Κίρκη

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ -ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΡΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ «ΧΟΙΡΟΥΣ»

Τῆς Εὐστρατίας Σουραβλᾶ

Πρόσεχε ταξειδιώτη τῆς ζωῆς γιατὶ κάπου μέσα στὸ διάβα της, θὰ συναντήσης ἔνα νησὶ μὲ μιὰ Κίρκη νὰ παραμονεύῃ ….

Ἡ Κίρκη καλοδέχεται τοὺς συντρόφους τοῦ Ὀδυσσέως, τοὺς περιποιεῖται, τοὺς κάνει πλουσιοπάροχο τραπέζι καὶ τοὺς μεταμορφώνει σὲ χοίρους.
ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ;

Πόσοι μᾶς ἔκαναν τό τραπέζι, στὴν συγχρόνη Ἑλλάδα, μᾶς μετεμόρφωσαν σέ ἄβουλα ζῷα καὶ μετά μᾶς ὁδήγησαν γιά ἐκμετάλλευση παντός εἴδους;
Μόνον ὁ ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ γλυτώνει καὶ ἐπιστρέφει νὰ εἰδοποιήσῃ τὸν Ὀδυσσέα .

Προέλευση τοῦ ὀνόματός του, σύμφωνα μὲ τὸ λεξικὸ τοῦ Τριανταφυλλίδη, ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἐλλοχῶ ( ἐν –λόχῳ) <λόχος = τόπος παραμονῆς, ἐκεῖ ποὺ κάποιος παραμονεύει, ποὺ καραδοκεῖ, ποὺ ἐνεδρεύει .
Δηλαδὴ ὁ ἄνθρωπός ποὺ ἔχει τὶς αἰσθήσεις του σὲ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ καὶ δεν ὑποκύπτει στὶς ἀπατηλὲς φιλοξενίες καὶ παροχὲς…

Ἡ Κίρκη εἶναι διαχρονικὴ καὶ σύγχρονες Κίρκες παραμονεύουν σὲ κάθε βῆμα γιὰ νὰ σὲ τσακώσουν στὰ δίχτυα τους.
Εἶναι ἡ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ, ἡ πρόκληση τοῦ νὰ φέρῃ τὸν ἄνθρωπο σὲ ζῳῶδες ἐπίπεδο, ὥστε νὰ παραδοθῇ στὰ ἔνστικτά του, νὰ χάσῃ τὸν ἑαυτό του, νὰ ἀναδυθοὺν ὅλα ἐκεῖνα ποὺ κρύβει καὶ συνθλίβει μέσα του στὴν προσπάθειά του νὰ παραμένῃ ΑΝ-ΘΡΩΠΟΣ .
Εἶναι ὁ πειρασμός, ἡ κραιπάλη καὶ ἡ παράδοση τοῦ ἀνθρώπου στὰ κατώτερα ἔνστικτά του.
Εἶναι τὸ ἀντικείμενο τῆς διακαοῦς ἐπιθυμίας, τοῦ ἀνεξέλεγκτου πόθου .
Εἶναι ἡ ὑποκρισία κι αὐτὸ ποὺ «φαίνεται» ἀλλὰ δὲν «εἶναι»
Εἶναι ἡ πρόσκαιρη ἀπόλαυση ποὺ πιθανὸν νὰ ἔχῃ συνέπειες ἂν δὲν ἐλεγχθῇ.
Ὁ Ὀδυσσέας ἀγωνίζεται να παραμείνει ἄνθρωπος !
ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣῌ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ..
Μπορεῖ νὰ μὴν γίνῃ γουρούνι, ἀλλὰ λιοντάρι ὅμως κι αὐτὸ δὲν ἔχει σημασία γιατὶ πάλι θὰ ἔχη χαθεῖ, δὲν θὰ εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλὰ ἔνα χειραγωγούμενο κατοικίδιο, ἔστω καὶ μὲ μορφὴ θηρίου.
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΙΡΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΣΕ «ΧΟΙΡΟΥΣ» ΠΟΥ ΑΜΕΡΙΜΝΑ ΕΤΡΩΓΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΝΑΝ 
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ «ΠΟΙΑ» ΕΙΝΑΙ Η ΚΙΡΚΗ,
ΔΕΝ ΤΗΝ ΥΠΟΨΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΛΛΑ ΠΑΡΕΣΥΡΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΤΑΖΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΜΕ ΔΟΛΟ ΕΔΙΝΕ .

Ἔνας λαὸς καλόπιστος καὶ εὐκολόπιστος (τὸ ἴδιο ἦταν καὶ οἱ σύντροφοι τοῦ Ὀδυσσέα) πού ποτὲ δὲν ἀναρωτήθηκε τὶ γίνονται τὰ λεφτά του…
Ποτὲ δὲν ἤλεγξε αὐτούς ποὺ ἐπέλεγε τυφλὰ ἀλλὰ μόνον ἦταν παραδομένος σὲ ἔνστικτα καὶ σὲ ξενόφερτο τρόπο ζωῆς, ποὺ  δὲν τοῦ ταίριαζε. .
Χάσαμε λοιπὸν τοὺς ἑαυτούς μας, σὰν τοὺς συντρόφους τοῦ Ὀδυσσέως.
Γίναμε μαλθακοὶ μὲ τὰ ψέμματα τῆς «Κίρκης» ὥστε νὰ μᾶς μετατρέψουν σὲ ἄβουλα, ἀκίνδυνα καὶ πρὸς βρῶσιν γουρούνια .
Καὶ ὢ τῆς τραγικῆς συμπτώσεως μᾶς ἀπεκαλέσαν καὶ ἔτσι (P.I.G.S)
Καὶ τὸ σφαγεῖο παραμόνευε ……
(Χάσαμε;) τὸν ἑαυτό μας, τὴν Ἐθνικὴ μας συνείδηση, τὴν ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ μας ὡςΕΛΛΗΝΕΣ!!!

Ὁ Ὀδυσσέας ἀντιμετώπισε τὴν Κίρκη μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ Ἑρμοῦ, ποὺ τοῦ παρεῖχε ἔνα βότανο μὲ τὴν ὀνομασία ΜΩΛΥ.
Μὲ μαύρη ῥίζα καὶ λευκὸ σὰν γάλα ἄνθος, σχεδὸν ἀδύνατον ἀλλὰ ὄχι καὶ ἀνέφικτο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους νὰ τὸ ξεριζώσουν ἀπὸ τὴν γῇ ἀλλὰ ἐφικτὸ γιὰ τοὺς Θεούς.
Ἡ ἐκπλήξῃ τῆς Κίρκης γιὰ τὴν ἀνοσία τοῦ Ὀδυσσέως ἤταν μεγάλη. 
Τὸν ῥώτησε «πῶς» δὲν μαγεύτηκε, ἐνῶ ἤπιε αὐτὰ τὰ φάρμακα καὶ συνεπέρανε  πὼς εἶχε «ἀκήλητον νοῦ ἐν στήθεσσιν» δηλαδὴ κάποιο εἶδος ἐπιγνώσεως στὸ στῆθος ποὺ δὲν σαγηνεύεται!
Καί  γιατί στό στῆθος; Μήπως γιατὶ ἐκεῖ ἐδράζεται ἡ καρδιά;
Πιθανότατα νὰ πρόκειται λοιπὸν γιὰ ΑΝΤΙΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΟ βότανο σὲ πρώτη ἀνάγνωση .
Καὶ σὲ εὐρεῖα ἔννοια βότανο αὐτοσυγκρατήσεως στὸ μεγάλο δέλεαρ, στὴν τεράστια πρόκληση, ποὺ προκαλεῖ τὸν ἀσυγκράτητο πόθο, ὅποιος  κι ἂν εἶναι αὐτός, χωρὶς τὸ ἄτομο νὰ ὑπολογίζῃ τὸν κίνδυνο καὶ κυρίως τὶς συνέπειες.
Εὔκολο ἑπομένως γιὰ τοὺς Θεοὺς νὰ τὸ ξεριζώσουν, ὥστε νὰ κάνουν χρήση, δύσκολο ἀλλὰ ὄχι ἀδύνατον γιὰ τοὺς ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ καὶΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΥΣ ἀνθρώπους.
Κι ἂς θυμόμαστε, πὼς πάντα ὑπάρχει ἔνας Εὐρύλοχος γιὰ νὰ προειδοποιῇ, ἀρκεῖ νὰ τὸν ἀκούσουμε καὶ νὰ τὸν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν
Εὐστρατία

http://filonoi.gr/2014/08/19/f-kirkh/