Διαβάστε: Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Α΄ ΜΕΡΟΣ / ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙ ΠΙΟ ΦΡΙΚΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΣΦΑΖΟΥΝ 200.000 ΕΛΛΗΝΕΣ.
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Β΄ ΜΕΡΟΣ / ΠΗΓΑΝ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 5 ΦΟΡΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΚΑΙ 2 ΦΟΡΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ ΑΥΤΙΑ. ΠΟΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΙΩΤΕΣ ΓΛΥΤΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ;
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Γ΄ ΜΕΡΟΣ / ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ Ο ΒΑΧΙΤ ΠΑΣΑΣ: «ΣΦΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΡΙΕΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ. ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΤΩ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΕΤΩΝ». ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ: «ΟΠΟΙΟΣ ΣΦΑΞΕΙ ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ». ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΗ ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΠΟ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ.
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΤ΄ ΜΕΡΟΣ /ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΣΤΑΝΗΣ, ΕΝΑ ΧΙΩΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΓΛΥΤΩΣΕ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΙ ΞΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΣΤΙΣ ΗΠΑ.
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Θ΄ ΜΕΡΟΣ / ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ ΓΥΦΤΟΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ. ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΕΝΤΕΣ ΧΙΩΤΕΣ Ή ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΘΛΙΒΕΡΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Ι΄ ΜΕΡΟΣ / ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ «ΜΟΥΣΕΙΟΥ - ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΧΙΟΥ». ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΧΙΟ (ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ) ΕΝΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΧΙΩΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ;
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Ι΄ ΜΕΡΟΣ / ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ «ΜΟΥΣΕΙΟΥ - ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΧΙΟΥ». ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΧΙΟ (ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ) ΕΝΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΧΙΩΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ;
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ
ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ΄ ΜΕΡΟΣ
Στις αρχές του 1800 η Χίος διέθετε μία μεγάλη και ακμάζουσα ελληνική κοινότητα που ευημερούσε βασιζόμενη στην καλλιέργεια της μαστίχας. Απολάμβανε μάλιστα μερικά προνόμια από τους τούρκους, για τους οποίους η μαστίχα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό προϊόν. Συνέπεια αυτών των προνομίων ήταν η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού του νησιού, που αριθμούσε το 1822 περίπου 200.000 κατοίκους. Επίσης με τον στόλο τους, το εμπορικό τους δαιμόνιο και τη διπλωματία τους, οι Χιώτες κυριαρχούσαν στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Κατά τον ιστορικό Καστάνη που ήταν παρών στη σφαγή της Χίου ο πληθυσμός του νησιού έφθανε τις 180.000 ψυχές.
Κατά τον ιστορικό Μάμουκα ο οποίος ήταν επίσης παρών στη σφαγή ο πληθυσμός ανερχόταν στις 150.000 ψυχές και κατά τα κιτάπια των Τούρκων ο πληθυσμός ανερχόταν στις 120.000 ψυχές.
Η έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 εναντίον του τούρκου κατακτητή και δυνάστη βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (200.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων).
Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΧΙΟΥ
Η ΣΚΛΑΒΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΣΚΛΑΒΙΑ
Ωστόσο, το 1822 ο πληθυσμός ζούσε κάτω από την τούρκικη καταπίεση. Για την πρόληψη επανάστασης, είχαν μεταφερθεί στο νησί στρατεύματα από την Ασία και είχε τοποθετηθεί ως διοικητής ο σκληρός Βαχίτ πασάς. Οι Χιώτες έκαναν καταναγκαστικές εργασίες για την ενίσχυση των οχυρώσεων και ταυτόχρονα αναγκάζονταν να συντηρούν αυτόν τον «μαχαιροφόρο όχλο» με την απειλή της βίας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
Οι Τούρκοι σαν δυνάστες καθημερινά έκαναν αρπαγές και φόνους στην πόλη και τα χωριά, φυσικά ατιμωρητί.
Σχέδια για εξέγερση στη Χίο γίνονταν από τους πρώτους μήνες της Επανάστασης, το 1821, όπως προκύπτει από το ημερολόγιο του Τομπάζη. Τον Ιούλιο του ’21 είχε αναλάβει την οργάνωση της εξέγερσης ο Ιωάννης Ράλλης, Χιώτης Φιλικός και άλλοτε έμπορος στην Οδησσό. Όμως Χιώτες έμποροι των Κυκλάδων τον έπεισαν ότι αυτή η επιχείρηση ήταν άκαιρη και επικίνδυνη, κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο Υψηλάντης.
Οι ντόπιοι πρόκριτοι είχαν και μία σοβαρή δικαιολογία να αντιδρούν στον ξεσηκωμό: η Χίος βρίσκεται σχεδόν δύο μίλια από τη Μικρασιατική ενδοχώρα, με αποτέλεσμα κάθε απόπειρα εξέγερσης να είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.-
"Οι πρόξενοι της Αγγλίας , της Αυστρίας και της Γαλλίας ανέλαβαν να μεταφέρουν την πρόταση στους Χιώτες και να τους πείσουν. Οι Χιώτες εμπιστεύθηκαν τους πρόξενους και άρχισαν να επιστρέφουν και να παραδίδουν τα όπλα τους. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Τούρκοι αθέτησαν το λόγο τους και άρχισαν να σφάζουν όσους κατέβαιναν στην πόλη."
Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ
ΧΙΟΥ ΤΟ 1822
ΗΤΑΝ 200.000 ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΕΠΕΖΗΣΑΝ 20.000 ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΣΦΑΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 120.000 ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΠΟΥΛΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ 60.000 ΕΛΛΗΝΕΣ. (ΕΤΣΙ ΑΥΓΑΤΙΣΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ Ο ΡΟΤΣΙΛΝΤ).
ΣΦΑΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 120.000 ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΠΟΥΛΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ 60.000 ΕΛΛΗΝΕΣ. (ΕΤΣΙ ΑΥΓΑΤΙΣΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ Ο ΡΟΤΣΙΛΝΤ).
Στις αρχές του 1800 η Χίος διέθετε μία μεγάλη και ακμάζουσα ελληνική κοινότητα που ευημερούσε βασιζόμενη στην καλλιέργεια της μαστίχας. Απολάμβανε μάλιστα μερικά προνόμια από τους τούρκους, για τους οποίους η μαστίχα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό προϊόν. Συνέπεια αυτών των προνομίων ήταν η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού του νησιού, που αριθμούσε το 1822 περίπου 200.000 κατοίκους. Επίσης με τον στόλο τους, το εμπορικό τους δαιμόνιο και τη διπλωματία τους, οι Χιώτες κυριαρχούσαν στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Κατά τον ιστορικό Καστάνη που ήταν παρών στη σφαγή της Χίου ο πληθυσμός του νησιού έφθανε τις 180.000 ψυχές.
Κατά τον ιστορικό Μάμουκα ο οποίος ήταν επίσης παρών στη σφαγή ο πληθυσμός ανερχόταν στις 150.000 ψυχές και κατά τα κιτάπια των Τούρκων ο πληθυσμός ανερχόταν στις 120.000 ψυχές.
Η έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 εναντίον του τούρκου κατακτητή και δυνάστη βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (200.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων).
Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΧΙΟΥ
Η ΣΚΛΑΒΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΣΚΛΑΒΙΑ
Ωστόσο, το 1822 ο πληθυσμός ζούσε κάτω από την τούρκικη καταπίεση. Για την πρόληψη επανάστασης, είχαν μεταφερθεί στο νησί στρατεύματα από την Ασία και είχε τοποθετηθεί ως διοικητής ο σκληρός Βαχίτ πασάς. Οι Χιώτες έκαναν καταναγκαστικές εργασίες για την ενίσχυση των οχυρώσεων και ταυτόχρονα αναγκάζονταν να συντηρούν αυτόν τον «μαχαιροφόρο όχλο» με την απειλή της βίας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
Οι Τούρκοι σαν δυνάστες καθημερινά έκαναν αρπαγές και φόνους στην πόλη και τα χωριά, φυσικά ατιμωρητί.
Σχέδια για εξέγερση στη Χίο γίνονταν από τους πρώτους μήνες της Επανάστασης, το 1821, όπως προκύπτει από το ημερολόγιο του Τομπάζη. Τον Ιούλιο του ’21 είχε αναλάβει την οργάνωση της εξέγερσης ο Ιωάννης Ράλλης, Χιώτης Φιλικός και άλλοτε έμπορος στην Οδησσό. Όμως Χιώτες έμποροι των Κυκλάδων τον έπεισαν ότι αυτή η επιχείρηση ήταν άκαιρη και επικίνδυνη, κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο Υψηλάντης.
Οι ντόπιοι πρόκριτοι είχαν και μία σοβαρή δικαιολογία να αντιδρούν στον ξεσηκωμό: η Χίος βρίσκεται σχεδόν δύο μίλια από τη Μικρασιατική ενδοχώρα, με αποτέλεσμα κάθε απόπειρα εξέγερσης να είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.-
"Οι πρόξενοι της Αγγλίας , της Αυστρίας και της Γαλλίας ανέλαβαν να μεταφέρουν την πρόταση στους Χιώτες και να τους πείσουν. Οι Χιώτες εμπιστεύθηκαν τους πρόξενους και άρχισαν να επιστρέφουν και να παραδίδουν τα όπλα τους. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Τούρκοι αθέτησαν το λόγο τους και άρχισαν να σφάζουν όσους κατέβαιναν στην πόλη."
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Ο ελληνικός στόλος ήταν πολύ μικρότερος από τον οθωμανικό και δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει σε μάχη. Γι’ αυτό το λόγο πάρθηκε η απόφαση από τους Έλληνες να εκδικηθούν την καταστροφή της Χίου με πυρπολικά.
Λίγες μέρες μετά την καταστροφή, σχεδιάστηκε ναυτική επίθεση του
στόλου των τριών Ελληνικών ναυτικών νησιών εναντίον του Τουρκικού στόλου στο στενό του Τσεσμέ.
Στις 18 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίθεση.
Οι Έλληνες έκαναν αρκετές ζημιές στον Τουρκικό στόλο, αλλά απέτυχαν να πυρπολήσουν τη ναυαρχίδα του Καρά Αλή.
Την 1η Ιουνίου του 1822 ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τα Ψαρά μαζί με τον Ανδρέα Πιπίνο από την Ύδρα και 40 ψαριανούς ξεκίνησαν από τα Ψαρά με 2 πυρπολικά και 4 περιπολικά πλοία και μπήκαν στο στενό της Χίου με βόρειο άνεμο. Κρύφτηκαν και περίμεναν να βραδιάσει. Τέλειωνε τότε το ραμαζάνι των Τούρκων και ξεκινούσε η γιορτή του μπαϊραμιού. Ο ναύαρχος Καρά Αλής είχε καλέσει στη ναυαρχίδα τους αξιωματικούς του στόλου για ολονύχτιο γλέντι. Στην τουρκική ναυαρχίδα επικρατούσε χαρά και κέφι με πολλούς καλεσμένους και 80 Άγγλους αξιωματικούς, καθώς και κάποιες δυστυχισμένες Ελληνίδες αιχμάλωτες, περίπου 2.000 άτομα.
Τότε τα δύο πυρπολικά κατάφεραν να μπουν ανάμεσα στα τουρκικά πλοία, την νύχτα της 6ης Ιουνίου (1822).
Ο Κανάρης κατευθύνθηκε κατά την ναυαρχίδας του Καρά Αλή, ενώ ο Πιπίνος κατά της υποναυαρχίδας.
Στις 18 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίθεση.
Οι Έλληνες έκαναν αρκετές ζημιές στον Τουρκικό στόλο, αλλά απέτυχαν να πυρπολήσουν τη ναυαρχίδα του Καρά Αλή.
Την 1η Ιουνίου του 1822 ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τα Ψαρά μαζί με τον Ανδρέα Πιπίνο από την Ύδρα και 40 ψαριανούς ξεκίνησαν από τα Ψαρά με 2 πυρπολικά και 4 περιπολικά πλοία και μπήκαν στο στενό της Χίου με βόρειο άνεμο. Κρύφτηκαν και περίμεναν να βραδιάσει. Τέλειωνε τότε το ραμαζάνι των Τούρκων και ξεκινούσε η γιορτή του μπαϊραμιού. Ο ναύαρχος Καρά Αλής είχε καλέσει στη ναυαρχίδα τους αξιωματικούς του στόλου για ολονύχτιο γλέντι. Στην τουρκική ναυαρχίδα επικρατούσε χαρά και κέφι με πολλούς καλεσμένους και 80 Άγγλους αξιωματικούς, καθώς και κάποιες δυστυχισμένες Ελληνίδες αιχμάλωτες, περίπου 2.000 άτομα.
Τότε τα δύο πυρπολικά κατάφεραν να μπουν ανάμεσα στα τουρκικά πλοία, την νύχτα της 6ης Ιουνίου (1822).
Ο Κανάρης κατευθύνθηκε κατά την ναυαρχίδας του Καρά Αλή, ενώ ο Πιπίνος κατά της υποναυαρχίδας.
Ο Κανάρης κατόρθωσε να γαντζώσει το πυρπολικό του στη ναυαρχίδα και να του
βάλει φωτιά. Ο Πιπίνος το κόλλησε στην υποναυαρχίδα, αλλά δεν το γάντζωσε καλά,
αυτό ξεκόλλησε και παρασυρμένο από τον αέρα κάηκε χωρίς να κάνει ζημιά.
Όμως το πυρπολικό του Κανάρη μετέδωσε τη φωτιά στη ναυαρχίδα και γρήγορα πήρε φωτιά η μπαρουταποθήκη της, τινάζοντας τη ναυαρχίδα στον αέρα. Αποτέλεσμα 2.000 Τούρκοι βρήκαν το θάνατο μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο αρχηγός του στόλου, ο Καρά Αλή, ο οποίος χτυπημένος από ένα καιόμενο κομμάτι κατάρτι μπήκε σε μία βάρκα και ξεψύχησε μόλις έφτασε στην ακτή.
Το κατόρθωμα αυτό ενθουσίασε την Ελλάδα
και όλο τον κόσμο και ενέπνευσε πολλούς σημαντικούς ξένους λογοτέχνες. Η
ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας εκλαμβάνεται στον ευρωπαϊκό τύπο σαν
εκδίκηση και ένδειξη ηρωισμού.
Η γερμανική εφημερίδα All. Zeitung γράφει γεμάτη ενθουσιασμό ότι «η ιστορία θα καταστήσει γνωστόν εις τας επομένας γενεάς το θάρρος των Ελλήνων ναυτικών».
ΤΟ ΣΒΗΣΙΜΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΜΑΣ
ΕΝΑΣ ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ, ΠΟΥ ΜΙΣΕΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΟΙ ΠΑΝΕΞΥΠΝΟΙ ΓΥΦΤΟΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΝ ΑΝΕΔΕΙΞΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΕ 48% ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΝΕΕΣ ΣΦΑΓΕΣ ΣΑΝ ΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ. ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΡΥΨΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΡΑΔΕΣ ΤΟΥ.
Στον Courrier Francais της 10-7-1822 αναφέρεται ότι «φανατικοί μουσουλμάνοι αγόραζαν το θύμα τους για 30 γρόσια και το έσφαζαν για να κερδίσουν μια θέση στον παράδεισο».
Ο «έλληνας πρωθυπουργός» Τζέφρυ Παπανδρέου, οι διαταγές του παγκόσμιου Ιουδαϊκού Σανχενδρίν και η υπακοή των ελλήνων πολιτικών. Η διαγραφή της αλήθειας από τα βιβλία, το σβήσιμο της μνήμης των γκοΐμ και το ξαναγράψιμο της ιστορίας.
Δήλωση (2.000) του Τζέφρυ Παπανδρέου, ενώπιον της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής: «Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές. Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό την αιγίδα μου».
"Μικρά παιδιά κάτω των 7 ετών που ήταν ακατάλληλα για το εμπόριο δένονταν και ρίχνονταν για πνίξιμο στη θάλασσα. "
O ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: "ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ "
Όμως το πυρπολικό του Κανάρη μετέδωσε τη φωτιά στη ναυαρχίδα και γρήγορα πήρε φωτιά η μπαρουταποθήκη της, τινάζοντας τη ναυαρχίδα στον αέρα. Αποτέλεσμα 2.000 Τούρκοι βρήκαν το θάνατο μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο αρχηγός του στόλου, ο Καρά Αλή, ο οποίος χτυπημένος από ένα καιόμενο κομμάτι κατάρτι μπήκε σε μία βάρκα και ξεψύχησε μόλις έφτασε στην ακτή.
Η γερμανική εφημερίδα All. Zeitung γράφει γεμάτη ενθουσιασμό ότι «η ιστορία θα καταστήσει γνωστόν εις τας επομένας γενεάς το θάρρος των Ελλήνων ναυτικών».
ΤΟ ΣΒΗΣΙΜΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΜΑΣ
ΕΝΑΣ ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ, ΠΟΥ ΜΙΣΕΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΟΙ ΠΑΝΕΞΥΠΝΟΙ ΓΥΦΤΟΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΝ ΑΝΕΔΕΙΞΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΕ 48% ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΝΕΕΣ ΣΦΑΓΕΣ ΣΑΝ ΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ. ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΡΥΨΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΡΑΔΕΣ ΤΟΥ.
Στον Courrier Francais της 10-7-1822 αναφέρεται ότι «φανατικοί μουσουλμάνοι αγόραζαν το θύμα τους για 30 γρόσια και το έσφαζαν για να κερδίσουν μια θέση στον παράδεισο».
Ο «έλληνας πρωθυπουργός» Τζέφρυ Παπανδρέου, οι διαταγές του παγκόσμιου Ιουδαϊκού Σανχενδρίν και η υπακοή των ελλήνων πολιτικών. Η διαγραφή της αλήθειας από τα βιβλία, το σβήσιμο της μνήμης των γκοΐμ και το ξαναγράψιμο της ιστορίας.
Δήλωση (2.000) του Τζέφρυ Παπανδρέου, ενώπιον της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής: «Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές. Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό την αιγίδα μου».
"Μικρά παιδιά κάτω των 7 ετών που ήταν ακατάλληλα για το εμπόριο δένονταν και ρίχνονταν για πνίξιμο στη θάλασσα. "
Ομιλία του Τζέφρυ Παπανδρέου στην βουλή (8/2/2010).
" Έκοβαν τα αυτιά από τα κεφάλια και κατόπιν τα διατηρούσαν στην άλμη και τα τοποθετούσαν σε βαρέλια. Χίλια διακόσια κεφάλια είχαν ήδη καταγραφεί στην ιστορία της αμοιβής που δόθηκε για τον καθένα."
«Με το προσχέδιο νόμου που κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών δίνουμε προοπτική στους μετανάστες που ζουν μακροχρόνια στη χώρα μας. Δεν υπάρχει, βέβαια, εδώ μαύρο και άσπρο. Δεν υπάρχουν τέλειες λύσεις. Υπάρχουν καλύτερες και υπάρχουν χειρότερες λύσεις. Θεωρούμε ότι αυτό το νομοσχέδιο μας δίνει την ευκαιρία να σχεδιάσουμε ένα μέλλον ομαλότητας, ασφάλειας και συνοχής. Θεωρούμε ότι ανοίγει και νέες δυνατότητες. Έλληνας ινδικής καταγωγής, Ελληνας αλβανικής καταγωγής, Ελληνας φιλιππινέζικης καταγωγής, Ελληνας ουκρανικής καταγωγής και ούτω καθ’ εξής, περήφανοι για την ελληνική τους ιθαγένεια».
"Ο Βενιζέλος το 1934 είπε σ’ ένα δημοσιογράφο της Jewish Post ότι «Οι Έλληνες δε θέλουν να επηρεάζουν οι Εβραίοι την ελληνική πολιτική… Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ακολουθούν εθνική εβραϊκή πολιτική. Δεν είναι Έλληνες και δε νιώθουν Έλληνες. Επομένως δεν πρέπει ν’ ανακατεύονται στις ελληνικές υποθέσεις». Και συνέχισε λέγοντας: «Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης δεν είναι Έλληνες πατριώτες αλλά Εβραίοι πατριώτες. Αισθάνονται πιο κοντά στους Τούρκους απ’ ό,τι σ’ εμάς… Δεν θα επιτρέψω στους Εβραίους να επηρεάζουν την ελληνική πολιτική».)
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, Η "ΑΡΙΣΤΕΡΑ" ΚΑΙ Η "ΔΕΞΙΑ", ΤΑ ΧΑΝΟΥΜΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Οι βρωμεροί «έλληνες πολιτικοί» σχεδιάζουν να εγκαινιάσουν το μουσουλμανικό τζαμί, που χτίζουν στην Αθήνα, τον Απρίλιο, ανήμερα της σφαγής των αθώων βρεφών στην Χίο. Το παρακάτω άρθρο το "αφιερώνω" με πολύ μίσος και κατάρες στους πράκτορες και ξεπουλημένους «έλληνες πολιτικούς». Θάρθει κάποτε μία μέρα που οι μουσουλμάνοι δολοφόνοι, που οι πολιτικοί κουβαλούν μεθοδικά στην πατρίδα μας, με το δόγμα Καλλέργη σαν «πρόσφυγες», θα τους βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό για να νοιώσουν έτσι κι αυτοί τον πόνο των νηπίων της Χίου, όταν τα έσφαζαν. Το αίμα των αθώων βρεφών που σφάχτηκαν από τους μουσουλμάνους και τους εβραίους θα πέσει στα κεφάλια τους και θα τους πνίξει, αυτούς, τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους. Να μην βρουν ποτέ την ανάπαυση και την ησυχία στους καταραμένους τάφους τους, να ακούν συνέχεια τις κραυγές, τα κλάματα και τις οιμωγές των βρεφών της Χίου, όταν η λεπίδα του μουσουλμάνου και εβραίου δολοφόνου τα έσφαζε.
ΘΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΟΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΣΦΑΓΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ» ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΣΟΡΟΣ ;
Βίκτωρ Ουγκώ
Μετάφραση στα ελληνικά: Κωστής Παλαμάς
Το Ελληνόπουλο (1828)
Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τα’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ’ αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.
Η Χίο, τα’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ’ αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.
Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ’ την αφάνταστη φθορά.
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ’ την αφάνταστη φθορά.
Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ’ ήθελες τάχα να ‘χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν’ αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;
για να μην κλαις λυπητερά, τ’ ήθελες τάχα να ‘χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν’ αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;
Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;
Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ’ το δεντρί
που μεσ’ στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ’ έν’ άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ’ απ’ τον ίσκιο του να βγει;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ’ το δεντρί
που μεσ’ στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ’ έν’ άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ’ απ’ τον ίσκιο του να βγει;
Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ’ όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Νά.
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ’ όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Νά.
"ΕΣΣΕΤ' ΗΜΑΡ"
(Θάρθει και η δική μας μέρα...)
Η φράση προέρχεται από
το Δ 164 της Ιλιάδας:
«ἔσσεται ἦμαρ ὅτ' ἄν ποτ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ».
"ἔσσεται ἦμαρ ὅτ' ἄν ποτ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ"
"ἔσσεται ἦμαρ ὅτ' ἄν ποτ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ"
λέει ο ηγέτης των
Αχαιών, ο Αγαμέμνων, στο Δ 164 της Ιλιάδας,
"ἔσσεται ἦμαρ ὅτ' ἄν
ποτ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ"
συμφωνεί και ο ηγέτης
των Τρώων, ο Έκτωρ, στο Ζ 448 της Ιλιάδας.
ποιητική λέξη για την ἡμέρα.
Συγγενικές λέξεις
ἠμάτιος, ἠματία :
ημερήσιος
ἦμαρ < πιθανόν από
την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα āmer (ή *h₂eh₃mr̥) για το
ζεστό, κοινή και στο εσπέρα και στην ημέρα, στη μεσημβρία αλλά και στο αρχαίο
αρμενικό awr (μέρα) και το κεντροευρωπαϊκό summer
ΙΛΙΑΔΑ,
ΡΑΨΩΔΙΑ Δ.
150
ῥίγησεν δὲ καὶ
αὐτὸς ἀρηΐφιλος Μενέλαος.
ὡς δὲ ἴδεν νεῦρόν τε καὶ ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας
ἄψοῤῥόν οἱ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀγέρθη.
τοῖς δὲ βαρὺ στενάχων μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων
χειρὸς ἔχων Μενέλαον, ἐπεστενάχοντο δ' ἑταῖροι·
φίλε κασίγνητε θάνατόν νύ τοι ὅρκι' ἔταμνον
οἶον προστήσας πρὸ Ἀχαιῶν Τρωσὶ μάχεσθαι,
ὥς σ' ἔβαλον Τρῶες, κατὰ δ' ὅρκια πιστὰ πάτησαν.
οὐ μέν πως ἅλιον πέλει ὅρκιον αἷμά τε ἀρνῶν
σπονδαί τ' ἄκρητοι καὶ δεξιαὶ ᾗς ἐπέπιθμεν.
εἴ περ γάρ τε καὶ αὐτίκ' Ὀλύμπιος οὐκ ἐτέλεσσεν,
ὡς δὲ ἴδεν νεῦρόν τε καὶ ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας
ἄψοῤῥόν οἱ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀγέρθη.
τοῖς δὲ βαρὺ στενάχων μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων
χειρὸς ἔχων Μενέλαον, ἐπεστενάχοντο δ' ἑταῖροι·
φίλε κασίγνητε θάνατόν νύ τοι ὅρκι' ἔταμνον
οἶον προστήσας πρὸ Ἀχαιῶν Τρωσὶ μάχεσθαι,
ὥς σ' ἔβαλον Τρῶες, κατὰ δ' ὅρκια πιστὰ πάτησαν.
οὐ μέν πως ἅλιον πέλει ὅρκιον αἷμά τε ἀρνῶν
σπονδαί τ' ἄκρητοι καὶ δεξιαὶ ᾗς ἐπέπιθμεν.
εἴ περ γάρ τε καὶ αὐτίκ' Ὀλύμπιος οὐκ ἐτέλεσσεν,
160
ἔκ τε καὶ ὀψὲ τελεῖ, σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν
σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι γυναιξί τε καὶ τεκέεσσιν.
εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν·
ἔσσεται ἦμαρ ὅτ' ἄν ποτ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ
καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο,
ἔκ τε καὶ ὀψὲ τελεῖ, σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν
σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι γυναιξί τε καὶ τεκέεσσιν.
εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν·
ἔσσεται ἦμαρ ὅτ' ἄν ποτ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ
καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Έκοψε κρύος και τον πολέμαρχο Μενέλαο τότε ιδρώτας᾿
σαν είδε ωστόσο πως και σύδεση και νύχια της σαγίτας
απόξω έμειναν, αναθάρρεψε και του 'φυγε η τρομάρα.
Και τότε ο ρήγας Αγαμέμνονας τον πήρε από το χέρι
κι είπε βογγώντας, και τρογύρα του βογγούσαν κι οι
σύντροφοι:
«Γλυκέ αδερφέ, τους όρκους έκαμα λοιπόν για το χαμό σου,
που μοναχό μπροστά μας σ᾿ έβαλα τους Τρώες να πολεμήσεις;
Να οι Τρώες που σου 'ριξαν και πάτησαν τους μπιστεμένους
όρκους.
Μα δε θα παν χαμένα κι άδικα το αρνίσιο γαίμα κι οι όρκοι
κι οι άκρατες μας σπονδές και τ᾿ άδολα χεροσφιξίματά μας'
τι αν δεν παιδέψει ο ρήγας του Ολύμπου μεμιάς τους
ορκοπάτες,
θα τους παιδέψει αργά, μα σίγουρα• βαριά θα το πλερώσουν
οι Τρώες, κι ατοί τους και τα ταίρια τους και τα παιδιά
τους—όλοι!
τι εγώ στο νου μου και στα φρένα μου καλά το ξέρω
αλήθεια:
Θα ξημερώσει μέρα κάποτε πού θα χαθεί το κάστρο
τι αν δεν παιδέψει ο ρήγας του Ολύμπου μεμιάς τους
ορκοπάτες,
θα τους παιδέψει αργά, μα σίγουρα• βαριά θα το πλερώσουν
οι Τρώες, κι ατοί τους και τα ταίρια τους και τα παιδιά
τους—όλοι!
τι εγώ στο νου μου και στα φρένα μου καλά το ξέρω
αλήθεια:
Θα ξημερώσει μέρα κάποτε πού θα χαθεί το κάστρο
της Τροίας κι ο Πρίαμος ο πολέμαρχος κι όλος μαζί ο λαός
του.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΜΕ ΤΙ ΧΑΡΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗ. ΚΟΥΒΑΛΟΥΝ ΤΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ (ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ) ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο "ΜΕΓΑΣ" ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ "ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" ΥΠΕΣΚΑΠΤΕ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ.
ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΝ.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΧΙΩΤΩΝ, ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ
ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ, ΤΩΝ ΒΡΕΦΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ, ΠΟΥ ΣΦΑΧΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΠΟΥΛΗΘΗΚΑΝ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
ΤΕΛΟΣ
ΟΙ ΛΑΟΙ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥΣ. ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥ, ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Από τον «Ποιμενικό Αυλό».
Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου οι Γερμανοί είχαν ζητήσει χώρο ταφής των δικών τους νεκρών στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα τους είχε παραχωρηθεί έκταση στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην Γερμανία προοθήθηκε το αίτημα της Γερμανικής Ένωσης για την Μέριμνα Πολεμικών Μνημάτων, το οποίο ζητούσε την μεταφορά των μνημάτων του παλαιού νεκροταφείου στη Θεσσαλονίκη των Γερμανών στρατιωτών που έπεσαν κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (Α΄ Π.Π.) στην Μακεδονία. Ήθελαν δηλαδή να φύγει το στρατιωτικό νεκροταφείο που βρισκόταν κοντά σε εβραϊκή γειτονιά και ήθελαν να μεταφερθεί στην Τούμπα και μάλιστα να δεσπόζει μεγαλεπίβολα ώστε να προκαλεί υπερηφάνεια στους Γερμανούς και να «επιβάλλει σεβασμό για το ύψος του γερμανικού πολιτισμού» στους Έλληνες και μάλιστα οι προδιαγραφές του έργου αυτού να είναι τέτοιες που χωρίς συντήρηση να «παραμείνει και μετά από αιώνες ανέπαφο με το ίδιο κάλλος... θα πρέπει οι Γερμανοί πεσόντες να είναι μάρτυρες του πολιτισμού και της ισχύος του Γερμανικού Ράιχ».
Η Γερμανική προσπάθεια αυτή δεν πραγματοποιήθηκε διότι προσέκρουσε στην ισχυρή αξιοπρεπή αντίδραση του Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος δεν δελεάστηκε από τα οικονομικά οφέλη και την υπόσχεση «εξωραισμού της εικόνας της πόλης». Μετά το 1941 το ίδιο θέμα ξανά παρουσιάστηκε από τους αρχιτέκτονες του «χιλιοετούς Γ Ράιχ». Η Τούμπα τους φαινόταν πια πολύ κακή ιδέα για τους Γερμανούς πεσόντες του Α΄ Π.Π. που ήδη είχαν προστεθεί και οι πεσόντες της Γερμανικής εισβολής του 1941.
Έτσι πια παρουσιάστηκαν μεγαλεπίβολα σχέδια για γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο στον Όλυμπο, εκεί δηλαδή που ζούσαν οι Θεοί των αρχαίων Ελλήνων. Τα σχέδια αυτά προσέκρουσαν σύντομα στην ανάπτυξη στην περιοχή του Ολύμπου αντιστασιακών ομάδων. Έτσι το ζήτημα βάλτωσε για να το επιβάλει η Γερμανία όταν θα έχουν νικήσει στον πόλεμο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανικοί τάφοι στην Θεσσαλονίκη δεν είχαν υποστεί καμία επίθεση από τους κατοίκους των γύρω περιοχών, ενώ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο παρατηρήθηκαν καταστροφές σε τάφους Γερμανών στρατιωτών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 οι σοροί των Γερμανών μεταφέρθηκαν στο κοιμητήριο στο Διόνυσο Αττικής.
Τα τελευταία χρόνια δείχνει ενδιαφέρον για το ζήτημα ο Γενικός Πρόξενος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Ingo von Voss, «... ενδιαφέρεται για την ιστορία της πόλης (της Θεσσαλονίκης), καθώς και για τους παράγοντες που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο, μπορεί να μάθει πολλά από τα νεκροταφεία» όπως αναφέρει σε μήνυμά του...
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ