μουσουλμάνος εσκιμώος είναι αυτομάτως τούρκος λόγω της θρησκείας!), η πολιτική ανεπάρκεια στην Ελληνική πλευρά δεν δείχνει να μπορεί να αντιμετωπίσει ευθέως τις γελοιότητες της τουρκικής πλευράς, αφήνοντας πεδίο δόξης λαμπρό σε εκείνους που ορέγονται την Ελληνική Θράκη.



Συνεργάστηκαν:
Μαρία Σταματιάδου (δημοσιογράφος)
Όμηρος Φωτιάδης (Αναλυτής Γεωπολιτικής)

Πηγές:
Περιοδικό Αντιφωνητής
Εφημερίδα "Τα Νέα της Ροδόπης"
Εφημερίδα "Χρόνος"
Ιστολόγιο "Τουρκικά Νέα"
Ιστολόγιο "Προξενείο Stop"
Ιστολόγιο Παρατηρητήριο Τουρκίας
Ιστολόγιο Αβόλευτος
Ιστολόγιο Ramnousia


http://kostasxan.blogspot.com