Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΥΡΙΩΝ ΞΥΠΝΑ.

«Ιδιαίτερη σημασία όμως για το μέλλον της Ευρώπης έχει η αφύπνιση των λευκών γηγενών Γερμανών, που μόλις αρχίζει να διαφαίνεται στον ιστορικό ορίζοντα, έστω και αν η πρώην ανατολικογερμανίδα καγκελάριος διατηρεί ακόμα την εξουσία. Άλλο πράγμα είναι να ανεβαίνουν οι εθνικιστές στην Ολλανδία και άλλο στη Γερμανία.  Η ιδιάζουσα θέση της Γερμανίας στην ιστορική πορεία  της Ευρώπης, οφείλεται στο ότι οι Γερμανοί βρισκόντουσαν σταθερά στην πνευματική, κοινωνική και οικονομική  πρωτοπορία της Ευρωπαϊκής εξέλιξης, από τον Καρλομάγνο, ίσαμε τον Χίτλερ.  Ο Γερμανικός γίγαντας ήταν επί αιώνες η ατμομηχανή που τραβούσε προς τα εμπρός, τα βαριά βαγόνια μιας μάλλον βραδυπορούσας Ευρώπης.  Ο Χέγκελ είχε αντιληφθεί το ειδικό βάρος της Γερμανίας στην ιστορική εξέλιξη του Ευρωπαϊκού Πνεύματος και γι αυτό έχτισε τη διαλεκτική του γύρω από τον Γερμανικό Πνευματικό  Πυρήνα, που συμπύκνωνε [κατά τον ίδιον] και την ουσία του Ευρωπαϊκού πυρήνα.  Η μεγαλύτερη ρατσιστική επιχείρηση που έχει διεξαχθεί ποτέ στην Ευρώπη, ήταν κατά του Γερμανικού έθνους.  Αν και όταν αφυπνιστεί στην πλειοψηφία του ο Γερμανικός γίγαντας και οι απόγονοι του Νίτσε, του Χεγκελ, του Χάιντεγκερ, του Βάγκνερ, του Σπέερ, του Αϊνστάιν, του Χάιζεμπεργκ ή του Λάιμπνιτς, εν-θυμηθούν τη συλλογική τους ταυτότητα, ενδεχομένως να χαράξει μια νέα εποχή για την Ευρώπη, όπως συνέβη με τη Γερμανική εμπροσθοπορεία του 19ου και του 20ου αιώνα».

 Η αφύπνιση του Γερμανικού γίγαντα

Άρθρο  του  Λευτέρη  Πανούση

Δεν χρειάζεται ρώτημα ότι ο λευκός άνθρωπος αρχίζει δειλά-δειλά να ξυπνάει από τον ψυχοσωματικό λήθαργο, στον οποίο κατόρθωσαν να τον βυθίσουν μεταπολεμικά οι νεοταξίτες μηχανικοί των ψυχών.

Και ναι μεν στη Δανία υπάρχουν ακόμα πολλές ισλαμόκαυλες κυρίες [και των δύο φύλων] που οργανώνουν πορείες διαμαρτυρίας κατά της απαγόρευσης της ισλαμικής μαντίλας, ωστόσο η ζυγαριά της πλειοψηφίας έχει γείρει οριστικά υπέρ της κοινής  λογικής, που επιτάσσει ότι οι λάτρεις της σαρία καλά θα κάμουν να μεταναστεύσουν στην αφροασία, όπου εκεί θα απολαύσουν όση μαντίλα και όσον βούρδουλα γουστάρουν…

Στη Δανία λοιπόν ή στη Σουηδία ή στην Αυστρία ή στην Ιταλία, οι λευκοί γηγενείς Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο της ολοκληρωτικής εξαφάνισης τους και αντιδρούν σθεναρά, είτε δια της ψήφου των, είτε μέσω ακτιβιστικών ενεργειών. 

Πολίτες δηλαδή, που απηύδησαν πια να τους βιάζουν, να τους ληστεύουν, να τους λεηλατούν, να τους σφάζουν, να τους υποτιμούν, να τους αδικούν, να τους ξυλοκοπούν και να τους βρωμίζουν οι ορδές των πεμπτοφαλαγγιτών του Ισλάμ και αποφάσισαν να αντισταθούν,  παντί τρόπω.

Έστω και με τη χρήση έλλογης βίας, αν και όπου είναι απολύτως αναγκαία [συνήθως υπό την μορφή αυτοάμυνας]

Ιδιαίτερη σημασία όμως για το μέλλον της Ευρώπης έχει η αφύπνιση των λευκών γηγενών Γερμανών, που μόλις αρχίζει να διαφαίνεται στον ιστορικό ορίζοντα, έστω και αν η πρώην ανατολικογερμανίδα καγκελάριος διατηρεί ακόμα την εξουσία.

Δεν έχει περάσει άλλωστε ούτε μήνας, από τη στιγμή που η μεταναστολάγνα φράου Μέρκελ, είδε τα ποσοστά της να πέφτουν κάτου από το 30%, που αποτελούν και το εκλογικό χαμηλό της τελευταίας 12ετίας, ενώ αντιθέτως το εθνικιστικό AFD βρίσκεται σε σταθερή τροχιά ανόδου.

Ως γνωστόν, αιτία της δημοσκοπικής πτώσης του χριστιανοδημοκρατικού γερμανικού κόμματος, είναι το μέγα πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, του λαθρεποικισμού και της λαθροεισβολής.   Ένα πρόβλημα που απειλεί με ολοκληρωτική εξαφάνιση τόσο τους ευρωπαϊκούς λαούς, όσο και τον πολιτισμό τους.
Και ναι μεν αυτά συμβαίνουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες [πλην Ελλάδος φυσικά], ωστόσο άλλο πράγμα είναι να ανεβαίνουν οι εθνικιστές στην Ολλανδία και άλλο στη Γερμανία. 

Η ιδιάζουσα θέση της Γερμανίας στην ιστορική πορεία  της Ευρώπης, οφείλεται στο ότι οι Γερμανοί βρισκόντουσαν σταθερά στην πνευματική, κοινωνική και οικονομική  πρωτοπορία της Ευρωπαϊκής εξέλιξης, από τον Καρλομάγνο, ίσαμε τον Χίτλερ.

Ο Γερμανικός γίγαντας ήταν επί αιώνες η ατμομηχανή που τραβούσε προς τα εμπρός, τα βαριά βαγόνια μιας μάλλον βραδυπορούσας Ευρώπης. Ειδικότερα στην ιστορική περίοδο που διανύουμε σήμερα και που σημαίνεται με τον μάλλον αόριστο τίτλο: «νεώτερη Ευρώπη», η Γερμανία είτε υπό τη μορφή ανεξάρτητων κρατών όπως η Πρωσία, είτε υπό την μορφήν ημιεξαρτημένων βαρωνιών, πριγκηπάτων και δουκάτων στα πλαίσια μιας κεντρικής αυτοκρατορίας, δεν έλειψε ποτέ από την εμπροσθοφυλακή του Ευρωπαϊκού πολιτισμικού γίγνεσθαι.

Είτε για καλό, είτε για κακό της γηραιάς μας ηπείρου.

Ας μην ξεχνάμε ότι τόσο ο κομμουνισμός, όσο και ο φασισμός, τα δύο κυρίαρχα ιδεολογικά ρεύματα του 20ου αιώνα, ξεκίνησαν από τη Γερμανία και κατέρρευσαν επίσης στη Γερμανία, με την πτώση του τείχους το 1989.

Ο Χέγκελ είχε αντιληφθεί το ειδικό βάρος της Γερμανίας στην ιστορική εξέλιξη του Ευρωπαϊκού Πνεύματος και γι αυτό έχτισε τη διαλεκτική του γύρω από τον Γερμανικό Πνευματικο Πυρήνα, που συμπύκνωνε [κατά τον ίδιον] και την ουσία του Ευρωπαϊκού πυρήνα.

Ίσως να είχε και δίκιο, αν σκεφτούμε ότι ο Μαρξ, ο Νιτσε, ο Χάϊντεγκερ και ο Φρόυντ, δηλαδή οι κορυφαίοι στοχαστές που επηρέασαν ριζικά τον 20ο αιώνα, ήσαν όλοι τους Γερμανόφωνοι.   

       

"Μαζική διαμαρτυρία κατά του Ισλαμ στη Δρεσδη

Θυμιζω οτι η Δεσδη πόλη-μνημείο, βομβαρδιστηκε τοσο αγρια απο τους βρετανοαμερικανους 

στον Β΄παγκοσμιο πολεμο, που δεν εμεινε ορθιο παρα μοναχα ενα αγαλμα

Καιρος ειναι ο Γερμανικος γιγαντας να ξεπερασει τις ενοχες του, 

για την ισοπεδωση της Ευρωπης, που του τις φορτωσαν κατ' αποκλειστικότητα, 

οι νικητες  του πολέμου... 

Δυστυχώς για την Ευρώπη, η ολοκληρωτική νίκη των λεγόμενων «συμμάχων» [δηλαδή των παλαιών αποικιοκρατικών και των νέων ιμπεριαλιστικών αυτοκρατοριών] κατά του φασισμού και του ναζισμού στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, εξουθένωσε τη Γερμανική πνευματική πρωτοπορία και επέβαλλε, απάνω στο ερειπωμένο Ράιχ, την τρομαχτική σιωπή των ηττημένων.

Οι Γερμανοί χρεώθηκαν το σύνολο των νεκρών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών και των δύο ευρωπαϊκών πολέμων, ενώ μια ολόκληρη γενιά Γερμανών, εκπαιδεύθηκε να ζει υπό το βάρος της ενοχής τους.   

Φαίνεται όμως ότι έχει παρέλθει πια ο καιρός της βαριάς και απόλυτης ενοχής για τα «εγκλήματα»  του ναζισμού, που κατόρθωσαν να ενδοβάλλουν στη συνείδηση του μέσου Γερμανού, οι νεοταξίτες μηχανικοί ελέγχου του νου.

Ο συνειδητοποιημένος και γνήσιος φυλετικά Γερμανός [αλλά και ο Ούγγρος και ο Ουκρανός και ο Αυστριακός, ως συνοδοιπόροι του ναζισμού], προσπαθεί επιτέλους να ξυπνήσει από τον τρομερό εφιάλτη του ότι είναι συν-ένοχος για τα υποτιθέμενα εγκλήματα των παππούδων του και αρχίζει πια να αντιλαμβάνεται, ότι αν δεν υπήρχαν ο Χίτλερ και οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές, οι Ευρωπαϊκοί λαοί ήδη από τη δεκαετία του 1930 θα είχαν αντικατασταθεί από μια μιγαδική αφροασιατική ράτσα.

Το σχέδιο Γκουντενχοβ-Καλλέρτζι, ως γνωστόν, είχε αρχίσει κιόλα να εφαρμόζεται επί των εθνών του λευκού ανθρώπου, σχεδόν αμέσως μετά τον Α΄ πανευρωπαϊκό πόλεμο, όταν οι παλαιές αυτοκρατορίες όπως  η Βρετανική, η Αυστροουγγρική, η Οθωμανική ή η Γαλλική, φαίνονταν ότι ήταν καταδικασμένες να καταρρεύσουν, ενώ την ίδια ιστορική ώρα, αναδύονταν στη Γηραιά Ήπειρο, τα έθνη/κράτη.

Ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν αντικατασταθήκαμε από τότε, ώστε να γεννηθεί η πλανητική αυτοκρατορία και να εξαφανιστούν τα έθνη/κράτη, ήταν το ότι οι φασίστες και οι εθνικοσοσιαλιστές ανέτρεψαν σε πολλές χώρες τα καθεστώτα των παγκόσμιων νονών και ανέβαλλαν την εφαρμογή των σχεδίων τους [ένα εκ των οποίων ήταν και το σχέδιο Γκουντενχοβ-Καλέρτζι]

Αυτός ήταν ο ιστορικός ρόλος του Χιτλερ, τον οποίο [δυστυχώς για την Ευρώπη] δεν κατόρθωσε να φέρει εις πέρας. Το σχέδιο αντικατάστασης των λαών του λευκού ανθρώπου απλώς αναβλήθηκε και ετέθη ξανά σε εφαρμογή, μετά τη δεκαετία του 50, όταν οι μηχανικοί ελέγχου των μαζών κατόρθωσαν να ενδοβάλλουν στις πλειοψηφίες των ευρωπαϊκών εθνικών πληθυσμών, τον τρόμο για τον φασισμό, πατώντας απάνου στη μισή αλήθεια των εγκλημάτων του ναζισμού και στην άλλη μισή «αλήθεια» της κατασκευασμένης προπαγάνδας τους.

Ο λευκός άνθρωπος χειραγωγήθηκε από τα νέα πανίσχυρα Μέσα Μαζικής Χειραγώγησης [με πρώτη και καλύτερη την τηλεόραση] να νιώσει για πρώτη φορά στην ιστορία του, βαρύτατη ενοχή ακριβώς επειδή ήταν λευκός!

Η μεγαλύτερη ρατσιστική επιχείρηση που έχει διεξαχθεί ποτέ στην Ευρώπη, ήταν κατά του Γερμανικού έθνους.

Οι μεταπολεμικοί μηχανικοί ελέγχου του νου κατόρθωσαν να  μετατρέψουν εκατομμύρια νεαρούς Γερμανούς σε θλιβερές στρατιές «μετανοημένων ενόχων», ενώ οι παππούδες τους της Βέρμαχτ, είχαν πολεμήσει για να παραμείνει η Ευρώπη ελεύθερη και κυρίαρχη στην παγκόσμια ιστορική σκηνή [και δεν θα πρέπει φυσικά να συγχέουμε τη Βέρμαχτ με τα ες-ες...]                          

Και η επιχείρηση ρατσιστικής βίας δεν περιορίστηκε μοναχά στους Γερμανούς αλλά επεκτάθηκε σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, ενδοβάλλοντας στις συνειδήσεις των λευκών ανθρώπων, μια εφιαλτική εικόνα για τους ίδιους τους, τους εαυτούς.

Ο λευκός άνθρωπος έγινε αίφνης ο ιεροεξεταστής, ο σταυροφόρος, ο αποικιοκράτης, ο δουλέμπορος, ο εκμεταλλευτής, ο φονέας των λαών!

Με μια μονοκοντυλιά σβήστηκαν τα λαμπρά επιτεύγματα του δυτικού πολιτισμού, τόσο σε επίπεδο πολιτισμού, όσο και σε επίπεδο ποιότητας ζωής και εμείς οι Ευρωπαίοι, οι πνευματικοί πρωτοπόροι της ανθρωπότητας, καταντήσαμε δοχεία νυκτός γα τα υποτιθέμενα θύματα μας!

Αν και όταν αφυπνιστεί στην πλειοψηφία του ο Γερμανικός γίγαντας και οι απόγονοι του Νίτσε, του Χεγκελ, του Χάιντεγκερ, του Βάγκνερ, του Σπέερ, του Αϊνστάιν, του Χάιζεμπεργκ ή του Λάιμπνιτς, εν-θυμηθούν τη συλλογική τους ταυτότητα, ενδεχομένως να χαράξει μια νέα εποχή για την Ευρώπη, όπως συνέβη με τη Γερμανική εμπροσθοπορεία του 19ου και του 20ου αιώνα.

Π. Π.7 Αυγούστου 2018 - 10:28 π.μ.

Αφυπνιζονται λαοι, κ.Πανουση, που εχουν ποσοστο λαθρομεταναστων, κατω του 20% του πληθυσμου τους.
Οι Ελληνες δεν αφυπνιζονται αν και εχουν πανω απο το 40%, διαρκως αυξανομενο.
Εχω αδικο που λεω οτι ειμαστε λαος σανοφαγων βοσκηματων;;;;

ΥΓ. Εκτος των άλλων , η Τουρκοκρατια μας εκανε κι΄ αυτο το κακό:
Με το παιδομαζωμα πηρε απο το Εθνος μας,για πολλες γενιες, τους καλύτερους νεους και με τα χαρεμια, τις καλυτερες νεες. Τους ωραιοτερους, υγιεστερους και εξυπνοτερους.
Εμεινε ο "κατιμας". Αυτων ειμαστε απογονοι.

Anonymous8 Αυγούστου 2018 - 6:28 π.μ.

Επιτρεψτε μου να διαφωνησω μερικως.
Σημερα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Γερμανια.
Η Γερμανια κατεστραφει ολοσχερως το 1945. Ο σημερινος γεωγραφικος χωρος που ονομαζουν οι νεοταξιτες Γερμανια, ειναι ενα απομεμακρυσμενο προαστειο του Τελ-Αβιβ.

Και κατι αλλο:
Ο υποδουλος Κοσμος (οχι μονον η Γερμανια, αλλα και η Ελλας και η υπολοιπη Ευρωπη) θα απελευθερωθουν ΜΟΝΟΝ, οταν απελευθερωθει η υποδουλη Παλαιστινη και επιστραφει η ποτισμενη με αιμα Γη της, στους αδιαφιλονικητα δικαιουχους της, το Παλαιστινικαο λαο.
Μαζι με τις νομιμες αποζημειωσεις φυσικα.


Υπογραφη
Τα κεφαλια τους στις Πρεσπες

"Τέλος στην εισβολή. Πρώτα το Γένος μας..." 

[Stop invasione. Prima la nostra Gente]

Όχι!  Δεν τέλειωσαν όλα για την Ευρώπη... Για την Ελλάδα, ίσως... 

Αλλά στην Ευρώπη χαράζει μια νέα Ελπίδα... 

Όπως και ο Έλλην βασιλιάς Οδυσσέας, υπάρχουν άνδρες σαν τον Ματέο Σαλβίνι ή τον Βικτορ Όρμπαν, έτοιμοι να πάρουν πίσω τον κόσμο τους, που τον λεηλατούν οι μνηστήρες της πολυπολιτισμικότητας.

Τι κρίμα όμως που οι σημερνοί ήρωες δεν ανήκουν πια στο γένος των Ελλήνων...

Όχι, δεν τέλειωσαν όλα για την Ευρώπη...

Άρθρο  του  Λευτέρη  Πανούση

Οι λευκοί Ευρωπαίοι φαίνεται σαν να έχουν αποδεχτεί στην πλειοψηφία τους, ένα είδος  φαντασιακής ενοχής απλώς και μόνο για το γεγονός ότι είναι λευκοί και κάμουν ότι περνάει από το χέρι τους, για να αυτοκτονήσουν μαζικά, παραδίδοντας κυριολεκτικώς τις πατρίδες τους, τα μνημεία τους και τις γυναίκες τους, στο έλεος των ξεσαλωμένων λαθροεισβολέων.

Άνδρες, γυναίκες και ανδρογύναια σπεύδουν να δηλώσουν υποταγή στον πρώτο μαύρο ή μουσουλμάνο , που θα βρουν μπροστά τους, ενώ έχουμε φτάσει στο σημείο, λευκοί άνθρωποι να φιλούν τα πόδια μαύρων "καλλιτεχνών", προκειμένου να μην αφήσουν καμία αμφιβολία για τα ενοχικά τους σύνδρομα και την ολέθρια αίσθηση της κατωτερότητας τους.

Κι ακόμα χειρότερα, σε όλη την Ευρώπη, τα λωβοτομημένα λευκά θηλυκά παραβγαίνουν στο ποια θα εισακούσει πρώτη τις ντιρεκτίβες των νεοταξιτών μηχανικών ελέγχου των μαζών, που τους διατάσσουν να μην κοιμούνται πια με άνδρες της ράτσας τους, αλλά αποκλειστικά με αφροασιάτες, ώστε να εξαφανιστεί από προσώπου γης, η λευκή φυλή...

Ευτυχώς όμως για την Ευρώπη, φαίνεται ότι ήδη αρχίζουν να αναπτύσσονται τα κοινωνικά αντισώματα που θα την κρατήσουν ζωντανή, σε μια μαζική αρρώστια, που πιθανόν να την οδηγήσει στη σήψη και στον θάνατο.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, με την Ελλάδα παραδομένη στο έλεος του κάθε λαθρέποικου, ο Ιταλός πολιτικός πρωτοπόρος Ματέο Σαλβίνι, έχει ήδη προτείνει τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Πατριωτικής Ένωσης, που θα περιλαμβάνει όλες αυτές τις Ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες αρνούνται να δεχτούν τη συλλογική τους ευθανασία, όπως λόγου χάριν η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Αυστρία ή [πολύ συντομα] η Γερμανία.
Μια πρόταση που έχει γίνει κιόλας δεχτή από τον μεγάλο Όρμπαν, πρωθυπουργό της Ουγγαρίας...

Σκυλιασμένοι από την αντίσταση του λευκού ανθρώπου απέναντι στα σχέδια της γενοκτονίας του, οι παγκόσμιοι νονοί έχουν ριχτεί με τα μούτρα να στηρίξουν, όσους εγχώριους πολιτικούς εργολάβους της λευκής γενοκτονίας ελέγχουν ακόμα, με πρώτους και καλύτερους τους αριστερούς καραγκιόζηδες Ελλάδος και Ισπανίας.
Μπας και κατορθώσουν να παραμυθιάσουν το πόπολο ότι είναι πράξη ανθρωπισμού να ανοίγεις πόρτες και πόδια στις μελαμψές ορδές, που λαθροεισβάλουν στον κόσμο σου, με πρώτο και κύριο στόχο να τον λεηλατήσουν.

Ακριβώς όπως οι μνηστήρες της Πηνελόπης λαθροεισέβαλλαν στον κόσμο του βασιλιά Οδυσσέα, επιχειρώντας να τον οικειοποιηθούν.

Ευτυχώς για την Ομηρική Ιθάκη υπήρξε τότε η συνέργεια της Θεάς Αθηνάς, που όπλισε το χέρι του Οδυσσέα.
Μιας και σήμερα όμως δεν υπάρχουν πια οι αρχαίοι Θεοί, ευτυχώς για την Ευρώπη, υπάρχει ο Ματέο Σαλβίνι, ο Βίκτορ Όρμπαν και οι άλλοι ηγέτες των μικρών γαλατικών χωριών της ηπείρου μας, που απειλείται με ολοκληρωτική πολιτισμική, φυλετική και ιστορική εξαφάνιση...    

Γι αυτό και οι πολιτικές σαύρες της πολυπολιτισμικότητας, όπως λόγου χάριν το φριχτό ζεύγος των ποδέμος, απαίτησαν να απαγορευθεί η είσοδος στην Ισπανική Μαγιόρκα του Ματέο Σαλβίνι, ανακηρύσσοντας τον "persona non grata"!
Για να παραμείνει η Ισπανία η κερκόπορτα της λαθροεισβολής των αφρικάνικων ορδών, στην Ευρώπη...

Τόσο πανικόβλητα είναι πλέον τα τσιράκια των παγκόσμιων νονών, από την άνοδο των εθνικιστών στην Ευρώπη.
Σαν τους Ρωμαίους, όταν έβλεπαν μπροστά τους τον Αστερίξ και τον Οβελίξ, γιομάτους μαγικό φίλτρο...

 Ιδού!

Το σατανικό ζεύγος των ποδέμος, ήγουν το αντίστοιχο ζεύγος τσίπρα της Ισπανίας, 

με τη βιλάρα του και τις πισινάρες του.

Είχαν το θράσος οι ανεκδιήγητοι, να απαγορέψουν την είσοδο του Ματέο Σαλβίνι

στη Μαγιόρκα της Ισπανίας, επειδή λέει είναι ξενοφοβικός!

Ε λοιπόν καλά έκαμε κι ο Ιταλός και τους έχεσε κανονικά.

"Πήρε [όπως δήλωσε] τις διακοπές του και τις πήγε σε μια ήσυχη ακτή της Ιταλίας"

Όπου δεν κινδυνεύει να βρεθει ανα πασαν στιγμην περικυκλωμενος 

απο ορδες λαθροεισβολέων, με το ματι τους διψασμενο για κουρσο και αιμα...     

Ξεπατικώνω από το ιστολόγιο Preza.TV

...Παρόλο που ο αριθμός των μεταναστών που περνούν από τη Μεσόγειο στην Ευρώπη έχει μειωθεί αρκετά, υπάρχει μια διαδρομή δυτικά, στο στενό του Μαρόκου και της Ισπανίας που γίνεται ολοένα και πιο «δημοφιλής» για όσους θέλουν να περάσουν τα σύνορα.

Ρώμη, Μαδρίτη και οι χώρες της Βόρειας Αφρικής συγκρούονται με φόντο τον νέο προσφυγικό δρόμο.  

Είκοσι λεπτά με το αυτοκίνητο από την μαροκινό λιμάνι της Ταγγέρης, ο νεαρός Πολ από το Καμερούν ακολουθεί έναν χωματόδρομο κατά μήκος της θάλασσας και είναι έτοιμος να ξεκινήσει το ταξίδι στην Ευρώπη. Μπορεί να δει την Ισπανία από εδώ. Περνώντας μέσα από πευκοδάση, πλαγιές και ένα εγκαταλελειμμένο μαροκινό στρατιωτικό παρατηρητήριο φτάνει επιτέλους στο στενό του Γιβραλτάρ, όπου αυτός και οι φίλοι του ετοιμάζονται για την απέναντι μεριά. Η Costa de la Luz της Ισπανίας βρίσκεται λιγότερο από 20 χιλιόμετρα. Μέχρι στιγμής, οι προσπάθειες του έχουν αποτύχει. Είτε εμφανίστηκε η ακτοφυλακή και τον ανάγκασε να επιστρέψει πίσω, είτε οι βάρκες που μετέφεραν αυτόν και τους υπόλοιπους, αντιμετώπισαν προβλήματα από τους δυνατούς ανέμους.

Υπάρχουν περίπου 20 παραλίες γύρω από την Ταγγέρη. Μόνο τις τελευταίες δύο εβδομάδες, 18.000 πρόσφυγες προσπάθησαν να αναχωρήσουν από εκεί σε μικρές βάρκες, χωρίς κινητήρα, που ήταν φορτωμένες με πέντε έως δέκα άνδρες. Όταν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές, η διαδρομή διαρκεί περίπου έξι ώρες και κοστίζει 500 με 2.000 ευρώ ανά άτομο.

Ο Πολ αναφέρει στο Spiegel ότι οι λαθρέμποροι συναντούν τους πελάτες τους στη γειτονιά Misnana, όπου νέοι από τη Σενεγάλη ή την Γκάνα κοιμούνται σε σκηνές από μουσαμάδες προτού ξεκινήσουν το ταξίδι τους στην Ευρώπη. Από τότε που άρχισε να διαδίδεται η είδηση ότι άνθρωποι βασανίζονται σε στρατόπεδα της Λιβύης και ότι η κυβέρνηση της Ιταλίας στέλνει πίσω πλοία γεμάτα με πρόσφυγες που έχουν σωθεί, όλο και περισσότεροι μετανάστες αναζητούν εναλλακτικές λύσεις.

Οι συνέπειες στην Ισπανία είναι ολοένα και πιο φανερές. Πριν λίγο καιρό, στην παραλία της Ζαχόρα, περίπου 50 πρόσφυγες βρέθηκαν ανάμεσα στους λουόμενους, καθώς το ξύλινο σκάφος τους έφτασε στην ακτή. Υπήρξε μία αναταραχή στην ακτή και πολλοί κατέγραψαν τα όσα εκτυλίχτηκαν. Οι εικόνες, που δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο μετά, δείχνουν τη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο κόσμους. Μπορεί να είναι αληθινές αλλά δημιουργούν μια ψευδή εντύπωση.

Από την αρχή του έτους, έφτασαν στην Ισπανία με βάρκα πολλοί περισσότεροι πρόσφυγες από ότι στην Ιταλία, ενώ η διαδρομή από το Μαρόκο στην Ισπανία είναι σήμερα ο πιο «δημοφιλής δρόμος» προς την Ευρώπη. 

Αυτό συμβαίνει επειδή η νέα ιταλική κυβέρνηση, με εντολή του υπουργού εσωτερικών Matteo Salvini, σταμάτησε να επιτρέπει σε όλα τα πλοία να μεταφέρουν πρόσφυγες από τη Λιβύη στην Ιταλία.

Ο αριθμός των νέων αφίξεων στην Ευρώπη μέσω της μεσογειακής διαδρομής μειώθηκε απότομα, από ένα εκατομμύριο το 2015 σε 58.000 περίπου τους πρώτους επτά μήνες του 2018. Η συμφωνία μεταξύ της προηγούμενης ιταλικής κυβέρνησης και των αρχών της Λιβύης, καθώς και οι πολιτικές της νέας ιταλικής κυβέρνησης, έχουν αντίκτυπο. «Κατά τους τελευταίους πέντε ή έξι μήνες, η κατάσταση έχει αλλάξει τελείως», λέει ο Sebastiano Rossitto, καπετάνιος του Virginio Fasan, μιας φρεγάτας ιταλικού ναυτικού που ταξιδεύει κοντά στην ακτή της Λιβύης.

Παραδόξως ωστόσο, η διαμάχη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το μεταναστευτικό έχει ενταθεί. Όταν τίθεται το ερώτημα σχετικά με το ποιος θα έπρεπε να αναλάβει τους μετανάστες που έχουν εγκαταλειφθεί στη θάλασσα, η ΕΕ δεν δίνει σαφείς απαντήσεις. Οι δύο χώρες που συνορεύουν με τη Μεσόγειο - Ιταλία και Ισπανία - αντιπροσωπεύουν διαμετρικά αντίθετες πολιτικές. Μέχρι πρόσφατα, η κυβέρνηση στην Ιταλία είχε διατηρήσει μια πιο φιλελεύθερη πολιτική σχετικά με τους πρόσφυγες, αλλά αυτή τη στιγμή μόνο η νεοεκλεχθείσα κυβέρνηση της Μαδρίτης έχει πάρει δραστικά μέτρα.

Ενώ στην Ισπανία προετοιμάζονται νέα hotspots συνεχώς, ο υπουργός εσωτερικών της Ιταλίας, Salvini, ανεβάζει φωτογραφίες με μαγιό στην παραλία της Ραβένα γράφοντας «θάλασσα, ήλιος, χαλάρωση, φίλοι, μπύρα. Φιλιά στη Μαγιόρκα». Το ειρωνικό σχόλιο φυσικά δεν είναι τυχαίο. Η κυβέρνηση των Βαλεαρίδων Νήσων κήρυξε τον Σαλβίνι ανεπιθύμητο και τον κατηγόρησε για «ξενοφοβία». Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ιταλίας το θεωρεί προσωπική νίκη, στέλνοντας μάλιστα το μήνυμά: «Χάρη στην πολιτική μου, μπορώ και πάλι να κολυμπήσω ειρηνικά, ενώ οι Αφρικανοί κατευθύνονται προς την Ισπανία, όπως θέλει η σοσιαλιστική κυβέρνησή της».

Ο Ισπανός πρωθυπουργός Pedro Sánchez εξέπληξε τους συμμάχους του στα μέσα Ιουνίου, μόλις δύο εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, καθώς δέχτηκε τους 630 επιβάτες από το σκάφος διάσωσης «Υδροχόος» που είχε προηγουμένως απομακρυνθεί από την Ιταλία και τη Μάλτα. Ειδικότερα, επέτρεψε στο πλοίο να προσαράξει στο λιμάνι της Βαλένθια. Ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Josep Borrell, δήλωσε ότι η «κίνηση τους προκάλεσε ένα μικρό ηλεκτροσόκ στην ΕΕ κι αν το ζήτημα της μετανάστευσης δεν αντιμετωπιστεί από κοινού, θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της ΕΕ».

Από τη μεριά του ο ισπανός υπουργός Εσωτερικών Fernando Grande-Marlaska παραπονέθηκε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε κάνει καμία προετοιμασία, παρόλο που ένας αυξανόμενος αριθμός προσφύγων έφτασε με πλοίο τον περασμένο χρόνο, ενώ η σοσιαλιστική κυβέρνηση μειοψηφίας της οποίας ηγείται ο Sánchez, αντιμετωπίζει πιέσεις στο προσφυγικό ζήτημα. «Δεν είναι δυνατό για την Ισπανία να απορροφήσει εκατομμύρια Αφρικανούς που θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα σύνορα», ανέφερε ο Pablo Casado, ο νέος επικεφαλής του Συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος.

Παρόλο αυτά, η ισπανική κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να αφαιρέσει το συρματοπλέγματα στα εξωτερικά σύνορα στη Θέουτα και τη Μελίγια, που ανήκουν στην Ισπανία αλλά βρίσκονται στο Μαρόκο. Επίσης, με εντολή του πρωθυπουργού, τα νοσοκομεία έχουν αρχίσει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ξανά σε μετανάστες χωρίς άδεια παραμονής. Οι συντηρητικοί και οι φιλελεύθεροι προειδοποίησαν ότι αυτό θα μπορούσε να προσελκύσει περισσότερους πρόσφυγες στην Ισπανία. Ο δήμαρχος της παράκτιας πόλης Algeciras δήλωσε μάλιστα ότι θα μπορούσε να προκύψει μια «νέα Λαμπεντούζα» στην Ανδαλουσία, αναφερόμενος στο νησί νότια της Σικελίας που υπήρξε προορισμός για τους πρόσφυγες τα τελευταία χρόνια.

Το ζήτημα δημιουργείται σε μεγάλο βαθμό από το Μαρόκο, καθώς ένας αυξανόμενος αριθμός μεταναστών προσεγγίζουν την Ευρώπη μέσω της χώρας και της δυτικής Μεσογείου. Οι Ισπανοί ναυτικοί διασώστες παρατήρησαν ήδη από τον Ιούνιο ότι οι άνθρωποι με φουσκωτές βάρκες είχαν τη δυνατότητα να βγουν στη θάλασσα, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έφευγαν από τις παραλίες κοντά στο Ταγγέρη, καθώς και από κόλπους στα ανατολικά, κοντά στον Ναντόρ. Πολλοί είναι κι αυτοί που αναχωρούν και από το στενό του Γιλβραλτάρ προς την Ταρίφα της Ισπανίας πάνω σε φουσκωτά, ενώ πριν λίγο καιρό περίπου 600 μετανάστες κατάφεραν να περάσουν τα συρματοπλέγματα στην Θέουτα.

Δεδομένα από την υπηρεσία προστασίας των συνόρων της ΕΕ, Frontex, δείχνουν ότι η μαφία των λαθρέμπορων εκμεταλλεύεται τη χαλαρότητα των μαροκινών δυνάμεων ασφαλείας. Παράλληλα το Μαρόκο προσπαθεί να εκβιάσει την ΕΕ θέτοντας την Ισπανία υπό πίεση με τη μορφή της ελάχιστα ελεγχόμενης μετανάστευσης. Ακόμη και πριν από την αλλαγή της κυβέρνησης στην Ισπανία, οι κυβερνώντες στο Μαρόκο αισθανόταν αδικημένοι. Ενώ η Τουρκία έλαβε 6 δισ. ευρώ για να σταματήσει τις μεταναστευτικές ροές, το Μαρόκο έλαβε μόνο 100 εκατ. ευρώ. Από την αρχή του έτους, αξιωματούχοι στη χώρα περιμένουν χρήματα για την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων. Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker έχει διαβεβαιώσει ότι θα πραγματοποιηθεί μεταφορά κεφαλαίων και ότι ο επίτροπος της ΕΕ για τη μετανάστευση έχει σχέδια να ταξιδέψει στην περιοχή.

Το ίδιο το Μαρόκο έχει αλλάξει από χώρα μεταφοράς μεταναστών σε προορισμό μετανάστευσης και έχει δώσει δικαίωμα διαμονής σε 52.000 ανθρώπους, παρά τα υψηλά επίπεδα ανεργίας, ιδίως μεταξύ των νέων. Επίσης, όλο και περισσότερο Μαροκινοί επιβιβάζονται στα ξύλινα σκάφη για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη. Γνωρίζουν ότι οι πιθανότητές για την παροχή ασύλου, σε χώρες όπως η Γερμανία, είναι πολύ μικρές, αλλά ελπίζουν ότι δεν θα απελαθούν πολύ γρήγορα.

Στο προσκήνιο βρίσκονται πλέον τα σχέδια για «περιφερειακές πλατφόρμες αποβίβασης», όπως τις αποκαλούν, που βρίσκονται εκτός ευρωπαϊκού εδάφους και θα αποφασίζουν για τις αιτήσεις ασύλου πριν οι αιτούντες φτάσουν στην Ευρώπη. Ένα είδος πειραματικού σχεδίου υπό την ηγεσία της UNHCR, της οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες, που χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από την ΕΕ, δημιουργείται αυτή τη στιγμή σε μία από τις μεγαλύτερες κυκλοφοριακές αρτηρίες, την Τρίπολη, μια πόλη πολλών εκατομμυρίων κατοίκων στη Λιβύη.

Πίσω από το γυάλινο «αρχηγείο» της κυβέρνησης του Fayez Sarraj, οι εργάτες καθαρίζουν την πρόσοψη ενός τετραώροφου κτιρίου, το οποίο άνοιξε πρόσφατα, ανεπίσημα, ως κέντρο έκτακτης μεταφοράς. Πρόκειται να δώσει καταφύγιο σε πάνω από 1000 ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι στη Λιβύη. Από εκεί, θα μεταφερθούν σε κέντρο του ΟΗΕ στον Νίγηρα και στη συνέχεια, ανάλογα με την προθυμία των χωρών, θα αναδιανεμηθούν σε τρίτα έθνη.

Προς το παρόν, μόνο οι μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο κι έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να τους χορηγηθεί άσυλο επιλέγονται σε hotspots που διοικούνται από στρατιώτες της Λιβύης. Η UNHCR θα ήθελε να επεκτείνει το μοντέλο σε ολόκληρη τη χώρα. Η ιδέα θυμίζει τα «κέντρα ασύλου», τα οποία η ΕΕ ζητά να εγκατασταθούν στη Βόρεια Αφρική. Όμως, όλες οι χώρες στις οποίες επρόκειτο να κατασκευαστούν, έχουν απορρίψει την ιδέα.

Ως αποτέλεσμα των σκληρών πολιτικών της Ιταλίας και της συνεργασίας με τις λιβυκές πολιτοφυλακές, είναι ο εγκλωβισμός των προσφύγων στη Λιβύη, που εξακολουθεί να αποτελεί τη βασική χώρα όσον αφορά τη μετανάστευση στην Ευρώπη από την Αφρική. Ένας από τους βασικόυς λόγους είναι δεν έχει λειτουργική κυβέρνηση, αλλά μόνο αντίπαλες πολιτοφυλακές, και η εκμετάλλευση των μεταναστών είναι μια σημαντική πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους.

Σύμφωνα με την αντι-μεταναστευτική αρχή της Λιβύης, περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι συνελήφθησαν καθώς ξέφευγαν, με τους περισσότερους να καταλήγουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου τα βασανιστήρια, ο υποσιτισμός και η καταναγκαστική εργασία αποτελούν μέρος της καθημερινής ζωής. Οι πολιτοφυλακές συλλαμβάνουν τους ανθρώπους στους δρόμους, οι οποίοι στη συνέχεια μπορούν να αγοράσουν την ελευθερία τους από τα στρατόπεδα για 1.500 λιβυκά δηνάρια ή περίπου 300 ευρώ.

Μένει να δούμε τι άλλα πολιτικά παιχνίδια θα παιχτούν στο όνομα των «κατάλληλων λύσεων» για το μεταναστευτικό. Η μετανάστευση παραμένει στην κορυφή της ευρωπαϊκής ατζέντας και οφείλουν όλοι να εργαστούν από κοινού, γιατί η λύση μπορεί να είναι μόνο συλλογική...
αρχικη πηγη https://tvxs.gr/

Το ξεπατικωσα από ΠΡΕΖΑ TV

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ