Τι σημαίνει για την Ελλάδα μια επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Λιβύη;

Σε σχόλιο μου σχετικώς με την κρίση και το διαφαινόμενο τέλος του καθεστώτος Καντάφι αναφέρθηκα στο ενδεχόμενο επιχειρήσεων ανορθοδόξου πολέμου απο ομάδες stay behind Κανταφικών καθώς και στο σοβαρό «δίλημμα» για την ελληνική κυβέρνηση, της ευθείας αναμείξεως σε ενδεχόμενη επέμβαση ΝΑΤΟ – ΕΕ η απλώς την παραχώρηση «διευκολύνσεων».

Πιστεύω πως μια διαταραγμένη προσωπικότητα οπως ο Καντάφι, με εμπλοκή σε πλείστες οσες συνωμοτικές – τρομοκρατικές ενέργειες ανά την υφήλιο, με αφθονο χρήμα και συνενοχές στην διάθεση του, με «σπουδές» στα μεγάλα σχολεία ασύμετρου πολέμου της Β. Κορέας, του Ιράν, της υποστηρίξεως σε δίκτυα τρομοκρατών , της συνεργασίας με ποικίλλους αφρικανούς σφαγείς κ.α. αποκλείεται να μήν εχει προετοιμάσει μια ανάλογη απάντηση σε δυτική εισβολή. Οργανωμένες ομάδες ανορθοδόξου πολέμου, με σχέδια, κρύπτες οπλων και εκρηκτικών, επικοινωνίες και χρήματα μπορούν να κάμουν μεγάλη ζημιά. Απο την καταστροφή της πετρελαικής υποδομής, εως τον πόλεμο φθοράς με ΙΕD (αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς) που θα αιματοκυλίσουν τους εισβολείς και θα τους εμπλέξουν σε εναν αδιέξοδο και αιματηρό βούρκο τύπου Αφγανιστάν.

Την ιδια αποψη πρέπει να εχουν και οι Δυτικοί «δημοκράτες» και για τον λόγο αυτό ο Fillon διακατεχόμενος απο την αγωνία να μήν ευρεθή η Γαλλία αλλη μια φορά «πίσω» απο τις εξελίξεις στο πάλαι ποτέ «Γαλλικό» Μαγκρέμπ – Β. Αφρική πρότεινε «Ζώνη απαγορεύσεως πτήσεων» επάνω απο την Λιβύη. Καλή η «δημοκρατία» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα» αλλά προπάντων οχι φέρετρα ! Απο ψηλά, εκ του ασφαλούς, με ολα τα κονφόρ απέναντι σε λίγα Λιβυκά κακοσυντηρημένα αεροσκάφη, να δείξωμε και τι εστί Rafale μήπως και το αγοράσει κανένα κορόιδο !

Για την χώρα μας (που αποκλείεται να συμμετάσχει σε επιχειρήσεις στο εδαφος) η κρίσιμη παράμετρος είναι η εξής:

Οποιασδήποτε φύσεως αεροναυτική επειχείρηση του ΝΑΤΟ η της ΕΕ θα στηριχθή σε μεγάλο ποσοστό αν οχι εξ ολοκλήρου στην βάση της Σούδας και στα ραντάρ του Ζήρου (3^ο ΚΕΠ, Α. Κρήτη) και σε οτι εχει απομείνει και λειτουργεί στο πάλαι ποτέ «Μουστάκο», τον σταθμό εγκαίρου προειδοποιήσεως στο ομώνυμο ορος της ΝΔ Κρήτης, σε ιδανική θέση για την διεξαγωγή επιχειρήσεων επάνω στον Λιβυκό εναέριο χώρο. Επίσης, το αεροδρόμιο του Τυμπακίου θα τεθή στην διάθεση αεροσκαφών εναέριου εφοδιασμού καυσίμων, μεταφοράς υλικών κλπ. του ΝΑΤΟ.

Αυτομάτως οι προαναφερόμενες εγκαταστάσεις αλλά και ολόκληρη η Κρήτη θα θεωρηθούν στόχοι στην περίπτωση αυτή για τις εναπομείνασες Κανταφικές δυνάμεις που θα δίνουν τις τελευταίες λυσσώδεις μάχες επιβιώσεως τους. (χάρτης 1)

Το ειδοποιό στοιχείο, είναι βεβαίως τι εχει συμβεί και τι θα συμβή με το πυραυλικό δυναμικό της Λιβύης, το μόνο που μπορεί να απειλήση την Κρήτη, αφού τα ΝΑΤΟικά αεροσκάφη και η αρμάδα θα εξουδετερώσουν (εύκολα) τις οποιες αεροπορικές φιλοδοξίες. Σε ποιών τα χέρια ευρίσκονται τα τακτικά βαλλιστικά οπλα της Λιβύης ;

Πρόκειται για τα κάτωθι :

Εκτοξευτές βλημάτων R-17/300 (SCUD- B) με βεληνεκές περίπου 300 χλμ. και CEP (εκτίμηση της ακρίβειας του οπλου) περίπου 450 μ., με γόμωση 985 χλγρ. HE η Χημική – Βακτηριολογική.

Βλήματα προελεύσεως Β. Κορέας “Hwasong 6”, με βεληνεκές 500 χλμ.και γόμωση 750 χλγρ.

Ιδίας προελεύσεως βλήματα “Rodong 1” με βεληνεκές 1000 χλμ. και CEP 2000 – 4000 μ., προφανώς εντελώς ανακριβή για πλήγμα σε στρατιωτικό στόχο αλλά καταλληλότατα για την πρόκληση πανικού και ολέθρου στον αμαχο πληθυσμό.

Το βλήμα “Al Fatah” , κατασκευαζόμενο απο κοινού με το Ιράν που θα είχε βεληνεκές 1000 – 1200 χλμ. είναι σε αγνωστη φάση αναπτύξεως.

Να πούμε οτι σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες η Λιβύη παρέλαβε αναβαθμισμένους SCUD – C με βεληνεκές 500 – 600 χλμ. η τουλάχιστον ιρανικά αντίγραφα τους.

Μολονότι μετά την αποκατάσταση των σχέσεων με την Δύση η Λιβύη δεσμεύθηκε να καταστρέψη τα βλήματα με βελενεκές ανω των 120 χλμ.(αφήνοντας μόνον τους Frog -7 βεληνεκούς 50 – 70 χλμ.), θεωρείται απίθανο να εχει συμβεί αυτό, οπως εξάλλου και με τα χημικά οπλα, των οποίων διατηρεί απόθεμα.

Στον χάρτη 2 βλέπομε σχηματικά τα βεληνεκή του βληματικού δυναμικού της Λιβύης, οι αμερικάνικες ομως υπηρεσίες που τον σχεδίασαν λαμβάνουν ως κέντρο το … γεωγραφικό κέντρο της Λιβύης ! Εάν μετατεθή το κέντρο αυτό στα Β – ΒΑ (οι εκτοξευτές είναι κινητοί, παραλλαγμένοι και δύσκολα εντοπιζόμενοι) η Κρήτη ευρίσκεται προφανώς εντός του δραστικού βεληνεκούς, και συγκεκριμένα το Μουστάκο, η Παλαιόχωρα, το αεροδρόμιο του Τυμπακίου, οι εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού στους Καλούς Λιμένες κ.α. Τα βλήματα αυτά δεν είναι οτι ακριβέστερο, ειδικώς τα Βορειοκορεατικής προελεύσεως, είναι ομως οπλα «εκδικητικού πυρός» και εάν αντί του αεροδρομίου στο Τυμπάκι πετύχουν γειτονικούς οικισμούς η ζημιά θα εχει γίνει.

Παρά την σχετική αμερικανική προπαγάνδα για την ανάλογη περίπτωση με τους πυραύλους του Σαντάμ, ελάχιστο ποσοστό των εκτοξευθέντων αναχαιτίσθηκε – οι Patriot είναι ακριβέστατοι στις ασκήσεις και στο ΠΒΚ (Πεδίο Βολής Κρήτης) – αλλά η πραγματικές επιχειρήσεις είναι διαφορετικό challenge που λένε και οι αμερικάνοι. Επίσης, ενώ ισχυρίσθηκαν οτι είχαν «εντοπίσει» και καταστρέψει περί τους 100 εκτοξευτήρες, απεδείχθη οτι δεν είχαν εντοπίσει και καταστρέψει ούτε 10 ! Μήν ξεχνούμε τον κορμοράνο βουτηγμένο στο πετρέλαιο, λένε ιστορίες και παραμυθιάζουν κατά συστηματικά.

Παρά τα αναπτυχθέντα μέσα, την μακροχρόνια χαρτογράφηση, στοχοποίηση και απόλυτη εναέρια υπεροχή, η βάση του Dahran στην Σ. Αραβία χτυπήθηκε απο SCUD – B με 18 νεκρούς αμερικανούς γιατί λέει το software των Patriot είχε ενα bug !

Στην Κρήτη υπάρχουν βεβαίως οι S-300 PMU1, με σαφείς αντι-βαλλιστικές επιδόσεις αλλά είναι αγνωστος ο βαθμός ολοκληρώσεως τους στο εθνικό σύστημα αεράμυνας. Αυτό δεν είναι τεράστιο πρόβλημα, γιατί η φιλοσοφία σχεδιασμού των ρωσσικών συστημάτων τα καθιστά λίγο – πολύ «αυτόνομα», με ραντάρ ερεύνης, προσκτήσεως και ελέγχου πυρός ανεξάρτητα απο τις υπάρχουσες υποδομές. Ετσι το ραντάρ 64D6 των μοιρών S-300 θα μπορούσε να επιτηρή και να ανιχνεύση ενδεχόμενο πλήγμα ανεξάρτητα απο το εθνικό σύστημα εγκαίρου προειδοποιήσεως, το πρόβλημα ομως είναι οτι δεν εχει γίνει καμμία εκπαιδευτική βολή (δεν πληρούνται οι προδιαγραφές ασφαλείας ισχυρίζονται οι ΝΑΤΟικοί για το ΠΒΚ…) και κατά ορισμένες πληροφορίες η επιχειρησιακή «ζωή» των βλημάτων εχει λήξει…

Ποιός πιστεύει οτι το καταρρέον καθεστώς η τα εναπομείναντα τμήματα του, με «κρεμασμένη την κάπα τους στην λυγαριά», αντιμέτωποι με το λυντσάρισμα, την αγχόνη η τον αυτοχειριασμό θα διστάσουν να κάμουν χρήση του τελευταίου asset που διαθέτουν, οταν δεν δίστασαν να βομβαρδίσουν απο αέρος τις πόλεις τους;

Είναι γνωστό οτι οι τελευταίοι σπασμοί του θηρίου είναι οι πλέον επικίνδυνοι και μια δράκα διαταραγμένων , εκπτωτων δυναστών μαζί με τα τσιράκια τους θα πούν μετά βεβαιότητος «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

Το πρόβλημα λοιπόν για την ελληνική κυβέρνηση είναι μεγάλο και δυσεπίλυτο, πολύ περισσότερο απο το ανάλογο με τις επιχειρήσεις στην Γιουγκοσλαυία, ακόμη και εάν αγνοήσωμε την τότε μπουρδολογία περί «ομόδοξου» λαού, «ορθόδοξα τόξα», «γέροντες της Ορθοδοξίας» κλπ («ομόδοξοι» Σλαύοι, που δεν εκρυψαν ποτέ την βούληση τους να βγούν στο Αιγαίο και μας αφησαν το αγκάθι FYROM).

Μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς του 1986, ο Καντάφι επετέθη με SCUD – B στην βάση – ραδιοβοήθημα των αμερικανών στο Ιταλικό νησί Lampedusa, σε ανάλογη απόσταση με την Κρήτη (περίπου 300 χλμ. απο τις ακτές της Λιβύης).

Στον χάρτη 3, βλέπομε τις θέσεις των αντιαεροπορικών συστοιχιών SA-2, SA-3 και SA-5 της Λιβύης (τριγωνικά σύμβολα) που θα στοχοποιηθούν και θα καταστραφούν σχετικά εύκολα με επιχειρήσεις SEAD (καταστολή αεράμυνας). Δεν υπάρχει ανάλογη πληροφορία για τις μονάδες βλημάτων εδάφους – εδάφους που είναι κινητές και με την τακτική “shoot and scoot” μπορούν να βάλλουν το βλήμα και να μετακινηθούν σε περίπου μισή ωρα. Πού ευρίσκονται αυτές οι μονάδες; Οταν λέγεται οτι οι «επαναστάτες» ελέγχουν την ανατολική Λιβύη ελέγχουν την Darnah, το Τobruk, τους περιφερειακούς δρόμους, τις επίλεκτες μονάδες που εχουν εξοπλισθεί με τα οπλα αυτά; Οι διάφοροι «ρεπόρτερ» των δυτικών Μ.Μ. Εξηλιθιώσεως που διαβεβαιώνουν οτι «ελέγχεται η τάδε πόλη», «το δείνα αεροδρόμιο» πόσο αξιόπιστοι είναι και σε ποιό βαθμό δεν συμμετέχουν σε επιχείρηση “intoxication”, διασπορά ειδήσεων για πρόκληση πανικού στους «κακούς»;

Κάποιοι θα πούν οτι η απειλή απο τον διαλυμένο στρατό της Λιβύης είναι ασήμαντη και θα θυμηθώ εδώ τους εκπαιδευτές μας στις Ειδικές Δυνάμεις συμμαχικού στρατού – με περγαμηνές απο την Αφρική - να ομιλούν για τον “facteur K”, το παράγοντα «Καφίρ», την καφρίλα δηλαδή των τριτοκοσμικών μαχητών, οταν χειρίζονται σύγχρονα οπλικά συστήματα. Είναι έτσι; Πιστεύετε οτι εδώ και 40 χρόνια δεν απέκτησε η Λιβύη αξιόπιστους χειριστές τακτικών βαλλιστικών βλημάτων και μονάδες ανορθοδόξου πολέμου που ταυτισμένοι με το καθεστώς θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους;

Parsifal